My parents were refugees of communism. Growing up, I watched my mom and dad work two full-time jobs without ever complaining, so my siblings and I could live a better life than they did. I was proud to be their daughter. And I understood the immigrant part of my identity well.
Bố mẹ của tôi là những người tị nạn cộng sản. Khi lớn lên, tôi đã chứng kiến bố mẹ làm hai công việc toàn thời gian mà không một lời phàn nàn. Nhờ thế, anh chị em tôi đã có thể có một cuộc sống tốt hơn của họ. Tôi tự hào khi là con gái của họ. Và tôi cũng đã hiểu rõ phần nhập cư trong danh tính của mình.
The female part of my identity, however, was much harder for me to own. I never wanted to draw attention to my gender, because I was afraid I wouldn’t be taken seriously as a CEO. So I focused my energy on the things that I thought were important, stuff like making my team laugh. I remember I would painstakingly write and rehearse jokes before every all-hands. Or I'd be the first one in the office and the last one out, because I thought that these things mattered.
Tuy nhiên, khía cạnh nữ tính trong cá nhân tôi, khó được thừa nhận hơn nhiều. Tôi chưa bao giờ mong muốn thu hút sự chú ý vào giới tính của mình, vì tôi sợ rằng tôi sẽ không được coi trọng như một giám đốc điều hành. Vì vậy, tôi tập trung năng lượng của mình vào những điều tôi nghĩ là quan trọng, ví dụ như khiến cho nhóm của tôi vui cười. Tôi nhớ rằng tôi đã chăm chỉ viết và diễn tập các câu nói đùa trước khi thực hiện điều đó trước công chúng. Hoặc tôi sẽ có mặt tại văn phòng đầu tiên và rời đi sau cùng, bởi vì tôi nghĩ rằng những điều này là quan trọng.
When I was six months pregnant, one of our large competitors reached out, wanting to talk about acquiring us. Every startup wants the option to be bought, but it really got under my skin when during conversations with these strangers who I was negotiating with, their eyes would sometimes wander to my pregnant belly. I went into labor the same night of our user conference. The weeks leading up to the event, watching our team prepare for our big product unveiling, I wondered how many male CEOs would skip their own conference for the birth of their child. I assumed most would. But I kept reasoning with myself that if I wasn't pregnant, there'd be no question whether I'd be there or not. So I have to be there, forcing myself to parade my nine-month pregnancy, work the halls as hosts on my feet for 14 hours was a bad idea in hindsight.
Khi tôi mang thai được sáu tháng, một trong những đối thủ lớn của tôi đã tiếp cận, bàn về việc thu mua lại công ty. Mọi công ty vừa khởi nghiệp đều mong muốn được thu mua lại, tuy nhiên, điều đó thực sự đã quấy rầy tôi khi trong thời gian trò chuyện với những người xa lạ này những người mà tôi đã cùng đàm phán, đôi mắt của họ sẽ thỉnh thoảng nhìn lan man đến bụng bầu của tôi. Vào đêm diễn ra hội nghị với khách hàng, tôi đã chuyển dạ. Vài tuần trước khi diễn ra sự kiện, trong khi quan sát nhóm tôi chuẩn bị để ra mắt một sản phẩm lớn, tôi đã tự hỏi rằng sẽ có bao nhiêu nam giám đốc điều hành bỏ qua hội nghị của họ vì sự ra đời của đứa con. Tôi đã cho rằng hầu hết sẽ như thế. Tuy thế, tôi vẫn lý luận rằng nếu như tôi không mang thai, sẽ không có câu hỏi liệu tôi sẽ có mặt hay không. Vì thế, tôi đã phải ở đó, ép buộc bản thân mang bụng bầu chín tháng ra, chào mừng mọi người bằng cách đứng suốt 14 tiếng đó thực sự là một ý kiến tệ.
The moment I arrived home, my water broke and my contractions started and I wouldn't hear my son's first cry for another 32 hours. When my baby was six weeks old, I went back to work. Our M and A had fallen through by then, and I was determined to fundraise a war chest to fight them back. But I was still bleeding from several tears in my vagina from pushing out a baby.
