Ήταν ένα απόγευμα, το φθινόπωρο του 2005. Εργαζόμουν στην ACLU, την Ένωση για τα Δικαιώματα των Πολιτών ως επιστημονικός σύμβουλος. Πραγματικά αγαπούσα τη δουλειά μου, αλλά ήταν μία απ' αυτές τις μέρες που ένιωθα κάπως αποθαρρυμένη.
It was an afternoon in the fall of 2005. I was working at the ACLU as the organization's science advisor. I really, really loved my job, but I was having one of those days where I was feeling just a little bit discouraged.
Έτσι κατέβηκα στο γραφείο του συναδέλφου μου Κρις Χάνσεν. Ο Κρις δούλευε στην Ένωση για παραπάνω από 30 χρόνια, κι έτσι είχε βαθιά γνώση και αίσθηση των θεσμών.
So I wandered down the hallway to my colleague Chris Hansen's office. Chris had been at the ACLU for more than 30 years, so he had deep institutional knowledge and insights.
Εξήγησα στον Κρις πως ένιωθα κάπως κολλημένη. Ερευνούσα κάποια πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα όπου διασταυρώνονταν η επιστήμη και οι πολιτικές ελευθερίες. Ήθελα όμως η Ένωση να ασχοληθεί μ' αυτά τα θέματα πιο ουσιαστικά. Να κάνει τη διαφορά.
I explained to Chris that I was feeling a little bit stuck. I had been investigating a number of issues at the intersection of science and civil liberties -- super interesting. But I wanted the ACLU to engage these issues in a much bigger way, in a way that could really make a difference.
Ο Κρις μπήκε αμέσως στο θέμα και μου είπε: Από όλα τα θέματα που εξετάζεις, ποια είναι τα πέντε κορυφαία;
So Chris cut right to the chase, and he says, "Well, of all the issues you've been looking at, what are the top five?"
«Ε, λοιπόν, υπάρχουν οι γενετικές διακρίσεις, οι τεχνολογίες αναπαραγωγής, οι τράπεζες βιολογικού υλικού και... α, υπάρχει αυτό το καυτό ζήτημα, η χρήση μαγνητικής τομογραφίας στην ανίχνευση ψεύδους, και... φυσικά οι πατέντες γονιδίων».
"Well, there's genetic discrimination, and reproductive technologies, and biobanking, and ... oh, there's this really cool issue, functional MRI and using it for lie detection, and ... oh, and of course, there's gene patents."
«Πατέντες γονιδίων».
"Gene patents?"
«Ναι, ξέρεις, πατέντες ανθρώπινων γονιδίων».
"Yes, you know, patents on human genes."
«Όχι! Θέλεις να πεις ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκδίδει πατέντες για μέρη του ανθρώπινου σώματος; Δεν μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο».
"No! You're telling me that the US government has been issuing patents on part of the human body? That can't be right."
Επέστρεψα στο γραφείο μου και έστειλα στον Κρις τρία άρθρα. 20 λεπτά αργότερα όρμησε στο γραφείο μου. «Θεέ μου! Έχεις δίκιο! Σε ποιον θα κάνουμε μήνυση;»
I went back to my office and sent Chris three articles. And 20 minutes later, he came bursting in my office. "Oh my god! You're right! Who can we sue?"
(Γέλια)
(Laughter)
Ο Κρις είναι βέβαια ένας λαμπρός νομικός, αλλά δεν ήξερε σχεδόν τίποτα για τον νόμο για τις πατέντες και σίγουρα τίποτα από Γενετική. Εγώ ήξερα λίγα από Γενετική, αλλά δεν ήμουν καν νομικός, πόσο μάλλον ειδική στις πατέντες. Προφανώς, έπρεπε να μάθουμε πολλά πριν στοιχειοθετήσουμε μια υπόθεση.
Now Chris is a really brilliant lawyer, but he knew almost nothing about patent law and certainly nothing about genetics. I knew something about genetics, but I wasn't even a lawyer, let alone a patent lawyer. So clearly we had a lot to learn before we could file a lawsuit.
Έπρεπε αρχικά να κατανοήσουμε τι ακριβώς πατεντάρεται όταν κάποιος πατεντάρει ένα γονίδιο. Οι πατέντες γονιδίων περιλαμβάνουν συνήθως πολλές αξιώσεις, η πιο αντιφατική όμως είναι για το λεγόμενο «απομονωμένο DNA». Δηλαδή, ένα τμήμα DNA που έχει ληφθεί από ένα κύτταρο.
First, we needed to understand exactly what was patented when someone patented a gene. Gene patents typically contain dozens of claims, but the most controversial of these are to so-called "isolated DNA" -- namely, a piece of DNA that has been removed from a cell.
