In this talk today, I want to present a different idea for why investing in early childhood education makes sense as a public investment. It's a different idea, because usually, when people talk about early childhood programs, they talk about all the wonderful benefits for participants in terms of former participants, in preschool, they have better K-12 test scores, better adult earnings. Now that's all very important, but what I want to talk about is what preschool does for state economies and for promoting state economic development.
Hôm nay, tôi muốn chia sẻ một quan điểm mới rằng tại sao việc đầu tư vào giáo dục mầm non chính là đầu tư vào công ích. Điều này hoàn toàn khác biệt, bởi vì khi mọi người nhắc đến giáo dục mầm non họ thường nói đến những lợi ích tuyệt vời dành cho lũ trẻ Với những em có đi học mẫu giáo các em thường đạt được điểm số K-12 cao hơn do vậy thu nhập sau này cũng khá hơn Tất cả những điều này đều quan trọng, nhưng điều tôi muốn chia sẻ là những gì mà giáo dục mầm non mang lại cho nền kinh tế của quốc gia cũng như sự đóng góp trong việc phát triển nền kinh tế
And that's actually crucial because if we're going to get increased investment in early childhood programs, we need to interest state governments in this. The federal government has a lot on its plate, and state governments are going to have to step up. So we have to appeal to them, the legislators in the state government, and turn to something they understand, that they have to promote the economic development of their state economy. Now, by promoting economic development, I don't mean anything magical. All I mean is, is that early childhood education can bring more and better jobs to a state and can thereby promote higher per capita earnings for the state's residents.
Điều này thật sự rất cần thiết bởi vì nếu chúng ta muốn tăng cường đầu tư vào các chương trình giáo dục mầm non chúng ta cần thuyết phục chính quyền cùng góp sức Chính phủ luôn có đủ khả năng và họ cần phải làm một điều gì đó Vậy nên chúng ta cần đề xuất ý kiến với họ kể cả những nhà làm luật thuộc chính phủ, cho họ thấy tầm quan trọng của việc này rằng họ có trách nhiệm trong sự phát triển thịnh vượng của nền kinh tế quốc dân. Khi nói về việc thúc đẩy phát triển kinh tế, ý tôi không phải thứ gì quá to tát. Điều tôi muốn nói ở đây, đó chính là giáo dục bậc mầm non có thể mang lại rất nhiều cơ hội việc làm cho đất nước và do đó, tăng thu nhập bình quân cho công dân của đất nước.
Now, I think it's fair to say that when people think about state and local economic development, they don't generally think first about what they're doing about childcare and early childhood programs. I know this. I've spent most of my career researching these programs. I've talked to a lot of directors of state economic development agencies about these issues, a lot of legislators about these issues. When legislators and others think about economic development, what they first of all think about are business tax incentives, property tax abatements, job creation tax credits, you know, there are a million of these programs all over the place. So for example, states compete very vigorously to attract new auto plants or expanded auto plants. They hand out all kinds of business tax breaks. Now, those programs can make sense if they in fact induce new location decisions, and the way they can make sense is, by creating more and better jobs, they raise employment rates, raise per capita earnings of state residents. So there is a benefit to state residents that corresponds to the costs that they're paying by paying for these business tax breaks.
Tôi cho rằng mỗi lần mọi người bàn về sự phát triển của nền kinh tế địa phương, họ thường không đặt ưu tiên cho những thứ như chăm sóc trẻ em và giáo dục mầm non. Tôi biết điều này. Tôi đã dành nhiều thời gian để nghiên cứu. Tôi từng trao đổi vấn đề này với khá nhiều quan chức trong các cơ quan nhà nước chuyên về phát triển kinh tế cũng như những nhà làm luật. Và thấy rằng khi họ nghĩ về phát triển kinh tế khu vực, họ sẽ nghĩ ngay đến khuyến khích thuế doanh nghiệp, giảm thuế nhà đất, thuế tín dụng thu nhập cá nhân, và bạn biết rồi đấy, hàng triệu các chính sách khác nữa. Ví dụ như, các bang thường cạnh tranh khá sôi nổi để thu hút những đầu tư mới các khu công nghiệp tự động, hoặc ít ra mở rộng chúng Họ đưa ra đủ loại chính sách về thuế. Những chương trình này có thể có chút ý nghĩa nếu chúng thực sự thúc đẩy các khu quy hoạch mới và cách chúng mang lại lợi ích, đó là, tạo ra nhiều công việc hơn nữa, tăng tỉ lệ người có việc làm, tăng thu nhập quốc dân. Cho nên có thể nói lợi ích của người dân đều được đánh đổi bằng cái giá họ phải trả qua việc trả các khoản thuế này.
