Οι εξωπραγματικοί ισχυρισμοί προϋποθέτουν και εξωπραγματικές αποδείξεις κι είναι δική μου δουλειά, δική μου ευθύνη ως αστρονόμος, να υπενθυμίζω στους ανθρώπους ότι οι υποθέσεις για εξωγήινους πρέπει πάντα να είναι η τελευταία λύση.
Extraordinary claims require extraordinary evidence, and it is my job, my responsibility, as an astronomer to remind people that alien hypotheses should always be a last resort.
Θα ήθελα τώρα να σας πω μια σχετική ιστορία. Περιλαμβάνει δεδομένα από μια αποστολή της ΝΑΣΑ, συνηθισμένους ανθρώπους κι ένα ιδιαίτερα εξωπραγματικό αστέρι του γαλαξία μας.
Now, I want to tell you a story about that. It involves data from a NASA mission, ordinary people and one of the most extraordinary stars in our galaxy.
Η ιστορία ξεκινά το 2009 με την εκτόξευση της αποστολής Κέπλερ της ΝΑΣΑ. Ο κύριος επιστημονικός σκοπός του Κέπλερ ήταν να εντοπίσει πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Το έκανε αυτό ξεκινώντας από ένα συγκεκριμένο σημείο του ουρανού, αυτό εδώ με όλα τα μικροσκοπικά κουτάκια. Σε αυτό το σημείο κατέγραφε τη φωτεινότητα πάνω από 150.000 αστεριών, συνεχώς για τέσσερα χρόνια, παίρνοντας δεδομένα κάθε 30 λεπτά. Έψαχνε γι' αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν πέρασμα. Δηλαδή όταν η τροχιά ενός πλανήτη ευθυγραμμίζεται με τη δική μας οπτική ευθεία, έτσι ώστε ο πλανήτης να περνά μπροστά από ένα αστέρι. Όταν συμβαίνει αυτό, μπλοκάρει ένα πολύ μικρό μέρος του φωτός του αστεριού που θα το δείτε σαν ένα βύθισμα σ' αυτήν την καμπύλη.
It began in 2009 with the launch of NASA's Kepler mission. Kepler's main scientific objective was to find planets outside of our solar system. It did this by staring at a single field in the sky, this one, with all the tiny boxes. And in this one field, it monitored the brightness of over 150,000 stars continuously for four years, taking a data point every 30 minutes. It was looking for what astronomers call a transit. This is when the planet's orbit is aligned in our line of sight, just so that the planet crosses in front of a star. And when this happens, it blocks out a tiny bit of starlight, which you can see as a dip in this curve.
Έτσι η ομάδα στη ΝΑΣΑ δημιούργησε υπολογιστές άριστης τεχνολογίας για να ψάξει για περάσματα σε όλα τα δεδομένα του Κέπλερ.
And so the team at NASA had developed very sophisticated computers to search for transits in all the Kepler data.
Ταυτόχρονα με τη δημοσίευση των πρώτων δεδομένων αστρονόμοι στο Γέιλ αναρωτιόταν για ένα ενδιαφέρον ζήτημα: Κι αν ξεφύγει κάτι από τους υπολογιστές;
At the same time of the first data release, astronomers at Yale were wondering an interesting thing: What if computers missed something?
