Πέρσι στο TED στοχεύσαμε να προσπαθήσουμε να διευκρινήσουμε την υπερβολική πολυπλοκότητα και πλούτο που βιώνουμε στο συνέδριο σε ένα ερευνητικό έργο που ονομάσαμε Μεγάλο Δηλαδή. Και το Μεγάλο Δηλαδή είναι μια συλλογή από 650 σκίτσα που έγιναν από δύο εικονικούς καλλιτέχνες. Ο Ντέιβιντ Σίμπετ από το Δε Γκρόουβ, και ο Κέβιν Ρίτσαρντς από την Ότοντεσκ, έκαναν 650 σκίτσα που προσπαθούσαν να συλλάβουν την ουσία της ιδέας του κάθε παρουσιαστή. Και το κοινό συμπέρασμα ήταν ότι πραγματικά πέτυχε. Αυτά τα σκίτσα ζωντάνεψαν τις κύριες ιδέες, τα πορτραίτα, τις μαγικές στιγμές που όλοι βιώσαμε πέρσι.
Last year at TED we aimed to try to clarify the overwhelming complexity and richness that we experience at the conference in a project called Big Viz. And the Big Viz is a collection of 650 sketches that were made by two visual artists. David Sibbet from The Grove, and Kevin Richards, from Autodesk, made 650 sketches that strive to capture the essence of each presenter's ideas. And the consensus was: it really worked. These sketches brought to life the key ideas, the portraits, the magic moments that we all experienced last year.
Φέτος σκεφτόμασταν, "Γιατί πέτυχε;" Τι έχουν τα κινούμενα σχέδια, τα γραφικά, οι εικονογραφήσεις που δημιουργούν νόημα; Και αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση για να τεθεί και να απαντηθεί γιατί όσο περισσότερο καταλαβαίνουμε πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί έννοιες, τόσο καλύτερα επικοινωνούμε, και νομίζω, τόσο καλύτερα μπορούμε να σκεφτόμαστε και να συνεργαζόμαστε. Οπότε φέτος θα οπτικοποιήσουμε πως οπτικοποιεί ο εγκέφαλος.
This year we were thinking, "Why does it work?" What is it about animation, graphics, illustrations, that create meaning? And this is an important question to ask and answer because the more we understand how the brain creates meaning, the better we can communicate, and, I also think, the better we can think and collaborate together. So this year we're going to visualize how the brain visualizes.
Οι γνωστικοί ψυχολόγοι μας πληροφορούν ότι ο εγκέφαλος δεν βλέπει τον κόσμο όπως είναι, αλλά αντ' αυτού, δημιουργεί μια σειρά νοητικών μοντέλων μέσω μιας συλλογής "Αχά! στιγμών", ή στιγμών ανακάλυψης, μέσω διάφορων διαδικασιών.
Cognitive psychologists now tell us that the brain doesn't actually see the world as it is, but instead, creates a series of mental models through a collection of "Ah-ha moments," or moments of discovery, through various processes.
Η διαδικασία, φυσικά, ξεκινάει με τα μάτια. Το φως εισέρχεται, αντανακλάται στο πίσω μέρος του αμφιβληστροειδούς και κυκλοφορεί, το περισσότερο από αυτό το φως κατευθύνεται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, στο πρωτοταγή οπτικό φλοιό του εγκεφάλου. Και ο πρωτοταγής οπτικός φλοιός του εγκεφάλου βλέπει μόνο απλές γεωμετρίες, μόνο τα απλοϊκότερα των σχημάτων. Αλλά λειτουργεί σαν ένα είδος σημείου αλλαγής της σκυτάλης που αντανακλά και ανακατευθύνει πληροφορίες σε πολλά άλλα μέρη του εγκεφάλου. Σε 30 άλλα μέρη που επιλεκτικά δημιουργούν περισσότερα νοήματα, δημιουργούν περισσότερες έννοιες μέσω "Αχα!" τύπου εμπειριών. Θα μιλήσουμε μόνο για τρία από αυτά.
The processing, of course, begins with the eyes. Light enters, hits the back of the retina, and is circulated, most of which is streamed to the very back of the brain, at the primary visual cortex. And primary visual cortex sees just simple geometry, just the simplest of shapes. But it also acts like a kind of relay station that re-radiates and redirects information to many other parts of the brain. As many as 30 other parts that selectively make more sense, create more meaning through the kind of "Ah-ha" experiences. We're only going to talk about three of them.
Οπότε, το πρώτο από αυτά ονομάζεται κοιλιακό ρεύμα. Είναι σε αυτή την πλευρά του εγκεφάλου. Και αυτό είναι το κομμάτι του εγκεφάλου που αναγνωρίζει τι είναι καθετί. Είναι ο ανιχνευτής του "τι". Κοιτάξτε ένα χέρι. Κοιτάξτε ένα τηλεχειριστήριο. Μια καρέκλα. Ένα βιβλίο. Οπότε αυτό είναι το μέρος του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν ονομάζετε κάτι.
