(Аплауз)
Thank you. I have to tell you I'm both challenged and excited. My excitement is: I get a chance to give something back. My challenge is: the shortest seminar I usually do is 50 hours.
Благодарам. Морам да кажам дека истовремено сум пред предизвик и возбуден. Возбуден сум затоа што имам шанса да дадам нешто. Мојот предизвик е што најкраткиот мој семинар трае 50 часа.
(Laughter)
(Смеење)
I'm not exaggerating. I do weekends -- I do more, obviously, I also coach people -- but I'm into immersion, because how did you learn language? Not just by learning principles, you got in it and you did it so often that it became real.
Не претерувам. Работам во викенди. Работам повеќе од тоа, тренирам луѓе но преку вклопување. Како сте научиле странски јазик? Не го учевте само со учење на правилата, навлегувате и го повторувате толку често сè додека не стане секојдневие.
The bottom line of why I'm here, besides being a crazy mofo, is that -- I'm not here to motivate you, you don't need that, obviously. Often that's what people think I do, and it's the furthest thing from it. What happens, though, is people say to me, "I don't need any motivation." But that's not what I do. I'm the "why" guy. I want to know why you do what you do.
И крајната цел зашто сум овде, освен што сум луд, е дека навистина можам да... Не сум овде да ве мотивирам, тоа не ви треба. И многупати луѓето помислуваат дека токму тоа јас го правам, а јас го работам токму спротивното. Тогаш се случува, луѓето да ми речат: "Не ми треба мотивација." И јас велам, "Интересно. Јас тоа не работам." Јас сум типот "Зошто". Сакам да знам зошто ги правите работите. Кој е вашиот мотив за дејствување?
What is your motive for action? What is it that drives you in your life today? Not 10 years ago. Are you running the same pattern? Because I believe that the invisible force of internal drive, activated, is the most important thing. I'm here because I believe emotion is the force of life. All of us here have great minds. Most of us here have great minds, right? We all know how to think. With our minds we can rationalize anything. We can make anything happen.
Што ве води во животот денес? Не пред 10 години. Или дали сеуште одите по истата шема. Затоа што верувам дека невидливата внатрешна сила, кога е активирана, е најважната работа на светот. Овде сум зашто верувам дека емоцијата е силата на животот. Сите ние овде имаме прекрасни мисли. Се сложувате? Најголемиот дел од нас имаат одлични мисли, нели? Не знам за останатите видови, но ние сите знаеме како да размислуваме. И со мислите можеме да рационализираме сè. Можеме да направиме многу работи. Се сложувам со кажаното од
I agree with what was described a few days ago, that people work in their self-interest. But we know that that's bullshit at times. You don't work in your self-interest all the time, because when emotion comes into it, the wiring changes in the way it functions. So it's wonderful to think intellectually about how the life of the world is, especially those who are very smart can play this game in our head. But I really want to know what's driving you.
пред неколку дена дека луѓето работат за сопствениот интерес. Но сите знаеме дека тоа понекогаш е глупост. Вие не работите за сопствен интерес постојано, бидејќи кога емоциите ќе се внесат, релациите го меннуваат начинот на кој функционираат. И прекрасно е кога размислуваме интелектуално за тоа каков е животот на овој свет, и особено делот од нас кои сме многу паметни, можеме оваа игра да ја играме во нашата глава. Но навистина сакам да знам што е она што ве води.
What I would like to invite you to do by the end of this talk is explore where you are today, for two reasons. One: so that you can contribute more. And two: that hopefully we can not just understand other people more, but appreciate them more, and create the kinds of connections that can stop some of the challenges that we face today. They're only going to get magnified by the very technology that connects us, because it's making us intersect. That intersection doesn't always create a view of "everybody now understands everybody, and everybody appreciates everybody."
И би сакал да ве поканам на крајот на овој говор, да испитате каде сте денес, од две причини. Една: за да можете да придонесете повеќе. А друга: не само да ги разбереме другите луѓе повеќе, туку и да ги цениме повеќе, и да создаваме онакви врски кои можат да ги избегнат дел од предизвиците со кои се среќаваме денес. Тие само ќе се зголемуваат со најновата технологија која нè поврзува, бидејќи нè пресретнува. И ова пресретнување не секогаш создава поглед на "секој денес разбира секого, и секој цени секого". Имав опсесија скоро 30 години, и таа опсесија беше,
I've had an obsession basically for 30 years, "What makes the difference in the quality of people's lives? What in their performance?" I got hired to produce the result now. I've done it for 30 years. I get the phone call when the athlete is burning down on national television, and they were ahead by five strokes and now they can't get back on the course. I've got to do something right now or nothing matters. I get the phone call when the child is going to commit suicide, I've got to do something. In 29 years, I'm very grateful to tell you I've never lost one. It doesn't mean I won't some day, but I haven't yet. The reason is an understanding of these human needs.
"Што ја прави разликата во квалитетот на животот на луѓето? Што ја прави разликата во нивното делување?" Зашто тоа е она што почнав да го работам. Морам да направам резултати сега. Тоа е она што го работев последниве 30 години. Добивам телефонски повик кога спортистот „гори“ на националната телевизија, кога бил во предност пет поини а сега неможе да поведе. И морам да сторам нешто токму сега за да има резултат или ништо не е важно. Ми се јавуваат кога дете се спрема да се самоубие, и морам да сторам нешто токму сега. И за 29 години, среќен сум да кажам дека немам изгубено никого за 29 години. Тоа не значи дека нема да се случи еден ден. Но досега не се случило, а причината е разбирањето на човечките потреби за кои сакам да зборувам.
