[Ιστορίες από τη Θάλασσα] [Η ιστορία ενός ψαριού Η κρυφή ζωή μου ως Πλαγκτόν] Πώς βρέθηκα εδώ; Είναι μια πολύ πιο παράξενη ιστορία απ' όσο φαντάζεστε. Προέρχομαι από ένα κόσμο περιπλανόμενων, έναν τόπο που λίγοι άνθρωποι έχουν δει. Τον κόσμο του πλαγκτόν. Είμαι ένα από τα εκατομμύρια αυγά, και μόνο λίγα από εμάς επιβίωσαν. Όταν μεταμορφώθηκα σε προνύμφη, ταξίδευα με άλλους περιπλανητές. [«Πλαγκτόν» προέρχεται από την ελληνική λέξη «πλαγκτός»=περιπλανιέμαι] Τα υπόλοιπα πλαγκτόν έχουν διάφορα μεγέθη, από τη μικροσκοπική άλγη και βακτήρια μέχρι ζώα μακρύτερα και από τη μπλε φάλαινα. Μοιράστηκα το βρεφικό μου δωμάτιο με άλλα έμβρυα και εφήβους από μύδια και καβούρια μέχρι αχινούς και ανεμώνες. (Τσιριχτός ήχος) Εμείς τα περιπλανώμενα ζώα ονομαζόμαστε ζωοπλαγκτόν. Τα πιο κοινά είναι τα κωπήποδα και τα κριλ. (Βουητό) Μπορεί να γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα, αλλά δε θα βρεις σπίτι πιο ποικιλόμορφο από αυτό των παιδικών μου χρόνων. Ένα κουταλάκι του γλυκού θαλασσινού νερού μπορεί να περιέχει περισσότερο από ένα εκατομμύριο ζωντανούς οργανισμούς. Ωστόσο, η επιβίωση μας είναι πολύ δύσκολη. Τρισεκατομμύρια γεννιούνται εδώ, αλλά πολύ λίγα φτάνουν την ενηλικίωση. Μπορεί να μην είναι μεγαλύτερη από το κεφάλι μιας καρφίτσας, αλλά αυτή η προνύμφη καβουριού είναι ο χειρότερος εχθρός κάποιων σκωλήκων. (Θόρυβος πρόσκρουσης) (Βουητό) Επικές μάχες ανάμεσα σε σαρκοφάγα όπως αυτά είναι ο μόνος τρόπος να βρεις τροφή. Αλλά οι αληθινές δυνάμεις του τόπου αυτού προέρχονται από το φυτοπλαγκτόν. Τη μονοκύτταρη ζωή που μετατρέπει το φως του ήλιου και το διοξείδιο του άνθρακα σε βρώσιμο χρυσάφι. Το φυτοπλαγκτόν είναι η βάση του μεγαλύτερου τροφικού δικτύου στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, πολλά ζώα σαν και εμένα θα αναδυθούν από τα βάθη για να βρουν τροφή στο πανηγύρι που παίρνει ενέργεια από τον ήλιο. (Ήχος μαράκας) Ήμουν μέρος της μεγαλύτερης ημερήσιας μετανάστευσης ζωής πάνω στη Γη. Κατά τη διάρκεια της μέρας, θα επιστρέψω στο σκοτάδι και θα συναντήσω τους παράξενους φίλους μου. (Δυνατό βουητό) (Χτύποι) Κανίβαλους, όπως αυτό το μαλάκιο που τρώει τα αδέρφια του. Και αυτές οι μέδουσες, που χτυπούν τις βλεφαρίδες τους σαν βλεφαρίδες ουράνιου τόξου. Κάποιες παγιδεύουν το θήραμά τους με κολλώδη πλοκάμια, ενώ άλλες ρίχνουν δαγκωματιές στα ξαδέρφια τους. Και τα σιφωνοφόρα πιάνουν το θήραμά τους με τοξικά δολώματα. Αλλά το αγαπημένο μου είναι το οστρακόδερμο Phronima. Η τερατώδης όψη του ενέπνευσε την ταινία «Άλιενς: Η επιστροφή». Μπορεί να πιάσει μικροσκοπικές μπουκιές με τις τρίχες του. Αλλά προτιμάει μεγαλύτερα θηράματα, όπως οι σάλπες. Με δύο ζευγάρια ματιών, αυτό το θηλυκό αναζητά τη λεία του στα μεγαλύτερα βάθη. Με το θήραμα στο χέρι εμφανίζει μία από τις πιο παράξενες συμπεριφορές στο ζωικό βασίλειο. Με μέρη από τα σώματα των θυμάτων της, φτιάχνει με προσοχή ένα σπίτι σαν βαρέλι ταΐζοντας τα μικρά της μέχρι να μπορέσουν να φύγουν και να επιβιώσουν μόνα τους. Το καλύτερο όλων είναι ότι είναι το καλύτερο σνακ για μικρά ψάρια όπως εγώ. Εδώ ανάμεσα στο πλαγκτόν, το τροφικό πλέγμα είναι τόσο μπλεγμένο και περίπλοκο, που ακόμα και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ποιος τρώει ποιον. Αλλά εγώ ξέρω. Τουλάχιστον τώρα μάθατε κάποια πράγματα για την ιστορία μου. Είμαι πολλά περισσότερα από ένα νόστιμο γεύμα.
[Stories from the Sea] [Fish Tale My Secret Life as Plankton] How did I get here? Well, it's a stranger story than you might think. I came from a world of drifters, a place few humans have ever seen. The world of plankton. I came from a batch of a million eggs, and only a few of us survived. When I became a larva, I moved among other drifters. ["Plankton" comes from the Greek "planktos" for wandering] My fellow plankton came in all sizes, from tiny algae and bacteria to animals longer than a blue whale. I shared my nursery with other embryos and juveniles, from clams and crabs to sea urchins and anemones. (High pitch sound) We drifting animals are called zooplankton. The most common animals here are copepods and krill. (Buzzing) You could search the world over, but you'd never find a place more diverse than my childhood home. A teaspoon of seawater can contain more than a million living creatures. It can be a pretty tough existence, though. Trillions are born here, but only a few make it to adulthood. He may be no larger than a pin head, but this crab larva is an arrow worm's worst nightmare. (Bumping noises) (Buzzing) Epic battles between carnivores like these are just one way to get food. But the real powers of this place come from phytoplankton. Single-celled life that transforms sunlight and carbon dioxide into edible gold. Phytoplankton are the base for the largest food web in the world. During the night, many animals like me would rise up from the depths to feed on this sun-powered feast. (Maraca sound) I was part of the largest daily migration of life on Earth. During the day, I'd return to the darkness, where I'd join my bizarre companions. (High pitch buzz) (Flapping noises) Cannibals, like this sea butterfly mollusk, that eats its next of kin. And comb jellies, that beat cilia like rainbowed eyelashes. Some of these snare their prey with sticky tentacles, while others just take a bite out of their cousins. And siphonophores that catch prey with toxic fishing lures. But my favorite would have to be the crustacean Phronima. Its monstrous looks inspired the movie "Aliens." It can catch tiny bits in its bristles, but prefers larger prey like salps. With two sets of eyes, this female prowls the deeper water. Prey in hand, she performs one of the strangest behaviors in the entire animal kingdom. With body parts from her victims, she delicately assembles a barrel-like home feeding her young until they can drift off and survive on their own. Best of all, they make the perfect snack for a small fish like me. Here among the plankton, the food web is so tangled and complex, even scientists don't know who eats whom. But I do. At least now you know a bit of my story. There's so much more to me than just a tasty meal.