Something happened in the early morning hours of May 2nd, 2000, that had a profound effect on the way our society operates. Ironically, hardly anyone noticed at the time. The change was silent, imperceptible, unless you knew exactly what to look for. On that morning, U.S. President Bill Clinton ordered that a special switch be thrown in the orbiting satellites of the Global Positioning System. Instantaneously, every civilian GPS receiver around the globe went from errors the size of a football field to errors the size of a small room.
משהו שהתרחש בשעות הבוקר המוקדמות של ה-2 במאי 2000, השפיע עמוקות על האופן בו פועלת החברה שלנו. למרבה האירוניה, בקושי השגחנו בכך. השינוי היה חרישי ובלתי-נתפס, אלא אם ידעתם בדיוק מה אתם מחפשים. באותו בוקר, נשיא ארה"ב, ביל קלינטון, הורה להרים מתג מסוים בלווייני מערכת האיכון העולמית שמקיפים את כדור הארץ. ובו-ברגע כל מקלט ג'י-פי-אס אזרחי סביב הגלובוס עבר משגיאות בסדר-גודל של מגרש כדורגל לשגיאות בסדר-גודל של חדר קטן.
It's hard to overstate the effect that this change in accuracy has had on us. Before this switch was thrown, we didn't have in-car navigation systems giving turn-by-turn directions, because back then, GPS couldn't tell you what block you were on, let alone what street.
קשה להפריז בתיאור המידה שבה השינוי זה ברמת-הדיוק השפיע עלינו. לפני הרמת אותו מתג לא היו לנו מערכות ניווט ברכב שסיפקו לנו הנחיות פניה-אחר-פניה כי באותם ימים מערכת האיכון לא יכלה לזהות באיזה שכונה נמצאים, שלא לדבר על הרחוב המסוים.
For geolocation, accuracy matters, and things have only improved over the last 10 years. With more base stations, more ground stations, better receivers and better algorithms, GPS can now not only tell you what street you are on, but what part of the street.
מבחינת האיכון העולמי, הדיוק חשוב, והמצב רק השתפר ב-10 השנים האחרונות: יש יותר תחנות בסיס, יותר תחנות קרקעיות, מקלטים טובים יותר ואלגוריתמים טובים יותר, והג'י-פי-אס מסוגל לא רק לקבוע באיזה רחוב נמצאים, אלא גם באיזה חלק של הרחוב.
This level of accuracy has unleashed a firestorm of innovation. In fact, many of you navigated here today with the help of your TomTom or your smartphone. Paper maps are becoming obsolete.
רמת דיוק זו הציתה סופת-אש של חידושים. למעשה, רבים מכם ניווטתם היום לכאן בעזרת מכשיר הניווט או הסמארטפון שלכם. מפות הנייר הופכות מיושנות.
But we now stand on the verge of another revolution in geolocation accuracy. What if I told you that the two-meter positioning that our current cell phones and our TomToms give us is pathetic compared to what we could be getting? For some time now, it's been known that if you pay attention to the carrier phase of the GPS signal, and if you have an Internet connection, then you can go from meter level to centimeter level, even millimeter-level positioning.
אך כעת אנו עומדים על סף מהפכה חדשה מבחינת דיוק האיכון העולמי. מה דעתכם על כך שהאיכון בגודל 2 המטרים שהטלפונים הניידים ומערכות הניווט שלנו מספקים לנו הוא עלוב בהשוואה למה שייתכן שאנו כבר משיגים? ידוע כבר מזה זמן-מה, שאם תשימו לב לפאזה הנושאת של אות הג'י-פי-אס, ואם יש לכם חיבור לרשת, אתם יכולים לעבור מרמת המטר לרמת הסנטימטר, ואפילו לאיכון ברמת המילימטר.
So why don't we have this capability on our phones? Only, I believe, for a lack of imagination. Manufacturers haven't built this carrier phase technique into their cheap GPS chips because they're not sure what the general public would do with geolocation so accurate that you could pinpoint the wrinkles in the palm of your hand. But you and I and other innovators, we can see the potential in this next leap in accuracy. Imagine, for example, an augmented reality app that overlays a virtual world to millimeter-level precision on top of the physical world. I could build for you a structure up here in 3D, millimeter accurate, that only you could see, or my friends at home.