Έτσι αρχίσαμε το επιστημονικό πρόγραμμα πολιτών που ονομάζεται Κυνηγοί Πλανητών για να έχουμε ανθρώπους να εξετάζουν τα ίδια δεδομένα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει εξαιρετική ικανότητα στην αναγνώριση μοτίβων, κάποιες φορές καλύτερη από εκείνη των υπολογιστών. Υπήρχε ωστόσο έντονος σκεπτικισμός γύρω από το θέμα. Η Ντέμπρα Φίσερ, συνάδελφος και ιδρυτής του προγράμματος Κυνηγοί Πλανητών είπε πως άνθρωποι τότε λέγανε: «Είσαι τρελή. Δεν υπάρχει περίπτωση ο υπολογιστής να χάσει κάτι». Επρόκειτο λοιπόν για το κλασικό στοίχημα άνθρωποι εναντίον μηχανών. Εάν βρίσκαμε έστω κι έναν πλανήτη θα ήμασταν ενθουσιασμένοι. Όταν μπήκα στην ομάδα πριν από τέσσερα χρόνια, είχαμε ήδη ανακαλύψει μερικούς. Σήμερα, με την βοήθεια από πάνω από 300.000 λάτρεις της επιστήμης έχουμε ανακαλύψει δεκάδες πλανήτες όπως επίσης ανακαλύψαμε ένα από τα πιο μυστήρια αστέρια μέσα στο γαλαξία μας.
And so we launched the citizen science project called Planet Hunters to have people look at the same data. The human brain has an amazing ability for pattern recognition, sometimes even better than a computer. However, there was a lot of skepticism around this. My colleague, Debra Fischer, founder of the Planet Hunters project, said that people at the time were saying, "You're crazy. There's no way that a computer will miss a signal." And so it was on, the classic human versus machine gamble. And if we found one planet, we would be thrilled. When I joined the team four years ago, we had already found a couple. And today, with the help of over 300,000 science enthusiasts, we have found dozens, and we've also found one of the most mysterious stars in our galaxy.
Για να γίνει αυτό κατανοητό θα σας δείξω πώς φαίνεται ένα τυπικό πέρασμα στα δεδομένα του Κέπλερ. Σ' αυτό το γράφημα στην αριστερή πλευρά έχετε την ποσότητα του φωτός και κάτω είναι ο χρόνος. Η λευκή γραμμή είναι φως μόνο από το αστέρι, αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν καμπύλη φωτός. Όταν ένας πλανήτης περνάει μπροστά από ένα αστέρι μπλοκάρει λίγο από το φως του και το βάθος αυτού το περάσματος αντανακλά το μέγεθος του ίδιου του αντικειμένου. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Δία. Δεν υπάρχουν πλανήτες μεγαλύτεροι από τον Δία. Ο Δίας θα μειώσει κατά 1% τη φωτεινότητα του αστεριού. Η Γη από την άλλη είναι 11 φορές μικρότερη από τον Δία και το σήμα της στα δεδομένα είναι ελάχιστα ορατό.
So to understand this, let me show you what a normal transit in Kepler data looks like. On this graph on the left-hand side you have the amount of light, and on the bottom is time. The white line is light just from the star, what astronomers call a light curve. Now, when a planet transits a star, it blocks out a little bit of this light, and the depth of this transit reflects the size of the object itself. And so, for example, let's take Jupiter. Planets don't get much bigger than Jupiter. Jupiter will make a one percent drop in a star's brightness. Earth, on the other hand, is 11 times smaller than Jupiter, and the signal is barely visible in the data.
Πίσω στο μυστήριό μας λοιπόν. Λίγα χρόνια πριν, Κυνηγοί Πλανητών που έψαχναν για περάσματα στα δεδομένα, εντόπισαν ένα μυστήριο σημάδι προερχόμενο από το αστέρι KIC 8462852. Οι παρατηρήσεις του Μαΐου του 2009 ήταν οι πρώτες που εντόπισαν κι άρχισαν να μιλάνε γι' αυτό σε φόρουμ συζητήσεων.
So back to our mystery. A few years ago, Planet Hunters were sifting through data looking for transits, and they spotted a mysterious signal coming from the star KIC 8462852. The observations in May of 2009 were the first they spotted, and they started talking about this in the discussion forums.
Έλεγαν ότι ένα σώμα σαν του Δία θα προκαλούσε τέτοια βύθιση στο φως ενός αστεριού αλλά έλεγαν επίσης ότι επρόκειτο για γίγαντα. Βλέπετε, ένα τυπικό πέρασμα διαρκεί μονάχα λίγες ώρες ενώ αυτό κράτησε σχεδόν μια εβδομάδα.
