Γειά σας, το ονομά μου είναι Τόμας Χέδεργουικ. Εχω ένα στούντιο στο Λονδίνο που έχει μια ιδιαίτερη προσέγγιση στο σχεδιασμό κτιρίων. Καθώς μεγάλωνα, ήμουν εκτεθειμένος στη δημιουργία και στην τέχνη και στα υλικά και στην εφεύρεση σε μικρή κλίμακα. Και καθώς κοίταζα τα κτίρια μεγαλύτερης κλίμακας και έβρισκα ότι τα κτίρια τριγύρω μου και όσα σχεδιάζονταν και όσα περιλαμβάνονταν στις εκδόσεις που κοίταζα έμοιαζαν άψυχα και κρύα. Και ότι στην μικρότερη κλίμακα, στην κλίμακα ενός σκουλαρικιού, ή ενός κεραμικού αγγείου ή ενός μουσικού οργάνου, υπήρχε υλικότητα και ψυχή. Και αυτό με επηρέασε. Το πρώτο κτίριο που έχτισα ήταν πριν από 20 χρόνια. Και από τότε, τα τελευταία 20 χρόνια, έφτιαξα ένα στούντιο στο Λονδίνο. Συγγνώμη, αυτή, παρεμπτιπτόντως ήταν η μητέρα μου, στο κατάστημα με χάντρες που είχε στο Λονδίνο. Πέρασα πολύ χρόνο μετρώντας χάντρες και παρόμοια πράγματα.
Hello, my name is Thomas Heatherwick. I have a studio in London that has a particular approach to designing buildings. When I was growing up, I was exposed to making and crafts and materials and invention on a small scale. And I was there looking at the larger scale of buildings and finding that the buildings that were around me and that were being designed and that were there in the publications I was seeing felt soulless and cold. And there on the smaller scale, the scale of an earring or a ceramic pot or a musical instrument, was a materiality and a soulfulness. And this influenced me. The first building I built was 20 years ago. And since, in the last 20 years, I've developed a studio in London. Sorry, this was my mother, by the way, in her bead shop in London. I spent a lot of time counting beads and things like that.
Θα σας δείξω, για όσους δεν γνωρίζουν τη δουλειά του στούντιο μου, μερικά έργα πάνω στα οποία δουλέψαμε. Αυτό είναι το κτίριο ενός νοσοκομείου. Αυτό είναι ένα μαγαζί για μια εταιρεία με τσάντες. Αυτά είναι στούντιο για καλλιτέχνες. Αυτό είναι ένα γλυπτό φτιαγμένο από ένα εκατομμύριο γιάρδες καλωδίου και 150,000 γυάλινες χάντρες στο μέγεθος μιας μπάλας του γκολφ. Και αυτή είναι μια βιτρίνα. Και αυτοί είναι δύο πύργοι ψύξης για έναν ηλεκτρικό υποσταθμό δίπλα στον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Και αυτός είναι ένας ναός στην Ιαπωνία για ένα Βουδιστή μοναχό. Και αυτό είναι ένα παραθαλάσσιο καφέ στη Βρετανία.
I'm just going to show, for people who don't know my studio's work, a few projects that we've worked on. This is a hospital building. This is a shop for a bag company. This is studios for artists. This is a sculpture made from a million yards of wire and 150,000 glass beads the size of a golf ball. And this is a window display. And this is pair of cooling towers for an electricity substation next to St. Paul's Cathedral in London. And this is a temple in Japan for a Buddhist monk. And this is a cafe by the sea in Britain.
