Το TED είναι 30 ετών. Ο παγκόσμιος ιστός γιορτάζει αυτόν τον μήνα την 25η του επέτειο. Έχω μια ερώτηση για σας. Ας μιλήσουμε για το ταξίδι, κυρίως για το μέλλον. Ας μιλήσουμε για το κράτος. Ας μιλήσουμε για το τι είδους διαδίκτυο θέλουμε.
TED is 30. The world wide web is celebrating this month its 25th anniversary. So I've got a question for you. Let's talk about the journey, mainly about the future. Let's talk about the state. Let's talk about what sort of a web we want.
Πριν από 25 χρόνια λοιπόν, δούλευα στο CERN. Τελικά πήρα την άδεια μετά από έναν περίπου χρόνο να το κάνω ως παράπλευρο έργο. Έγραψα τον κώδικα. Υποθέτω πως ήμουν ο πρώτος χρήστης. Υπήρχε μεγάλη ανησυχία ότι ο κόσμος δεν θα ήθελε να ασχοληθεί επειδή θα ήταν πολύ περίπλοκο. Πολύ πειθώ, πολύ υπέροχη συνεργασία με άλλα άτομα, και σταδιακά δούλεψε. Ξεκίνησε. Ήταν τρομερό. Και μετά από λίγα χρόνια το 2000, το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιούσαν τον παγκόσμιο ιστό. Το 2007, επτά χρόνια αργότερα,17%. Το 2008, δημιουργήσαμε το Ίδρυμα του Παγκόσμιου Ιστού εν μέρει για να κοιτάμε και να ανησυχούμε γι' αυτόν τον αριθμό. Και τώρα είμαστε στο 2014, και το 40% του κόσμου χρησιμοποιούν τον παγκόσμιο ιστό, και ακόμη μετράμε. Προφανώς αυξάνεται.
So 25 years ago, then, I was working at CERN. I got permission in the end after about a year to basically do it as a side project. I wrote the code. I was I suppose the first user. There was a lot of concern that people didn't want to pick it up because it would be too complicated. A lot of persuasion, a lot of wonderful collaboration with other people, and bit by bit, it worked. It took off. It was pretty cool. And in fact, a few years later in 2000, five percent of the world population were using the world wide web. In 2007, seven years later, 17 percent. In 2008, we formed the World Wide Web Foundation partly to look at that and worry about that figure. And now here we are in 2014, and 40 percent of the world are using the world wide web, and counting.
Θέλω να σκεφτείτε τις δύο πλευρές αυτού του πράγματος. Εντάξει, είναι προφανές σε όλους εδώ στο TED, η πρώτη ερώτηση που θα κάνετε είναι, τι μπορούμε να κάνουμε για να συνδέσουμε και το άλλο 60% όσο το δυνατόν γρηγορότερα; Πολλά σημαντικά πράγματα. Προφανώς θα έχει να κάνει με τα κινητά. Αλλά θέλω να σκεφτείτε και το 40%, επειδή αν κάθεστε εκεί με μια κάπως διαδικτυακή ζωή, δεν θυμάστε πια πράγματα, απλώς τα ψάχνετε, τότε ίσως να νιώσετε ότι ήταν μια επιτυχία και μπορούμε όλοι να χαλαρώσουμε. Αλλά στην πραγματικότητα, ναι, ήταν μια επιτυχία, είναι πολλά πράγματα, η Ακαδημία Καν για τ' όνομα του Θεού, υπάρχει η Βικιπαίδεια, πληθώρα από δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία που διαβάζετε στο διαδίκτυο, πολλά υπέροχα πράγματα για την εκπαίδευση, πράγματα σε πολλά πεδία. Σε μερικές περιπτώσεις το ηλεκτρονικό εμπόριο άλλαξε τελείως τον τρόπο που λειτουργεί το εμπόριο, είναι πια διαθέσιμα είδη εμπορίου που παλιότερα δεν ήταν καθόλου διαθέσιμα. Το εμπόριο έχει επηρεαστεί σχεδόν καθολικά. Η κυβέρνηση, δεν έχει επηρεαστεί καθολικά, αλλά έχει επηρεαστεί πολύ, και σε μια καλή μέρα, πολλά ανοιχτά δεδομένα, ηλεκτρονική διακυβέρνηση, πολλά πράγματα που φαίνεται ότι συμβαίνουν στο διαδίκτυο.
Obviously it's increasing. I want you to think about both sides of that. Okay, obviously to anybody here at TED, the first question you ask is, what can we do to get the other 60 percent on board as quickly as possible? Lots of important things. Obviously it's going to be around mobile. But also, I want you to think about the 40 percent, because if you're sitting there yourself sort of with a web-enabled life, you don't remember things anymore, you just look them up, then you may feel that it's been a success and we can all sit back. But in fact, yeah, it's been a success, there's lots of things, Khan Academy for crying out loud, there's Wikipedia, there's a huge number of free e-books that you can read online, lots of wonderful things for education, things in many areas. Online commerce has in some cases completely turned upside down the way commerce works altogether, made types of commerce available which weren't available at all before. Commerce has been almost universally affected. Government, not universally affected, but very affected, and on a good day, lots of open data, lots of e-government, so lots of things which are visible happening on the web.
