Swizz Beatz: I got it. So are you guys going to mute when I talk so nothing interrupts it?
Swizz Beatz: Gata. Veți pune totul pe mute când vorbesc, ca să nu fiu întrerupt?
Voice: Uhh, yes.
Voce: Da.
SB: Because once I'm in the flow, I like to stay in the flow.
SB: Când intru în această stare, îmi place să rămân acolo.
Having some type of support is very necessary when you are creative. You know, there has to be something that's fueling that creativity, that's fueling that fire that you have inside.
E foarte important să ai un sprijin atunci când ești creativ. Trebuie să existe ceva care susține acea creativitate, care alimentează focul din tine.
My love for music and creativity starts way back, way back. Back in the South Bronx where I grew up, building 700, apartment 2E. I would go outside and all I would hear is music. You go around to the back park, the DJs are playing, there's a basketball game going on, but then you would look at the handball court, and that handball court would have an amazing graffiti mural, I don't know if it's from Keith Haring or Fab 5 Freddy. I was instantly attracted to the creative.
Pasiunea mea pentru muzică și creativitate a luat naștere acum mult, mult timp. În South Bronx, unde am crescut în clădirea cu numărul 700, apartamentul 2E. Ieșeam afară și peste tot era muzică. Te plimbai prin parcul din spate, DJ-ii puneau muzică, se jucau meciuri de baschet, apoi vedeai terenul de handbal, unde era un superb perete cu graffiti, nu știu dacă era făcut de Keith Haring sau de Fab 5 Freddy. Am fost atras instantaneu de tot ce ține de creativitate.
Music has been my therapy since day one. Anytime I get stressed out, I go to the arts, I go to creativity, I go to music. Music makes people feel hugged, people feel loved. And then I remember one of my uncles saying, "You should get into producing," I'm like, "What's producing?" You know, it started as a family-owned business, because Ruff Ryders was created by my family. It gave you DMX, it gave you Eve, it gave you Drag-On, it gave you The LOX. I've gotten every accolade in music that one can get. It just came to the point where it's like, "You know what? I'm no longer going to have fun with this unless I'm able to give back."
Muzica a fost de la început terapia mea. De câte ori eram stresat, mă îndreptam spre artă, spre creativitate, spre muzică. Muzica îi face pe oameni să fie aproape, să se simtă iubiți. Mi-l amintesc pe unul dintre unchii mei spunând: „Ar trebui să te faci producător”, iar eu i-am zis: „Ce e aia?” A început ca o afacere de familie, pentru că familia mea a creat Ruff Ryders. A lansat pe piață DMX, Eve, Drag-On, The LOX. Am primit toate premiile posibile în domeniul muzical. Am ajuns la punctul în care am spus: „Știi ceva? Nu pot fi fericit dacă nu pot oferi ceva înapoi.”
You know, The Dean Collection started for me to create a museum for my family and our name. Something that my kids would have to be responsible to pass through generations. I said, "Wait a minute, The Dean Collection is not just for The Dean Collection, The Dean Collection is for everyone." There are some galleries now and places you walk in, if you don't have 50,000, there's nothing to talk about. And I felt that a lot of people were using that as an excuse to exit art. They feel that art is only for rich people. Whoa. We've got to stop this, we've got to fix this. And that's what made me and my wife say, you know, we have to create an entry point to the younger generation that didn't understand the art world, didn't have their seat at the table, and then we started "No Commissions."
The Dean Collection a pornit de la ideea de a crea un muzeu pentru familia mea și pentru numele nostru. Ceva de care copiii mei să fie responsabili să-l transmită generațiilor viitoare. Mi-am zis: „Stai puțin, The Dean Collection nu e doar pentru noi, ci este pentru toată lumea.” Sunt unele galerii sau alte locuri în care intri și dacă nu ai 50.000 de dolari, nu ai ce discuta. Și am simțit că mulți oameni foloseau asta ca o scuză de a abandona arta. Ei cred că arta e doar pentru cei bogați. Stai așa! Trebuie să oprim asta, să schimbăm ceva. Așa că eu și soția mea am hotărât că trebuie să creăm o portiță de intrare pentru generația tânără care nu înțelege lumea artei, care nu-și găsește locul acolo, și astfel am inițiat „No Commissions”.