They said and object like Jupiter would make a drop like this in the star's light, but they were also saying it was giant. You see, transits normally only last for a few hours, and this one lasted for almost a week.
Έλεγαν επίσης ότι έμοιαζε ασύμμετρος, εννοώντας ότι αντί για την σαφή, σε σχήμα U βύθιση που είδαμε στον Δία, είχε αυτήν την περίεργη κλίση που βλέπετε στην αριστερή πλευρά. Αυτό έδειχνε πως οτιδήποτε ήταν που παρεμβαλλόταν και μπλόκαρε το φως του αστεριού δεν ήταν κυκλικό σαν πλανήτης. Έγιναν ακόμη μερικές τέτοιες βυθίσεις αλλά για κάνα δυο χρόνια δεν φάνηκε τίποτα.
They were also saying that it looks asymmetric, meaning that instead of the clean, U-shaped dip that we saw with Jupiter, it had this strange slope that you can see on the left side. This seemed to indicate that whatever was getting in the way and blocking the starlight was not circular like a planet. There are few more dips that happened, but for a couple of years, it was pretty quiet.
Έπειτα, τον Μάρτιο του 2011 βλέπουμε αυτό. Το φως του αστεριού μειώνεται εντυπωσιακά κατά 15% κι είναι τεράστιο ποσοστό σε σχέση με έναν πλανήτη ο οποίος θα δημιουργούσε βύθιση μόνο 1%. Περιγράψαμε αυτό το χαρακτηριστικό ως ομαλό και καθαρό. Είναι επίσης ασύμμετρο, έχει σταδιακό σβήσιμο που κρατάει σχεδόν μια βδομάδα κι έπειτα επανέρχεται γρήγορα στο φυσιολογικό σε μόλις μερικές μέρες.
And then in March of 2011, we see this. The star's light drops by a whole 15 percent, and this is huge compared to a planet, which would only make a one percent drop. We described this feature as both smooth and clean. It also is asymmetric, having a gradual dimming that lasts almost a week, and then it snaps right back up to normal in just a matter of days.
Κι έπειτα από αυτό, πάλι δεν γίνεται κάτι το ιδιαίτερο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2013. Το πράγμα αρχίζει να γίνεται πραγματικά τρελό. Εμφανίζεται μια πυκνή σειρά βυθίσεων στην καμπύλη του φωτός και διαρκούν περίπου 100 ημέρες μέχρι το τέλος της αποστολής Κέπλερ. Οι βυθίσεις αυτές έχουν διάφορα σχήματα. Κάποιες είναι πολύ αιχμηρές, άλλες πολύ φαρδιές, κι έχουν επίσης και διαφορετική διάρκεια. Κάποιες διαρκούν για μια δυο μέρες κι άλλες για παραπάνω από μια βδομάδα. Υπάρχουν επίσης και κυμαινόμενα χαρακτηριστικά σε κάποιες από τις βυθίσεις σαν ορισμένα ανεξάρτητα γεγονότα να συνέβαιναν το ένα πάνω στο άλλο. Εκείνη τη στιγμή το αστέρι χάνει το 20% της φωτεινότητάς του. Αυτό σημαίνει πως οτιδήποτε μπλοκάρει το φως του έχει 1.000 φορές μεγαλύτερη επιφάνεια από την επιφάνεια της Γης.
And again, after this, not much happens until February of 2013. Things start to get really crazy. There is a huge complex of dips in the light curve that appear, and they last for like a hundred days, all the way up into the Kepler mission's end. These dips have variable shapes. Some are very sharp, and some are broad, and they also have variable durations. Some last just for a day or two, and some for more than a week. And there's also up and down trends within some of these dips, almost like several independent events were superimposed on top of each other. And at this time, this star drops in its brightness over 20 percent. This means that whatever is blocking its light has an area of over 1,000 times the area of our planet Earth.
Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Μόλις το είδε η επιστημονική κοινότητα πολιτών, ειδοποίησαν την επιστημονική ομάδα ότι ανακάλυψαν κάτι τόσο περίεργο που ίσως αξίζει να ερευνηθεί. Μόλις η επιστημονική ομάδα το είδε, είπε: «Ναι, προφανώς κάτι πάει λάθος με τα δεδομένα». Όμως το ψάξαμε πολύ, πολύ προσεκτικά και τα δεδομένα ήταν μια χαρά. Αυτό που συνέβαινε λοιπόν πρέπει να ήταν αστροφυσικό, δηλαδή κάτι στο διάστημα έμπαινε στη μέση και μπλόκαρε το φως του αστεριού. Σε αυτό το σημείο καθίσαμε να μάθουμε ό,τι μπορούσαμε για το αστέρι για να δούμε αν θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε τι συνέβαινε. Οι πολίτες επιστήμονες που μας βοήθησαν σε αυτήν την ανακάλυψη συμμετείχαν κι αυτοί στην έρευνα, παρακολουθώντας την επιστήμη εν δράσει από πρώτο χέρι.
This is truly remarkable. And so the citizen scientists, when they saw this, they notified the science team that they found something weird enough that it might be worth following up. And so when the science team looked at it, we're like, "Yeah, there's probably just something wrong with the data." But we looked really, really, really hard, and the data were good. And so what was happening had to be astrophysical, meaning that something in space was getting in the way and blocking starlight. And so at this point, we set out to learn everything we could about the star to see if we could find any clues to what was going on. And the citizen scientists who helped us in this discovery, they joined along for the ride watching science in action firsthand.
Πρώτα κάποιος έκανε την υπόθεση ότι ίσως το αστέρι ήταν πολύ νεαρό κι είχε ακόμη γύρω του το νέφος των υλικών από τα οποία σχηματίστηκε. Κάποιος άλλος είπε, μπορεί το αστέρι να έχει ήδη σχηματίσει πλανήτες και δύο από αυτούς να έχουν συγκρουστεί ακριβώς όπως συνέβη με τη σχηματοποίηση Γης-Φεγγαριού. Και οι δυο αυτές θεωρίες θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν μέρος των δεδομένων όμως η δυσκολία έγκειτο στο ότι το αστέρι δεν έδειχνε να είναι νεαρό και δεν υπήρχε καθόλου λάμψη από κανένα υλικό που θερμαινόταν από το φως του αστεριού, κάτι που θα ήταν αναμενόμενο εάν το αστέρι ήταν νεαρό ή αν υπήρχε κάποια σύγκρουση και παραγόταν πολύ σκόνη. Κάποιος έπειτα είπε, αν υποθέσουμε ότι ήταν ένα μεγάλο σμήνος κομητών που περνάνε δίπλα από το αστέρι σε πολύ ελλειπτική τροχιά; Καταλήξαμε ότι αυτή η θεωρία ταιριάζει περισσότερο με τις παρατηρήσεις μας. Θα συμφωνήσω όμως ότι δείχνει λίγο τραβηγμένη. Βλέπετε, θα χρειάζονταν εκατοντάδες κομήτες για να δημιουργήσουν αυτό που βλέπουμε. Κι αυτοί θα ήταν μόνο οι κομήτες που έτυχε να περνούν ανάμεσα σε εμάς και το αστέρι. Βασικά λοιπόν μιλάμε για χιλιάδες με δεκάδες χιλιάδες κομητών. Από όλες όμως τις κακιές ιδέες που είχαμε αυτή ήταν η καλύτερη. Έτσι προχωρήσαμε και δημοσιεύσαμε τις ανακαλύψεις μας.