Και απλά πολύ γρήγορα, κάτι πάνω στο οποίο δουλεύαμε πολύ πρόσφατα και που μας ανατέθηκε από το δήμαρχο του Λονδίνου ο σχεδιασμός ένα καινούργιου λεωφορείου που έδινε στον επιβάτη και πάλι την ελευθερία του. Γιατί το πρωτότυπο λεωφορείο Ρουτμάστερ το οποίο μπορεί να είναι οικείο σε μερικούς από σας, που είχε αυτή την ανοιχτή πλατφόρμα πίσω -- στην πράξη, νομίζω μάλιστα ότι όλα μας τα Routemaster είναι εδώ στην Καλιφόρνια τώρα. Πάντως δεν είναι στο Λονδίνο! Είστε λοιπόν, εγκλωβισμένοι σε ένα λεωφορείο. Και αν το λεωφορείο πρόκειται να σταματήσει και απέχει μόλις τρεις γιάρδες από τη στάση του λεωφορείου, [στο μεταξύ] είστε απλά φυλακισμένοι! Αλλά ο δήμαρχος του Λονδίνου ήθελε να επανεισαγάγει λεωφορεία με ανοικτή πλατφόρμα. Γι' αυτό δουλέψαμε με τον [οργανισμό] "Μεταφορές του Λονδίνου", ενώ μάλιστα αυτός ο οργανισμός δεν είχε την ευθύνη για την παραγγελία ενός καινούργιου λεωφορείου εδώ και 50 χρόνια. Και είμαστε πολύ τυχεροί που μπορέσαμε να συνεργαστούμε. Εν περιλήψει το λεωφορείο θα έπρεπε να χρησιμοποιεί 40 τοις εκατό λιγότερη ενέργεια. Γι'αυτό είναι υβριδικό. Και εργαστήκαμε προσπαθώντας να βελτιώσουμε τα πάντα, από το ύφασμα, έως τη διάταξη και τη δομή και την αισθητική.
And just very quickly, something we've been working on very recently is we were commissioned by the mayor of London to design a new bus that gave the passenger their freedom again. Because the original Routemaster bus that some of you may be familiar with, which had this open platform at the back -- in fact, I think all our Routemasters are here in California now actually. But they aren't in London. And so you're stuck on a bus. And if the bus is going to stop and it's three yards away from the bus stop, you're just a prisoner. But the mayor of London wanted to reintroduce buses with this open platform. So we've been working with Transport for London, and that organization hasn't actually been responsible as a client for a new bus for 50 years. And so we've been very lucky to have a chance to work. The brief is that the bus should use 40 percent less energy. So it's got hybrid drive. And we've been working to try to improve everything from the fabric to the format and structure and aesthetics.
Επρόκειτο να σας δείξω τέσσερα κύρια έργα. Αυτό είναι το σχέδιο για μια γέφυρα. Μας ανατέθηκε να σχεδιάσουμε μια γέφυρα που θα άνοιγε. Και τα ανοίγματα έμοιαζαν-- σε όλους αρέσουν οι γέφυρες που ανοίγουν, αλλά αυτό είναι ένα αρκετά βασικό πράγμα. Νομίζω πως όλοι μας στεκόμαστε και κοιτάμε. Αλλά οι γέφυρες που είδαμε που άνοιγαν και έκλειναν-- είμαι ελαφρώς σιχασιάρης-- αλλά είδα κάποτε μια φωτογραφία ενός ποδοσφαιριστή που "βουτούσε" για την μπάλα. Και καθώς "βούτουσε", κάποιος τον κλώτσησε στο γόνατο, και (το πόδι) "'έσπασε" κατ'αυτόν τον τρόπο. Και μετά κοιτώντας αυτού του είδους τις γέφυρες δεν μπορούσα παρά να νιώθω ότι ήταν ένα όμορφο πράγμα που είχε σπάσει.
I was going to show four main projects. And this is a project for a bridge. And so we were commissioned to design a bridge that would open. And openings seemed -- everyone loves opening bridges, but it's quite a basic thing. I think we all kind of stand and watch. But the bridges that we saw that opened and closed -- I'm slightly squeamish -- but I once saw a photograph of a footballer who was diving for a ball. And as he was diving, someone had stamped on his knee, and it had broken like this. And then we looked at these kinds of bridges and just couldn't help feeling that it was a beautiful thing that had broken.
Αυτή λοιπόν είναι στο Πάντινγκτον στο Λονδίνο. Και είναι μια πολύ βαρετή γέφυρα, όπως μπορείτε να δείτε. Είναι απλά μέταλλο και ξύλο. Αλλά αντί για το τι είναι, εστιάσαμε στο πώς δουλεύει. (Χειροκρότημα) Μας άρεσε η ιδέα ότι τα δύο ακραία σημεία της θα κατέληγαν να φιλιούνται. (Χειροκρότημα) Επρεπε να μειώσουμε την ταχύτητα στο μισό, γιατί όλοι τρόμαξαν όταν το πρωτοεπιχειρήσαμε. Έτσι το βλέπετε σε επιτάχυνση.
