(Duartrokitje)
Thank you. I have to tell you I'm both challenged and excited. My excitement is: I get a chance to give something back. My challenge is: the shortest seminar I usually do is 50 hours.
Faleminderit. Më duhet t'u them që jam i ekscituar dhe sfiduar. Ekscitimi im është: E kam një rast të ndaj diçka. Dhe sfida ime është: seminari më i shkurtër që bëj është 50 orë.
(Laughter)
(Të qeshura)
I'm not exaggerating. I do weekends -- I do more, obviously, I also coach people -- but I'm into immersion, because how did you learn language? Not just by learning principles, you got in it and you did it so often that it became real.
S'po e ekzagjeroj. I bëj në fundjavë, dhe ajo që bëj -- bëj më shumë se aq, pra, i instruktoj njerëzit -- por tani jam në imerzion. Sepse si e keni mësuar gjuhën? Nuk e keni mësuar vetëm duke mësuar parimet, por jeni futur në të dhe e keni përsëritur aq shpesh saqë është bërë e vërtetë.
The bottom line of why I'm here, besides being a crazy mofo, is that -- I'm not here to motivate you, you don't need that, obviously. Often that's what people think I do, and it's the furthest thing from it. What happens, though, is people say to me, "I don't need any motivation." But that's not what I do. I'm the "why" guy. I want to know why you do what you do.
Dhe arsyeja kryesore pse jam këtu, përveç të qeni i çmendur është se në të vërtetë jam një një pozitë -- Nuk jam këto për t'iu motvuar, e kam të qartë, nuk ju duhet motivim. Shpesh njerëzit kujtojnë se unë pikërisht këtë bëj, dhe ajo është gjëja e fundit që bëj. çka ndodh shpesh është njerëzit më thonë, "S'kam nevojë për motivim." Dhe unë u them, "Mirë, interesante. Unë s'merrem me motiivim." Unë jam "Njeriu i Pse-ve". Une dua ta di pse bën atë që bën. Dhe cili është motivi për veprim?
What is your motive for action? What is it that drives you in your life today? Not 10 years ago. Are you running the same pattern? Because I believe that the invisible force of internal drive, activated, is the most important thing. I'm here because I believe emotion is the force of life. All of us here have great minds. Most of us here have great minds, right? We all know how to think. With our minds we can rationalize anything. We can make anything happen.
çka është ajo që të nxitë në jetë tani? Jo para 10 vitesh. Ose jeni duke jetuar në të njëjtin model? Sese unë besoj se forca e padukshme e nxitjes së brendshme, e aktivizuar, është gjëja më e rendësishme në botë. Jam këtu sepse besoj se emocioni është forca e jetës. Të gjithë këtu kemi mendje të ndritura. E dini? Shumica nga ne këtu ka mendje të ndritur, apo jo? Nuk njoh ndonjë kategori tjetër, por të gjithë dijmë si të mendojmë. Dhe me mendjet tona mund të racionalizojmë gjithçka. Mund të bëjmë gjithcka. Mundemi -- pajtohem me atë që u përshkrua
I agree with what was described a few days ago, that people work in their self-interest. But we know that that's bullshit at times. You don't work in your self-interest all the time, because when emotion comes into it, the wiring changes in the way it functions. So it's wonderful to think intellectually about how the life of the world is, especially those who are very smart can play this game in our head. But I really want to know what's driving you.
disa ditë më parë, rreth idesë se njerëzit punojnë për interesin vetjak. Por të gjithë e dijmë se kjo s'është gjithmonë e vërtetë. Nuk punoni vetëm për vete gjatë gjithë kohës, sepse kur ndërlidhen emocionet, mendja ndryshon të funksionuarit. Dhe është e mrekullueshme që ne të mendojmë intelektualisht rreth asaj se si është jeta në botë, dhe posaçrisht ata që janë shumë të mençur, mund të luajnë këtë lojë në kokën e tyre. Por unë ne të vërtetë dua të di çka iu nxit.
What I would like to invite you to do by the end of this talk is explore where you are today, for two reasons. One: so that you can contribute more. And two: that hopefully we can not just understand other people more, but appreciate them more, and create the kinds of connections that can stop some of the challenges that we face today. They're only going to get magnified by the very technology that connects us, because it's making us intersect. That intersection doesn't always create a view of "everybody now understands everybody, and everybody appreciates everybody."
Dhe ajo që mbase do të doja t'u ftoj të bënit në fund të këtij fjalimi, është të zhbironi deri ku keni arritur sot, për dy arsye. E para: që të mund të kontribuoni më shumë. Dhe e dyta: për të shpresuar se jo vetëm që jemi në gjendje t'i kuptojmë më shumë njerëzit, por edhe t'i vlerësojmë më shumë, dhe për të krijuar aso lidhjesh që të mund t'i ndalojmë disa nga sfidat me të cilat ballafaqohemi në shoqëri sot. Ato vetëm sa do të zmadhohen nga teknologjia që na lidh sepse po na vë në kontakt me njeri-tjetrin. Dhe ky kontakt nuk krijon gjithmonë pikëpamjen "tani të gjithë kuptojnë të gjithë, dhe të tjithë vlerësojne gjithë të tjerët." Praktikish kam pasur një obsesion për 30 vite, dhe obsesioni ka qenë,
I've had an obsession basically for 30 years, "What makes the difference in the quality of people's lives? What in their performance?" I got hired to produce the result now. I've done it for 30 years. I get the phone call when the athlete is burning down on national television, and they were ahead by five strokes and now they can't get back on the course. I've got to do something right now or nothing matters. I get the phone call when the child is going to commit suicide, I've got to do something. In 29 years, I'm very grateful to tell you I've never lost one. It doesn't mean I won't some day, but I haven't yet. The reason is an understanding of these human needs.
"Cili është dallimi në cilësinë e jetës së njerëzve? çka e krijon ndryshimin në mënyrën se si veprojnë?" Sepse për këtë jam punësuar. Më duhet të prodhoj rezultatin menjëherë. Këtë kam bërë për 30 vite. Marr një telefonatë ku atletit po i shterren fuqitë në televizionin kombëtar, ndërsa ekipi është pese pikëpërpara dhe tani nuk mund të kthehet në shteg. Dhe më duhet të bëj diçka menjëherë për të arritur rezultatin apo asgjë tjetër nuk ka vlerë. Marr telefonatën ku një i ri është gati të vrasë veten, dhe më duhet të bëj diçka menjëherë. Dhe për 29 vite -- jam shumë mirënjohës t'u them se nuk kam humbur asnjë për 29 vjet. Kjo s'do të thotë se s'do humbas ndonjëherë. Por s'më ka ndodhur, dhe arsyeja është të kuptuarit e nevojave njerëzore për të cilat dua t'u flas.
