Tinc una confessió a fer, ja d'entrada. No sé què fèieu quan teníeu 16 anys, però jo sóc molt fan de "Harry Potter" i feia molt que esperava per rebre la carta que em convidava a l'Escola Hogwarts de Màgia i Bruixeria -- Podia haver-hi anat pel batxillerat. També estava esperant una invitació pel Temple "Jedi" o un copet a l'esquena convidant-me a ser part dels "X-Men" Era així.
I have a confession to make, right off the bat. I don't know what you were doing at 16, but I'm a really big fan of "Harry Potter" and was waiting way too long to receive my letter inviting me to Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry -- I could have gone for sixth form. I was also waiting for an invitation to the Jedi Temple or a tap on the shoulder to invite me to the X-Men. I was that kid.
Quan tenia 16 anys, em van concedir un desig. Em van portar a la oficina d'un doctor i em van dir que, de fet, soc part d'un grup de gent que encara som molt invisibles i mal entesos. Soc intersexe. Aquest és el meu superpoder.
When I was 16 years old, I got my wish. I was taken into a doctor's office and told that I am in fact part of a group of people who are still largely invisible and misunderstood. I am intersex. That's my superpower.
Per molts de vosaltres aquí, aquest serà el primer cop que sentiu la paraula "intersexe". Intersexe és anatomia. Es refereix a la gent que va néixer amb una o més d'una variació de les característiques sexuals. És a dir, dels genitals, les hormones, els cromosomes que s'escapen de les concepcions tradicionals de cossos masculis-femenins. En altres paraules, la premisa més bàsica que hem fet sobre la nostra espècie -- que ens ensenyaven a l'escola, que el sexe és binari, només masculí i femení -- no és correcta. Com la majoria de coses en aquest món, és molt més complicat.
For many of you in this room, it will be the first time you've even heard the word "intersex." Intersex is anatomy. It refers to people who were born with one or more of a variation of sex characteristics. That's your genitals, your hormones, your chromosomes that fall outside of the traditional conceptions of male and female bodies. In other words, the most basic assumption we've made about our species -- what we're taught in schools that sex is binary, just male and female -- is not correct. Like most things in this world, it is much more complicated than that.
Les persones intersexe que són fora d'aquesta divisió sexual binària han existit sempre, al llarg de la història. Com els mags de "Harry Potter", nosaltres som pràcticament invisibles. Alguns no sabem que som intersexe. Com els "X-Men", algunes de les nostres característiques són obvies al néixer i altres apareixen amb la pubertat. Quan ens assabentem que som intersexe, alguns creiem que som els únics al món.
Intersex people who fall outside of this false sex binary have always existed, throughout human history. Like the wizards of "Harry Potter," we are pretty much invisible. Some of us don't even know that we are intersex. Like the X-Men, some of our traits are obvious at birth and others turn up around the time when puberty is supposed to kick in. When we find out we are intersex, some of us believe we are the only ones in the world.
Jo, concretament, tinc cromosomes XY, que podeu haver entès com típicament masculins. També vaig néixer amb gònades en comptes d'ovaris. Estar aquí en aquest escenari hauria estat un malson fa només cinc anys. Hagués estat impossible.
Me, specifically, I have XY chromosomes, which you may have understood to be typically male. I was also born with gonads instead of ovaries. Standing here on this stage would have been my worst nightmare only five years ago. It would have been impossible.
Utilitzo la metàfora del superhome, però realment, som com vosaltres. Les persones intersexe es creu que representem un 1,7 % de la població. Això és més a algunes parts del món, però podeu fer-vos una idea. Som davant de vosaltres, demanant un cafè. Seiem al costat vostre al tren. Us descartem i triem a les aplicacions per lligar...
I use the metaphor of the superhuman, but really, we are just like you. Intersex people are thought to make up to 1.7 percent of the population. That means more, depending on where you are in the world, but you get the picture. We are in front of you, getting coffee; we are sitting next to you on the train; we are swiping you left and right on dating apps --
(Riures)
(Laughter)
Per què no heu sentit res de nosaltres? Si som tan comuns, per què no ens veieu? Com ens tracte el món?
