I have a confession to make, right off the bat. I don't know what you were doing at 16, but I'm a really big fan of "Harry Potter" and was waiting way too long to receive my letter inviting me to Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry -- I could have gone for sixth form. I was also waiting for an invitation to the Jedi Temple or a tap on the shoulder to invite me to the X-Men. I was that kid.
Başlangıçta bir itirafım var. Siz 16 yaşındayken ne yapıyordunuz bilmiyorum ama ben "Harry Potter"ı çok seviyorum ve beni Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'na davet eden mektubumu almak için uzun zamandır bekliyordum. Altıncı forma gidebilirdim. Jedi Tapınağı için de bir davetiye bekliyordum. ya da beni X- Men'e davet eden omzuma bir dokunuş. Ben o çocuktum.
When I was 16 years old, I got my wish. I was taken into a doctor's office and told that I am in fact part of a group of people who are still largely invisible and misunderstood. I am intersex. That's my superpower.
16 yaşındayken dileğim gerçekleşti. Beni bir doktor ofisine aldılar ve aslında hâlâ büyük ölçüde görünmeyen ve yanlış anlaşılan bir grup insanın bir parçası olduğumu söylediler. Ben interseksim. Bu benim süper gücüm.
For many of you in this room, it will be the first time you've even heard the word "intersex." Intersex is anatomy. It refers to people who were born with one or more of a variation of sex characteristics. That's your genitals, your hormones, your chromosomes that fall outside of the traditional conceptions of male and female bodies. In other words, the most basic assumption we've made about our species -- what we're taught in schools that sex is binary, just male and female -- is not correct. Like most things in this world, it is much more complicated than that.
Bu odadaki birçoğunuz "interseks" kelimesini ilk kez duydunuz. İnterseks bir anatomidir. Cinsiyet özelliklerinin bir veya daha fazla varyasyonuyla doğan insanları ifade eder. Bunlar cinsel organlarınız, hormonlarınız, erkek ve dişi bedenlerine ilişkin geleneksel anlayışların dışında kalan kromozomlarınız. Diğer bir deyişle türümüz hakkında yaptığımız en temel varsayım, okullarda bize cinsiyetin ikili, yani sadece erkek ve kadın olduğu öğretisi doğru değil. Bu, dünyadaki çoğu şey gibi çok daha karmaşık.
Intersex people who fall outside of this false sex binary have always existed, throughout human history. Like the wizards of "Harry Potter," we are pretty much invisible. Some of us don't even know that we are intersex. Like the X-Men, some of our traits are obvious at birth and others turn up around the time when puberty is supposed to kick in. When we find out we are intersex, some of us believe we are the only ones in the world.
Bu yanlış cinsiyet ikilisinin dışında kalan interseks insanlar, insanlık tarihi boyunca her zaman var olmuşlardır. "Harry Potter"daki sihirbazlar gibi biz de neredeyse görünmeziz. Bazılarımız kendisinin interseks olduğunu bile bilmiyor. X-Men gibi, bazı özelliklerimiz doğumda belli olur, bazıları da ergenliğin başlaması gereken zamanda ortaya çıkar. İnterseks oluğumuzu öğrendiğimizde bazılarımız dünyada tek olduğunu düşünür.
Me, specifically, I have XY chromosomes, which you may have understood to be typically male. I was also born with gonads instead of ovaries. Standing here on this stage would have been my worst nightmare only five years ago. It would have been impossible.
Bende, genelde erkek olarak anlamış olabileceğiniz XY kromozomları var. Ayrıca yumurtalıklar yerine testislerle doğdum. Burada bu sahnede durmak, beş yıl önce en büyük kabusum olurdu. İmkânsız olurdu.
I use the metaphor of the superhuman, but really, we are just like you. Intersex people are thought to make up to 1.7 percent of the population. That means more, depending on where you are in the world, but you get the picture. We are in front of you, getting coffee; we are sitting next to you on the train; we are swiping you left and right on dating apps --
Süper insan metaforunu kullanıyorum ama gerçekten biz de sizin gibiyiz. İnterseks kişilerin, nüfusun yüzde 1,7'sini oluşturduğu düşünülüyor. Bu, dünyanın neresinde olduğunuza bağlı olarak daha fazla olabileceği anlamına gelir, durumu anladınız. Bizler, kahve alırken önünüzdeyiz, trende yanınızda oturuyoruz, flört uygulamalarında sizi sağa ya da sola kaydırıyoruz.
(Laughter)
(Gülüşler)
So why haven't you heard of us? If we are so common, why don't you see us? How has the world responded to us?
