Εξαιτίας όσων πρόκειται να πω, θα πρέπει να αποδείξω τα οικολογικά διαπιστευτήρια μου. Όταν ήμουν παιδί, υποσχέθηκα, ως Αμερικανός, να σώσω και να προστατεύσω πιστά από τα απόβλητα τους φυσικούς πόρους της χώρας μου, τον αέρα, το έδαφος, τα ορυκτά, τα δάση, τα νερά και την άγρια φύση της. Και έχω παραμείνει δεσμευμένος σε αυτό. Στο Στάνφορντ ειδικεύτηκα στην οικολογία και εξέλιξη. Το 1968, δημοσίευσα τον «Κατάλογο Ολόκληρης της Γης» και ήμουν «κύριος φύση» για λίγο
Because of what I'm about to say, I really should establish my green credentials. When I was a small boy, I took my pledge as an American, to save and faithfully defend from waste the natural resources of my country, its air, soil and minerals, its forests, waters and wildlife. And I've stuck to that. Stanford, I majored in ecology and evolution. 1968, I put out the Whole Earth Catalog. Was "mister natural" for a while.
και μετά εργάστηκα υπό τη διοίκηση του Τζέρι Μπράουν. Η διοίκηση του Μπράουν, καθώς και μερικοί φίλοι μου, ουσιαστικά ισοπέδωσε την ενεργειακή αποδοτικότητα της Καλιφόρνιας, έτσι παραμένει ίδια σήμερα, 30 χρόνια αργότερα, παρόλο που η οικονομία μας έχει αυξηθεί 80 τοις εκατό κατά κεφαλήν, και εκπέμποντας λιγότερα αέρια θερμοκηπίου από κάθε άλλη πολιτεία. Η Καλιφόρνια θεωρείται ισάξια της Ευρώπης στον τομέα αυτό.
And then worked for the Jerry Brown administration. The Brown administration, and a bunch of my friends, basically leveled the energy efficiency of California, so it's the same now, 30 years later, even though our economy has gone up 80 percent, per capita. And we are putting out less greenhouse gasses than any other state. California is basically the equivalent of Europe, in this.
Φέτος, «Ο Κατάλογος Ολόκληρης της Γης» περιλαμβάνει ένα συμπλήρωμα, τη λεγόμενη «Αρχή Ολόκληρης της Γης.» Η δεσπόζουσα δημογραφική τάση των ημερών μας είναι η συνεχόμενη, ραγδαία ανάπτυξη της αστυφιλίας. Στα μέσα του αιώνα, θα έχουμε κατά 80 τοις εκατό αστική γη και αυτό κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου αυτό ήδη συμβαίνει. Είναι ενδιαφέρον, επειδή η ιστορία καθοδηγείται, κατά ένα μεγάλο βαθμό, από το μέγεθος των πόλεων. Ο αναπτυσσόμενος κόσμος σήμερα έχει τις μεγαλύτερες πόλεις, οι οποίες αναπτύσσονται τρεις φορές ταχύτερα από τις αναπτυγμένες χώρες και είναι εννιά φορές μεγαλύτερες. Ποιοτικά διαφέρουν. Είναι οι κινητήριες δυνάμεις της ιστορίας, όπως βλέπουμε ανατρέχοντας σ' αυτήν.
This year, Whole Earth Catalog has a supplement that I'll preview today, called Whole Earth Discipline. The dominant demographic event of our time is this screamingly rapid urbanization that we have going on. By mid-century we'll be about 80 percent urban, and that's mostly in the developing world, where that's happening. It's interesting, because history is driven to a large degree by the size of cities. The developing world now has all of the biggest cities, and they are developing three times faster than the developed countries, and nine times bigger. It's qualitatively different. They are the drivers of history, as we see by looking at history.
Πριν από 1.000 χρόνια ο κόσμος έμοιαζε κάπως έτσι. Σήμερα, λοιπόν, η κατανομή της αστικής ισχύος είναι όμοια με αυτήν πριν από 1.000 χρόνια. Με άλλα λόγια, η ανάπτυξη της Δύσης, όσο δραματική και αν ήταν, τελείωσε. Οι αριθμοί στο σύνολό τους είναι συντριπτικοί: 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι την εβδομάδα μεταφέρονται στην πόλη τις τελευταίες δεκαετίες. Τι να συμβαίνει άραγε; Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα χωριά σε όλο τον κόσμο αδειάζουν. Οι αυτοσιτιστικές καλλιέργειες μειώνονται σταδιακά.
1,000 years ago this is what the world looked like. Well we now have a distribution of urban power similar to what we had 1,000 years ago. In other words, the rise of the West, dramatic as it was, is over. The aggregate numbers are absolutely overwhelming: 1.3 million people a week coming to town, decade after decade. What's really going on? Well, what's going on is the villages of the world are emptying out. Subsistence farming is drying up basically.
