I'm here to offer you a new way to think about my field, artificial intelligence. I think the purpose of AI is to empower humans with machine intelligence. And as machines get smarter, we get smarter. I call this "humanistic AI" -- artificial intelligence designed to meet human needs by collaborating and augmenting people. Now, today I'm happy to see that the idea of an intelligent assistant is mainstream. It's the well-accepted metaphor for the interface between humans and AI. And the one I helped create is called Siri.
Ik ben hier om jullie een nieuwe denkwijze aan te bieden over mijn vakgebied, artificiële intelligentie. Ik denk dat het doel van AI is om mensen te versterken met machine intelligentie. Wanneer machines slimmer worden, worden wij slimmer. Ik noem dit: 'humanistische AI' -- artificiële intelligentie ontworpen om aan menselijke noden tegemoet te komen door samenwerking met en het aanvullen van mensen. Nu, vandaag, ben ik blij om te zien dat het idee van een intelligente assistent normaal is. Het is de breed aanvaarde metafoor voor het raakvlak tussen mensen en AI. En degene die ik hielp te ontwerpen noemt men Siri.
You know Siri. Siri is the thing that knows your intent and helps you do it for you, helps you get things done. But what you might not know is that we designed Siri as humanistic AI, to augment people with a conversational interface that made it possible for them to use mobile computing, regardless of who they were and their abilities.
Je kent Siri. Siri is het ding dat je bedoeling weet en helpt het voor je te doen -- je helpt iets gedaan te krijgen. Maar wat je misschien niet weet is dat we Siri hebben ontworpen als humanistische AI, om mensen aan te vullen met een conversationele interface dat het voor hen mogelijk maakte om mobiele informatica te gebruiken, ongeacht wie ze waren en hun mogelijkheden.
Now for most of us, the impact of this technology is to make things a little bit easier to use. But for my friend Daniel, the impact of the AI in these systems is a life changer. You see, Daniel is a really social guy, and he's blind and quadriplegic, which makes it hard to use those devices that we all take for granted. The last time I was at his house, his brother said, "Hang on a second, Daniel's not ready. He's on the phone with a woman he met online." I'm like, "That's cool, how'd he do it?" Well, Daniel uses Siri to manage his own social life -- his email, text and phone -- without depending on his caregivers. This is kind of interesting, right? The irony here is great. Here's the man whose relationship with AI helps him have relationships with genuine human beings. And this is humanistic AI.
Voor de meesten onder ons is de impact van deze technologie om dingen wat gemakkelijker te maken in gebruik. Maar voor mijn vriend, Daniel, is de impact van AI in deze systemen levensveranderend. Daniel is een heel sociale kerel, en hij is blind en quadriplegisch, wat het moeilijk maakt om de apparaten te gebruiken die wij voor lief nemen. De laatste keer dat ik bij hem thuis was zei z'n broer: "Wacht even, Daniel is niet klaar. Hij is aan de telefoon met een vrouw die hij online ontmoette." Ik zeg: "Dat is cool, hoe heeft hij het gedaan?" Wel Daniel gebruikt Siri om zijn eigen sociale leven te beheren -- zijn email, berichten en gsm -- zonder afhankelijkheid van zijn verzorgers. Dat is wel interessant hé? De ironie hier is fantastisch. Hier is de man wiens relatie met AI hem helpt om relaties te hebben met echte mensen. Dit is humanistische AI.
Another example with life-changing consequences is diagnosing cancer. When a doctor suspects cancer, they take a sample and send it to a pathologist, who looks at it under a microscope. Now, pathologists look at hundreds of slides and millions of cells every day. So to support this task, some researchers made an AI classifier. Now, the classifier says, "Is this cancer or is this not cancer?" looking at the pictures. The classifier was pretty good, but not as good as the person, who got it right most of the time.
Een ander voorbeeld met levensveranderende gevolgen is kanker diagnosticeren. Wanneer een dokter kanker vermoedt, nemen ze een staal en zenden het naar een patholoog, die het dan bekijkt onder een microscoop. Pathologen kijken naar honderden dia's en miljoenen cellen per dag. Dus om deze taak te ondersteunen maakten enkele onderzoekers een AI-classificator. De classificator zegt dan: 'Is dit kanker of geen kanker?' terwijl hij naar de foto's kijkt. De classificator was best goed, maar niet zo goed als de persoon. Die had het meestal juist.
But when they combine the ability of the machine and the human together, accuracy went to 99.5 percent. Adding that AI to a partnership eliminated 85 percent of the errors that the human pathologist would have made working alone. That's a lot of cancer that would have otherwise gone untreated. Now, for the curious, it turns out that the human was better at rejecting false positives, and the machine was better at recognizing those hard-to-spot cases. But the lesson here isn't about which agent is better at this image-classification task. Those things are changing every day. The lesson here is that by combining the abilities of the human and machine, it created a partnership that had superhuman performance. And that is humanistic AI.
