Oh, there's a lot of it. This is seaweed. It's pretty humble stuff. But it does have some remarkable qualities. For one, it grows really fast. So the carbon that is part of that seaweed, just a few weeks ago, was floating in the atmosphere as atmospheric CO2, driving all the adverse consequences of climate change. For the moment, it's locked safely away in the seaweed, but when that seaweed rots -- and by the smell of it, it's not far away -- when it rots, that CO2 will be released back to the atmosphere. Wouldn't it be fantastic if we could find a way of keeping that CO2 locked up long-term, and thereby significantly contributing to solving the climate problem?
Tôi còn nhiều lắm. Đây là tảo biển. Chúng trông rất bình thường. Nhưng chúng lại có những đặc tính rất đáng chú ý. Đầu tiên, chúng phát triển rất nhanh. Vì thế lượng khí carbon trong miếng tảo biển này, chỉ vài tuần trước, vẫn còn ở trong khí quyển dưới dạng khí CO2, gây ra các hệ quả biến đổi khí hậu tiêu cực. Trong phút chốc, chúng đã đươc hấp thu trong tảo biển. nhưng khi chúng dần phân hủy, (với kiểu mùi này thì đống tảo kia cũng sắp phân hủy rồi --) Khí CO2 sẽ được giải phóng trở lại vào khí quyển. Chẳng phải thật tuyệt vời nếu chúng ta tìm được cách giữ được lượng khí CO2 trong tảo biển một cách lâu dài, và từ đó góp phần giải quyết các vấn đề về khí hậu?
What I'm talking about here is drawdown. It's now become the other half of the climate challenge. And that's because we have delayed so long, in terms of addressing climate change, that we now have to do two very big and very difficult things at once. We have to cut our emissions and clean our energy supply at the same time that we draw significant volumes of carbon dioxide out of the atmosphere. If we don't do that, about 25 percent of the CO2 we put in the air will remain there, by human standards, forever. So we have to act.
Điểu tôi muốn nói đến ở đây là sự cắt giảm. Giờ đây, nó đã trở thành nửa còn lại của vấn đề khí hậu. Và vì chúng ta trì hoãn quá lâu việc tìm giải pháp, cho vấn đề biến đổi khí hậu, nên giờ ta phải làm hai việc quan trọng và khó khăn ấy cùng một lúc. Ta phải giảm lượng khí thải và làm sạch nguồn năng lượng của chúng ta và cùng lúc rút một lượng đáng kể khí CO2 ra khỏi bầu khí quyển. Nếu ta không làm vậy, khoảng 25% lượng CO2 chúng ta thải ra không khí sẽ ở đó mãi mãi. Chúng ta phải hành động.
This is really a new phase in addressing the climate crisis and it demands new thinking. So, ideas like carbon offsets really don't make sense in the modern era. You know, when you offset something, you say, "I'll permit myself to put some greenhouse gas into the atmosphere, but then I'll offset it by drawing it down." When you've got to both cut your emissions and draw down CO2, that thinking doesn't make sense anymore. And when we're talking about drawdown, we're talking about putting large volumes of greenhouses gases, particularly CO2, out of circulation. And to do that, we need a carbon price. We need a significant price that we'll pay for that service that we'll all benefit from.
Hiện tại ta đang ở bước đầu của việc tìm giải pháp cho khủng hoảng khí hậu và việc này đòi hỏi cách suy nghĩ mới. Ý tưởng như cân bằng lượng carbon là không thực tế. trong thời hiện đại. Khi bạn cân bằng một thứ, bạn nói: “Tôi sẽ cho phép tôi thải một lượng khí nhà kính vào khí quyển, nhưng tôi sẽ bù lại và rút nó ra từ khí quyển.” Khi bạn vừa cắt giảm khí thải của bạn vừa rút đi khí CO2 cùng lúc, Cách suy nghĩ này không còn thực tế nữa. Và khi nói về sự cắt giảm, tức là ta đang nói về việc loại bỏ lượng lớn khí nhà kính, cụ thể là CO2, ra khỏi tuần hoàn của khí quyển. Để làm điều này, chúng ta cần thuế carbon. Ta cần phải trả một khoản chi phí đáng kể cho thứ dịch vụ có lợi cho tất cả chúng ta.
We've made almost no progress so far with the second half of the climate challenge. It's not on most people's radar. And, you know, I must say, at times, I hear people saying, "I've lost hope that we can do anything about the climate crisis." And look, I've had my sleepless nights too, I can tell you. But I'm here today as an ambassador for this humble weed, seaweed. I think it has the potential to be a big part of addressing the challenge of climate change and a big part of our future.
