I remember my aunt brushing my hair when I was a child. I felt this tingling in my stomach, this swelling in my belly. All her attention on me, just me. My beautiful Aunt Bea, stroking my hair with a fine-bristled brush. Do you have a memory like that that you can feel in your body right now?
Ik herinner me dat mijn tante mijn haar borstelde toen ik een kind was. Ik voelde een tinteling in mijn maag, een golfslag in mijn buik. Al haar aandacht gericht op mij, alleen op mij. Mijn prachtige tante Bea die door mijn haren gaat met een fijne borstel. Heb jij een herinnering als deze die je op dit moment in je lichaam voelt?
Before language, we're all sensation. As children, that's how we learn to differentiate ourselves in the world -- through touch. Everything goes in the mouth, the hands, on the skin. Sensation -- it is the way that we first experience love. It's the basis of human connection. We want our children to grow up to have healthy intimate relationships. So as parents, one of the things that we do is we teach our children about sex. We have books to help us, we have sex ed at school for the basics. There's porn to fill in the gaps -- and it will fill in the gaps.
Vóór taal, zijn we een en al gewaarwording. Als kind is dat hoe we leren onszelf te onderscheiden in de wereld -- door aanraking. Alles gaat dan in de mond, de handen, op de huid. Gewaarwording -- dat is de manier waarop we voor de eerste keer liefde ervaren. Het is de basis van menselijke verbinding. We willen dat onze kinderen opgroeien om gezonde intieme relaties te hebben. Een van de dingen die we als ouders doen, is onze kinderen iets leren over seks. We hebben boeken als hulp, en seksuele voorlichting op school voor de basis. Er is porno om de gaten in te vullen -- en dat zal de gaten vullen.
(Laughter)
(Gelach)
We teach our children "the talk" about biology and mechanics, about pregnancy and safe sex, and that's what our kids grow up thinking that sex is pretty much all about. But we can do better than that. We can teach our sons and daughters about pleasure and desire, about consent and boundaries, about what it feels like to be present in their body and to know when they're not. And we do that in the ways that we model touch, play, make eye contact -- all the ways that we engage their senses. We can teach our children not just about sex, but about sensuality.
We voeren met hen 'Het Gesprek' over de biologie en de mechaniek, over zwangerschap en veilige seks, en met dat beeld van seks groeien onze kinderen op. Maar we kunnen beter dan dat. We kunnen onze zonen en dochters leren over genot en verlangens, over instemming en grenzen, over hoe het voelt aanwezig te zijn in hun lichaam en om te weten wanneer ze dat niet zijn. We doen dat door de manieren waarop we aanraken, spelen, oogcontact maken -- alle manieren waarop we hun zintuigen aanspreken. We kunnen ze iets leren over seks, maar ook over sensualiteit.
This is the kind of talk that I needed as a girl. I was extremely sensitive, but by the time I was an adolescent, I had numbed out. The shame of boys mocking my changing body and then girls exiling me for, ironically, my interest in boys, it was so much. I didn't have any language for what I was experiencing; I didn't know it was going to pass. So I did the best thing I could at the time and I checked out. And you can't isolate just the difficult feelings, so I lost access to the joy, the pleasure, the play, and I spent decades like that, with this his low-grade depression, thinking that this is what it meant to be a grown-up.
Dat is het soort gesprek waar ik vroeger nood aan had. Ik was extreem gevoelig, maar tegen dat ik jongvolwassen was, had ik afgehaakt. De schaamte omdat jongens mijn veranderende lichaam bespotten en meisjes die me uitsloten om -- o ironie -- mijn interesse in jongens, het was zo overdonderend. Ik had geen woorden voor hetgeen ik doormaakte; wist ik veel dat het voorbij zou gaan. Dus deed ik het beste wat ik op dat moment kon en dat was me afsluiten. En je kan niet enkel de moeilijke gevoelens isoleren, dus verloor ik ook het plezier, het genot, het spel. Zo zat ik tientallen jaren met een sluimerende depressie, en dacht dat dat hoorde bij volwassenheid.