Maar wanneer ze de vaardigheid van de machine en de mens combineerden steeg de nauwkeurigheid naar 99,5 procent. Het toevoegen van AI aan een samenwerking elimineert 85 procent van de fouten die de menselijke patholoog zou gemaakt hebben bij het alleen werken. Dat is een hoop kanker die anders onbehandeld zou blijven. Nu, voor de nieuwsgierigen, het blijkt dat de mens beter was om valse positieven te verwerpen en de machine beter was in het herkennen van moeilijke gevallen. Maar de les die we hier leren is niet wie beter is in deze classificatie van afbeeldingen. Dat verandert iedere dag. De les hier is dat door de vaardigheden van de mens en de machine te combineren, er een samenwerking werd gecreëerd met bovenmenselijke prestatie. Dat is humanistische AI.
Now let's look at another example with turbocharging performance. This is design. Now, let's say you're an engineer. You want to design a new frame for a drone. You get out your favorite software tools, CAD tools, and you enter the form and the materials, and then you analyze performance. That gives you one design. If you give those same tools to an AI, it can generate thousands of designs.
Nu een ander voorbeeld met buitengewone prestatie. Dit is design. Laten we zeggen, je bent een ingenieur. Je wil een nieuw frame ontwerpen voor een drum. Je neemt je favoriete software, een CAD-programma, en je voert de vorm en de materialen in en dan analyseer je de prestaties. Dat geeft je één ontwerp. Als je dezelfde werktuigen aan een AI geeft kan het duizenden ontwerpen genereren.
This video by Autodesk is amazing. This is real stuff. So this transforms how we do design. The human engineer now says what the design should achieve, and the machine says, "Here's the possibilities." Now in her job, the engineer's job is to pick the one that best meets the goals of the design, which she knows as a human better than anyone else, using human judgment and expertise. In this case, the winning form looks kind of like something nature would have designed, minus a few million years of evolution and all that unnecessary fur.
Deze video door Autodesk is fantastisch. Dit is echt. Dus dit verandert hoe we ontwerpen. De menselijke ingenieur zegt nu wat het ontwerp moet bereiken. En de machine zegt: "Dit zijn de mogelijkheden." Haar job, als ingenieur, is te kiezen welke het best de doelen bereikt van het ontwerp. Als mens weet ze dat beter dan wie ook, door menselijke oordeelsvermogen en expertise. In dit geval lijkt de winnende vorm op iets dat de natuur zou hebben gemaakt, maar zonder enkele miljoenen jaar evolutie en al die onnodige vacht.
Now let's see where this idea of humanistic AI might lead us if we follow it into the speculative beyond. What's a kind of augmentation that we would all like to have? Well, how about cognitive enhancement? Instead of asking, "How smart can we make our machines?" let's ask "How smart can our machines make us?" I mean, take memory for example. Memory is the foundation of human intelligence. But human memory is famously flawed. We're great at telling stories, but not getting the details right. And our memories -- they decay over time. I mean, like, where did the '60s go, and can I go there, too?
Laten we eens kijken waar dit idee van humanistische AI ons kan brengen als we het volgen in de speculatieve toekomst. Wat is de soort aanvulling die we allemaal zouden willen? Wel, wat denk je van cognitieve verbetering? In plaats van te vragen: 'Hoe slim kunnen we onze machines maken?' laten we vragen 'Hoe slim kunnen onze machines óns maken?' Neem nu geheugen als voorbeeld. Geheugen is de fundering van menselijke intelligentie. Maar het menselijke geheugen is enorm gebrekkig. We zijn goed in het vertellen van verhalen maar niet in het onthouden van details. En onze herinneringen -- die vergaan na een tijd. Ik bedoel maar, waar zijn de jaren 60 naartoe? Kan ik daarheen?
(Laughter)
(Gelach)
But what if you could have a memory that was as good as computer memory, and was about your life? What if you could remember every person you ever met, how to pronounce their name, their family details, their favorite sports, the last conversation you had with them? If you had this memory all your life, you could have the AI look at all the interactions you had with people over time and help you reflect on the long arc of your relationships. What if you could have the AI read everything you've ever read and listen to every song you've ever heard? From the tiniest clue, it could help you retrieve anything you've ever seen or heard before. Imagine what that would do for the ability to make new connections and form new ideas.