When I get those calls about performance, that's one thing. How do you make a change? I'm also looking to see what is shaping the person's ability to contribute, to do something beyond themselves. Maybe the real question is, I look at life and say there's two master lessons. One is: there's the science of achievement, which almost everyone here has mastered amazingly. "How do you take the invisible and make it visible," How do you make your dreams happen? Your business, your contribution to society, money -- whatever, your body, your family.
Значи, кога добивам повици за изведби, тоа е една работа. Како правите одредена промена? Но исто така, се обидувам да видам што е тоа што ја обликува човековата способност да придонесува, да стори нешто над своите можности. Можеби вистинското прашање е, го набљудувам животот и велам дека има две главни лекции. Едната е науката за постигнувањето, преку која се што е направено е усовршено до неверојатно ниво. "Како го земате невидливото и го правите видливо," нели? Како ги примате вашите соништа и ги реализирате? Без оглед дали е тоа вашиот бизнис, придонес кон општеството, пари, без оглед дали е за вас, за вашето тело, вашата фамилија. Но другата лекција на животот која ретко е усовршена е уметноста на исполнувањето.
The other lesson that is rarely mastered is the art of fulfillment. Because science is easy, right? We know the rules, you write the code and you get the results. Once you know the game, you just up the ante, don't you? But when it comes to fulfillment -- that's an art. The reason is, it's about appreciation and contribution. You can only feel so much by yourself.
Бидејќи науката е полесна, нели? Ги знаеме правилата. Вие го пишувате кодот. Го следите и ги добивате резултатите. Штом ќе ја научите играта едноставно ја владеете, зарем не? Но кога ќе дојдеме до исполнувањето, тоа е веќе уметност. А причината за тоа, е во вреднувањето и во придонесувањето. Вие самите можете толку многу да чувствувате.
I've had an interesting laboratory to try to answer the real question how somebody's life changes if you look at them like those people that you've given everything to? Like all the resources they say they need. You gave not a 100-dollar computer, but the best computer. You gave them love, joy, were there to comfort them. Those people very often -- you know some of them -- end up the rest of their life with all this love, education, money and background going in and out of rehab. Some people have been through ultimate pain, psychologically, sexually, spiritually, emotionally abused -- and not always, but often, they become some of the people that contribute the most to society.
Имав интересен опит да се обидам да одговорам на прашањето на вистинско прашање, а тоа е која е разликата во нечиј живот доколку на некого гледате како овие луѓе на кои сте им дале сè? На пример сите работи кои рекле дека им требаат. Сте им дале компјутер не од 100 долари, сте им го дале најдобриот компјутер. Сте им дале љубов, сте им пружиле уживање. Сте им пружиле утеха. А овие луѓе честопати, дел од нив ги познавате, остануваат до крајот на животот со сета љубов, образование, пари и сè друго, го поминуваат животот во рехабилитациски клиники. А потоа сретнувате луѓе кои минале низ неверојатни болки, психолошки, сексуални, духовни, емотивно злоупотребувани, и не секогаш, но честопати, тие стануваат дел од луѓето кои најмногу придонесуваат во општеството.
The question we've got to ask ourselves really is, what is it? What is it that shapes us? We live in a therapy culture. Most of us don't do that, but the culture's a therapy culture, the mindset that we are our past. And you wouldn't be in this room if you bought that, but most of society thinks biography is destiny. The past equals the future. Of course it does if you live there. But what we know and what we have to remind ourselves -- because you can know something intellectually and then not use it, not apply it.
Прашањето кое навистина треба да си го поставиме е, што е тоа? Што е она што нè обликува? А живееме со култура на опоравување. Најголемиот дел од нас не го прават тоа, но културата е култура на опоравување. А што сакам да кажам со тоа е мисловниот склоп дека ние сме нашето минато. И секој од вас во оваа просторија, не би бил во оваа просторија доколку сте ја прифатиле таа теорија, но, најголемиот дел од општеството мисли дека биографијата е судбина. Минатото е изедначено со иднината. Доколку сеуште живеете таму. Но она што луѓето овде знаат, и она што самите треба да се потсетиме дека можете да знаете нешто, да знаете што да правите а потоа да не ја користиме, ниту применуваме.
We've got to remind ourselves that decision is the ultimate power. When you ask people, have you failed to achieve something significant in your life?
Навистина, ќе се потсетуваме самите дека одлуката е врвната моќ. Тоа и навистина е. Сега, кога ќе ги запрашате луѓето, дали не сте успеале нешто да постигнете? Колкумина некогаш не успејале да постигнат нешто значајно во вашиот живот? Кажете, "Јас."
Say, "Aye." Audience: Aye.
Публика: Јас
TR: Thanks for the interaction on a high level there. But if you ask people, why didn't you achieve something? Somebody who's working for you, or a partner, or even yourself. When you fail to achieve, what's the reason people say? What do they tell you? Didn't have the knowledge, didn't have the money, didn't have the time, didn't have the technology. I didn't have the right manager.
ТР: Благодарам за одличната интеракција. (Смеење) Но доколку ги прашате луѓето, зошто не сте успеале да постигнете нешто? Некој кој работи за вас, кој го познавате, или ваш партнер, или дури и вие самите. Кога нема да постигнете цел, која е причината која луѓето ја кажуваат дека не успеале? Што ви кажуваат? Немале доволно... Немале знаење. Немале пари. Немале време. Немале технологија. Го немав вистинскиот менаџер. Го немав...
Al Gore: Supreme Court. TR: The Supreme Court.
Ал Гор: Врховниот суд. (Смеење).
(Laughter)
(Applause) (Cheering)
(Applause continues)
ТР: И...
TR: And --
(Аплауз) и...
(Applause)
(Аплауз)
What do all those, including the Supreme Court, have in common?
Што сите овие работи, дури и Врховниот Суд, имаат заедничко?
(Laughter)
(Смеење).
They are a claim to you missing resources, and they may be accurate. You may not have the money, or the Supreme Court, but that is not the defining factor.