It's a big event, you got 30-something-thousand RSVPs a night. The drinks are free, the food is free, the concert's free. The education is free, and I feel that education should be free. We went to Shanghai, we went to London, we went to Berlin, we did it right in my backyard in the South Bronx. You can come in to "No Commissions" and get something for a couple of bucks, or a couple hundred thousand. There's a tier for every person that has love for art. And what we're doing is something totally different from a gallery. The artists keep 100 percent of the sales.
E un eveniment imens, cu 30 și ceva de mii de invitați pe seară. Băutura și mâncarea sunt gratuite, concertul este gratuit. Educația este gratuită și cred că ar trebui să fie gratuită. Am fost în Shanghai, am fost în Londra, am fost în Berlin, chiar și în curtea mea din South Bronx. Poți veni la „No Commissions” și să iei ceva de câțiva dolari sau de câteva sute de mii. Există ceva pentru fiecare iubitor de artă. Ceea ce facem este total diferit de o galerie obișnuită. Artistul păstrează 100% din vânzări.
But what about after "No Commissions," how can you sustain, how can you move forward without having to be trapped to sell your soul? I was a part of the sale with my brother Sean "Diddy" Combs, the 21-million-dollar purchase, which made Kerry James Marshall the highest-selling African American living artist to today. I'm like, "Man, you just broke the record," and the artist was like, "Yeah, I don't know whether to be happy or to be sad." He first sold that work, it was under 100,000. So imagine a work that you made for under 100,000 is now being sold for 21 million, and you had to sit home and watch this. And you couldn't even participate five percent.
Dar ce faci după „No Commissions”, cum te poți susține, cum poți merge înainte fără a fi nevoit să-ți vinzi sufletul? Am cumpărat împreună cu fratele meu Sean „Diddy” Combs o lucrare de 21 de milioane de dolari, care l-a făcut pe Kerry James Marshall cel mai bine vândut artist contemporan afro-american al zilelor noastre. Am zis: „Frate, tocmai ai bătut recordul”, iar artistul mi-a spus: „Da, însă nu știu dacă să fiu fericit sau trist.” Prima oară când și-a vândut tabloul, a costat sub 100.000 de dolari. Imaginează-ți că o lucrare făcută de tine ce valora sub 100.000 de dolari este acum vândută cu 21 de milioane și tu trebuie să privești asta de acasă. Și nici măcar nu primești 5 procente.
When you look at it, I'm a producer, I'm a songwriter, every time it's played on the radio, I get paid. Every time it's played in a movie, I get paid. Every time it plays, period, I get paid. Visual artists, they only get paid once. How, when paintings are sold and traded multiple times? And that's that artist's lifetime work, that other people are making 10, 15, sometimes 100 times more than the artist that created it. So I created something called the Dean's Choice, where if you're a seller, or a collector, and you bring in your work into, let's say, Sotheby's, there's a paper that's there that says, "Hey, guys, you know, this artist is still living. You've made 300 percent on your investment by working with this artist. You can choose to give the artist whatever you want of the sale." I think that even if five people did it, it'll start to change everything in the arts. And this is happening in Europe already. It happens in the music industry, it's called publishing. And artists are able to survive, musicians are able to survive, years after years, off of the residual income of their publishing.
Dacă stai și te gândești, eu sunt producător, compozitor, și de fiecare dată când o melodie e la radio, eu primesc bani. De fiecare dată când apare într-un film, primesc bani. De fiecare dată când apare undeva, eu sunt plătit. Artiștii vizuali sunt plătiți o singură dată. De ce, când tablourile sunt vândute și comercializate de mai multe ori? Și asta e munca de o viață a unui artist, din care alți oameni fac profit de 10, 15, uneori de 100 de ori mai mare decât artistul care a făcut-o. Așa că am creat ceea ce se numește The Dean's Choice, care presupune că, dacă ești vânzător sau colecționar și îți aduci opera la Sotheby's, de pildă, e un bilețel acolo pe care scrie: „Acest artist este încă în viață. Investiția ta are profit de 300% prin colaborarea cu acest artist. Poți alege să-i dai artistului cât dorești din vânzare.” Cred că dacă numai cinci oameni ar face-o, totul s-ar schimba în lumea artei. Asta se întâmplă deja în Europa. Se întâmplă și în industria muzicală, se numește publicare. Și astfel pot supraviețui și artiștii, și muzicienii ani de-a rândul din veniturile rezultate din publicarea lor.
