During their training, medical residents learn countless techniques, surgeries, and procedures which they’ll later use to save lives. Being able to remember these skills can quite literally be a matter of life and death. With this in mind, a 2006 research study took a class of surgical residents learning to suture arteries and split them into two groups. Each received the same study materials, but one group implemented a small change in how they studied them. And when tested one month later, this group performed the surgeries significantly better than the other residents.
În timpul instruirii lor, rezidenții învață nenumărate tehnici, intervenții chirurgicale și proceduri pe care le vor folosi ulterior pentru a salva vieți. Capacitatea de a memora aceste abilități poate fi literalmente o chestiune de viață și de moarte. În 2006, a fost realizat un studiu pe o clasă de rezidenți care învățau sutura arterelor și i-a împărțit în două grupuri. Fiecare a primit aceleași materiale de studiu, dar un grup a implementat o mică schimbare în procesul de studiu. Când au fost testați o lună mai târziu, intervențiile chirurgicale ale acestui grup au fost semnificativ mai bune decât ale celorlalți rezidenți.
We’ll discuss the secret to that group’s success, along with two other highly effective study techniques which can be applied both in and out of the classroom. But to understand why these methods work, let's first unpack how the brain learns and stores information.
Vom discuta secretul succesului acelui grup, împreună cu alte două tehnici de studiu extrem de eficiente, care pot fi aplicate atât în clasă, cât și în afara acesteia. Dar pentru a înțelege de ce funcționează aceste metode, să vedem mai întâi modul cum învață creierul și stochează informații.
Say you're trying to memorize the anatomy of the heart. When you’re introduced to a new concept, the memory is temporarily encoded in groups of neurons in a brain area called the hippocampus.
Să zicem că încercați să memorați anatomia inimii. Când e introdus un nou concept, memoria e codificată temporar în grupuri de neuroni dintr-o zonă a creierului numită hipocamp.
As you continue to learn about workings of the heart in class or study its chambers for an exam, you reactivate these same neurons. This repeated firing strengthens the connections between the cells, stabilizing the memory. Gradually, the knowledge of heart anatomy is stored long-term, which involves another brain area known as the neocortex. How information is transferred from short-term to long-term storage is still not completely understood, but it’s thought to happen in between study sessions and perhaps most crucially during sleep. Here the new knowledge is integrated with other related concepts you already know, such as how to measure heart rate, or the anatomy of other organs.
Pe măsură ce continuă învățarea despre funcționarea inimii sau despre camerele ei, se reactivează aceiași neuroni. Această stimulare repetată întărește conexiunile dintre celule, stabilizând memoria. Treptat, cunoașterea anatomiei inimii e stocată pe termen lung, ceea ce implică o altă zonă a creierului, cunoscută sub numele de neocortex. Modul de transferare a informațiilor, de la stocarea pe termen scurt la stocarea pe termen lung, nu e încă pe deplin înțeles, dar se crede că se întâmplă între sesiunile de studiu și poate cel mai important, în timpul somnului. Aici noile cunoștințe sunt integrate cu alte concepte conexe pe care le știți deja, cum ar fi modul de măsurare a ritmului cardiac sau anatomia altor organe.
And the process doesn’t end there. Each time you recall heart anatomy, you reactivate the long-term memory, which makes it susceptible to change. The knowledge can be updated, strengthened, and reintegrated with other pieces of information. This is where our first study technique comes in.
Și procesul nu se termină aici. De fiecare dată când vă amintiți anatomia inimii, reactivați memoria pe termen lung, ceea ce o face susceptibilă la schimbare. Cunoștințele pot fi actualizate, consolidate și reintegrate cu alte informații. Aici intervine prima noastră tehnică de studiu.
Testing yourself with flashcards and quizzes forces you to actively retrieve knowledge, which updates and strengthens the memory. Students often prefer other study methods, like rereading textbooks and highlighting notes. But these practices can generate a false sense of competence, since the information is right in front of you. Testing yourself, however, allows you to more accurately gauge what you actually know.