So the first one is called the ventral stream. It's on this side of the brain. And this is the part of the brain that will recognize what something is. It's the "what" detector. Look at a hand. Look at a remote control. Chair. Book. So that's the part of the brain that is activated when you give a word to something.
Ένα άλλο μέρος του εγκεφάλου ονομάζετε ραχιαία οδός. Και η λειτουργία του είναι να εντοπίζει το αντικείμενο στο φυσικό του χώρο. Οπότε εάν κοιτάξετε εδώ γύρω από τη σκηνή θα δημιουργήσετε ένα είδος νοητικού χάρτη της σκηνής. Και εάν κλείσετε τα μάτια σας θα είστε σε θέση να περιπλανηθείτε νοητά σε αυτόν. Θα έχετε ενεργοποιήσει τη ραχιαία οδό εάν το κάνατε αυτό.
A second part of the brain is called the dorsal stream. And what it does is locates the object in physical body space. So if you look around the stage here you'll create a kind of mental map of the stage. And if you closed your eyes you'd be able to mentally navigate it. You'd be activating the dorsal stream if you did that.
Το τρίτο μέρος για το οποίο θα ήθελα να μιλήσω είναι το στεφανιαίο σύστημα. Και είναι βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Είναι πολύ παλιό, εξελικτικά. Και είναι το μέρος που αισθάνεται. Είναι ένα είδος ενδόμυχου κέντρου, όπου βλέπεις μια εικόνα και σκέφτεσαι, "Ω! Έχω μια έντονη ή συναισθηματικά έντονη, αντίδραση με ό,τι βλέπω."
The third part that I'd like to talk about is the limbic system. And this is deep inside of the brain. It's very old, evolutionarily. And it's the part that feels. It's the kind of gut center, where you see an image and you go, "Oh! I have a strong or emotional reaction to whatever I'm seeing."
Οπότε ο συνδυασμός των παραπάνω διεργαστικών κέντρων μας βοηθάει να δημιουργήσουμε έννοιες με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Τι μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτό; Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό που μάθαμε; Λοιπόν, ξανά, το σχήμα είναι ότι το μάτι εικονικά ανακρίνει ό,τι κοιτάμε. Ο εγκέφαλος το επεξεργάζεται παράλληλα, τις επινοήσεις των πληροφοριών θέτοντας ένα κάρο ερωτήσεις για να δημιουργήσει ένα ενοποιημένο νοητικό μοντέλο.
So the combination of these processing centers help us make meaning in very different ways. So what can we learn about this? How can we apply this insight? Well, again, the schematic view is that the eye visually interrogates what we look at. The brain processes this in parallel, the figments of information asking a whole bunch of questions to create a unified mental model.
Έτσι, για παράδειγμα, όταν κοιτάτε αυτή την εικόνα ένα καλό γράφημα ενθαρρύνει το μάτι να περιπλανηθεί, να δημιουργήσει επιλεκτικά μια εικονική λογική. Η πράξη της δέσμευσης και θέασης της εικόνας δημιουργεί την έννοια. Είναι μια επιλεκτική λογική. Τώρα το έχουμε αυξήσει και έχουμε χωροθετήσει αυτή την πληροφορία. Πολλοί από εσάς μπορεί να θυμάστε το μαγικό τοίχο που χτίσαμε σε συνεργασία με την Περσέπτιβ Πίξελ όπου σχεδόν κυριολεκτικά χτίσαμε έναν απέραντο τοίχο. Μπορούμε να συγκρίνουμε και να αντιπαραθέσουμε τις σημαντικές ιδεές. Η πράξη της δέσμευσης και η δημιουργία διαδραστικών εικόνων εμπλουτίζει το νόημα. Ενεργοποιεί διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου. Και μετά το στεφανιαίο σύστημα ενεργοποιείται όταν βλέπουμε κίνηση ή χρώμα. και υπάρχουν κύρια σχήματα και ανιχνευτές μοτίβων όπως έχουμε ακούσει πριν.
So, for example, when you look at this image a good graphic invites the eye to dart around, to selectively create a visual logic. So the act of engaging, and looking at the image creates the meaning. It's the selective logic. Now we've augmented this and spatialized this information. Many of you may remember the magic wall that we built in conjunction with Perceptive Pixel where we quite literally create an infinite wall. And so we can compare and contrast the big ideas. So the act of engaging and creating interactive imagery enriches meaning. It activates a different part of the brain. And then the limbic system is activated when we see motion, when we see color, and there are primary shapes and pattern detectors that we've heard about before.
