Last year at TED we aimed to try to clarify the overwhelming complexity and richness that we experience at the conference in a project called Big Viz. And the Big Viz is a collection of 650 sketches that were made by two visual artists. David Sibbet from The Grove, and Kevin Richards, from Autodesk, made 650 sketches that strive to capture the essence of each presenter's ideas. And the consensus was: it really worked. These sketches brought to life the key ideas, the portraits, the magic moments that we all experienced last year.
Vitin e kaluar në TED ne synonim të qartësonim kompleksitetin dërrmues dhe pasurinë që ne përjetojmë te konferenca në një projekt të quajtur Domethënia e Madhe. Dhe Domethënia e Madhe është një koleksion i 650 skicave që janë bërë nga dy artistë vizualë. David Sibbet nga The Grove, dhe Kevin Richards nga Autodesk-u, bënë 650 skica që përpiqen të kapin esencën e ideve të secilit prezantues. Dhe mendimi i përgjithshem ishte: vërtetë funksionoi. Këto skica sollën në jetë idetë kryesore, portretet, momentet magjike që ne të gjithë i përjetuam vitin e kaluar.
This year we were thinking, "Why does it work?" What is it about animation, graphics, illustrations, that create meaning? And this is an important question to ask and answer because the more we understand how the brain creates meaning, the better we can communicate, and, I also think, the better we can think and collaborate together. So this year we're going to visualize how the brain visualizes.
Këtë vit ne po mendonim, "Pse funksionon?" Cfarë kanë teknika e filmit vizatimor, grafikat, ilustrimet, që krijojnë domethënie? Dhe kjo është një pyetje e rëndësishme për t'u pyetur dhe përgjigjur sepse sa më shumë që kuptojmë si truri krijon domethënie, më mirë mund të komunikojmë dhe, unë gjithashtu mendoj, se mund të mendojmë më mirë dhe të bashkëpunojmë. Kështu, këtë vit do të përfytyrojmë si truri përfytyron.
Cognitive psychologists now tell us that the brain doesn't actually see the world as it is, but instead, creates a series of mental models through a collection of "Ah-ha moments," or moments of discovery, through various processes.
Psikologët kognitivë tani na tregojnë se truri faktikisht nuk e sheh botën siç është, por në vend të kësaj, krijon një seri të modeleve mendore përmes një koleksioni të "Momenteve Ah-ha," ose mometeve të zbulimit, përmes proceseve të ndryshme.
The processing, of course, begins with the eyes. Light enters, hits the back of the retina, and is circulated, most of which is streamed to the very back of the brain, at the primary visual cortex. And primary visual cortex sees just simple geometry, just the simplest of shapes. But it also acts like a kind of relay station that re-radiates and redirects information to many other parts of the brain. As many as 30 other parts that selectively make more sense, create more meaning through the kind of "Ah-ha" experiences. We're only going to talk about three of them.
Përpunimi, sigurisht, fillon me sytë. Drita hyn, e godet prapa retinën dhe është e qarkulluar, shumica e të cilës derdhet prapa në fund të trurit, te lëvorja primare vizuale. Dhe lëvorja primare vizuale shikon vetëm gjeometri të thjeshtë, vetëm format më të thjeshta. Por gjithashtu vepron edhe si lloj stacioni ndërrese që ri-përhap dhe ridrejton informacionin te shumë pjesë tjera të trurit. Rreth 30 pjesë të tjera që selektivisht kanë më shumë kuptim, krijojnë më shumë domethënie përmes përvojave të llojit "Ah-ha". Ne do të flasim vetëm për tri prej tyre.
So the first one is called the ventral stream. It's on this side of the brain. And this is the part of the brain that will recognize what something is. It's the "what" detector. Look at a hand. Look at a remote control. Chair. Book. So that's the part of the brain that is activated when you give a word to something.
Atëherë, e para quhet niveli i përparmë. Është në këtë pjesë të trurit. Dhe kjo është pjesa e trurit që njeh çfarë është diçka. Është zbuluesi "çfarë". Shikoni një dorë. Shikoni një telekomandë. Një karrige, libër... Atëherë, kjo është pjesa e trurit që aktivizohet kur ju i vini një fjalë diçkaje.