And so this is in Paddington in London. And it's a very boring bridge, as you can see. It's just steel and timber. But instead of what it is, our focus was on the way it worked. (Applause) So we liked the idea that the two farthest bits of it would end up kissing each other. (Applause) We actually had to halve its speed, because everyone was too scared when we first did it. So that's it speeded up.
Ένα σχέδιο πάνω στο οποίο εργαστήκαμε πρόσφατα είναι ο σχεδιασμός ενός νέου σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με βιομάζα -- δηλαδή ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιεί οργανικά απόβλητα. Στις ειδήσεις, το θέμα του από πού θα προέρχεται το νερό μας στο μέλλον και από πού θα προέρχεται η ενέργεια μας είναι σε όλες τις εφημερίδες συνεχώς. Και ήμασταν αρκετά περήφανοι για τον τρόπο με τον οποίο παραγάγαμε ενέργεια. Αλλά προσφάτως, κάθε ετήσια έκθεσης εταιρείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δεν απεικονίζει [στο εξώφυλλο] ένα σταθμό παραγωγής. Έχει ένα παιδί που τρέχει σε ένα λιβάδι ή κάτι τέτοιο.
A project that we've been working on very recently is to design a new biomass power station -- so a power station that uses organic waste material. In the news, the subject of where our future water is going to come from and where our power is going to come from is in all the papers all the time. And we used to be quite proud of the way we generated power. But recently, any annual report of a power company doesn't have a power station on it. It has a child running through a field, or something like that.
(Γέλια)
(Laughter)
Και έτσι όταν μια κοινοπραξία μηχανικών μας προσέγγισε και μας ζήτησε να δουλέψουμε μαζί τους σε αυτόν τον σταθμό παραγωγής, ο όρος μας ήταν πως θα δουλεύαμε μαζί τους και πως, ό,τι θα κάναμε, δεν θα ήταν απλά να διακοσμήσουμε έναν κανονικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αντί γι'αυτό θα έπρεπε να μάθουμε -- κατά κάποιο τρόπο τους πιέσαμε να μας διδάξουν. Και έτσι περάσαμε χρόνο ταξιδεύοντας μαζί τους και μαθαίνοντας για όλα τα διαφορετικά στοιχεία, και ανακαλύπτοντας ότι υπάρχουν πολλές ανεπάρκειες που δεν κεφαλαιοποιούνταν. Οτι το να πάρουμε ένα χωράφι και να "πετάξουμε" όλα αυτά τα κτίρια πάνω του δεν είναι απαραίτητα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος λειτουργίας.
And so when a consortium of engineers approached us and asked us to work with them on this power station, our condition was that we would work with them and that, whatever we did, we were not just going to decorate a normal power station. And instead, we had to learn -- we kind of forced them to teach us. And so we spent time traveling with them and learning about all the different elements, and finding that there were plenty of inefficiencies that weren't being capitalized on. That just taking a field and banging all these things out isn't necessarily the most efficient way that they could work.
Γι'αυτό εξετάσαμε πώς θα μπορούσαμε να συνθέσουμε όλα αυτά τα στοιχεία -- αντί απλά να τα πετάξουμε άτακτα, να δημιουργήσουμε μια σύνθεση. Και αυτό που ανακαλύψαμε -- αυτή η περιοχή είναι ένα από τα φτωχότερα μέρη στη Βρετανία. Ψηφίστηκε το χειρότερο μέρος για να ζει κάποιος στη Βρετανία. Και υπάρχουν 2000 καινούργια σπίτια που χτίζονται δίπλα σε αυτόν τον σταθμό ενέργειας. Άρα το έργο έμοιαζε να έχει μια κοινωνική διάσταση. Είχε μια συμβολική σημασία. Και θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι για το από πού έρχεται η ενέργεια μας, παρά αυτό να είναι κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε.
So we looked at how we could compose all those elements -- instead of just litter, create one composition. And what we found -- this area is one of the poorest parts of Britain. It was voted the worst place in Britain to live. And there are 2,000 new homes being built next to this power station. So it felt this has a social dimension. It has a symbolic importance. And we should be proud of where our power is coming from, rather than something we are necessarily ashamed of.