My argument is essentially that early childhood programs can do exactly the same thing, create more and better jobs, but in a different way. It's a somewhat more indirect way. These programs can promote more and better jobs by, you build it, you invest in high-quality preschool, it develops the skills of your local workforce if enough of them stick around, and, in turn, that higher-quality local workforce will be a key driver of creating jobs and creating higher earnings per capita in the local community.
Tôi cho rằng thật sự các chương trình giáo dục mầm non cũng có thể làm được những điều này, nhưng bằng một cách khác. Chính xác hơn là một cách gián tiếp. Các chương trình này có thể mang lại nhiều cơ hội việc làm tốt hơn thông qua việc các bạn xây dựng và đầu tư hiệu quả cho công tác ngành mầm non qua đó sẽ phát triển các kĩ năng cho chính nguồn nhân lực địa phương nếu giả sử như sau này không có gì biến động về dân số, chính nguồn lực lao động chất lượng cao này sẽ là những người tiên phong tạo ra nhiều công việc hơn nữa và góp phần tăng thu nhập bình quân đầu người tại chính địa phương mình
Now, let me turn to some numbers on this. Okay. If you look at the research evidence -- that's extensive -- on how much early childhood programs affect the educational attainment, wages and skills of former participants in preschool as adults, you take those known effects, you take how many of those folks will be expected to stick around the state or local economy and not move out, and you take research on how much skills drive job creation, you will conclude, from these three separate lines of research, that for every dollar invested in early childhood programs, the per capita earnings of state residents go up by two dollars and 78 cents, so that's a three-to-one return. Now you can get much higher returns, of up to 16-to-one, if you include anti-crime benefits, if you include benefits to former preschool participants who move to some other state, but there's a good reason for focusing on these three dollars because this is salient and important to state legislators and state policy makers, and it's the states that are going to have to act. So there is this key benefit that is relevant to state policy makers in terms of economic development.
Tôi sẽ đưa ra một số con số cụ thể cho các bạn. Mời các bạn quan sát các bằng chứng nghiên cứu khá chi tiết - về mức độ ảnh hưởng của giáo dục mầm non đến các thành tựu trong giáo dục, lương bổng và các kĩ năng khác của những người từng theo học sau này, bạn có thể thấy ảnh hưởng rất rõ, bạn có thể thấy bao nhiêu công dân tiếp tục ở lại địa phương hoặc không di chuyển đi nơi khác và bạn thấy đấy biết bao nhiêu các kĩ năng giúp ích cho công việc sau này, vậy nên có lẽ chúng ta sẽ rút ra kết luận từ những nghiên cứu này, rằng mỗi một đô-la bạn đầu tư cho giáo dục mầm non sẽ làm tăng thu nhập bình quân đầu người tại địa phương lên 2.78 đô-la hay nói cách khác, tỉ lệ thu về là 3:1 Thậm chí chúng ta có thể thu về nhiều hơn thế nữa có thể đến 16:1 nếu tính luôn hoạt động tội phạm, cũng như những lợi ích từ những người từng tham gia bậc giáo dục mầm non được hưởng đã di chuyển đến nơi khác sinh sống, nhưng chỉ cần tập trung nhấn mạnh đến con số 3 đô-la thôi bởi vì nó cũng đủ sức gây chú ý và quan trọng để chứng minh cho các nhà làm luật và hoạch định chính sách quốc gia rằng họ nên hành động. Lợi ích cốt lõi tôi vừa nêu hoàn toàn phù hợp đối với các nhà hoạch định chính sách trên phương diện phát triển kinh tế.