When I get those calls about performance, that's one thing. How do you make a change? I'm also looking to see what is shaping the person's ability to contribute, to do something beyond themselves. Maybe the real question is, I look at life and say there's two master lessons. One is: there's the science of achievement, which almost everyone here has mastered amazingly. "How do you take the invisible and make it visible," How do you make your dreams happen? Your business, your contribution to society, money -- whatever, your body, your family.
Pra, kur marr këto telefonata rreth për diçka që do të kryhet, pyetja shtrohet. Si e bëni ndryshimin? Por po ashtu, kërkoj të di çfarë i jep njeriut mundësinë për të kontribuuar për të bërë diçka përtej vetes. Mbase pyetja e vërtetë është, si të thuash, e shikoj jetën dhe them që janë dy mësime kryesore. E para: është shkenca e arritjes, që pothuaj gjithçka që funksionon zotërohet në një masë të jashtëzakonshme Kjo është "Si merrni diçka të padukshme dhe e bëni të dukshme," apo jo? Si mund ta merrni një ëndërr e ta ktheni në realitet? Biznesin, kontributin në shoqëri, paratë -- çkado që është për ty -- trupin tuaj, familjen. Por mësimi tjetër në jetë, që zotërohet shumë rrallë është arti i plotësimit shpitrëror.
The other lesson that is rarely mastered is the art of fulfillment. Because science is easy, right? We know the rules, you write the code and you get the results. Once you know the game, you just up the ante, don't you? But when it comes to fulfillment -- that's an art. The reason is, it's about appreciation and contribution. You can only feel so much by yourself.
Sepse shkenca është e lehtë, apo jo? I dijmë rregullat. E shkruani kodin. Ndiqni udhëzimet -- dhe merrni rezultatet. Pasi të kesh mësuar lojën e dini, arrini në majë apo jo? Por kur vjen puna e plotësimit shpirtëror, atëhere ky është art. Dhe arsyeja është, se ka të bëj me vlerësimin, mirënjohjen dhe ka të bëj me ndihmesën. Ndjenjat nuk janë të pakufizuara.
I've had an interesting laboratory to try to answer the real question how somebody's life changes if you look at them like those people that you've given everything to? Like all the resources they say they need. You gave not a 100-dollar computer, but the best computer. You gave them love, joy, were there to comfort them. Those people very often -- you know some of them -- end up the rest of their life with all this love, education, money and background going in and out of rehab. Some people have been through ultimate pain, psychologically, sexually, spiritually, emotionally abused -- and not always, but often, they become some of the people that contribute the most to society.
Pra, kam pasur një laborator interesant ku kam provuar t'i përgjigjem pyetjes pyetjes së vërtetë, e cila është, cili është ai element i ndryshëm në jetën e njeriut, nëse e shikoni njeriun si një prej atyre njerëzve të cilëve iu ke dhëni gjithçka? Të gjitha burimet që iu nevojiten. Nuk ju ke dhënë një komjuter 100 dollarësh, u ke dhënë kompjuterin më të mirë. U ke dhënë dashuri, u ke dhënë gëzim. Keni qenë pranë tyre për t'i ngushlluar. Dhe këta njerëz shumë shpesh -- dhe ju i njihni disa nga ata, jam i sigurt -- i japin fund jetës së tyre me të gjithë atë dashuri, edukim, para dhe histori dhe kalojnë jetën duke hyrë dhe dalë në qendra rehabilitimi. Dhe pastaj takon njerëz që kanë kaluar në ferr -- psikologjik, seksual, shpirtëror, të abuzuar emocionalisht -- dhe jo gjithmonë, por shpesh, ata bëhen disa nga njerëzit që kontribuojnë më shumë në shoqëri.
The question we've got to ask ourselves really is, what is it? What is it that shapes us? We live in a therapy culture. Most of us don't do that, but the culture's a therapy culture, the mindset that we are our past. And you wouldn't be in this room if you bought that, but most of society thinks biography is destiny. The past equals the future. Of course it does if you live there. But what we know and what we have to remind ourselves -- because you can know something intellectually and then not use it, not apply it.
Pra, pyetja që na duhet t'i bëjmë vetës në të vërtetë është, çka është ajo? çka është ajo që na formëson? Jetojmë në një kulturë terapie. Shumica nga ne nuk e bëjnë atë, megjithatë kultura është kulturë terapie. ajo çka nënkuptoj me këtë është se mendja jonë është e fokusuar në të kaluarën Dhe të gjithë në këtë dhomë -- nuk do ishit në këtë dhomë po ta besonit këtë teori -- por -- shumica e shoqërisë mendon se biografia është fat. Që e kaluara është e ardhmja. Dhe natyrisht është nëse jeton atje. Por ajo që dinë njerëzit në këtë dhomë, dhe të cilën s`duhet ta harrojmë -- sepse mund të dimë diçka intelektualisht, mund të dini çka të bëni the megjithate të mos e përdorni, mos e zbatoni atë që dini.
We've got to remind ourselves that decision is the ultimate power. When you ask people, have you failed to achieve something significant in your life?
Pra, në të vërtetë, duhet të kujtohemi që vendimet janë fuqia më madhore. Ja kjo është. Tani, kur i pyet njerëzit, e dini, a keni dështuar në përpjekje për të arritur diçka? Sa nga ju keni dështuar të arrini diçka të rëndësishme në jetë? Thuani 'Po."
Say, "Aye." Audience: Aye.
Audienca: Po
TR: Thanks for the interaction on a high level there. But if you ask people, why didn't you achieve something? Somebody who's working for you, or a partner, or even yourself. When you fail to achieve, what's the reason people say? What do they tell you? Didn't have the knowledge, didn't have the money, didn't have the time, didn't have the technology. I didn't have the right manager.
TR: Faleminderit për interaksionin në nivel të lartë. (Të qeshura). Por nëse pyesni njerëzit, pse nuk keni arritur diçka? Dikë që punon për ju, kuptoni, ose një partner, ose edhe vetveten. Kur nuk mundeni t'ia arrini qëllimit, cila është arsyeja që njerëzit thonë pse s'ia kanë arritur? çka u thonë juve? Nuk kisha -- nuk kam pasur njohuri të mjaftueshme, Më mungonin paratë. S'kam pasur -- kohë. S'kam pasur -- teknologji. E dini, Se kam pasur menaxherin e duhur. S'kam pasur ...
Al Gore: Supreme Court. TR: The Supreme Court.
Al Gori: Gjykatën supreme/ (Të qeshura).