So why haven't you heard of us? If we are so common, why don't you see us? How has the world responded to us?
Sovint pensem que les disciplines com la medicina o el dret són suposadament neutrals -- immunes als prejudicis. "Les lleis son raó, res de passió". El jurament hipocràtic diu: "la calidesa, simpatia i comprensió poden ser més poderoses que el millor bisturí o medicament". En veritat, aquestes disciplines que toquen les nostres vides són increïbles, però estan plenes de prejudicis. No són immunes, de la mateixa manera que nosaltres no som immunes als efectes d'aquest prejudicis, que poden ser terribles.
We often think of disciplines like medicine and the law as supposedly neutral -- immune to bias. The law is "reason free from passion." The doctors' Hippocratic oath states that "warmth, sympathy and understanding may outweigh the surgeon's knife or the chemist's pill." In truth, these disciplines that touch our lives are impressive, but they are filled with our prejudices. They are not immune, just as we are not immune to the effects of that prejudice, which can be devastating.
A la medicina, als bebès intersexe que neixen amb genitals ambigus, se'ls opera de forma rutinària sense consentiment, sense que sigui una necessitat mèdica, irreversiblement, per fer que la seva anatomia sana sembli més "normal". Això és abans que hagin dit les primeres paraules, indicat una sexualitat o una identitat de gènere.
In medicine, intersex babies who are born with ambiguous genitalia are routinely operated on without consent, without medical need, irreversibly, in order to make their healthy anatomy appear more "normal." This is before they've even said their first words, indicated a sexuality or a gender identity.
A molta gent mai se'ls diu la veritat sobre les seves característiques intersexe i aquells a qui se'ls diu, se'ls sol demanar que no ho diguin a ningú. El secretisme és obligat i la vergonya, una ombra propera. A les lleis, les persones intersexe queden fora de la categorització, i més important, fora de la protecció. Això s'aplica a les tasques banals -- imagineu-vos la quantitat de sol·licituds que heu omplert on havieu de marcar "M" o "F" -- i a la falta de protecció sota la llei, específicament, a la llei d'igualtat de gènere. I les persones intersexe no poden corregir l'assignació de sexe que els han donat al néixer a no ser que es declarin transgènere. Després de dècades d'activisme, aquests problemes que alteren la vida comencen a ser considerats.
Many people are never told the truth about their intersex traits, and those who are are instructed, often, not to tell anyone. Secrecy is enforced and shame is a close shadow. In the law, intersex people fall outside of categorization, and more importantly, protection. This concerns the banal tasks -- if you can imagine the number of forms you've filled out that you had to check "M" of "F" on -- to lacking protection under any law, specifically, the Gender Recognition or Equality Act. And intersex people cannot correct the sex classification they've been given at birth unless they declare they are transgender. After decades of activism, these life-altering problems are starting to be addressed.
I per què és important això per als qui no sou intersexe, el qui no teniu variacions de les característiques sexuals? Imagino que molta gent del públic aquí en la privacitat dels vostres banys, us heu preguntat... "Els meus llavis són massa grans?" "Els meus testicles no son iguals?" "El meu penis és massa petit?" "La meva vagina és massa ample o poc profunda?" Res d'això fa mal ni estorba, només és estètica: "Són normals?" Imagino que molta gent del públic té aquestes inquietuds però en general, la vida continua sense pensar-hi massa. Aquestes variacions en els nostres cossos, com ara el color dels ulls, o el tamany dels peus, poques vegades afecten la nostra salut.
So why does this matter to those of you who aren't intersex, who don't have variations of sex characteristics? I imagine many people in this audience have, in the privacy of their own bathrooms, wondered ... "Are my labia too long?" "Are my testicles uneven?" "Is my penis too small?" "Is my vagina too wide or too shallow?" Nothing that hurts or gets in the way, just aesthetically: "Are mine 'normal?'" I imagine that many people in this audience have those small concerns but generally go about their lives not thinking about it. These variations in our bodies, like the color of our eyes or the size of our feet, rarely affect our health, materially.
