Four years ago today, exactly, actually, I started a fashion blog called Style Rookie. Last September of 2011, I started an online magazine for teenage girls called Rookiemag.com. My name's Tavi Gevinson, and the title of my talk is "Still Figuring It Out," and the MS Paint quality of my slides was a total creative decision in keeping with today's theme, and has nothing to do with my inability to use PowerPoint. (Laughter)
Dört yıl önce, aslında, tam olarak bugün, Style Rookie adında bir moda blogu açtım. 2011'in Eylül ayında ise, genç kızlar için Rookiemag.com adında bir İnternet dergisi kurdum. Benim adım Tavi Gevinson ve konuşmamın başlığı "Hala Çözmeye Çalışıyorum" ve slaytlarımın MS Paint kalitesinde oluşu tamamen bugünün temasını düşünerek alınmış yaratıcı bir karar ve PowerPoint kullanamamakla bir ilgisi yok. (Kahkahalar)
So I edit this site for teenage girls. I'm a feminist. I am kind of a pop culture nerd, and I think a lot about what makes a strong female character, and, you know, movies and TV shows, these things have influence. My own website. So I think the question of what makes a strong female character often goes misinterpreted, and instead we get these two-dimensional superwomen who maybe have one quality that's played up a lot, like a Catwoman type, or she plays her sexuality up a lot, and it's seen as power. But they're not strong characters who happen to be female. They're completely flat, and they're basically cardboard characters. The problem with this is that then people expect women to be that easy to understand, and women are mad at themselves for not being that simple, when, in actuality, women are complicated, women are multifaceted -- not because women are crazy, but because people are crazy, and women happen to be people. (Laughter)
Bu siteyi genç kızlar için yayına hazırlıyorum. Bir feministim. Bir nevi pop kültürü ineğiyim ve neyin güçlü bir kadın karakter oluşturduğuna dair çokça düşünürüm ve bilirsiniz, filmlerin, TV dizilerinin, bu tarz şeylerin İnternet sitemin üzerinde bir etkisi var. Güçlü bir kadın karakterini neyin oluşturacağı sorusu sıklıkla yanlış yorumlanır ve bunun yerine, bir özelliği abartılmış iki boyutlu süper kadınlar ortaya çıkıyor; mesela bir Catwoman tipi veya cinselliği öne çıkmış bir kadın ve güçlü olarak görünüyor. Fakat bunlar birer güçlü karakter olan kadın değiller. Tamamen düzler ve esasında sahte birer karakterler. Buradaki problem, bu noktadan sonra insanların, kadınların kolayca anlaşılabileceğini varsayması ve kadınların da kendilerine o kadar basit olmadıkları için kızmaları; halbuki, aslında kadınlar anlaşılması zor varlıklardır, kadınlar çok yönlüdür -- kadınlar deli olduğundan değil, insanlar deli olduğundan ve kadınlar da insan olduğundan dolayı. (Kahkahalar)
So the flaws are the key. I'm not the first person to say this. What makes a strong female character is a character who has weaknesses, who has flaws, who is maybe not immediately likable, but eventually relatable.
Buradaki anahtar, kusurlar. Bunu söyleyen ilk kişi değilim. Bir kadını güçlü yapan şey, zayıflıkları olan, kusurları olan ve belki ilk aşamada sevilmeyecek ama zamanla gerçekle alakalı olabilecek bir karakterinin olmasıdır.
I don't like to acknowledge a problem without also acknowledging those who work to fix it, so just wanted to acknowledge shows like "Mad Men," movies like "Bridesmaids," whose female characters or protagonists are complex, multifaceted. Lena Dunham, who's on here, her show on HBO that premiers next month, "Girls," she said she wanted to start it because she felt that every woman she knew was just a bundle of contradictions, and that feels accurate for all people, but you don't see women represented like that as much. Congrats, guys. (Laughs)
Bir sorunu düzeltmeye çalışanlardan bahsetmeden, o sorundan da bahsetmeyi sevmem, sadece kadın karakterleri ya da başrol oyuncuları karmaşık ve çok yönlü olan "Mad Men" gibi diziler, "Nedimeler" gibi filmlerin hakkını vermek istiyorum. Buradaki Lena Dunham, gelecek ay HBO'da prömiyerini yapacak olan dizisi "Kızlar" hakkında, bu diziyi tanıdığı her kadının bir çelişki yığınından oluştuğunu hissettiği için başlattığını söyledi ve bu tüm insanlara doğru geliyor, ama kadınların bu şekilde temsil edildiğini pek görmüyoruz. Tebrikler, çocuklar. (Kahkahalar)
But I don't feel that — I still feel that there are some types of women who are not represented that way, and one group that we'll focus on today are teens, because I think teenagers are especially contradictory and still figuring it out, and in the '90s there was "Freaks and Geeks" and "My So-Called Life," and their characters, Lindsay Weir and Angela Chase, I mean, the whole premise of the shows were just them trying to figure themselves out, basically, but those shows only lasted a season each, and I haven't really seen anything like that on TV since.