Όσοι υπερασπίζονται τις πατέντες γονιδίων λένε, «Δεν πατεντάρουμε γονίδια στο σώμα σας πατεντάρουμε ένα απομονωμένο γονίδιο». Κι αυτό ισχύει, αλλά για να χρησιμοποιήσεις ένα γονίδιο πρέπει πρώτα να το απομονώσεις. Και οι πατέντες δεν αφορούσαν μόνο σ' ένα συγκεκριμένο γονίδιο που απομονώθηκε, αλλά σε οποιαδήποτε πιθανή παραλλαγή αυτού του γονιδίου.
Gene patent proponents say, "See? We didn't patent the gene in your body, we patented an isolated gene." And that's true, but the problem is that any use of the gene requires that it be isolated. And the patents weren't just to a particular gene that they isolated, but on every possible version of that gene.
Τι σημαίνει λοιπόν αυτό;
So what does that mean?
Σημαίνει ότι ο γιατρός σου δε μπορεί να πάρει δείγμα από ένα γονίδιό σου για να ελέγξει αν φέρει π.χ. κάποια μετάλλαξη χωρίς άδεια από τον κάτοχο της πατέντας. Σημαίνει επίσης ότι ο κάτοχος της πατέντας έχει δικαίωμα να σταματήσει οποιονδήποτε χρησιμοποιεί το γονίδιο αυτό στην έρευνα ή τον κλινικό έλεγχο. Η άδεια στους κατόχους πατέντας -συχνά ιδιωτικές εταιρείες- να κλειδώσουν μέρη του ανθρώπινου γονιδιώματος έβλαπτε τους ασθενείς.
That means that you can't give your gene to your doctor and ask him or her to look at it, say, to see if it has any mutations, without permission of the patent holder. It also means that the patent holder has the right to stop anyone from using that gene in research or clinical testing. Allowing patent holders, often private companies, to lock up stretches of the human genome was harming patients.
Σκεφθείτε την Αμπιγκέιλ, μια δεκάχρονη με Σύνδρομο Mακρού QT, ένα σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα, που χωρίς θεραπεία, μπορεί να καταλήξει σε αιφνίδιο θάνατο. Η εταιρεία που κατείχε την πατέντα για δύο γονίδια που σχετίζονταν μ' αυτή την κατάσταση ανέπτυξε ένα διαγνωστικό τεστ. Αλλά μετά χρεωκόπησε και δεν το εξέδωσε ποτέ. Όταν ένα άλλο εργαστήριο δοκίμασε να προσφέρει το τεστ, η εταιρεία που κατείχε την πατέντα απείλησε να το μηνύσει για παραβίαση πατέντας. Οπότε, για δύο χρόνια, δεν υπήρχε διαθέσιμο τεστ. Σ' αυτό το διάστημα, η Αμπιγκέιλ πέθανε από αδιάγνωστο Σύνδρομο Μακρού QT.
Consider Abigail, a 10-year-old with long QT syndrome, a serious heart condition that, if left untreated, can result in sudden death. The company that obtained a patent on two genes associated with this condition developed a test to diagnose the syndrome. But then they went bankrupt and they never offered it. So another lab tried to offer the test, but the company that held the patents threatened to sue the lab for patent infringement. So as a result, for 2 years, no test was available. During that time, Abigail died of undiagnosed long QT.
Ήταν προφανές ότι οι πατέντες γονιδίων έθιγαν τους ασθενείς. Αλλά υπήρχε τρόπος να τις προσβάλει κανείς;
Gene patents clearly were a problem and were harming patients. But was there a way we could challenge them?
Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε ξεκαθαρίσει μέσω πολλών περιπτώσεων, ότι κάποια πράγματα δεν νομιμοποιούνται να πατεντάρονται. Δε μπορεί κανείς να πατεντάρει προϊόντα της Φύσης - τον αέρα, το νερό, τα ορυκτά, τα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα. Δεν μπορεί επίσης κανείς να πατεντάρει τους Φυσικούς Νόμους - το νόμο της βαρύτητας, E=mc2. Αυτά είναι θεμελιώδη, πρέπει να μείνουν ελεύθερα για όλους και να μην είναι αποκλειστικότητα κανενός.
Turns out that the Supreme Court has made clear through a long line of cases, that certain things are not patent eligible. You can't patent products of nature -- the air, the water, minerals, elements of the periodic table. And you can't patent laws of nature -- the law of gravity, E = mc2. These things are just too fundamental and must remain free to all and reserved exclusively to none.
Είχαμε τη γνώμη ότι το DNA, η πιο θεμελιώδης δομή της ζωής, που κωδικοποιεί την παραγωγή όλων των πρωτεϊνών μας, είναι ταυτόχρονα προϊόν της Φύσης αλλά και Νόμος της Φύσης. ανεξάρτητα απ' το αν βρίσκεται μέσα στο σώμα μας ή μέσα σ' ένα δοκιμαστικό σωλήνα.