Per dir-ho d'una altra manera, per donar-vos una idea de l'experiència intersexe, què passaria si quan éreu infants, els vostres pares o metges, miressin els vostres llavis, penis, testicles, i pensessin, "Estan sans, tenen sensibilitat, però no són normals", abans fins i tot que sabéssiu què volieu fer amb ells, o on posar-los.
To put it another way, to give you an idea of the intersex experience, what if when you were an infant, your parents or your doctors looked at your labia, your penis, your testicles, and thought, "They're healthy, feeling, but they're not 'normal,'" even before you knew what you wanted to do with them, or you know, want to put them.
(Riures)
(Laughter)
Què passaria si arribessin a l'extrem d'assignar-vos un sexe diferent basant-se en aquestes mides... i llavors us mentíssin sobre el que havien fet? I si aquestes operacions us esterilitzessin? I si us provoquessin un immens dolor i cicatrius? I si haguessiu de prendre medicaments per tota la vida per tornar a posar-vos els organs sans que us havien tret i haguessiu de pagar vosaltres els medicaments? I aleshores, cada vegada que haguessiu d'anar al metge per un refredat, us preguntessin sobre la vostra vida sexual, la vostra identitat de gènere, sobre les vostres parts íntimes. I cridessin a metges i estudiants de medicina per fer-vos més preguntes, per demanar-vos que us baixéssiu els pantalons o fer-vos passar exàmens mèdics innecessaris.
What if they went so far as to assign you a different sex based off these measurements ... And then they lied to you about what they'd done? What if these surgeries sterilized you? What if they resulted in immense pain and scarring? What if you had to take medicine for the rest of your life to replace the healthy organs they took away, and you had to pay for that medicine yourself? And then every time you went to a doctor's office for a cold, you were questioned about your sex life, your gender identity, what your private parts looked like. And then more doctors and medical students were invited to add to these questions, ask you to drop your trousers or submit to an unnecessary medical exam.
Això són exemples del que està passant a la communitat intersexe -- a gent com jo, cada dia, a tot el món. La nostra comunitat no és antimedicines o anticirurgies. Nosaltres advoquem pel dret a decidir sobre els nostres cossos i les nostres vides. L'estratègia actual cap a les persones intersexe surt d'un estudi que s'ha provat fals, d'un home que, fa cinquanta anys, creia que es podia criar un fill, de qualsevol gènere canviant-li els genitals, sense dir-l'hi mai, i imposant aquest gènere una i altra vegada. També surt de referir-se a les variacions sanes intersexe com a anormals o malaltisses. Té sentit. Parlar de malaltia implica que es pot arreglar. També surt de la por i l'estigma de ser intersexe, de l'homofòbia, transfòbia, el sexisme i d'últimes, surt del nostre passat colonial.
This is a picture of what is happening to the intersex community -- people like me, every day, around the world. Our community is not antimedicine or antisurgery. We are for the right to make decisions about our bodies and our lives. The current approach to intersex people stems from a now-debunked academic study from a man who, over 50 years ago, believed that you could raise a child in any gender by changing their genitals, never telling them and reinforcing that gender over and over again. It also stems from referring to healthy intersex variations as abnormal or disordered. This makes sense. If you refer to something as a disorder, it suggests there's a fix. It also stems [from] the fear and stigma of being intersex, from homophobia, transphobia, sexism and ultimately, our colonial past.
Jo no estic aquí dient que les categories d'home i dona no existeixen. El que dic és que, com moltes coses en aquest món. és més complicat. El món és complex, i podem escollir veure això com una cosa meravellosa, o podem escollir continuar negant l'existència d'aquesta complexitat, encasellant a les persones en caselles binàries i artificials, arreglant allò que no està trencat, i limitant el nostre camp de visió.