Now, one objection you often hear, or maybe you don't hear it because people are too polite to say it, is, why should I pay more taxes to invest in other people's children? What's in it for me? And the trouble with that objection, it reflects a total misunderstanding of how much local economies involve everyone being interdependent. Specifically, the interdependency here is, is that there are huge spillovers of skills -- that when other people's children get more skills, that actually increases the prosperity of everyone, including people whose skills don't change. So for example, numerous research studies have shown if you look at what really drives the growth rate of metropolitan areas, it's not so much low taxes, low cost, low wages; it's the skills of the area. Particularly, the proxy for skills that people use is percentage of college graduates in the area. So when you look, for example, at metropolitan areas such as the Boston area, Minneapolis-St. Paul, Silicon Valley, these areas are not doing well economically because they're low-cost. I don't know if you ever tried to buy a house in Silicon Valley. It's not exactly a low-cost proposition. They are growing because they have high levels of skills. So when we invest in other people's children, and build up those skills, we increase the overall job growth of a metro area. As another example, if we look at what determines an individual's wages, and we do statistical exploration of that, what determines wages, we know that the individual's wages will depend, in part, on that individual's education, for example whether or not they have a college degree. One of the very interesting facts is that, in addition, we find that even once we hold constant, statistically, the effect of your own education, the education of everyone else in your metropolitan area also affects your wages. So specifically, if you hold constant your education, you stick in percentage of college graduates in your metro area, you will find that has a significant positive effect on your wages without changing your education at all. In fact, this effect is so strong that when someone gets a college degree, the spillover effects of this on the wages of others in the metropolitan area are actually greater than the direct effects. So if someone gets a college degree, their lifetime earnings go up by a huge amount, over 700,000 dollars. There's an effect on everyone else in the metro area of driving up the percentage of college graduates in the metro area, and if you add that up -- it's a small effect for each person, but if you add that up across all the people in the metro area, you actually get that the increase in wages for everyone else in the metropolitan area adds up to almost a million dollars. That's actually greater than the direct benefits of the person choosing to get education.
Một trong những lời phàn nàn bạn thường nghe, hoặc có thể chưa nghe vì chúng ta thường lịch sự né tránh nói về nó, đó là, tại sao tôi phải đóng thuế để đầu tư cho con người khác? Lợi ích cho tôi là gì? Vấn đề là ở chỗ, có một sự hiểu lầm khá lớn về mức độ phụ thuộc của mọi người vào nền kinh tế của địa phương. Điều đáng nói ở đây về sự phụ thuộc liên đới, đó là sự ảnh hưởng lan tràn của các kĩ năng -- khi con cái người hàng xóm càng tích luỹ được nhiều kĩ năng, cũng đồng nghĩa làm gia tăng sự thịnh vượng của mọi người kể cả với những ai hầu như không có chút đổi mới gì về vốn kĩ năng của họ. Khá nhiều các nghiên cứu đã cho thấy nếu bạn tập trung vào thứ tác động chính yếu đến sự tăng trưởng của các khu đô thị, chắc chắn đó không phải nhờ chính sách giảm thuế, giảm chi hay cắt giảm lương bổng nhưng là do các trình độ của các khu đó. Chúng ta thường lấy tỷ lệ phần trăm số cử nhân tốt nghiệp như một thước đo các kĩ năng Vì vậy, ví dụ như khi bạn nhìn vào một khu trung tâm như Boston, Minneapolis - St. Paul, Thung lũng Silicon, những khu vực này không có hoạt động kinh tế tốt lắm vì ở đó giá khá rẻ. Tôi không biết bạn đã bao giờ thử mua một ngôi nhà ở thung lũng Silicon chưa nó thực sự không ở mức rẻ đâu. Chúng tăng lên vì họ là những người có tay nghề cao. Vì vậy khi chúng ta đầu tư