Chúng ta gần như chưa có bước tiến nào cho nửa còn lại của vấn đề khí hậu. Hầu hết mọi người không bận tâm. Và phải nói rằng, tôi đã từng nghe rất nhiều lần mọi người nói, “Tôi đã mất hy vọng vào việc tìm giải pháp cho khủng hoảng khí hậu.” Bản thân tôi cũng đã nhiều đêm mất ngủ. Và hôm nay tôi ở đây để làm đại sứ cho loại tảo biển khiêm nhường này. Tôi nghĩ chúng có tiềm năng trở thành một phần quan trọng giúp giải quyết vấn đề biến đổi khí hậu và một phần quan trọng của tương lai chúng ta.
Now, what the scientists are telling us we need to do over the next 80-odd years to the end of this century, is to cut our greenhouse gas emissions by three percent every year, and draw three gigatons of CO2 out of the atmosphere every year. Those numbers are so large that they baffle us. But that's what the scientists tell us we need to do. I really hate showing this graph, but I'm sorry, I have to do it. It is very eloquent in terms of telling the story of my personal failure in terms of all the advocacy I've done in climate change work and in fact, our collective failure to address climate change. You can see our trajectory there in terms of warming and greenhouse gas concentrations. You can see all of the great scientific announcements that we've made, saying how much danger we face with climate change. You can see the political meetings. None of it has changed the trajectory. And this is why we need new thinking, we need a new approach.
Hiện tại, các nhà khoa học nói rằng điều chúng ta phải làm trong hơn 80 năm tới cho đến hết thế kỷ 21, là loại bỏ khí thải nhà kính của chúng ta với mức 3% mỗi năm, Và rút 3 tỉ tấn khí CO2 ra khỏi khí quyển mỗi năm. Những con số quá lớn này làm chúng ta bối rối. Nhưng đó là điều các nhà khoa học nói ta cần phải làm Tôi rất ghét trình bày biểu đồ này, nhưng xin lỗi, tôi buộc phải làm vậy. Nó là một minh chứng để tôi kể câu chuyện về sự thất bại của cá nhân tôi trong công cuộc vận động tìm giải pháp cho sự biến đổi khí hậu và cũng là thất bại của chúng ta trong việc khắc phục vấn đề đó. Bạn có thể thấy đường biểu thị này biểu thị cho sự nóng lên và nồng độ khí nhà kính. Tất cả những thông cáo khoa học mà chúng ta đưa ra, về những mối nguy hại của biến đổi khí hậu, hay những cuộc họp chính trị, đều không làm thay đổi đường biểu thị này. Đó là lý do tại sao chúng ta cần có cách suy nghĩ mới, ta cần hướng tiếp cận mới.
So how might we go about drawing down greenhouse gases at a large scale? There's really only two ways of doing it, and I've done a very deep dive into drawdown. And I'll preempt my -- And I would say this stuff comes up smelling like roses at the end of the day. It does, it's one of the best options, but there are many, many possibilities. There are chemical pathways and biological pathways. So two ways, really, of getting the job done.
Vậy ta có thể loại bỏ khí nhà kính ở một quy mô lớn bằng cách nào? Chỉ có hai cách, và tôi đã nghiên cứu rất kĩ. Tôi sẽ xin được rào trước rằng -- và tôi xin nói rằng sau cùng thì thứ tảo biển này sẽ thơm như hoa hồng vậy. nó là một trong các lựa chọn tốt nhất, Nhưng vẫn còn rất rất nhiều hướng khác. Chúng ta có những giải pháp hoá học và sinh học. Đó chính là hai cách để giúp chúng ta giải quyết vấn đề.
The biological pathways are fantastic because the energy source that's needed to drive them, the sun, is effectively free. We use the sun to drive photosynthesis in plants, break apart that CO2 and capture the carbon. There are also chemical pathways. They sound ominous, but actually, they're not bad at all. The difficulty they face is that we have to actually pay for the energy that's required to do the job or pay to facilitate that energy. Direct air capture is a great example of a chemical pathway, and people are using that right now to take CO2 out of the atmosphere and manufacture biofuels or manufacture plastics. Great progress is being made, but it will be many decades before those chemical pathways are drawing down a gigaton of CO2 a year.