Потврдуваат дека ви недостасуваат средства. Може да се во право. Може да ги немате парите, може да го немате Врховниот Суд, но тоа не е клучниот фактор.
(Applause) (Laughter)
(Аплауз).
And you correct me if I'm wrong. The defining factor is never resources; it's resourcefulness. And what I mean specifically, rather than just some phrase, is if you have emotion, human emotion, something that I experienced from you the day before yesterday at a level that is as profound as I've ever experienced and I believe with that emotion you would have beat his ass and won.
Поправете ме ако грешам. Клучниот фактор никогаш не се средствата, туку обем на средства и снаодливост.. Мислев, поконкретно, од само излитена фраза, дека доколку имате емоција, човечка емоција, нешто што сум искусил од вас завчера, нешто што е толку длабоко внатрешно како ниедно претходно искуство, и кога би комуницирале со таа емоција верувам дека би победиле.
Audience: Yeah!
(Аплауз)
(Applause) (Cheering)
Но, мене ми лесно да му кажам што би требало да направи.
How easy for me to tell him what he should do.
(Laughter)
(Смеење)
Idiot, Robbins. But I know when we watched the debate at that time, there were emotions that blocked people's ability to get this man's intellect and capacity. And the way that it came across to some people on that day -- because I know people that wanted to vote in your direction and didn't, and I was upset. But there was emotion there. Do you know what I'm talking about?
"Овој Робинс е идиот." Но знам дека кога ја гледавме дебатата, имаше емоции кои ја блокираа способноста на луѓето да ги сфатат интелектот и капацитетот на овој човек. И начинот на кој тоа допре до некои луѓе тој ден -- бидејќи знам дека луѓето сакаа да гласаат на ваша страна но не гласаа, и бев лут. Но имаше емоција која постоеше. Колкумина од вас знаат за што зборувам? Кажете, "Јас." Публика: Јас
Say, "Aye." Audience: Aye.
ТР: Значи, емоцијата е. И доколку ја добиеме вистинската емоција,
TR: So, emotion is it. And if we get the right emotion, we can get ourselves to do anything. If you're creative, playful, fun enough, can you get through to anybody, yes or no?
можеме да се натераме да направиме било што. Можеме да се пробиеме. Доколку сте доволно креативни, доволно разиграни, доволно забавни, можете ли да допрете до било кого? Да или не?
If you don't have the money,
Публика: Да.
but you're creative and determined, you find the way. This is the ultimate resource. But this is not the story that people tell us. They tell us a bunch of different stories. They tell us we don't have the resources, but ultimately, if you take a look here, they say, what are all the reasons they haven't accomplished that? He's broken my pattern, that son-of-a-bitch.
ТР: Доколку немате пари, но сте креативни и доволно уверени, ќe најдете начин. Ова е најмоќната алатка. Но ова не е приказната која луѓето ја кажуваат, нели? Приказните кои луѓето ни ги кажуваат се куп од различни приказни. Тие ни кажуваат дека ги немаме средствата, но на крајот, доколку погледнете овде, кои се главните причини што не успеале? Следниот слајд. И сега ми ја расипа шемата, ова копиле.
(Laughter)
(Смеење).
But I appreciated the energy, I'll tell you that.
Но го ценам трудот.
(Laughter)
(Смеење).
What determines your resources? We've said decisions shape destiny, which is my focus here. If decisions shape destiny, what determines it is three decisions. What will you focus on? You have to decide what you're going to focus on. Consciously or unconsciously. the minute you decide to focus, you must give it a meaning, and that meaning produces emotion. Is this the end or the beginning? Is God punishing me or rewarding me, or is this the roll of the dice? An emotion creates what we're going to do, or the action.
Што ги утврдува вашите средства? Рековме дека одлуките ја обликуваат судбината, тоа е мојот фокус овде. Доколку одлуките ја обликуваат судбината, тогаш ја утврдуваат само три одлуки. На што ќе се фокусирате? Потребно е да одлучите на што ќе се фокусирате. Во овој момент, свесно или несвесно. Штом ќе одлучите да се фокусирате на нешто - дајте му значење, и без оглед на значењето, тоа предизвикува емоција. Дали е ова крајот или почетокот? Дали господ ме казнува или ме наградува, или дали е ова коцкање? Емоцијата го создава она што ќе го превземеме како дејство.
So, think about your own life, the decisions that have shaped your destiny. And that sounds really heavy, but in the last five or 10 years, have there been some decisions that if you'd made a different decision, your life would be completely different? How many can think about it? Better or worse. Say, "Aye."
Размислете за вашиот живот. Одлуките кои ја обликувале вашата судбина. Ова звучи навистина тешко, но во последните пет или десет години, петнаесет години, колку одлуки што сте ги донеле сте можеле да ги одлучите поинаку, со што вашиот живот би бил целосно различен? Колкумина можат се сетат? Подобро или полошо? Кажете, "Јас".
Audience: Aye.
Публика: Јас
So the bottom line is, maybe it was where to go to work, and you met the love of your life there, a career decision. I know the Google geniuses I saw here -- I mean, I understand that their decision was to sell their technology. What if they made that decision versus to build their own culture? How would the world or their lives be different, their impact? The history of our world is these decisions. When a woman stands up and says, "No, I won't go to the back of the bus." She didn't just affect her life. That decision shaped our culture. Or someone standing in front of a tank. Or being in a position like Lance Armstrong, "You've got testicular cancer." That's pretty tough for any male, especially if you ride a bike.