vào những đứa trẻ khác nữa, và xây dựng những kĩ năng cho chúng, thì chúng ta đang tăng khả năng việc làm của cả một khu vực. Một ví dụ khác, nếu chúng ta nhìn vào những thứ quyết định tiền lương của mỗi cá nhân thì ta sẽ thấy rằng, điều quyết định tiền lương phụ thuộc một phần vào nền tảng giáo dục của cá nhân đó, ví dụ như họ có bằng đại học hay không. Một trong những sự thật thú vị là, theo thống kê, bên cạnh tầm ảnh hưởng của nền tảng học vấn của mình, nền tảng học vấn của tất cả những người khác trong phạm vi khu vực sẽ tác động đến lương của ta. Có nghĩa là, kể cả khi bạn không thay đổi trình độ học vấn của mình, thì bạn vẫn bị ảnh hưởng bởi tỉ lệ sinh viên tốt nghiệp ở nơi bạn sống. Bạn sẽ thấy rằng phần tỉ lệ đó tác động tỉ lệ thuận lên thu nhập của bạn kể cả khi học vấn của bạn không thay đổi. Thực tế là, sự tác động đó lớn đến nỗi khi ai đó tốt nghiệp đại học, sẽ gây ra hiệu ứng tràn lên lương của tất cả những người khác trong cùng khu vực. Hiệu ứng đó trên thực tế là lớn hơn cả những tác động trực tiếp khác. Tóm lại nếu ai đó tốt nghiệp đại học, thu nhập cả đời của họ sẽ tăng lên một con số khổng lồ, trên 700,000 đô la. Sẽ có ảnh hưởng lên tất cả mọi người trong khu vực, nếu tỉ lệ đỗ đại học tăng và nếu bạn cộng tỉ lệ đó vào -- nó sẽ chỉ ảnh hưởng nhỏ lên mỗi người nhưng nếu bạn cộng lại ảnh hưởng của tất cả trong khu vực, bạn sẽ thấy được thu nhập của khu vực đó tăng lên gần 1 triệu đô la. Con số này thực tế lớn hơn lợi ích trực tiếp khi đầu tư vào giáo dục của một cá nhân.
Now, what's going on here? What can explain these huge spillover effects of education? Well, let's think about it this way. I can be the most skilled person in the world, but if everyone else at my firm lacks skills, my employer is going to find it more difficult to introduce new technology, new production techniques. So as a result, my employer is going to be less productive. They will not be able to afford to pay me as good wages. Even if everyone at my firm has good skills, if the workers at the suppliers to my firm do not have good skills, my firm is going to be less competitive competing in national and international markets. And again, the firm that's less competitive will not be able to pay as good wages, and then, particularly in high-tech businesses, they're constantly stealing ideas and workers from other businesses. So clearly the productivity of firms in Silicon Valley has a lot to do with the skills not only of the workers at their firm, but the workers at all the other firms in the metro area. So as a result, if we can invest in other people's children through preschool and other early childhood programs that are high-quality, we not only help those children, we help everyone in the metropolitan area gain in wages and we'll have the metropolitan area gain in job growth.
Rốt cuộc thì chuyện gì đã xảy ra? Cái gì có thể giải thích cho ảnh hưởng này? Hãy nghĩ về nó theo cách này. Tôi có thể là người có kĩ năng giỏi nhất trên thế giới này, nhưng nếu đồng nghiệp của tôi đều kém cỏi, thì cấp trên của tôi sẽ thấy thật khó khăn để giới thiệu những công nghệ mới, những kỹ thuật sản xuất mới. Chính vì thế, cấp trên của tôi sẽ trở nên kém hiệu quả. Họ sẽ không thể trả tôi lương cao. Kể cả khi tất cả mọi người trong công ty tôi đều có kĩ thuật tốt, mà công nhân chịu trách nhiệm cung cấp cho công ty tôi có kĩ thuật không tốt công ty tôi sẽ trở nên khó cạnh tranh ở thị trường trong nước và cả nước ngoài. Và một lần nữa, công ty mất đi năng lực cạnh tranh sẽ không thể trả lương cao được, Và, thường trong những những doanh nghiệp công nghệ cao họ vẫn luôn cố gắng lấy những ý tưởng và nhân viên từ các doanh nghiệp khác. Vì vậy rõ ràng năng suất tại những công ty ở Thung Lũng Si-li-côn liên quan rất nhiều đến kĩ năng của nhân viên không chỉ ở trong công ty mà còn ở những công ty khác trong cùng khu vực. Thế nên nếu chúng ta đầu tư vào con cái của cả những người khác từ những năm giáo dục mầm non và các chương trình giáo dục sớm một cách chất lượng cao, chúng ta sẽ giúp được, không chỉ những đứa trẻ ấy mà còn tất cả những người khác trong khu vực tăng thu nhập và khu vực đó sẽ tạo ra rất nhiều việc làm.
