Tiq Milan: Our first conversation was on Facebook, and it was three days long.
Tiq Milan: Ons eerste gesprek was op Facebook en duurde drie dagen.
(Laughter)
(Gelach)
We shared over 3,000 messages between us, and it was during those 72 hours that I knew she was going to be my wife. We didn't wait any prerequisite amount of time for our courtship; we told each other the vulnerable truths up front: I am a transgender man, which means the F on my birth certificate should have stood for "False," instead of "Female."
Er gingen drieduizend berichtjes over en weer en het was gedurende die 72 uur dat ik wist dat ze mijn vrouw zou worden. We hadden geen voorgeschreven tijdspanne voor onze hofmakerij; we deelden meteen de naakte waarheid met elkaar: ik ben een transgender-man. De V op mijn geboortecertificaat stond eigenlijk voor 'Verkeerd' in plaats van 'Vrouw'.
(Laughter)
(Gelach)
Walking around as a woman in the world felt like walking with pebbles in my shoes. It took the rhythm out of my swagger, it threw me off balance, it pained me with every step I took forward. But today I'm a man of my own intention; a man of my own design.
Als vrouw door het leven gaan voelde als rondlopen met steentjes in mijn schoenen. Het haalde de pret uit mijn tred, bracht me uit balans, pijnigde me bij elke stap voorwaarts. Maar vandaag ben ik een man naar eigen intentie, naar eigen ontwerp.
Kim Katrin Milan: I am a cisgender queer woman. Cisgender means the gender I was assigned at birth is still and has always been female. This doesn't make me natural or normal, this is just one way of describing the many different ways that we exist in this world. And queer is a cultural term, but in this case, it refers to the way that I'm not restricted by gender when it comes to choosing partners. I've identified in a few different ways -- as a bisexual, as a lesbian -- but for me, queerness encompasses all of the layers of who I am and how I've loved. I'm layers, and not fractions. And for me, the fact that he was queer meant that I could trust his courtship from the very beginning.
Kim Katrin Milan: Ik ben een cisgender queer-vrouw. Cisgender betekent dat mijn sekse bij mijn geboorte vrouw was en dat nog steeds is. Dit maakt mij niet natuurlijk of normaal, het is slechts een manier om de vele vormen te beschrijven waarin we kunnen leven in deze wereld. En queer is een culturele term, maar in dit geval verwijst het naar mijn niet gebonden zijn aan sekse bij mijn keuze voor een partner. Ik heb me op diverse wijzen geïdentificeerd, als biseksueel, als lesbiënne, maar voor mij belichaamt de term 'queer' alle lagen van wie ik ben en hoe ik heb liefgehad. Ik ben lagen, geen fracties. En voor mij betekende zijn queer-zijn dat ik zijn avances van begin af aan kon vertrouwen. Als queer- en transmensen
As queer and trans people, we're so often excluded from institutions and traditions. We create spaces outside of convention, including the conventions of time. And in those 3,000 messages between us, we collapsed time; we queered it; we laid it all on the table.
worden we zo vaak geweerd uit instituties en tradities. We creëren plaatsen buiten de conventie, conventies van tijd inbegrepen. In die drieduizend berichtjes tussen ons braken we tijd af, we queerden haar, en deden alles uit de doeken.
(Laughter)
(Gelach)
With no pretense at all. And this meant that we were able to commit to each other in a profoundly different way.
Zonder een greintje pretentie. Daardoor konden we op totaal andere wijze voor elkaar gaan.
So often what we're told is this idea of the "Golden Rule," that we should treat other people the way we want to be treated. But the problem with that is that it assumes that we are the standard for other people, and we're not. We need to treat other people the way they want to be treated, which means we had to ask. I couldn't assume that the kind of love that Tiq needed was the same kind of love that I needed. So I asked him everything -- about his fears, his insecurities -- and we started from there.
Ons wordt zo vaak de idee ingeprent van de 'gulden regel', dat we anderen moeten behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Het probleem hiermee is de aanname dat wij de standaard zijn voor anderen, en dat zijn we niet. We moeten anderen behandelen zoals zij behandeld willen worden. Dat betekende vragen stellen. Ik kon er niet van uitgaan dat de liefde die Tiq nodig had, dezelfde was als die ik nodig had. Dus vroeg ik hem alles -- over zijn angsten, zijn onzekerheden -- en dat was ons startpunt.
