Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, και βελτιώνεται, πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι αυτές οι πρόοδοι μας καθιστούν πιο ευφυείς, πιο έξυπνους και καλύτερα συνδεδεμένους με τον κόσμο. Και θα ήθελα να επιχειρηματολογήσω πως αυτό δεν είναι απαραίτητα σωστό, καθώς η πρόοδος είναι απλά μία λέξη για την αλλαγή, και με την αλλαγή κερδίζεις κάτι, αλλά και χάνεις κάτι.
As technology progresses, and as it advances, many of us assume that these advances make us more intelligent, make us smarter and more connected to the world. And what I'd like to argue is that that's not necessarily the case, as progress is simply a word for change, and with change you gain something, but you also lose something.
Και για να το αποδείξω, θα ήθελα να σας δείξω με ποιον τρόπο η τεχνολογία αντιμετώπισε μία πολύ απλή, κοινή, καθημερινή ερώτηση. Και η ερώτηση είναι η εξής. Τι ώρα είναι; Τι ώρα είναι; Αν ρίξετε μια ματιά στο iPhone σας, είναι πολύ απλό να δείτε την ώρα. Αλλά, θα ήθελα να σας ρωτήσω, πώς θα ξέρατε τι ώρα είναι αν δεν είχατε ένα iPhone; Πώς θα ξέρατε την ώρα πριν από, ας πούμε, 600 χρόνια; Πώς θα το κάνατε;
And to really illustrate this point, what I'd like to do is to show you how technology has dealt with a very simple, a very common, an everyday question. And that question is this. What time is it? What time is it? If you glance at your iPhone, it's so simple to tell the time. But, I'd like to ask you, how would you tell the time if you didn't have an iPhone? How would you tell the time, say, 600 years ago? How would you do it?
Θα χρησιμοποιούσατε μία συσκευή που λέγεται αστρολάβος. Ο αστρολάβος είναι σχετικά άγνωστος στο σημερινό κόσμο. Αλλά το 13ο αιώνα ήταν η τελευταία μόδα. Ήταν ο πρώτος μαζικός υπολογιστής στον κόσμο. Ήταν μια συσκευή που ουσιαστικά ήταν ένα μοντέλο του ουρανού. Τα διαφορετικά τμήματα του αστρολάβου, σε αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο, το δίκτυ ανταποκρίνεται στη θέση των άστρων. Η μεταλλική πλάκα ανταποκρίνεται σε ένα σύστημα συντεταγμένων. Και το καλούπι έχει μερικές κλίμακες και ενώνει το σύνολο.
Well, the way you would do it is by using a device that's called an astrolabe. So, an astrolabe is relatively unknown in today's world. But, at the time, in the 13th century, it was the gadget of the day. It was the world's first popular computer. And it was a device that, in fact, is a model of the sky. So, the different parts of the astrolabe, in this particular type, the rete corresponds to the positions of the stars. The plate corresponds to a coordinate system. And the mater has some scales and puts it all together.
Αν ήσασταν ένα μορφωμένο παιδί, θα ξέρατε όχι μόνο να χρησιμοποιείτε τον αστρολάβο, αλλά και πώς να φτιάξετε ένα. Και το ξέρουμε αυτό γιατί η πρώτη διατριβή για τον αστρολάβο, το πρώτο τεχνικό εγχειρίδιο στην αγγλική γλώσσα, γράφτηκε από τον Τζέφρι Τσόσερ. Ναι, αυτόν τον Τζέφρι Τσόσερ, το 1391, για το μικρό του το Λιούις, τον εντεκάχρονο γιο του. Και σε αυτό το βιβλίο, ο μικρός Λιούις θα έπιανε τη μεγάλη ιδέα.
If you were an educated child, you would know how to not only use the astrolabe, you would also know how to make an astrolabe. And we know this because the first treatise on the astrolabe, the first technical manual in the English language, was written by Geoffrey Chaucer. Yes, that Geoffrey Chaucer, in 1391, to his little Lewis, his 11-year-old son. And in this book, little Lewis would know the big idea.
