Today, plastics are everywhere. All of this plastic originated from one small object— that isn’t even made of plastic.
Astăzi, materialele plastice sunt peste tot. Tot plasticul își are originea în acest obiect mic, care nici măcar nu este realizat din plastic.
For centuries, billiard balls were made of ivory from elephant tusks. But when excessive hunting caused elephant populations to decline in the 19th century, billiard balls makers began to look for alternatives, offering huge rewards. So in 1863 an American named John Wesley Hyatt took up the challenge. Over the next five years, he invented a new material called celluloid, made from cellulose, a compound found in wood and straw.
Timp de secole, bilele de biliard erau făcute din fildeș de elefant. Dar când vânatul excesiv a cauzat scăderea populațiilor de elefanți în secolul XIX, producătorii de bile de biliard au început să se uite după alternative, oferind recompense uriașe. Așadar, în 1863, un american numit John Wesley Hyatt a acceptat provocarea. În următorii cinci ani, el a inventat un nou material numit celuloid,
Hyatt soon discovered celluloid couldn’t solve the billiard ball problem–– the material wasn’t heavy enough and didn’t bounce quite right. But it could be tinted and patterned to mimic more expensive materials like coral, tortoiseshell, amber, and mother-of-pearl. He had created what became known as the first plastic.
realizat din celuloză, un compus găsit în lemn și paie. Hyatt a descoperit curând că celuloidul nu rezolva problema bilelor de biliard; materialul nu era îndeajuns de greu și nu sărea prea bine. Dar putea fi colorat și se puteau aplica modele pe el care să imite materiale mai scumpe, precum coralul, carapace de broască țestoasă, chihlimbar și sidef.
The word ‘plastic’ can describe any material made of polymers, which are just the large molecules consisting of the same repeating subunit. This includes all human-made plastics, as well as many of the materials found in living things. But in general, when people refer to plastics, they’re referring to synthetic materials. The unifying feature of these is that they start out soft and malleable and can be molded into a particular shape.
El a creat ce a devenit cunoscut ca primul plastic. Cuvântul „plastic” poate descrie orice material făcut din polimeri, care sunt doar niște molecule mari ce constau din aceeași unitate repetată. Asta include tot plasticul realizat de oameni, dar și multe materiale găsite în lucrurile vii. Dar în general, când oamenii se referă la plastic, se referă de fapt la materiale sintetice. Caracteristica comună este că sunt moi și maleabile
Despite taking the prize as the first official plastic, celluloid was highly flammable, which made production risky. So inventors began to hunt for alternatives. In 1907 a chemist combined phenol— a waste product of coal tar— and formaldehyde, creating a hardy new polymer called bakelite. Bakelite was much less flammable than celluloid and the raw materials used to make it were more readily available.
și pot fi modelate într-o formă anume. Cu toate că e considerat oficial primul plastic, celuloidul era foarte inflamabil, ceea ce făcea producția riscantă. Așa că inventatorii au început să caute alternative. În 1907, un chimist a combinat fenol, un deșeu al gudronului de cărbune și formaldehidă, creând un polimer nou dur numit bachelită. Bachelita era mai puțin inflamabilă decât celuloidul, iar materiile prime
Bakelite was only the beginning. In the 1920s, researchers first commercially developed polystyrene, a spongy plastic used in insulation. Soon after came polyvinyl chloride, or vinyl, which was flexible yet hardy. Acrylics created transparent, shatter-proof panels that mimicked glass. And in the 1930s nylon took centre stage— a polymer designed to mimic silk, but with many times its strength. Starting in 1933, polyethylene became one of the most versatile plastics, still used today to make everything from grocery bags, to shampoo bottles, to bulletproof vests.