TM: I didn't know what kind of love I needed. I had just come out of a year-long fog of being rejected and utterly depleted. I had someone look me in my eyes and tell me that I was unworthy of their love because I was trans. And there's a culture of lovelessness that we've created around transgender people. It's reasoned, justified and often signed into law. And I was a heartbeat away from internalizing that message, that I wasn't worthy. But Kim said that I was her ideal -- the heartbroken mess that I was.
TM: Ik wist niet wat voor liefde ik nodig had. Ik kwam net tevoorschijn uit de mist van een jaar van afwijzing en totale uitputting. Iemand had me in de ogen gekeken en gezegd dat ik haar liefde niet verdiende omdat ik trans was. We hebben een cultuur van liefdeloosheid gecreëerd rondom transgender-mensen. Het wordt beredeneerd, goedgepraat en vaak omgezet in wetten. Ik stond op het punt die boodschap te internaliseren, dat ik onwaardig was. Maar Kim zei dat ik haar ideaal was -- het gebroken wrak dat ik was.
(Laughter)
(Gelach)
KKM: He totally was my ideal.
KKM: Hij was het helemaal.
(Laughter)
(Gelach)
In more ways than one. Both poets, writers, creatives with a long history of community work behind us, and big, huge dreams of a family in front of us, we shared a lot of things in common, but we were also incredibly different. I've been a lifelong traveler and a bit of an orphan, whereas he comes from a huge family, and definitely stays grounded. I often kind of sum up the differences in our strengths by saying, "Keep me safe, and I'll keep you wild."
Op meerdere manieren. Beiden dichters, schrijvers, creatieven met een lange historie van sociaal werk achter ons en grote dromen van een gezin voor ons. We hadden een hoop gemeen. Maar we waren ook heel verschillend. Ik heb altijd gereisd en ben een soort weeskind, terwijl hij uit een enorm gezin komt en stevig geaard is. Ik vat vaak onze verschillende sterke kanten zo samen: "Als jij me beschermt, zorg ik voor leven in de tent."
(Laughter)
(Gelach)
TM: We have marginalized identities but we don't live marginalized lives. Being queer and trans is about creating new ways of existing. It's about loving people as they are, not as they're supposed to be. Kim is unapologetically feminine in a world that is often cruel and violent to women who are too proud and too freeing. And I didn't enter into this union under the auspices that she was going to be my helper or my rib, but a fully complex --
Onze identiteiten zijn gemarginaliseerd, maar niet onze levens. Queer en trans zijn gaat over het creëren van nieuwe bestaansvormen. Over mensen liefhebben zoals ze zijn, niet zoals ze horen te zijn. Kim is onomwonden vrouwelijk in een wereld die vaak wreed en hard is voor vrouwen die te trots en vrijgevochten zijn. En ik ging niet dit verbond in onder de auspiciën dat zij mijn helper zou zijn, of mijn rib, maar een volledige, complexe --
(Laughter)
(Gelach)
KKM: Right? That's not right.
KMM: Toch? Dat is verkeerd.
TM: But a fully complex human being whose femininity wasn't for me to rein in, control or critique. It's her brilliance, the way she leads with compassion, and how she never loses sight of her empathy. She has been my hero since day one.
TM: Maar een volledige en complexe mens wiens vrouwelijkheid ik niet mocht beperken, controleren of bekritiseren. Het is hoe zij schittert, hoe ze aanvoert met compassie, en nooit haar empathie uit het oog verliest. Ze was mijn held sinds dag één.
(Applause)
(Applaus)
KKM: Our relationship has always been about setting each other free. One of the first questions I asked him was what dreams he had left to accomplish, and how would I help him get there. His dreams to live as a poet, to adopt and raise a family together, to live a life that he was proud of, and one that would live up to his mother's incredible legacy. And I really appreciated that we were able to start from that place, and not from a place that was around figuring out how to make each other work together. And I think this really allowed us to grow into the people that we were in a way that was incredibly different. I love him whole; pre-transition, now and in the future. And it's this love that had us committed to each other before we'd even seen each other's faces.
