During their training, medical residents learn countless techniques, surgeries, and procedures which they’ll later use to save lives. Being able to remember these skills can quite literally be a matter of life and death. With this in mind, a 2006 research study took a class of surgical residents learning to suture arteries and split them into two groups. Each received the same study materials, but one group implemented a small change in how they studied them. And when tested one month later, this group performed the surgeries significantly better than the other residents.
Semasa latihan, residen perubatan belajar banyak teknik, pembedahan dan prosedur untuk menyelamatkan nyawa. Mengingati kemahiran ini benar-benar boleh jadi soal hidup dan mati. Oleh itu, kajian penyelidikan tahun 2006 mengikut kelas residen pembedahan belajar menjahit arteri dan membahagikan mereka kepada dua kumpulan. Masing-masing menerima bahan yang sama, tetapi satu kumpulan buat perubahan kecil dalam cara pembelajaran. Dan apabila diuji sebulan kemudian, kumpulan ini melakukan pembedahan jauh lebih baik daripada residen lain.
We’ll discuss the secret to that group’s success, along with two other highly effective study techniques which can be applied both in and out of the classroom. But to understand why these methods work, let's first unpack how the brain learns and stores information.
Kami akan membincangkan rahsia kejayaan kumpulan itu, berserta dua lagi teknik belajar yang sangat berkesan yang boleh diaplikasikan di dalam dan luar kelas. Untuk memahami sebab kaedah ini berkesan, mari bongkar dahulu cara otak mempelajari dan menyimpan maklumat.
Say you're trying to memorize the anatomy of the heart. When you’re introduced to a new concept, the memory is temporarily encoded in groups of neurons in a brain area called the hippocampus.
Katakan anda cuba menghafal anatomi jantung. Apabila anda belajar konsep baharu, memori dikodkan buat sementara dalam kumpulan neuron di bahagian otak dipanggil hipokampus.
As you continue to learn about workings of the heart in class or study its chambers for an exam, you reactivate these same neurons. This repeated firing strengthens the connections between the cells, stabilizing the memory. Gradually, the knowledge of heart anatomy is stored long-term, which involves another brain area known as the neocortex. How information is transferred from short-term to long-term storage is still not completely understood, but it’s thought to happen in between study sessions and perhaps most crucially during sleep. Here the new knowledge is integrated with other related concepts you already know, such as how to measure heart rate, or the anatomy of other organs.
Sambil anda terus belajar tentang fungsi jantung dalam kelas atau mengkaji kebuk untuk peperiksaan, anda mengaktifkan neuron yang sama. Hantaran berulang ini menguatkan hubungan antara sel, mengukuhkan ingatan. Lama-kelamaan, ilmu anatomi jantung disimpan dalam jangka masa panjang, yang melibatkan kawasan otak yang lain dikenali sebagai neokorteks. Cara maklumat dipindahkan daripada storan jangka pendek kepada jangka panjang masih belum difahami sepenuhnya, tetapi difikirkan berlaku antara sesi pembelajaran dan mungkin paling utama ketika tidur. Pengetahuan baharu disepadukan dengan konsep lain yang anda sudah tahu, seperti cara ukur kadar denyutan jantung, atau anatomi organ lain.
And the process doesn’t end there. Each time you recall heart anatomy, you reactivate the long-term memory, which makes it susceptible to change. The knowledge can be updated, strengthened, and reintegrated with other pieces of information. This is where our first study technique comes in.
Dan proses itu tidak berakhir di situ. Setiap kali anda ingat anatomi jantung, anda aktifkan ingatan jangka panjang, yang terdedah kepada perubahan. Ilmu itu boleh dikemas kini, diperkukuh, dan disepadukan dengan cebisan maklumat lain. Di sinilah teknik pembelajaran kami diperkenalkan.
Testing yourself with flashcards and quizzes forces you to actively retrieve knowledge, which updates and strengthens the memory. Students often prefer other study methods, like rereading textbooks and highlighting notes. But these practices can generate a false sense of competence, since the information is right in front of you. Testing yourself, however, allows you to more accurately gauge what you actually know.