First, somebody said, you know, what if this star was very young and it still had the cloud of material it was born from surrounding it. And then somebody else said, well, what if the star had already formed planets, and two of these planets had collided, similar to the Earth-Moon forming event. Well, both of these theories could explain part of the data, but the difficulties were that the star showed no signs of being young, and there was no glow from any of the material that was heated up by the star's light, and you would expect this if the star was young or if there was a collision and a lot of dust was produced. And so somebody else said, well, how about a huge swarm of comets that are passing by this star in a very elliptical orbit? Well, it ends up that this is actually consistent with our observations. But I agree, it does feel a little contrived. You see, it would take hundreds of comets to reproduce what we're observing. And these are only the comets that happen to pass between us and the star. And so in reality, we're talking thousands to tens of thousands of comets. But of all the bad ideas we had, this one was the best. And so we went ahead and published our findings.
Πρέπει να σας πω ότι αυτό ήταν ένα από τα δυσκολότερα άρθρα που έγραψα ποτέ. Οι επιστήμονες πρέπει να δημοσιεύουν αποτελέσματα κι αυτό δεν είχε καμιά σχέση με αποτέλεσμα. Έτσι αποφασίσαμε να του δώσουμε έναν πιασάρικο τίτλο, και το ονομάσαμε: «Where is the Flux;» Θα σας αφήσω να το σκεφτείτε λίγο το ακρωνύμιο.
Now, let me tell you, this was one of the hardest papers I ever wrote. Scientists are meant to publish results, and this situation was far from that. And so we decided to give it a catchy title, and we called it: "Where's The Flux?" I will let you work out the acronym.
[WTF] (Γέλια)
(Laughter)
Αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Την ίδια περίοδο που έγραφα αυτό το άρθρο, συνάντησα έναν συνάδελφo, τον Τζέισον Ράιτ, που έγραφε κι εκείνος για τα δεδομένα του Κέπλερ. Αυτός έλεγε ότι με την τόσο εξαιρετική ακρίβεια του Κέπλερ θα μπορούσε να εντοπίσει εξωγήινες υπερκατασκευές γύρω από τα αστέρια, αλλά δεν το έκανε. Έτσι του έδειξα τα περίεργα δεδομένα που είχαν βρει οι πολίτες επιστήμονές μας και μου είπε, «Δεν το πιστεύω, Τάμπι. Τώρα πρέπει να ξαναγράψω το άρθρο μου».
So this isn't the end of the story. Around the same time I was writing this paper, I met with a colleague of mine, Jason Wright, and he was also writing a paper on Kepler data. And he was saying that with Kepler's extreme precision, it could actually detect alien megastructures around stars, but it didn't. And then I showed him this weird data that our citizen scientists had found, and he said to me, "Aw crap, Tabby. Now I have to rewrite my paper."
Οι φυσικές εξηγήσεις ήταν αδύναμες και τώρα είμασταν περίεργοι. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε τρόπο να αποκλείσουμε τους εξωγήινους. Μαζί λοιπόν πείσαμε έναν συνάδελφό μας που δουλεύει στο Κέντρο Έρευνας Εξωγήινης Νοημοσύνης, ότι αυτό επρόκειτο ίσως για έναν εξωπραγματικό στόχο. Γράψαμε μια πρόταση να παρατηρήσουμε το αστέρι με το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στον κόσμο στο Green Bank Observatory.
So yes, the natural explanations were weak, and we were curious now. So we had to find a way to rule out aliens. So together, we convinced a colleague of ours who works on SETI, the Search for Extraterrestrial Intelligence, that this would be an extraordinary target to pursue. We wrote a proposal to observe the star with the world's largest radio telescope at the Green Bank Observatory.
Μερικούς μήνες αργότερα, στοιχεία από αυτήν την πρόταση διέρρευσαν στον τύπο και υπήρξαν χιλιάδες άρθρα, πάνω από 10.000 άρθρα γι' αυτό μόνο το αστέρι. Αν ψάξεις στον Google για εικόνες θα δεις αυτό.
A couple months later, news of this proposal got leaked to the press and now there are thousands of articles, over 10,000 articles, on this star alone. And if you search Google Images, this is what you'll find.