It seemed to us that DNA, the most fundamental structure of life, that codes for the production of all of our proteins, is both a product of nature and a law of nature, regardless of whether it's in our bodies or sitting in the bottom of a test tube.
Καθώς εμβαθύναμε σ' αυτά, ταξιδέψαμε σ' όλη τη χώρα για να μιλήσουμε με διάφορους εμπειρογνώμονες - επιστήμονες, επαγγελματίες υγείας, νομικούς, ειδικούς στις πατέντες. Οι περισσότεροι συμφωνούσαν ότι είχαμε δίκιο τόσο τυπικά όσο και νομικά, θεωρητικά τουλάχιστον. Όλοι τους πίστευαν ότι οι πιθανότητες να κερδίσουμε υπόθεση για γονιδιακές πατέντες ήταν σχεδόν μηδενικές.
As we delved into this issue, we traveled all over the country to speak with many different experts -- scientists, medical professionals, lawyers, patent lawyers. Most of them agreed that we were right as a matter of policy, and, at least in theory, as a matter of law. All of them thought our chances of winning a gene-patent challenge were about zero.
Γιατί; Γιατί το γραφείο ευρεσιτεχνιών εκδίδει αυτές τις πατέντες πάνω από 20 χρόνια. Υπήρχαν πράγματι χιλιάδες πατέντες ανθρώπινων γονιδίων. Τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας ήταν απόλυτα εδραιωμένα στο καθεστώς, η βιοτεχνολογική βιομηχανία αναπτύχθηκε με βάση αυτή την πρακτική, ενώ η νομοθεσία για την απαγόρευση πατεντών γονιδίων εισήχθη στο Κογκρέσο σταδιακά και δεν έβγαζε πουθενά. Συμπερασματικά: τα δικαστήρια δεν ήταν διατεθειμένα να αναιρέσουν τις πατέντες.
Why is that? Well, the patent office had been issuing these patents for more than 20 years. There were literally thousands of patents on human genes. The patent bar was deeply entrenched in the status quo, the biotech industry had grown up around this practice, and legislation to ban gene patents had been introduced year after year in Congress, and had gone absolutely nowhere. So the bottom line: courts just weren't going to be willing to overturn these patents.
Όμως, ούτε ο Κρις ούτε εγώ ήμασταν τύποι που θα αποφεύγαμε την πρόκληση μιας δίκης. Και όταν μας έλεγαν, «Δε φτάνει να έχεις δίκιο», ήταν ο λόγος για να αναλάβουμε τον αγώνα. Έτσι ξεκινήσαμε να στοιχειοθετούμε την υπόθεσή μας.
Now, neither Chris nor I were the type to shy away from a challenge, and hearing, "Being right just isn't enough," seemed all the more reason to take on this fight. So we set out to build our case.
Οι υποθέσεις πατέντας συνήθως έχουν ως εξής: Η εταιρεία Α μηνύει την εταιρεία Β για κάποια ασαφή τεχνική λεπτομέρεια. Εμάς δε μας ενδιέφερε κάτι τέτοιο, γιατί πιστεύαμε πως αυτή η υπόθεση ήταν πολύ πιο σπουδαία. Επρόκειτο για την ελευθερία και την πρόοδο της επιστήμης και τα δικαιώματα των ασθενών. Αποφασίσαμε λοιπόν ότι θα αναπτύσσαμε την υπόθεση διαφορετικά από τις άλλες τυπικές υποθέσεις πατεντών. Σαν υπόθεση ατομικών δικαιωμάτων.
Now, patent cases tend to be: Company A sues Company B over some really narrow, obscure technical issue. We weren't really interested in that kind of case, and we thought this case was much bigger than that. This was about scientific freedom, medical progress, the rights of patients. So we decided we were going to develop a case that was not like your typical patent case -- more like a civil rights case.
Σχεδιάσαμε να βρούμε ένα κάτοχο πατέντας γονιδίων που επέβαλλε δραστικά τις πατέντες του και μετά να οργανώσουμε μια συμμαχία εναγόντων και εμπειρογνωμόνων που θα μιλούσαν στο δικαστήριο για το πώς αυτές οι πατέντες βλάπτουν τους ασθενείς και την καινοτομία.
We set out to identify a gene-patent holder that was vigorously enforcing its patents and then to organize a broad coalition of plaintiffs and experts that could tell the court about all the ways that these patents were harming patients and innovation.