Öyleyse neden bizim hakkımızda bir şey duymadınız? Bu kadar yaygınsak neden bizi görmüyorsunuz? Dünya bize nasıl tepki verdi?
We often think of disciplines like medicine and the law as supposedly neutral -- immune to bias. The law is "reason free from passion." The doctors' Hippocratic oath states that "warmth, sympathy and understanding may outweigh the surgeon's knife or the chemist's pill." In truth, these disciplines that touch our lives are impressive, but they are filled with our prejudices. They are not immune, just as we are not immune to the effects of that prejudice, which can be devastating.
Tıp ve hukuk gibi disiplinlerin sözde tarafsız olduğunu, ön yargıdan etkilenmediğini düşünürüz. Yasa "tutkudan uzak mantıktır." Doktorların Hipokrat yemini, "sıcaklık, sempati ve anlayış, cerrahın bıçağı veya eczacının hapından daha ağır basabilir" diyor. İşin doğrusu, hayatımıza dokunan bu disiplinler etkileyicidir ama ön yargılarımızla doludur. Bağışık değillerdir, tıpkı bizim, yıkıcı olabilecek bu ön yargının etkilerine karşı bağışık olmadığımız gibi.
In medicine, intersex babies who are born with ambiguous genitalia are routinely operated on without consent, without medical need, irreversibly, in order to make their healthy anatomy appear more "normal." This is before they've even said their first words, indicated a sexuality or a gender identity.
Tıpta, belirsiz cinsel organlarla doğan interseks bebekler, sağlıklı anatomilerinin daha "normal" görünmesi için rutin olarak rızasız, tıbbi ihtiyaç duyulmadan, geri döndürülemez şekilde ameliyat edilir. Bu, cinsel yönelimi ya da bir cinsiyet kimliğini belirten ilk sözcüklerini bile söyleyemeden önce yapılır.
Many people are never told the truth about their intersex traits, and those who are are instructed, often, not to tell anyone. Secrecy is enforced and shame is a close shadow. In the law, intersex people fall outside of categorization, and more importantly, protection. This concerns the banal tasks -- if you can imagine the number of forms you've filled out that you had to check "M" of "F" on -- to lacking protection under any law, specifically, the Gender Recognition or Equality Act. And intersex people cannot correct the sex classification they've been given at birth unless they declare they are transgender. After decades of activism, these life-altering problems are starting to be addressed.
Birçok insana interseks özellikleri olduğu söylenmez, söylenenlere de başkalarına söylememesi tembih edilir. Gizlilik zorunludur ve utanç yakın bir gölgedir. Hukukta interkseks bireyler kategorizasyonun daha da önemlisi korumanın dışında kalıyor. Bu, herhangi bir yasa, özellikle Cinsiyet Tanıma veya Eşitlik Yasası kapsamında - doldurduğunuz formların sayısını ve işaretlediğiniz "K" ve "E"leri düşünün bir - korumadan yoksun olan sıradan görevlerle ilgilidir. İnterseks kişiler transseksüel olduklarını beyan etmedikçe doğumda atanan cinsiyet sınıflandırmasını düzeltemezler. Onlarca yıllık aktivizmden sonra yaşamı değiştiren bu sorunlar ele alınmaya başlıyor.
So why does this matter to those of you who aren't intersex, who don't have variations of sex characteristics? I imagine many people in this audience have, in the privacy of their own bathrooms, wondered ... "Are my labia too long?" "Are my testicles uneven?" "Is my penis too small?" "Is my vagina too wide or too shallow?" Nothing that hurts or gets in the way, just aesthetically: "Are mine 'normal?'" I imagine that many people in this audience have those small concerns but generally go about their lives not thinking about it. These variations in our bodies, like the color of our eyes or the size of our feet, rarely affect our health, materially.
Bu konu, interseks olmayanlar yani cinsiyet özelliklerinin varyasyonlarına sahip olmayanlar için neden önemli? Sanırım bu seyircilerden birçoğu kendi banyolarının mahremiyetinde merak ettiler, "Labyam çok mu uzun?" "Testislerim eşit değil mi?" "Penisim çok mu küçük?" "Vajinam çok mu geniş yoksa çok mu dar?" Canımı yakan ya da engel olan bir şey değil, sadece estetiksel. "Benimkiler normal mi?'" Buradaki birçok insanın bu küçük endişelere sahip olduğunu ancak genellikle bunu düşünmeden hayatlarını sürdürdüklerini düşünüyorum. Gözlerimizin rengi veya ayaklarımızın boyutu gibi vücudumuzdaki bu farklılıklar, nadiren sağlığımızı bariz bir şekilde etkiler.