KKM: Onze relatie draaide altijd om het bevrijden van de ander. Een van de eerste vragen aan hem was welke dromen hij nog had en hoe ik hem in die richting kon helpen. Zijn dromen om als dichter te leven, om samen een gezin te bouwen, trots te zijn op zijn leven dat eer zou doen aan zijn moeders voorbeeld. Ik waardeerde enorm dat we van daaruit konden beginnen en niet vanuit een plek van waar we trachtten uit te vinden hoe we ons samen konden laten werken. Hierdoor konden we groeien naar de mensen die we waren, op een wijze die ongelofelijk anders was. Ik hou helemaal van hem; pre-transitie, nu en in de toekomst. Het was deze liefde die ons samensmeedde nog voor we elkaars gezicht gezien hadden.
TM: My mother's biggest concern when I transitioned was who was going to love me as I am. Had being transgender somehow precluded me from love and monogamy because I was supposedly born in the wrong body? But it's this type of structuring that has to be reframed in order to let love in. My body never betrayed me, and my body was never wrong. It's this restrictive, binary thinking on gender that said that I didn't exist. But when we met, she loved me for exactly how I showed up. She would trace her fingers along the numb keloid scars left by my top surgery. Scars that run from the middle of my chest all the way out to my outer torso. She said that these were reminders of my strength and everything that I went through and nothing for me to be ashamed of. So sprinting towards her hand in marriage was the queerest thing that I could do.
TM: Mijn moeders grootste angst tijdens mijn transitie was wie mij zou liefhebben zoals ik ben. Had transgender zijn me uitgesloten van liefde en monogamie, omdat ik zogenaamd geboren was in het verkeerde lichaam? Dit soort structurering moet in een nieuwe context om liefde binnen te laten. Mijn lichaam bedroog me nooit, en was nooit verkeerd. Het was die beperkende, binaire denktrant over gender die zei dat ik niet bestond. Maar toen we elkaar ontmoetten, hield ze van me, precies zoals ik toen was. Ze liet haar vingers glijden over de gevoelloze littekens van mijn bovenlijfoperatie. Littekens die de hele breedte van mijn borst bestrijken. Ze zei dat die het bewijs vormden van mijn kracht en wat ik had meegemaakt en niets waren om me voor te schamen. Me haasten haar ten huwelijk te vragen was dus het queerste wat ik kon doen.
(Laughter)
(Gelach)
It flew in the face of more conventional trajectories of love and relationships, because God was never supposed to bless a union for folks like us, and the law was never supposed to recognize it.
Het ging in tegen de meer conventionele banen van liefde en relaties, want God zou een verbintenis tussen mensen als wij nooit mogen goedkeuren en de wet zou die nooit mogen goedkeuren.
KKM: So on May 5, 2014, just about three months after meeting online, we were married on the steps of City Hall in Manhattan, and it was beautiful in every conceivable way. It's safe to say that we reimagined some traditions, but we also kept some old ones that we worked in, and we created something that worked for us. My bouquet and corsage was actually filled with wildflowers from Brooklyn -- also added in a little bit of lavender and sage to keep us grounded because we were so nervous. And it was put together by a sweet sister healer friend of ours. I never wanted a diamond ring, because conflict and convention are not my thing, so my ring is the deepest purple, like the color of my crown chakra, and set in place with my birthstones.
KKM: Op vijf mei 2014, zo'n drie maanden na onze ontmoeting online, trouwden we op de trappen van het stadhuis in Manhattan en het was mooi op elke denkbare wijze. Je mag wel zeggen dat we wat tradities opnieuw uitvonden, maar we behielden ook wat oude die we opnamen in het geheel. Zo maakten we iets dat werkte voor ons. Mijn boeket en corsage bestonden uit wilde bloemen uit Brooklyn met daarbij wat lavendel en salie om ons geaard te houden, want we waren zo nerveus. Het was samengesteld door een lieve, heleres-vriendin van ons. Ik wilde nooit een diamanten ring, want conflict en conventie zijn niet mijn ding, dus mijn ring is het diepste paars, zoals de kleur van mijn kruinchakra, en bevat mijn geboortesteen.
The gift of queerness is options. I never had to choose his last name, it was never an exception, but I did because I am my father's bastard child, someone who has always been an apology, a secret, an imposition. And it was incredibly freeing to choose the name of a man who chose me first.