אז מדוע הטלפונים שלנו לא מסוגלים לכך? לדעתי, רק בגלל העדר דמיון. היצרנים לא הכניסו את טכנולוגיית הפאזה הנושאת הזו לשבבי האיכון הזולים שלהם כי לא ברור להם מה יעשה הציבור הרחב עם איכון עולמי כה מדויק, עד שבכוחו להתביית על הקמטים שבכף-ידכם. אך אתם ואני, וממציאים נוספים, מסוגלים לראות את הפוטנציאל הגלום בקפיצת-דיוק זו. תארו לעצמכם, למשל, יישומון מציאות מוגברת שיכול להניח רובד עולם וירטואלי ברמת-דיוק מילימטרית על גבי העולם הממשי. יכולתי לבנות לכם כאן מבנה תלת-מימדי ברמת-דיוק מילימטרית, שרק אתם הייתם רואים, או רק חברי בבית.
So this level of positioning, this is what we're looking for, and I believe that, within the next few years, I predict, that this kind of hyper-precise, carrier phase-based positioning will become cheap and ubiquitous, and the consequences will be fantastic.
וזו רמת הדיוק שאנו מחפשים, ואני מאמין שתוך שנים מספר, כך אני צופה, סוג זה של דיוק-על מבוסס פאזה נושאת ייעשה זול ונפוץ, וההשלכות תהיינה דמיוניות.
The Holy Grail, of course, is the GPS dot. Do you remember the movie "The Da Vinci Code?" Here's Professor Langdon examining a GPS dot, which his accomplice tells him is a tracking device accurate within two feet anywhere on the globe, but we know that in the world of nonfiction, the GPS dot is impossible, right? For one thing, GPS doesn't work indoors, and for another, they don't make devices quite this small, especially when those devices have to relay their measurements back over a network.
הגביע הקדוש הוא כמובן נקודת הג'י-פי-אס. האם אתם זוכרים את הסרט "צופן דה-וינצ'י"? זהו פרופסור לנגדון הבוחן נקודת ג'י-פי-אס, ששותפתו אומרת לו שהיא התקן עיקוב שמסוגל לאתר בדיוק של 60 ס"מ בכל מקום בעולם, אך אנו הרי יודעים שבעולם האמיתי נקודת הג'י-פי-אס איננה אפשרית, נכון? קודם כל, הג'י-פי-אס פועל רק תחת כיפת השמיים, ושנית, לא מייצרים התקנים כה קטנים, במיוחד כשהתקנים אלה צריכים לשדר את מדידותיהם ברשת.
Well, these objections were perfectly reasonable a few years ago, but things have changed. There's been a strong trend toward miniaturization, better sensitivity, so much so that, a few years ago, a GPS tracking device looked like this clunky box to the left of the keys. Compare that with the device released just months ago that's now packaged into something the size of a key fob, and if you take a look at the state of the art for a complete GPS receiver, which is only a centimeter on a side and more sensitive than ever, you realize that the GPS dot will soon move from fiction to nonfiction.
ובכן, הטיעונים האלה היו סבירים לגמרי לפני כמה שנים, אך המצב השתנה. יש מגמה חזקה של מיזעור, ושל רגישות משופרת, עד כדי כך שלפני שנים מספר התקן עיקוב ג'י-פי-אס נראה כמו הקופסה המסורבלת הזו שמשמאל למפתחות. השוו אותו להתקן שיצא לפני חודשים ספורים בלבד, ארוז במשהו בגודל מחזיק-מפתחות, ואם תסתכלו על מקלט הג'י-פי-אס החדשני והשלם, שעוביו רק ס"מ אחד והוא רגיש יותר מאי-פעם, תבינו שנקודת הג'י-פי-אס עומדת לעבור מתחום הבדיון למציאות.
Imagine what we could do with a world full of GPS dots. It's not just that you'll never lose your wallet or your keys anymore, or your child when you're at Disneyland. You'll buy GPS dots in bulk, and you'll stick them on everything you own worth more than a few tens of dollars.