(Laughter)
(Applause) (Cheering)
(Applause continues)
Tony Robbins: Dhe --
TR: And --
(Duartrokitje) dhe --
(Applause)
(Duartrokitje)
What do all those, including the Supreme Court, have in common?
-- çka kanë të përbashkët të gjitha këtë përfshirë Gjykatën Supreme?
(Laughter)
(Të qeshura).
They are a claim to you missing resources, and they may be accurate. You may not have the money, or the Supreme Court, but that is not the defining factor.
Të gjitha këto janë pohime që ju mungonin burimet, dhe mund të jenë të sakta. Ju mund të mos keni para, as të mos keni Gjykatën Supreme, por kjo s'është faktor përcaktues.
(Applause) (Laughter)
(Duartrokitje)
And you correct me if I'm wrong. The defining factor is never resources; it's resourcefulness. And what I mean specifically, rather than just some phrase, is if you have emotion, human emotion, something that I experienced from you the day before yesterday at a level that is as profound as I've ever experienced and I believe with that emotion you would have beat his ass and won.
Dhe më korrigjoni nëse jam gabim. Burimet nuk janë kurrë faktor përckatues, por është shkathtësia. Dhe çka mendoj më këtë në mënyrë specifike, jo vetëm si një frazë, nëse keni emocion, emocion njerëzor, diçka që kam përjetuar nga ju pardje në një nivel që është aq i thellë sa që s'e kam përjetuar më parë, dhe nëse ju do kishit komunikuar me atë emocion besoj se do e kishit mundur atë dhe do kishit fituar.
Audience: Yeah!
(Duartrokitje)
(Applause) (Cheering)
Por, është e lehtë për mua t'i them atij çfarë të bëjë.
How easy for me to tell him what he should do.
(Laughter)
(Të qeshura).
Idiot, Robbins. But I know when we watched the debate at that time, there were emotions that blocked people's ability to get this man's intellect and capacity. And the way that it came across to some people on that day -- because I know people that wanted to vote in your direction and didn't, and I was upset. But there was emotion there. Do you know what I'm talking about?
Idioti Robbins. Por e di kur shihnim debatin në atë kohë, ishin emocionet ato që bllokuan aftësinë e njerëzve për të kuptuar intelektin dhe kapacitetin e këtij njeriu. Dhe mënyra se si u erdhi njerëzve në atë ditë -- sepse njoh njerëz që donin të votonin për ju, por nuk e bënë, dhe unë u shqetësorë. Por aty -- kishte emocione. Sa nga ju e dini për çka po flas? Thuani "Po." Audienca: Po.
Say, "Aye." Audience: Aye.
TR: Pra, emocioni është. Dhe nëse kemi emocionin e duhur,
TR: So, emotion is it. And if we get the right emotion, we can get ourselves to do anything. If you're creative, playful, fun enough, can you get through to anybody, yes or no?
mund të bëjmë gjithçkka. Mund të tejkalojmë gjithçka. Nëse jeni mjaft krijues, lojtar, argëtues, mund të tejkaloni çdokënd? Po apo jo?
If you don't have the money,
Audienca: Po.
but you're creative and determined, you find the way. This is the ultimate resource. But this is not the story that people tell us. They tell us a bunch of different stories. They tell us we don't have the resources, but ultimately, if you take a look here, they say, what are all the reasons they haven't accomplished that? He's broken my pattern, that son-of-a-bitch.
TR: Nëse nuk keni para të mjaftueshme, por jeni krijues dhe i përkushtuar, do e gjeni një mënyrë. Pra ky është burimi themelor. Por nuk është kjo historia që dëgjojmë nga njerëzit, apo jo? Nga njerëzit dëgjojme një mori historirash të ndryshme. Disa thonë se nuk kishin burime të mjaftueshme, por , nëse shikoni këtu -- kaloje këtë pjesë -- ata thonë, cilat janë arsyet pse ata nuk kanë arritur atë? Tjetrën të lutem. Ma prishi renditjen ai bir bushtre.
(Laughter)
(Të qeshura).
But I appreciated the energy, I'll tell you that.
Por e vlerësoj energjinë, ua them këtë.
(Laughter)
(Të qeshura).
What determines your resources? We've said decisions shape destiny, which is my focus here. If decisions shape destiny, what determines it is three decisions. What will you focus on? You have to decide what you're going to focus on. Consciously or unconsciously. the minute you decide to focus, you must give it a meaning, and that meaning produces emotion. Is this the end or the beginning? Is God punishing me or rewarding me, or is this the roll of the dice? An emotion creates what we're going to do, or the action.
Kush i përcakton burimet tuaja? Kemi thënë se vendimet fomësojnë fatin, që është edhe fokusi im këtu. Nëse vendime formësojnë fatin, çka përcakton atë janë tri vendime. Te kush do përqëndrohesh? Tani, duhet të vendosesh se ku do përqëndrohesh. E dyta, me apo pa vetëdije. Minutën që merr vendim të përqendrohesh te diçka, duhet ti japësh kuptim, apo çkado që i jep kuptim dhe prodhon emocion. A është ky fundi apo fillimi? Mos po më dënon Zoti apo po më shpërblen, apo kjo është vetëm një rrotullim zari? Emocioni, pastaj, krijon atë që do e bëjmë, ose veprimin.
So, think about your own life, the decisions that have shaped your destiny. And that sounds really heavy, but in the last five or 10 years, have there been some decisions that if you'd made a different decision, your life would be completely different? How many can think about it? Better or worse. Say, "Aye."
Pra, mendoni për jetën tuaj. Vendimet që kanë formuar fatin tuaj. Dhe kjo tingëllon shumë e rëndë, por në 10 vitet e fundit, 15 vitet e fundit, cilat kanë qenë ato vendime që keni marrë dhe nëse do kishit marrë vendime të tjera, jeta juaj do ishte plotësisht e ndryshme? Sa nga ju mund ta gjykojnë këtë? Sinqerisht, për mirë apo keq? Thuani, "Po."
Audience: Aye.
Audienca: Po
So the bottom line is, maybe it was where to go to work, and you met the love of your life there, a career decision. I know the Google geniuses I saw here -- I mean, I understand that their decision was to sell their technology. What if they made that decision versus to build their own culture? How would the world or their lives be different, their impact? The history of our world is these decisions. When a woman stands up and says, "No, I won't go to the back of the bus." She didn't just affect her life. That decision shaped our culture. Or someone standing in front of a tank. Or being in a position like Lance Armstrong, "You've got testicular cancer." That's pretty tough for any male, especially if you ride a bike.