Queerheid zegent je met opties. Ik hoefde nooit zijn achternaam te kiezen, het was nooit een uitzondering, maar ik deed het omdat ik het bastaardkind ben van mijn vader, iemand waar ik me voor schaamde, die ik verborg, die me tot last was. En het was ongelofelijk bevrijdend om de naam te kiezen van een man die mij eerst koos.
(Applause)
(Applaus)
TM: So we told some family and some close friends, many of whom were still in disbelief as we took our vows. Fittingly, we posted all of our wedding photos on Facebook, where we met -- and Instagram, of course. And we quickly realized that our coming together was more than just a union of two people, but was a model of possibility for the millions of LGBTQ folks who have been sold this lie that family and matrimony is antithetical to who they are -- for those of us who rarely get to see ourselves reflected in love and happiness.
TM: Dus vertelden we het aan wat familie en goede vrienden, van wie velen het nog niet konden geloven toen we onze geloftes aflegden. We zetten, heel toepasselijk, al onze trouwfoto's op Facebook, waar we elkaar ontmoetten, en Instagram, natuurlijk. En we beseften al vlug dat ons samenkomen meer was dan een verbindtenis tussen twee mensen; het was een toonbeeld van mogelijkheden voor de miljoenen LGBTQ-ers die altijd is voorgespiegeld dat een gezinsleven tegengesteld is aan wie zij zijn, voor degenen onder ons die zichzelf zelden weerspiegeld zien in liefde en geluk.
KKM: And the thing is, absolutely we are marginalized because of our identities, but it also emboldens us to be the people that we are. Queerness is our major key; blackness is our magic. It's because of these things that we are able to be hopeful, open, receptive and shape-shifting. These are the things that give us, and are such an incredible source of, our strength. Our queerness is a source of that strength.
KKM: Wij worden namelijk absoluut gemarginaliseerd vanwege onze identiteit, maar dit moedigt ons ook aan om de mensen te zijn die we zijn. Queerheid zet onze toon; zwartheid is onze magie. Het is dankzij deze dingen dat we hoopvol, open, ontvankelijk en fluïde kunnen zijn. Dit zijn de dingen die ons tot zulk een enorme bron van kracht zijn. Onze queerheid is een krachtbron.
I think of the words of Ottawa-based poet Brandon Wint: "Not queer like gay; queer like escaping definition. Queer like some sort of fluidity and limitlessness all at once. Queer like a freedom too strange to be conquered. Queer like the fearlessness to imagine what love can look like, and to pursue it."
Ik denk aan de woorden van dichter Brandon Wint uit Ottawa: "Niet queer in de zin van gay, maar queer: niet te beschrijven. Queer als een soort vloeibaarheid en oneindigheid in één. Queer als vrijheid zo vreemd dat ze onbedwingbaar is. Queer als onbevreesdheid die zich de liefde tracht voor te stellen en haar najaagt."
TM: We are part of a community of folks -- Yeah, that's good right?
TM: We maken deel uit -- Ja, dat is mooi, hè?
(Laughter)
(Gelach)
We are part of a community of folks who are living their authentic selves all along the gender spectrum, despite the ubiquitous threat of violence, despite the undercurrent of anxiety that always is present for people who live on their own terms. Globally, a transgender person is murdered every 21 hours. And the United States has had more trans murders on record this year than any year to date. However, our stories are much more than this rigid dichotomy of strength and resilience. We are expanding the human complexity on these margins, and we are creating freedom on these margins.
Wij zijn deel van een gemeenschap mensen die leven naar hun ware aard ergens op het genderspectrum, ondanks de alomtegenwoordige dreiging van geweld en de constante onderstroom van angst en spanning voor mensen die hun eigen levensvoorwaarden stellen. Wereldwijd wordt elke 21 uur ergens een transgender-mens vermoord. En de VS zagen dit jaar meer geregistreerde trans-moorden dan enig jaar daarvoor. Desondanks zijn onze verhalen veel meer dan deze starre kloof van sterke en veerkracht. Wij vergroten de menselijke veelvormigheid op deze marges en we scheppen vrijheid op deze marges.
KKM: And we don't have any blueprints. We're creating a world that we have literally never seen before; organizing families based on love and not by blood, guiding by a compassion that so few of us have been shown ourselves.
