Picture this: you’re working a slow shift in a hotel lobby when someone hurriedly approaches the front desk. They found a lost wallet around the corner, but they’re in a rush and don’t have time to follow up. They ask if you can handle it and then run off. Looking at the wallet you see it contains a key, a grocery list, about $13, and three business cards with a name and email you assume belong to the wallet’s owner. So, what do you do?
Se for deg dette: du har en rolig vakt på hotellet, når noen kommer mot deg i resepsjonen. De fant en lommebok utenfor, men har det travelt og har ikke tid til å følge opp. De ber deg om å fikse dette, så drar de av gårde. Du ser at lommeboka inneholder en nøkkel, en handleliste, rundt 13 dollar og tre visittkort med navn og e-post som du antar tilhører lommebokas eier. Hva gjør du?
Between 2013 and 2016, over 17,000 front-desk workers around the globe were faced with this choice, becoming unwitting participants in a massive study of honesty. And the results surprised top economists and the researchers running the experiment. But to understand what these groups were expecting, we need to spend a little time defining honesty.
Mellom 2013 og 2016 stod over 17 000 resepsjonister i hele verden overfor dette valget, og ble uvitende deltakere i en stor studie om ærlighet. Resultatet overrasket økonomene og forskerne som gjennomførte forsøket. Men for å forstå hva disse gruppene forventet, trenger vi å definere ærlighet.
We typically think of honesty in terms of actively telling the truth in our interpersonal relationships. But in fact, every healthy society relies on a shared foundation of honesty. Using public services, making business transactions, and deciding government policies requires a baseline expectation of honesty from our fellow citizens. Because of this, understanding what drives honesty is a vital research subject for economists, psychologists, and sociologists. Unfortunately, honesty can be difficult to investigate when people know they’re being watched. So, researchers have come up with clever ways to analyze this behavior outside the lab. And this global study by the universities of Michigan, Utah, and Zurich sought to answer an important question: will people engage in opportunistic behavior when there’s little-to-no chance of being caught?
Vi forbinder ærlighet med å aktivt fortelle sannheten til andre mennesker. Faktum er at sunne samfunn avhenger av et felles fundament av ærlighet. Å benytte seg av offentlige tjenester, å drive forretning, og avgjøre regjeringspolitikk krever en felles forventning om ærlighet fra våre medborgere. På grunn av dette, er forståelse av hva som driver ærlighet et viktig forskningstema for økonomer, psykologer og sosiologer. Beklageligvis er ærlighet vanskelig å undersøke når man vet at man blir observert. Forskere har funnet smarte måter å analysere denne oppførselen på utenfor labben. Denne globale studien utført av universiteter i Michigan, Utah og Zurich søkte svaret på et viktig spørsmål: vil mennesker ta opportunistisk valg når det er liten eller ingen sjanse for å bli tatt?
In what became known as the Lost Wallet Test, 13 research assistants traveled to 355 cities in 40 different countries, recreating the same scenario in hotels, banks, public offices, and various cultural establishments. The clear wallets ensured participants could see their contents, half of which contained a key, grocery list, and business cards, while the other half also included the equivalent of roughly 13 US dollars. The researchers believed the money would discourage honesty. Specifically, they thought participants’ self-interest would overpower two competing factors: their altruistic desire not to harm the wallet’s owner, and their desire to maintain a positive self-image. Regarding self-image, we generally like to think of ourselves as good and honest. But studies have found people are often able to let themselves off the hook for stealing small amounts of money. As for harming the wallet's owner, the victim of their crime would be abstract. They'd never met this person, and since the wallet had come from another location, it seemed unlikely they ever would.
I det som ble kjent som “gjenglemt lommebok-testen,” reiste 13 forskningsassistenter til 355 byer i 40 forskjellige land, hvor de gjenskapte den samme situasjonen på hoteller, banker, offentlige kontorer, og kulturinstitusjoner. Den gjennomsiktige lommeboka gjorde at deltakerne kunne se innholdet, halvparten som inneholdt en nøkkel, en handleliste og visittkort, mens den andre halvparten også inkluderte tilsvarende 13 amerikanske dollar. Forskerne antok at pengene ville gjøre folk mer uærlige. Helt konkret trodde de at deltakernes egennytte ville overvinne to konkurrerende faktorer: deres uegennyttige ønske om å ikke skade lommebokas eier, og deres ønske om å opprettholde et positivt selvbilde. Når det gjelder selvbilde, liker vi å tenke på oss selv som gode og ærlige. Studier viser derimot at folk ofte tillater seg selv å slippe unna med å stjele penger når det er små beløp. Når det gjelder det å skade lommebokas eier, blir offeret for lovbruddet noe abstrakt. De møtte aldri denne personen, og siden lommeboka kom fra et annet sted ville det være usannsynlig at de ville møte dem.
For these reasons, researchers expected money-filled wallets to be reported less often, and the 279 economists they surveyed agreed. But to their surprise, the study found the exact opposite. While only 46% of cash-free wallets were reported, 61% of cash wallets were called in. This pattern held true across the globe, regardless of the participants’ age, gender, or whether they were being observed during the wallet drop-off. And when researchers tried increasing the temptation to be dishonest with wallets containing nearly $100, the results surprised them again. People reported 72% of these big money wallets.
På grunn av dette, forventet forskerne at pengefylte lommebøker ville bli rapportert færrest ganger, og de 279 økonomene de spurte var enige. Til deres overraskelse viste studiet det stikk motsatte. Bare 46% av lommebøker uten kontanter ble rapportert, mens 61% av de med kontanter ble rapportert. Dette mønsteret holdt seg hele veien, uavhengig av deltakerens alder, kjønn eller om de ble observert mens lommeboka ble levert. Når forskerne prøvde å øke fristelsen til å være uærlig med lommebøker fylt med nesten 100 dollar, overrasket resultatet dem igjen. 72% av disse lommebøkene ble rapportert.
There are a lot of theories for why honesty goes up as the wallet becomes more valuable. The $100 wallet certainly increases self-interest. But in international follow-up surveys, people reported that taking larger sums of money felt more like theft, making it harder to maintain a positive self-image. It’s also possible that when the financial stakes are higher, so is the perceived harm to the wallet’s owner. Others have suggested that our commitment to honesty could be altered in professional settings, meaning participants might have acted differently outside the office.
Det er mange teorier om hvorfor ærligheten går opp når lommeboka inneholder mer penger. Lommeboka med 100 dollar øker egennytten. I oppfølgende undersøkelser internasjonalt, opplyste folk at å ta høyere summer føltes mer som tyveri, noe som gjorde det vanskelig å opprett- holde et positivt selvbilde. Det er mulig at når den økonomiske risikoen var høyere, så ble det oppfattet som skade på lommebokas eier. Andre foreslo at forpliktelsen om ærlighet kunne endres i profesjonelle situasjoner, slik at deltakerne kunne ha handlet annerledes utenfor jobben.
Still, this result suggests that self-interest might not be as powerful as we often think. Seeing yourself as an honest person can motivate you to be an honest person. And by modeling this behavior and celebrating it and others, we can help create an honest society we can all rely on.
Resultatet tyder på at egennytten ikke er så mektig som vi ofte tror. Å se seg selv som en ærlig person kan motivere deg til å være en ærlig person. Ved å forme denne atferden og feire den, kan vi skape et ærlig samfunn som vi alle kan stole på.