TR: Pra kryesorja është, mbase ishit duke shkuar në punë, dhe keni takuar dashurinë e jetës. Mbase ishte vendim karriere. I njoh gjenitë e Google që i pash këtu -- Mendoj, me sa kuptova vendimi i tyre ishte për të shittur teknologjinë fillimisht. Po sikur ta kishin marrë atë vendim në vend që të ndërtonin kulturën e tyre? Sa ndryshe do ishte bota? Sa ndryshe do të ishte jeta e tyre? Ndikimi i tyre? Historia e botës sonë është e lidhur me vendime të tilla. Kur një grua qëndron dhe thotë, "Jo, s'do shkoj në fund të autobuzit." ajo jo vetëm që ndikoj në jetën e saj. Ai vendim i dha formë kulturës sonë. Apo dikush që qëndron para tankut. Apo të qenit në pozitë si Lance Amstrong, dhe dikush të thotë, "Keni kancer të testikujve." Kjo është e vështirë për çdo mashkull, sidomos për garues biçikletash.
(Laughter)
(Të qeshura).
You've got it in your brain; you've got it in your lungs. But what was his decision of what to focus on? Different than most people. What did it mean? It wasn't the end; it was the beginning. He goes off and wins seven championships he never once won before the cancer, because he got emotional fitness, psychological strength. That's the difference in human beings that I've seen of the three million I've been around.
E keni në tru, në mushkëri. Por cili ishte vendimi i tij, ku donte të përqëndrohej? Ndryshe nga shumica e njerëzve? çka do thoshte për të? Nuk ishte fundi, ishte fillimi. çka do të bëj? Ai vazhdon dhe fiton 7 kamptionate të cilat nuk i kishte fituar kurrë më parë para kancerit, sepse ka fituar formë emocionale, forcë psikologjike. Ky është dallimin te qeniet njerëzore që e kam parë në 3 milion veta që i kam pasur përrreth.
In my lab, I've had three million people from 80 countries over the last 29 years. And after a while, patterns become obvious. You see that South America and Africa may be connected in a certain way, right? Others say, "Oh, that sounds ridiculous." It's simple. So, what shaped Lance? What shapes you? Two invisible forces. Very quickly. One: state. We all have had times, you did something, and after, you thought to yourself, "I can't believe I said or did that, that was so stupid." Who's been there? Say, "Aye." Audience: Aye.
Sepse aty ishte laboratori im. Kam pasur të bëj me 3 milion njerëz nga 80 vende të ndryshme me të cilët kam pasur rastin të bashkëveproj gjatë 29 viteve të fundit. Dhe pas një kohë, modelet bëhen të qarta. E shihni se Amerika Jugore dhe Afrika mund të jenë të lidhen në një mënyrë, apo jo. Të tjerët thonë, "Oh, kjo tingëllon si budallallëk." është e thjeshtë. Pra, çka e formësoj Lance? çka ju formëson ju? Dy forca të padukshme. Shumë shpejt. Një: gjendja. Të gjithë kemi pasur raste. Pra kemi pasur raste qe pasi kemi bërë diçka kemi menduar me veten, As vetë s'e di se si e thashë, s'mund ta besoj që e bëra atë, ishtë budallallëk -- kujt i ka ndodh kjo? Thuani: "Po."
Audienca: Po.
Or after you did something, you go, "That was me!"
TR: A keni bërë diçka dhe pasi e keni bërë keni thënë "Unë e bëra!"
(Laughter)
(Të qeshura).
It wasn't your ability; it was your state. Your model of the world is what shapes you long term. Your model of the world is the filter. That's what's shaping us. It makes people make decisions. To influence somebody, we need to know what already influences them. It's made up of three parts. First, what's your target? What are you after? It's not your desires. You can get your desires or goals. Who has ever got a goal or desire and thought, is this all there is?
Apo jo? Nuk kishte të bëj me aftësitë, por me gjendjen tuaj. Modeli juaj i botës iu formëson në aspekt afatgjatë. Modeli juaj për botën është filtri. Ai na formëson. Kjo është ajo që bën njerëzit të marrin vendime. Kur duam të ndikojmë mbi dikë, duhet të dijmë paraprakisht çka i ndikon ata Unë besoj se kjo përbëhet nga tri pjesë. E para, cili është synimi juaj? 'çka do të arrish? Për të cilën besoj -- nuk ka të bëj me dëshirat tuaja. Ju mund ti arrini dëshirat apo objektivat. Sa nga ju kanë pasur ndonjë objektiv dëshirë apo mendim, a është kjo e tëra?
Say, "Aye." Audience: Aye.
Sa nga ju? Thuani, "Po"
Audienca: Po.
It's needs we have. I believe there are six human needs. Second, once you know what the target that's driving you is and you uncover it for the truth -- you don't form it -- then you find out what's your map, what's the belief systems that tell you how to get those needs. Some people think the way to get them is to destroy the world, some people, to build, create something, love someone. There's the fuel you pick. So very quickly, six needs.
TR: Pra, ka të bëj me nevojat që kemi. Besoj se ekzistojnë 6 nevoja njerëzore. E dyta, pasi të keni caktuar synimin që u nxit ju e zbuloni për të vërtetën -- nuk e krijoni, e zbuloni -- pastaj e gjeni cila është harta juaj: pra sistemi i besimeve që u tregon se si të plotësohen ato nevoja. Disa njerëz mendojnë se për të plotësuar nevojat duhet shkatërruar botën, disa njerëz mendojnë se duhet ndërtuar diçka, krijuar diçka, dashuruar dikush. Pastaj zgjidhet energjia. Pra shumë shpejtë, 6 nevojat.
Let me tell you what they are. First one: certainty. These are not goals or desires, these are universal. Everyone needs certainty they can avoid pain and at least be comfortable. Now, how do you get it? Control everybody? Develop a skill? Give up? Smoke a cigarette? And if you got totally certain, ironically, even though we need that -- you're not certain about your health, or your children, or money. If you're not sure the ceiling will hold up, you won't listen to any speaker. While we go for certainty differently, if we get total certainty, we get what? What do you feel if you're certain? You know what will happen, when and how it will happen, what would you feel? Bored out of your minds. So, God, in Her infinite wisdom, gave us a second human need, which is uncertainty. We need variety. We need surprise. How many of you here love surprises? Say, "Aye."