A second part of the brain is called the dorsal stream. And what it does is locates the object in physical body space. So if you look around the stage here you'll create a kind of mental map of the stage. And if you closed your eyes you'd be able to mentally navigate it. You'd be activating the dorsal stream if you did that.
Një pjesë e dytë e trurit quhet niveli shpinor. Dhe çfarë bën është se e gjen vendndodhjen e objektit në hapësirë fizike trupore. Kështu që nëse shikoni rreth skenës këtu do të krijoni një lloj harte mendore të sallës. Dhe nëse i mbyllnit sytë do të ishit në gjendje ta drejtonit atë mentalisht. Do të aktivizonit nivelin shpinor nëse do ta bënit atë.
The third part that I'd like to talk about is the limbic system. And this is deep inside of the brain. It's very old, evolutionarily. And it's the part that feels. It's the kind of gut center, where you see an image and you go, "Oh! I have a strong or emotional reaction to whatever I'm seeing."
Pjesa e tretë për të cilën do të doja të flisja është sistemi i gjymtyrëve. Dhe ky është thellë brenda trurit. Është shumë i vjetër, zhvillimisht. Dhe është pjesa që ndjen. Është lloji i qendrës intuitive, ku ju shikoni një imazh dhe thoni "Oh! Kam një reagim të fortë ose emocional ndaj çfarëdo që po shoh."
So the combination of these processing centers help us make meaning in very different ways. So what can we learn about this? How can we apply this insight? Well, again, the schematic view is that the eye visually interrogates what we look at. The brain processes this in parallel, the figments of information asking a whole bunch of questions to create a unified mental model.
Kështu, kombinimi i këtyre qendrave të përpunimit na ndihmon të krijojmë domethënie në mënyra shumë të ndryshme. Atëherë çfarë mund të mësojmë për këtë? Si mund ta zbatojmë këtë depërtim? Epo, përsëri, pamja skematike është se syri merr në pyetje vizualisht atë që ne po shikojmë. Truri e përpunon këtë në ngjashmëri, krijimin e informacionit duke bërë një mori pyetjesh për të krijuar një model mendor të bashkuar.
So, for example, when you look at this image a good graphic invites the eye to dart around, to selectively create a visual logic. So the act of engaging, and looking at the image creates the meaning. It's the selective logic. Now we've augmented this and spatialized this information. Many of you may remember the magic wall that we built in conjunction with Perceptive Pixel where we quite literally create an infinite wall. And so we can compare and contrast the big ideas. So the act of engaging and creating interactive imagery enriches meaning. It activates a different part of the brain. And then the limbic system is activated when we see motion, when we see color, and there are primary shapes and pattern detectors that we've heard about before.
Kështu, për shembull, kur e shikoni këtë imazh një grafikë e mirë e fton syrin të lëvizë rrotull, të krijojë një logjikë vizuale selektivisht. Kështu që veprimi i marrjes dhe shikimit në imazh e krijon domethënien. Është logjika selektive. Tani kemi zmadhuar dhe kemi lokalizuar këtë informacion. Shumë nga ju mund të kujtoni murin magjik që ndërtuam në ndërthurje me Pixel Perceptues ku ne në kuptimin e plotë të fjalës krijojmë një mur të pafund. Dhe kështu mund të krahasojmë dhe dallojmë idetë e mëdha. Atëherë veprimi i marrjes dhe krijimit të shëmbylltyrës interaktive e pasuron domethënien. E aktivizon një pjesë tjetër të trurit. Dhe pastaj sistemi i gjymtyrëve aktivizohet kur shikojmë lëvizje, kur shikojmë ngjyra, dhe ka forma primare dhe zbulues të strukturave që ne kemi dëgjuar për to më parë.
So the point of this is what? We make meaning by seeing, by an act of visual interrogation. The lessons for us are three-fold. First, use images to clarify what we're trying to communicate. Secondly make those images interactive so that we engage much more fully. And the third is to augment memory by creating a visual persistence. These are techniques that can be used to be -- that can be applied in a wide range of problem solving.