For the past year, I've been interviewing men and women about their relationship to sex and I've heard my story again and again. Girls who were told they were too sensitive, too much. Boys who were taught to man up -- "don't be so emotional." I learned I was not alone in checking out. It was my daughter who reminded me of how much I used to feel. We were at the beach. It was this rare day. I turned off my cell phone, put in the calendar, "Day at the beach with the girls." I laid our towels down just out of reach of the surf and fell asleep. And when I woke up, I saw my daughter drizzling sand on her arm like this, and I could feel that light tickle of sand on her skin and I remembered my aunt brushing my hair. So I curled up next to her and I drizzled sand on her other arm and then her legs. And then I said, "Hey, you want me to bury you?" And her eyes got really big and she was like, "Yeah!" So we dug a hole and I covered her in sand and shells and drew this little mermaid tail. And then I took her home and lathered her up in the shower and massaged her scalp and I dried her off in a towel. And I thought, "Ah. How many times had I done that -- bathed her and dried her off -- but had I ever stopped and paid attention to the sensations that I was creating for her?" I'd been treating her like she was on some assembly line of children needing to be fed and put to bed. And I realized that when I dry my daughter off in a towel tenderly the way a lover would, I'm teaching her to expect that kind of touch. I'm teaching her in that moment about intimacy. About how to love her body and respect her body. I realized there are parts of the talk that can't be conveyed in words.
Het voorbije jaar heb ik mannen en vrouwen geïnterviewd over hun relatie tot seks en ik hoorde keer op keer mijn eigen verhaal. Meisjes die te vaak te horen kregen dat ze te gevoelig waren. Jongens moesten zich vermannen -- "Wees niet zo emotioneel." Ik ondervond dat ik niet de enige was die afgehaakt had. Dankzij mijn dochter wist ik weer hoeveel ik vroeger voelde. We waren op het strand. Het was zo'n speciale dag. Ik zette mijn telefoon uit, zette in de kalender: 'naar het strand met de meisjes'. We spreidden onze handdoeken uit, net buiten het bereik van de zee en vielen in slaap. En toen ik wakker werd, zag ik hoe mijn dochter zand op haar arm strooide en voelde ik zelf ook die zachte tinteling van het zand op haar huid en herinnerde ik me hoe mijn tante mijn haar borstelde. Dus vleide ik me naast haar en strooide zand over haar andere arm en daarna over haar benen. En toen zei ik: "He, zal ik je ingraven?" En haar ogen werden heel groot en ze zei: "Jaaaaa!" We groeven een gat en ik bedekte haar met zand en schelpen en tekende een zeemeerminnenstaart. Toen gingen we naar huis en zeepte ik haar in in de douche, masseerde haar hoofdhuid en droogde haar met een handdoek. En ik dacht: "Ah..." Hoe vaak had ik dat gedaan -- haar gewassen en afgedroogd -- maar had ik ooit stilgestaan bij de gewaarwordingen die ik voor haar creëerde? Ik had net gedaan alsof ze op een band stond met kinderen die gevoed en in bed gestopt moesten worden. En ik besefte: als ik mijn dochter teder afdroog, zoals een geliefde dat zou doen, dan leer ik haar om dat soort aanrakingen te verwachten. Op dat moment leer ik haar iets over intimiteit. Over hoe van haar lichaam te houden en het te respecteren. Ik besefte dat Het Gesprek niet volledig in taal gevoerd kan worden.
In her book, "Girls and Sex," writer Peggy Orenstein finds that young women are focusing on their partner's pleasure, not their own. This is something I'm going to talk about with my girls when they're older, but for now, I look for ways to help them identify what gives them pleasure and to practice articulating that. "Rub my back," my daughter says when I tuck her in. And I say, "OK, how do you want me to rub your back?" "I don't know," she says. So I pause, waiting for her directions. Finally she says, "OK, up and to the right, like you're tickling me." I run my fingertips up her spine. "What else?" I ask. "Over to the left, a little harder now."