Më lejoni t'u them cilat janë. E para: siguria. Tani, këto nuk janë objektiva apo dëshira, këto janë universale. Të gjithëve ju duhet siguria, që të mund të shmangim dhimbjen apo të paktën të kenë rehati. Tani, si e arrini atë? Duke kontrolluar të gjithë? Zhvilluar shkathtësi? Duke hequr dorë? Tymosur cigare? Dhe pasi të keni arritur sigurinë e plotë, për ironi, edhe pse na duhet të gjithëve -- pra kur të jeni të sigurt për shëndetin, fëmijët, apo paratë, nuk mendoni më për sigurinë. Nëse nuk jeni i sigurt se tavani s'do t'iu bierë në kokë, nuk do vini të dëgjoni asjnjë folës. Por, dersia e ndjekim sigurinë, nëse kemi siguri totale, çka ndodh? çka ndjejmë nëse jemi të sigurt? E dini, çka do të ndodhë? Kur do të ndodhë? Si do të ndodhë? çka do ndjeni? Do keni plasur nga merzija. Pra Zoti me mençurinë e saj të pafundme, (Të qeshura). na e dha nevojën e dytë njerëzorë, që është pasiguria. Kemi nevojë për ca variacion. Na nevojiten surprizat. Sa nga ju i doni surprizat? Thuani, "Po."
Audience: Aye.
Audienca: Po.
TR: Bullshit. You like the surprises you want. The ones you don't want, you call problems, but you need them. So, variety is important. Have you ever rented a video or a film that you've already seen? Who's done this? Get a fucking life.
TR: Gënjeshtër. Ju pëlqeni vetëm surprizat që doni. (Të qeshura). Ato që nuk i doni i quani probleme, por u nevojiten edhe ato. Pra, varieteti është i rëndësishëm. A keni marr për të parë një film apo video që e keni parë edhe më parë? Kush e ka bërë këta? Fillo të jetosh. (Të qeshura).
(Laughter)
Why are you doing it? You're certain it's good because you read or saw it before, but you're hoping it's been long enough you've forgotten, and there's variety.
Në rregull. Pse e bëni këtë? Jeni të sigurt që është i mirë sepse e keni lexuar më parë, parë më parë, por shpresoni se ka kaluar mjaft kohë dhe e keni harruar dhe ka ndryshime. Nevoja e tretë njerëzore: e rëndësishme -- kritike. Të gjithë kemi nevojë të ndjehemi
Third human need, critical: significance. We all need to feel important, special, unique. You can get it by making more money or being more spiritual. You can do it by getting yourself in a situation where you put more tattoos and earrings in places humans don't want to know. Whatever it takes. The fastest way to do this, if you have no background, no culture, no belief and resources or resourcefulness, is violence. If I put a gun to your head and I live in the 'hood, instantly I'm significant. Zero to 10. How high? 10. How certain am I that you're going to respond to me? 10. How much uncertainty? Who knows what's going to happen next? Kind of exciting. Like climbing up into a cave and doing that stuff all the way down there. Total variety and uncertainty. And it's significant, isn't it? So you want to risk your life for it. So that's why violence has always been around and will be around unless we have a consciousness change as a species. You can get significance a million ways, but to be significant, you've got to be unique and different.
të rëndësishëm, special, unik. Mund ta arrini atë duke fituar më shumë para. Duke u bërë më shumë spiritual. Duke vënë vetën në situata ku vini më shumë tatto dhe vathë në vende ku njerëzit s'duan t'i dinë. çkado që ka nevojë. Mënyra më e shpejtë për të bërë këtë, nëse nuk keni histori, as kulturë, as besim as burime apo shkathtësi, është dhuna. Po ta vura koburen në kokë dhe jetoj në atë "lagje", bëhem menjëherë i rëndësishëm. 0 - 10. Sa? 10. Sa i sigurt jam që do më përgjigjeni? 10. Sa ka pasiguri këtu? Kush e di çka do ndodh pastaj? Eshtë pak ekscituese. Sikur ngjitjet nëpër shpella apo gjëra të tilla Varietet dhe pasiguri totale. Dhe është e rëndësishme, apo jo. Pra e vëni jetën në rrezik për të. Prandaj dhuna ka qenë dhe gjithmonë do jetë përrreth nesh përderisa të kemi ndryshime në vetëdije si specie. Tani, rëndësinë mund të arrini në miliona mënyra të ndryshme por, për të qenë i rëndësishëm, duhet të jesh unik dhe i ndryshëm. Ja çka na nevojitet në të vërtetë: lidhje dhe dashuri -- nevoja e katërt.
Here's what we really need: connection and love, fourth need. We all want it; most settle for connection, love's too scary. Who here has been hurt in an intimate relationship? If you don't raise your hand, you've had other shit, too. And you're going to get hurt again. Aren't you glad you came to this positive visit? Here's what's true: we need it. We can do it through intimacy, friendship, prayer, through walking in nature. If nothing else works for you, don't get a cat, get a dog, because if you leave for two minutes, it's like you've been gone six months, when you come back 5 minutes later.
Të gjithë e dëshirojmë. Shumica e njerëzve pajtohen me lidhje sepse dashuria është shumë e frikshme. Nuk duan të lëndohen. Kush është "djegur" në ndonjë lidhje intime? Thuani, "Po." (Të qeshura). Nëse nuk ngrisni dorën, i keni kaluar të këqijat tjera, ejani. (Të qeshura). Dhe do lëndoheni përsëri. A nuk jeni të kënaqur që keni ardhur në këtë vizitë pozitive? (Të qeshura). Por ja çka është e vërtetë -- kemi nevojë për të. Mund ta arrijmë përmes intimitetit miqësisë, lutjeve, duke ecur në natyrë. Nëse asgjë nuk funksionon për ty, merre një qen. Mos merrni mace. Merrni një qen sepse nëse ikni për dy minuta, është sikur të keni qenë larg për 6 muaj kur të ktheheni pas 5 minutash, apo jo? (Të qeshura).
These first four needs, every human finds a way to meet. Even if you lie to yourself, you need to have split personalities. I call the first four needs the needs of the personality. The last two are the needs of the spirit. And this is where fulfillment comes. You won't get it from the first four. You'll figure a way, smoke, drink, do whatever, meet the first four. But number five, you must grow. We all know the answer. If you don't grow, you're what? If a relationship or business is not growing, if you're not growing, doesn't matter how much money or friends you have, how many love you, you feel like hell. And I believe the reason we grow is so we have something to give of value.
Tani, këto katër nevoja, çdo njeri arrin t'i plotësojë. Edhe nëse gënjeni veten, apo keni personalitete të shumfishta. Por, 2 nevojat e fundit -- katër nevojat e para quhen nevojat e përsonalitetit, unë i quaj ashtu -- dy nevojat e fundit janë nevojat e shpirtit. Dhe këtu vjen plotësimi shpirtëror. Nuk arrini plotësim shpirtror nga katër të parat. E gjeni një mënyrë, tymos, dehesh, apo çkado -- për të potësuar 4 të parat, por dy të fundit -- numër 5: duhet të rritesh. Të gjithë e dijmë përjgjen këtu. Nëse nuk rritesh çka ndodh? Nëse marrëdhënia nuk rritet, nëse biznesi nuk rritet, nëse ti nuk rritet, nuk ka rëndësi sa para ke, sa miq ke, sa njërëz të duan, ndihesh si në ferr. Dhe arsyeja pse rritemi, besoj, është për të pasur diçka për t'i dhënë vlerë. Sepse nevoja e gjashtë është për të kontribuuar përtej vetes.
