I have a confession to make, right off the bat. I don't know what you were doing at 16, but I'm a really big fan of "Harry Potter" and was waiting way too long to receive my letter inviting me to Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry -- I could have gone for sixth form. I was also waiting for an invitation to the Jedi Temple or a tap on the shoulder to invite me to the X-Men. I was that kid.
Kapásból egy vallomással kezdeném. Nem tudom, önök mit csináltak 16 évesen, ám én óriási Harry Potter-rajongó vagyok, és túl sokáig vártam, hogy megkapjam a levelem a Roxfort Boszorkány- és Varázslóképző Szakiskolából – a hatodik tanévre mehettem volna. A Jedi-templomból is vártam meghívást, vagy hogy valaki vállon lapogat, hogy csatlakozzam az X-men csapathoz. Ilyesfajta kamasz voltam.
When I was 16 years old, I got my wish. I was taken into a doctor's office and told that I am in fact part of a group of people who are still largely invisible and misunderstood. I am intersex. That's my superpower.
16 évesen teljesült a kívánságom. Elvittek egy orvoshoz, és közölték, azon emberek közé tartozom, akik nagyjából láthatatlanok, és akiket többnyire félreértenek. Interszexuális vagyok. Ez a szuperképességem.
For many of you in this room, it will be the first time you've even heard the word "intersex." Intersex is anatomy. It refers to people who were born with one or more of a variation of sex characteristics. That's your genitals, your hormones, your chromosomes that fall outside of the traditional conceptions of male and female bodies. In other words, the most basic assumption we've made about our species -- what we're taught in schools that sex is binary, just male and female -- is not correct. Like most things in this world, it is much more complicated than that.
Önök közül sokan valószínű most hallják először az interszexuális kifejezést. Ez olyan anatómiai felépítésre utal, ahol az érintett személy kevert biológiai nemi jellegzetességekkel született. Ilyenkor a nemi szervek, a hormonok, a kromoszómák nem sorolhatóak be egyértelműen a tipikus női vagy férfi kategóriába. Vagyis az a fajokkal kapcsolatos, alapvető feltételezés, amelyet az iskolában tanítanak, miszerint a nemünk bináris jellemző, csak hím- és nőnemű, helytelen. Ahogy a legtöbb dolog a világon, ez is jóval bonyolultabb ennél.
Intersex people who fall outside of this false sex binary have always existed, throughout human history. Like the wizards of "Harry Potter," we are pretty much invisible. Some of us don't even know that we are intersex. Like the X-Men, some of our traits are obvious at birth and others turn up around the time when puberty is supposed to kick in. When we find out we are intersex, some of us believe we are the only ones in the world.
Az interszexuálisok, akik nem sorolhatók be e hamis bináris nemi meghatározásba, az emberiség történetének kezdete óta léteznek. Mint a varázslók a Harry Potterben, mi is szinte láthatatlanok vagyunk. Páran azt sem tudják magukról, hogy interszexuálisak. Ahogy az X-Men tagjainál is, néhány jellegzetesség már születésünkkor nyilvánvaló, mások a pubertáskor beköszöntével jelennek meg. Van, aki állapotára ráébredve úgy hiszi, egyedül van ezzel az egész világon.
Me, specifically, I have XY chromosomes, which you may have understood to be typically male. I was also born with gonads instead of ovaries. Standing here on this stage would have been my worst nightmare only five years ago. It would have been impossible.
Én személy szerint XY-kromoszómákkal rendelkezem, amelyet önök valószínű a férfiak jellemzőjeként ismernek. Petefészkek helyett herékkel születtem. Még öt évvel ezelőtt is a legnagyobb rémálmom lett volna e színpadon állni. Lehetetlen lett volna.
I use the metaphor of the superhuman, but really, we are just like you. Intersex people are thought to make up to 1.7 percent of the population. That means more, depending on where you are in the world, but you get the picture. We are in front of you, getting coffee; we are sitting next to you on the train; we are swiping you left and right on dating apps --
A szuperember-hasonlattal szoktam élni, ám valójában olyanok vagyunk, mint önök. Az interszexuálisak úgy a népesség 1,7 százalékát teszik ki. A világ egyes részein ez magasabb is lehet, de a lényeget értik. Sorban állunk önök előtt kávéért, önök mellett ülünk a vonaton, balra és jobbra húzzuk önöket a randiappban...
(Laughter)
(Nevetés)
So why haven't you heard of us? If we are so common, why don't you see us? How has the world responded to us?
