I'm here to offer you a new way to think about my field, artificial intelligence. I think the purpose of AI is to empower humans with machine intelligence. And as machines get smarter, we get smarter. I call this "humanistic AI" -- artificial intelligence designed to meet human needs by collaborating and augmenting people. Now, today I'm happy to see that the idea of an intelligent assistant is mainstream. It's the well-accepted metaphor for the interface between humans and AI. And the one I helped create is called Siri.
Այսօր ես այստեղ եմ, որպեսզի ձեզ առաջարկեմ մտածել իմ ոլորտի՝ արհեստական բանականության (ԱԲ) շուրջ: Իմ կարծիքով արհեստական բանականությունը մարդկանց զինում է մեխանիկական կարողություններով: Եվ ինչքան հզորանան մեքենաները այնքան էլ մենք կհզորանանք: Ես դա անվանում եմ ՚հումանիստական ԱԲ՚-- արհեստական բանականություն` ստեղծված է բավարարելու մարդու պահանջմունքները համագործակցելով և կատարելագործելով մարդկանց: Այժմ ես ուրախ եմ տեսնել, որ խելացի օգնականի գաղափարը նորմալ է ընկալվում: Սա ընկալելի փոխաբերություն է մարդկանց և ԱԲ-ի միջև: Եվ դրանցից մեկը, որ ես օգնեցի սարքել կոչվում է Սիրի:
You know Siri. Siri is the thing that knows your intent and helps you do it for you, helps you get things done. But what you might not know is that we designed Siri as humanistic AI, to augment people with a conversational interface that made it possible for them to use mobile computing, regardless of who they were and their abilities.
Սիրիին գիտեք: Սիրին իր է, ով գիտի Ձեր մտադրությունը և օգնում է այն անել Ձեր փոխարեն, օգնում է Ձեզ ավարտել նպատակը: Միգուցե չգիտեք, որ մենք Սիրիին սարքել ենք, ինչպես հումանիստական ԱԲ, որպեսզի զարգացնենք մարդկանց խոսակցական կապը, որը նրանց հնարավորություն է տալիս օգտագործել բջջային ծրագրավորում չնայած նրանց ով լինելուն կամ ունակություններին:
Now for most of us, the impact of this technology is to make things a little bit easier to use. But for my friend Daniel, the impact of the AI in these systems is a life changer. You see, Daniel is a really social guy, and he's blind and quadriplegic, which makes it hard to use those devices that we all take for granted. The last time I was at his house, his brother said, "Hang on a second, Daniel's not ready. He's on the phone with a woman he met online." I'm like, "That's cool, how'd he do it?" Well, Daniel uses Siri to manage his own social life -- his email, text and phone -- without depending on his caregivers. This is kind of interesting, right? The irony here is great. Here's the man whose relationship with AI helps him have relationships with genuine human beings. And this is humanistic AI.
Հիմա մեծամասնության համար այս տեխնոլոգիայի ունեցած ազդեցությունը ստիպում է ամեն ինչ դարձնել քիչ ավելի մատչելի: Բայց Դանիելի համար, այս համակարգում գտնվող ԱԲ-ի ազդեցությունը կյանքի փոփոխություն է: Դանիելը հաղորդասեր է, կույր և պարալիզված չորս վերջույթներով մենք հաշվի ենք առնել, որ նա կդժվարանա օգտագործել այդ սարքերը: Երբ վերջին անգամ նրանց տանն էի, նրա եղբայրը ասեց. -Մի վարկյան, Դանիելը պատրաստ չէ: Նա հոռախոսով կնոջ հետ է խոսում ում հետ առցանց է ծանոթացել: - Ցնցող է: Ինպե՞ս,- հարցրեցի ես: - Դանիելը Սիրին օգտագործելով ղեկավարում է իր հասարակական կյանքը, էլ. նամակները, տեքստերը և հեռախոսը առանց խնամակալներից կախվածության մեջ լինելու: Հետաքրքիր է չէ՞: Հեգնանքը այստեղ հիանալի է: Ահա այն մարդը, ում հարաբերությունը ԱԲ-ի հետ օգնում են նրան կառուցել հարաբերություններ իրական մարդկանց հետ: Ահա թե ինչ է հումանիստական ԱԲ-ը:
Another example with life-changing consequences is diagnosing cancer. When a doctor suspects cancer, they take a sample and send it to a pathologist, who looks at it under a microscope. Now, pathologists look at hundreds of slides and millions of cells every day. So to support this task, some researchers made an AI classifier. Now, the classifier says, "Is this cancer or is this not cancer?" looking at the pictures. The classifier was pretty good, but not as good as the person, who got it right most of the time.
