Picture this: you’re working a slow shift in a hotel lobby when someone hurriedly approaches the front desk. They found a lost wallet around the corner, but they’re in a rush and don’t have time to follow up. They ask if you can handle it and then run off. Looking at the wallet you see it contains a key, a grocery list, about $13, and three business cards with a name and email you assume belong to the wallet’s owner. So, what do you do?
Föreställ dig det här: du arbetar ett lugnt pass i en hotellreception när en stressad person kommer fram till dig. Hen har hittat en tappad plånbok runt hörnet men har bråttom och hinner inte uppsöka ägaren. Hen frågar om du kan ta hand om det och rusar sen vidare. Du ser att plånboken innehåller en nyckel, en inköpslista, runt 13 dollar, och tre visitkort med ett namn och en emailadress som du antar tillhör plånbokens ägare. Så vad gör du?
Between 2013 and 2016, over 17,000 front-desk workers around the globe were faced with this choice, becoming unwitting participants in a massive study of honesty. And the results surprised top economists and the researchers running the experiment. But to understand what these groups were expecting, we need to spend a little time defining honesty.
Mellan 2013 och 2016 ställdes över 17 000 receptionister från hela världen inför samma val och blev ovetande deltagare i en stor studie av ärlighet. Resultatet överraskade både toppekonomer och forskarna som utförde experimentet. Men för att förstå vad dessa grupper förväntade sig måste vi ägna lite tid åt att definiera ärlighet.
We typically think of honesty in terms of actively telling the truth in our interpersonal relationships. But in fact, every healthy society relies on a shared foundation of honesty. Using public services, making business transactions, and deciding government policies requires a baseline expectation of honesty from our fellow citizens. Because of this, understanding what drives honesty is a vital research subject for economists, psychologists, and sociologists. Unfortunately, honesty can be difficult to investigate when people know they’re being watched. So, researchers have come up with clever ways to analyze this behavior outside the lab. And this global study by the universities of Michigan, Utah, and Zurich sought to answer an important question: will people engage in opportunistic behavior when there’s little-to-no chance of being caught?
Vi tenderar att tänka på ärlighet i termer av att aktivt tala sanning i våra mellanmänskliga relationer. Men varje sunt fungerande samhälle bygger på ett gemensamt fundament av ärlighet. Att nyttja offentlig sektor, göra företagstransaktioner och att bestämma regeringspolitik kräver att man kan förutsätta en grundläggande ärlighet hos varje individ. Därför är vår förståelse av vad som driver ärlighet ett vitalt forskningsområde för ekonomer, psykologer och sociologer. Tyvärr kan ärlighet vara svårt att undersöka när folk vet om att de blir observerade. Så forskare har kommit på smarta sätt att analysera detta beteende utanför labbet. Denna globala studie gjord av universiteten i Michigan, Utah och Zürich sökte svaret på en viktig fråga: kommer människor att ägna sig åt opportunistiskt beteende när risken att åka fast är obefintlig?
In what became known as the Lost Wallet Test, 13 research assistants traveled to 355 cities in 40 different countries, recreating the same scenario in hotels, banks, public offices, and various cultural establishments. The clear wallets ensured participants could see their contents, half of which contained a key, grocery list, and business cards, while the other half also included the equivalent of roughly 13 US dollars. The researchers believed the money would discourage honesty. Specifically, they thought participants’ self-interest would overpower two competing factors: their altruistic desire not to harm the wallet’s owner, and their desire to maintain a positive self-image. Regarding self-image, we generally like to think of ourselves as good and honest. But studies have found people are often able to let themselves off the hook for stealing small amounts of money. As for harming the wallet's owner, the victim of their crime would be abstract. They'd never met this person, and since the wallet had come from another location, it seemed unlikely they ever would.
I vad som kom att bli känt som plånbokstestet reste tretton forskningsassistenter till 355 städer i 40 olika länder och återskapade samma scenario i hotell, banker, offentliga verksamheter och olika kulturinrättningar. Den genomskinliga plånboken säkerställer att deltagarna kan se dess innehåll, varav hälften innehöll en nyckel, en inköpslista och visitkort, meden den andra hälften också innehöll motsvarande 13 amerikanska dollar. Forskarna trodde att pengarna skulle motivera oärlighet. De trodde att deltagarnas egenintresse skulle övermanna två konkurrerande faktorer: det altruistiska begäret att inte skada plånbokens ägare samt begäret att bibehålla en positiv självbild. Beträffande självbild brukar vi generellt vilja se oss själva som goda och ärliga. Men enligt studier klandrar många inte sig själva om de stjäl små summor pengar. Och vad gäller att skada plånbokens ägare, skulle offret för deras brott vara abstrakt. De hade aldrig träffat denna person och eftersom plånboken kommit från annan plats verkade det osannolikt att de någonsin skulle träffas.
For these reasons, researchers expected money-filled wallets to be reported less often, and the 279 economists they surveyed agreed. But to their surprise, the study found the exact opposite. While only 46% of cash-free wallets were reported, 61% of cash wallets were called in. This pattern held true across the globe, regardless of the participants’ age, gender, or whether they were being observed during the wallet drop-off. And when researchers tried increasing the temptation to be dishonest with wallets containing nearly $100, the results surprised them again. People reported 72% of these big money wallets.
På grund av detta förväntade forskarna sig att pengafyllda plånböcker mer sällan skulle anmälas och de 279 tillfrågade ekonomerna höll med. Men till deras överraskning fann studien motsatsen. Endast 46% av de pengafria plånböckerna anmäldes men 61% av de med pengar rapporterades. Detta mönster visade sig stämma över hela världen, oavsett deltagarnas ålder, kön, och ifall de blev observerade när plånboken lämnades. Och när forskarna försökte öka lockelsen att vara oärlig med plånböcker som innehåll uppemot 100 dollar överraskade resultatet igen. 72% av dessa pengafyllda plånböcker anmäldes.
There are a lot of theories for why honesty goes up as the wallet becomes more valuable. The $100 wallet certainly increases self-interest. But in international follow-up surveys, people reported that taking larger sums of money felt more like theft, making it harder to maintain a positive self-image. It’s also possible that when the financial stakes are higher, so is the perceived harm to the wallet’s owner. Others have suggested that our commitment to honesty could be altered in professional settings, meaning participants might have acted differently outside the office.
Man har flera teorier om varför ärligheten ökar när plånboken blir mer värdefull. Dessa hundradollarsplånböcker ökar absolut egenintresset. Men i internationella uppföljningsundersökningar svarade deltagare att om man tog större summor kändes det mer som stöld, vilket gjorde det svårare att bibehålla en positiv självbild. Det är också möjligt att när den ekonomiska insatsen är högre så ökar den upplevda skadan mot plånbokens ägare. Andra har föreslagit att vår strävan efter ärlighet kan förändras i en yrkessituation, vilket skulle betyda att deltagare skulle bete sig annorlunda utanför arbetet.
Still, this result suggests that self-interest might not be as powerful as we often think. Seeing yourself as an honest person can motivate you to be an honest person. And by modeling this behavior and celebrating it and others, we can help create an honest society we can all rely on.
Ändå antyder detta resultat att egenintresset kanske inte är så kraftfullt som vi ofta tror. Att se sig själv som en ärlig person kan motivera en att vara en ärlig person. Och genom att återskapa sådant beteende och hylla det hos andra kan vi hjälpas åt att skapa ett ärligt samhälle alla kan lita på.