תארו לעצמכם מה נוכל לעשות כשהעולם יהיה מלא נקודות ג'י-פי-אס. לא רק שלעולם לא תאבדו את הארנק או המפתחות, או את הילד ב"דיסנילנד", אלא גם תוכלו לקנות חבילת נקודות ולהדביק אותן על כל פריט-רכוש שלכם ששווה יותר מכמה עשרות דולרים.
I couldn't find my shoes one recent morning, and, as usual, had to ask my wife if she had seen them. But I shouldn't have to bother my wife with that kind of triviality. I should be able to ask my house where my shoes are. (Laughter)
בוקר אחד לא הצלחתי למצוא את נעלי, וכרגיל שאלתי את אשתי אם ראתה אותן. אך אינני צריך להטריד את אשתי עם שטויות כאלה. עלי להיות מסוגל לשאול את הבית שלי היכן נעלי. [צחוק]
Those of you who have made the switch to Gmail, remember how refreshing it was to go from organizing all of your email to simply searching it. The GPS dot will do the same for our possessions.
אלו מכם שעברו ל"ג'ימייל", זוכרים כמה מרענן היה לעבור מאירגון כל הדואר שלכם לחיפוש הפשוט אחריו. נקודת הג'י-פי-אס תעשה דבר דומה לרכושנו.
Now, of course, there is a flip side to the GPS dot. I was in my office some months back and got a telephone call. The woman on the other end of the line, we'll call her Carol, was panicked. Apparently, an ex-boyfriend of Carol's from California had found her in Texas and was following her around. So you might ask at this point why she's calling you. Well, so did I. But it turned out there was a technical twist to Carol's case. Every time her ex-boyfriend would show up, at the most improbable times and the most improbable locations, he was carrying an open laptop, and over time Carol realized that he had planted a GPS tracking device on her car, so she was calling me for help to disable it.
אך כמובן שיש גם צד שני למטבע. לפני כמה חודשים הייתי במשרד שלי וקיבלתי שיחת טלפון. האישה בצד השני של הקו - נכנה אותה קרול - היתה מבוהלת. מסתבר שחבר-לשעבר של קרול, מקליפורניה, איתר אותה בטקסס ועקב אחריה, אולי אתם תוהים מדוע היא התקשרה אלי, גם אני תהיתי. אך התברר שהמקרה של קרול שונה מבחינה טכנית. בכל פעם שהחבר-שלעבר הופיע, בזמנים הכי לא-סבירים ובמקומות הכי לא-סבירים, הוא החזיק מחשב נייד פתוח, ועם הזמן קרול הבינה שהוא שתל התקן עיקוב ג'י-פי-אס במכוניתה, והיא אכן התקשרה אלי כדי שאעזור לה לנטרל אותו.
"Well, you should go to a good mechanic and have him look at your car," I said.
"כדאי שתלכי למכונאי טוב שיבדוק את מכוניתך," אמרתי.
"I already have," she told me. "He didn't see anything obvious, and he said he'd have to take the car apart piece by piece."
"כבר עשיתי זאת," היא אמרה. "הוא לא מצא משהו ברור, ואמר שצריך לפרק חלק אחרי חלק."
"Well then, you'd better go to the police," I said.
"אז כדאי שתפני למשטרה," אמרתי.
"I already have," she replied. "They're not sure this rises to the level of harassment, and they're not set up technically to find the device."
"כבר עשיתי זאת," היא ענתה. "לדעתם זה לא מגיע לרמת הטרדה, והם לא ערוכים מבחינה טכנית לאתר את ההתקן."
"Okay, what about the FBI?"
"טוב, אז מה עם הבולשת הפדרלית?"
"I've talked to them too, and same story."
"פניתי גם אליהם. אותו סיפור."
We then talked about her coming to my lab and us performing a radio sweep of her car, but I wasn't even sure that would work, given that some of these devices are configured to only transmit when they're inside safe zones or when the car is moving.