Hogy miért nem hallottak eddig rólunk? Ha ennyire hétköznapiak vagyunk, miért nem látnak bennünket? Hogyan viszonyul hozzánk a világ?
We often think of disciplines like medicine and the law as supposedly neutral -- immune to bias. The law is "reason free from passion." The doctors' Hippocratic oath states that "warmth, sympathy and understanding may outweigh the surgeon's knife or the chemist's pill." In truth, these disciplines that touch our lives are impressive, but they are filled with our prejudices. They are not immune, just as we are not immune to the effects of that prejudice, which can be devastating.
Gyakran gondoljuk úgy, hogy a szabályok olyanok, mint az orvosság, míg a semlegesnek vélt törvények elfogulatlanok. A törvény "minden szenvedélytől mentes". A modernizált hippokratészi eskü szerint "a szeretet melege, a szimpátia és a megértés többet érhet, mint a szike vagy az orvosság." Valójában ezek az életünket érintő szabályok lenyűgözőek, ám tele vannak saját előítéleteinkkel. Nem semlegesek, ahogy mi sem vagyunk immunisak az előítélet hatásaival szemben, amely pusztító eredményekkel járhat.
In medicine, intersex babies who are born with ambiguous genitalia are routinely operated on without consent, without medical need, irreversibly, in order to make their healthy anatomy appear more "normal." This is before they've even said their first words, indicated a sexuality or a gender identity.
Az orvostudomány szerint a kétes nemi jellegű, interszexuális kisbabákat hozzájárulás nélkül, rutinszerűen operálják, anélkül, hogy orvosilag indokolt lenne, visszafordíthatatlanul, hogy egészséges anatómiájuk normálisabbnak tűnjék. Erre már azelőtt sor kerül, hogy beszélni kezdenének, szexuális irányultságuk vagy nemi identitásuk megmutatkozna.
Many people are never told the truth about their intersex traits, and those who are are instructed, often, not to tell anyone. Secrecy is enforced and shame is a close shadow. In the law, intersex people fall outside of categorization, and more importantly, protection. This concerns the banal tasks -- if you can imagine the number of forms you've filled out that you had to check "M" of "F" on -- to lacking protection under any law, specifically, the Gender Recognition or Equality Act. And intersex people cannot correct the sex classification they've been given at birth unless they declare they are transgender. After decades of activism, these life-altering problems are starting to be addressed.
Sok embert sosem világosítanak fel interszexuális mivoltukról, akiket mégis, gyakran arra utasítják: senkinek ne beszéljenek róla. Titkolózniuk kell, a szégyen árnyékként követi őket. Jog szerint az interszexuális emberek sehova sem sorolhatók be, és ami ennél is fontosabb: nem élveznek védelmet. A leghétköznapibb feladatoknál – csak képzeljék el, hány nyomtatványt töltöttek ki eddig, ahol a nemüket be kellett pipálniuk –, sem illeti őket törvényi védelem, beleértve a nemek elismeréséről és az egyenlőségről szóló törvényt is. Az interszexuálisak nem módosíthatják születéskor kapott nemi besorolásukat sem, ha csak nem állítják, hogy transzneműek. Több évtizednyi küzdelem eredményeképp végre kezdenek foglalkozni ezekkel az életvezetést érintő problémákkal.
So why does this matter to those of you who aren't intersex, who don't have variations of sex characteristics? I imagine many people in this audience have, in the privacy of their own bathrooms, wondered ... "Are my labia too long?" "Are my testicles uneven?" "Is my penis too small?" "Is my vagina too wide or too shallow?" Nothing that hurts or gets in the way, just aesthetically: "Are mine 'normal?'" I imagine that many people in this audience have those small concerns but generally go about their lives not thinking about it. These variations in our bodies, like the color of our eyes or the size of our feet, rarely affect our health, materially.
Vajon miért fontos ez azoknak, akik nem interszexuálisak, akik nem rendelkeznek vegyes nemi jellegzetességekkel? Úgy vélem, fürdőszobájuk magányában önök közül is sokan eltörprengtek már olyasmiken: "Nem túl nagy a szeméremajkam?" "Nem felemásak a heréim?" "Nem kicsi a péniszem?" "Nem túl szűk/tág a vaginám?" Vagy egyszerűen esztétikai szempontból, bármi fájdalomtól, akadálytól mentesen: "Vajon normálisan nézek ki?" Úgy vélem, önök közül sokan aggódtak némiképp ezek miatt, ám alapjában véve nem erről szól az életük. Az olyan különbségek, mint a szemünk színe vagy lábméretünk, a legritkábban hatnak ki egészségünkre.