KKM: En we hebben geen blauwdrukken. We scheppen een wereld die we letterlijk nog nooit zagen, organiseren families gebaseerd op liefde in plaats van bloed, geleid door een mededogen dat zo weinigen van ons zelf ontvingen.
So many of us have not received love from our families -- have been betrayed by the people that we trust most. So what we do here is we create entirely new languages of love. Ones that are about creating the space for us to be our authentic selves and not imposing this standard of what masculinity or femininity is supposed to be.
Zovelen van ons kregen geen liefde van onze families -- zijn bedrogen door de mensen die we het meest vertrouwen. Dus scheppen we geheel nieuwe talen van liefde. Ze gaan over het ruimte scheppen voor ons authentieke zelf zonder een standaard op te dringen van wat mannelijkheid of vrouwelijkheid behoren te zijn.
TM: We are interested in love and inclusion as a tool of revolutionary change, right? And the idea is simply, if we drop all our preconceived notions about how somebody is supposed to be -- in their body, in their gender, in their skin -- if we take the intentional steps to unlearn these deep-seated biases and create space for people to be self-determined, and embrace who they are, then we will definitely create a better world than the one we were born into.
TM: We zijn geïnteresseerd in liefde en inclusie als middel voor revolutionaire verandering en het idee is simpelweg: laat alle vooropgezette ideeën varen over hoe mensen behoren te zijn -- in hun lijf, hun sexe, hun huid -- ontleer doelbewust, stap voor stap deze diepgewortelde vooroordelen en bied mensen ruimte tot zelfbeschikking en omarm wie ze zijn, dan ontstaat beslist een betere wereld dan degene waarin we geboren zijn.
(Applause)
(Applaus)
KKM: We want to mark this time in history by leaving evidence of the fact that we were here. We open up little windows into our relationship for our community to bear witness, and we do this because we want to make maps to the future and not monuments to ourselves. Our experience does not invalidate other peoples' experience, but it should and necessarily does complicate this idea of what love and marriage are supposed to be.
KKM: We willen deze tijd historisch markeren door achtergelaten bewijzen van onze aanwezigheid. Wij zetten de raampjes van onze relatie open, zodat onze gemeenschap ons kan volgen, en dat doen we omdat we de toekomst willen schetsen, niet om voetstukken te bouwen voor onszelf. Onze ervaring doet geen afbreuk aan die van anderen maar compliceert wel, noodzakelijkerwijs, de idee van wat liefde en huwelijk horen te zijn.
TM: OK, now for all the talking, and inspiring, and possibility-modeling we've done, we've been nowhere near perfect. And we've had to hold a mirror up to ourselves. And I saw that I wasn't always the best listener, and that my ego got in the way of our progress as a couple. And I've had to really assess these deep-seated, sexist ideas that I've had about the value of a woman's experience in the world. I've had to reevaluate what it means to be in allyship with my wife.
TM: Oké, ondanks alle praatjes, het geïnspireer en al ons mogelijkheidsmodelleren zijn we verre van perfect. We moesten onszelf een spiegel voorhouden. Ik zag dat ik niet altijd de beste luisteraar was en dat mijn ego in de weg stond van onze ontwikkeling als stel. Ik moest diepgewortelde, seksistische ideeën onder ogen zien die ik had over de waarde van de vrouwelijke ervaring in de wereld. Ik moest opnieuw evalueren wat kameraadschap met mijn vrouw betekent.
KKM: And I had to remind myself of a lot of things, too. What it means to be hard on the issues, but soft on the person. While we were writing this, we got into a massive fight.
KKM: Ik moest ook veel dingen leren beseffen. Wat het betekent om hard op de inhoud maar zacht op de persoon te zijn. Terwijl we dit schreven, kregen we gigantische ruzie.
(Laughter)
(Gelach)
For so many different reasons, but based on the content about our values and our lived experiences -- and we were really hurt, you know? Because what we do and how we love puts ourselves entirely on the line. But even though the fight lasted over the course of two days --
Om zo veel verschillende redenen, maar inhoudelijk over onze waarden en onze levenservaringen -- en we waren echt gekwetst! Want wat we doen en hoe we liefhebben geeft onszelf volledig bloot. Maar zelfs al duurde de ruzie twee dagen lang --
(Laughter)
(Gelach)
We were able to come back together to each other, and recommit to ourselves, to each other and to our marriage. And that really yielded some of the most passionate parts of what we share with you here today.
we waren in staat elkaar weer te vinden en weer vol te gaan voor onszelf, elkaar en ons huwelijk. Het leverde ons enkele van de meest gepassioneerde delen op die we vandaag met jullie delen.