Βρήκαμε ως τον κύριο υποψήφιο εναγόμενο τη Myriad Genetics, μια εταιρεία με έδρα το Σωλτ Λέικ στη Γιούτα. Η Myriad κατείχε πατέντες για δύο γονίδια τα γονίδια BRCA1 και BRCA2. Οι γυναίκες που έφεραν μεταλλάξεις αυτών των γονιδίων θεωρείται ότι έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Η Myriad χρησιμοποιούσε τις πατέντες της για να διατηρήσει το απόλυτο μονοπώλιο στα τεστ για τα BRCA στις ΗΠΑ. Υποχρέωσε πολλά εργαστήρια που έκαναν το τεστ BRCA να το διακόψουν. Χρέωνε τα τεστ της υπερβολικά - πάνω από 3.000 δολάρια. Σταμάτησε να κοινοποιεί τα κλινικά της δεδομένα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Και το χειρότερο ίσως απ' όλα, για αρκετά χρόνια, η Myriad αρνιόταν να συμπεριλάβει στα τεστ της κάποιες επιπλέον μεταλλάξεις που είχαν εντοπισθεί από μια ομάδα ερευνητών στη Γαλλία.
We found the prime candidate to sue in Myriad Genetics, a company that's based in Salt Lake City, Utah. Myriad held patents on two genes, the BRCA1 and the BRCA2 genes. Women with certain mutations along these genes are considered to be at a significantly increased risk of developing breast and ovarian cancer. Myriad had used its patents to maintain a complete monopoly on BRCA testing in the United States. It had forced multiple labs that were offering BRCA testing to stop. It charged a lot of money for its test -- over 3,000 dollars. It had stopped sharing its clinical data with the international scientific community. And perhaps worst of all, for a period of several years, Myriad refused to update its test to include additional mutations that had been identified by a team of researchers in France.
Υπολογίστηκε πως αυτή την περίοδο για αρκετά χρόνια, ένα ποσοστό 12% των γυναικών που υποβλήθηκαν στο τεστ πήραν λάθος αποτελέσματα. Αρνητικά αποτελέσματα σε τεστ που θα έπρεπε να είναι θετικά.
It has been estimated that during that period, for several years, as many as 12 percent of women undergoing testing received the wrong answer -- a negative test result that should have been positive.
Αυτή είναι η Κάθλιν Μάξιαν. Η αδελφή της Κάθλην, η Αϊλίν, εκδήλωσε καρκίνο του μαστού στα 40 της και έκανε το τεστ της Myriad. Το τεστ ήταν αρνητικό. Η οικογένεια ανακουφίστηκε. Αυτό σήμαινε ότι ο καρκίνος της Αϊλήν πιθανότατα δεν ήταν κληρονομικός και ότι τα άλλα μέλη της οικογένειας δε χρειαζόταν να ελεγχθούν. Όμως δυο χρόνια αργότερα η Κάθλιν διαγνώστηκε με καρκίνο ωοθηκών σε προχωρημένο στάδιο. Αποδείχθηκε ότι η αδελφή της Κάθλιν ανήκε σ' αυτό το 12% που πήρε ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα. Αν η Αϊλίν είχε πάρει τις σωστές απαντήσεις η Κάθλην θα είχε εξετασθεί, και ο καρκίνος στις ωοθήκες της θα μπορούσε να είχε προληφθεί.
This is Kathleen Maxian. Kathleen's sister Eileen developed breast cancer at age 40 and she was tested by Myriad. The test was negative. The family was relieved. That meant that Eileen's cancer most likely didn't run in the family, and that other members of her family didn't need to be tested. But two years later, Kathleen was diagnosed with advanced-stage ovarian cancer. It turned out that Kathleen's sister was among the 12 percent who received a false-negative test result. Had Eileen received the proper result, Kathleen would have then been tested, and her ovarian cancer could have been prevented.
Από τη στιγμή που επιλέξαμε τη Myriad, έπρεπε να συνάψουμε μια συμμαχία εμπειρογνωμόνων και εναγόντων για να ρίξουμε φως σε αυτά τα ζητήματα. Καταλήξαμε σε 20 αποφασισμένους ενάγοντες: γενετικούς συμβούλους, γενετιστές που είχαν λάβει επιστολές ασφαλιστικών μέτρων, δικηγορικές οργανώσεις, τέσσερις μεγάλους επιστημονικούς οργανισμούς που αντιπροσώπευαν συνολικά περισσότερους από 150.000 επιστήμονες και επαγγελματίες υγείας και γυναίκες, που είτε δεν μπορούσαν να πληρώσουν το τεστ της Myriad, είτε ήθελαν να πάρουν μια δεύτερη γνώμη, αλλά δεν μπορούσαν, εξαιτίας της πατέντας.