Και έτσι εξετάζαμε πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα σταθμό παραγωγής ενέργειας, που, αντί να κρατά μακριά τους ανθρώπους και να έχει ένα μεγάλο φράκτη τριγύρω, θα μπορούσε να τραβά τους ανθρώπους κοντά του. Και θα πρέπει να έχει-- προσπαθώ να υπολογίσω-- 200 πόδια ύψος (60 μέτρα). Νιώθαμε ότι αυτό που θα προσπαθούσαμε να κάνουμε ήταν να φτιάξουμε ένα ενεργειακό πάρκο και να λάβουμε μάλιστα υπόψιν μας όλη την περιοχή, και χρησιμοποιώντας το επιπλέον έδαφος που υπήρχε στο οικόπεδο, να φτιάξουμε ένα σταθμό παραγωγής ενέργειας που επιπλέον θα ήταν σιωπηρός. Γιατί το έδαφος και μόνο θα μπορούσε να κάνει την ακουστική διαφορά. Και επιπλέον ανακαλύψαμε ότι θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια πιο αποτελεσματική κατασκευή και να έχουμε ένα πιο οικονομικά αποδοτικό τρόπο φτιάχνοντας μια κατασκευή που να το πετυχαίνει αυτό.
So we were looking at how we could make a power station, that, instead of keeping people out and having a big fence around the outside, could be a place that pulls you in. And it has to be -- I'm trying to get my -- 250 feet high. So it felt that what we could try to do is make a power park and actually bring the whole area in, and using the spare soil that's there on the site, we could make a power station that was silent as well. Because just that soil could make the acoustic difference. And we also found that we could make a more efficient structure and have a cost-effective way of making a structure to do this.
Το τελειωμένο έργο αποσκοπεί στο να είναι κάτι παραπάνω από ένας απλός ενεργειακός σταθμός. Έχει ένα χώρο στην κορυφή του όπου θα μπορούσε κάποιος να γιορτάσει ένα μπαρ-μιτζβα. (Γέλια) Και είναι ένα ενεργειακό πάρκο. Και έτσι άνθρωποι μπορούν να έρθουν και να νιώσουν πραγματικά αυτήν την εμπειρία και επίσης να δουν από ψηλά όλη την περιοχή χρησιμοποιώντας το ύψος που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του.
The finished project is meant to be more than just a power station. It has a space where you could have a bar mitzvah at the top. (Laughter) And it's a power park. So people can come and really experience this and also look out all around the area, and use that height that we have to have for its function.
Στη Σανγκάη, προσκληθήκαμε να χτίσουμε -- ε, δεν προσκληθήκαμε, τι λέω! Κερδίσαμε τον διαγωνισμό, και ήταν επώδυνο να το πετύχουμε! (Γέλια) Λοιπόν, κερδίσαμε το διαγωνισμό να χτίσουμε το περίπτερο του Ηνωμένου Βασιλείου. Και μια έκθεση είναι ένα εντελώς τρελό πράγμα. Εκεί υπάρχουν 250 περίπτερα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια έκθεση που έλαβε ποτέ χώρα. Έτσι υπάρχουν έως και ένα εκατομμύριο άνθρωποι εκεί κάθε μέρα. Και 250 χώρες που όλες συναγωνίζονται. Και η Βρετανική κυβέρνηση λέει, "Πρέπει να είστε στις πέντε κορυφαίες." Και έτσι αυτό που έγινε ο κυβερνητικός στόχος-- ήταν, πώς να ξεχωρίσεις σε όλο αυτό το χάος, που είναι μια έκθεση [γεμάτη] από κίνητρα; Η αίσθηση μας ήταν πως έπρεπε να κάνουμε ένα πράγμα, και μόνο ένα πράγμα, αντί να προσπαθήσουμε να έχουμε τα πάντα. Και αυτό που επίσης όλοι νιώθαμε ήταν πως ό,τι και να κάναμε, δεν μπορούσαμε να κάνουμε μια κακόγουστη διαφήμιση για την Βρετανία.