Մեկ այլ կյանքը վերափոխող օրինակ կարեղ է քաղցկեղի ախտորոշումը լինել: Երբ բժիշկը քաղցկեղ է ենթադրում, վերցվում է նմուշը և ուղարկվում պաթոլոգին, ով այն զննում է մանրադիտակի տակ: Պաթոլոգները ամեն օր նայում են հարյուրավոր շերտեր և միլլիոնավոր բջիջներ: Իսկ այս խնդիրը լուծելու համար որոշ գիտնականներ դասակարգիչ-ԱԲ են հնարել: Հիմա, դասակարգիչը ասում է. - Սա քաղցկե՞ղ է, թե ոչ: Նայեք նկարին: Դասակարգիչը բավականին ճշգրիտ է, բայց ոչ այնքան ճշգրիտ, ինչքան մարդը ով մեծամասսամբ ճիշտ է:
But when they combine the ability of the machine and the human together, accuracy went to 99.5 percent. Adding that AI to a partnership eliminated 85 percent of the errors that the human pathologist would have made working alone. That's a lot of cancer that would have otherwise gone untreated. Now, for the curious, it turns out that the human was better at rejecting false positives, and the machine was better at recognizing those hard-to-spot cases. But the lesson here isn't about which agent is better at this image-classification task. Those things are changing every day. The lesson here is that by combining the abilities of the human and machine, it created a partnership that had superhuman performance. And that is humanistic AI.
Բայց, երբ նրանք համատեղում են մեքենայի և մարդու կարողությունները, ապա արդյունքը բարձրանում է մինչև 99.5%: ԱԲ-ով համալրումը բացառում է այն 85% սխալները, որոնք կարվեին, եթե պաթոլոգը աշխատեր մենակ: Իսկ դա շատ է քաղցկեղի համար, որպեսզի մնար չբուժված: Հետաքրքիր բացահայտումն այն է, որ մարդը ավելի լավ է ժխտում կեղծ դրական արդյունքները, իսկ մեքենան ավելի լավ է ճանաչում դժվար նշմարելի դեպքերը: Բայց հարցը ամենևին նրանում չէ, թե ով է ավելի ճշգրիտ այս պատկեր-դասակարգում գործընթացում: Դրանք ամեն օր փոփոխվում են: Հարցն այն է, որ միավորելով մարդու և մեքենայի ունակությունները արդյունքում ստեղծվել է համագործակցություն, որը բնորոշ է ամենակարող մարդուն: Եվ դա հումանիստական ԱԲ-նն է:
Now let's look at another example with turbocharging performance. This is design. Now, let's say you're an engineer. You want to design a new frame for a drone. You get out your favorite software tools, CAD tools, and you enter the form and the materials, and then you analyze performance. That gives you one design. If you give those same tools to an AI, it can generate thousands of designs.
Հիմա այս ամենը եկեք դիտարկենք տուրբո-լիցքավորման օրինակով: Սա նախագիծն է: Եկեք պատկերացնենք, որ Դուք ինժեներ եք: Ուզում եք անօդաչու սարքի նոր ձև նախագծել: Դուք հանում եք ձեր սիրելի CAD ծրագրային ապահովումը և մուտքագրում եք ձևը ու նյութերը, իսկ հետո փորձարկում ստացվածը: Դա տալիս է մեկ կառուցվածք: Եթե այդ նույն գործիքները տրվի ԱԲ-ին, ապա նա կարող է առաջարկել հազարավոր կառուցվածքային լուծումներ:
This video by Autodesk is amazing. This is real stuff. So this transforms how we do design. The human engineer now says what the design should achieve, and the machine says, "Here's the possibilities." Now in her job, the engineer's job is to pick the one that best meets the goals of the design, which she knows as a human better than anyone else, using human judgment and expertise. In this case, the winning form looks kind of like something nature would have designed, minus a few million years of evolution and all that unnecessary fur.