To put it another way, to give you an idea of the intersex experience, what if when you were an infant, your parents or your doctors looked at your labia, your penis, your testicles, and thought, "They're healthy, feeling, but they're not 'normal,'" even before you knew what you wanted to do with them, or you know, want to put them.
Başka bir deyişle size interseks tecrübesi hakkında bir fikir vermek adına ya siz daha bebekken aileniz ya da doktorunuz labyanıza, penisinize, testislerinize bakıp siz daha bunların ne olduğunu ve onlarla ne yapmak istediğinizi anlamadan ya da bunları nereye koymak istediğinizi bilmeden "Sağlıklı duruyor ama 'normal' değil." deseydi.
(Laughter)
(Gülüşler)
What if they went so far as to assign you a different sex based off these measurements ... And then they lied to you about what they'd done? What if these surgeries sterilized you? What if they resulted in immense pain and scarring? What if you had to take medicine for the rest of your life to replace the healthy organs they took away, and you had to pay for that medicine yourself? And then every time you went to a doctor's office for a cold, you were questioned about your sex life, your gender identity, what your private parts looked like. And then more doctors and medical students were invited to add to these questions, ask you to drop your trousers or submit to an unnecessary medical exam.
Ya bu ölçülere göre size farklı bir cinsiyet belirleyecek kadar ileri gitselerdi? Sonra bunun hakkında size yalan söyleselerdi? Ya bu ameliyatlar sizi kısırlaştırsaydı? Ya dayanılmaz bir acı ve yara izi ile sonuçlansaydı? Ya hayatınızın geri kalanında sizden aldıkları sağlıklı organların yerini doldurmak için ilaç almak zorunda kalsaydınız ve o ilacın parasını kendiniz ödemek zorunda kalsaydınız? Sonra her soğuk algınlığı için doktora gittiğinizde cinsel yaşamınız, cinsiyet kimliğiniz, özel bölgenizin neye benzediği hakkında sorgulansaydınız? Daha fazla doktor ve tıp öğrencisi bunlara benzer sorular sormaya davet edilse, pantolonunuzu indirmeniz ve gereksiz bir tıbbi muayeneye girmeniz istense?
This is a picture of what is happening to the intersex community -- people like me, every day, around the world. Our community is not antimedicine or antisurgery. We are for the right to make decisions about our bodies and our lives. The current approach to intersex people stems from a now-debunked academic study from a man who, over 50 years ago, believed that you could raise a child in any gender by changing their genitals, never telling them and reinforcing that gender over and over again. It also stems from referring to healthy intersex variations as abnormal or disordered. This makes sense. If you refer to something as a disorder, it suggests there's a fix. It also stems [from] the fear and stigma of being intersex, from homophobia, transphobia, sexism and ultimately, our colonial past.
Bu, interseks topluluğunun, yani benim gibi insanların her gün, dünyanın her yerinde başına gelenlerin bir resmidir. Bizim topluluğumuz ilaç ya da ameliyat karşıtı değil. Vücudumuz ve yaşamlarımız hakkında karar verme hakkımızı savunuyoruz. İnterseks kişilere yönelik mevcut yaklaşım 50 yıldan fazla bir süre önce, cinsel organlarını değiştirerek, onlara asla söylemeyerek ve bu cinsiyeti defalarca pekiştirerek herhangi bir cinsiyetten bir çocuk yetiştirebileceğine inanan bir adamın bugün çürütülmüş olan bir akademik çalışmasından geliyor. Aynı zamanda, sağlıklı interseks varyasyonlarından anormal veya bozukluk olarak bahsetmekten de kaynaklanıyor. Bu mantıklı. Bir şeyi bozukluk olarak adlandırırsanız orada düzeltecek bir şey vardır. Bu ayrıca interseks olarak damgalanma korkusundan, homofobiden, transfobiden, cinsiyetçilikten ve nihayetinde sömürge geçmişimizden kaynaklanıyor.
I am not here to say that the categories of men and women don't exist. I'm saying, like most things in this world, it is more complicated than that. The world is complex, and we can choose to see that as beautiful, or we can choose to continue to deny the existence of that complexity, push people into artificial, binary boxes, fix what isn't broken and restrict our own field of vision.