In Shanghai, we were invited to build -- well we weren't invited; what am I talking about. We won the competition, and it was painful to get there. (Laughter) So we won the competition to build the U.K. pavilion. And an expo is a totally bonkers thing. There's 250 pavilions. It's the world's biggest ever expo that had ever happened. So there are up to a million people there everyday. And 250 countries all competing. And the British government saying, "You need to be in the top five." And so that became the governmental goal -- is, how do you stand out in this chaos, which is an expo of stimulus? So our sense was we had to do one thing, and only one thing, instead of trying to have everything. And so what we also felt was that whatever we did we couldn't do a cheesy advert for Britain.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά αυτό που ήταν αλήθεια, ήταν ότι η έκθεση ήταν πάνω στο μέλλον των πόλεων, και ιδίως οι Βικτωριανοί πρωτοπόρησαν ενσωματώνοντας τη φύση μέσα στις πόλεις. Το πρώτο δημόσιο πάρκο στον κόσμο στη σύγχρονη εποχή ήταν στη Βρετανία. Και το πρώτο σημαντικό βοτανικό ίδρυμα στον κόσμο είναι στο Λονδίνο. Και έχουν ένα εξαιρετικό σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο συλλέγουν το 25 τοις εκατό από όλα τα φυτικά είδη του κόσμου. Και ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε αυτό το πράγμα. Και όλοι συμφωνούν πως τα δέντρα είναι όμορφα. Και δεν γνώρισα ποτέ κανένα που να λέει , "Δε μ'αρέσουν τα δέντρα." Και το ίδιο με τα λουλούδια. Δε γνώρισα ποτέ κανένα που να λέει, "Δε μ'αρέσουν τα λουλούδια." Αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι οι σπόροι-- αυτό το πολύ σοβαρό σχέδιο λάμβανε χώρα -- όμως οι σπόροι -- σε αυτούς τους μεγάλους βοτανικούς κήπους οι σπόροι δεν φαίνονται. Αλλά πρέπει να πάει κάποιος στο περίπτερο του κήπου, όπου τους έχουν σε μικρά χάρτινα πακέτα. Όμως αυτό το εντυπωσιακό σχέδιο [της συλλογής σπόρων] λαμβάνει χώρα. Και έτσι συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να φτιάξουμε ένα έργο που θα είχε να κάνει με τους σπόρους, ένα είδος καθεδρικού των σπόρων.
But the thing that was true, the expo was about the future of cities, and particularly the Victorians pioneered integrating nature into the cities. And the world's first public park of modern times was in Britain. And the world's first major botanical institution is in London, and they have this extraordinary project where they've been collecting 25 percent of all the world's plant species. So we suddenly realized that there was this thing. And everyone agrees that trees are beautiful, and I've never met anyone who says, "I don't like trees." And the same with flowers. I've never met anyone who says, "I don't like flowers." But we realized that seeds -- there's been this very serious project happening -- but that seeds -- at these major botanical gardens, seeds aren't on show. But you just have to go to a garden center, and they're in little paper packets. But this phenomenal project's been happening. So we realized we had to make a project that would be seeds, some kind of seed cathedral.
Αλλά πώς θα μπορούσαμε να δείξουμε αυτά τα μικροσκοπικά πράγματα; Η ταινία "Τζουράσικ Παρκ" μας βοήθησε [σε αυτό]. Γιατί το DNA ενός δεινοσαύρου που είχε παγιδευτεί μέσα σε ήλεκτρο μας έδωσε την ιδέα ότι αυτά τα μικροσκοπικά πράγματα θα μπορούσαν να παγιδευτούν και να μοιάζουν πολύτιμα παρά να δείχνουν σαν κουραφέξαλα. Και έτσι η πρόκληση ήταν, πώς θα φωτίσουμε και θα εκθέσουμε αυτά τα πράγματα; Δε θέλαμε να φτιάξουμε ένα κτίριο χωριστό από το περιεχόμενο του. Και έτσι προσπαθούσαμε να σκεφτούμε, πώς θα μπορούσε να προκύψει ένα σύνολο. Παρεμπιπτόντως, είχαμε το ήμισυ του προϋπολογισμού που είχαν τα υπόλοιπα Δυτικά κράτη. Και έπαιζε και αυτό ρόλο μαζί με το ότι το οικόπεδο είχε το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου. Ενα συγκεκριμένο παιχνίδι μας έδωσε μια ιδέα.
But how could we show these teeny-weeny things? And the film "Jurassic Park" actually really helped us. Because the DNA of the dinosaur that was trapped in the amber gave us some kind of clue that these tiny things could be trapped and be made to seem precious, rather than looking like nuts. So the challenge was, how are we going to bring light and expose these things? We didn't want to make a separate building and have separate content. So we were trying to think, how could we make a whole thing emanate. By the way, we had half the budget of the other Western nations. So that was also in the mix with the site the size of a football pitch. And so there was one particular toy that gave us a clue.