Testarea cu carduri flash și teste te obligă să recuperezi în mod activ cunoștințe, care actualizează și consolidează memoria. Elevii preferă adesea alte metode de studiu, cum ar fi recitirea manualelor și sublinierea notițelor. Dar aceste practici pot genera un fals sentiment de competență, informațiile fiind chiar în fața ta. Cu toate acestea, testarea permite să măsurați mai precis ceea ce știți de fapt.
But what if, while doing this, you can’t remember the answers? Not to worry— making mistakes can actually improve learning in the long term. It’s theorized that as you rack your brain for the answer, you activate relevant pieces of knowledge. Then, when the correct answer is later revealed, the brain can better integrate this information with what you already know.
Dar dacă, în timp ce faceți asta, nu vă puteți aminti răspunsurile? Nu vă faceți griji, greșelile pot îmbunătăți învățarea pe termen lung. Se teoretizează că, pe măsură ce cauți răspunsul, activezi zone relevante de cunoștințe. Apoi, când răspunsul corect este dezvăluit ulterior, creierul poate integra mai bine aceste informații cu ceea ce știi deja.
Our second technique builds on the first. When using flashcards to study, it's best to mix the deck with multiple subjects. Interleaving, or mixing the concepts you focus on in a single session, can lead to better retention than practicing a single skill or topic at a time. One hypothesis of why this works is that, similar to testing, cycling through different subjects forces your brain to temporarily forget, then retrieve information, further strengthening the memory. You may also find connections across the topics, and better understand their differences.
A doua tehnică se bazează pe prima. Când utilizați carduri pentru a studia, cel mai bine e să amestecați pachetul cu mai multe subiecte. Intercalarea sau amestecarea conceptelor pe care vă concentrați într-o singură sesiune poate duce la o mai bună retenție decât practicarea unei singure abilități sau a unui subiect la un moment dat. O ipoteză a motivului pentru care funcționează acest lucru este că, similar cu testarea, ciclismul prin diferiți subiecți forțează creierul să uite temporar, apoi să recupereze informații, consolidând în continuare memoria. De asemenea, puteți găsi conexiuni între subiecte și înțelege mai bine diferențele dintre ele.
Now that you know how and what to study, our final technique concerns when. Spacing your review across multiple days allows for rest and sleep between sessions. While “offline,” the brain is actively at work, storing and integrating knowledge in the neocortex. So while cramming the night before the exam may seem logical— after all, won’t the material be fresh in your mind?— the information won’t stick around for the long term. This brings us back to our medical residents. Both groups studied the surgery for the same amount of time. Yet one group’s training was crammed in a single day, while the other more successful group’s training was spread over four weeks.
Acum că știți cum și ce să studiați, tehnica noastră finală se referă la când. Spațierea revizuirii pe mai multe zile permite odihnă și somn între sesiuni. În timp ce e „offline”, creierul lucrează activ, stocând și integrând cunoștințele în neocortex. Deși studiul intens cu o seară înainte de examen poate părea logic, că materialul va fi proaspăt în mintea ta, informațiile nu vor rămâne pe termen lung. Acest lucru ne aduce înapoi la rezidenții noștri. Ambele grupuri au studiat operația pentru aceeași perioadă de timp. Cu toate astea, antrenamentul unui grup a fost înghesuit într-o singură zi, iar antrenamentul celuilalt grup mai de succes a fost împărțit pe parcursul a patru săptămâni.
The reason all three of these study techniques work is because they’re designed with the brain in mind. They complement and reinforce the incredible way the brain works, sorting through and storing the abundance of information it’s fed day after day.
Motivul pentru care funcționează toate aceste trei tehnici de studiu e pentru că sunt concepute având în vedere creierul. Ele completează și consolidează modul incredibil în care funcționează creierul, sortând și stocând abundența de informații cu care e hrănit zi de zi.