Η κεντρική ιδέα που κάνει αυτό τον υπολογιστή να δουλεύει είναι αυτό που αποκαλείται στερεογραφική προβολή. Η ιδέα είναι βασικά, πώς αναπαριστάς την τρισδιάστατη εικόνα του νυχτερινού ουρανού γύρω μας σε μία επίπεδη, φορητή, δισδιάστατη επιφάνεια. Η ιδέα στην πραγματικότητα είναι σχετικά απλή. Φανταστείτε πως η Γη είναι στο κέντρο του σύμπαντος, και την περιβάλλει ο ουρανός που προβάλει σε μία σφαίρα. Κάθε σημείο στην επιφάνεια της σφαίρας χαρτογραφείται μέσω του πόλου κάτω κάτω, σε μία επίπεδη επιφάνεια, όπου καταγράφεται.
And the central idea that makes this computer work is this thing called stereographic projection. And basically, the concept is, how do you represent the three-dimensional image of the night sky that surrounds us onto a flat, portable, two-dimensional surface. The idea is actually relatively simple. Imagine that that Earth is at the center of the universe, and surrounding it is the sky projected onto a sphere. Each point on the surface of the sphere is mapped through the bottom pole, onto a flat surface, where it is then recorded.
Έτσι ο Πολικός Αστέρας αντιστοιχεί στο κέντρο της συσκευής. Η εκλειπτική, η πορεία του ήλιου, της σελήνης και των πλανητών, αντιστοιχεί σ' έναν αντισταθμιστικό κύκλο. Τα λαμπρά αστέρια αντιστοιχούν σε μικρά σημεία παραπομπής στο δίκτυ. Και το υψόμετρο αντιστοιχεί στις μεταλλικές πλάκες. Η πραγματική ιδιοφυΐα του αστρολάβου δεν είναι απλά η προβολή. Η πραγματική ιδιοφυΐα είναι πως συγκεντρώνειδύο συστήματα συντεταγμένων ώστε να ταιριάζουν απόλυτα. Η θέση του ήλιου, της σελήνης και των πλανητών, στο κινούμενο δίκτυ. Και η θέση τους στον ουρανό όπως φαίνεται από ένα δεδομένο γεωγραφικό πλάτος στην πίσω μεταλλική πλάκα. Εντάξει;
So the North Star corresponds to the center of the device. The ecliptic, which is the path of the sun, moon, and planets correspond to an offset circle. The bright stars correspond to little daggers on the rete. And the altitude corresponds to the plate system. Now, the real genius of the astrolabe is not just the projection. The real genius is that it brings together two coordinate systems so they fit perfectly. There is the position of the sun, moon and planets on the movable rete. And then there is their location on the sky as seen from a certain latitude on the back plate. Okay?
Πώς θα χρησιμοποιούσατε αυτή τη συσκευή; Για να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Αυτός είναι ένας αστρολάβος. Πολύ εντυπωσιακός έτσι; Είναι δάνειο από την Οξφόρδη -- το Μουσείο Ιστορίας. Και μπορείτε να δείτε τα διάφορα τμήματα. Αυτό είναι το καλούπι, οι κλίμακες στην πλάτη. Αυτό είναι το δίκτυ. Εντάξει. Το βλέπετε αυτό; Αυτό είναι το κινούμενο τμήμα του ουρανού. Και στην πλάτη βλέπετε ένα σχέδιο σαν ιστό αράχνης. Και αυτό το σχέδιο αντιστοιχεί στις τοπικές συντεταγμένες του ουρανού. Αυτό είναι το γωνιόμετρο. Και από πίσω υπάρχουν άλλες συσκευές, εργαλεία μέτρησης, και κλίμακες, για να διευκολύνουν κάποιους υπολογισμούς. Εντάξει;
So how would you use this device? Well, let me first back up for a moment. This is an astrolabe. Pretty impressive, isn't it? And so, this astrolabe is on loan from us from the Oxford School of -- Museum of History. And you can see the different components. This is the mater, the scales on the back. This is the rete. Okay. Do you see that? That's the movable part of the sky. And in the back you can see a spider web pattern. And that spider web pattern corresponds to the local coordinates in the sky. This is a rule device. And on the back are some other devices, measuring tools and scales, to be able to make some calculations. Okay?