(Βίντεο) Φωνή: Το νέο κομμωτήριο Play-Doh Mop Top. Τραγούδι:♫ Εχουμε τα Mop Tops, τα Play-Doh Mop Tops ♫ ♫Γύρνα την καρέκλα και βγάλε μαλλιά Play-Doh♫ ♫ Είναι τα Mop Tops♫
(Video) Voice Over: The new Play-Doh Mop Top Hair Shop. Song: ♫ We've got the Mop Tops, the Play-Doh Mop Tops ♫ ♫ Just turn the chair and grow Play-Doh hair ♫ ♫ They're the Mop Tops ♫
Τόμας Χέδεργουικ: Εντάξει, καταλάβατε! Αρα η ιδέα ήταν να πάρουμε αυτούς τους 66,000 σπόρους που συμφώνησαν να μας δώσουν, να πάρουμε καθένα από τους σπόρους και να τον παγιδεύσουμε σε αυτήν την πολύτιμη οπτική ίνα και να την προεκτείνουμε από αυτό το κουτί, το πολύ απλό σχήμα κουτιού, και να το κάνουμε ένα κτίριο που μπορεί να κινείται στον άνεμο. Και έτσι όλο το κατασκέυασμα θα μπορεί να κινείται απαλά όταν φυσά ο άνεμος. Και στο εσωτερικό, το φως της ημέρας-- κάθε μία είναι μια οπτική ίνα και φέρνει φως στο κέντρο. Και την νύχτα, κάθε μια εκπέμπει τεχνητό φως προς τα έξω. Και για να κάνουμε το σχέδιο πιο οικονομικό, εστιάσαμε στην ενέργεια. Αντί να κατασκευάσουμε ένα κτίριο με μέγεθος ίσο με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, εστιάσαμε σε αυτό το ένα στοιχείο. Και η κυβέρνηση συμφώνησε να κάνει αυτό και να να μην κάνει τίποτα άλλο και να εστιάσουμε την ενέργεια μας σ'αυτό. Και έτσι το υπόλοιπο του οικοπέδου ήταν δημόσιος χώρος. Και με την παρουσία ενός εκατομμυρίου ανθρώπων εκεί κάθε μέρα, έμοιαζε σα να προσφέραμε δημόσιο χώρο.
Thomas Heatherwick: Okay, you get the idea. So the idea was to take these 66,000 seeds that they agreed to give us, and to take each seed and trap it in this precious optical hair and grow that through this box, very simple box element, and make it a building that could move in the wind. So the whole thing can gently move when the wind blows. And inside, the daylight -- each one is an optic and it brings light into the center. And by night, artificial light in each one emanates and comes out to the outside. And to make the project affordable, we focused our energy. Instead of building a building as big as the football pitch, we focused it on this one element. And the government agreed to do that and not do anything else, and focus our energy on that. And so the rest of the site was a public space. And with a million people there a day, it just felt like offering some public space.
Συνεργαστήκαμε με ένα κατασκευαστή Αστρο Ταρφ για να αναπτύξουμε μια μικρογραφία του καθεδρικού των σπόρων, ώστε, ακόμη και έαν έχετε προβλήματα όρασης, να είναι κάπως ανάγλυφο και μαλακό, αυτό το μέρος του τοπίου που βλέπετε εκεί. Και έπειτα, ξέρετε όταν ένα κατοικίδιο ζώο υφίσταται μια επέμβαση και πρέπει να του ξυρίσουν ένα μέρος του δέρματος και να απαλλαγούν από τη γούνα-- προκειμένου να έχουμε πρόσβαση μέσα στον καθεδρικό των σπόρων στην ουσία, τον ξυρίσαμε.
We worked with an AstroTurf manufacturer to develop a mini-me version of the seed cathedral, so that, even if you're partially-sighted, that it was kind of crunchy and soft, that piece of landscape that you see there. And then, you know when a pet has an operation and they shave a bit of the skin and get rid of the fur -- in order to get you to go into the seed cathedral, in effect, we've shaved it.