Menguji diri sendiri dengan kad imbasan dan kuiz mengingatkan kembali ilmu secara aktif, akan mengemas kini dan memperkukuh memori itu. Pelajar suka memilih kaedah belajar lain, seperti mengulang baca buku teks dan menandai nota. Tetapi amalan ini boleh menimbulkan rasa seperti sudah pandai, kerana semua maklumat ada di depan mata. Tetapi menguji diri sendiri. membolehkan anda menilai sendiri perkara yang anda sudah tahu.
But what if, while doing this, you can’t remember the answers? Not to worry— making mistakes can actually improve learning in the long term. It’s theorized that as you rack your brain for the answer, you activate relevant pieces of knowledge. Then, when the correct answer is later revealed, the brain can better integrate this information with what you already know.
Tetapi bagaimana jika semasa menilai, anda tak ingat jawapannya? Jangan risau— kesilapan sebenarnya boleh memperbaiki pembelajaran dalam jangka masa panjang. Menurut teori, semasa memerah otak untuk mendapatkan jawapan, anda mengaktifkan ilmu relevan. Apabila jawapan yang betul ditunjukkan kemudian, otak menyepadukan maklumat yang anda sudah tahu dengan lebih baik.
Our second technique builds on the first. When using flashcards to study, it's best to mix the deck with multiple subjects. Interleaving, or mixing the concepts you focus on in a single session, can lead to better retention than practicing a single skill or topic at a time. One hypothesis of why this works is that, similar to testing, cycling through different subjects forces your brain to temporarily forget, then retrieve information, further strengthening the memory. You may also find connections across the topics, and better understand their differences.
Teknik kedua dibina berdasarkan pertama. Apabila kad imbas digunakan, lebih baik mencampurkan dek pelbagai subjek. Pengantaralembaran, atau mencampurkan konsep dalam satu sesi, boleh mengekalkan ilmu lebih baik daripada mempraktikkan cuma satu kemahiran atau topik pada satu masa. Satu hipotesis ini berfungsi adalah, seperti ujian, melalui subjek yang berbeza berulang-ulang membuat otak melupakan sementara, kemudian mendapatkan maklumat, menguatkan lagi daya ingatan. Anda juga mungkin mencari kaitan antara topik, dan lebih memahami perbezaan yang ada.
Now that you know how and what to study, our final technique concerns when. Spacing your review across multiple days allows for rest and sleep between sessions. While “offline,” the brain is actively at work, storing and integrating knowledge in the neocortex. So while cramming the night before the exam may seem logical— after all, won’t the material be fresh in your mind?— the information won’t stick around for the long term. This brings us back to our medical residents. Both groups studied the surgery for the same amount of time. Yet one group’s training was crammed in a single day, while the other more successful group’s training was spread over four weeks.
Anda sudah tahu cara dan perkara, jadi teknik terakhir mengenai waktu. Selangkan ulang kaji anda beberapa hari membenarkan masa rehat dan tidur antara sesi. Semasa “luar talian,” otak aktif bekerja, menyimpan dan mengintegrasikan ilmu dalam neokorteks. Mengasak otak pada malam sebelum peperiksaan mungkin kelihatan logik— lagipun, bukankah maklumat masih segar dalam ingatan?— maklumat tidak akan melekat untuk jangka masa panjang. Ini membawa kita kembali kepada residen perubatan. Kedua-dua kumpulan mengkaji pembedahan dalam jangka masa yang sama. Namun latihan satu kumpulan mengasak otak dalam sehari, manakala kumpulan lain yang lebih berjaya mengagihkan latihan selama empat minggu.
The reason all three of these study techniques work is because they’re designed with the brain in mind. They complement and reinforce the incredible way the brain works, sorting through and storing the abundance of information it’s fed day after day.
Sebab ketiga-tiga teknik belajar ini berkesan adalah kerana kesemuanya direka untuk otak. Kesemuanya melengkapi dan menguatkan cara otak bekerja yang luar biasa, menyusun dan menyimpan maklumat yang melimpah ruah dari hari ke hari.