אז דיברנו על זה שהיא תבוא למעבדה שלי ושנבצע סריקת גלי-רדיו של המכונית שלה, אבל אמרתי שאני לא בטוח אם אפילו זה יצליח, בהינתן שכמה מההתקנים האלה מכוונים לשדר רק כשהם באזורים בטוחים או כשהמכונית בתנועה.
So, there we were. Carol isn't the first, and certainly won't be the last, to find herself in this kind of fearsome environment, worrisome situation caused by GPS tracking.
אז זה היה המצב. קרול איננה הראשונה, וודאי שלא האחרונה, למצוא עצמה בסביבה מפחידה כזו, ובמצב מדאיג כזה, בגלל עיקוב ג'י-פי-אס.
In fact, as I looked into her case, I discovered to my surprise that it's not clearly illegal for you or me to put a tracking device on someone else's car. The Supreme Court ruled last month that a policeman has to get a warrant if he wants to do prolonged tracking, but the law isn't clear about civilians doing this to one another, so it's not just Big Brother we have to worry about, but Big Neighbor. (Laughter)
למעשה, כשבדקתי את המקרה שלה, גיליתי להפתעתי שמבחינה חוקית, לא לגמרי ברור אם אתם או אני רשאים להניח התקן עיקוב ברכב של מישהו. בית הדין העליון פסק לפני חודש, בעניינו של שוטר מסוים, שעליו להשיג צו אם ברצונו לבצע עיקוב מתמשך, אבל החוק איננו ברור כשמדובר בעיקוב בין אזרחים, כך ש"האח הגדול" איננו הדבר היחיד שצריך להדאיג אותנו, אלא גם "השכן הגדול". [צחוק]
There is one alternative that Carol could have taken, very effective. It's called the Wave Bubble. It's an open-source GPS jammer, developed by Limor Fried, a graduate student at MIT, and Limor calls it "a tool for reclaiming our personal space." With a flip of the switch you create a bubble around you within which GPS signals can't reside. They get drowned out by the bubble. And Limor designed this, in part, because, like Carol, she felt threatened by GPS tracking. Then she posted her design to the web, and if you don't have time to build your own, you can buy one. Chinese manufacturers now sell thousands of nearly identical devices on the Internet.
יש חלופה אחת שקרול יכלה לנצל, יעילה מאד, והיא קרויה "בועת הגל". זהו התקן שיבוש ג'י-פי-אס בעל קוד פתוח, שפותח ע"י לימור פריד, בוגרת תואר שני בטכניון של מסצ'וסטס, ולימור מכנה אותו "כלי-עזר לשחרור המרחב האישי." בהרמת מתג אתם יוצרים סביבכם בועה שבתוכה לא יכולים להתקיים אותות ג'י-פי-אס. הבועה מושכת אותם החוצה. ולימור תכננה אותה, חלקית בגלל שכמו קרול, גם היא חשה מאויימת ע"י עיקוב הג'י-פי-אס. היא העלתה את התכנון שלה לרשת, ואם אין לכם זמן לבנות אותו לעצמכם, אתם יכולים לקנות התקן כזה. יצרנים סיניים מוכרים היום אלפים של התקנים כמעט זהים ברשת.
So you might be thinking, the Wave Bubble sounds great. I should have one. Might come in handy if somebody ever puts a tracking device on my car. But you should be aware that its use is very much illegal in the United States. And why is that? Well, because it's not a bubble at all. Its jamming signals don't stop at the edge of your personal space or at the edge of your car. They go on to jam innocent GPS receivers for miles around you. (Laughter)
אולי "בועת הגל" נשמעת לכם כמו פתרון מעולה, "כדאי שיהיה לי כזה. זה יועיל אם יצמידו התקן-עיקוב לרכב שלי." אבל כדאי שתדעו שהשימוש בו הוא במידה רבה פלילי בארצות הברית. מדוע זה כך? כי זו בכלל לא בועה. אותות השיבוש של ההתקן לא נעצרים בגבולותיו של המרחב האישי שלכם או של הרכב שלכם. הם ישבשו גם מקלטי ג'י-פי-אס תמימים ברדיוס של קילומטרים. [צחוק]
Now, if you're Carol or Limor, or someone who feels threatened by GPS tracking, it might not feel wrong to turn on a Wave Bubble, but in fact, the results can be disastrous. Imagine, for example, you're the captain of a cruise ship trying to make your way through a thick fog and some passenger in the back turns on a Wave Bubble. All of a sudden your GPS readout goes blank, and now it's just you and the fog and whatever you can pull off the radar system if you remember how to work it. They -- in fact, they don't update or upkeep lighthouses anymore, and LORAN, the only backup to GPS, was discontinued last year.