Once we settled on Myriad, we then had to form a coalition of plaintiffs and experts that could illuminate these problems. We ended up with 20 highly committed plaintiffs: genetic counselors, geneticists who had received cease and desist letters, advocacy organizations, four major scientific organizations that collectively represented more than 150,000 scientists and medical professionals, and individual women who either couldn't afford Myriad's test, or who wanted to obtain a second opinion but could not, as a result of the patents.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε ήταν να παρουσιάσουμε κατανοητά τα επιστημονικά δεδομένα. Έτσι, για να αποδείξουμε ότι η Myriad δεν είχε εφεύρει κάτι, αλλά τα απομονωμένα γονίδια BRCA ήταν προϊόντα της φύσης, έπρεπε να εξηγήσουμε κάποιες βασικές έννοιες, όπως: Τι είναι το γονίδιο; Τι είναι το DNA; Πώς απομονώνεται το DNA και γιατί αυτό δεν αποτελεί εφεύρεση;
One of the major challenges we had in preparing the case was figuring out how best to communicate the science. So in order to argue that what Myriad did was not an invention, and that isolated BRCA genes were products of nature, we had to explain a couple of basic concepts, like: What's a gene? What's DNA? How is DNA isolated, and why isn't that an invention?
Περάσαμε πολλές ώρες με τους ενάγοντες και τους ειδικούς μας, προσπαθώντας να βρούμε τρόπους για να εξηγήσουμε αυτά τα θέματα με απλότητα και ακρίβεια. Και καταλήξαμε στο να χρησιμοποιήσουμε κυρίως λεκτικές μεταφορές όπως ο χρυσός.
We spent hours and hours with our plaintiffs and experts, trying to come up with ways of explaining these concepts simply yet accurately. And we ended up relying heavily on the use of metaphors, like gold.
Η απομόνωση, λοιπόν του DNA μοιάζει με την εξόρυξη χρυσού από ένα βουνό, ή τη συλλογή του από ένα ποτάμι. Μπορεί κανείς να πατεντάρει τη διαδικασία εξόρυξης αλλά όχι τον ίδιο το χρυσό. Μπορεί να χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και σκληρή δουλειά για την εξόρυξη του χρυσού, όμως δεν μπορείς να τον πατεντάρεις, παραμένει χρυσός. Και όταν ο χρυσός εξαχθεί μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα πάντα όσα δε θα μπορούσαν να γίνουν όσο ήταν ακόμη στα πετρώματα. Για παράδειγμα, να φτιαχτούν απ' αυτόν κοσμήματα, αλλά θα έμενε χρυσός. Ο χρυσός δεν πατεντάρεται.
So isolating DNA -- it's like extracting gold from a mountain or taking it out of a stream bed. You might be able to patent the process for mining the gold, but you can't patent the gold itself. It might've taken a lot of hard work and effort to dig the gold out of the mountain; you still can't patent it, it's still gold. And the gold, once it's extracted, can clearly be used for all sorts of things that it couldn't be used for when it was in the mountain; you can make jewelry out of it for example -- still can't patent the gold, it's still gold.
Έτσι το 2009 ήμασταν έτοιμοι να υποβάλουμε την αγωγή. Την υποβάλαμε στο ομοσπονδιακό δικαστήριο της νότιας Ν. Υόρκης και ανατέθηκε τυχαία στο Δικαστή Σουήτ. Το Μάρτιο του 2010, ο Δικαστής Σουήτ γνωμοδότησε, εκδίδοντας μιαν έκθεση 152 σελίδων. Ήταν η απόλυτη νίκη για την πλευρά μας.
So now it's 2009, and we're ready to file our case. We filed in federal court in the Southern District of New York, and the case was randomly assigned to Judge Robert Sweet. In March 2010, Judge Sweet issued his opinion -- 152 pages -- and a complete victory for our side.
Καθώς διαβάζαμε τη γνωμοδότηση θαυμάσαμε με πόση ευφράδεια ανέπτυσσε το επιστημονικό μέρος. Και η δική μας έκθεση ήταν καλή, αλλά όχι τόσο καλή. Πώς μπόρεσε να κατανοήσει σε τόσο βάθος το ζήτημα τόσο σύντομα; Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πώς είχε συμβεί αυτό. Αποδείχθηκε ότι, ο γραμματέας της έδρας του Δικαστή Σουήτ που τότε υπηρετούσε σ' αυτόν, δεν ήταν ένας απλός νομικός - ήταν επιστήμονας. Και δεν ήταν απλώς επιστήμονας - είχε διδακτορικό στη Μοριακή Βιολογία.
In reading the opinion, we could not get over how eloquently he described the science in the case. I mean, our brief -- it was pretty good, but not this good. How did he develop such a deep understanding of this issue in such a short time? We just could not comprehend how this had happened. So it turned out, Judge Sweet's clerk working for him at the time, was not just a lawyer -- he was a scientist. He was not just a scientist -- he had a PhD in molecular biology.