Vào khoảnh khắc tôi vừa về đến nhà, nước ối vỡ ra, các cơn co thắt bắt đầu, và tôi đã chẳng thể nghe tiếng khóc đầu đời của con trai trong 32 tiếng. Khi con được sáu tuần tuổi, tôi đã quay trở lại làm việc. Việc sáp nhập và thu mua lại đã thất bại vào lúc đó, và tôi đã quyết tâm sẽ gây quỹ để chiến đấu lại. Tuy nhiên, tôi vẫn chảy máu khá nhiều từ những vết rách trong âm đạo khi ra sức đẩy em bé ra.
To this day, I still ask myself why I rushed back to work when I wasn't ready. And I realize now it was because I was afraid. I was so afraid of what people might think of me as a new mother and CEO. I was afraid that they would think that my priorities had changed. So I pressured myself into proving to everyone that I was as dedicated to the company as ever.
Đến tận bây giờ, tôi vẫn tự hỏi bản thân rằng tại sao tôi lại vội vàng trở lại làm việc khi vẫn chưa sẵn sàng. Và bây giờ tôi đã nhận ra bởi vì tôi sợ hãi. Tôi đã rất sợ về những gì mọi người sẽ nghĩ về tôi với tư cách là một người mẹ, một giám đốc điều hành. Tôi sợ họ sẽ nghĩ rằng các ưu tiên của tôi đã bị thay đổi. Vì vậy, tôi đã tự áp lực chính mình chứng minh cho mọi người rằng tôi vẫn tận tâm cho công ty như trước đây.
I would spend the next two months fundraising to secure our war chest. I had a full schedule and I needed to pump milk, but I didn't have the courage to ask for 50 million dollars and ask to use their mother's room. So how does one pump milk on Sand Hill Road? Well, I would park my car in front of someone's super nice home in Palo Alto. I'd undress and extract milk from my breasts with a silicone hand pump. It worked out, I guess. We secured a lead investor for our series C and then our competitors came back with a revised offer, and we decided to sell to them for 875 million dollars.
Tôi đã tiếp tục gây quỹ trong hai tháng kế tiếp. Tôi có một lịch trình đầy đủ và cần phải vắt sữa, nhưng chính tôi lại không có đủ sự can đảm để hỏi xin 50 triệu đô la và yêu cầu được sử dụng căn phòng cho những người mẹ. Vậy làm như thế nào để vắt sữa tại đường Sand Hill? Vâng, tôi đã đậu xe của chính mình phía trước một ngôi nhà tuyệt đẹp của ai đó ở Palo Alto. Tôi cởi đồ và vắt sữa từ bộ ngực của mình bằng một chiếc bơm tay silicone. Nó đã thành công, tôi cho là vậy. Chúng tôi đã tìm thấy một nhà đầu tư hàng đầu cho chuỗi sê-ri C, và sau đó các đối thủ đã quay trở lại với một lời đề nghị sửa đổi, và chúng tôi quyết định bán cho họ với giá 875 triệu đô la.
A few months after the acquisition I became pregnant for the second time. And shortly after, I found out I had a miscarriage. While with my team ... I felt it slip out of me. I went to the bathroom ... and it fell to the floor. I didn't know what to do, so I just walked back out to the team, pretending as if nothing happened.
Một vài tháng sau khi việc thu mua tôi đã mang thai lần thứ hai. Và ngay sau đó một khoảng thời gian ngắn, tôi phát hiện mình bị sẩy thai. Trong khi đang ở cùng với nhóm... tôi cảm thấy nó dần trượt ra. Tôi đã vào nhà vệ sinh ... và nó rơi xuống sàn nhà. Tôi không biết phải làm gì, nên đã chỉ quay trở về đội, giả vờ như chẳng có điều gì xảy ra.
It took going through infertility, miscarriage, pregnancy, giving birth without any drugs, while running a company for me to realize how wrong I was to hide my womanhood as if it's something I'm ashamed of. For so long, I thought I had to be what I thought a good male CEO looked like so that I wouldn't be judged or treated differently. I was so constricted by my belief that businesses value maleness more. And it made me afraid to be a woman, which meant I hid a massive part of who I was from everyone. When I dared to be fully myself, when I dared to trust and share my frustrations and my anger and my sadness and my tears with my team, I became a much happier and more effective leader because I was finally honest in who I was. And my team responded to that.
