Είμαι εδώ για να σας προσφέρω μια νέα οπτική για τον τομέα μου, που είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Πιστεύω πως ο σκοπός της τεχνητής νοημοσύνης είναι η ενδυνάμωση των ανθρώπων μέσω της νοημοσύνης των μηχανών. Όσο οι μηχανές γίνονται εξυπνότερες, γινόμαστε κι εμείς εξυπνότεροι. Αυτό το ονομάζω ανθρωπιστική τεχνητή νοημοσύνη -- τεχνητή νοημοσύνη σχεδιασμένη να καλύψει ανθρώπινες ανάγκες συνεργαζόμενη με τους ανθρώπους κι ενισχύοντάς τους. Με χαρά διαπιστώνω, πως η ιδέα του ψηφιακού βοηθού είναι πλέον διαδεδομένη. Πρόκειται για μια διεπαφή μεταξύ ανθρώπων και τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή που βοήθησα να δημιουργηθεί ονομάζεται Σίρι.
I'm here to offer you a new way to think about my field, artificial intelligence. I think the purpose of AI is to empower humans with machine intelligence. And as machines get smarter, we get smarter. I call this "humanistic AI" -- artificial intelligence designed to meet human needs by collaborating and augmenting people. Now, today I'm happy to see that the idea of an intelligent assistant is mainstream. It's the well-accepted metaphor for the interface between humans and AI. And the one I helped create is called Siri.
Σίγουρα τη γνωρίζετε. Η Σίρι γνωρίζει τον σκοπό σου και σε βοηθά να τον πετύχεις, να κάνεις αυτό που θέλεις. Κάτι που ίσως δεν γνωρίζετε, είναι ότι σχεδιάσαμε τη Σίρι, σαν ανθρωπιστική τεχνητή νοημοσύνη, για να ενισχύει τους ανθρώπους με μία πλατφόρμα επικοινωνίας, που έκανε εφικτή τη χρήση κινητού λογισμικού, ανεξαρτήτως της ταυτότητας και των ικανοτήτων των χρηστών της.
You know Siri. Siri is the thing that knows your intent and helps you do it for you, helps you get things done. But what you might not know is that we designed Siri as humanistic AI, to augment people with a conversational interface that made it possible for them to use mobile computing, regardless of who they were and their abilities.
Για τους περισσότερους από εμάς, ο ρόλος αυτής της τεχνολογίας είναι να κάνει τα πράγματα λιγάκι ευκολότερα στη χρήση. Αλλά όσον αφορά τον φίλο μου τον Ντάνιελ, η τεχνητή νοημοσύνη του άλλαξε τη ζωή. Βλέπετε ο Ντάνιελ είναι ιδιαίτερα κοινωνικός τύπος, και είναι τυφλός και παραπληγικός, πράγμα που καθιστά δύσκολη τη χρήση συσκευών που εμείς θεωρούμε δεδομένες. Μια φορά που πήγα σπίτι του, ο αδερφός του μου είπε, «Ο Νταν δεν είναι έτοιμος, μιλάει στο τηλέφωνο με μια γυναίκα που γνώρισε στο διαδίκτυο». Κι εγώ ρώτησα πώς τα κατάφερε. Ο Ντάνιελ λοιπόν χρησιμοποιεί τη Σίρι για να κουμαντάρει την κοινωνική του ζωή, το μέιλ, τα μηνύματα και τα τηλέφωνα, χωρίς να βασίζεται πλέον σε αυτούς που τον φροντίζουν. Ενδιαφέρον έτσι; Η ειρωνία εδώ είναι μεγάλη. Η σχέση αυτού του ανθρώπου με την τεχνητή νοημοσύνη, τον βοηθάει να έχει σχέση με αληθινά ανθρώπινα όντα. Κι αυτό ακριβώς είναι η ανθρωπιστική τεχνητή νοημοσύνη.
Now for most of us, the impact of this technology is to make things a little bit easier to use. But for my friend Daniel, the impact of the AI in these systems is a life changer. You see, Daniel is a really social guy, and he's blind and quadriplegic, which makes it hard to use those devices that we all take for granted. The last time I was at his house, his brother said, "Hang on a second, Daniel's not ready. He's on the phone with a woman he met online." I'm like, "That's cool, how'd he do it?" Well, Daniel uses Siri to manage his own social life -- his email, text and phone -- without depending on his caregivers. This is kind of interesting, right? The irony here is great. Here's the man whose relationship with AI helps him have relationships with genuine human beings. And this is humanistic AI.