Another objection used sometimes here to invest in early childhood programs is concern about people moving out. So, you know, maybe Ohio's thinking about investing in more preschool education for children in Columbus, Ohio, but they're worried that these little Buckeyes will, for some strange reason, decide to move to Ann Arbor, Michigan, and become Wolverines. And maybe Michigan will be thinking about investing in preschool in Ann Arbor, Michigan, and be worried these little Wolverines will end up moving to Ohio and becoming Buckeyes. And so they'll both underinvest because everyone's going to move out. Well, the reality is, if you look at the data, Americans aren't as hyper-mobile as people sometimes assume. The data is that over 60 percent of Americans spend most of their working careers in the state they were born in, over 60 percent. That percentage does not vary much from state to state. It doesn't vary much with the state's economy, whether it's depressed or booming, it doesn't vary much over time. So the reality is, if you invest in kids, they will stay. Or at least, enough of them will stay that it will pay off for your state economy.
Một sự phản đối thường gặp đối với việc đầu tư vào giáo dục mầm non là sự lo sợ rằng mọi người sẽ rời khỏi bang. Ví dụ như là, các bạn biết đấy, có thể bang Ohio đang nghĩ về việc đầu tư thêm vào giáo dục mầm non cho trẻ em tại Columbus, Ohio nhưng họ rất lo lắng rằng những đứa trẻ Buckeyes này, vì một lí do kì lạ nào đó, quyết định chuyển đến Ann Arbor, Michigan và trở thành Wolverines. Và có thể Michigan cũng sẽ nghĩ về việc đầu tư vào trường mầm non ở Ann Arbor, Michigan và lo lắng rằng lũ trẻ Wolverines này cuối cùng sẽ chuyển sang Ohio và trở thành Buckeyes. Và vì thế họ sẽ không đầu tư nữa vì tất cả mọi người đều chuyển đi. Thực tế thì, nếu bạn nhìn vào số liệu, người Mỹ chúng ta không dễ dàng chuyển đi như mọi người vẫn thỉnh thoảng tưởng tượng Số liệu nói rằng trên 60 phần trăm người Mỹ dành gần như cả cuộc đời và sự nghiệp của mình ở bang nơi họ được sinh ra. 60 phần trăm. Con số này không thay đổi nhiều lắm giữa các bang Và cũng thay đổi nhiều lắm với tình hình kinh tế của bang đó. Bất kể nó đang khủng hoảng hay tăng trưởng Con số này cũng không bị ảnh hưởng nhiều lắm bởi thời gian Thế nên sự thật là, nếu bạn đầu tư vào trẻ em, họ sẽ ở lại. Hoặc ít nhất, những người ở lại sẽ đủ để bù lại cho nền kinh tế của bang.
Okay, so to sum up, there is a lot of research evidence that early childhood programs, if run in a high-quality way, pay off in higher adult skills. There's a lot of research evidence that those folks will stick around the state economy, and there's a lot of evidence that having more workers with higher skills in your local economy pays off in higher wages and job growth for your local economy, and if you calculate the numbers for each dollar, we get about three dollars back in benefits for the state economy. So in my opinion, the research evidence is compelling and the logic of this is compelling. So what are the barriers to getting it done?