(Γέλια)
(Laughter)
Τι απίστευτη τύχη!
What an incredible stroke of luck!
Η Myriad τότε προσέφυγε στο Εφετείο Ομοσπονδιακών Υποθέσεων των ΗΠΑ. Τότε τα πράγματα πήραν ενδιαφέρουσα τροπή.
Myriad then appealed to the US Court of Appeals for the Federal Circuit. And here things got really interesting.
Σε μια καθοριστική στιγμή για την υπόθεση, το αμερικανικό Δημόσιο άλλαξε πλευρά.
First, in a pivotal moment of this case, the US government switched sides.
Ενώ στο τοπικό δικαστήριο ο εκπρόσωπός του υποστήριξε τη Myriad, τώρα απευθείας διαφωνώντας με την κρατική Υπηρεσία Ευρεσιτεχνιών ο συνήγορος του Δημοσίου κατέθεσε μιαν έκθεση που δήλωνε ότι επανεξέτασε την υπόθεση υπό το φως της γνωμοδότησης του τοπικού Δικαστηρίου και συμπέρανε ότι το απομονωμένο DNA δε μπορεί να πάρει πατέντα. Αυτό ήταν πραγματικά πολύ σπουδαίο και εντελώς απροσδόκητο.
So in the district court the government submitted a brief on Myriad's side. But now in direct opposition to its own patent office, the US government files a brief that states that is has reconsidered this issue in light of the district court's opinion, and has concluded that isolated DNA is not patent eligible. This was a really big deal, totally unexpected.
Το ομοσπονδιακό Εφετείο εξετάζει όλες τις υποθέσεις πατέντας, και έχει τη φήμη ότι ευνοεί πάρα πολύ τις πατέντες Οπότε, ακόμα και μετά από αυτή τη σημαντική εξέλιξη περιμέναμε ότι θα χάναμε. Και χάσαμε. Κατά κάποιο τρόπο. Η απόφαση βγήκε με ψήφους 2 προς 1. Όμως οι δύο δικαστές που ψήφισαν εναντίον μας το έκαναν για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Ο πρώτος, ο Δικαστής Λούρι, ανέπτυξε μια δική του νέα βιολογική θεωρία - απολύτως λανθασμένη.
The Court of Appeals for the Federal Circuit hears all patent cases, and it has a reputation for being very, very pro-patent. So even with this remarkable development, we expected to lose. And we did. Sort of. Ends up split decision, 2 to 1. But the two judges who ruled against us, did so for completely different reasons. The first one, Judge Lourie, made up his own novel, biological theory -- totally wrong.
(Γέλια)
(Laughter)
Αποφάσισε ότι η Myriad είχε φτιάξει μια νέα χημική ουσία. Εντελώς παράλογο. Ούτε κι η ίδια η Myriad δεν το ισχυρίστηκε. Η άλλη, η Δικαστής Μουρ, δήλωσε ότι βασικά συμφωνούσε μαζί μας ότι το απομονωμένο DNA είναι προϊόν της Φύσης. Αλλά είπε ότι δεν ήθελε «να διαταράξει τη βιοτεχνολογική βιομηχανία». Ο τρίτος, ο δικαστής Μπράισον, συμφώνησε μαζί μας.
He decided Myriad had created a new chemical -- made absolutely no sense. Myriad didn't even argue this, so it came out of the blue. The other, Judge Moore, said she basically agreed with us that isolated DNA is a product of nature. But she's like, "I don't want to shake up the biotech industry." The third, Judge Bryson, agreed with us.
Έτσι, ζητήσαμε αναθεώρηση από το Ανώτατο Δικαστήριο. Και όταν προσφύγει κανείς στο Ανώτατο Δικαστήριο, πρέπει να θέσει ένα ερώτημα στο οποίο ζητά να του απαντήσει. Συνήθως αυτά τα ερωτήματα έχουν τη μορφή μιας τεράστιας παραγράφου, που πιάνει μια ολόκληρη σελίδα με πολλές αναφορές «στην περίπτωση που αυτό» ή «συνεπώς τότε εκείνο». Εμείς υποβάλαμε ίσως το πιο σύντομο ερώτημα που είχε ποτέ υποβληθεί. Τέσσερις λέξεις: Πατεντάρονται τα Ανθρώπινα Γονίδια;
So now we sought review by the Supreme Court. And when you petition the Supreme Court, you have to present a question that you want the Court to answer. Usually these questions take the form of a super-long paragraph, like a whole page long with lots and lots of clauses, "wherein this" and "therefore that." We submitted perhaps the shortest question presented ever. Four words: Are human genes patentable?