Ένα άλλο παράδειγμα, θέμα ζωής και θανάτου, είναι η διάγνωση του καρκίνου. Όταν ένας γιατρός υποπτεύεται καρκίνο παίρνει ένα δείγμα, το στέλνει σ' έναν παθολόγο, που το αναλύει στο μικροσκόπιο. Οι παθολόγοι κοιτάνε εκατοντάδες εικόνες, εκατομμύρια κύτταρα κάθε ημέρα. Για να τους βοηθήσουν, κάποιοι ερευνητές έφτιαξαν έναν ψηφιακό ταξιθέτη. Αυτός ο ταξιθέτης αναρωτιέται, είναι ή δεν είναι καρκίνος αυτό εδώ, κοιτώντας τις εικόνες. Η ταξιθέτηση είναι αρκετά καλή, μα όχι τόσο όσο η ανθρώπινη, που το πετυχαίνει τις περισσότερες φορές.
Another example with life-changing consequences is diagnosing cancer. When a doctor suspects cancer, they take a sample and send it to a pathologist, who looks at it under a microscope. Now, pathologists look at hundreds of slides and millions of cells every day. So to support this task, some researchers made an AI classifier. Now, the classifier says, "Is this cancer or is this not cancer?" looking at the pictures. The classifier was pretty good, but not as good as the person, who got it right most of the time.
Συνδυάζοντας όμως τις δύο ικανότητες της μηχανής και του ανθρώπου μαζί, η ακρίβεια φθάνει στο 99.5 %. Αυτή συνεργασία κατάφερε να μειώσει κατά 86% τα διαγνωστικά λάθη, που ένας ανθρώπινος παθολόγος θα έκανε άμα δούλευε μονάχος. Πρόκειται για πολλούς καρκίνους, που αλλιώς θα παρέμεναν χωρίς θεραπεία. Για τους περίεργους, προκύπτει ότι οι άνθρωποι ήταν καλύτεροι στην ανίχνευση λαθών σε θετικές διαγνώσεις ενώ οι μηχανές ανίχνευαν καλύτερα τις δύσκολες διαγνώσεις. Το μήνυμα εδώ όμως δεν έχει να κάνει με το ποιος είναι καλύτερος σε αυτήν τη χωροταξική εργασία. Αυτά αλλάζουν κάθε μέρα. Το μήνυμα είναι, πως συνδυάζοντας τις ανθρώπινες και τις ψηφιακές δυνατότητες, δημιουργήθηκε μια συνεργασία με υπεράνθρωπη αποτελεσματικότητα. Κι αυτό είναι ανθρωπιστική τεχνητή νοημοσύνη.
But when they combine the ability of the machine and the human together, accuracy went to 99.5 percent. Adding that AI to a partnership eliminated 85 percent of the errors that the human pathologist would have made working alone. That's a lot of cancer that would have otherwise gone untreated. Now, for the curious, it turns out that the human was better at rejecting false positives, and the machine was better at recognizing those hard-to-spot cases. But the lesson here isn't about which agent is better at this image-classification task. Those things are changing every day. The lesson here is that by combining the abilities of the human and machine, it created a partnership that had superhuman performance. And that is humanistic AI.
Ας δούμε τώρα κι ένα άλλο παράδειγμα με εντυπωσιακές επιδόσεις. Πρόκειται για τον σχεδιασμό. Ας πούμε ότι είστε μηχανικός και θέλετε να σχεδιάσετε ένα νέο κέλυφος για μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Επιλέγετε τα αγαπημένα σας σχεδιαστικά εργαλεία, επιλέγετε τη μορφή και τα υλικά κι ύστερα μελετάτε τις επιδόσεις. Αυτό σας δίνει ένα σχέδιο. Εάν δώσετε τα ίδια εργαλεία στη τεχνητή νοημοσύνη, θα παράξει χιλιάδες σχέδια.
Now let's look at another example with turbocharging performance. This is design. Now, let's say you're an engineer. You want to design a new frame for a drone. You get out your favorite software tools, CAD tools, and you enter the form and the materials, and then you analyze performance. That gives you one design. If you give those same tools to an AI, it can generate thousands of designs.
Αυτό το βίντεο της Autodesk είναι καταπληκτικό. Είναι αληθινό το βίντεο. Πραγματικά αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε. Ο ανθρώπινος μηχανικός τώρα λέει τι πρέπει να πετύχει το σχέδιο, και η μηχανή λέει, ορίστε οι επιλογές. Η δουλειά του μηχανικού είναι να επιλέξει το σχέδιο που ικανοποιεί τους σχεδιαστικούς στόχους, τους οποίους, ως άνθρωπος, γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, μέσω της ανθρώπινης κρίσης κι επιδεξιότητας. Εδώ το σχέδιο που κερδίζει, μοιάζει σαν κάτι που θα μπορούσε να είχε φτιάξει η φύση μερικά εκατομμύρια εξελικτικά χρόνια αργότερα, και μάλιστα χωρίς αυτή την άχρηστη γούνα.