Ξέρετε, πάντα ήθελα ένα τέτοιο. Για τη διατριβή μου κατασκεύασα έναν αστρολάβο από χαρτί. Και αυτός εδώ, είναι αντίγραφο από μία συσκευή του 15ου αιώνα. Και η αξία του φτάνει στα τρία Macbook Pro. Αλλά ένας αληθινός θα κόστιζε όσο και το σπίτι μου, και το γειτονικό σπίτι, και όλα τα σπίτια στο τετράγωνο, και από τις δύο πλευρές του δρόμου, ίσως και ένα σχολείο, και κάποια -- ξέρετε, μία εκκλησία. Είναι απλά απίστευτα ακριβοί.
You know, I've always wanted one of these. For my thesis I actually built one of these out of paper. And this one, this is a replica from a 15th-century device. And it's worth probably about three MacBook Pros. But a real one would cost about as much as my house, and the house next to it, and actually every house on the block, on both sides of the street, maybe a school thrown in, and some -- you know, a church. They are just incredibly expensive.
Αλλά αφήστε με να σας δείξω πώς να χρησιμοποιείτε αυτή τη συσκευή. Το πρώτο βήμα. Πρώτα απ' όλα διαλέγετε ένα άστρο στο νυχτερινό ουρανό, αν ψάχνετε για την ώρα το βράδυ. Απόψε λοιπόν, αν έχει ξαστεριά, θα μπορείτε να δείτε το Θερινό Τρίγωνο. Και υπάρχει ένα λαμπρό άστρο που λέγεται Ντενέμπ. Ας διαλέξουμε λοιπόν το Ντενέμπ. Δεύτερον, μετράτε το υψόμετρο του Ντενέμπ. Δεύτερο βήμα λοιπόν, κρατώ τη συσκευή ψηλά, και ευθυγραμμίζω το υψόμετρο εκεί ώστε να μπορώ να το δω καθαρά τώρα. Και υπολογίζω το υψόμετρο. Περίπου 26 μοίρες. Δεν μπορείτε να το δείτε από εκεί. Το τρίτο βήμα είναι η αναγνώριση του άστρου στο μπροστινό τμήμα της συσκευής. Ο Ντενέμπ είναι εκεί. Το ξέρω. Μετά κινώ το δίκτυ, κινώ τον ουρανό, ώστε το υψόμετρο του άστρου να αντιστοιχεί στην κλίματα στην πλάτη. Όταν συμβεί αυτό όλα ευθυγραμμίζονται. Έχω εδώ ένα μοντέλο του ουρανού που αντιστοιχεί στον πραγματικό ουρανό. Εντάξει; Κατά μία έννοια, κρατώ ένα μοντέλο του σύμπαντος στα χέρια μου. Και τελικά, παίρνω ένα γωνιόμετρο, και το κινώ σε μία γραμμή ημερομηνίας που μου λέει τι ώρα είναι εδώ. Εντάξει. Έτσι χρησιμοποιείται η συσκευή. (Γέλια)
But let me show you how to work this device. So let's go to step one. First thing that you do is you select a star in the night sky, if you're telling time at night. So, tonight, if it's clear you'll be able to see the summer triangle. And there is a bright star called Deneb. So let's select Deneb. Second, is you measure the altitude of Deneb. So, step two, I hold the device up, and then I sight its altitude there so I can see it clearly now. And then I measure its altitude. So, it's about 26 degrees. You can't see it from over there. Step three is identify the star on the front of the device. Deneb is there. I can tell. Step four is I then move the rete, move the sky, so the altitude of the star corresponds to the scale on the back. Okay, so when that happens everything lines up. I have here a model of the sky that corresponds to the real sky. Okay? So, it is, in a sense, holding a model of the universe in my hands. And then finally, I take a rule, and move the rule to a date line which then tells me the time here. Right. So, that's how the device is used. (Laughter)
Ξέρω τι σκέφτεστε, "Πολύ δουλειά, έτσι; Δεν είναι πραγματικός μπελάς να μάθεις τι ώρα είναι;" καθώς κοιτάτε το iPod σας για να δείτε την ώρα. Αλλά υπάρχει μία διαφορά ανάμεσα στα δύο, διότι με το iPod σας μπορείτε να μάθετε -- ή με το iPhone, μπορείτε να ξέρετε ακριβώς τι ώρα είναι, με ακρίβεια. Ο μικρός Λιούις θα μάθαινε την ώρα με μία εικόνα του ουρανού. Θα ήξερε που ταιριάζουν τα πράγματα στον ουρανό. Δεν θα ήξερε μόνο τι ώρα είναι, αλλά και που θα ανατείλλει ο ήλιος, και πώς θα κινηθεί στον ουρανό. Θα ήξερε τι ώρα θα ανατείλλει ο ήλιος, και τι ώρα θα δύσει. Και θα τα ήξερε αυτά ουσιαστικά για κάθε ουράνιο σώμα στους ουρανούς.