Erkek ve kadın kategorilerinin var olmadığını söylemek için burada değilim. Dünyadaki birçok şeyde olduğu gibi bu, bundan daha karmaşık. Dünya karmaşık ve bunu güzel bir şey olarak görmeyi seçebiliriz ya da bu karmaşıklığın varlığını inkâr etmeye devam edebiliriz, insanları yapay, ikili kutulara itebilir, bozuk olmayanı düzeltebilir ve kendi görüş alanımızı kısıtlayabiliriz.
One of the challenges that intersex people face today is making ourselves visible and making ourselves safe at the same time. By that, I mean we are appealing to the humanity of lawmakers to make us safe whilst putting ourselves into the public eye, sharing our stories, trying to build community with people like us ... Even when it isn't safe to do so. For parents of intersex children listening and watching, for those in the audience who may become the guardians of intersex people, I want you to know I love my life, but it has not be free of issue, especially in relation to being intersex. No life is free of issue. All coins have two sides.
Günümüzde, interseks bireylerin karşılaştığı sorunlardan biri de kendimizi görünür kılmak ve aynı zamanda kendimizi güvende kılmaktır. Bununla demek istediğim, kendimizi toplumda göz önüne koyarken hikâyelerimizi paylaşırken, bizim gibi insanlarla bir topluluk oluşturmaya çalışırken kanun yapıcılarının insanlığına bizi güvende tutmaları için çağrı yapıyoruz. Bunu yapmanın güvenli olmadığı zamanlarda bile. İzleyen ve dinleyenler arasında, seyirciler arasında olan interseks çocuk ebeveynleri, interseks kişilerin koruyucusu olabilecek kişiler, hayatımı sevdiğimi bilmenizi isterim ancak sorunsuz bir hayatım olmadı, özellikle de inteseks olmakla ilgili olarak. Hiçbir hayat sorunsuz değildir. Her madalyonun iki yüzü vardır.
On the one side, I have been humiliated in doctors' offices. I have stood in front of prospective partners and felt afraid and so not good enough. I have watched other women pass me in the street and imagine the ways that they were more woman than me, more human than me. I have questioned whether I have a place in this world.
Bir tarafta, doktor ofislerinde aşağılandım. Olası partnerlerimin önünde korktum ve yeterince iyi olmadığımı hissettim. Sokakta yanımdan geçen kadınları izledim ve benden daha fazla kadın, daha fazla insan olduklarını düşündüm. Bu dünyada bir yerimin olup olmadığını sorguladım.
On the other, I have been deeply loved for everything that I am, in friendship and romantically. I have learned compassion and empathy for a wider range of society. I have taken the time to love my body and not judge the bodies of others. I have developed a strength and a hope that would have been impossible without this particular life.
Diğer bir tarafta, olduğum her şey için derinden sevildim, arkadaş olarak da, romantik olarak da. Toplumun daha geniş bir yelpazesine karşı şefkati ve merhameti öğrendim. Vücudumu sevmek ve başkalarının vücudunu yargılamamak için zamanım oldu. Bu özgül hayat olmadan imkânsız olabilecek gücü ve umudu geliştirdim.
The instinct to protect children is instinctive and it's admirable, but the truth is that love, acceptance and refusing to bathe that child in shame will protect them more than trying to fix something that isn't broken. This is why it is in our interest to protect intersex people and make them visible. For as long as societies reinforce one form of acceptable, of "normal," everyone will face insecurity for being different in any way. Simply trying to erase variation, difference, builds shame.
Çocukları koruma sezgisi içgüdüseldir ve takdire şayandır ancak gerçek şudur ki sevgi, kabullenme ve o çocuğa utanç banyosu yaptırmayı reddetmek, onları, bozulmamış bir şeyi tamir etmeye çalışmaktan daha çok korur. Bu nedenle interseks kişileri korumak ve görünür kılmak bizi ilgilendirir. Toplumlar, kabul edilebilir bir tek ''normal'' biçimi kuvvetlendirdikçe herkes herhangi bir şekilde farklı olduğu için güvensiz hissedecektir. Çeşitliliği, farklılığı silmeye çalışmak utancı inşa eder.
Being intersex has not materialized the powers that I wished for as a teenager ... beyond being able to see where this false sex binary harms us all. It is my belief that if intersex people can gain equality, can be seen, can be accepted and can be loved, then we all will.
İnterseks olmak, gençken dilediğim güçleri gerçekleştirmedi, bu sahte cinsiyet ikilisinin hepimize zarar verdiğini görmenin dışında. İnanıyorum ki interseks insanlar eşitlik kazanırsa, görülebilir olursa, kabul edilebilir olursa, sevilebilirse hepimiz öyle olacağız.
Thank you.
Teşekkürler.
(Applause and cheers)
(Alkışlar ve tezahürat)