ТР: Значи заклучокот е, можеби одлуката била каде да се вработите, и таму сте ја запознале љубовта на вашиот живот. Можеби била одлука за кариера. Генијалците од Google кои ги сретнав овде разбрав дека нивната првична одлука била да ја продадат технологијата. Што доколку ја донеле таа одлука наместо да изградат сопствена култура? Колку поинаков би бил овој свет? Колку нивните животи би биле поинакви? Нивното влијание? Историјата на нашиот свет е во овие одлуки. Кога жена ќе стане и ќе рече, "Не седнувам во задниот дел од автобусот," таа не влијаела само на нејзиниот живот. Оваа одлука ја обликувала нашата култура. Или кога некој ќе застане пред тенк. Или да сте на местото на Ленс Армстронг, и некој ви каже, "Имате рак на тестисите." Тоа е навистина тешко за било кој маж, особено доколку возите велосипед.
(Laughter)
(Смеење).
You've got it in your brain; you've got it in your lungs. But what was his decision of what to focus on? Different than most people. What did it mean? It wasn't the end; it was the beginning. He goes off and wins seven championships he never once won before the cancer, because he got emotional fitness, psychological strength. That's the difference in human beings that I've seen of the three million I've been around.
Тоа го имате во вашата глава, во вашите дробови. Но која била неговата одлука на што да се фокусира? Поинаква од најголемиот дел од луѓето. Што тоа значело? Тоа не бил крајот, тоа бил почетокот Што ќе правам? Продолжува и освојува седум шампионски титули а никогаш не бил шампион пред да заболи од рак, зашто добил емотивен фитнес, психолошка сила. Тоа е разликата во човечките суштества од вкупно три милиони кои ги имам сретнато наоколу.
In my lab, I've had three million people from 80 countries over the last 29 years. And after a while, patterns become obvious. You see that South America and Africa may be connected in a certain way, right? Others say, "Oh, that sounds ridiculous." It's simple. So, what shaped Lance? What shapes you? Two invisible forces. Very quickly. One: state. We all have had times, you did something, and after, you thought to yourself, "I can't believe I said or did that, that was so stupid." Who's been there? Say, "Aye." Audience: Aye.
Тоа е моето истражување. Имав три милиони луѓе од осумдесет различни земји со кои сум се сретнал во последните 29 години. По некое време, шемите стануваат препознатливи. Гледате дека Јужна Америка и Африка може да се поврзат на одреден начин, нели? Други велат, "О, тоа звучи смешно." Едноставно е. Што го оформи Ленс? Што вас ве оформува? Две невидливи сили. Едната е состојбата во која се наоѓаме. Сите сме имале време. Доколку сте имале време и сте сториле нешто и потоа сте помислиле, не можам да верувам дека го реков тоа, не можам да верувам дека го сторив тоа, беше глупаво. Кој се препознава? Кажете: "Јас."
Публика: Јас.
Or after you did something, you go, "That was me!"
ТР: Дали некогаш сте сториле нешто, и потоа сте рекле, "Јас бев!"
(Laughter)
(Смеење).
It wasn't your ability; it was your state. Your model of the world is what shapes you long term. Your model of the world is the filter. That's what's shaping us. It makes people make decisions. To influence somebody, we need to know what already influences them. It's made up of three parts. First, what's your target? What are you after? It's not your desires. You can get your desires or goals. Who has ever got a goal or desire and thought, is this all there is?
Нели? Тоа не е вашата способност, тоа е вашата состојба. Вашиот модел за светот е она што ве оформува долгорочно. Вашиот модел за светот е филтерот. Тоа нè обликува нас. Тоа е она што ги тера луѓето да носат одлуки. Кога сакаме да влијаеме на други, мораме да знаеме што друго веќе влијае на нив. И тоа се состои од три дела. Прво, која е вашата цел? Што сакате да постигнете? Што, лично верувам, не се вашите желби. Можете да ги добиете вашите желби и цели. Колкумина од вас некогаш постигнале цел или желба и помислиле, зарем ова е сè ?
Say, "Aye." Audience: Aye.
Колкумина се препознаваат? Кажете: "Јас."
Публика: Јас.
It's needs we have. I believe there are six human needs. Second, once you know what the target that's driving you is and you uncover it for the truth -- you don't form it -- then you find out what's your map, what's the belief systems that tell you how to get those needs. Some people think the way to get them is to destroy the world, some people, to build, create something, love someone. There's the fuel you pick. So very quickly, six needs.
ТР: Тоа се потребите кои ги имаме. Постојат шест човечки потреби. Второ, штом откриете која е целта која ве води и ја разоткриете, вие не ја формирате, туку ја разоткривате тогаш откривате која е вашата мапа: кои се верувањата кои ви кажуваат како да ги добиете овие потреби. Некои луѓе мислат дека за да дојдат до тие потеби треба да го уништат светот, некои луѓе како да изградат нешто, да создадат нешто, да сакаат некого. И тука е и горивото кое ќе го изберете. Значи накратко, шест потреби.
Let me tell you what they are. First one: certainty. These are not goals or desires, these are universal. Everyone needs certainty they can avoid pain and at least be comfortable. Now, how do you get it? Control everybody? Develop a skill? Give up? Smoke a cigarette? And if you got totally certain, ironically, even though we need that -- you're not certain about your health, or your children, or money. If you're not sure the ceiling will hold up, you won't listen to any speaker. While we go for certainty differently, if we get total certainty, we get what? What do you feel if you're certain? You know what will happen, when and how it will happen, what would you feel? Bored out of your minds. So, God, in Her infinite wisdom, gave us a second human need, which is uncertainty. We need variety. We need surprise. How many of you here love surprises? Say, "Aye."