Giải pháp sinh học vô cùng tuyệt vời vì nguồn năng lượng cho giải pháp này, là mặt trời một nguồn năng lượng miễn phí. Chúng ta dùng ánh sáng mặt trời để cây xanh quang hợp, để phân giải khí CO2 và thu giữ carbon. Và cũng có cả những giải pháp hoá học. Chúng nghe có vẻ đáng ngại nhưng thực ra cũng không tệ đâu. Nhưng trở ngại của những giải pháp này là chúng ta phải chi trả cho nguồn năng lượng cần thiết hoặc việc hỗ trợ nguồn năng lượng ấy. Hấp thu khí trực tiếp là ví dụ tuyệt vời của giải pháp hóa học, và hiện đang được sử dụng để lấy khí CO2 ra khỏi khí quyển và sản xuất nhiên liệu sinh học và nhựa sinh học. Đây là một bước tiến lớn nhưng sẽ cần nhiều thập kỷ nữa để loại bỏ 1 tỉ tấn CO2 hàng năm bằng phương pháp này.
The biological pathways offer us a lot more hope, I think, in the short term. You've probably heard about reforestation, planting trees, as a solution to the climate problem. You know, it's a fair question: Can we plant our way out of this problem by using trees? I'm skeptical about that for a number of reasons. One is just the scale of the problem. All trees start as seeds, little tiny things, and it's many decades before they've reached their full carbon-capture potential. And secondly, if you look at the land surface, you see that it's so heavily utilized. We get our food from it, we get our forestry products from it, biodiversity protection and water and everything else. To expect that we'll find enough space to deal with this problem, I think is going to be quite problematic.
Tôi nghĩ giải pháp sinh học mang lại nhiều lợi ích hơn trong ngắn hạn. Có thể bạn đã từng nghe đến việc trồng lại rừng, cây xanh, như 1 giải pháp cho các vấn đề khí hậu. Nhưng công bằng mà nói: Liệu ta có thể giải quyết vấn đề này chỉ bằng việc trồng cây? Tôi nghi ngờ điều này vì nhiều lý do. Thứ nhất là về quy mô. Cây phát triển từ những hạt giống nhỏ, và chúng cần nhiều thập kỷ để có thể hấp thụ tối đa carbon. Thứ hai, Bạn có thể thấy gần như toàn bộ diện tích đất bề mặt đã bị tận dụng cho mục đích lương thực, lâm sản, bảo vệ đa dạng sinh học, nguồn nước và nhiều thứ khác. Để có đủ đất trồng cây xanh để giải quyết toàn bộ vấn đề khí hậu, sẽ là một vấn đề khá lớn.
But if we look offshore, wee see a solution where there's already an existing industry, and where there's a clearer way forward. The oceans cover about 70 percent of our planet. They play a really big role in regulating our climate, and if we can enhance the growth of seaweed in them, we can use them, I think, to develop a climate-altering crop. There are so many different kinds of seaweed, there's unbelievable genetic diversity in seaweed, and they're very ancient; they were some of the first multicellular organisms ever to evolve. People are using special kinds of seaweed now for particular purposes, like developing very high-quality pharmaceutical products. But you can also use seaweed to take a seaweed bath, it's supposed to be good for your skin; I can't testify to that, but you can do it. The scalability is the big thing about seaweed farming.
Nhưng nếu chúng ta nhìn ra khơi, chúng ta sẽ thấy một giải pháp, một nền công nghiệp đã luôn ở đó, và một con đường rõ ràng ở phía trước. Đại dương bao phủ khoảng 70% diện tích trái đất. Chúng đóng một vai trò vô cùng quan trọng trong việc điều hòa khí hậu, và nếu ta có thể tăng cường việc trồng tảo trên đại dương, thì ta có thể dùng chúng như một loại cây trồng điều hòa khí hậu. Có rất nhiều loại tảo biển khác nhau, Có một sự đa dạng đáng kinh ngạc về gen của chúng, và chúng đã có từ rất lâu; Chúng là những sinh vật đa bào đầu tiên trải qua tiến hóa trên trái đất. Hiện nay, người ta đang dùng một số loại tảo đặc biệt cho nhiều mục đích, như để phát triển dược phẩm chất lượng cao. Nhưng bạn có thể dùng chúng để tắm, tảo được cho là tốt cho da; Tôi không thể kiểm chứng nhưng bạn có thể thử Mở rộng quy mô là một điểm quan trọng của việc trồng tảo biển.