Ίσως αναρωτιέστε τώρα, εντάξει Τάμπι, πώς αυτή η καμπύλη φωτός μπορεί να οφείλεται σε εξωγήινους; Φανταστείτε έναν πολιτισμό ο οποίος είναι πολύ πιο ανεπτυγμένος από τον δικό μας. Σε αυτήν την υποθετική περίπτωση αυτός ο πολιτισμός έχει εξαντλήσει όλη την ενέργεια του δικού του πλανήτη. Από πού θα πάρει λοιπόν παραπάνω ενέργεια; Έχουν ένα αστέρι, ακριβώς όπως εμείς έχουμε τον ήλιο, οπότε εάν ήταν σε θέση να πάρουν παραπάνω ενέργεια από αυτό το αστέρι αυτό θα έλυνε τις ενεργειακές τους ανάγκες. Θα δημιουργούσαν λοιπόν τεράστιες κατασκευές. Αυτές οι γιγαντιαίες κατασκευές, σαν πελώρια ηλιακά πάνελς, ονομάζονται σφαίρες Ντάισον.
Now, you may be wondering, OK, Tabby, well, how do aliens actually explain this light curve? OK, well, imagine a civilization that's much more advanced than our own. In this hypothetical circumstance, this civilization would have exhausted the energy supply of their home planet, so where could they get more energy? Well, they have a host star just like we have a sun, and so if they were able to capture more energy from this star, then that would solve their energy needs. So they would go and build huge structures. These giant megastructures, like ginormous solar panels, are called Dyson spheres.
Οι εικόνες από πάνω είναι πολλές καλλιτεχνικές συλλήψεις σχετικά με τις σφαίρες Ντάισον. Είναι πολύ δύσκολο να έχουμε κάποια αντίληψη του τεράστιου μεγέθους τους αλλά μπορείτε να το σκεφτείτε κάπως έτσι. Η απόσταση μεταξύ Γης και Φεγγαριού είναι 1/4 εκατομμυρίου μιλίων. Το απλούστερο στοιχείο σε μια από αυτές τις κατασκευές είναι 100 φορές πάνω από αυτό το μέγεθος. Είναι τεράστια. Τώρα φανταστείτε μια από αυτές τις κατασκευές σε κίνηση γύρω από ένα αστέρι. Μπορείτε να καταλάβετε πώς θα προκαλούσαν ανωμαλίες στα δεδομένα όπως άνισες και αφύσικες βυθίσεις.
This image above are lots of artists' impressions of Dyson spheres. It's really hard to provide perspective on the vastness of these things, but you can think of it this way. The Earth-Moon distance is a quarter of a million miles. The simplest element on one of these structures is 100 times that size. They're enormous. And now imagine one of these structures in motion around a star. You can see how it would produce anomalies in the data such as uneven, unnatural looking dips.
Όμως ακόμη κι οι εξωγήινες υπερκατασκευές δεν μπορούν να αψηφίσουν τους νόμους της φυσικής. Βλέπετε, οτιδήποτε χρησιμοποιεί πολύ ενέργεια παράγει θερμότητα και αυτό δεν το βλέπουμε εδώ. Θα μπορούσε όμως να είναι κάτι απλό όπως το να την επανεκπέμπουν σε κάποια άλλη κατεύθυνση, απλά όχι προς τη Γη.
But it remains that even alien megastructures cannot defy the laws of physics. You see, anything that uses a lot of energy is going to produce heat, and we don't observe this. But it could be something as simple as they're just reradiating it away in another direction, just not at Earth.