Atëherë esenca e kësaj është çfarë? Ne krijojmë domethënie duke parë, nga një veprim i marrjes në pyetje vizuale. Mësimet për ne janë trefish. Së pari, përdorni imazhe për të qartësuar atë që po mundohemi të komunikojmë. Së dyti, bëjini ato imazhe interaktive në mënyrë që të merremi me to më plotësisht. Dhe së treti është të zmadhojmë kujtesën duke krijuar këmbëngulje vizuale. Këto janë teknika që mund të përdoren për të qenë -- që mund të zbatohen në një sferë të gjerë të zgjidhjeve të problemeve.
So the low-tech version looks like this. And, by the way, this is the way in which we develop and formulate strategy within Autodesk, in some of our organizations and some of our divisions. What we literally do is have the teams draw out the entire strategic plan on one giant wall. And it's very powerful because everyone gets to see everything else. There's always a room, always a place to be able to make sense of all of the components in the strategic plan.
Versioni i teknologjisë së ulët duket kështu. Dhe, meqë ra fjala, kjo është mënyra në të cilën ne zhvillojmë dhe formulojmë strategji në Autodesk, në disa nga organizatat, disa nga divizionet tona. Ajo që ne faktikisht bëjmë është që u themi ekipeve të vizatojnë një plan të tërë strategjik në një mur gjigant. Dhe është shumë e fuqishme sepse secili mund të shikojë gjithçka tjetër. Ka gjithmonë një dhomë, gjithmonë një vend për të mundur të gjejmë kuptimin e gjithë përbërësve në planin strategjik.
This is a time-lapse view of it. You can ask the question, "Who's the boss?" You'll be able to figure that out. (Laughter) So the act of collectively and collaboratively building the image transforms the collaboration. No Powerpoint is used in two days. But instead the entire team creates a shared mental model that they can all agree on and move forward on.
Kjo është një pamje e tij në kohë të përshpejtuar. Mund të bëni pyetjen, "Kush është drejtuesi?" Do të jeni në gjendje ta kuptoni. (Të qeshura) Atëherë veprimi i ndërtimit të imazhit kolektivisht dhe bashkarisht e transformon bashkëpunimin. Asnjë Powerpoint nuk përdoret për dy ditë. Por në vend të kësaj i gjithë ekipi krijon një model mendor që shpërndahet, për të cilin mund të gjithë të bien dakord dhe të vazhdojnë përpara.
And this can be enhanced and augmented with some emerging digital technology. And this is our great unveiling for today. And this is an emerging set of technologies that use large-screen displays with intelligent calculation in the background to make the invisible visible. Here what we can do is look at sustainability, quite literally. So a team can actually look at all the key components that heat the structure and make choices and then see the end result that is visualized on this screen.
Dhe kjo mund të rritet dhe zmadhohet me disa shfaqje të teknologjisë digjitale. Dhe ky është zbulimi ynë i madh për sot. Dhe ky është një komplet shfaqjesh të teknologjive që përdorin shfaqje me ekran të madh me qarkullim inteligjent në prapavijë për të bërë të padukshmen të dukshme. Këtu ajo që mund të bëjmë është të shikojmë qëndrueshmërinë, në kuptimin e plotë të fjalës. Kështu një ekip mundet faktikisht të shikojë të gjithë përbërësit kryesorë që e ngrohin strukturën dhe bëjnë zgjedhje dhe pastaj shikoni rezultatin në fund që është përfytyruar në ekran.
So making images meaningful has three components. The first again, is making ideas clear by visualizing them. Secondly, making them interactive. And then thirdly, making them persistent. And I believe that these three principles can be applied to solving some of the very tough problems that we face in the world today. Thanks so much.
Atëherë, për t'i bërë imazhet kuptimplote, ka tre pëbërës. I pari përsëri, është t'i bëjmë idetë të qarta duke i përfytyruar ato. Së dyti, duke i bërë interaktive. Dhe pastaj së treti, duke i bërë të qëndrueshme. Dhe besoj se këto tri parime mund të zbatohen për të zgjidhur disa nga problemet më të vështira që ne hasim në botën sot. Faleminderit shumë.
(Applause)
(Duartrokitje)