You know, if we could cover nine percent of the world's ocean in seaweed farms, we could draw down the equivalent of all of the greenhouse gases we put up in any one year, more than 50 gigatons. Now, I thought that was fantastic when I first read it, but I thought I'd better calculate how big nine percent of the world's oceans is. It turns out, it's about four and a half Australias, the place I live in. And how close are we to that at the moment? How many ocean-going seaweed farms do we actually have out there? Zero. But we do have some prototypes, and therein lies some hope.
Nếu chúng ta có thể bao phủ 9% diện tích đại dương với các trang trại trồng tảo, ta có thể thu lại từ không khí một lượng khí nhà kính tương đương với lượng chúng ta thải ra trong 1 năm, hơn 50 tỉ tấn. Lần đầu đọc được số liệu này, tôi thấy thật tuyệt vời, nhưng tôi nghĩ mình nên tính toán xem 9% đại dương lớn thế nào. Kết quả là, nó khoảng 4.5 lần nước Úc, nơi tôi đang sống. Cho tới nay, ta đã làm được đến đâu rồi? Có bao nhiêu nông trại tảo biển ngoài khơi chúng ta có ở ngoài kia? Không có lấy một cái. Nhưng chúng ta vẫn có hy vọng vì chúng ta có một vài mô hình.
This little drawing here of a seaweed farm that's currently under construction tells you some very interesting things about seaweed. You can see the seaweed growing on that rack, 25 meters down in the ocean there. It's really different from anything you see on land. And the reason being that, you know, seaweed is not like trees, it doesn't have nonproductive parts like roots and trunks and branches and bark. The whole of the plant is pretty much photosynthetic, so it grows fast. Seaweed can grow a meter a day.
Đây là bản vẽ của một nông trại nuôi tảo đang được xây dựng cho bạn thấy nhiều điều thú vị về tảo biển. Bạn có thể thấy tảo được trồng trên các giá nằm sâu 25m dưới đại dương. Nó hoàn toàn khác với bất cứ thứ gì bạn từng thấy trên đất liền. Và lý do là, bạn biết đấy, tảo không giống với cây cối, chúng không có những bộ phận không quang hợp như rễ, thân, cành, hay vỏ cây. Tất cả các bộ phận của tảo đều thực hiện quang hợp, nên chúng lớn rất nhanh. Tảo có thể tăng trưởng 1m/ngày.
And how do we sequester the carbon? Again, it's very different from on land. All you need to do is cut that seaweed off -- drifts into the ocean abyss, Once it's down a kilometer, the carbon in that seaweed is effectively out of the atmospheric system for centuries or millennia. Whereas if you plant a forest, you've got to worry about forest fires, bugs, etc., releasing that carbon. The key to this farm, though, is that little pipe going down into the depths. You know, the mid-ocean is basically a vast biological desert. There's no nutrients there that were used up long ago. But just 500 meters down, there is cool, very nutrient-rich water. And with just a little bit of clean, renewable energy, you can pump that water up and use the nutrients in it to irrigate your seaweed crop. So I think this really has so many benefits. It's changing a biological desert, the mid-ocean, into a productive, maybe even planet-saving solution.
Và chúng ta xử lý carbon như thế nào? Rất khác với trên đất liền, Tất cả những gì ta cần làm là cắt chúng, cho chúng chìm xuống đáy biển, Khi chúng chìm sâu khoảng 1km, lượng carbon trong tảo đã được loại bỏ một cách hiệu quả khỏi khí quyển trong hàng thế kỷ hoặc thiên niên kỷ. Trong khi nếu trồng rừng, bạn phải tính đến cháy rừng, côn trùng,.. sẽ thải ra carbon vào không khí. Mấu chốt của nông trại tảo là những cây tảo nhỏ đi sâu xuống đại dương. Bạn biết đấy, ở giữa đại dương cũng giống như một sa mạc rộng lớn. Ở đó không có chất dinh dưỡng vì chúng đã hết từ lâu rồi. Nhưng chỉ cần đi xuống sâu 500m, sẽ là tầng nước mát giàu dinh dưỡng. Và chỉ với một lượng nhỏ năng lượng tái tạo, sạch bạn có thể bơm nước đó lên và dùng những dinh dưỡng đó để nuôi tảo. Nên tôi nghĩ giải pháp này mang lại rất nhiều lợi ích. Nó đang biến những “sa mạc”, giữa đại dương, trở nên phì nhiêu, và thậm chí trở thành giải pháp cứu lấy hành tinh.