TM: I have had to interrogate masculinity, which I think doesn't happen enough. I've had to interrogate masculinity; the toxic privileges that come with being a man don't define me, but I have to be accountable for how it shows up in my life every day. I have allowed my wife to do all of the emotional labor of prying open the lines of communication when I'd rather clam up and run away.
Ik heb mannelijkheid moeten ondervragen. Dat gebeurt volgens mij onvoldoende. Ik heb het moeten ondervragen; de giftige privileges van de man definiëren me niet, maar ik moet er dagelijks verantwoording voor dragen. Aan mijn vrouw liet ik alle emotionele gezwoeg over van het openbreken van communicatielijnen wanneer ik me afsluit en wegren.
(Laughter)
(Gelach)
I've stripped away emotional support instead of facing my own vulnerabilities, particularly around the heartbreaking miscarriage we suffered last year, and I'm sorry for that. Sometimes as men, we get to take the easy way out. And so my journey as a trans person is about reimagining masculinity. About creating a manhood that isn't measured by the power it wields, by the entitlements afforded to it, or any simulacrum of control that it can muster, but works in tandem with femininity, and is guided by my spirit.
Ik trok mijn emotionele ondersteuning in om mijn eigen onzekerheden te ontwijken, met name bij onze hartverscheurende miskraam vorig jaar, en dat spijt me. Soms maken we ons als mannen er makkelijk vanaf. Mijn reis als trans-persoon gaat over het heruitvinden van mannelijkheid. Over mannelijkheid creëren die niet gemeten wordt in de macht die ze uitoefent, de voorrechten die ze geniet, of een schijnbeeld van controle dat ze kan opbrengen, maar die samengaat met vrouwelijkheid, geleid door mijn diepste zelf.
KKM: Y'all ...
KKM: Mensen...
(Applause)
(Applaus)
And this has created the space for my femininity to flourish in a way I had never experienced before. He never is threatened by my sexuality, he never polices what I wear or how I act. I cook but he does way more of the cleaning than I do. And when we're rushing to get out of the house and we have so much to handle, he handles everything, so I have time to do my hair and makeup.
Dit schiep de ruimte waarin mijn vrouwelijkheid kon bloeien zoals ik nooit eerder ervoer. Hij voelt zich nooit bedreigd door mijn seksualiteit, bemoeit zich nooit met mijn kleren of mijn gedrag. Ik kook, maar hij maakt veel meer schoon dan ik doe. En als we ons haasten om ergens heen te gaan en er is zo veel te doen, dan doet hij alles, zodat ik tijd heb voor mijn haar en make-up.
(Laughter)
(Gelach)
He understands that this is my armor, and he never treats femininity as though it is frivolous or superficial, and this, and him -- he grows my experience of gender every single day.
Hij begrijpt dat dit mijn schild is en hij bejegent vrouwelijkheid nooit alsof het frivool of oppervlakkig is. Dat... hij... hij verrijkt mijn ervaring van gender elke dag.
TM: I love to watch her get dressed in the morning. Watching her in the closet, looking for something comfortable and colorful, and tight, and safe --
TM: Ik kijk graag naar hoe ze zich 's ochtends aankleedt. Hoe ze in de kast op zoek is naar iets dat makkelijk en kleurrijk en strak en veilig is -- (Gelach)
(Laughter)
But it's challenging to watch her negotiate her decisions looking for something that's going to get the least amount of attention, but at the same time be an expression of the vibrant and sexy woman she is. And all I want to do is celebrate her for her beauty, and the things that make her beautiful and special and free, from her long acrylic nails, to her uncompromising black feminism.
Maar het valt niet mee haar naarstig te zien zoeken naar iets dat de minste ogen naar zich toe zal trekken maar tegelijkertijd weerspiegelt hoe bruisend en sexy ze is als vrouw. Alles wat ik wil, is haar aanbidden om haar schoonheid en de dingen die haar mooi en speciaal en vrij maken, van haar lange acrylnagels tot haar compromisloze zwarte feminisme.
