I'd like to start by asking you all to go to your happy place, please. Yes, your happy place, I know you've got one even if it's fake.
Jag vill börja med att be er tänka på den plats där ni är lyckliga. Ja, er lyckliga plats, Jag vet att ni har en i fantasin.
(Laughter)
(Skratt)
OK, so, comfortable? Good.
Ok, känns det bekvämt? Bra.
Now I'd like to you to mentally answer the following questions. Is there any strip lighting in your happy place? Any plastic tables? Polyester flooring? Mobile phones? No? I think we all know that our happy place is meant to be somewhere natural, outdoors -- on a beach, fireside. We'll be reading or eating or knitting. And we're surrounded by natural light and organic elements. Natural things make us happy. And happiness is a great motivator; we strive for happiness. Perhaps that's why we're always redesigning everything, in the hopes that our solutions might feel more natural. So let's start there -- with the idea that good design should feel natural.
Nu vill jag att ni funderar på följande. Finns där några lysrörslarmaturer? Några bord i plast? Plastmattegolv? Mobiltelefoner? Inte? Jag tror att våra lyckiga platser är naturliga, de finns utomhus - på en strand, vid lägerelden. Där läser, äter eller stickar vi kanske. Vi är omgivna av naturligt ljus och organiska material. Naturliga saker gör oss lyckliga. Och glädje är fantastiskt motiverande; vi eftersträvar glädje. Kanske är det därför vi alltid designar om allting, i hopp om att våra lösningar ska kännas naturliga. Låt oss starta här - med idén att god design ska kännas naturlig.
Your phone is not very natural. And you probably think you're addicted to your phone, but you're really not. We're not addicted to devices, we're addicted to the information that flows through them. I wonder how long you would be happy in your happy place without any information from the outside world. I'm interested in how we access that information, how we experience it. We're moving from a time of static information, held in books and libraries and bus stops, through a period of digital information, towards a period of fluid information, where your children will expect to be able to access anything, anywhere at any time, from quantum physics to medieval viticulture, from gender theory to tomorrow's weather, just like switching on a lightbulb -- Imagine that.
Din mobil är inte särskilt naturlig. Du tror nog att du är beroende av den, men det är du inte. Vi är inte beroende av våra enheter, utan av informationen vi får via dem. Hur länge skulle du vara glad på din lyckliga plats utan information om världen omkring? Jag är nyfiken på hur vi tar del av information, hur vi upplever den. Vi rör oss från en tid med statisk information, som finns i böcker, på bibliotek och busshållplatser, genom den digitala perioden, mot en framtid med flytande information, där era barn kommer förvänta sig tillgång till allt, varsomhelst och närsomhelst från kvantfysik till medeltida vinodling, från genusteori till morgondagens väder, lika lätt som de tänder lampan. Tänk er det.
Humans also like simple tools. Your phone is not a very simple tool. A fork is a simple tool.
Människor gillar också enkla verktyg. Din mobil är inte ett särskilt enkelt verktyg. En gaffel är ett enkelt verktyg.
(Laughter)
(Skratt)
And we don't like them made of plastic, in the same way I don't really like my phone very much -- it's not how I want to experience information.
Vi gillar inte de som är gjorda i plast, på samma vis som jag egentligen inte gillar min mobil - det är inte så jag vill uppleva information.
I think there are better solutions than a world mediated by screens. I don't hate screens, but I don't feel -- and I don't think any of us feel that good about how much time we spend slouched over them. Fortunately, the big tech companies seem to agree. They're actually heavily invested in touch and speech and gesture, and also in senses -- things that can turn dumb objects, like cups, and imbue them with the magic of the Internet, potentially turning this digital cloud into something we might touch and move.
Jag tror det finns bättre lösningar än en värld förmedlad via skärmar. Jag hatar inte skärmar, men känner inte - och vet ingen som känner sig tillfreds med all tid vi spenderar hängande över dem. Lyckligtvis verkar stora teknikföretag hålla med. De investerar tungt i lösningar för peknavigering, tal och rörelse, och även för sinnena - egenskaper som kan omvandla döda ting som muggar, och fylla dem med Internets magi, vilket skulle kunna göra det digitala molnet till någonting vi kanske kan röra vid och flytta på.