Επίσης, πολλά πράγματα είναι λιγότερο ορατά. Η υγειονομική περίθαλψη, αργά το βράδυ όταν ανησυχούν για το τι είδους καρκίνο μπορεί να έχει κάποιος που νοιάζονται, όταν απλώς μιλάνε μέσω Διαδικτύου με κάποιον για τον οποίο νοιάζονται πολύ σε μια άλλη χώρα. Αυτού του είδους τα πράγματα δεν υπάρχουν στην προφορική επικοινωνία, και στην πραγματικότητα έχουν αποκτήσει έναν βαθμό ιδιωτικότητας. Δεν μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι μέρος του διαδικτύου, της συμφωνίας με το διαδίκτυο, είναι ότι όταν το χρησιμοποιώ, είναι απλώς ένα διαφανές, ουδέτερο μέσο. Μπορώ να σου μιλήσω μέσω αυτού χωρίς να ανησυχώ γι' αυτό που τώρα ξέρουμε ότι συμβαίνει πραγματικά, χωρίς να ανησυχώ για το γεγονός ότι όχι μόνο θα γίνεται παρακολούθηση αλλά θα γίνεται και από άτομα που ίσως καταχραστούν τα δεδομένα. Έτσι συνειδητοποιήσαμε, ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε απλώς το διαδίκτυο, πρέπει να ανησυχούμε για την υποκείμενη υποδομή αυτού του πράγματος, είναι όντως η ποιότητα που χρειαζόμαστε; Απολαμβάνουμε το γεγονός ότι έχουμε αυτή τη θαυμάσια ελευθερία λόγου. Μπορούμε να τιτιβίσουμε, και ω, πολλά άτομα μπορούν να δουν τα τιτιβίσματά μας, εκτός αν δεν μπορούν, εκτός αν το Τουίτερ είναι μπλοκαρισμένο από τη χώρα τους, ή με κάποιο τρόπο ο τρόπος που προσπαθούμε να εκφραστούμε δίνει πληροφορίες για την κατάστασή μας, για την κατάσταση της χώρας που ζούμε, που δεν είναι διαθέσιμες σε οποιονδήποτε άλλον. Πρέπει λοιπόν να διαμαρτυρηθούμε και να σιγουρευτούμε ότι η λογοκρισία θα περιοριστεί, ότι το διαδίκτυο θα ανοίξει εκεί που υπάρχει λογοκρισία.
Also, lots of things which are less visible. The healthcare, late at night when they're worried about what sort of cancer somebody they care about might have, when they just talk across the Internet to somebody who they care about very much in another country. Those sorts of things are not, they're not out there, and in fact they've acquired a certain amount of privacy. So we cannot assume that part of the web, part of the deal with the web, is when I use the web, it's just a transparent, neutral medium. I can talk to you over it without worrying about what we in fact now know is happening, without worrying about the fact that not only will surveillance be happening but it'll be done by people who may abuse the data. So in fact, something we realized, we can't just use the web, we have to worry about what the underlying infrastructure of the whole thing, is it in fact of a quality that we need? We revel in the fact that we have this wonderful free speech. We can tweet, and oh, lots and lots of people can see our tweets, except when they can't, except when actually Twitter is blocked from their country, or in some way the way we try to express ourselves has put some information about the state of ourselves, the state of the country we live in, which isn't available to anybody else. So we must protest and make sure that censorship is cut down, that the web is opened up
Μας αρέσει το γεγονός ότι το διαδίκτυο είναι ανοιχτό. Μας επιτρέπει να μιλάμε. Όλοι μπορούν να μιλήσουν σε όλους. Δεν έχει σημασία ποιοι είμαστε. Και μετά θα γίνουμε μέλη σε αυτές τις μεγάλες εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης που στην ουσία είναι χτισμένες ως αποθήκες ώστε να είναι ευκολότερο να μιλήσετε σε κάποιον στο ίδιο κοινωνικό δίκτυο απ΄ ό,τι να μιλήσετε σε κάποιον σε ένα διαφορετικό, έτσι στην πραγματικότητα μερικές φορές περιορίζουμε τους εαυτούς μας. Και αν έχετε διαβάσει το βιβλίο για τη φιλτραρισμένη φούσκα, το φαινόμενο αυτό είναι ότι μας αρέσει να χρησιμοποιούμε μηχανές που μας βοηθούν να βρούμε πράγματα που μας αρέσουν. Έτσι μας αρέσει όταν κατακλυζόμαστε από πράγματα που θέλουμε να κλικάρουμε, κι έτσι η μηχανή αυτόματα μας τροφοδοτεί με πράγματα που έχουμε και καταλήγουμε να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ροζ φακούς που ονομάζεται φιλτραρισμένη φούσκα. Εδώ είναι ορισμένα πράγματα που ίσως απειλούν το κοινωνικό δίκτυο που έχουμε.
