Rejection hurts. It’s incredibly painful to feel like you’re not wanted— and we do mean painful. fMRI studies have found that rejection elicits brain activity in multiple neural regions that process physical pain. And the language we use to describe rejection mirrors this experience. Researchers recorded over a dozen languages that relate rejection to being hurt, using terms like “crushed” or “broken-hearted.” So why does rejection trigger such a strong response, and is there any way to cope with this unique kind of pain?
Fáj, amikor elutasítanak minket. Elképesztően fájdalmas érezni, hogy nem kellünk, és ez tényleg fájdalomérzetet jelent. FMRI kutatások kimutatták, hogy az elutasítottság az agy számos olyan idegterületét aktiválja, amelyek a fájdalomérzetért felelősek. Az elutasítottságot leíró nyelvezet is tükrözi ezt a tapasztalatot. A kutatók több mint 12 nyelvnél észlelték, hogy az elutasítottságot kifejező szavak fizikai fájdalmat írnak le: “össze vagyok törve” vagy “fáj a szívem”. Vajon miért idéz elő az elutasítottság ilyen erős választ, és vajon hogyan küzdhetünk meg ezzel a különleges fájdalommal?
Psychologists often describe rejection as what happens when we perceive that others don’t value having social connections with us. This could occur when we’re abandoned by a romantic partner, excluded from a group, or outright discriminated against. But it’s worth noting that these interpersonal rejections have a social element that distinguishes them from not getting a job. In these experiences, we perceive that the rejecting party undervalues our relationship. And while the pain of rejection often increases the more we value a relationship, even rejections by relative strangers can hurt our feelings.
A pszichológusok szerint elutasítottságot érzünk, ha úgy érzékeljük, mások nem értékelik a velünk való társas kapcsolatukat. Például, amikor partnerünk szakít velünk; kizárnak minket egy csoportból vagy egyenesen diszkriminálnak minket. Fontos azonban megjegyezni, hogy ezek az elutasítások társas jellegük miatt nem ugyanolyanok, mint amikor nem kapunk meg egy állást. Ezekben az esetekben úgy érezzük, hogy az elutasító fél nem értékeli eléggé velünk való kapcsolatát. Míg az elutasítottságból fakadó fájdalom gyakran erősebb, ha közeli kapcsolatainkban történik, az is fájdalmat okoz, ha idegenek utasítanak vissza minket.
This might seem like an overreaction, but just as bodily pain warns us about perceived threats to our physical well-being, hurt feelings warn us about perceived threats to our social well-being. Some behavioral psychologists argue this warning system developed when our prehistoric ancestors lived in small clans and depended on everyone they knew for survival. These humans may have evolved to perceive rejection from anyone as a potential threat to their safety. It’s impossible to confirm this kind of evolutionary theory, but wherever this warning system came from, it doesn't include instructions for how to process this intense emotional experience. So, the next time you’re feeling rejected, try asking yourself these questions.
Ez túlreagálásnak tűnhet, de ahogy a testi fájdalom figyelmeztet a jóllétünkre leselkedő veszélyre, úgy a megbántottságérzet figyelmeztet a társas jóllétünket fenyegető veszélyre. Néhány behaviorista pszichológus úgy véli, hogy ez a jelzőrendszer akkor fejlődött ki, amikor prehisztorikus elődeink klánokban éltek, és egymástól függött a túlélésük. Az ember fejlődése során akkor oda jutott, hogy mások elutasítását potenciális veszélyként azonosítsa. Ezt az evolúciós elméletet lehetetlen bizonyítani, de származzon bárhonnan is ez a jelzőrendszer, nem tartalmaz iránymutatást arra, hogyan dolgozható fel ez az erős érzelmi fájdalom. Ha elutasítottnak érezzük magunkat, kérdezzük meg magunktól elsősorban azt,
The first thing to consider is your relationship with the person rejecting you. Is this someone who knows you well and whose opinion you hold dear? Or is it just a loose acquaintance? If it’s the latter, that might help you answer the second question: does this rejection really matter? It can sting when a stranger doesn't laugh at your joke, but it doesn’t make sense to react strongly to a rejection with little impact on your life.
milyen a kapcsolatunk az adott személlyel, aki éppen elutasít minket. Olyan személyről van szó, aki jól ismer, és akinek számít a véleménye? Vagy lazább a kapcsolatunk? Ha az utóbbi, akkor segíthet a második kérdés: Számít ez az elutasítás? Rosszul eshet, ha egy ismeretlen nem nevet a viccünkön, de nem érdemes erősen reagálni olyan elutasításra, amely csak kis mértékben hat az életünkre.