ואם אתם קרול או לימור, או מישהו שמרגיש מאוים ע"י עיקוב ג'י-פי-אס, אולי תחושו שמוצדק להפעיל התקן "בועת גל", אך התוצאות עלולות להיות הרות-אסון. תארו לעצמכם, למשל, שאתם קברניט של ספינת טיולים שמנסה למצוא את הדרך בערפל כבד, ואחד הנוסעים מפעיל "בועת גל". תצוגת הג'י-פי-אס שלכם תחשיך בבת-אחת, ונותרתם רק אתם מול הערפל עם הברירה להפעיל את מערכת המכ"ם, אם אתם זוכרים איך עושים זאת. למעשה, כבר לא משפרים או מתחזקים מגדלורים, ומערכת "לוראן" לניווט ארוך-טווח, הגיבוי היחיד לג'י-פי-אס, בוטלה בשנה שעברה.
Our modern society has a special relationship with GPS. We're almost blindly reliant on it. It's built deeply into our systems and infrastructure. Some call it "the invisible utility." So, turning on a Wave Bubble might not just cause inconvenience. It might be deadly.
לחברה המודרנית שלנו יש יחסים מיוחדים עם הג'י-פי-אס. אנו מסתמכים עליה כמעט בעיוורון. היא מוכללת עד לעומק מערכותינו ותשתיותינו. יש המכנים אותה "השירות הציבורי הסמוי". כך שהפעלת "בועת הגל" לא רק תיצור אי-נוחות, אלא עלולה להיות קטלנית.
But as it turns out, for purposes of protecting your privacy at the expense of general GPS reliability, there's something even more potent and more subversive than a Wave Bubble, and that is a GPS spoofer.
אך מתברר שמטעמי הגנת הפרטיות על חשבון האמינות הכוללת של מערכת האיכון העולמית, יש משהו אפילו חזק יותר וחתרני יותר מאשר "בועת הגל", וזו הטעיית הג'י-פי-אס.
The idea behind the GPS spoofer is simple. Instead of jamming the GPS signals, you fake them. You imitate them, and if you do it right, the device you're attacking doesn't even know it's being spoofed.
הרעיון מאחורי הטעיית הג'י-פי-אס פשוט: במקום לשבש אותות ג'י-פי-אס, הוא מזייף אותם. הוא מחקה אותם, ואם עושים זאת נכון, ההתקן המותקף אפילו לא יודע שמטעים אותו.
So let me show you how this works. In any GPS receiver, there's a peak inside that corresponds to the authentic signals. These three red dots represent the tracking points that try to keep themselves centered on that peak. But if you send in a fake GPS signal, another peak pops up, and if you can get these two peaks perfectly aligned, the tracking points can't tell the difference, and they get hijacked by the stronger counterfeit signal, with the authentic peak getting forced off. At this point, the game is over. The fake signals now completely control this GPS receiver.
הבה ואראה לכם כיצד זה פועל. בכל מקלט ג'י-פי-אס יש שיא-גל שמקביל לאות האמיתי. שלושת הנקודות האדומות האלה מייצגות את נקודות העיקוב ומנסות למרכז את עצמן על שיא-הגל הזה. אך אם שולחים אות ג'י-פי-אס מזויף, מופיע שיא-גל חדש, ומתקבלים שני שיאי-גל חופפים לגמרי, נקודות העיקוב לא רואות הבדל ביניהן, הן נלכדות ע"י האות המזויף, החזק יותר, ואילו האות האמיתי נדחק הצידה. וכאן זה נגמר. האותות המזוייפים שולטים כעת לגמרי במקלט הג'י-פי-אס.