Ama ben böyle hissetmiyorum -- hala bazı kadınların bu şekilde temsil edilmediğini hissediyorum ve bugün odaklanacağımız grup gençler, çünkü gençler özellikle aykırı kişilikler ve hala anlamaya çalışıyorlar ve 90'larda "Freaks and Geeks" ve "My So-Called Life" ve bunların karakterleri, Lindsay Weir ve Angela Chase vardı. Demek istiyorum ki, dizilerin tüm amacı temelde sadece onların kendilerini anlamaya çalışmalarıydı ama o dizilerin her biri sadece bir sezon sürdü ve o zamandan beri TV'de o diziler gibi hiçbir şey görmedim.
So this is a scientific diagram of my brain — (Laughter) — around the time when I was, when I started watching those TV shows. I was ending middle school, starting high school -- I'm a sophomore now — and I was trying to reconcile all of these differences that you're told you can't be when you're growing up as a girl. You can't be smart and pretty. You can't be a feminist who's also interested in fashion. You can't care about clothes if it's not for the sake of what other people, usually men, will think of you.
Bu, beynimin bilimsel bir şemasıydı -- (Kahkahalar) - denk geldiği dönemse, bu TV dizilerini izlemeye başladığım zamanlar. Orta okulu bitiriyor, liseye başlıyordum -- şu anda ikinci sınıf öğrencisiyim - ve bir kız olarak büyürken olamayacağınız söylenen tüm bu farklılıkları bağdaştırmaya çalışıyordum. Zeki ve sevimli olamazsınız. Modayla ilgilenen bir feminist olamazsınız. Eğer başka insanların, genellikle de erkeklerin, ne düşüneceği önemsizse, kıyafetlerinizi önemseyemezsiniz.
So I was trying to figure all that out, and I felt a little confused, and I said so on my blog, and I said that I wanted to start a website for teenage girls that was not this kind of one-dimensional strong character empowerment thing because I think one thing that can be very alienating about a misconception of feminism is that girls then think that to be a feminist, they have to live up to being perfectly consistent in your beliefs, never being insecure, never having doubts, having all of the answers. And this is not true, and, actually, reconciling all the contradictions I was feeling became easier once I understood that feminism was not a rulebook but a discussion, a conversation, a process, and this is a spread from a zine that I made last year when I -- I mean, I think I've let myself go a bit on the illustration front since. But, yeah.
Ben de tüm bunları anlamaya çalışıyordum ve kafamın biraz karıştığını hissettim ve bunu blogumda paylaştım ve genç kızlar için tek yönlü bir karakter geliştirme peşinde koşmayan bir web sitesi kurmak istediğimi söyledim, çünkü bana göre feminizm hakkındaki soğutucu kavram yanılgılarından biri, kızların feminist olmak için, görüşlerinde mükemmel biçimde tutarlı olmak, hep kendini güvende hissetmek, şüphe sahibi olmamak, tüm cevaplara sahip olmak zorunda olduklarını düşünmeleri. Ve bu doğru değil ve, aslında, hissettiğim bütün çelişkileri bağdaştırmak feminizmin bir kural kitabı değil de bir irdeleme, bir söyleşi, bir süreç olduğunu anlamamla çok daha kolay oldu ve bu geçen yıl yaptığım fanzinden bir parça ben -- şunu demek istiyorum, o zamandan beri kendimi biraz illüstrasyona verdiğimi düşünüyorum. Ama, evet.