Of course, brushing off even a minor rejection is easier said than done, since how you perceive yourself also factors into this equation. You likely feel more confident in some circumstances than others, and people tend to be especially sensitive to rejection in situations where they have a low opinion of themselves. So much so, that they even become more likely to misinterpret other people’s neutral reactions as rejections. This is why it can be helpful to both reflect on your self-view and ask yourself if the other person is actually rejecting you. This might seem like an odd question. But you may find that while the other person didn’t treat you as you would have liked, they still value your relationship. In some cases, it's also helpful to consider whether you were expecting more acceptance than was reasonable.
Persze könnyebb ezt mondani, mint megtenni, ugyanis az érzésintenzitást befolyásolja az énképünk. Olykor magabiztosabbak vagyunk, mint mások, de különösen érzékenyen reagálunk olyan helyzetekben, amelyekben magunkat is lebecsüljük. Olyannyira, hogy hajlamosak vagyunk elutasításként értelmezni mások semleges reakcióját. Ezért segíthet, ha reflektálunk magunkra, és feltesszük a kérdést, hogy a másik éppen tényleg elutasít-e. Ez a kérdés furcsának hathat. De kiderülhet, hogy bár a másik nem úgy bánik velünk, ahogy szerettük volna, még értékelheti a kapcsolatunkat. Időnként az is segíthet, ha megvizsgáljuk, nem vártunk-e az indokoltnál több elfogadást.
Unfortunately, after asking these questions, you might still conclude that a person close to you doesn’t value your relationship as much as you do. This is a painful realization, but it can help to remember two things. First, this rejection isn't just about you. The other party wants something different from your relationship, and what they want might be unreasonable, unfair, or simply not what you have to give. Second, their rejection isn’t proof that there’s something wrong with you. The pain you’re feeling is just part of a system nudging you to think about your interpersonal relationships. And by reflecting on your behavior, you can find clues to help better understand the rejection and think critically about the relationship you want to have with this person.
Sajnos, miután feltettük ezeket kérdéseket, juthatunk arra, hogy a hozzánk közel álló személy nem értékeli a velünk való kapcsolatát annyira, mint mi. Ez fájdalmas felismerés, de két dologra segíthet emlékezni. Egyrészt, az elutasítás nem csak rólunk szól. A másik fél mást vár el a kapcsolattól, és amit vár, lehet indokolatlan, igazságtalan, vagy olyasmi, amit nem nekünk kell megadnunk. Másrészt, az elutasításuk nem azt jelenti, hogy velünk nincs rendben valami. A fájdalom, amit érzünk csupán egy rendszer eleme, amely arra sarkall, gondolkozzunk el az adott kapcsolatról. Viselkedésünket vizsgálva támpontokra lelhetünk, amelyek segíthetik az elutasítás értelmezését, és a kapcsolat kritikus átgondolására ösztönöznek.
Every relationship and rejection is unique. But whatever the specifics, it’s important to remember that you’re never alone in all of this. Everyone deals with rejection throughout their life— even those who seem confident in their belonging. And one of the most common ways to cope with this universal experience is to reconnect with those who already accept you.
Minden kapcsolat és elutasítás más. Bárhogyan is különböznek, fontos tudnunk, hogy ilyesmi nem csak velünk esik meg. Az elutasítottságot egyszer mindenki megtapasztalja, még azok is, akiknek stabilak a társas kapcsolataik. A legbevettebb módja az elutasítással való megküzdésnek, hogy szorosabbra fűzzük a kapcsolatunkat azokkal, akik biztosan elfogadnak minket.