So, I know what you're thinking: "That's a lot of work, isn't it? Isn't it a ton of work to be able to tell the time?" as you glance at your iPod to just check out the time. But there is a difference between the two, because with your iPod you can tell -- or your iPhone, you can tell exactly what the time is, with precision. The way little Lewis would tell the time is by a picture of the sky. He would know where things would fit in the sky. He would not only know what time it was, he would also know where the sun would rise, and how it would move across the sky. He would know what time the sun would rise, and what time it would set. And he would know that for essentially every celestial object in the heavens.
Στα γραφικά υπολογιστών και στο σχεδιασμό διεπαφής χρήστη, υπάρχει ένας όρος που λέγεται "δυνατότητες." Δυνατότητες είναι οι ικανότητες ενός αντικειμένου που μας επιτρέπουν να το χρησιμοποιήσουμε. Ο αστρολάβος μας επιτρέπει να συνδεθούμε με το νυχτερινό ουρανό, να κοιτάξουμε στο νυχτερινό ουρανό και πολλά περισσότερα -- να δούμε το ορατό και το αόρατο μαζί. Αυτή είναι μόλις μία χρήση. Απίστευτο, υπάρχουν μάλλον 350, 400 χρήσεις. Υπάρχει ένα κείμενο και περιλαμβάνει πάνω από χίλιες χρήσεις γι' αυτό τον πρώτο υπολογιστή.
So, in computer graphics and computer user interface design, there is a term called affordances. So, affordances are the qualities of an object that allow us to perform an action with it. And what the astrolabe does is it allows us, it affords us, to connect to the night sky, to look up into the night sky and be much more -- to see the visible and the invisible together. So, that's just one use. Incredible, there is probably 350, 400 uses. In fact, there is a text, and that has over a thousand uses of this first computer.
Στο πίσω μέρος υπάρχουν κλίμακες και μετρήσεις για επίγεια ναυσιπλοΐα. Μπορείτε να κάνετε τοπογραφήσεις. Έτσι έγινε η τοπογράφηση της Βαγδάτης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαθηματικές εξισώσεις διαφόρων ειδών. Και θα χρειαζόταν ολόκληρο μάθημα πανεπιστημίου για να το επεξηγήσουμε. Οι αστρολάβοι έχουν μια απίστευτη ιστορία. Έχουν ηλικία πάνω από 2000 χρόνια. Η ιδέα της στερεογραφικής προβολής ανάγεται στο 330 π. Χ.
On the back there is scales and measurements for terrestrial navigation. You can survey with it. The city of Baghdad was surveyed with it. It can be used for calculating mathematical equations of all different types. And it would take a full university course to illustrate it. Astrolabes have an incredible history. They are over 2,000 years old. The concept of stereographic projection originated in 330 B.C.
Και οι αστρολάβοι έχουν πολλά διαφορετικά μεγέθη και σχήματα και φόρμες. Κάποιοι είναι φορητοί. Υπάρχουν μεγάλοι για επίδειξη. Και νομίζω πως αυτό που όλοι οι αστρολάβοι έχουν κοινό είναι πως πρόκειται για όμορφα έργα τέχνης. Υπάρχει μια ποιότητα κατασκευής και ακρίβεια που είναι θαυμαστή και αξιόλογη.