This video by Autodesk is amazing. This is real stuff. So this transforms how we do design. The human engineer now says what the design should achieve, and the machine says, "Here's the possibilities." Now in her job, the engineer's job is to pick the one that best meets the goals of the design, which she knows as a human better than anyone else, using human judgment and expertise. In this case, the winning form looks kind of like something nature would have designed, minus a few million years of evolution and all that unnecessary fur.
Ας δούμε λοιπόν που μας οδηγεί η ανθρωπιστική τεχνητή νοημοσύνη, χρησιμοποιώντας τη φαντασία μας. Τι είδους ενδυνάμωση θα θέλαμε να πετύχουμε; Τι θα λέγατε για νοητική ενδυνάμωση; Αντί να ρωτάμε, πόσο έξυπνες μπορούμε να κάνουμε τις μηχανές μας, ας ρωτήσουμε πόσο έξυπνους μπορούν να μας κάνουν οι μηχανές μας. Ας πάρουμε τη μνήμη για παράδειγμα. Η μνήμη είναι η βάση της ανθρώπινης νοημοσύνης. Μα η ανθρώπινη μνήμη έχει σημαντικές ελλείψεις. Είμαστε πολύ καλοί στο να λέμε ιστορίες, μα όχι στο να θυμόμαστε τις λεπτομέρειες. Και η μνήμη μας χειροτερεύει με τον καιρό. Που πήγε η δεκαετία του 60, μπορώ να πάω κι εγώ εκεί;
Now let's see where this idea of humanistic AI might lead us if we follow it into the speculative beyond. What's a kind of augmentation that we would all like to have? Well, how about cognitive enhancement? Instead of asking, "How smart can we make our machines?" let's ask "How smart can our machines make us?" I mean, take memory for example. Memory is the foundation of human intelligence. But human memory is famously flawed. We're great at telling stories, but not getting the details right. And our memories -- they decay over time. I mean, like, where did the '60s go, and can I go there, too?
(Γέλια)
(Laughter)
Αν είχαμε κι εμείς μνήμη το ίδιο καλή με τους υπολογιστές, για όσα συμβαίνουν στη ζωή μας; Να θυμόμασταν όλους τους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει; Πώς προφέρεται το όνομά τους, την οικογενειακή τους κατάσταση, το αγαπημένο τους άθλημα, την τελευταία μας συνομιλία. Αν είχαμε αυτήν τη μνήμη όλη μας τη ζωή, θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε όλες τις συνομιλίες που είχαμε με όλους, όλα αυτά τα χρόνια, και να μπορέσουμε να εξετάσουμε σε βάθος χρόνου τις σχέσεις μας. Και αν βάζαμε την μνήμη αυτή να διαβάσει όλα όσα έχουμε διαβάσει και να ακούσει όλα τα τραγούδια που έχουμε ακούσει; Με το παραμικρό ερέθισμα, θα μπορούσαμε να φέρουμε στη μνήμη μας όλα όσα έχουμε δει ή ακούσει στο παρελθόν. Σκεφτείτε τις επιδράσεις στην ικανότητά μας να κάνουμε νέες συνδέσεις, να έχουμε νέες ιδέες.
But what if you could have a memory that was as good as computer memory, and was about your life? What if you could remember every person you ever met, how to pronounce their name, their family details, their favorite sports, the last conversation you had with them? If you had this memory all your life, you could have the AI look at all the interactions you had with people over time and help you reflect on the long arc of your relationships. What if you could have the AI read everything you've ever read and listen to every song you've ever heard? From the tiniest clue, it could help you retrieve anything you've ever seen or heard before. Imagine what that would do for the ability to make new connections and form new ideas.
Και για το σώμα μας; Αν μπορούσαμε να θυμόμαστε τις συνέπειες
And what about our bodies? What if we could remember the consequences of every food we eat,
κάθε φαγητού που φάγαμε, κάθε χαπιού που πήραμε, κάθε ξενυχτιού που κάναμε; Θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τον εαυτό μας με τα δικά μας δεδομένα, το τι μας κάνει να αισθανόμαστε καλά και να παραμένουμε υγιείς. Φανταστείτε πώς θα άλλαζε άρδην τον τρόπο που χειριζόμαστε τις αλλεργίες και τις χρόνιες ασθένειες.
every pill we take, every all-nighter we pull? We could do our own science on our own data about what makes us feel good and stay healthy. And imagine how this could revolutionize the way we manage allergies and chronic disease.