Όταν ο Κρις με είχε ρωτήσει αρχικά τι πίστευα πάνω σ' αυτό είχα πει «Δεν ξέρω. Θα έπρεπε να ρωτήσεις Πατεντάρεται το απομονωμένο DNA;»
Now when Chris first asked me what I thought of these words, I said, "Well, I don't know. I think you have to say, 'Is isolated DNA patentable?'"
«Όχι! Θέλω οι δικαστές να αντιδράσουν ακριβώς όπως εγώ όταν έμαθα για την υπόθεση πριν επτά χρόνια».
"Nope. I want the justices to have the very same reaction that I had when you brought this issue to me seven years ago."
Κι εγώ φυσικά συμφώνησα.
Well, I certainly couldn't argue with that.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ορίζει ακρόαση μόνο για το 1% περίπου των υποθέσεων που λαμβάνει και δέχθηκε να εξετάσει τη δική μας. Έφτασε η μέρα της ακροαματικής διαδικασίας και ήταν συναρπαστικό: Έξω είχε σχηματιστεί ουρά. Υπήρχαν άνθρωποι που περίμεναν από τις 2:30 τα ξημερώματα για να μπουν στην αίθουσα. Δύο οργανώσεις για τον καρκίνο του μαστού η Breast Cancer Action και η FORCE, είχαν οργανώσει διαμαρτυρία έξω από το Δικαστήριο
The Supreme Court only hears about one percent of the cases that it receives, and it agreed to hear ours. The day of the oral argument arrives, and it was really, really exciting -- long line of people outside, people had been standing in line since 2:30 in the morning to try to get into the courthouse. Two breast cancer organizations, Breast Cancer Action and FORCE, had organized a demonstration on the courthouse steps.
Εμείς περιμέναμε ήσυχα στον προθάλαμο, λίγα λεπτά πριν μπει ο Κρις στην αίθουσα για την αγόρευσή του στην πιο σπουδαία υπόθεση της καριέρας του. Εγώ ήμουν φανερά πιο νευρική από εκείνον. Αλλά ο πανικός υποχώρησε καθώς μπήκα στην αίθουσα και είδα γύρω μου ένα πλήθος από φιλικά πρόσωπα: Όλες αυτές τις γυναίκες που είχαν μοιραστεί τις προσωπικές τους ιστορίες, τους γενετιστές που είχαν διαθέσει τόσες πολύτιμες ώρες από τη δουλειά τους για ν' αφοσιωθούν σ' αυτό τον αγώνα και διάφορους εκπροσώπους, της ιατρικής, των δικαιωμάτων των ασθενών, περιβαλλοντικών και θρησκευτικών οργανώσεων, που είχαν υποβάλει υπομνήματα για την υπόθεση.
Chris and I sat quietly in the hallway, moments before he was to walk in and argue the most important case of his career. I was clearly more nervous than he was. But any remaining panic subsided as I walked into the courtroom and looked around at a sea of friendly faces: our individual women clients who had shared their deeply personal stories, the geneticists who had taken huge chunks of time out of their busy careers to dedicate themselves to this fight and representatives from a diverse array of medical, patient advocacy, environmental and religious organizations, who had submitted friend of the court briefs in the case.
Ήταν ακόμη τρεις ηγέτες του Προγράμματος για το Ανθρώπινο Γονιδίωμα, και ανάμεσά τους ο άνθρωπος που ανακάλυψε το DNA, ο Τζέημς Γουότσον, που είχε υποβάλει ένα υπόμνημα στο Δικαστήριο, στο οποίο χαρακτήριζε τις πατέντες γονιδίων «παράνοια».
Also in the room were three leaders of the Human Genome Project, including the co-discoverer of DNA himself, James Watson, who had submitted a brief to the court, where he referred to gene patenting as "lunacy."
(Γέλια)
(Laughter)
Όλες αυτές οι κοινότητες που αντιπροσωπεύονταν στην αίθουσα και η συνεισφορά κάθε μιας στο πραγματοποιηθεί αυτό, δήλωναν περίτρανα τη σημασία της δίκης.
The diversity of the communities represented in this room and the contributions each had made to make this day a reality spoke volumes to what was at stake.
Η ακροαματική διαδικασία ήταν συναρπαστική. Ο Κρις έκανε μια λαμπρή αγόρευση. Αλλά αυτό που με εξέπληξε ήταν το να βλέπω τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου να προσπαθούν να κατανοήσουν με το απομονωμένο DNA μέσα από μια σειρά από γραφικές αναλογίες και ζωηρές εικόνες, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η ομάδα μας είχε κάνει αυτά τα επτά χρόνια. Η Δικαστής Κάγκαν παρομοίασε την απομόνωση του DNA με την εξαγωγή ενός φαρμακευτικού φυτού από τον Αμαζόνιο. Ο Δικαστής Ρόμπερτς το είδε σαν το σκάλισμα ενός μπαστουνιού από ένα δέντρο. Αλλά η καλύτερή μου στιγμή ήταν όταν η Δικ. Σοτομαγιόρ είδε το απομονωμένο DNA σαν «τη φύση που απλώς υπήρχε εκεί».