In haar boek 'Meisjes en Seks' schrijft Peggy Orenstein dat jonge vrouwen vooral focussen op het genot van hun partner, niet op hun eigen genot. Dat is iets wat ik later met mijn meisjes wil bespreken maar nu help ik hen uit te zoeken wat hun genot verschaft en hoe ze dat kunnen benoemen. "Wrijf over mijn rug", zegt mijn dochter wanneer ik haar instop. En dan vraag ik: "Ok, hoe zal ik wrijven?" "Geen idee", zegt ze. En dan wacht ik op haar aanwijzingen. Dan zegt ze: "Omhoog en naar rechts, alsof je me kietelt." Mijn vingertoppen beklimmen haar ruggengraat. "Wat nog?" vraag ik. "Naar links, een beetje harder nu."
We need to teach our children how to articulate their sensations so they're familiar with them. I look for ways to play games with my girls at home to do this. I scratch my fingernails on my daughter's arm and say, "Give me one word to describe this." "Violent," she says. I embrace her, hold her tight. "Protected," she tells me. I find opportunities to tell them how I'm feeling, what I'm experiencing, so we have common language. Like right now, this tingling in my scalp down my spine means I'm nervous and I'm excited.
We moeten onze kinderen leren hun gewaarwordingen te benoemen, zodat ze er vertrouwd mee raken. Ik probeer mijn meisjes dat spelenderwijs te leren. Ik krab mijn nagels op mijn dochters arm en zeg: "Beschrijf dat eens in één woord." "Gewelddadig", zegt ze. Ik knuffel haar, houd haar vast. "Beschermend", zegt ze. Ik grijp kansen om hun te zeggen hoe ik me voel, wat ik ervaar, zodat we elkaar begrijpen. Zoals nu: die tinteling van mijn hoofd naar mijn rug betekent dat ik nerveus en opgewonden ben.
You are likely experiencing sensations in response to me. The language I'm using, the ideas I'm sharing. And our tendency is to judge these reactions and sort them into a hierarchy: better or worse, and then seek or avoid them. And that's because we live in this binary culture and we're taught from a very young age to sort the world into good and bad. "Did you like that book?" "Did you have a good day?" How about, "What did you notice about that story?" "Tell me a moment about your day. What did you learn?" Let's teach our children to stay open and curious about their experiences, like a traveler in a foreign land. And that way they can stay with sensation without checking out -- even the heightened and challenging ones -- the way I did, the way so many of us have.
Jullie voelen waarschijnlijk van alles als reactie op mij. De taal die ik gebruik, de ideeën die ik deel. En we zijn geneigd om die reacties te beoordelen, ze in een hiërarchie te stoppen -- beter of slechter -- en ze daarna op te zoeken of te vermijden. Dat komt omdat we in een binaire cultuur leven. Ons wordt van jongs af geleerd de wereld in te delen in goed en slecht. "Vond je het een goed boek?" "Had je een geslaagde dag?" Wat vind je van: "Wat viel je op aan het verhaal?" "Vertel eens over je dag. Nog iets geleerd?" Laten we onze kinderen leren open te staan en benieuwd te zijn naar hun ervaringen, zoals een toerist in een vreemd land. Zo kunnen ze blijven voelen, zonder af te haken -- zelfs de verhoogde en uitdagende sensaties -- zoals ik dat deed, zoals zovelen van ons deden.
This sense education, this is education I want for my daughters. Sense education is what I needed as girl. It's what I hope for all of our children. This awareness of sensation, it's where we began as children. It's what we can learn from our children and it's what we can in turn remind our children as they come of age.
Deze gewaarwordingsleer, die wil ik voor mijn dochters. Gewaarwordingsleer is wat ik nodig had als kind. Dat wens ik al onze kinderen toe. Dat bewustzijn rond gewaarwordingen, daar begonnen we als kind. We kunnen het leren van onze kinderen en we kunnen hen eraan herinneren als ze er klaar voor zijn.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)