Παίζω στο TED για σχεδόν μια δεκαετία, και σπάνια έπαιζα νέα δικά μου τραγούδια. Κι αυτό κυρίως γιατί δεν υπήρχαν.
I've been playing TED for nearly a decade, and I've very rarely played any new songs of my own. And that was largely because there weren't any.
(Γέλια)
(Laughter)
Λοιπόν, ασχολούμαι με κανα δυο πρότζεκτ, κι ένα απ' αυτά είναι τούτο: Το "Μοσχοκάρυδο". Μια σωσίβια λέμβος από τη δεκαετία του '30, που ανακαίνισα στον κήπο του παραλιακού εξοχικού μου στην Αγγλία. Κι έτσι τώρα, όταν λιώσουν οι πάγοι στους πόλους, το στούντιο ηχογράφησής μου θα υψωθεί σαν κιβωτός, και θα πλεύσω σ' ένα πνιγμένο κόσμο σαν χαρακτήρας βιβλίου του Τ. Γ. Μπάλλαρντ. Όλη μέρα το "Μοσχοκάρυδο" μαζεύει ενέργεια από ηλιακά πάνελ στην οροφή της γέφυρας, και από μια τουρμπίνα των 450 βατ πάνω στο κατάρτι. Έτσι, όταν νυχτώσει, έχω μπόλικη ισχύ. Και μπορώ να φωτίσω το "Μοσχοκάρυδο" σαν φάρο. Κι έτσι πάω εκεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, και δουλεύω νέα τραγούδια. Θα ήθελα παιδιά να σας παίξω, αν έχετε διάθεση να είστε το πρώτο κοινό που τ' ακούει.
So I've been busy with a couple of projects, and one of them was this: The Nutmeg. A 1930s ship's lifeboat, which I've been restoring in the garden of my beach house in England. And, so now, when the polar ice caps melt, my recording studio will rise up like an ark, and I'll float off into the drowned world like a character from a J.G. Ballard novel. During the day, the Nutmeg collects energy from solar panels on the roof of the wheelhouse, and from a 450 watt turbine up the mast. So that when it gets dark, I've got plenty of power. And I can light up the Nutmeg like a beacon. And so I go in there until the early hours of the morning, and I work on new songs. I'd like to play to you guys, if you're willing to be the first audience to hear it.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Είναι για τη Μπίλι Χόλιντεϊ. Και φαίνεται ότι, μια νύχτα του 1947 έφυγε από το φυσικό της χώρο κι έλειπε όλη νύχτα, ώσπου ξαναεμφανίστηκε το πρωί. Αλλά ξέρω πού ήταν. Ήταν μαζί μου στη σωσίβια λέμβο. Και ήταν καυτή.
It's about Billie Holiday. And it appears that, some night in 1947 she left her physical space and was missing all night, until she reappeared in the morning. But I know where she was. She was with me on my lifeboat. And she was hot.
(Μουσική)
(Music)
♪ Απαλά η Μπίλι χώθηκε ♪
♫ Billie crept softly ♫
♪ στ' αγουροξυπνημένα χέρια μου ♪
♫ into my waking arms ♫
♪ θερμή σα μια ρουφηξιά αγένωτη ρακή ♪
♫ warm like a sip of sour mash ♫
♪ Παράξενο φρούτο για ♪
♫ Strange fruit for ♫
♪ μια γλυκιά μπουκιά σκουπίδι. ♪
♫ a sweet hunk of trash ♫
♪ Πανικός στην ουρά για τη σκηνή ♪
♫ Panic at the stage door ♫
♪ του Κάρνεγκι Χολ ♪
♫ of Carnegie Hall ♫
♪ "Διάσημη τζαζ τραγουδίστρια αγνοείται" ♪
♫ "Famous Jazz Singer Gone AWOL" ♫
♪ Μάλλον εγκατέλειψε το κτίριο ♪
♫ Must have left the building ♫
♪ σώμα και ψυχή. ♪
♫ body and soul ♫
♪ Σ' ένα που τρίζει ♪
♫ On a creaky ♫
♪ σκαμπό του πιάνου απόψε ♪
♫ piano stool tonight ♫
♪ με το φεγγάρι ♪
♫ as the moon is my ♫
♪ μοναδικό μου μάρτυρα ♪
♫ only witness ♫
♪ Ανέπνεε ♪
♫ She was breathing ♫
♪ μέσα στ' αυτί μου ♪
♫ in my ear ♫
♪ "Αυτή τη φορά έρωτας είναι" ♪
♫ "This time it's love" ♫
♪ Μα η αγάπη είναι γεμάτο πιστόλι ♪
♫ But love is a loaded pistol ♫
♪ Με το χάραμα πάει ♪
♫ By daybreak she's gone ♫
♪ πάνω από τον παγωμένο ποταμό, σπίτι. ♪
♫ Over the frozen river, home ♫
♪ Εγώ κι ο Τζόνι Γουόκερ ♪
♫ Me and Johnny Walker ♫
♪ υποδεχόμαστε το μέλλον ♪
♫ See in the new age ♫
♪ μόνοι. ♪
♫ alone ♫
♪ Μείνε μαζί μου ♪
♫ Stay with me ♫
♪ απόψε πάλι ♪
♫ again tonight ♫
♪ Μπίλι, ο χρόνος, ♪
♫ Billie, time, ♫
♪ ο χρόνος είναι πονηρός κολπατζής. ♪
♫ time is a wily trickster ♫
♪ Κι όμως μια ηχώ ♪
♫ Still an echo ♫
♪ στην καρδιά μου λέει, ♪
♫ in my heart says, ♫
♪ "Αυτή τη φορά έρωτας είναι". ♪
♫ "This time it's love" ♫
(Χειροκρότημα)
(Applause)