The parents in crisis over screen time need physical digital toys teaching their kids to read, as well as family-safe app stores. And I think, actually, that's already really happening.
Föräldrar som oroar sig över skärmtid behöver fysiska digitala leksaker som lär barnen läsa, likväl som barnsäkra app-butiker. Jag är övertygad om att det här redan sker.
Reality is richer than screens. For example, I love books. For me they are time machines -- atoms and molecules bound in space, from the moment of their creation to the moment of my experience. But frankly, the content's identical on my phone. So what makes this a richer experience than a screen? I mean, scientifically. We need screens, of course. I'm going to show film, I need the enormous screen. But there's more than you can do with these magic boxes. Your phone is not the Internet's door bitch.
Verkligheten är större än en bildskärm. Som exempel, älskar jag böcker. För mig är de tidsmaskiner - atomer och molekyler sammanbundna, från den stund de skapades till ögonblicket då jag upplever dem. Men uppriktigt sagt, innehållet är identiskt med det på min mobil. Vad gör då den här till en rikare upplevelse än skärmen? Jag menar, vetenskapligt. Vi behöver naturligtvis skärmar. Jag ska visa film, då måste jag ha den här enorma skärmen. Men det finns mer att göra med de här magiska boxarna. Din mobil är inte Internets sura dörrvakt.
(Laughter)
(Skratt)
We can build things -- physical things, using physics and pixels, that can integrate the Internet into the world around us. And I'm going to show you a few examples of those.
Vi kan bygga saker - riktiga saker, genom att använda fysik och pixlar, som kan inlemma Internet med världen omkring oss. Jag ska visa några exempel.
A while ago, I got to work with a design agency, Berg, on an exploration of what the Internet without screens might actually look like. And they showed us a range ways that light can work with simple senses and physical objects to really bring the Internet to life, to make it tangible. Like this wonderfully mechanical YouTube player. And this was an inspiration to me.
För en tid sedan, arbetade jag med designbyrån, Berg, i ett projekt för hur ett Internet utan bildskärmar skulle kunna se ut. De visade oss flera olika sätt för hur ljuset kan användas i enkla sensorer och föremål för att verkligen få Internet att kännas levande. Som den här underbara mekaniska You Tube-spelaren. Den blev min inspirationskälla.
Next I worked with the Japanese agency, AQ, on a research project into mental health. We wanted to create an object that could capture the subjective data around mood swings that's so essential to diagnosis. This object captures your touch, so you might press it very hard if you're angry, or stroke it if you're calm. It's like a digital emoji stick. And then you might revisit those moments later, and add context to them online. Most of all, we wanted to create an intimate, beautiful thing that could live in your pocket and be loved.
Därefter jobbade jag med den japanska agenturen AQ, i ett forskningsprojekt kring psykisk hälsa. Vi ville skapa ett föremål som skulle kunna mäta subjektiv data kring humörsvängningar som är så centrala för att ställa diagnos. Föremålet mäter hur hårt du trycker, om du är arg trycker du kanske väldigt hårt, är du lugn kanske du bara nuddar. Den fungerar som en digital emoji-pinne. Efteråt kan du gå tillbaka till de registrerade händelserna, och lägga till kommentarer online. Mer än någonting annat, ville vi skapa ett vackert föremål, som ingav förtroende och som skulle kunna bo i din ficka och bli älskat.
