Δύο βάτραχοι έκαναν τα δικά τους μέσα στον βάλτο τους όταν ΓΟΥΑΠ - κάποιος τους απήγαγε.
Two frogs are minding their own business in the swamp when WHAM— they’re kidnapped.
Βρίσκονται σε μια κουζίνα, αιχμάλωτοι ενός απειλητικού σεφ. Αυτός βράζει νερό σε μια κατσαρόλα και ρίχνει τον έναν βάτραχο μέσα. Αλλά ο βάτραχος δεν θα του κάνει τη χάρη. Με το που νιώθει το καυτό νερό στα πόδια του πηδάει έξω από το παράθυρο.
They come to in a kitchen, captives of a menacing chef. He boils up a pot of water and lobs one of the frogs in. But it’s having none of this. The second its toes hit the scalding water it jumps right out the window.
Ο σεφ ξαναγεμίζει την κατσαρόλα με νερό, αλλά αυτήν τη φορά δεν το ζεσταίνει. Πετάει τον άλλον βάτραχο μέσα, και αυτός ο βάτραχος είναι μια χαρά. Τότε ο σεφ ανοίγει το μάτι, πολύ χαμηλά, και η θερμοκρασία του νερού ανεβαίνει αργά Τόσο αργά που ο βάτραχος δεν το προσέχει καν. Μάλιστα, απολαμβάνει κιόλας τη ζεστασιά. Μόνο όταν το νερό βγάζει φυσαλίδες καταλαβαίνει πως είναι ψημένος.
The chef refills the pot, but this time he doesn’t turn on the heat. He plops the second frog in, and this frog’s okay with that. The chef turns the heat on, very low, and the temperature of water slowly rises. So slowly that the frog doesn’t notice. In fact, it basks in the balmy water. Only when the surface begins to bubble does the frog realize: it’s toast.
Το αστείο με αυτήν την παραβολή είναι πως δεν είναι
What’s funny about this parable is that it’s not scientifically true... for frogs.
επιστημονικά ακριβής... για τα βατράχια. Στην πραγματικότητα, ο βάτραχος θα αντιληφθεί το θερμαινόμενο νερό και θα αποζητήσει ένα ασφαλές μέρος. Οι άνθρωποι, από την άλλη, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι όταν καθόμαστε στην κατσαρόλα και ανεβάζουμε σταδιακά τη θερμοκρασία, ενώ επιμένουμε πως δεν είμαστε εμείς αυτοί που την ανεβάζουμε, και μαλώνουμε για το αν πρέπει να εμπιστευόμαστε τα θερμόμετρα, και αναρωτιόμαστε - ακόμα και αν έχουν δίκιο, έχει σημάσια;
In reality, a frog will detect slowly heating water and leap to safety. Humans, on the other hand, are a different story. We’re perfectly happy to sit in the pot and slowly turn up the heat, all the while insisting it isn’t our hand on the dial, arguing about whether we can trust thermometers, and questioning— even if they’re right, does it matter?
Έχει.
It does.
Από το 1850, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει ανέβει κατά 1 βαθμό Κελσίου. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ, αλλά είναι.
Since 1850, global average temperatures have risen by 1 degree Celsius. That may not sound like a lot, but it is.
Γιατί; 1 βαθμός είναι ο μέσος όρος. Πολλά μέρη έχουν ζεσταθεί πολύ περισσότερο. Κάποια μέρη στην Αρκτική ήδη έχουν ζεσταθεί κατά 4 βαθμούς. Αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβει κατά ακόμη 1 βαθμό, οι πιο κρύες νύχτες στην Αρκτική μπορεί να είναι κατά 10 βαθμούς πιο ζεστές. Οι πιο ζεστές μέρες στη Βομβάη μπορεί να είναι κατά 5 βαθμούς πιο ζεστές.
Why? 1 degree is an average. Many places have already gotten much warmer than that. Some places in the Arctic have already warmed 4 degrees. If global average temperatures increase 1 more degree, the coldest nights in the Arctic might get 10 degrees warmer. The warmest days in Mumbai might get 5 degrees hotter.
Πώς φτάσαμε τότε σε αυτό το σημείο;
So how did we get here?
Σχεδόν όλα όσα θεμελιώνουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα: κάρβουνο, πετρέλαιο, και φυσικό αέριο γεμάτο άνθρακα από αρχαία οργανικη ύλη. Όταν καίμε ορυκτά καύσιμα, απελευθερώνουμε διοξείδιο του άνθρακα το οποίο συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα, όπου και παραμένει για εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες χρόνια, επιτρέποντας στη ζέστη να μπει μέσα αλλά όχι να βγει έξω.