Phải vô sinh, bị sẩy thai, mang thai, sinh con mà không dùng thuốc, trong khi điều hành công ty để tôi nhận ra rằng mình đã thật sai lầm khi che giấu sự nữ tính của bản thân như thể đó là một điều mà tôi cảm thấy rất xấu hổ. Trong suốt một thời gian dài, tôi đã nghĩ rằng mình buộc phải như một nam giám đốc để bản thân sẽ không bị đánh giá hoặc đối xử một cách khác biệt. Tôi đã bị hạn chế bởi chính niềm tin rằng các doanh nghiệp sẽ coi trọng sự nam tính. Và điều đó đã khiến tôi sợ hãi khi trở thành một người phụ nữ, đồng nghĩa với việc tôi đã che giấu mọi người một phần lớn con người của mình. Khi tôi dám là chính mình, khi tôi dám tin tưởng và chia sẻ nỗi thất vọng của bản thân, sự tức giận, nỗi buồn và những giọt nước mắt của mình với đồng đội, tôi đã trở nên hạnh phúc hơn và là một nhà lãnh đạo hiệu quả hơn bởi vì cuối cùng tôi đã thành thật với bản thân mình. Và nhóm của tôi đã đáp lại điều đó.
One of the most important side effects of leading as my complete raw self was seeing our culture evolve to a more close-knit and effective version of itself. I remember we had several back to back rough quarters. It felt like everything was in shambles and I didn't have time to prepare for an all-hands. And then it was time for me to speak. So I walked up to the mic cold and I started talking openly about my concerns, my concerns on competition, the mistakes we had made in sales strategy, really exposing the weaknesses of our company. And I asked the team for help. That completely changed the conversation and how we would build and solve problems together.
Một trong những hệ quả quan trọng nhất của việc lãnh đạo khi là chính mình là được chứng kiến sự thay đổi văn hóa hướng đến một phiên bản gắn kết và hiệu quả hơn. Tôi nhớ rằng chúng tôi đã gặp một vài khó khăn diễn ra lần lượt trong từng quý. Cảm giác như mọi thứ đều đang xáo trộn và tôi đã không có đủ thời gian để chuẩn bị cho một cuộc họp chung. Và sau đó chính là lúc để tôi lên tiếng. Vì thế, tôi đã bước đến gần chiếc micro và bắt đầu nói chuyện một cách cởi mở về những mối quan tâm của mình, mối quan tâm về sự cạnh tranh, sai lầm mà chúng tôi đã mắc phải trong chiến lược bán hàng, mà thực sự phơi bày những yếu điểm của công ty chúng tôi. Và tôi đã phải nhờ nhóm giúp đỡ. Điều đó đã hoàn toàn thay đổi cuộc trò chuyện và cách thức mà chúng tôi xây dựng và giải quyết các vấn đề cùng nhau.
As we collectively brought our full selves to work, we were able to accomplish so much more in terms of revenue growth and the most products shipped the company had seen. And it progressed us from a startup to medium-sized business. Whoever you are, if you're thinking about starting a startup, or you’re thinking about leading, do it and don't be afraid to trust and be yourself completely. I wish I knew that a decade ago. And learn from my mistakes. If you find yourself fundraising on Sand Hill, needing to pump milk, go use their nice-ass mother’s rooms.
Vì tất cả chúng tôi đã làm việc như một tập thể, chúng tôi đã có thể đạt được nhiều hơn về mặt tăng trưởng doanh thu và một lượng sản phẩm lớn được vận chuyển mà công ty chưa từng nhìn thấy. Và điều đó đã đưa chúng tôi từ một công ty khởi nghiệp đến mức độ quy mô trung bình. Dù cho bạn có là ai, nếu như bạn đang suy nghĩ về vấn đề khởi nghiệp, hoặc là xem xét về công việc lãnh đạo, hãy cứ thực hiện điều đó và đừng ngần ngại tin tưởng, hoàn toàn là chính bản thân của mình. Giá như tôi đã biết điều đó một thập kỉ trước. Và học hỏi từ chính những sai lầm ấy. Nếu như bạn đang tìm kiếm nguồn gây vốn tại Sand Hill, đang cần vắt sữa, hãy sử dụng căn phòng dành cho bà mẹ.
Thank you.
Xin chân thành cảm ơn.