Και μέσα δεν υπάρχει τίποτα: δεν υπάρχει η φωνή κάποιου διάσημου ηθοποιού, δεν υπάρχουν προβολές, δεν υπάρχουν τηλεοράσεις, δεν υπάρχει εναλλαγή χρωμάτων, υπάρχει απλά σιωπή και μια δροσερή θερμοκρασία. Και αν περάσει ένα σύννεφο, μπορείτε να δείτε το σύννεφο στις άκρες από όπου περνάει το φως. Αυτό είναι το μοναδικό έργο που κάναμε όπου η τελειωμένη εκδοχή έμοιαζε περισσότερη εικονική από τις εικονικές συνθέσεις μας.
And inside there's nothing; there's no famous actor's voice; there's no projections; there's no televisions; there's no color changing. There's just silence and a cool temperature. And if a cloud goes past, you can see a cloud on the tips where it's letting the light through. This is the only project that we've done where the finished thing looked more like a rendering than our renderings.
(Γέλια)
(Laughter)
Ενα σημείο κλειδί ήταν το πώς θα αλληλεπιδρούσαν οι άνθρωποι. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό ήταν το πιο σοβαρό πράγμα που θα μπορούσε κάποιος να κάνει σε μια έκθεση. Και ήθελα απλώς να σας το δείξω. Η Βρετανική κυβέρνηση -- κάθε κυβέρνηση είναι εν δυνάμει ο χειρότερος πελάτης στον κόσμο που θα θέλατε ποτέ να έχετε. Και υπήρχε πολύς τρόμος. Αλλά υπήρχε και μια υφέρπουσα υποστήριξη. Και έτσι υπήρχε μια στιγμή όταν ξαφνικά -- μάλλον, το επόμενο. Αυτός είναι ο επικεφαλής του Εμπορίου και Επενδύσεων του Ηνωμένου Βασιλείου, που ήταν ο πελάτης μας, με παιδιά από την Κίνα, που χρησιμοποιούν το τοπίο.
A key thing was how people would interact. I mean, in a way it was the most serious thing you could possible do at the expo. And I just wanted to show you. The British government -- any government is potentially the worst client in the world you could ever possibly want to have. And there was a lot of terror. But there was an underlying support. And so there was a moment when suddenly -- actually, the next thing. This is the head of U.K. Trade and Investment, who was our client, with the Chinese children, using the landscape.
(Βίντεο) Παιδιά: Ενα, δύο, τρία, φύγαμε.
(Video) Children: One, two, three, go.
(Γέλια)
(Laughter)
ΤΧ: Συγγνώμη για την ηλίθια φωνή μου εκεί.
TH: I'm sorry about my stupid voice there.
(Γέλια)
(Laughter)
Και έτσι τελικά, η υφή είναι κάτι. Στα σχέδια στα οποία εργαζόμαστε, αυτά τα λεία κτίρια, που μπορεί να έχουν ένα φανταχτερό σχήμα, αλλά με μια υλικότητα που μοιάζει η ίδια, είναι κάτι που προσπαθούμε να μελετήσουμε σε βάθος, και να ανακαλύψουμε εναλλακτικές. Και το έργο που κατασκευάζουμε στη Μαλαισία είναι κτίρια με διαμερίσματα για έναν ανάδοχο κατασκευαστή. Είναι ένα κομμάτι γης και αυτό είναι το οικόπεδο. Και ο δήμαρχος της Κουάλα Λουμπούρ είπε ότι, αν αυτός ο ανάδοχος έφτιαχνε κάτι που θα επέστρεφε κάτι στην πόλη, θα του παραχωρούσαν περισσότερη μικτή επιφάνεια δαπέδου, οικοδομήσιμη. Και έτσι υπήρχε ένα κίνητρο για τον ανάδοχο πραγματικά να προσπαθήσει να σκεφτεί τι θα ήταν καλύτερο για την πόλη.
So finally, texture is something. In the projects we've been working on, these slick buildings, where they might be a fancy shape, but the materiality feels the same, is something that we've been trying to research really, and explore alternatives. And the project that we're building in Malaysia is apartment buildings for a property developer. And it's in a piece of land that's this site. And the mayor of Kuala Lumpur said that, if this developer would give something that gave something back to the city, they would give them more gross floor area, buildable. So there was an incentive for the developer to really try to think about what would be better for the city.