Μια άλλη ιδέα που είναι η αγαπημένη μου προσωπικά είναι ότι μόλις γίναμε μάρτυρες μιας διαπλανητικής διαστημικής μάχης και της απόλυτης καταστροφής ενός πλανήτη. Βέβαια παραδέχομαι ότι κάτι τέτοιο θα παρήγαγε πολύ σκόνη την οποία δεν βλέπουμε εδώ. Όμως από τη στιγμή που επικαλούμαστε εξωγήινους ως εξήγηση τότε ποιος μας λέει ότι δεν καθάρισαν όλον αυτόν τον χαμό για λόγους ανακύκλωσης;
Another idea that's one of my personal favorites is that we had just witnessed an interplanetary space battle and the catastrophic destruction of a planet. Now, I admit that this would produce a lot of dust that we don't observe. But if we're already invoking aliens in this explanation, then who is to say they didn't efficiently clean up all this mess for recycling purposes?
(Γέλια)
(Laughter)
Βλέπετε πόσο γρήγορα μπορεί να ταξιδέψει η φαντασία σας.
You can see how this quickly captures your imagination.
Ορίστε λοιπόν. Βρήκαμε μια περίπτωση που θα μπορούσε να είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δεν καταλαβαίνουμε ή μια εξωγήινη τεχνολογία που δεν καταλαβαίνουμε. Προσωπικά ως επιστήμονας στοιχηματίζω στη φυσική εξήγηση. Μην με παρεξηγήσετε όμως, πιστεύω ότι θα ήταν υπέροχο να βρίσκαμε εξωγήινους. Όπως και να 'χει, πρόκειται για κάτι καινούριο και πολύ ενδιαφέρον.
Well, there you have it. We're in a situation that could unfold to be a natural phenomenon we don't understand or an alien technology we don't understand. Personally, as a scientist, my money is on the natural explanation. But don't get me wrong, I do think it would be awesome to find aliens. Either way, there is something new and really interesting to discover.
Ποιο το επόμενο βήμα λοιπόν; Πρέπει να συνεχίσουμε να παρατηρούμε το αστέρι για να μάθουμε περισσότερα για το τι συμβαίνει. Αλλά οι επαγγελματίες αστρονόμοι, όπως εγώ, έχουμε περιορισμένους πόρους για τέτοιου είδους πράγματα και το Κέπλερ βρίσκεται ήδη σε άλλη αποστολή.
So what happens next? We need to continue to observe this star to learn more about what's happening. But professional astronomers, like me, we have limited resources for this kind of thing, and Kepler is on to a different mission.
Και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι για άλλη μια φορά οι πολίτες επιστήμονες έσωσαν την κατάσταση. Βλέπετε, αυτήν τη φορά, ερασιτέχνες αστρονόμοι με τα τηλεσκόπια της αυλής τους κατευθείαν προσφέρθηκαν πρόθυμα να παρατηρούν το άστρο κάθε νύχτα στις δικές τους εγκαταστάσεις κι είμαι πολύ ενθουσιασμένη για το τι θα βρουν.
And I'm happy to say that once again, citizen scientists have come in and saved the day. You see, this time, amateur astronomers with their backyard telescopes stepped up immediately and started observing this star nightly at their own facilities, and I am so excited to see what they find.
Με συνεπαίρνει το ότι δεν θα βρίσκαμε ποτέ αυτό το αστέρι μέσω υπολογιστή, γιατί απλώς δεν ψάχναμε για κάτι τέτοιο. Ακόμη πιο συναρπαστικό είναι ότι περιμένουμε κι άλλα δεδομένα. Έρχονται καινούριες αποστολές για την παρατήρηση εκατομμυρίων παραπάνω αστεριών σε όλον τον ουρανό.
What's amazing to me is that this star would have never been found by computers because we just weren't looking for something like this. And what's more exciting is that there's more data to come. There are new missions that are coming up that are observing millions more stars all over the sky.
Σκεφτείτε κι αυτό: Τι θα σημαίνει όταν βρούμε κάποιο άλλο παρόμοιο αστέρι; Και τι θα σημαίνει εάν δεν βρούμε κάποιο άλλο παρόμοιο αστέρι;
And just think: What will it mean when we find another star like this? And what will it mean if we don't find another star like this?
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)