So is this really possible? Can someone really manipulate the timing and positioning of a GPS receiver just like that, with a spoofer? Well, the short answer is yes. The key is that civil GPS signals are completely open. They have no encryption. They have no authentication. They're wide open, vulnerable to a kind of spoofing attack. Even so, up until very recently, nobody worried about GPS spoofers. People figured that it would be too complex or too expensive for some hacker to build one.
האם זה באמת אפשרי? האם באמת יכול מישהו להתעסק בתזמון ובמיקום של מקלט הג'י-פי-אס באופן כה פשוט, בעזרת מכשיר הטעיה? התשובה הקצרה היא: כן. המפתח כאן הוא שאותות הג'י-פי-אס האזרחי פתוחים לגמרי. הם לא עוברים שום הצפנה. הם לא עוברים שום אימות. הם חשופים לגמרי ופגיעים להתקפת הטעיה מעין זו. גם כך, עד ממש לאחרונה, איש לא חשש ממכשירי הטעיית ג'י-פי-אס. חשבו שזה יהיה מסובך מדי או יקר מדי לפורץ-מחשבים שירצה לבנות כזה.
But I, and a friend of mine from graduate school, we didn't see it that way. We knew it wasn't going to be so hard, and we wanted to be the first to build one so we could get out in front of the problem and help protect against GPS spoofing. I remember vividly the week it all came together. We built it at my home, which means that I got a little extra help from my three-year-old son Ramon. Here's Ramon — (Laughter) — looking for a little attention from Dad that week. At first, the spoofer was just a jumble of cables and computers, though we eventually got it packaged into a small box.
אך אני, יחד עם חבר מהאוניברסיטה, לא חשבנו ככה. ידענו שזה לא קשה מדי, ורצינו להיות הראשונים שיבנו מכשיר כזה כדי שנוכל להקדים תרופה למכה ולסייע בהגנה מפני הטעיית ג'י-פי-אס. אני זוכר היטב את השבוע שבו הכל נעשה. בנינו את זה בביתי, וזה אומר שקיבלתי קצת עזרה מבני בן השלוש, רמון. זהו רמון -- [צחוק] שבאותו שבוע רצה שאביו יתייחס אליו קצת. בהתחלה, מכשיר ההטעייה היה סתם סבך של כבלים ומחשבים, אם כי בסוף ארזנו אותו בתיבה קטנה.
Now, the Dr. Frankenstein moment, when the spoofer finally came alive and I glimpsed its awful potential, came late one night when I tested the spoofer against my iPhone. Let me show you some actual footage from that very first experiment. I had come to completely trust this little blue dot and its reassuring blue halo. They seemed to speak to me. They'd say, "Here you are. Here you are." (Laughter) And "you can trust us." So something felt very wrong about the world. It was a sense, almost, of betrayal, when this little blue dot started at my house, and went running off toward the north leaving me behind. I wasn't moving. What I then saw in this little moving blue dot was the potential for chaos. I saw airplanes and ships veering off course, with the captain learning only too late that something was wrong. I saw the GPS-derived timing of the New York Stock Exchange being manipulated by hackers. You can scarcely imagine the kind of havoc you could cause if you knew what you were doing with a GPS spoofer.
שעתו של ד"ר פרנקנשטיין, הרגע שבו מכשיר ההטעייה התעורר לחיים וזכיתי להצצה לפוטנציאל הנורא הגלום בו, הגיעה לילה אחד בשעה מאוחרת, כשבחנתי את המכשיר נגד ה"אייפון" שלי. אראה לכם סרטון קצר של מה שקרה בפועל באותו ניסוי ראשון. היה לי כבר אמון מלא באותו סמן כחול וקטן ובזוהר הכחול המרגיע שלו. הם כאילו דיברו אלי, ואמרו, "הנה אתה. הנה אתה, [צחוק] סמוך עלינו." כך שהרגשתי כאילו משהו בעולם משתבש נוראות. זו היתה כמעט תחושה של בגידה, כשהסמן הכחול הקטן הזה יצא מהבית שלי, החל לברוח צפונה והשאיר אותי מאחור. לא זזתי מהמקום. ואז ראיתי בתנועתו של הסמן הכחול הקטן את הפוטנציאל לתוהו ובוהו. ראיתי מטוסים וספינות סוטים מנתיבם, כשהקברניטים נוכחים לדעת מאוחר מדי שמשהו השתבש. ראיתי את שעון הג'י-פי-אס של הבורסה בניו-יורק מנוהל ע"י פורצי-מחשבים. אפשר רק בקושי לדמיין איזה מין אנדרלמוסיה יכול לחולל מישהו שיודע מה הוא עושה עם מכשיר הטעיית ג'י-פי-אס.