Και η πιο συμβατική μέθοδος στα κτίρια διαμερισμάτων σε αυτό το μέρος του κόσμου είναι να έχεις τον πύργο σου, και να στριμώχνεις μερικά δέντρα στις άκρες, και βλέπεις αυτοκίνητα παρκαρισμένα. Μόνο οι κανά δύο πρώτοι όροφοι προσφέρουν την εμπειρία, οι υπόλοιποι είναι απλά για καρτποστάλ. Η χαμηλότερη αξία είναι μάλιστα το χαμηλότερο μέρος ενός πύργου σαν και αυτού. Αρα αν μπορούσαμε να το "κόψουμε" αυτό και να δίναμε μια μικρή βάση στο κτίρο θα μπορούσαμε να πάρουμε αυτό το κόμματι και να το βάλουμε στην κορυφή όπου είναι η μεγαλύτερη εμπορική αξία για τον ανάδοχο. Και ενώνοντας αυτά, θα μπορούσαμε να έχουμε το 90 τοις εκατό του οικοπέδου σαν τροπικό δάσος, αντί για μόλις 10 τοις εκατό με καχεκτικά δέντρα και κομμάτια δρόμου γύρω από τα κτίρια.
And the conventional thing with apartment buildings in this part of the world is you have your tower, and you squeeze a few trees around the edge, and you see cars parked. It's actually only the first couple of floors that you really experience, and the rest of it is just for postcards. The lowest value is actually the bottom part of a tower like this. So if we could chop that away and give the building a small bottom, we could take that bit and put it at the top where the greater commercial value is for a property developer. And by linking these together, we could have 90 percent of the site as a rainforest, instead of only 10 percent of scrubby trees and bits of road around buildings.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Και έτσι κτίζουμε αυτά τα κτίρια. Είναι μάλιστα ίδια, άρα αυτό ειναι είναι αρκετά αποδοτικό. Είναι "κομμένα" σε διαφορετικά ύψη. Αλλά το σημείο κλειδί είναι ότι προσπαθούμε να επιστρέψουμε ένα εξαιρετικό κομμάτι τοπίου, αντί να το καταπιούμε. Και αυτό είναι η τελική μου διαφάνεια.
So we're building these buildings. They're actually identical, so it's quite cost-effective. They're just chopped at different heights. But the key part is trying to give back an extraordinary piece of landscape, rather than engulf it. And that's my final slide.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Τζουν Κοέν: Ευχαριστούμε. Σ'ευχαριστούμε, Τόμας. Είσαι απολαυστικός. Μιας και έχουμε ένα επιπλέον λεπτό, σκέφτηκα ότι ίσως θα μπορούσες να μας μιλήσεις λίγο γι'αυτούς τους σπόρους που ίσως να προέρχονται από το ξυρισμένο μέρος του κτιρίου.
June Cohen: So thank you. Thank you, Thomas. You're a delight. Since we have an extra minute here, I thought perhaps you could tell us a little bit about these seeds, which maybe came from the shaved bit of the building.
ΤΧ: Αυτά είναι μερικά από τα τεστ που κάναμε όταν χτίζαμε τη δομή. Υπήρχαν 66,000 τέτοιοι σπόροι. Αυτή η οπτική ίνα είχε μήκος 22 πόδια [περίπου 6.7 μέτρα]. Και έτσι το ηλιακό φως έμπαινε απλά μέσα-- το "έπιαναν" έξω από το κουτί και έμπαινε μέσα φωτίζοντας καθέναν από τους σπόρους. Η στεγανοποίηση του κτιρίου ήταν κάτι το τρελό. Είναι έτσι κι αλλιώς αρκετά δύσκολη η στεγανοποίηση των κτιρίων, αλλά το να ανοίξεις 66,000 τρύπες σε αυτό-- παίρνει κάμποσο χρόνο. Υπήρχε κάποιος από τους εργολάβους που είχε το σωστό μέγεθος-- και δεν ήταν παιδί-- που μπορούσε να χωρέσει ανάμεσά τους για την τελική στεγανοποίση του κτιρίου.
TH: These are a few of the tests we did when we were building the structure. So there were 66,000 of these. This optic was 22 feet long. And so the daylight was just coming -- it was caught on the outside of the box and was coming down to illuminate each seed. Waterproofing the building was a bit crazy. Because it's quite hard to waterproof buildings anyway, but if you say you're going to drill 66,000 holes in it -- we had quite a time. There was one person in the contractors who was the right size -- and it wasn't a child -- who could fit between them for the final waterproofing of the building.
JC: Ευχαριστούμε, Τόμας.
JC: Thank you, Thomas.
(Χειροκρότημα)
(Applause)