So what could go wrong? Well, anything we're talking about at this scale involves a planetary-scale intervention. And we have to be very careful. I think that piles of stinking seaweed are probably going to be the least of our problems. There's other unforeseen things that will happen. One of the things that really worries me, when I talk about this, is the fate of biodiversity in the deep ocean. If we are putting gigatons of seaweed into the deep ocean, we're affecting life down there.
Vậy điều gì có thể cản trở? Những gì chúng ta đang nói đến ở quy mô như thế đều cần một sự can thiệp ở quy mô toàn cầu. Và chúng ta phải thật cẩn thận. Tôi cho rằng đống tảo bốc mùi kia là vấn đề thứ yếu nhất ta cần quan tâm. Có nhiều điều chúng ta không lường trước được. Một trong những điều làm tôi vô cùng lo lắng là, số phận của sự đa dạng sinh học ở sâu dưới đại dương. Nếu ta đưa hàng tỉ tấn tảo biển xuống đáy đại dương, ta đang tác động đến sự sống ở đó.
The good news is that we know that a lot of seaweed already reaches the deep ocean, after storms or through submarine canyons. So we're not talking about a novel process here; we are talking about enhancing a natural process. And we'll learn as we go. I mean, it may be that these ocean-going seaweed farms will need to be mobile, to distribute the seaweed across vast areas of the ocean, rather than creating a big stinking pile in one place. It may be that we'll need to char the seaweed -- so create a sort of an inert, mineral biochar before we dispatch it into the deep. We won't know until we start the process, and we will learn effectively by doing.
Điều tốt là Có rất nhiều tảo biển đã chìm sâu dưới đại dương. sau những cơn bão hoặc qua những hẻm núi dưới biển, Nên chúng ta không nói đến một điều gì mới mẻ cả, chúng ta đang bàn về việc thúc đẩy một quá trình tự nhiên. Chúng ta sẽ vừa làm vừa học. Ta có thể xây dựng những nông trại tảo di động nhằm phân bố tảo khắp đại dương, thay vì tập trung một đống tảo bốc mùi ở một nơi. Hoặc ta có thể đốt tảo thành một loại than sinh học khoáng chất, trước khi đưa chúng xuống dưới đại dương. Chỉ đến khi ta bắt đầu, ta mới có thể biết và ta sẽ học một cách hiệu quả hơn bằng việc thực hành.
I just want to take you to contemporary seaweed farming. It's a big business -- it's a six-billion-dollar-a-year business. These seaweed farms off South Korea -- you can see them from space, they are huge. And they're increasingly not just seaweed farms. What people are doing in places like this is something called ocean permaculture. And in ocean permaculture, you grow fish, shellfish and seaweed all together. And the reason it works so well is that the seaweed makes the seawater less acid. It provides an ideal environment for growing marine protein. If we covered nine percent of the world's oceans in ocean permaculture, we would be producing enough protein in the form of fish and shellfish to give every person in a population of 10 billion 200 kilograms of high-quality protein per year. So, we've got a multipotent solution here. We can address climate change, we can feed the world, we can deacidify the oceans.
Và tôi muốn nói về hiện trạng ngành nuôi trồng tảo, Đó là một ngành lớn -- một ngành công nghiệp 6 tỉ đô 1 năm. Đây là những nông trại tảo ở Hàn Quốc Chúng rất lớn, bạn có thể nhìn thấy từ ngoài vũ trụ. Và họ đang mở rộng không chỉ những nông trại tảo, Mô hình họ đang làm ở đây gọi là nông nghiệp vĩnh cửu ngoài đại dương. Và trong mô hình này, họ nuôi cá, các loài hải sản có vỏ, và tảo cùng nhau. Và điều khiến mô hình này hoạt động tốt là việc tảo làm giảm độ axit của nước biển, cung cấp môi trường sống lý tưởng cho các loại hải sản. Nếu chúng ta tận dụng 9% diện tích đại dương cho ngành nuôi trồng thủy sản, chúng ta sẽ sản xuất đủ lượng protein từ cá và hải sản có vỏ cho một lượng dân số 10 tỷ người với 200 kg protein chất lượng cao mỗi người một năm. Chúng ta có một giải pháp đa chiều vừa cho vấn đề biến đổi khí hậu và lương thực, vừa giảm độ axit của nước biển.