There is, though, one redeeming feature of the GPS spoofer. It's the ultimate weapon against an invasion of GPS dots. Imagine, for example, you're being tracked. Well, you can play the tracker for a fool, pretending to be at work when you're really on vacation. Or, if you're Carol, you could lure your ex-boyfriend into some empty parking lot where the police are waiting for him.
אך יש פיצוי אחד שנותן מכשיר ההטעייה. זהו הנשק הסופי נגד פלישת נקודות הג'י-פי-אס. תארו לעצמכם שאתם נתונים למעקב. תוכלו לשטות בעוקב, להתחזות כאילו אתם בעבודה כשאתם בעצם בחופשה. או, כמו קרול, למשוך את החבר-לשעבר לאיזה מגרש-חניה ריק שבו תארוב לו המשטרה.
So I'm fascinated by this conflict, a looming conflict, between privacy on the one hand and the need for a clean radio spectrum on the other. We simply cannot tolerate GPS jammers and spoofers, and yet, given the lack of effective legal means for protecting our privacy from the GPS dot, can you really blame people for wanting to turn them on, for wanting to use them?
הסתירה הזו מרתקת אותי, הסתירה שמתעוררת בין פרטיות, מצד אחד, ובין הצורך בקליטה נקיה של גלי-רדיו, מצד שני. אנו פשוט לא נוכל לסבול מכשירי שיבוש והטעיית ג'י-פי-אס, אך בהעדר אמצעים חוקיים יעילים להגנה על פרטיותנו מפני נקודות ג'י-פי-אס, האם תוכלו להאשים את מי שרוצים להפעיל מכשירים אלה, ולהשתמש בהם?
I hold out hope that we'll be able to reconcile this conflict with some sort of, some yet uninvented technology. But meanwhile, grab some popcorn, because things are going to get interesting.
תקוותי היא שנוכל ליישב את הסתירה הזו בעזרת טכנולוגיה כלשהי, טכנולוגיה שטרם הומצאה. ובינתיים, קחו קצת פופקורן, כי המצב עומד להיות מעניין.
Within the next few years, many of you will be the proud owner of a GPS dot. Maybe you'll have a whole bag full of them. You'll never lose track of your things again. The GPS dot will fundamentally reorder your life. But will you be able to resist the temptation to track your fellow man? Or will you be able to resist the temptation to turn on a GPS spoofer or a Wave Bubble to protect your own privacy?
בשנים הקרובות רבים מכם תהיו בעלים גאים של נקודת ג'י-פי-אס. אולי אפילו תהיה לכם שקית מלאה בהם. להבא, כבר לא תאבדו דברים. נקודת הג'י-פי-אס תארגן את חייכם מחדש ומן היסוד אולם האם תוכלו לעמוד בפיתוי לעקוב אחרי זולתכם? והאם תוכלו לעמוד בפיתוי להפעיל מכשיר הטעיית ג'י-פי-אס או "בועת גל" כדי להגן על פרטיותכם?
So, as usual, what we see just beyond the horizon is full of promise and peril. It'll be fascinating to see how this all turns out.
אז כמו תמיד, מה שמצפה לנו ממש מעבר לאופק הוא מלא בהבטחה ובאיום. יהיה מרתק לראות איך הדברים יתגלגלו.
Thanks. (Applause)
תודה. [מחיאות כפיים]