Because the sixth need is to contribute beyond ourselves. Because we all know, corny as that sounds, the secret to living is giving. We all know life is not about me, it's about we. This culture knows that, this room knows that. It's exciting. When you see Nicholas talking about his $100 computer, the most exciting thing is: here's a genius, but he's got a calling now. You can feel the difference in him, and it's beautiful. And that calling can touch other people.
Sepse të gjithë e dijmë, edhe pse duket budallallëk, se sekreti për të jetuar është dhënia.Të gjithë e dijmë se jeta s'është për mua është për ne. Kjo kulture e di këtë. Kjo dhomë e di këtë. Dhe është interesante. Kur e shihni Nicholas duke folur për kopjuterin 100 dollarësh, gjëja më pasionante dhe intersante është, këtu është nje gjeni, por ai ka një thirrje. Ju mund ta ndjeni dallimin në të dhe është i bukur. Dhe ajo thirrje mund t'i prek njerëzit tjerë. Në jetën time,
My life was touched because when I was 11 years old, Thanksgiving, no money, no food, we were not going to starve, but my father was totally messed up, my mom was letting him know how bad he messed up, and somebody came to the door and delivered food. My father made three decisions, I know what they were, briefly. His focus was "This is charity. What does it mean? I'm worthless. What do I have to do? Leave my family," which he did. It was one of the most painful experiences of life. My three decisions gave me a different path. I set focus on "There's food." What a concept!
jeta ime ishte prekur sepse kur kam qenë 11 vjeç. Dita e "Thanksgiving": s'kishim para, as ushqim. Dhe nuk do vuanim urie, por babai im ishte krejt i hutuar. Nëna ime ia përkujtonte sa i çrregulluar ishte. Dhe dikush erdhi te dera dhe na dha ushqim. Babai im mori tri vendime. I di çka ishin ato. Përqëndrimi i tij ishte: "Kjo është mëshirë. çka do thotë kjo? Jam i pa vlerë, çka duhet të bëj?" Ta lë familjen." Gjë të cilën e bëri. Kjo ishte koha më e dhimbshme në jetën time. Tri vendimet e mia më dhan kahje tjetër. Unë mendova, "Përqëndrohu te 'ja ushqimi" -- çfarë koncepti, e dini.
(Laughter)
(Të qeshura).
But this is what changed my life, shaped me as a human being. Somebody's gift, I don't even know who it is. My father always said, "No one gives a shit." And now somebody I don't know, they're not asking for anything, just giving us food, looking out for us. It made me believe this: that strangers care. And that made me decide, if strangers care about me and my family, I care about them. I'm going to do something to make a difference. So when I was 17, I went out on Thanksgiving, it was my target for years to have enough money to feed two families. The most fun and moving thing I ever did in my life. Next year, I did four, then eight. I didn't tell anybody what I was doing, I wasn't doing it for brownie points. But after eight, I thought I could use some help.
I dyti: -- ja kjo ma ndryshoj jetën kjo është ajo që më formësoj si qenie njerëzore -- "Dhuratë nga dikush, as nuk e di nga kush." Babai im thoshte gjithmonë, "Askujt s'i plasi." Dhe krejt papritmas, dikush që nuk e njoh, dhe që nuk kërkon asgjë nga ne, i jep ushqim familjes sonë, kujdeset për ne. Më bëri të besoj këtë: "çka dmth kjo që të huajt kujdesen?" Dhe më bëri të vendos që, nëse të huajt kujdesen për mua dhe familjen time, edhe unë kujdesem për ta. çka do bëj? Do bëj diçka për të bërë një ndryshim. Pra, kur i bëra 17 vjet, një ditë për "Thanksgiving" Ishte synimi im për vite, për të pasur mjaft para për të ushqyer dy familje. Gjëja më argëtuese që kam bërë në jëtën time, më prekëse. Vitin tjetër ushqeva 4. Nuk i tregova askujt për atë që bëja. Vitin tjetër tetë. Nuk e bëja për mburrje por pas tetë, mendova, do më duhet ndihmë. (Të qeshura).
So I went out, got my friends involved, then I grew companies, got 11, and I built the foundation. 18 years later, I'm proud to tell you last year we fed 2 million people in 35 countries through our foundation. All during the holidays, Thanksgiving, Christmas, in different countries around the world.
Dhe kështu, dola dhe çka bëra? I përfshiva miqtë, ndërtova kompani pastaj bëra 11 kompani dhe krijova fondacion. Tani, 18 vjet më vonë, më krenari u them, vitin e kaluar ushqyem dy milion njerëz nga 35 vende përmes fondacionit tonë, vetëm gjatë pushimeve, Thaknsgiving, Krishtilindje -- (Duartrokitje) -- në vende të ndryshme në mbarë botën. Ka qenë fantastike.
(Applause)
(Duartrokitje). Faleminderit.
Thank you. I don't tell you that to brag, but because I'm proud of human beings because they get excited to contribute once they've had the chance to experience it, not talk about it.
(Duartrokitje). Pra, nuk ua them këtë për mburrje, ua them sepse jam krenar për qeniet njerëzore, sepse të gjithë ishin të interesuar të kontribuojnë pasi të kenë pasur rastin të përjetojnë atë, jo vetëm të flasin.
So, finally -- I'm about out of time. The target that shapes you -- Here's what's different about people. We have the same needs. But are you a certainty freak, is that what you value most, or uncertainty? This man couldn't be a certainty freak if he climbed through those caves. Are you driven by significance or love? We all need all six, but what your lead system is tilts you in a different direction. And as you move in a direction, you have a destination or destiny. The second piece is the map. The operating system tells you how to get there, and some people's map is, "I'm going to save lives even if I die for other people," and they're a fireman, and somebody else says, "I'm going to kill people to do it." They're trying to meet the same needs of significance. They want to honor God or honor their family. But they have a different map.