Ќе ви кажам кои се. Прво: сигурност. Овие не се цели или желби, овие се универзални. Секому е потребна сигурност дека може да избегне болка и барем малку да се чувствува удобно. Како го постигнувате тоа? Контролирање други? Развивање вештина? Откажување? Цигара? И доколку сте целосно сигурни, иронично, иако на сите тоа ни е потребно, е како да не сте до крај сигурни за вашето здравје, или за вашите деца, или пари, за тоа не размислувате многу. Не сте сигурни дали плафонот ќе издржи да не падне, нема да слушате ниту еден спикер. Но доколку трагаме по сигурност поинаку, доколку постигнеме целосна сигурност, што добиваме? Што чувствувате кога сте сигурни? Што ќе се случи? Кога ќе се случи? Како ќе се случи? Што би чувствувале? Ќе полудите од досада. Затоа, господ, (Смеење) ни дал втора човечка потреба, а тоа е несигурноста. Потребна ни е разлика. Ни треба изненадување. Колкумина овде сакаат изненадувања? Кажете, "Јас."
Audience: Aye.
Публика: Јас.
TR: Bullshit. You like the surprises you want. The ones you don't want, you call problems, but you need them. So, variety is important. Have you ever rented a video or a film that you've already seen? Who's done this? Get a fucking life.
ТР: Глупости. Ги сакате само изненадувањата кои ги посакувате. (Смеење). Оние кои не ги сакате, ги нарекувате проблем, но ви требаат. Затоа, разликата е важна. Дали некогаш сте изнајмиле филм кој веќе сте го гледале? Кому му се случило ова? (Смеење).
(Laughter)
Why are you doing it? You're certain it's good because you read or saw it before, but you're hoping it's been long enough you've forgotten, and there's variety.
Во ред. Зошто го правите ова? Сигурни сте дека е добар, сте го читале претходно, сте го гледале, но се надевате дека минало доволно време да го подзаборавите, дека има разлика. Третата човечка потреба е критична. Значајност. Сите сакаме да бидеме
Third human need, critical: significance. We all need to feel important, special, unique. You can get it by making more money or being more spiritual. You can do it by getting yourself in a situation where you put more tattoos and earrings in places humans don't want to know. Whatever it takes. The fastest way to do this, if you have no background, no culture, no belief and resources or resourcefulness, is violence. If I put a gun to your head and I live in the 'hood, instantly I'm significant. Zero to 10. How high? 10. How certain am I that you're going to respond to me? 10. How much uncertainty? Who knows what's going to happen next? Kind of exciting. Like climbing up into a cave and doing that stuff all the way down there. Total variety and uncertainty. And it's significant, isn't it? So you want to risk your life for it. So that's why violence has always been around and will be around unless we have a consciousness change as a species. You can get significance a million ways, but to be significant, you've got to be unique and different.
важни, посебни, единствени. Можете да го постигнете со правење повеќе пари. Можете да го постигнете со зголемување на духовноста. Можете да го постигнете доколку направите повеќе тетоважи и пирсови на места кои не сакаме да ги знаеме. Што и да е потребно. Најбрзиот начин за ова, доколку немате минато, култура, верувања и средства, е насилството. Доколку ви ставам пиштол на челото многу брзо станувам значаен. Од нула до десет. Колку? Десет. Колку сум сигурен дека ќе ме слушате? 10. Колкава е несигурноста? Кој знае што ќе е следно? Навистина возбудливо. Како искачување во пештера или спуштање надолу. Целосна разлика и несигурност. Значајно е, нели? Сакате да го ризикувате животот за тоа. Затоа насилството секогаш било и ќе биде околу нас освен доколку свесно не се промениме како вид. Можете да се стекнете со значајност на милион начини, но за да бидете значајни, потребно е да сте уникатни и различни. Еве што ни треба: поврзување и љубов - четвртата потреба.
Here's what we really need: connection and love, fourth need. We all want it; most settle for connection, love's too scary. Who here has been hurt in an intimate relationship? If you don't raise your hand, you've had other shit, too. And you're going to get hurt again. Aren't you glad you came to this positive visit? Here's what's true: we need it. We can do it through intimacy, friendship, prayer, through walking in nature. If nothing else works for you, don't get a cat, get a dog, because if you leave for two minutes, it's like you've been gone six months, when you come back 5 minutes later.
Сите ги сакаме. Многумина остануваат во врска бидејќи љубовта е застрашувачка. Не сакаат да се повредени. Кој од овде бил повреден во интимна врска? Речете, "Јас". (Смеење). Доколку не кренете рака, ви се случило нешто друго. (Смеење). И повторно ќе бидете повредени. Зарем не се радувате што дојдовте овде? (Смеење). Но вистината е дека приврзаност и љубов ни се потребни. Можеме да ги постигнеме преку интимност, преку пријателство, преку молитва, прошетка во природа. Доколку ништо не помага, земете си куче. Не мачка. Земете куче, зашто ако заминете накратко на две минути, исто како да ве немало шест месеци, кога ќе се појавите пет минути подоцна, нели? (Смеење).
These first four needs, every human finds a way to meet. Even if you lie to yourself, you need to have split personalities. I call the first four needs the needs of the personality. The last two are the needs of the spirit. And this is where fulfillment comes. You won't get it from the first four. You'll figure a way, smoke, drink, do whatever, meet the first four. But number five, you must grow. We all know the answer. If you don't grow, you're what? If a relationship or business is not growing, if you're not growing, doesn't matter how much money or friends you have, how many love you, you feel like hell. And I believe the reason we grow is so we have something to give of value.
Овие четири потреби, секој човек бара начин да ги добие. Дури и ако се лажете себеси, треба да имате подвоени личности. Првите четири потреби се наречени потреби на личноста, јас така ги нарекувам. Последните две потреби се потреби на духот. И овде доаѓа исполнувањето. Нема да постигнете исполнување од првите четири. Ќе најдете начин, пушење, пиење, било што, за да ги постигнете првите четири, но последните две, број пет: мора да се развивате. Сите го знаеме одговорот. Доколку не се развивате што сте? Доколку врската не се развива, доколку бизнисот не се развива, доколку вие не се развивате, не е важно колку пари имате, колку пријатели имате, колку луѓе ве сакаат, ќе се чувствувате пеколно. Причината зашто се развиваме, е да имаме нешто за да му дадеме вредност. Бидејќи шестата потреба е да придонесуваме повеќе за сите.