The economics of all of this is going to be challenging. We'll be investing many, many billions of dollars into these solutions, and they will take decades to get to the gigaton scale. The reason that I'm convinced that this is going to happen is that unless we get the gas out of the air, it is going to keep driving adverse consequences. It will flood our cities, it will deprive us of food, it will cause all sorts of civil unrest. So anyone who's got a solution to dealing with this problem has a valuable asset. And already, as I've explained, ocean permaculture is well on the road to being economically sustainable. You know, in the next 30 years, we have to go from being a carbon-emitting economy to a carbon-absorbing economy. And that doesn't seem like very long. But half of the greenhouse gases that we've put into the atmosphere, we've put there in the last 30 years.
Tính kinh tế của mô hình này là một thách thức lớn. Ta cần đầu tư hàng tỉ đô vào những giải pháp này và cần hàng thập kỷ để đạt quy mô lấy được hàng tỷ tấn CO2. Lí do khiến tôi tin rằng giải pháp này sẽ được thực thi là vì nếu ta không loại bỏ khí thải ra khỏi khí quyển, chúng sẽ tiếp tục gây ra những hậu quả xấu. Chúng sẽ gây ra lũ lụt, lấy đi thức ăn của chúng ta, và gây ra các tình trạng bất ổn khác. Vậy nên, bất cứ ai có giải pháp để đối phó với biến đổi khí hậu đều đang sở hữu báu vật. Và như tôi đã giải thích, ngành nông nghiệp thủy sản đại dương đang phát triển một cách bền vững Trong 30 năm tới, chúng ta phải chuyển đổi từ nền kinh tế thải carbon thành nền kinh tế hấp thu carbon. Nghe thì có vẻ không dài. Nhưng một nửa lượng khí thải nhà kính chúng ta thải ra khí quyển, chúng ta mới chỉ thải ra trong vòng 30 năm qua.
My argument is, if we can put the gas in in 30 years, we can pull it out in 30 years. And if you doubt how much can be done over 30 years, just cast your mind back a century, to 1919, compare it with 1950. Now, in 1919, here in Edinburgh, you might have seen a canvas and wood biplane. Thirty years later, you'd be seeing jet aircraft. Transport in the street were horses in 1919. By 1950, they're motor vehicles. 1919, we had gun powder; 1950, we had nuclear power. We can do a lot in a short period of time. But it all depends upon us believing that we can find a solution.
Luận điểm của tôi là nếu ta có thể thải lượng khí đó trong vòng 30 năm, thì ta có thể loại bỏ chúng trong 30 năm. Nếu bạn nghi ngờ những gì có thể làm được trong 30 năm, thì hãy nhìn lại một thế kỷ trước; so sánh năm 1919 với năm 1950. Năm 1919, ngay ở Edinburgh, bạn có thể vẫn thấy máy bay làm từ vải và gỗ. 30 năm sau, bạn đã thấy máy bay phản lực. Phương tiện giao thông trên đường năm 1919 là ngựa; năm 1950 là phương tiện sử dụng động cơ. Năm 1919, ta có thuốc súng; năm 1950, ta có năng lượng hạt nhân. Ta có thể làm được rất nhiều điều trong thời gian ngắn. Vấn đề là ta có tin là sẽ tìm được giải pháp hay không.
Now what I would love to do is bring together all of the people with knowledge in this space. The engineers who know how to build structures offshore, the seaweed farmers, the financiers, the government regulators, the people who understand how things are done. And chart a way forward, say: How do we go from the existing six-billion-dollar-a-year, inshore seaweed industry, to this new form of industry, which has got so much potential, but will require large amounts of investment? I'm not a betting man, you know. But if I were, I'll tell you, my money would be on that stuff, it would be on seaweed. It's my hero.
Điều tôi muốn làm bây giờ là tập hợp tất cà̉ mọi người có kiến thức trong lĩnh vực này. Các kỹ sư có thể thiết kế phần hạ tầng ngoài khơi, những người nông dân, người quản lý tài chính các cơ quan chính phủ; tất cả những người hiểu biết về lĩnh vực này; Và vạch ra kế hoạch tiếp theo, làm thế nào để đi từ ngành nuôi trồng tảo biển gần bờ hiện tại trị giá 6 tỉ đô một năm, thành một ngành công nghiệp mới với rất nhiều tiềm năng, nhưng sẽ cần khoản đầu tư lớn hơn rất nhiều? Tôi không phải người thích đánh cược. Nhưng nếu tôi phải cược Tôi sẽ cược tiền của tôi vào chúng, vào tảo biển. chúng là người hùng của tôi.
Thank you.
Cảm ơn.
(Applause)
(Tiếng vỗ tay)