The argument itself was riveting. Chris argued brilliantly. But for me, the most thrilling aspect was watching the Supreme Court justices grapple with isolated DNA, through a series of colorful analogies and feisty exchanges, very much the same way as our legal team had done for the past seven years. Justice Kagan likened isolating DNA to extracting a medicinal plant from the Amazon. Justice Roberts distinguished it from carving a baseball bat from a tree. And in one of my absolutely favorite moments, Justice Sotomayor proclaimed isolated DNA to be "just nature sitting there."
(Γέλια)
(Laughter)
Νιώθαμε αρκετή βεβαιότητα καθώς φεύγαμε απ' την αίθουσα αλλά ποτέ δε θα μπορούσα να προβλέψω το αποτέλεσμα: Εννιά προς Μηδέν.
We felt pretty confident leaving the courtroom that day, but I could never have anticipated the outcome: nine to zero.
«Ένα φυσικό τμήμα DNA είναι προϊόν της Φύσης, και δεν πατεντάρεται απλώς επειδή έχει απομονωθεί. Και επιπλέον, η Myriad δεν εφηύρε τίποτε».
"A naturally occurring DNA segment is a product of nature, and not patent-eligible merely because it has been isolated. And furthermore, Myriad did not create anything."
Μέσα σε 24 ώρες από την απόφαση, πέντε εργαστήρια ανακοίνωσαν ότι θα άρχιζαν να διαθέτουν τεστ για τα γονίδια BRCA. Κάποια υπόσχονταν να προσφέρουν τα τεστ σε χαμηλότερη τιμή από της Myriad. Κάποια υπόσχονταν να προσφέρουν ένα πιο πλήρες τεστ απ' αυτό που πρόσφερε η Myriad.
Within 24 hours of the decision, five labs had announced that they would begin to offer testing for the BRCA genes. Some of them promised to offer the tests at a lower price than Myriad's. Some promised to provide a more comprehensive test than the one Myriad was offering.
Αλλά φυσικά η απόφαση ξεπερνά τη Myriad. Βάζει τέλος σε μια 25χρονη παράδοση που εξέδιδε πατέντες ανθρώπινων γονιδίων στις ΗΠΑ. Θέτει ένα σαφές όριο στη βιοϊατρική έρευνα και την καινοτομία. Και εξασφαλίζει ότι ασθενείς όπως η Αμπιγκέιλ, η Καθλίν και η Αϊλίν θα έχουν πρόσβαση στις εξετάσεις που χρειάζονται.
But of course the decision goes far beyond Myriad. It ends a 25-year practice of allowing patents on human genes in the United States. It clears a significant barrier to biomedical discovery and innovation. And it helps to ensure that patients like Abigail, Kathleen and Eileen have access to the tests that they need.
Λίγες εβδομάδες μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, έλαβα ένα μικρό δέμα με το ταχυδρομείο. Ήταν από το Μπομπ Κουκ-Ντήγκαν, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ, και έναν από τους πρώτους που είχαμε επισκεφθεί με τον Κρις όταν εξετάζαμε αν θα καταθέταμε την αγωγή. Το άνοιξα και βρήκα ένα μικρό λούτρινο γουρουνάκι.
A few weeks after the court issued its decision, I received a small package in the mail. It was from Bob Cook-Deegan, a professor at Duke University and one the very first people Chris and I went to visit when we started to consider whether to bring this case. I opened it up to find a small stuffed animal.
(Γέλια)
(Laughter)
Ρισκάραμε πολύ αναλαμβάνοντας αυτή την υπόθεση. Αυτό που μας έδινε το θάρρος να διακινδυνεύσουμε ήταν η πεποίθηση ότι κάναμε το σωστό. Η όλη διαδικασία κράτησε σχεδόν οκτώ χρόνια, με πολλές καμπές στη διαδρομή. Μας βοήθησε λίγο η τύχη, αλλά οι κοινότητες που συνδέσαμε, οι συμμαχίες που δημιουργήσαμε
We took a big risk in taking this case. Part of what gave us the courage to take that risk was knowing that we were doing the right thing. The process took nearly eight years from the start to finish, with many twists and turns along the way. A little luck certainly helped, but it was the communities that we bridged, the alliances that we created,
ήταν που έκαναν «τα γουρουνάκια να πετάξουν».
that made pigs fly.
Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα)
Thank you. (Applause)