Được rồi, để tổng hợp lại, đã có rất nhiều bằng chứng nghiên cứu rằng giáo dục mầm non, nếu chất lượng cao sẽ đổi lại những kĩ năng cao hơn sau này. Cũng đã có nhiều bằng chứng nghiên cứu rằng mọi người sẽ vẫn ở lại và bang đó sẽ có được những nhân viên với kĩ thuật cao hơn mà chính họ sẽ mang lại lương cao và nhiều công việc hơn cho địa phương của mình và nếu bạn tính số đô la, thì chúng ta sẽ được khoảng 3 đô la lợi nhuận cho nền kinh tế của bang. Vì thế trong quan điểm của tôi, những bằng chứng nghiên cứu đều thuyết phục và tất cả đều rất lô-gíc Rốt cuộc thì rào cản nào đã ngăn mọi việc lại?
Well, one obvious barrier is cost. So if you look at what it would cost if every state government invested in universal preschool at age four, full-day preschool at age four, the total annual national cost would be roughly 30 billion dollars. So, 30 billion dollars is a lot of money. On the other hand, if you reflect on that the U.S.'s population is over 300 million, we're talking about an amount of money that amounts to 100 dollars per capita. Okay? A hundred dollars per capita, per person, is something that any state government can afford to do. It's just a simple matter of political will to do it. And, of course, as I mentioned, this cost has corresponding benefits. I mentioned there's a multiplier of about three, 2.78, for the state economy, in terms of over 80 billion in extra earnings. And if we want to translate that from just billions of dollars to something that might mean something, what we're talking about is that, for the average low-income kid, that would increase earnings by about 10 percent over their whole career, just doing the preschool, not improving K-12 or anything else after that, not doing anything with college tuition or access, just directly improving preschool, and we would get five percent higher earnings for middle-class kids. So this is an investment that pays off in very concrete terms for a broad range of income groups in the state's population and produces large and tangible benefits.
Quả nhiên, rào cản đầu tiên chính là giá cả. Khi bạn nhìn vào số tiền mà chúng ta phải trả nếu tất cả các bang đều đầu tư vào giáo dục mầm non cho trẻ em 4 tuổi, giáo dục nội trú cho trẻ 4 tuổi đó sẽ là một con số lớn hàng năm 30 tỷ đô la. Đúng là 30 tỷ đô la là rất nhiều tiền. Mặt khác, nếu bạn đối chiếu với dân số của nước Mỹ, 300 triệu dân thì số tiền sẽ là 100 đô nếu tính theo đầu người Thế nào? 100 đô mỗi người là điều mà chính phủ các bang đều có thể chi trả được Chỉ là vấn đề của ý chí chính trị đơn giản để làm được điểu đó Và, tất nhiên, như tôi đã nhắc đến cái giá này mang theo cả lợi ích tương đương Tôi đã đề cập rằng sẽ có bội số của khoảng 3, cụ thể là 2,78 bù vào lợi nhuận của nền kinh tế bang đó tức là khoảng 80 tỷ thêm vào thu nhập Và nếu như chúng ta muốn chuyển số tiền hàng tỷ đô la đó thành thứ gì đó ý nghĩa hơn một chút chúng ta đang nói về, những đứa trẻ có thu nhập bình quân thấp số tiền này sẽ tăng thu nhập lên khoảng 10 phần trăm cho toàn bộ sự nghiệp của chúng, chỉ bằng việc đi đến trường mầm non chẳng cần tăng K12 hay bất cứ thứ gì sau đó, cũng chẳng liên quan đến học phí đại học hay khả năng học đại học chỉ trực tiếp đầu tư vào trường mầm non và chúng ra sẽ có 5 phần trăm cộng vào thu nhập cho những đứa trẻ tầng lớp trung lưu. Tóm lại đây là sự đầu tư mà đáng giá về mọi mặt cho phạm vi rộng tất cả các nhóm thu nhập trong dân số của bang và mang lại lợi nhuận lớn và thiết thực.
Now, that's one barrier. I actually think the more profound barrier is the long-term nature of the benefits from early childhood programs. So the argument I'm making is, is that we're increasing the quality of our local workforce, and thereby increasing economic development. Obviously if we have a preschool with four-year-olds, we're not sending these kids out at age five to work in the sweatshops, right? At least I hope not. So we're talking about an investment that in terms of impacts on the state economy is not going to really pay off for 15 or 20 years, and of course America is notorious for being a short term-oriented society. Now one response you can make to this, and I sometimes have done this in talks, is people can talk about, there are benefits for these programs in reducing special ed and remedial education costs, there are benefits, parents care about preschool, maybe we'll get some migration effects from parents seeking good preschool, and I think those are true, but in some sense they're missing the point.