Because the sixth need is to contribute beyond ourselves. Because we all know, corny as that sounds, the secret to living is giving. We all know life is not about me, it's about we. This culture knows that, this room knows that. It's exciting. When you see Nicholas talking about his $100 computer, the most exciting thing is: here's a genius, but he's got a calling now. You can feel the difference in him, and it's beautiful. And that calling can touch other people.
Бидејќи сите знаеме, иако звучи старомодно, тајната на животот е во давањето. Знаеме дека животот не е за мене, туку е за нас. Оваа култура го знае тоа. Оваа соба го знае тоа. Возбудливо е. Кога го гледате Никола овде зборувајќи за неговиот компјутер од сто долари, највозбудливото нешто е, овде е гениј, но сега се здоби со порив. Можете да ја почувствувате разликата во него и тоа е прекрасно. Тој порив може да трогне други луѓе. Во мојот живот,
My life was touched because when I was 11 years old, Thanksgiving, no money, no food, we were not going to starve, but my father was totally messed up, my mom was letting him know how bad he messed up, and somebody came to the door and delivered food. My father made three decisions, I know what they were, briefly. His focus was "This is charity. What does it mean? I'm worthless. What do I have to do? Leave my family," which he did. It was one of the most painful experiences of life. My three decisions gave me a different path. I set focus on "There's food." What a concept!
јас бев трогнат кога имав 11 години. Ден на благодарноста: без пари, без храна. Немаше да гладуваме, но татко ми ја оплеска целата работа. Мајка ми му кажа колку ја оплескал работата. Некој дојде на врата и ни донесе јадење. Татко ми донесе три одлуки. Јасно ми беше кои се. Неговиот фокус беше: "Ова е милостина. Што тоа значи? Јас сум безвреден, што треба да правам? Ја напуштам фамилијата". Тоа и го направи. Едно од најболните искуства во животот. Моите три одлуки ме наведоа на поинаков пат Си реков, "Фокусирај се дека има храна". Каков концепт...
(Laughter)
(Смеење).
But this is what changed my life, shaped me as a human being. Somebody's gift, I don't even know who it is. My father always said, "No one gives a shit." And now somebody I don't know, they're not asking for anything, just giving us food, looking out for us. It made me believe this: that strangers care. And that made me decide, if strangers care about me and my family, I care about them. I'm going to do something to make a difference. So when I was 17, I went out on Thanksgiving, it was my target for years to have enough money to feed two families. The most fun and moving thing I ever did in my life. Next year, I did four, then eight. I didn't tell anybody what I was doing, I wasn't doing it for brownie points. But after eight, I thought I could use some help.
Второ, ова е она што ми го промени животот, она што ме оформи како човечко суштество, "Нечиј подарок, дури и не знам ни кој беше". Татко ми секогаш велеше, "Никој не дава ништо". И одеднаш, некој непознат, без да ни побара нешто, едноставно ни дава храна, и се грижи за нас. Ма натера да верувам во ова: "Што значи тоа кога странец се грижи?" И она што ме натера да одлучам, доколку непознати се грижат за мене и мојата фамилија, и јас се грижам за нив. Што ќе правам? Ќе направам било што за да направам разлика. На 17 години, еден ден излегов на денот на благодарноста. Со години имав за цел да имам доволно пари за да нахранам две фамилии. Најзабавната работа која ја имам направено во животот, најтрогателната. Следната година нахранив четири. Никому не кажав што правам. Следната година осум. Не го правев тоа заради поени, но после осмата, си помислив, би можел да побарам помош. (Смеење).
So I went out, got my friends involved, then I grew companies, got 11, and I built the foundation. 18 years later, I'm proud to tell you last year we fed 2 million people in 35 countries through our foundation. All during the holidays, Thanksgiving, Christmas, in different countries around the world.
Доволно сигурен, излегов и што сторив? Ги вклучив пријателите и создадов компании а потоа стигнав до 11 компании и изградив фондација. Сега, 18 години подоцна, гордо можам да кажам, минатата година нахранивме два милиони луѓе во 35 земји преку фондацијата, за време на празниците. Ден на благодарноста, Божик, (Аплауз). во повеќе разни земји низ светот. Беше фантастично.
(Applause)
(Аплауз). Ви благодарам.
Thank you. I don't tell you that to brag, but because I'm proud of human beings because they get excited to contribute once they've had the chance to experience it, not talk about it.
(Аплауз). Не ви кажувам за да се фалам, туку затоа што сум горд на луѓето, бидејќи се радуваат што придонесуваат штом ќе добијат шанса да го искусат, а не само да зборуваат за тоа.
So, finally -- I'm about out of time. The target that shapes you -- Here's what's different about people. We have the same needs. But are you a certainty freak, is that what you value most, or uncertainty? This man couldn't be a certainty freak if he climbed through those caves. Are you driven by significance or love? We all need all six, but what your lead system is tilts you in a different direction. And as you move in a direction, you have a destination or destiny. The second piece is the map. The operating system tells you how to get there, and some people's map is, "I'm going to save lives even if I die for other people," and they're a fireman, and somebody else says, "I'm going to kill people to do it." They're trying to meet the same needs of significance. They want to honor God or honor their family. But they have a different map.