So how can we take something that brings creatives together, and celebrate each other? Myself and Timbaland have been working on this idea called Verzuz for about three years now. Then this trying time came, and everybody started going to social media to express themselves. So what we did was I played my top songs, he played his top songs, and we went on Instagram Live.
Așadar, cum putem face ceva care îi aduce pe creatori laolaltă și să ne celebrăm reciproc? Eu și Timbaland lucrăm la o idee numită Verzuz, de vreo trei ani încoace. Apoi au venit aceste timpuri și toți au apelat la rețelele sociale pentru a se exprima. Așa că mi-am ales cele mai populare cântece, Timbaland la fel, și am intrat live pe Instagram.
(Video) (Laughter)
(Video) (Râsete)
Timbaland: You having fun? This is so good for the culture.
Timbaland: Te distrezi? E atât de benefic pentru cultură.
SB: A lot of people like to say "battle," we pulled back off of that word "battle," because we're battling enough in the world today. We call it educational celebration. I think we're on our ninth or tenth one. Me and Timbaland started out with 20,000 people. As of yesterday, 750,000 people in one room.
SB: Multora le place să zică „luptă”, dar noi nu folosim acest cuvânt, pentru că ne luptăm destul în ziua de azi. O numim celebrare a educației. Cred că suntem deja la a noua sau a zecea ediție. Eu și Timbaland am început cu 20.000 de oameni. Ieri am avut 750.000 de oameni.
So, we have this thing called the "Verzuz Effect." And the "Verzuz Effect" is what happens to the artist after they contribute to Verzuz. We can go to the Babyface and Teddy Riley. They both went up millions of views. Both of their songs reentered the charts. And then we look at the first ladies Verzuz, and both Erykah Badu and Jill Scott have seven positions in the top 20 charts. This is the Verzuz Effect. You know, billions and billions and billions of impressions. This is something I've never seen before. And I felt that these artists are getting their flowers today, which is a great thing, while they can smell them.
Avem așa-numitul „Efect Verzuz”. Este ceea ce se întâmplă cu artistul după ce contribuie la Verzuz. Îi putem menționa aici pe Babyface și pe Teddy Riley. Ambii au milioane de noi vizualizări. Melodiile lor au reintrat în topuri. Și în categoria feminină din Verzuz, Eryjah Badu și Jill Scott au ocupat șapte poziții în top 20. Acesta este Efectul Verzuz. Miliarde și miliarde de vizualizări. E ceva ce nu am mai văzut până acum. Și am simțit că acești artiști își primesc laurii azi și se pot bucura de ei, ceea ce e minunat.
This was personal for me, because many a times I've been counted out, I've been hot and cold 100 times. You still have to understand the business as an artist, to elevate to your level that you deserve to be. Because most creatives, we're very emotional, we're very "let somebody else handle that, I want to stick to this." But not only creativity is key, education is key, which is the reason why I went back to school to sharpen my pencil in my mid-30s. We have to know our business. But it's going to take us digging in a little deeper and pulling out the knowledge that we need to prepare ourselves for this world that's waiting to take advantage of the creatives. Then we can make better choices, then we can end that conversation of artists dying poor. If we're not protecting the arts, we're not protecting our future, we're not protecting this world. Creativity heals us.
Pentru mine e important, pentru că de multe ori am fost exclus, am fost și popular și nepopular de sute de ori. Ca artist, trebuie să înțelegi afacerea, să te ridici la nivelul la care meriți să fii. Pentru că majoritatea creatorilor sunt foarte emoționali, spun des: „lasă-i pe alții să se ocupe, eu vreau să fac doar asta.” Dar nu doar creativitatea este cheia, ci și educația, de aceea m-am întors la școală, ascuțindu-mi creionul la 30 de ani. Trebuie să înțelegem ce facem. Dar asta presupune să studiem un pic mai mult și să extragem cunoștințele necesare ca să ne pregătim pentru această lume gata să profite de cei creativi. Așa putem lua decizii mai bune, putem să nu mai avem artiști care mor săraci. Dacă nu protejăm arta, nu ne protejăm viitorul, nu protejăm această lume. Creativitatea ne vindecă.
What's these shades closing for? Time out.
De ce se închid draperiile? Pauză.
(Scoffs)
Voice: I kind of like that. That was cool.
Voce: Mi-a plăcut, a fost bine.
SB: (Laughs)
SB: (Râde)