Autodesk-ի այս տեսանյութը հրաշալի է: Ու սա իրական է: Այսինքն, սա փոխակերպում է մեր կառուցվածքային լուծումները: Հիմա, ինժեները ասում է, ինչի պետք է կառուցվածքը ձգտի, իսկ մեքենան ասում է. - Ահա հավանական տարբերակները: Այժմ ինժեների գործն է ընտրել այն տարբերակը, որը շատ լավ կլուծի իր առջև դրված խնդիրները, ով մարդ լինելով բոլորից լավ դա գիտի՝ օգտագործելով մարդկային դատողությունը և փորձը: Այսպիսով հաղթող տարբերակը նմանվում է նրան, ինչը բնությունը կստեղծեր առանց միլլիոնավոր տարիների էվոլյուցիայի և ոչ անհրաժեշտ նստվացքի:
Now let's see where this idea of humanistic AI might lead us if we follow it into the speculative beyond. What's a kind of augmentation that we would all like to have? Well, how about cognitive enhancement? Instead of asking, "How smart can we make our machines?" let's ask "How smart can our machines make us?" I mean, take memory for example. Memory is the foundation of human intelligence. But human memory is famously flawed. We're great at telling stories, but not getting the details right. And our memories -- they decay over time. I mean, like, where did the '60s go, and can I go there, too?
Հիմա եկեք տեսնենք, թե այս հումանիտար ԱԲ ուր մեզ կտանի, եթե նրան հետևենք մտահայեցողականից այնկողմ: Ի՞նչ աճ բոլորս կցանկանայինք ունենալ; Բարի, ի՞նչ կասեք ճանաչողության ընդլայման մասին: Եկեք չհարցնենք, թե ի՞նչքան խելացի կարող ենք մեքենաներին դարձնել: Փոխարենը հարցնենք, թե ինչքանով մեքենաները մեզ խելացի կդարձնեն: Օրինակի համար հիշողությունը: Հիշողությունը մարդու բանականության հիմքն է: Բայց հայտնի է,որ մարդու հիշողությունը թերի է: Մենք շատ լավ ենք պատմություն պատմելու մեջ, բայց ոչ ճշգրիտ դետալներով պատմելու մեջ: Ժամանակի ընթացքում հիշողությունը նաև վատանում է: Նկատի ունեմ, որտե՞ղ գնացին 60-ները, կարո՞ղ եմ ես էլ այդ տեղը գնալ:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
But what if you could have a memory that was as good as computer memory, and was about your life? What if you could remember every person you ever met, how to pronounce their name, their family details, their favorite sports, the last conversation you had with them? If you had this memory all your life, you could have the AI look at all the interactions you had with people over time and help you reflect on the long arc of your relationships. What if you could have the AI read everything you've ever read and listen to every song you've ever heard? From the tiniest clue, it could help you retrieve anything you've ever seen or heard before. Imagine what that would do for the ability to make new connections and form new ideas.
Բայց ի՞նչ կլիներ, եթե մենք համակարդչի նման արտակարգ հիշողություն ունենայինք ի՞նչի կնմանվեր կյանքը: Ի՞նչ կլիներ, եթե հիշեիր քո հանդիպած յուրաքանչյուր մարդուն, նրանց անունների արտասանությունը, նրանց ընտանիքի տվյալները, սիրելի սպորտաձևերը, ձեր ունեցած վերջին խոսակցությունը: Եթե ունենայիր քո ամբողջ կյանքի այդ հիշողությունը դու կկարողանայիր ԱԲ-ի օգնությամբ մարդկանց հետ ունեցած բոլոր միջանձնյա հարաբերությունները վերլուծելով մտածել հետագա հարաբերություններ կառուցելու շուրջ: Ի՞նչ կլիներ, եթե ԱԲ-ը կարդար այն, ինչը երբևէ կարդացել ես, կամ լսել յուրաքանչյուր երգ, որը լսել ես նախկինում: Ամենափոքր հուշումից, դա կարող է օգնել քեզ հետ բերել այն, ինչ դու նախկինում տեսել կամ լսել ես: Պատկերացրու, թե դա ինչ ունակություններ կտար նոր կապեր ստեղծելու համար և նոր մտքեր ձևավորելու մեջ:
And what about our bodies? What if we could remember the consequences of every food we eat, every pill we take, every all-nighter we pull? We could do our own science on our own data about what makes us feel good and stay healthy. And imagine how this could revolutionize the way we manage allergies and chronic disease.
Իսկ ի՞նչ կասեք մեր օրգանիզմի մասին: Ի՞նչ կլիներ, եթե մենք հիշեինք ամեն ուտելիքի թողած հետևանքների մասին ամեն դեղահաբի, որ ընդունում ենք ու ամեն խնջույքի մասին, որ գնում ենք: Մենք մեր տվյալների հիման վրա մեր սեփական գիտությամբ կզբաղվեինք, թե ինչն է մեզ հաճելի և առողջարար: Հիմա պատկերացրեք, թե դա ինչպես կհեղափոխեր ալերգիայի և քրոնիկ հիվանդությունների դեմ տարվող պայքարը:
I believe that AI will make personal memory enhancement a reality. I can't say when or what form factors are involved, but I think it's inevitable, because the very things that make AI successful today -- the availability of comprehensive data and the ability for machines to make sense of that data -- can be applied to the data of our lives. And those data are here today, available for all of us, because we lead digitally mediated lives, in mobile and online.