За крај, а и времето ми истекува, целта која ве оформува, е различна за луѓето. Ги имаме истите потреби, но дали сте навистина чудаци? Дали тоа најмногу го цените, или несигурноста? Овој човек не може да биде навистина чудак доколку се искачил низ тие пештери. Дали сте водени од значајност или од љубов? Нам ни требаат сите шест, но каков и да е вашиот систем за водење, ве носи во различен правец. Кога се насочувате, имате одлука или судбина. Второто парче е мапата. Сфатете ја како оперативен систем кој кажува како да стигнете таму. И мапата на некои луѓе, е "Јас ќе спасам животи, дури и ако умрам за други луѓе," и тие се пожарникари. Нечиј друг е, "Би убил луѓе за да го направам тоа." Тие се обидуваат да ги постигнат истите потреби на значајност, нели? Тие бараат заслуга од Господ или заслуга од фамилијата, но тие имаат различна мапа. И има седум различни верувања. Не можам да ги наведам зашто сум готов. Последното парче е емоција.
And there are seven different beliefs; I can't go through them, because I'm done. The last piece is emotion. One of the parts of the map is like time. Some people's idea of a long time is 100 years. Somebody else's is three seconds, which is what I have. And the last one I've already mentioned that fell to you. If you've got a target and a map -- I can't use Google because I love Macs, and they haven't made it good for Macs yet. So if you use MapQuest -- how many have made this fatal mistake of using it? You use this thing and you don't get there. Imagine if your beliefs guarantee you can never get to where you want to go.
Би рекол дека еден од деловите на мапата е времето. За некои луѓе замислата за долг период е 100 години. За некои други е три секунди, што важи за мене. (Смеење). И последната која ја спомнав, ви припадна вам. Доколку имате цел, и имате мапа и да речеме, Не можам да користам Google зашто користам Мекинтош а за него сеуште не е готов, па доколку користите MapQuest, колкумина од вас погрешиле користејќи MapQuest некогаш? (Смеење). Ја користите оваа работа и таа не ви помага. Замислете, доколку вашите верувања не ви гарантираат дека ќе ве одведат каде што сакате? (Смеење).
(Laughter)
Последната работа е емоцијата.
The last thing is emotion. Here's what I'll tell you about emotion. There are 6,000 emotions that we have words for in the English language, which is just a linguistic representation that changes by language. But if your dominant emotions -- If I have 20,000 people or 1,000 and I have them write down all the emotions that they experience in an average week, and I give them as long as they need, and on one side they write empowering emotions, the other's disempowering, guess how many emotions they experience? Less than 12. And half of those make them feel like shit. They have six good feelings. Happy, happy, excited, oh shit, frustrated, frustrated, overwhelmed, depressed. How many of you know somebody who, no matter what happens, finds a way to get pissed off?
Ќе ви кажам за емоцијата. Постојат 6.000 емоции за кои имаме зборови во Англискиот јазик, кои се само јазично претставување, кое се менува со јазикот. Но доколку вашите доминантни емоции, доколку имав повеќе време, да имам 20.000 луѓе, или 1.000 и кога би ги запишале сите емоции кои ги искусиле во текот на една седмица. И да им дадам доволно време. На една страна ги запишуваат охрабрувачките емоции, на другата страна безохрабрувачките. Погодете колку емоции луѓето искусуваат? Помалку од 12. И половина од нив ги тераат да се чувствуваат за никаде. Затоа даваат пет или шест позитивни чувства, нели? Тие се чувствуваат "среќни, среќни, возбудени, о боже, фрустрирани, фрустрирани, извонредно, депримирани". Колкумина од вас познаваат некого кој без оглед на сè наоѓа начин да се изнервира? Колкумина познаваат некој ваков?
(Laughter)
(Смеење).
Or no matter what happens, they find a way to be happy or excited. How many of you know somebody like this?
Или, без оглед на сè, наоѓаат начин да бидат среќни или возбудени. Колкумина познааваат некој ваков? Ајде.
When 9/11 happened, I'll finish with this, I was in Hawaii. I was with 2,000 people from 45 countries, we were translating four languages simultaneously for a program I was conducting, for a week. The night before was called Emotional Mastery. I got up, had no plan for this, and I said -- we had fireworks, I do crazy shit, fun stuff, and at the end, I stopped. I had this plan, but I never know what I'm going to say. And all of a sudden, I said, "When do people really start to live? When they face death." And I went through this whole thing about, if you weren't going to get off this island, if nine days from now, you were going to die, who would you call, what would you say, what would you do? That night is when 9/11 happened.
Кога се случи 9/11, и со ова завршувам, јас бев на Хаваи. Бев со 2.000 луѓе од 45 земји. Преведувавме истовремено на четири јазици, беше семинар кој траеше една седмица. Претходната ноќ беше наречена "Емотивно управување." Се разбудив, немав план за работа, и реков, имавме огномет, правевме глупости, се забавувавме, и при крајот застанав, имав во план што ќе кажам но никогаш не правам како ќе кажам. И тогаш реков, "Кога луѓето навистина започнуваат да живеат? Кога ќе се соочат со смртта." И потоа пројдов детално низ целата оваа работа, кога би сте си заминале од овој остров, и за девет дена од денес би починале, кому би се јавиле, што би рекле, што би сториле? Тоа всушност беше вечерта кога 9/11 се случи.
One woman had come to the seminar, and when she came there, her previous boyfriend had been kidnapped and murdered. Her new boyfriend wanted to marry her, and she said no.
Една жена дојде на семинарот и кога дојде, нејзиниот претходен дечко бил киднапиран и убиен. Нејзиниот пријател, новиот дечко, сакал да се венчаат, но таа рекла не.
He said, "If you go to that Hawaii thing, it's over with us." She said, "It's over." When I finished that night, she called him and left a message at the top of the World Trade Center where he worked, saying, "I love you, I want you to know I want to marry you. It was stupid of me." She was asleep, because it was 3 a.m. for us, when he called her back, and said, "Honey, I can't tell you what this means. I don't know how to tell you this, but you gave me the greatest gift, because I'm going to die." And she played the recording for us in the room. She was on Larry King later. And he said, "You're probably wondering how on Earth this could happen to you twice. All I can say is this must be God's message to you. From now on, every day, give your all, love your all. Don't let anything ever stop you." She finishes, and a man stands up, and he says, "I'm from Pakistan, I'm a Muslim. I'd love to hold your hand and say I'm sorry, but frankly, this is retribution." I can't tell you the rest, because I'm out of time.
