During their training, medical residents learn countless techniques, surgeries, and procedures which they’ll later use to save lives. Being able to remember these skills can quite literally be a matter of life and death. With this in mind, a 2006 research study took a class of surgical residents learning to suture arteries and split them into two groups. Each received the same study materials, but one group implemented a small change in how they studied them. And when tested one month later, this group performed the surgeries significantly better than the other residents.
I løpet av utdanningen lærer turnusleger utallige teknikker, operasjoner og prosedyrer som de senere vil bruke for å redde liv. Å huske disse ferdighetene kan bokstavelig talt være et spørsmål om liv eller død. I en forskningsstudie fra 2006 ble en klasse med kirurgiske turnusleger som skulle lære å sy sammen to arterier, delt i to grupper. Alle fikk det samme studiematerialet, men den ene gruppen gjennomførte en liten endring i hvordan de studerte dem. Da de ble testet en måned senere, utførte denne gruppen operasjonene betydelig bedre enn de andre turnuslegene.
We’ll discuss the secret to that group’s success, along with two other highly effective study techniques which can be applied both in and out of the classroom. But to understand why these methods work, let's first unpack how the brain learns and stores information.
Vi skal diskutere hemmeligheten til gruppens suksess, sammen med to andre svært effektive studieteknikker som kan bli brukt både i og utenfor klasserommet. Men for å forstå hvorfor disse metodene virker, la oss først se på hvordan hjernen lærer og lagrer informasjon.
Say you're trying to memorize the anatomy of the heart. When you’re introduced to a new concept, the memory is temporarily encoded in groups of neurons in a brain area called the hippocampus.
La oss si at du prøver å huske hjertets anatomi. Når du introduseres for et nytt konsept, er minnet midlertidig kodet i en gruppe nevroner i et område i hjernen som kalles hippocampus.
As you continue to learn about workings of the heart in class or study its chambers for an exam, you reactivate these same neurons. This repeated firing strengthens the connections between the cells, stabilizing the memory. Gradually, the knowledge of heart anatomy is stored long-term, which involves another brain area known as the neocortex. How information is transferred from short-term to long-term storage is still not completely understood, but it’s thought to happen in between study sessions and perhaps most crucially during sleep. Here the new knowledge is integrated with other related concepts you already know, such as how to measure heart rate, or the anatomy of other organs.
Når du fortsetter å lære om hvordan hjertet fungerer i timene, eller studerer hjertekamrene til en eksamen, så reaktiverer du de samme nevronene. Denne gjentatte avfyringen styrker forbindelsene mellom cellene, og stabiliserer minnet. Gradvis vil kunnskapen om hjertets anatomi bli langtidslagret, noe som involverer et annet område av hjernen kjent som neocortex. Hvordan informasjonen overføres fra korttids- til langtidslagring vet vi fortsatt ikke, men man antar at det skjer mellom studieøktene og kanskje viktigst av alt, under søvn. Her kombineres ny kunnskap med andre relaterte begreper du allerede kjenner, som hvordan måle hjertefrekvensen, eller anatomien til andre organer.
And the process doesn’t end there. Each time you recall heart anatomy, you reactivate the long-term memory, which makes it susceptible to change. The knowledge can be updated, strengthened, and reintegrated with other pieces of information. This is where our first study technique comes in.
Og prosessen stopper ikke der. Hver gang du husker hjertets anatomi, aktiverer du langtidsminnet på nytt, noe som gjør den mottakelig for endringer. Kunnskapen kan bli oppdatert, styrket, og reintegreres med annen informasjon. Det er her vår første studieteknikk kommer inn i bildet.
Testing yourself with flashcards and quizzes forces you to actively retrieve knowledge, which updates and strengthens the memory. Students often prefer other study methods, like rereading textbooks and highlighting notes. But these practices can generate a false sense of competence, since the information is right in front of you. Testing yourself, however, allows you to more accurately gauge what you actually know.
Å teste deg selv med bildekort og quizer tvinger deg til aktivt å hente inn kunnskap, noe som oppdaterer og styrker hukommelsen. Studenter foretrekker ofte andre studiemetoder, som å lese lærebøker på nytt og utheving av notater. Men denne praksisen kan skape en falsk følelse av kompetanse, siden informasjonen er rett foran deg. Men når du tester deg selv, kan du få en mer nøyaktig vurdering av hva du faktisk kan.
But what if, while doing this, you can’t remember the answers? Not to worry— making mistakes can actually improve learning in the long term. It’s theorized that as you rack your brain for the answer, you activate relevant pieces of knowledge. Then, when the correct answer is later revealed, the brain can better integrate this information with what you already know.
Men hva om du ikke husker svarene når du gjør dette? Det gjør ikke noe, å gjøre feil kan faktisk forbedre læring på lang sikt. Det er en teori om at når du leter etter svaret, så aktiverer du relevante deler av kunnskapen. Når det riktige svaret avsløres senere, kan hjernen lettere integrere denne informasjonen med det du allerede vet.
Our second technique builds on the first. When using flashcards to study, it's best to mix the deck with multiple subjects. Interleaving, or mixing the concepts you focus on in a single session, can lead to better retention than practicing a single skill or topic at a time. One hypothesis of why this works is that, similar to testing, cycling through different subjects forces your brain to temporarily forget, then retrieve information, further strengthening the memory. You may also find connections across the topics, and better understand their differences.
Vår andre teknikk bygger på den første. Når du bruker bildekort til å studere, så er det best å blande kort fra flere fag. Å blande konseptene du fokuserer på i en og samme økt, kan føre til at du husker bedre enn hvis du øver på et emne om gangen. En hypotese om hvorfor dette virker, er at på samme måte som ved testing, tvinges hjernen til å glemme midlertidig ved å gå gjennom forskjellige emner for så å hente fram informasjonen igjen, noe som styrker hukommelsen. Du kan også finne sammenhenger på tvers av temaer, og bedre forstå forskjellene mellom dem.
Now that you know how and what to study, our final technique concerns when. Spacing your review across multiple days allows for rest and sleep between sessions. While “offline,” the brain is actively at work, storing and integrating knowledge in the neocortex. So while cramming the night before the exam may seem logical— after all, won’t the material be fresh in your mind?— the information won’t stick around for the long term. This brings us back to our medical residents. Both groups studied the surgery for the same amount of time. Yet one group’s training was crammed in a single day, while the other more successful group’s training was spread over four weeks.
Når du vet hvordan og hva du skal studere, handler den siste teknikken om når. Når du fordeler gjennomgangen over flere dager kan du hvile og sove mellom øktene. Mens den er «offline» jobber hjernen aktivt med å lagre og integrere kunnskap i hjernebarken. Så selv om pugging kvelden før eksamen kan virke logisk – stoffet er jo friskt i minnet? – informasjonen vil ikke bli i hukommelsen på lang sikt. Dette bringer oss tilbake til turnuslegene. Begge gruppene studerte operasjonen på like lang tid. Likevel ble en gruppes opplæring på en enkelt dag, mens den andre mer vellykkede gruppens opplæring var spredd over fire uker.
The reason all three of these study techniques work is because they’re designed with the brain in mind. They complement and reinforce the incredible way the brain works, sorting through and storing the abundance of information it’s fed day after day.
Grunnen til at alle disse tre studieteknikkene fungerer er fordi de er designet med hjernen i tankene. De utfyller og forsterker den utrolige måten hjernen fungerer på, sorterer og lagrer den store mengden med overflod av informasjon den tilføres hver dag.