[Stories from the Sea] [Fish Tale My Secret Life as Plankton] How did I get here? Well, it's a stranger story than you might think. I came from a world of drifters, a place few humans have ever seen. The world of plankton. I came from a batch of a million eggs, and only a few of us survived. When I became a larva, I moved among other drifters. ["Plankton" comes from the Greek "planktos" for wandering] My fellow plankton came in all sizes, from tiny algae and bacteria to animals longer than a blue whale. I shared my nursery with other embryos and juveniles, from clams and crabs to sea urchins and anemones. (High pitch sound) We drifting animals are called zooplankton. The most common animals here are copepods and krill. (Buzzing) You could search the world over, but you'd never find a place more diverse than my childhood home. A teaspoon of seawater can contain more than a million living creatures. It can be a pretty tough existence, though. Trillions are born here, but only a few make it to adulthood. He may be no larger than a pin head, but this crab larva is an arrow worm's worst nightmare. (Bumping noises) (Buzzing) Epic battles between carnivores like these are just one way to get food. But the real powers of this place come from phytoplankton. Single-celled life that transforms sunlight and carbon dioxide into edible gold. Phytoplankton are the base for the largest food web in the world. During the night, many animals like me would rise up from the depths to feed on this sun-powered feast. (Maraca sound) I was part of the largest daily migration of life on Earth. During the day, I'd return to the darkness, where I'd join my bizarre companions. (High pitch buzz) (Flapping noises) Cannibals, like this sea butterfly mollusk, that eats its next of kin. And comb jellies, that beat cilia like rainbowed eyelashes. Some of these snare their prey with sticky tentacles, while others just take a bite out of their cousins. And siphonophores that catch prey with toxic fishing lures. But my favorite would have to be the crustacean Phronima. Its monstrous looks inspired the movie "Aliens." It can catch tiny bits in its bristles, but prefers larger prey like salps. With two sets of eyes, this female prowls the deeper water. Prey in hand, she performs one of the strangest behaviors in the entire animal kingdom. With body parts from her victims, she delicately assembles a barrel-like home feeding her young until they can drift off and survive on their own. Best of all, they make the perfect snack for a small fish like me. Here among the plankton, the food web is so tangled and complex, even scientists don't know who eats whom. But I do. At least now you know a bit of my story. There's so much more to me than just a tasty meal.
[Verhalen uit de Zee] [Visverhaal Mijn Geheime Leven als Plankton] Hoe ben ik hier terecht gekomen? Nou, dat verhaal is vreemder dan je zou verwachten. Ik kom uit een wereld vol zwervers, een plek die weinig mensen kennen. De wereld van het plankton. Ik was één van een miljoen eieren en slechts een paar van ons hebben het overleefd. Als larf voegde ik me onder de andere zwervers. ['Plankton' komt van het Griekse woord 'planktos', dat rondzwerven betekent] Plankton-vrienden had ik in alle maten, van kleine algen en bacteriën tot dieren die langer waren dan de blauwe vinvis. Ik deelde de kwekerij met andere embryo's en jongeren, van mosselen tot krabben, van zee-egels tot anemonen. (Hoog piepend geluid) Wij zwervende dieren heten zoöplankton. De meest voorkomende soort hier zijn eenoogkreeftjes en krill. (Zoemen) Je kan overal ter wereld zoeken, maar nergens vind je een plek zo divers als mijn geboortehuis. In één theelepel zeewater kunnen een miljoen levende wezens zitten. Het leven hier is best een uitdaging. Biljoenen worden hier geboren, maar slechts een paar worden volwassen. Hij is niet groter dan een speldenknop, maar deze krablarf is de grootste vijand van de pijlworm. (Tokkelend geluid) (Zuigend geluid) Zware gevechten tussen vleeseters, zoals hier, is één manier om aan voedsel te komen. Maar er is er maar één de sterkste en dat is het fytoplankton. Eencellig leven dat zonlicht en koolstofdioxide omzet in eetbaar goud. Fytoplankton vormt het grootste voedselnetwerk ter wereld. 's Nachts stegen dieren zoals ik omhoog uit de diepte om ons tegoed te doen aan dit krachtige zonnebanket. (Maraca geluid) Ik maakte deel uit van de grootste dagelijkse migratiegolf ter wereld. Overdag keerde ik terug naar de duisternis, waar ook mijn vreemde makkers zaten. (Hoop piepend geluid) (Klapperend geluid) Kannibalen, zoals deze zeevlinder, die z'n eigen familie opeet. En ribkwallen, die hun trilhaartjes bewegen als regenboogwimpers. Sommigen vangen hun prooi met kleverige tentakels, terwijl anderen gewoon een hap uit hun neven en nichten nemen. En siphonophorae, die hun prooi vangen met giftige neteldraden. Mijn favoriet is de Crustacea Phronima. Zijn monsterlijke uiterlijk inspireerde de film 'Aliens'. Hij vangt kleine hapjes met z'n borstelharen, maar geeft de voorkeur aan grotere prooi als de Salpidae. Met twee paar ogen jaagt dit vrouwtje in de diepe wateren. Eenmaal gevangen doet ze iets opmerkelijks dat in de rest van het dierenrijk niet voorkomt. Met lichaamsdelen van haar slachtoffers creëert ze een vatvormig nest waar ze haar jongen voedt tot ze groot genoeg zijn om zichzelf te redden en weg te drijven. Voor een kleine vis zoals ik zijn ze de ultieme snack. Het voedselweb van plankton is zo complex dat zelfs wetenschappers niet weten wie wie eet. Maar ik wel. Nu weet je waar ik vandaan kom. Ik ben niet zo maar een lekker maal.