Cho đến hiện tại, đó mới là một rào cản. Tôi đã nghĩ về một rào cản khác sâu xa hơn đó chính là tính lợi ích lâu dài của những chương trình giáo dục mầm non Luận điểm mà tôi là, chúng ta đang tăng chất lượng của nguồn nhân lực địa phương và nhờ đó tăng sự phát triển kinh tế. Rõ ràng nếu chúng ta có trường mầm non cho trẻ 4 tuổi, chúng ta sẽ không phải bắt chúng, khi lên 5 tuổi, phải đi làm cho những xí nghiệp, đúng không? Ít ra tôi hy vọng là không. Thế nên chúng ta đang nói về sự đầu tư mà nếu nói về tác động lên nền kinh tế liên bang, sẽ không được bù lại trong khoảng 15 đến 20 năm, và tất nhiên nước Mỹ nổi tiếng là xã hội thiên về lợi ích ngắn hạn. Hiện tại, bạn có thể đáp lại tôi rằng, và tôi đã từng làm điều này vài lần trong các buổi diễn thuyết, rằng có thể có những lợi ích khác nữa ví dụ như giảm chi phí giáo dục đặc biệt hoặc là cha mẹ sẽ quan tâm nhiều hơn đến trường mầm non, hay có thể chúng ta sẽ có hiệu ứng di cư khi có những cha mẹ muốn tìm những trường mầm non tốt hơn và tôi nghĩ những điều này hoàn toàn có thể đúng nhưng theo một cách nào đấy, họ đang đi lạc đề.
Ultimately, this is something we're investing in now for the future. And so what I want to leave you with is what I think is the ultimate question. I mean, I'm an economist, but this is ultimately not an economic question, it's a moral question: Are we willing, as Americans, are we as a society still capable of making the political choice to sacrifice now by paying more taxes in order to improve the long-term future of not only our kids, but our community? Are we still capable of that as a country? And that's something that each and every citizen and voter needs to ask themselves. Is that something that you are still invested in, that you still believe in the notion of investment? That is the notion of investment. You sacrifice now for a return later.
Cuối cùng thì, đây là những gì chúng ta đầu tư vào thời điểm hiện tại để cho tương lai. Và thứ tôi muốn để lại cho các bạn mà tôi nghĩ, chính là câu hỏi cuối cùng này. Ý tôi là, tôi là một nhà kinh tế, nhưng đây chắc chắn không phải là một câu hỏi kinh tế, mà là một câu hỏi về vấn đề đạo đức Liệu chúng ta, những người dân Hoa Kỳ, xã hội của chúng ta liệu có thể đưa ra những quyết định chính trị để hy sinh hiện tại bằng cách đóng thêm thuế để có thể phát triển tương lai lâu dài cho không những con cái của chúng ta, mà của cả cộng đồng hay không? Liệu đất nước chúng ta có thể làm điều đó không? Và đây là câu hỏi mà mỗi công dân và cử tri cần tự hỏi Đó có phải là điều mà bạn vẫn đang đầu tư, nếu bạn vẫn tin vào khái niệm đầu tư? Bởi vì đó chính là khái niệm của đầu tư. Bạn hy sinh hiện tại để được đền đáp sau này.
So I think the research evidence on the benefits of early childhood programs for the local economy is extremely strong. However, the moral and political choice is still up to us, as citizens and as voters.
Bản thân tôi nghĩ những bằng chứng nghiên cứu về lợi ích của những chương trình mầm non cho nền kinh tế địa phương là rất thuyết phục. Tuy nhiên, lựa chọn đạo đức hay chính trị, vẫn tuỳ thuộc vào chúng ta, những công dân và cử tri.
Thank you very much. (Applause)
Cảm ơn các bạn rất nhiều (Vỗ tay)