(Applause)
(Applaus)
KKM: I love you. TM: I love you.
KKM: Ik hou van je. TM: Ik hou van je.
(Laughter)
(Gelach)
KKM: There are so many queer and trans people who have come before us, whose stories we will never get to hear. We constantly experience this retelling of history where we are conspicuously left out. And it's really hard to not see ourselves there. And so living out loud for us is about that representation. It's about having possibility models, and having hope that love is part of our inheritance in this world, too.
KKM: Er zijn zo veel queer- en transmensen vóór ons geweest, wier verhalen we nooit zullen horen. We zien voortdurend hoe de geschiedenis wordt verteld zonder dat wij erin aanwezig zijn. Het is heel moeilijk onszelf daarin niet te zien. Daarom houdt een kleurrijk leven voor ons die vertegenwoordiging in. Het draait erom kansen te laten zien en hoop te hebben dat ook liefde deel is van wat wij de wereld nalaten.
TM: The possibility that we are practicing is about reinventing time, love and institutions. We are creating a future of multiplicity. We are expanding the spectrum of gender and sexuality, imagining ourselves into existence, imagining a world where gender is self-determined and not imposed, and where who we are is a kaleidoscope of possibility without the narrow-minded limitations masquerading as science or justice.
TM: De mogelijkheden die we oefenen gaan over het heruitvinden van tijd, liefde en instituties. We scheppen een toekomst van veelsoortigheid. We dijen het spectrum uit van gender en seksualiteit, fantaseren onszelf tot realiteit, bedenken een wereld waarin gender zelf bepaald en niet ondergaan wordt, waar onze hoedanigheid een kaleidoscoop van mogelijkheden is zonder de kleingeestige begrenzingen in naam van wetenschap of justitie.
(Applause)
(Applaus)
KKM: And I can't lie: it is really, really hard. It is hard to stand in the face of bigotry with an open heart and a smile on my face. It is really hard to face the injustice that exists in the world, while still believing in the ability of people to really change. That takes an enormous amount of faith and dedication. And beyond that, marriage is hard work.
KKM: En ik kan niet liegen: het is heel, heel moeilijk. Het is moeilijk om onverdraagzaamheid tegemoet te treden met een open hart en een glimlach. Het is heel moeilijk de ongerechtigheid in de wereld te trotseren en toch te geloven dat mensen echt kunnen veranderen. Dat vergt enorm veel vertrouwen en toewijding. Daarnaast is een huwelijk hard werken.
(Laughter)
(Gelach)
Piles of dirty socks on the floor, more boring sports shows than I ever thought possible --
Bergen vuile sokken op de grond, meer saaie sportprogramma's dan ik ooit voor mogelijk hield --
(Laughter)
(Gelach)
And fights that bring me to tears when it feels like we're not speaking the same language. But there is not a day that goes by where I am not so grateful to be married to this man; where I'm not so grateful for the possibility of changing minds, and rewarding conversations, and creating a world where love belongs to us all.
en ruzies die me tot tranen brengen wanneer het voelt dat we niet dezelfde taal spreken. Maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet zielsgelukkig ben om getrouwd te zijn met deze man; dankbaar dat we de kans krijgen om gedachten te veranderen en vruchtbare gesprekken te hebben, en een wereld te creëren waarin liefde ons allen toebehoort.
I think about our acronym: LGBTQ2SIA. A seemingly endless evolution of self and a community, but also this really deep desire not to leave anyone behind. We've learned how to love each other, and we've committed to loving each other throughout changes to gender and changes in spirit. And we learned this love in our chat rooms, in our clubs, in our bars and in our community centers. We've learned how to love each other for the long haul.
Ik denk aan ons acroniem: LGBTQ2SIA. Een schier eindeloze evolutie van zelf en een gemeenschap, maar ook een diepe wens om niemand tekort te doen. We hebben geleerd elkaar lief te hebben en we beloofden elkaar lief te hebben door veranderingen van gender en veranderingen van geest. We leerden deze liefde in onze chatruimtes en onze clubs en kroegen en onze gemeenschapscentra. We hebben elkaar leren liefhebben voor de lange termijn.
TM & KKM: Thank you.
TM & KKM: Dank je wel.
(Applause)
(Applaus)