To put it another way, to give you an idea of the intersex experience, what if when you were an infant, your parents or your doctors looked at your labia, your penis, your testicles, and thought, "They're healthy, feeling, but they're not 'normal,'" even before you knew what you wanted to do with them, or you know, want to put them.
Másképp fogalmazva, hogy értsék, mit jelent interszexuálisnak lenni, képzeljék el, hogy gyerekkorukban a szüleik és az orvosuk szemügyre vették a szeméremajkukat, péniszüket, heréiket, és az járt a fejükben: "egészséges, érző szervek, de nem normálisak", még azelőtt, hogy önök tudták volna, mit kezdjenek velük, vagy hová akarják tenni őket.
(Laughter)
(Nevetés)
What if they went so far as to assign you a different sex based off these measurements ... And then they lied to you about what they'd done? What if these surgeries sterilized you? What if they resulted in immense pain and scarring? What if you had to take medicine for the rest of your life to replace the healthy organs they took away, and you had to pay for that medicine yourself? And then every time you went to a doctor's office for a cold, you were questioned about your sex life, your gender identity, what your private parts looked like. And then more doctors and medical students were invited to add to these questions, ask you to drop your trousers or submit to an unnecessary medical exam.
Mi van akkor, ha a szüleik és az orvosuk odáig jutottak, hogy ezen felmérés alapján más nembe sorolták be önöket... majd hazudtak arról, mit tettek? Mi van akkor, ha e beavatkozások meddővé tették önöket? Ha mérhetetlen fájdalommal és sebhelyekkel jártak? Mi a helyzet, ha egész hátralévő életükben gyógyszert kell szedniük, hogy pótolják az eltávolított, egészséges szerveket, és maguk kell finanszírozzák e gyógyszereket? Plusz ezek után akárhányszor orvoshoz fordulnak megfázással, kikérdezik önöket a szexuális életükről, nemi identitásukról, hogy a nemi szerveik hogy néznek ki. Majd még több orvost és orvostanhallgatót hívnak be, hogy még több kérdést tegyenek fel, megkérik önöket, tolják le a nadrágjukat, vagy vessék alá magukat egy szükségtelen orvosi vizsgálatnak.
This is a picture of what is happening to the intersex community -- people like me, every day, around the world. Our community is not antimedicine or antisurgery. We are for the right to make decisions about our bodies and our lives. The current approach to intersex people stems from a now-debunked academic study from a man who, over 50 years ago, believed that you could raise a child in any gender by changing their genitals, never telling them and reinforcing that gender over and over again. It also stems from referring to healthy intersex variations as abnormal or disordered. This makes sense. If you refer to something as a disorder, it suggests there's a fix. It also stems [from] the fear and stigma of being intersex, from homophobia, transphobia, sexism and ultimately, our colonial past.
Ez jellemzi, mi történik világszerte, napi szinten az interszexuálisokkal, a hozzám hasonlókkal. Nem vagyunk gyógyszer- vagy beavatkozásellenesek. Viszont jogot formálunk arra, hogy magunk dönthessünk a testünkről és az életünkről. Az interszexualitást egy most leleplezett, ötven évvel ezelőtt írt tanulmány szerint kezelik ma is, amely arról szól, hogy egy gyermeket fiúként és lányként is felnevelhetünk, ha a tudtuk nélkül átoperáljuk a nemi szerveiket, majd az újonnan kialakított nemet újra és újra megerősítjük. Megszokott az is, hogy az egészséges interszexuális eltéréseket abnormálisnak, rendellenesnek bélyegzik. Ennek van értelme, hiszen ha valami rendellenes, valószínű helyre is hozható. Közrejátszik a félelem az interszexualitással való megbélyegzéstől, a homo- és transzfóbiától, a szexizmustól, végül pedig gyarmati múltunk.
I am not here to say that the categories of men and women don't exist. I'm saying, like most things in this world, it is more complicated than that. The world is complex, and we can choose to see that as beautiful, or we can choose to continue to deny the existence of that complexity, push people into artificial, binary boxes, fix what isn't broken and restrict our own field of vision.
Nem azt akarom azt sugallni önöknek, hogy nincsenek férfiak és nők. Azt viszont igen, hogy mint minden e világon, mindez sokkal bonyolultabb. A világ összetett, és mi döntjük el, vajon szépnek látjuk-e, vagy dönthetünk úgy is, hogy megtagadjuk ezen összetettség létezését, mesterséges, bináris skatulyákba passzírozzuk az embereket, megjavítunk valamit, aminek semmi baja, és leszűkítjük saját látóterünket.