Pra, më në fund, dhe më mbaroj koha -- synimi që të formon ty -- kjo është ajo që ndryshon njerëzit. Të gjitë kemi të njëjtat nevoja, por, a jeni të dhënë pas sigurisë? A është kjo që vlerësoni më së shumti, apo pasiguria? Ky njeri këtu s'është i dhënë pas sigurisë nëse është ngjitur nëpër ato shpella. Apo nxiteni nga rëndësia apo dashuria? Të gjithëven na duhen të 6 nevojat, por cilëndo që zgjedh për të udhëhequr, të drejton në kahje të caktuar. Dhe duke ecur në një drejtim, keni edhe destinimin apo fatin. Pjesa tjetër është harta. Paramendojeni këtë si sistem operativ që të tregon se si të arrish atje. Dhe për disa njerëz harta është, "Unë do shpëtoj jetë njerëzish edhe nëse vdes për njerëz të tjerë," dhe këta njerëz janë zjarrfikësit. Dikush tjetër është, "Do vras njerëz për të arritur këtë." Ata provojnë të plotësojnë të njejtën nevojë të rëndësisë, apo jo? Disa dëshirojnë të nderojnë Zotin apo nderojnë familjen, por secili ka hartën e vet. Dhe janë shtatë besime të ndryshme. S'mund të ndalem te të gjithë sepse e përfundova. Pjesa e fundit është emocioni.
And there are seven different beliefs; I can't go through them, because I'm done. The last piece is emotion. One of the parts of the map is like time. Some people's idea of a long time is 100 years. Somebody else's is three seconds, which is what I have. And the last one I've already mentioned that fell to you. If you've got a target and a map -- I can't use Google because I love Macs, and they haven't made it good for Macs yet. So if you use MapQuest -- how many have made this fatal mistake of using it? You use this thing and you don't get there. Imagine if your beliefs guarantee you can never get to where you want to go.
Do thoja se një nga pjesët e hartës ëshë si koha. Për disa njërëz ideja e kohës së gjatë është 100 vjet. Për disa të tjerë është 3 sekonda, kaq më ka mbetur. (Të qeshura). Dhe e fundit që e kam përmendur Nëse ju keni një synim, dhe keni një hartë dhe themi -- S'e përdor Google maps sepse më pëlqejnë Mac dhe ata s'i kanë ndërtuar këto pra nëse përdorni MapQuest -- sa nga ju keni bërë gabim fatal dhe keni përdorur MaqQuest ndonjëherë? (Të qeshura). E keni përdorur dhe kurr s'keni arritur në destinim. Pra, imagjinoni nëse besimet tuaja të garantojnë se kurrë s'mund të arrini atë që doni? (Të qeshura).
(Laughter)
Gjëja e fundit është emocioni.
The last thing is emotion. Here's what I'll tell you about emotion. There are 6,000 emotions that we have words for in the English language, which is just a linguistic representation that changes by language. But if your dominant emotions -- If I have 20,000 people or 1,000 and I have them write down all the emotions that they experience in an average week, and I give them as long as they need, and on one side they write empowering emotions, the other's disempowering, guess how many emotions they experience? Less than 12. And half of those make them feel like shit. They have six good feelings. Happy, happy, excited, oh shit, frustrated, frustrated, overwhelmed, depressed. How many of you know somebody who, no matter what happens, finds a way to get pissed off?
Tani, ja çka u them për emocionet. Janë rreth 6000 emocione për të cilat kemi fjalë në gjuhën Angleze, që është vetëm një përfaqsim gjuhësor, pra, që ndryshon nga gjuha në gjuhë. Por nëse emocionet tuaja zotëruese-- nëse do kisha më shumë kohë, të themi kam 20 000 mjerëz, apo 1 000 dhe u them të shkruajnë të gjitha emocionet që përjetojnë gjatë një jave. Dhe u jap mjaft kohë Dhe në njërën anë shkruajnë emocionet pozitive, në tjetërn ato negative. Mendoni sa emocione shkruajnë ata? Më pak se 12. Dhe gjysma e tyre i bëjnë të ndihen si ferr. Pra ata kanë 5 ose 6 emocione më ndjenja shumë të mira, apo jo? Pra ndihen të lumtur, lumtur, të eksituar, oh ta hajë dreqi, frustruar, frustruar, të tejngarkuar, të depresuar." Sa nga ju njihni dikë që pavarësisht çka ndodh gjen një mënyrë për t'u nervozuar. Sa nga ju njihni dikë ashtu?
(Laughter)
(Të qeshura).
Or no matter what happens, they find a way to be happy or excited. How many of you know somebody like this?
Apo, pavarësisht ç'ndodh, gjejnë një mënyrë për të qenë të lumtur apo eksituar? Sa nga ju njihni dikë kështu? Thuajeni.
When 9/11 happened, I'll finish with this, I was in Hawaii. I was with 2,000 people from 45 countries, we were translating four languages simultaneously for a program I was conducting, for a week. The night before was called Emotional Mastery. I got up, had no plan for this, and I said -- we had fireworks, I do crazy shit, fun stuff, and at the end, I stopped. I had this plan, but I never know what I'm going to say. And all of a sudden, I said, "When do people really start to live? When they face death." And I went through this whole thing about, if you weren't going to get off this island, if nine days from now, you were going to die, who would you call, what would you say, what would you do? That night is when 9/11 happened.
Kur ndodhin 9/11 -- do e përfundoj me këtë -- isha në Havaii. Me 2000 njerëz nga 45 vende. Ishim duke përkthyer në 4 gjuhë njëkohësisht për programin. që e mbaja për një javë.. Nata paraprake quhej "Kontrolli i Emocioneve." U ngrita, nuk kisha plan për këtë, dhe thash -- u argëtuam me fishekzjarre --bëj gjëra të çmendura -- dhe pastaj në fund ndalova -- e kisha këtë plan që doja të thoja diçka, por kurrë se dija se çka do thoja. Dhe krejt papritur thashë, "Kur fillojnë të jetojnë njerëzit në të vërtetë? Kur ballafaqohen me vdekjen." Dhe pastaj fola për të gjithë këtë nëse do largoheshit nga ky ishull pas 9 ditësh, dhe do vdisni, kë do thirrnit, çka do thonit, çka do bënit? Një grua -- ajo ishte nata që ndodhi 9/11 --
One woman had come to the seminar, and when she came there, her previous boyfriend had been kidnapped and murdered. Her new boyfriend wanted to marry her, and she said no.
një grua kishte ardhur në seminar dhe kur kishte ardhur, i dashuri i saj ishte kidnapuar dhe vrarë. Miku i saj, i dashuri i ri, donte të martohej më të, por ajo i kishte thënë jo.
He said, "If you go to that Hawaii thing, it's over with us." She said, "It's over." When I finished that night, she called him and left a message at the top of the World Trade Center where he worked, saying, "I love you, I want you to know I want to marry you. It was stupid of me." She was asleep, because it was 3 a.m. for us, when he called her back, and said, "Honey, I can't tell you what this means. I don't know how to tell you this, but you gave me the greatest gift, because I'm going to die." And she played the recording for us in the room. She was on Larry King later. And he said, "You're probably wondering how on Earth this could happen to you twice. All I can say is this must be God's message to you. From now on, every day, give your all, love your all. Don't let anything ever stop you." She finishes, and a man stands up, and he says, "I'm from Pakistan, I'm a Muslim. I'd love to hold your hand and say I'm sorry, but frankly, this is retribution." I can't tell you the rest, because I'm out of time.