Almost everything that makes modern life possible relies on fossil fuels: coal, oil, and gas full of carbon from ancient organic matter. When we burn fossil fuels, we release carbon dioxide that builds up in our atmosphere, where it remains for hundreds or even thousands of years, letting heat in, but not out.
Η ζέστη προέρχεται από τον ήλιο, περνάει μέσα από την ατμόσφαιρα στη Γη, απορροφάται και ζεσταίνει τα πάντα. Τα θερμά αντικείμενα εκπέμπουν υπέρυθρη ακτινοβολία, η οποία θα έπρεπε να επιστρέφει πίσω στο διάστημα, καθώς τα περισσότερα αέρια της ατμόσφαιρας δεν μπορούν να την απορροφήσουν. Αλλά τα αέρια του θερμοκηπίου - το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο - απορροφούν τα υπέρυθρα κύματα. Επομένως, όταν προσθέτουμε περισσότερα από αυτά τα αέρια στην ατμόσφαιρα, λιγότερη θερμότητα επιστρέφει στο διάστημα και ο πλανήτης υπερθερμαίνεται.
The heat comes from sunlight, which passes through the atmosphere to Earth, where it gets absorbed and warms everything up. Warm objects emit infrared radiation, which should pass back out into space, because most atmospheric gases don’t absorb it. But greenhouse gases— carbon dioxide and methane— do absorb infrared wavelengths. So when we add more of those gases to the atmosphere, less heat makes it back out to space, and our planet warms up.
Αν συνεχίσουμε να εκπέμπουμε αέρια του θερμοκηπίου με αυτόν τον ρυθμό, οι επιστήμονες προβλέπουν πως οι θερμοκρασίες θα ανέβουν κατά 4 βαθμούς σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα μέχρι το 2100. Έχουν θέσει τον 1.5 βαθμό υπερθέρμανσης - δηλαδή μισό βαθμό περισσότερο από την τωρινή παγκόσμια μέση θερμοκρασία - ως το όριο πέρα από το οποίο οι αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα είναι εξαιρετικά σοβαρές. Για να μην ξεπεράσουμε αυτό το όριο, πρέπει να μηδενίσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
If we keep emitting greenhouse gases at our current pace, scientists predict temperatures will rise 4 degrees from their pre-industrial levels by 2100. They’ve identified 1.5 degrees of warming— global averages half a degree warmer than today’s— as a threshold beyond which the negative impacts of climate change will become increasingly severe. To keep from crossing that threshold, we need to get our greenhouse gas emissions down to zero as fast as possible.
Ή, καλύτερα, πρέπει να φτάσουμε τις εκπομπές στο «καθαρό μηδέν», πράγμα που σημαίνει πως μπορεί ακόμη να υπάρχουν κάποια από αυτά τα αέρια στην ατμόσφαιρα, αλλά μειώνουμε ίση ποσότητα με αυτήν που εκπέμπουμε.
Or rather, we have to get emissions down to what's called net zero, meaning we may still be putting some greenhouse gases into the atmosphere, but we take out as much as we put in.
Αυτό δεν σημαίνει πως μπορούμε να εκπέμπουμε και να απομονώνουμε
This doesn’t mean we can just keep emitting and sequester all that carbon—
όλον αυτόν τον άνθρακα - δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις εκπομπές μας μέσω φυσικών μεθόδων, και τεχνολογικές λύσεις θα ήταν εξωφρενικά ακριβές και θα χρειάζονταν τεράστιους χώρους μόνιμης αποθήκευσης. Αντίθετα, καθώς αντικαθιστούμε το κάρβουνο το πετρέλαιο, και το φυσικό αέριο με καθαρές πηγές ενέργειας και καύσιμα, το οποίο θα πάρει αρκετό καιρό, μπορούμε να περιορίσουμε τη ζημιά αφαιρώντας τον άνθρακα από την ατμόσφαιρα.
we couldn’t keep up with our emissions through natural methods, and technological solutions would be prohibitively expensive and require huge amounts of permanent storage. Instead, while we switch from coal, oil, and natural gas to clean energy and fuels, which will take time, we can mitigate the damage by removing carbon from the atmosphere.
Το να πηδήξουμε έξω από την παροιμιώδη κατσαρόλα δεν είναι επιλογή, αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι που οι βάτραχοι δεν μπορούν: να πάμε και να χαμηλώσουμε τη θερμοκρασία.
Jumping out of the proverbial pot isn’t an option, but we can do something the frogs can’t: reach over, and turn down the heat.