Maar wat als je een geheugen kon hebben die zo goed was als dat van een computer en over je leven ging? Wat als je je iedereen kon herinneren die je ooit hebt ontmoet, hoe je hun naam uitspreekt, details over hun familie, favoriete sport, de laatste conversatie die jullie hadden? Als je dit geheugen je hele leven al had dan kon je de AI laten kijken naar alle interacties die je met mensen had en laten helpen met reflecteren over de langdurige relaties met hen. Wat als je de AI alles kon laten lezen die je ooit las en laten luisteren naar elk liedje dat je ooit hoorde? Met de kleinste hint zou het je kunnen helpen om je iets te herinneren dat je ooit zag of hoorde. Beeld je in wat dat zou betekenen voor het maken van nieuwe connecties en het vormen van nieuwe ideeën.
And what about our bodies? What if we could remember the consequences of every food we eat, every pill we take, every all-nighter we pull? We could do our own science on our own data about what makes us feel good and stay healthy. And imagine how this could revolutionize the way we manage allergies and chronic disease.
En dan onze lichamen. Stel je kon je alle gevolgen herinneren van alle voedsel dat je at, elke pil die je slikte, ieder nachtje opblijven? Dan konden we wetenschappelijk kijken naar onze eigen data over wat ons een goed gevoel geeft en gezond houdt. Beeld je in hoe dit een revolutie zou kunnen zijn voor de manier waarop we allergieën en chronische ziekten behandelen.
I believe that AI will make personal memory enhancement a reality. I can't say when or what form factors are involved, but I think it's inevitable, because the very things that make AI successful today -- the availability of comprehensive data and the ability for machines to make sense of that data -- can be applied to the data of our lives. And those data are here today, available for all of us, because we lead digitally mediated lives, in mobile and online.
Ik geloof dat AI verbetering van persoonlijk geheugen zal realiseren. Ik kan niet zeggen wanneer of welke factoren betrokken zijn maar ik denk dat het onvermijdelijk is. Want de dingen die AI vandaag succesvol maken -- de beschikbaarheid van uitgebreide data en machines die in staat zijn om die data te begrijpen -- kunnen worden toegepast op de data van ons leven. Die data zijn hier vandaag voor ons allemaal beschikbaar dankzij onze digitaal bemiddelde levens, mobiel en online.
In my view, a personal memory is a private memory. We get to choose what is and is not recalled and retained. It's absolutely essential that this be kept very secure.
In mijn ogen is een persoonlijke herinnering een privé herinnering. Wij kunnen kiezen wat wel of niet herinnerd en bewaard wordt. Het is echt essentieel dat dit heel veilig wordt gehouden.
Now for most of us, the impact of augmented personal memory will be a more improved mental gain, maybe, hopefully, a bit more social grace. But for the millions who suffer from Alzheimer's and dementia, the difference that augmented memory could make is a difference between a life of isolation and a life of dignity and connection.
Voor de meesten onder ons zal de impact van een verbeterde persoonlijke herinnering een mentale verbetering zijn, misschien, hopelijk, meer sociale glans. Maar voor miljoenen mensen die lijden aan Alzheimer en dementie is het verschil dat verbeterd geheugen kan maken het verschil tussen een leven van isolatie en een leven van waardigheid en contact.
We are in the middle of a renaissance in artificial intelligence right now. I mean, in just the past few years, we're beginning to see solutions to AI problems that we have struggled with literally for decades: speech understanding, text understanding, image understanding. We have a choice in how we use this powerful technology. We can choose to use AI to automate and compete with us, or we can use AI to augment and collaborate with us, to overcome our cognitive limitations and to help us do what we want to do, only better. And as we discover new ways to give machines intelligence, we can distribute that intelligence to all of the AI assistants in the world, and therefore to every person, regardless of circumstance. And that is why, every time a machine gets smarter, we get smarter.
We zijn nu midden in een renaissance van artificiële intelligentie. Enkel in de laatste jaren beginnen we oplossingen te zien op AI-problemen waar we letterlijk al decennia mee worstelen: het begrijpen van spraak, tekst en afbeeldingen. We hebben een keuze in hoe we deze krachtige technologie gebruiken. We kunnen met AI automatiseren en het met ons laten concurreren, of we kunnen AI gebruiken als aanvulling en om met ons samen te werken. Om onze cognitieve limieten te overwinnen en ons te helpen doen wat we willen doen, alleen beter. En als we nieuwe manieren ontdekken om machines intelligentie te geven, kunnen we die intelligentie verdelen naar alle AI-assistenten ter wereld en dus naar alle personen, ongeacht hun situatie. Dat is waarom elke keer een machine slimmer wordt, wij slimmer worden.
That is an AI worth spreading.
Dat is een AI die het waard is om te verspreiden.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)