Πιστεύω πως η τεχνητή νοημοσύνη θα καταφέρει πράγματι να ενισχύσει την προσωπική μας μνήμη. Δεν μπορώ να πω πότε ή τι μορφή θα έχει, μα νομίζω πως είναι αναπόφευκτο. Διότι αυτά που κάνουν επιτυχημένη την τεχνητή νοημοσύνη σήμερα -- η πληθώρα περιεκτικών δεδομένων και η ικανότητα των μηχανών να κατανοούν αυτά τα δεδομένα -- μπορεί να χρησιμοποιηθούν και στα δεδομένα της ζωής μας. Κι αυτά βρίσκονται ανάμεσά μας και είναι διαθέσιμα σε όλους μας, διότι ζούμε ψηφιακές ζωές στα κινητά μας και στο διαδίκτυο.
I believe that AI will make personal memory enhancement a reality. I can't say when or what form factors are involved, but I think it's inevitable, because the very things that make AI successful today -- the availability of comprehensive data and the ability for machines to make sense of that data -- can be applied to the data of our lives. And those data are here today, available for all of us, because we lead digitally mediated lives, in mobile and online.
Κατ΄ εμέ η προσωπική μνήμη είναι ιδιωτική. Επιλέγουμε τι ανακαλούμε και τι κρατάμε. Είναι πολύ σημαντικό να παραμείνουν αυτά ασφαλή.
In my view, a personal memory is a private memory. We get to choose what is and is not recalled and retained. It's absolutely essential that this be kept very secure.
Για τους περισσότερους από εμάς, η αυξημένη προσωπική μνήμη θα σήμαινε αυξημένες νοητικές ικανότητες. Ίσως και λιγάκι περισσότερα κοινωνικά χαρίσματα. Μα για τα εκατομμύρια που πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άνοια, η αύξηση της μνήμης θα μπορούσε να μετατρέψει μία ζωή απομονωμένη, σε μία ζωή αξιοπρεπή και συνδεδεμένη.
Now for most of us, the impact of augmented personal memory will be a more improved mental gain, maybe, hopefully, a bit more social grace. But for the millions who suffer from Alzheimer's and dementia, the difference that augmented memory could make is a difference between a life of isolation and a life of dignity and connection.
Βρισκόμαστε στα μέσα μίας αναγέννησης της τεχνητής νοημοσύνης. Τα τελευταία χρόνια, ξεκινήσαμε να βλέπουμε λύσεις σε προβλήματα τεχνητής νοημοσύνης, με τα οποία παλεύαμε κυριολεκτικά δεκαετίες: αναγνώριση φωνής, αναγνώριση κειμένων, αναγνώριση εικόνων. Έχουμε την επιλογή πλέον στο πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτήν την τεχνολογία. Μπορούμε να επιλέξουμε τεχνητή νοημοσύνη που θα αυτοματοποιεί και θα συναγωνίζεται μαζί μας, ή να επιλέξουμε τεχνητή νοημοσύνη που θα μας ενισχύει και θα συνεργάζεται μαζί μας, να ξεπεράσουμε νοητικούς περιορισμούς και να μας βοηθήσει να κάνουμε ό,τι θελήσουμε, και καλύτερα. Και όπως θα ανακαλύπτουμε νέους τρόπους να δίνουμε στις μηχανές μας νοημοσύνη, θα μπορούμε να τη μοιράζουμε σε όλους τους ψηφιακούς βοηθούς ανά τον κόσμο, κι επομένως σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως περιστάσεων. Και να γιατί, κάθε φορά που η μηχανή γίνεται εξυπνότερη, γινόμαστε κι εμείς εξυπνότεροι.
We are in the middle of a renaissance in artificial intelligence right now. I mean, in just the past few years, we're beginning to see solutions to AI problems that we have struggled with literally for decades: speech understanding, text understanding, image understanding. We have a choice in how we use this powerful technology. We can choose to use AI to automate and compete with us, or we can use AI to augment and collaborate with us, to overcome our cognitive limitations and to help us do what we want to do, only better. And as we discover new ways to give machines intelligence, we can distribute that intelligence to all of the AI assistants in the world, and therefore to every person, regardless of circumstance. And that is why, every time a machine gets smarter, we get smarter.
Αυτή είναι τεχνητή νοημοσύνη που αξίζει να διαδωθεί.
That is an AI worth spreading.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)