Հավատում եմ, որ ԱԲ-ը անձնական հիշողության ընդլայնումը իրականություն կդարձնի: Չեմ կարող ասել, թե երբ և ինչ ձևի գործոններից է դա կախված, բայց իմ կարծիքով դա անխուսափելի է, քանի որ այն գործոնները, որոնք ԱԲ-ը այսօր դարձնում են հաջողակ-- ճանաչելիության տվյալների հասանելիությունը և դրանց վերլուծությունը մեքենաների կողմից- կարող է կիրառվել, որպես մեր կյանքի տվյալների բազա: Եվ այդ տվյալների բազան այսօր այստեղ հասանելի է բոլորիս, քանի որ մենք թվային միջնորդավորված կյանք ենք վարում, շարժական, թե առցանց:
In my view, a personal memory is a private memory. We get to choose what is and is not recalled and retained. It's absolutely essential that this be kept very secure.
Իմ կարծիքով անձնական հիշողությունը մասնավոր է: Մենք ենք ընտրում, թե ինչն է հիշելի, ինչը մնայուն: Դա բացարձակ անհրաժեշտություն է, որ պահպանվի շատ գաղտնի:
Now for most of us, the impact of augmented personal memory will be a more improved mental gain, maybe, hopefully, a bit more social grace. But for the millions who suffer from Alzheimer's and dementia, the difference that augmented memory could make is a difference between a life of isolation and a life of dignity and connection.
Հիմա մեզանից շատերի համար ընդլայնված անձնական հիշողության ազդեցությունը ավելի կատարելագործված մտավոր ձեռքբերում կլինի, հնարավոր է, հուսամ՝ հասարակական շնորհ: Բայց միլլիոնավորների համար, ովքեր տառապում են Ալցհայմերով կամ դեմենցիայով ընդլայնված հիշողությունը տարբերություն կարող է լինել իզոլացված կյանքի և արժանապատիվ ու կապակցված կյանքի միջև:
We are in the middle of a renaissance in artificial intelligence right now. I mean, in just the past few years, we're beginning to see solutions to AI problems that we have struggled with literally for decades: speech understanding, text understanding, image understanding. We have a choice in how we use this powerful technology. We can choose to use AI to automate and compete with us, or we can use AI to augment and collaborate with us, to overcome our cognitive limitations and to help us do what we want to do, only better. And as we discover new ways to give machines intelligence, we can distribute that intelligence to all of the AI assistants in the world, and therefore to every person, regardless of circumstance. And that is why, every time a machine gets smarter, we get smarter.
Հիմա մենք արհեստական բանականության վերածննդի մեջտեղում ենք գտնվում: Անցած մի քանի տարիների ընթացքում մենք սկսում ենք տեսնել ԱԲ-ն լուծումներ, որոնց դեմ պայքարել ենք տասնամյակներով՝ խոսքի և գրի ըմբռնում, պատկերի ըմբռնում. Մենք ընտրություն ունենք, թե ինչպես օգտագործենք այս հզոր տեխնոլոգիան: ՄԵնք կարող ենք ընտրել ԱԲ-ն ավտոմատացնելու և ինքներս մեզ հետ մրցակցոլու համար, կամ կարող ենք օգտագործել ԱԲ-ն զարգանալու և ինքներս մեզ հետ համագործակցելու համար, մեր ճանաչողական սահմանափակումները հաղթահարելու և օգնել անելու այն, ինչ մենք ուզում ենք անել՝ միայն ավելի լավը: ԵՎ, քանի որ նոր ուղիներ ենք բացահայտում մեքենաներին բանականություն տալու հարցում, մենք կարող ենք տարածել այդ բանականությունը աշխարհի բոլոր ԱԲ-ն ասիստենտներին և այդպիսով յուրաքանչյուր մարդու՝ անկախ հանգամանքներից: Ահա թե ինչու ամեն անգամ, երբ մեքենաները ավելի են հզորանում այդքան էլ հզորանում ենք մենք:
That is an AI worth spreading.
Սա այն ԱԲ-նն է, որը արժանի է տարածման:
Thank you.
Շնորհակալություն:
(Applause)
(Ծափահարություններ)