So I said on my blog that I wanted to start this publication for teenage girls and ask people to submit their writing, their photography, whatever, to be a member of our staff. I got about 3,000 emails. My editorial director and I went through them and put together a staff of people, and we launched last September. And this is an excerpt from my first editor's letter, where I say that Rookie, we don't have all the answers, we're still figuring it out too, but the point is not to give girls the answers, and not even give them permission to find the answers themselves, but hopefully inspire them to understand that they can give themselves that permission, they can ask their own questions, find their own answers, all of that, and Rookie, I think we've been trying to make it a nice place for all of that to be figured out.
Böylece blogumda genç kızlar için bu yayını başlatmak istediğimi söyledim ve insanlardan kadromuza katılabilmeleri için yazılarını, fotoğraflarını ve bu gibi şeylerini, bize göndermelerini istedim. Yaklaşık 3.000 e-posta aldım. Editör müdürüm ve ben tüm bunları inceledik, bir kadro oluşturduk ve geçen Eylül ayında yayına başladık. Ve bu ilk editörümün mektubundan bir alıntı, diyorum ki, Çaylak, biz tüm cevaplara sahip değiliz, biz de hâlâ bir yolunu bulmaya çalışıyoruz, ama asıl nokta kızlara cevapları vermemek, hatta onlara kendi başlarına cevapları bulmaları için izin de vermemek, ama onların kendilerine bu izni verebileceklerini, kendi sorularını sorabileceklerini, kendi cevaplarını bulabileceklerini anlamaları için bir ilham vermek, hepsinden öte, ve Çaylak, sanırım burayı anlamak isteyen herkes için güzel bir yer yapmaya çalışıyoruz.
So I'm not saying, "Be like us," and "We're perfect role models," because we're not, but we just want to help represent girls in a way that shows those different dimensions. I mean, we have articles called "On Taking Yourself Seriously: How to Not Care What People Think of You," but we also have articles like, oops -- I'm figuring it out! Ha ha. (Laughter) If you use that, you can get away with anything. We also have articles called "How to Look Like You Weren't Just Crying in Less than Five Minutes."
Yeni ben, "Bizim gibi olun" ve "Biz mükemmel birer rol modeliyiz," demiyorum, çünkü değiliz, ama biz sadece kızları, bu değişik boyutları gösteren bir şekilde temsil etmek istiyoruz. Yani, şöyle makalelerimiz var: "Kendini Ciddiye Almak Üzerine: Başkalarının Senin Hakkında Ne Düşündüğünü Nasıl Önemsemezsin," ama şöyle makalelerimiz de var: oops -- Bir yolunu bulmaya çalışıyorum! Ha ha. (Kahkahalar) Bunu kullanırsanız, her şeyi halledebilirsiniz. Şöyle makalelerimiz de var: "Beş Dakikada, Nasıl Sadece Ağlıyormuş Gibi Görünmezsiniz."
So all of that being said, I still really appreciate those characters in movies and articles like that on our site, that aren't just about being totally powerful, maybe finding your acceptance with yourself and self-esteem and your flaws and how you accept those.
Tüm bu söylenenlerin üstüne, filmlerde ve makalelerde sitemizdekine benzeyen sadece güçlü olmakla kalmayıp, belki de kendini kabul eden, kendine saygı gösteren, kusurlarını bulan ve kabul eden karakterleri hâlâ takdir ediyorum.
So what I you to take away from my talk, the lesson of all of this, is to just be Stevie Nicks. Like, that's all you have to do. (Laughter) Because my favorite thing about her, other than, like, everything, is that she is very -- has always been unapologetically present on stage, and unapologetic about her flaws and about reconciling all of her contradictory feelings and she makes you listen to them and think about them, and yeah, so please be Stevie Nicks. Thank you. (Applause)
Konuşmamdan alıp götürmenizi istediğim şey, tüm bunlardan çıkan ders, Stevie Nicks olmak. Yani, yapmanız gereken tek şey bu. (Kahkahalar) Çünkü onun hakkında en sevdiğim şey, diğer her şeyden farklı olarak, onun her zaman için sahnede özür dilemeyen bir şekilde bulunması ve kusurları hakkında özür dilememesi ve tüm çelişki dolu hislerini bağdaştırabilmesi ve size bunları dinletip, üstünde düşünmenizi sağlaması, ve evet, lütfen Stevie Nicks olun. Teşekkür ederim. (Alkışlar)