The binoculars are actually a birthday present for the Sydney Opera House's 40th anniversary. Our friends at Tellart in Boston brought over a pair of street binoculars, the kind you might find on the Empire State Building, and they fitted them with 360-degree views of other iconic world heritage sights --
Kikaren är en födelsedagspresent till 400-årsfirandet av Sydneys operahus. Vännerna på Tellart i Boston skänkte oss några gatukikare, såna man kan hitta på Empire State Buildning, och utrustade dem med 360-gradersbilder av andra världsberömda sevärdheter -
(Laughter)
(Skratt)
using Street View. And then we stuck them under the steps. So, they became this very physical, simple reappropriation, or like a portal to these other icons. So you might see Versailles or Shackleton's Hut. Basically, it's virtual reality circa 1955.
genom att använda tekniken Street View. Sen ställde vi dem nedanför trapporna. Kikarna blev en fysisk gång in, som en portal till världens sevärdheter. Man kan se t ex Versailles eller Shackletons stuga i dem. Egentligen är det virtuell verklighet daterad cirka 1955.
(Laughter)
(Skratt)
In our office we use hacky sacks to exchange URLs. This is incredibly simple, it's like your Opal card. You basically put a website on the little chip in here, and then you do this and ... bosh! -- the website appears on your phone. It's about 10 cents.
På vårt kontor använder vi bönsäckar för att utväxla URL:er. Det är busenkelt, lika lätt som att använda busskortet. Du lägger in adressen till webbsidan på chipet, gör sedan så här ... tjoff! - så visas webbsidan på din mobil. Det kostar runt 10 cent.
Treehugger is a project that we're working on with Grumpy Sailor and Finch, here in Sydney. And I'm very excited about what might happen when you pull the phones apart and you put the bits into trees, and that my children might have an opportunity to visit an enchanted forest guided by a magic wand, where they could talk to digital fairies and ask them questions, and be asked questions in return. As you can see, we're at the cardboard stage with this one.
Treehugger är ett projekt vi arbetar på ihop med Grummy Sailor här i Sydney. Jag är väldigt spänd på vad som kommer ske om man tar isär mobilerna och placerar delarna i skogen, och ger barnen möjlighet att besöka en förtrollad skog där de guidas av en magisk trollstav, där de kan prata med digitala féer och ställa frågor, men också få besvara frågor. Som ni ser, är vi fortfarande på skokartongstadiet.
(Laughter)
(Skratt)
But I'm very excited by the possibility of getting kids back outside without screens, but with all the powerful magic of the Internet at their fingertips. And we hope to have something like this working by the end of the year.
Men jag är mycket spänd inför möjligheten att få ut ungarna i naturen utan skärmar, men att de ändå har tillgång till Internets kraftfulla, magiska värld där. Vi hoppas ha ett fungerande system som det här vid årets slut.
So let's recap. Humans like natural solutions. Humans love information. Humans need simple tools. These principles should underpin how we design for the future, not just for the Internet. You may feel uncomfortable about the age of information that we're moving into. You may feel challenged, rather than simply excited. Guess what? Me too. It's a really extraordinary period of human history.
För att sammanfatta. Människor gillar naturliga lösningar. Människor älskar information. Människor behöver enkla verktyg. Dessa principer bör ligga till grund för hur vi designar för framtiden, och inte bara för Internet. Du känner kanske obehag inför hur informationssamhället kommer att se ut. Du känner dig kanske mer orolig än entusiastisk. Gissa vad? Det gör jag också. Vi står inför ett vägskäl i mänsklighetens historia.
We are the people that actually build our world, there are no artificial intelligences... yet.
Vi är de som faktiskt bygger vår egen framtid, det finns ingen artificiell intelligens... ännu.
(Laughter)
(Skratt)
It's us -- designers, architects, artists, engineers. And if we challenge ourselves, I think that actually we can have a happy place filled with the information we love that feels as natural and as simple as switching on lightbulb. And although it may seem inevitable, that what the public wants is watches and websites and widgets, maybe we could give a bit of thought to cork and light and hacky sacks.
Det är vi - utvecklare, arkitekter, artister, ingenjörer. Om vi utmanar oss själva, då tror jag vi kan skapa en lycklig värld fylld med informationen vi älskar och som känns lika enkel och självklar som att tända lampan. Även om det verkar oundvikligt, och det folk idag vill ha är armbandsur, webbsidor och prylar, så kanske vi skulle kunna ägna några tankar åt kork, ljus och bönsäckar.
Thank you very much.
Tack så mycket.
(Applause)
(Applåder)