Ai i tha, "Nëse shkon në Havaii, ka përfunduar midis nesh." Ajo i tha, "Ka përfunduar" . Kur përfundova atë natë, ajo e kishte telefonuar atë dhe i kishte lënë mesazh -- ngjarje e vërtetë -- në majë të World Trade Center ku ai punonte. Ajo i tha, "I dashur, të dua, vëtëm dua ta dish se dua të martohem me ty, ishte budallallëk imi." Ajo ishte në gjumë, sepse ishte rreth 3:00 pas mesnate për ne, kur ai telefonoi nga ndërtesa dhe i tha, "E dashur, nuk mund ta them sa rëndësi ka kjo për mua." Ai tha. "Nuk di se si ta them këtë, por më ke dhënë dhuratën më të madhe sepse unë do vdes." Dhe ajo luajti incizimin për ne në sallë. Ajo ishte në Larry King më vonë, dhe ai tha, "Mbase ju po pyeteni si është e mundur kjo të ndodh dy herë. Dhe ai tha, "Krejt çka mund të them ty, kjo mbase është mesazh nga Zoti për ty e dashur. Prej tani e tutje, çdo ditë, jep gjithcka nga vetja, dashuro me tërë qënien Mos lejo asgjë të ndal." Ajo përfundon, dhe një burrë ngritet nga turma dhe thotë, "Unë jam nga Pakistani, jam Musliman. Do doja ta mbaja dorën dhe të thosha Më vjen keq, por sinqerisht kjo është dënim i merituar." S'mund t'ua them pjesën tjetër sepse s'kam më kohë.
(Laughter)
(Të qeshura).
Are you sure?
(Laughter)
10 sekonda.
10 seconds!
(Duartrokitje).
(Laughter and applause)
10 sekonda, kjo është e tëra. Duhet të kem respekt. 10 sekonda.
10 seconds, I want to be respectful. All I can tell you is, I brought this man on stage with a man from New York who worked in the World Trade Center, because I had about 200 New Yorkers there. More than 50 lost their entire companies, friends, marking off their Palm Pilots. One financial trader, woman made of steel, bawling -- 30 friends crossing off that all died. And I said, "What are we going to focus on? What does this mean and what are we going to do?"
E tëra çka mund të thëm, e solla këtë njeri në skenë. më nje njeri nga Nju Jorku që punonte në World Trade Center, sepse ishin rreth 200 nga Nju Jorku aty. Më shumë se 50 kishin humbur kompanitë e tyre, miqtë e tyre, u vënin vizë Palm-Pilotëve -- një tregtare financiare, një grua e çeliktë, kishte humbur 30 miq, i kishin vdekur. Krejt çka bërë për njerëzit thash, "Në çka do përqëndrohemi? çka do thotë kjo për ne dhe çka do bëjmë për këtë?"
And I got the group to focus on: if you didn't lose somebody today, your focus is going to be how to serve somebody else. Then one woman stood up and was so angry, screaming and yelling. I found out she wasn't from New York, she's not an American, doesn't know anybody here. I asked, "Do you always get angry?" She said, "Yes." Guilty people got guilty, sad people got sad. I took these two men and I did an indirect negotiation. Jewish man with family in the occupied territory, someone in New York who would have died if he was at work that day, and this man who wanted to be a terrorist, and I made it very clear. This integration is on a film, which I'd be happy to send you, instead of my verbalization, but the two of them not only came together and changed their beliefs and models of the world, but worked together to bring, for almost four years now, through various mosques and synagogues, the idea of how to create peace. And he wrote a book, called "My Jihad, My Way of Peace." So, transformation can happen.
Dhe zgjodha një grup dhe i bëra to përqendrohen, nëse nuk keni humbur dikë, përqëndrimi juaj do jetë si t'i shërbeni dikujt tjetër. Ka njerëz -- pastaj një grua u ngrit dhe ishte shumë e hidhëruar dhe bërtiste. Pastaj e kuptova se nuk ishte nga Nju Jorku, nuk është Amerikane, nuk e njihte askënd dhe i thash, "A je gjithmonë e hidhëruar?" Ajo tha, "Po". Njerëzit fajtor ndiheshin fajtor, të pikëlluarit të pikëlluar. Pastaj i nxora ata dy burra dhe bëra atë që quhet negocimi i tërthortë. Një burrë çifut me familje në territorin e okupuar, dhe dikë nga Nju Jorku, i cili do kishte vdekur nëse do ishte në punë atë ditë, dhe ky njeri që dëshironte të bëhet terrorist, dhe e bëri të qartë. Pastaj integrimi ndodhi, kjo është e xhirurar do isha i lumtur t'ua dërgoj, që në të vërtetë do mund të shihni çka ndodhi në të vërtetë në vend të verbalizimit tim. Por ata të dy jo vetëm që u bënë bashk dhe ndryshuan mendimet e tyre dhe moralin rreth botës, por ata punuan së bashku për të sjellur, për pothuaj katër vite. përmes xhamive dhe sinagogave të ndryshme; idenë se si të krujohet paqja. Pastaj shkroi një libër, që quhet "Xhihadi im, Mënyra ime e Paqes." Pra, transformimet mund të ndodhin. Pra, ftesa ime për ju është kjo: ekplorojeni rrjetin tuaj, rrjetin tuaj këtu --
My invitation to you is: explore your web, the web in here -- the needs, the beliefs, the emotions that are controlling you, for two reasons: so there's more of you to give, and achieve, too, but I mean give, because that's what's going to fill you up. And secondly, so you can appreciate -- not just understand, that's intellectual, that's the mind, but appreciate what's driving other people. It's the only way our world's going to change.
nevojat, besimet, emocionet që ju kontrollojnë. Për dy arsye: që të mund të jepni më shumë, dhe të arrini më shumë. të gjithë duam të bëjmë atë, por mendoj jepni më shumë sepse vetëm ajo të plotëson shpritrisht. Dhe së dyti, që të mund të merrni pjesë -- jo vetëm të kjuptoni, kjo është diçka intelektuale, është mendja -- por vlerësoni atë që nxit njerëzit tjerë. është e vetmja mënyrë se si do ndryshoj bota. Zoti ju bekoftë. Faleminderit. Shpresoj se kjo ishte në shërbimin tuaj.
God bless you, thank you. I hope this was of service.
(Aplauzë)
(Applause)