I am not here to say that the categories of men and women don't exist. I'm saying, like most things in this world, it is more complicated than that. The world is complex, and we can choose to see that as beautiful, or we can choose to continue to deny the existence of that complexity, push people into artificial, binary boxes, fix what isn't broken and restrict our own field of vision.
Un dels reptes que les persones intersexe tenim avui és el de fer-nos visibles sense posar-nos en risc. Amb això, vull dir que apel·lem a la humanitat dels qui fan les lleis per protegir-nos mentre ens exposem a l'opinió pública, compartim les nostres històries, intentem construir comunitat amb persones com nosaltres... fins i tot quan no és segur fer-ho. Als pares de nens intersexe que estiguin escoltant i mirant, a aquells d'entre el públic qui vulguin ser guardians de persones intersexe, us vull dir, que jo estimo la meva vida, però no ha estat fàcil, especialment pel que fa a ser intersexe. Cap vida és fàcil. Totes les monedes tenen dues cares.
One of the challenges that intersex people face today is making ourselves visible and making ourselves safe at the same time. By that, I mean we are appealing to the humanity of lawmakers to make us safe whilst putting ourselves into the public eye, sharing our stories, trying to build community with people like us ... Even when it isn't safe to do so. For parents of intersex children listening and watching, for those in the audience who may become the guardians of intersex people, I want you to know I love my life, but it has not be free of issue, especially in relation to being intersex. No life is free of issue. All coins have two sides.
Per una banda, he estat humiliada a les oficines dels metges. He parlat davant de parelles meves i he tingut por i he sentit que no era suficientment bona. He vist altres dones passejant pels carrers i m'he imaginat de quines maneres elles eren més "dona" que jo, més "humanes" que jo. M'he preguntat si tinc lloc en aquest món.
On the one side, I have been humiliated in doctors' offices. I have stood in front of prospective partners and felt afraid and so not good enough. I have watched other women pass me in the street and imagine the ways that they were more woman than me, more human than me. I have questioned whether I have a place in this world.
Per l'altra banda, he estat estimada profundament pel que sóc, tant pels amics com per la parella. He après a tenir compassió i empatia per una major part de la societat. He dedicat temps a estimar el meu cos i no jutjar els cossos dels altres. He agafat una força i esperança que no hagués tingut sense aquesta vida concreta.
On the other, I have been deeply loved for everything that I am, in friendship and romantically. I have learned compassion and empathy for a wider range of society. I have taken the time to love my body and not judge the bodies of others. I have developed a strength and a hope that would have been impossible without this particular life.
L'instint per protegir els fills és instintiu i admirable, però la veritat és que l'amor, l'acceptació i el rebuig a enfonsar un fill en la vergonya els protegirà més que tractar d'arreglar una cosa que no està trencada. Aquesta és la raó per la qual ens interessa a tots protegir a les persones intersexe i fer-los visibles. Mentre les societats ens inculquin una forma del que és "acceptable", o "normal", tothom qui sigui diferent, se sentirà insegur. Intentar esborrar la variació, la diferència, genera vergonya.
The instinct to protect children is instinctive and it's admirable, but the truth is that love, acceptance and refusing to bathe that child in shame will protect them more than trying to fix something that isn't broken. This is why it is in our interest to protect intersex people and make them visible. For as long as societies reinforce one form of acceptable, of "normal," everyone will face insecurity for being different in any way. Simply trying to erase variation, difference, builds shame.
Ser intersexe no ha materialitzat els poders que jo desitjava quan era adolescent... més enllà de ser capaç de veure que la falsa dicotomia sexual ens perjudica. Crec que si les persones intersexe assoleixen la igualtat, si se'ns veu, se'ns accepta, i se'ns estima, aleshores tots guanyem.
Being intersex has not materialized the powers that I wished for as a teenager ... beyond being able to see where this false sex binary harms us all. It is my belief that if intersex people can gain equality, can be seen, can be accepted and can be loved, then we all will.
Gràcies.
Thank you.
(Aplaudiments)
(Applause and cheers)