And the astrolabes come in many different sizes and shapes and forms. There is portable ones. There is large display ones. And I think what is common to all astrolabes is that they are beautiful works of art. There is a quality of craftsmanship and precision that is just astonishing and remarkable.
Οι αστρολάβοι, όπως κάθε τεχνολογία, εξελίσσονται με το χρόνο. Τα παλαιότερα δίκτυα, για παράδειγμα, ήταν πολύ απλά και πρωτόγονα. Και τα εξελιγμένα δίκτυα έγιναν πολιτιστικά σύμβολα. Αυτό είναι από την Οξφόρδη. Και το βρίσκω έκτακτο διότι το σχέδιο του δικτύου είναι απόλυτα συμμετρικό, και χαρτογραφεί με ακρίβεια έναν απολύτως ασυμμετρικό ή τυχαίο ουρανό. Πόσο φανταστικό είναι αυτό; Είναι απλά εκπληκτικό.
Astrolabes, like every technology, do evolve over time. So, the earliest retes, for example, were very simple and primitive. And advancing retes became cultural emblems. This is one from Oxford. And I find this one really extraordinary because the rete pattern is completely symmetrical, and it accurately maps a completely asymmetrical, or random sky. How cool is that? This is just amazing.
Θα είχε, λοιπόν, ο μικρός Λιούις έναν αστρολάβο; Πιθανώς όχι έναν από μπρούτζο. Θα είχε έναν κατασκευασμένο από ξύλο, ή χαρτί. Και η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των πρώτων υπολογιστών ήταν φορητοί και μπορούσες να τους έχεις στην τσέπη σου. Τι εμπνέει ο αστρολάβος; Νομίζω πως το πρώτο πράγμα είναι ότι μας θυμίζει πόσο επινοητικοί ήταν οι άνθρωποι, οι πρόγονοί μας, πριν από πολλά χρόνια. Είναι μία απίστευτη συσκευή.
So, would little Lewis have an astrolabe? Probably not one made of brass. He would have one made out of wood, or paper. And the vast majority of this first computer was a portable device that you could keep in the back of your pocket. So, what does the astrolabe inspire? Well, I think the first thing is that it reminds us just how resourceful people were, our forebears were, years and years ago. It's just an incredible device.
Κάθε τεχνολογία εξελίσσεται. Κάθε τεχνολογία μεταμορφώνεται και κινείται από άλλες. Και ό,τι κερδίζουμε με μία νέα τεχνολογία,φυσικά, είναι ακρίβεια. Αλλά αυτό που χάνουμε, νομίζω, είναι ακριβώς -- μία βιωμένη αίσθηση του ουρανού, μία αίσθηση πλαισίου. Γνωρίζοντας τον ουρανό, τη σχέση σου με τον ουρανό, είναι το κέντρο της αληθινής απάντησης στο ερώτημα τι ώρα είναι.
Every technology advances. Every technology is transformed and moved by others. And what we gain with a new technology, of course, is precision and accuracy. But what we lose, I think, is an accurate -- a felt sense of the sky, a sense of context. Knowing the sky, knowing your relationship with the sky, is the center of the real answer to knowing what time it is.
Νομίζω πως οι αστρολάβοι είναι απλά εκπληκτικές συσκευές. Και τι μπορείτε να μάθετε από αυτές τις συσκευές; Πρωτίστως, ότι υπάρχει μία λεπτή γνώση πως μπορούμε να συνδεθούμε με τον κόσμο. Και οι αστρολάβοι μας επιστρέφουν σε αυτή τη λεπτή αίσθηση το πώς ταιριάζουν μαζί όλα τα πράγματα και πώς συνδεόμαστε με τον κόσμο. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
So, it's -- I think astrolabes are just remarkable devices. And so, what can you learn from these devices? Well, primarily that there is a subtle knowledge that we can connect with the world. And astrolabes return us to this subtle sense of how things all fit together, and also how we connect to the world. Thanks very much. (Applause)