Ποιο είναι το νόημα όλων αυτών; Σχηματίζουμε έννοιες με την όραση, μέσω μιας πράξης οπτικής ανάκρισης. Για μας τα μαθήματα έχουν τρεις πτυχές. Πρώτα χρησιμοποιούμε εικόνες για να διευκρινίσουμε ό,τι προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε. Έπειτα κάνουμε αυτές τις εικόνες διαδραστικές και δημιουργούμε περισσότερους συσχετισμούς. Και το τρίτο είναι ότι αυξάνουμε τη μνήμη δημιουργώντας μια οπτική επιμονή. Αυτές είναι τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν -- που μπορούν να εφαρμοστούν σε ευρύ πεδίο επίλυσης προβλημάτων.
So the point of this is what? We make meaning by seeing, by an act of visual interrogation. The lessons for us are three-fold. First, use images to clarify what we're trying to communicate. Secondly make those images interactive so that we engage much more fully. And the third is to augment memory by creating a visual persistence. These are techniques that can be used to be -- that can be applied in a wide range of problem solving.
Η απλή εκδοχή μοιάζει κάπως έτσι. Και επ' ευκαιρία, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσουμε και σχηματοποιούμε στρατηγικές στην Ότοντεσκ, σε κάποιους από τους οργανισμούς μας και σε κάποια από τα παραρτήματά μας. Αυτό που κάνουμε κυριολεκτικά είναι να έχουμε ομάδες που σχεδιάζουν ολόκληρο το στρατηγικό σχέδιο σε ένα τεράστιο τοίχο. Και είναι πολύ δυνατό γιατί όλοι μπορούν να βλέπουν τα πάντα. Υπάρχει πάντα ένα δωμάτιο, πάντα ένα μέρος που να βγάζουν νόημα όλα αυτά τα στοιχεία στο στρατηγικό πλάνο.
So the low-tech version looks like this. And, by the way, this is the way in which we develop and formulate strategy within Autodesk, in some of our organizations and some of our divisions. What we literally do is have the teams draw out the entire strategic plan on one giant wall. And it's very powerful because everyone gets to see everything else. There's always a room, always a place to be able to make sense of all of the components in the strategic plan.
Αυτές είναι μερικές τέτοιες στιγμές . Μπορείτε να ρωτήσετε, "Ποιος είναι το αφεντικό;" Θα μπορέσετε να το καταλάβετε. Οπότε η πράξη της συλλογικότητας και της συνεργατικότητας που δημιουργεί την εικόνα μετασχηματίζει τη συνεργασία. Για δύο ημέρες δεν χρησιμοποιείται Ρowerpoint. Αντ' αυτού ολόκληρη η ομάδα δημιουργεί ένα κοινό νοητικό μοντέλο στο οποίο συμφωνούν όλοι και συνεχίζουν.
This is a time-lapse view of it. You can ask the question, "Who's the boss?" You'll be able to figure that out. (Laughter) So the act of collectively and collaboratively building the image transforms the collaboration. No Powerpoint is used in two days. But instead the entire team creates a shared mental model that they can all agree on and move forward on.
Και αυτό μπορεί να εμπλουτιστεί και να αυξηθεί με σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία. Και αυτό είναι η μεγάλη αποκάλυψη για σήμερα. Είναι ένα αναδυόμενο σύνολο τεχνολογιών που χρησιμοποιεί μεγάλες οθόνες προβολής με έξυπνους υπολογισμούς στο φόντο για να κάνει το αόρατο ορατό. Εδώ, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δούμε τη βιωσιμότητα κυριολεκτικά. Οπότε μια ομάδα μπορεί να εξετάζει όλα τα επιμέρους στοιχεία που πιέζουν τη δομή και ωθούν στις επιλογές και μετά βλέπεις το τελικό αποτέλεσμα που οπτικοποιείται στην οθόνη.
And this can be enhanced and augmented with some emerging digital technology. And this is our great unveiling for today. And this is an emerging set of technologies that use large-screen displays with intelligent calculation in the background to make the invisible visible. Here what we can do is look at sustainability, quite literally. So a team can actually look at all the key components that heat the structure and make choices and then see the end result that is visualized on this screen.
Έτσι η δημιουργία εικόνων με νόημα έχει τρεις συνιστώσες. Η πρώτη ξανά, είναι η δημιουργία ξεκάθαρων ιδεών με την νοερή απεικόνισή τους. Κατά δεύτερον, η δημιουργία διαδραστικότητας. Και κατά τρίτον, η δημιουργία επιμονής. Και πιστεύω ότι αυτές οι τρεις αρχές μπορούν να εφαρμοστούν στην επίλυση μερικών πολύ δύσκολων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στον κόσμο σήμερα. Σας ευχαριστώ πολύ.
So making images meaningful has three components. The first again, is making ideas clear by visualizing them. Secondly, making them interactive. And then thirdly, making them persistent. And I believe that these three principles can be applied to solving some of the very tough problems that we face in the world today. Thanks so much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)