where there is censorship. We love the fact that the web is open. It allows us to talk. Anybody can talk to anybody. It doesn't matter who we are. And then we join these big social networking companies which are in fact effectively built as silos, so that it's much easier to talk to somebody in the same social network than it is to talk to somebody in a different one, so in fact we're sometimes limiting ourselves. And we also have, if you've read the book about the filter bubble, the filter bubble phenomenon is that we love to use machines which help us find stuff we like. So we love it when we're bathed in what things we like to click on, and so the machine automatically feeds us the stuff that we like and we end up with this rose-colored spectacles view of the world called a filter bubble. So here are some of the things which maybe threaten the social web we have.
Τι είδους διαδίκτυο θέλετε; Εγώ θέλω ένα που δεν είναι κατακερματισμένο σε πολλά κομμάτια, όπως προτείνουν μερικές χώρες ότι πρέπει να κάνουν ως απάντηση στις πρόσφατες παρακολουθήσεις. Θέλω ένα διαδίκτυο που να έχει, για παράδειγμα, μια πραγματικά καλή βάση για τη δημοκρατία. Θέλω ένα διαδίκτυο όπου μπορώ να χρησιμοποιώ την υγειονομική περίθαλψη με ιδιωτικότητα και να υπάρχουν διαθέσιμα πολλά υγειονομικά δεδομένα, κλινικά δεδομένα ώστε να κάνουν οι επιστήμονες έρευνα. Θέλω ένα διαδίκτυο όπου το υπόλοιπο 60% να πάρει μέρος το συντομότερο δυνατόν. Θέλω ένα διαδίκτυο το οποίο να είναι μια ισχυρή βάση για καινοτομία ώστε όταν συμβεί κάτι κακό, γίνει κάποια καταστροφή, να μπορούμε να ανταποκριθούμε φτιάχνοντας πράγματα για άμεση ανταπόκριση.
What sort of web do you want? I want one which is not fragmented into lots of pieces, as some countries have been suggesting they should do in reaction to recent surveillance. I want a web which has got, for example, is a really good basis for democracy. I want a web where I can use healthcare with privacy and where there's a lot of health data, clinical data is available to scientists to do research. I want a web where the other 60 percent get on board as fast as possible. I want a web which is such a powerful basis for innovation that when something nasty happens, some disaster strikes, that we can respond by building stuff to respond to it very quickly.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πράγματα που θέλω, από μια μεγάλη λίστα, προφανώς είναι μεγαλύτερη. Έχετε τη δική σας λίστα. Θέλω να χρησιμοποιήσουμε αυτή την 25η επέτειο για να σκεφτούμε τι είδος διαδικτύου θέλουμε. Μπορείτε να βρείτε μερικούς συνδέσμους στο webat25.org. Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες όπου έχουν αρχίσει να φτιάχνουν μια Μάγκνα Κάρτα, μια διακήρυξη των δικαιωμάτων για το διαδίκτυο. Τι λέτε να το κάνουμε; Τι λέτε να αποφασίσουμε ότι κατά κάποιον τρόπο, αυτά γίνονται θεμελιώδη δικαιώματα, το δικαίωμα να επικοινωνώ με όποιον θέλω. Τι θα ήταν στη λίστα σας γι' αυτή τη Μάγκνα Κάρτα; Ας πληθοπορίσουμε μια Μάγκνα Κάρτα για το διαδίκτυο. Ας το κάνουμε φέτος. Ας χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια από την 25η επέτειο για να πληθοπορίσουμε μια Μάγκνα Κάρτα για το διαδίκτυο. (Χειροκρότημα)
So this is just some of the things that I want, from a big list, obviously it's longer. You have your list. I want us to use this 25th anniversary to think about what sort of a web we want. You can go to webat25.org and find some links. There are lots of sites where people have started to put together a Magna Carta, a bill of rights for the web. How about we do that? How about we decide, these are, in a way, becoming fundamental rights, the right to communicate with whom I want. What would be on your list for that Magna Carta? Let's crowdsource a Magna Carta for the web. Let's do that this year. Let's use the energy from the 25th anniversary to crowdsource a Magna Carta to the web. (Applause)
Σας ευχαριστώ. Και μπορείτε να μου κάνετε μια χάρη; Πολεμήστε γι' αυτό εκ μέρους μου. Εντάξει; Ευχαριστώ.
Thank you. And do me a favor, will you? Fight for it for me. Okay? Thanks.
(Χειροκρότημα)
(Applause)