folosite la fabricare erau mai disponibile. Bachelita a fost doar începutul. În anii 1920, cercetătorii au dezvoltat comercial pentru prima dată polistirenul, un plastic buretos folosit pentru izolare. Curând a venit clorura de polivinil, sau vinilul, care era flexibil, dar dur. Acrilicele creau panouri transparente, rezistente la spargere care imitau sticla. Iar în anii 1930 nailonul a ocupat o poziție centrală; un polimer gândit pentru a imita mătasea, dar mult mai puternic. Începând cu 1933, polietilena a devenit una dintre cele mai versatile materiale plastice, încă folosită astăzi pentru a realiza orice de la pungi, la sticle de șampon,
New manufacturing technologies accompanied this explosion of materials. The invention of a technique called injection-moulding made it possible to insert melted plastics into molds of any shape, where they would rapidly harden. This created possibilities for products in new varieties and shapes— and a way to inexpensively and rapidly produce plastics at scale. Scientists hoped this economical new material would make items that once had been unaffordable accessible to more people.
la veste anti-glonț. Noile tehnologii de fabricație au acompaniat apariția de noi materiale. Invenția tehnicii numită turnare prin injecție a făcut posibilă inserarea materialelor plastice topite în mulaje de orice formă, unde se vor întări rapid. Asta a creat posibilitatea apariției de produse noi de diferite forme și un mod ieftin și rapid de a produce materiale plastice în masă. Oamenii de știință au sperat că acest material economic nou
Instead, plastics were pushed into service in World War Two. During the war, plastic production in the United States quadrupled. Soldiers wore new plastic helmet liners and water-resistant vinyl raincoats. Pilots sat in cockpits made of plexiglass, a shatterproof plastic, and relied on parachutes made of resilient nylon.
va face obiectele odată inaccesibile, accesibile pentru mai mulți oameni. În schimb, materialele plastice au fost folosite în al doilea Război Mondial. În timpul războiului, producția de plastic în SUA s-a mărit de patru ori. Soldații au purtat căști din plastic și pelerine rezistente la apă din vinil. Piloții au stat în cabine din plexiglas, un plastic rezistent la spargeri
Afterwards, plastic manufacturing companies that had sprung up during wartime turned their attention to consumer products. Plastics began to replace other materials like wood, glass, and fabric in furniture, clothing, shoes, televisions, and radios. Versatile plastics opened up possibilities for packaging— mainly designed to keep food and other products fresh for longer. Suddenly, there were plastic garbage bags, stretchy plastic wrap, squeezable plastic bottles, takeaway cartons, and plastic containers for fruit, vegetables, and meat.
și s-au bazat pe parașute realizate din nailon rezistent. După asta, companiile producătoare de plastic care au apărut în timpul războiului și-au întors atenția către produse pentru consumatori. Plasticul a început să înlocuiască alte materiale ca lemnul, sticla și textilele în mobilă, haine, pantofi, televizoare și radiouri. Materialele plastice versatile au creat multe posibilități de ambalare, concepute pentru a menține mâncarea și alte produse proaspete mai mult timp. Dintr-o dată, existau saci de gunoi din plastic, folii din plastic, sticle ce se pot turti din plastic, ambalaje de mâncare la pachet și containere din plastic pentru fructe, legume și carne.
Within just a few decades, this multifaceted material ushered in what became known as the “plastics century.” While the plastics century brought convenience and cost-effectiveness, it also created staggering environmental problems. Many plastics are made of nonrenewable resources. And plastic packaging was designed to be single-use, but some plastics take centuries to decompose, creating a huge build up of waste.
În câteva decenii, acest material versatil a introdus ce a devenit cunoscut ca „secolul materialelor plastice”. Chiar dacă secolul materialelor plastice a adus confort și eficacitate, a creat probleme de mediu nemaivăzute. Multe materiale plastice sunt realizate din resurse nereutilizabile. Iar ambalajele din plastic sunt concepute pentru unică folosință, dar unor materiale plastice le ia secole să se descompună, creând acumulări uriașe de deșeuri.
This century we’ll have to concentrate our innovations on addressing those problems— by reducing plastic use, developing biodegradable plastics, and finding new ways to recycle existing plastic.
În acest secol va trebui să ne concentrăm inovațiile ca să adresăm acele probleme, prin reducerea utilizării plasticului, dezvoltarea plasticului biodegradabil și găsirea de noi metode pentru a recicla plasticul deja existent.