One of the challenges that intersex people face today is making ourselves visible and making ourselves safe at the same time. By that, I mean we are appealing to the humanity of lawmakers to make us safe whilst putting ourselves into the public eye, sharing our stories, trying to build community with people like us ... Even when it isn't safe to do so. For parents of intersex children listening and watching, for those in the audience who may become the guardians of intersex people, I want you to know I love my life, but it has not be free of issue, especially in relation to being intersex. No life is free of issue. All coins have two sides.
Az interszexuálisak számára a jelen egyik kihívása, hogy ne legyenek láthatatlanok, ugyanakkor biztonságban legyenek. Ez alatt azt értem, hogy a törvényhozók emberségére apellálva reméljük, hogy gondoskodnak biztonságunkról, miközben kiállunk a nyilvánosság elé, elmondjuk a történetünket, és megpróbálunk a hozzánk hasonlókkal közösséget alkotni... Még akkor is, ha ez nem biztonságos. Azon interszexuális gyermekek szülei, akik néznek, hallgatnak minket, a nézők közül azok, akik netalán az interszexuálisok őrangyalai lesznek, szeretném, ha tudnák: imádom az életem, ám akadnak problémáim, különösen amiatt, hogy interszexuális vagyok. Mindenkinek akadnak problémái. Minden éremnek két oldala van.
On the one side, I have been humiliated in doctors' offices. I have stood in front of prospective partners and felt afraid and so not good enough. I have watched other women pass me in the street and imagine the ways that they were more woman than me, more human than me. I have questioned whether I have a place in this world.
Az egyik oldalon: számos rendelőben megszégyenítettek. Álltam szemtől szemben lehetséges partnerekkel, félve, és emiatt azt érezve: nem vagyok elég jó. Figyeltem más nőket, ahogy elsétálnak mellettem az utcán, és az járt a fejemben, ők sokkal inkább nők, mint én, sokkal inkább emberek. Kételkedtem abban, van-e helyem e világban.
On the other, I have been deeply loved for everything that I am, in friendship and romantically. I have learned compassion and empathy for a wider range of society. I have taken the time to love my body and not judge the bodies of others. I have developed a strength and a hope that would have been impossible without this particular life.
A másik oldalon: Mind romantikus, mind baráti kapcsolataimban mélyen szerettek azért, aki vagyok. Megtanultam könyörületes és empatikus lenni a társadalom szélesebb rétegével szemben, szántam rá időt, hogy megszeressem a testem, és ne ítélkezzek mások teste felett. Erőre és reményre tettem szert, ami nem lett volna lehetséges e különleges élet nélkül.
The instinct to protect children is instinctive and it's admirable, but the truth is that love, acceptance and refusing to bathe that child in shame will protect them more than trying to fix something that isn't broken. This is why it is in our interest to protect intersex people and make them visible. For as long as societies reinforce one form of acceptable, of "normal," everyone will face insecurity for being different in any way. Simply trying to erase variation, difference, builds shame.
Ösztönösen meg akarjuk védeni a gyerekeket, ami csodás, ám az igazság az, hogy a szeretet, az elfogadás és a megszégyenítés elutasítása sokkal jobban megvédi őket, mint valaminek a helyrehozása, aminek amúgy semmi baja. Ezért érdekünkben áll megvédeni az interszexuálisokat, és láthatóvá tenni őket mások számára. Mindaddig, amíg a társadalmak a normális egy formájának elfogadását erőltetik ránk, bárki, aki bármilyen módon különbözik, bizonytalan helyzetbe kerül. Ha megpróbáljuk eltörölni, ami eltér vagy más, az szégyen.
Being intersex has not materialized the powers that I wished for as a teenager ... beyond being able to see where this false sex binary harms us all. It is my belief that if intersex people can gain equality, can be seen, can be accepted and can be loved, then we all will.
Interszexuálisként ugyan nem kaptam meg az erőt, amelyre kamaszként vágytam, azonkívül, hogy látom, hogyan árt mindannyiunknak e hamis bináris meghatározás. Hiszem, hogy ha az interszexuálisok egyenlő jogokhoz jutnak, láthatóvá válnak, elfogadják és szeretik őket, azzal mindannyian nyerünk.
Thank you.
Köszönöm.
(Applause and cheers)
(Taps) (Éljenzés)