Тој рекол, "Доколку заминеш и отидеш на Хаваи, со нас е готово." Таа рекла, "Готово е." Кога завршив таа вечер, таа му се јавила и оставила порака, ова е вистинска приказна, во Светскиот Трговски Центар каде тој работи. Му рекла: "Злато, те сакам, и само сакам да знаеш сакам да се венчаме, Тоа беше глупаво од мене". Таа заспала, бидејќи било 03:00 часот за нас, кога тој и се јавил од зградата и рекол: "Злато, не можам да ти кажам што значи ова." Рекол, "Не знам како да ти го кажам ова, но ти ми го даде најубавиот подарок затоа што јас ќе умрам." И таа ни ја пушташе снимката на сите нас во просторијата. Подоцна беше гостин на Larry King и тој рече, "Веројатно се прашувате како ли ова можело да ви се случи двапати. И тој и рече, "Се што можам да кажам, ова е господова порака за тебе. Отсега натаму, секој ден давај сè од себе, сакај се себе. Не дозволувај нешто да те сопре." Таа заврши, а еден маж стана и и рече, "Јас сум од Пакистан, муслиман, сакам да ве фатам за рака и да речам дека жалам, но, навистина, ова е надокнада." Не можам да ви го кажам остатокот зашто ми истече времето.
(Laughter)
(Смеење).
Are you sure?
(Laughter)
10 секунди.
10 seconds!
(Аплауз).
(Laughter and applause)
10 секунди. Сакам да ве испочитувам до крај. 10 секунди.
10 seconds, I want to be respectful. All I can tell you is, I brought this man on stage with a man from New York who worked in the World Trade Center, because I had about 200 New Yorkers there. More than 50 lost their entire companies, friends, marking off their Palm Pilots. One financial trader, woman made of steel, bawling -- 30 friends crossing off that all died. And I said, "What are we going to focus on? What does this mean and what are we going to do?"
Она што можам да кажам, го доведов мажот на сцената со еден друг маж од Њујорк кој работел во Светскиот Трговски Центар, зашто имаше околу 200 Њујорчани таму. Повеќе од 50 ги изгубиле целите компании, нивните пријатели, ги означуваа на нивните мобилни уреди, еден финансиски брокер, оваа жена од претходно, 30 пријатели отпишани затоа што починале. И тогаш на луѓето им реков, "На што ќе се фокусираме? Што значи ова и што ќе правиме?"
And I got the group to focus on: if you didn't lose somebody today, your focus is going to be how to serve somebody else. Then one woman stood up and was so angry, screaming and yelling. I found out she wasn't from New York, she's not an American, doesn't know anybody here. I asked, "Do you always get angry?" She said, "Yes." Guilty people got guilty, sad people got sad. I took these two men and I did an indirect negotiation. Jewish man with family in the occupied territory, someone in New York who would have died if he was at work that day, and this man who wanted to be a terrorist, and I made it very clear. This integration is on a film, which I'd be happy to send you, instead of my verbalization, but the two of them not only came together and changed their beliefs and models of the world, but worked together to bring, for almost four years now, through various mosques and synagogues, the idea of how to create peace. And he wrote a book, called "My Jihad, My Way of Peace." So, transformation can happen.
Ја поведов групата и ги натерав луѓето да се фокусираат, доколку не сте изгубиле никого тој ден, да се фокусирате на тоа како да заслужите некој друг. И од сите луѓе, тогаш една жена стана и беше толку лута што пискаше и викаше. Потоа дознав дека не е од Њујорк, не била американка, таа не познавала никого таму. Ја прашав, "Дали секогаш се лутите?" Таа рече, "Да." Виновните луѓе добија вина, тажните луѓе добија тага. Ги земав овие двајца мажи и направив она што се вика индиректно преговарање. Маж евреин со фамилија на окупирана територија, некој во Њујорк кој би умрел кога би бил на работа тој ден, и овој човек кој сакал да биде терорист и си призна. И здружувањето кое се случи го снимивме, и ќе бидам среќен да ви го пратиме, за да можете да видите што всушност се случи наместо јас да опишам. Двајцата од нив, не само што се зближија и ги променија своите верувања и етика за светот, туку работеа заедно за да ја пренесат, во изминатите четири години, во различни џами и синагоги, идејата како да се создаде мир. И тој напиша книга, која се вика "Мојот џихад, Мојот начин на мир." Значи, трансформацијата може да се случи. Затоа мојата порака до вас е: истражете ја вашата мрежа, мрежата овде,
My invitation to you is: explore your web, the web in here -- the needs, the beliefs, the emotions that are controlling you, for two reasons: so there's more of you to give, and achieve, too, but I mean give, because that's what's going to fill you up. And secondly, so you can appreciate -- not just understand, that's intellectual, that's the mind, but appreciate what's driving other people. It's the only way our world's going to change.
потребите, верувањата, емоциите кои ве контролираат вас. Од две причини: за да имате повеќе да давате, и да постигнувате, сите сакаме тоа да го направиме. Но сакам да кажам давајте, бидејќи тоа ќе ве исполни. И второ, за да го цените, не само да разберете, тоа е разумно, тоа е свеста, но ценете што ги води другите луѓе. Тоа е единствениот начин на кој нашиот свет ќе се промени. Бидете благословени. Ви благодарам. Се надевам дека ова беше корисно.
God bless you, thank you. I hope this was of service.
(Аплауз).
(Applause)