Oι άνθρωποι αναζητούν ευκαιρίες στην πόλη. Αυτά είναι τα αίτια. Κάποτε είχα μια ρομαντική άποψη για τα χωριά και αυτό γιατί δεν είχα ζήσει ποτέ σε κάποιο. (Γέλια) Επειδή στην πόλη -- εδώ φαίνεται η πόλη των πολυάριθμων καταυλισμών της Κιμπέρας, κοντά στο Ναϊρόμπι -- οι άνθρωποι βλέπουν δράση, βλέπουν ευκαιρίες, βλέπουν μια οικονομία ρευστού χρήματος στην οποία αδυνατούσαν να συμμετέχουν όταν ασχολούνταν με την αυτοσιτιστική καλλιέργεια.
People are following opportunity into town. And this is why. I used to have a very romantic idea about villages, and it's because I never lived in one. (Laughter) Because in town -- this is the bustling squatter city of Kibera, near Nairobi -- they see action. They see opportunity. They see a cash economy that they were not able to participate in back in the subsistence farm.
Γυρίζοντας αυτά τα μέρη, βλέπεις αφθονία αισθητικής, πολλά συμβαίνουν εκεί. Μπορεί να είναι φτωχοί, αλλά είναι έντονα αστοί και είναι πολύ δημιουργικοί. Οι συνολικοί αριθμοί, τώρα, επιβεβαιώνουν ότι, ουσιαστικά, οι κάτοικοι σε καταυλισμούς, φτάνοντας το ένα δισεκατομμύριο, χτίζουν τον αστικό κόσμο, δηλαδή χτίζουν τον κόσμο, προσωπικά, ένας-ένας, οικογένεια με οικογένεια γενιά με γενιά, γειτονιά με γειτονιά. Ξεκινούν αδύναμα αλλά ενισχύονται με την πάροδο του χρόνου. Χτίζουν χρησιμοποιώντας τις δικές τους υποδομές. Εντάξει, αρχικά κλέβουν τις υποδομές τους. Tο καλώδιο τηλεόρασης, το νερό, όλη τη γκάμα, όλα έχουν κλαπεί και μετέπειτα, σταδιακά βελτιώνονται.
As you go around these places there's plenty of aesthetics. There is plenty going on. They are poor, but they are intensely urban. And they are intensely creative. The aggregate numbers now are that basically squatters, all one billion of them, are building the urban world, which means they're building the world -- personally, one by one, family by family, clan by clan, neighborhood by neighborhood. They start flimsy and they get substantial as time goes by. They even build their own infrastructure. Well, steal their own infrastructure, at first. Cable TV, water, the whole gamut, all gets stolen. And then gradually gentrifies.
Δεν τίθεται θέμα ότι οι παραγκουπόλεις υπονομεύουν την ευημερία, τουλάχιστον όχι όσες λειτουργούν. Αυτές εξυπηρετούν την ευημερία. Έτσι, σε μια πόλη όπως η Μουμπάι, που η μισή αποτελείται από παραγκουπόλεις, το ΑΕΠ φτάνει το 1/6 της Ινδίας. Το κοινωνικό κεφάλαιο τους είναι στην πιο αστική και πυκνή μορφή του. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύτιμοι ως ομάδα και έτσι ακριβώς λειτουργούν.
It is not the case that slums undermine prosperity, not the working slums; they help create prosperity. So in a town like Mumbai, which is half slums, it's 1/6th of the GDP of India. Social capital in the slums is at its most urban and dense. These people are valuable as a group. And that's how they work.
Πολλοί είναι εκείνοι που σκέφτονται τους φτωχούς ανθρώπους, «Υπάρχουν άσχημα πράγματα. Πρέπει να επιδιορθώσουμε τη στέγασή τους». Παλαιότερα ήταν, «Πρέπει να τους παρέχουμε υπηρεσίες τηλεφώνου». Σήμερα, οι ίδιοι μας δείχνουν πώς πραγματοποιούν την τηλεφωνική τους υπηρεσία. Η πείνα είναι κυρίως θέμα της επαρχίας τελευταίως. Υπάρχουν πράγματα για τα οποία νοιάζονται. στα οποία μπορούμε να τους βοηθήσουμε εμείς και τα έθνη που ανήκουν και αλληλοβοηθούνται στην επίλυση των ζητήματα αυτών.
There is a lot of people who think about all these poor people, "Oh there's terrible things. We've got to fix their housing." It used to be, "Oh we've got to get them phone service." Now they're showing us how they do their phone service. Famine mostly is a rural event now. There are things they care about. And this is where we can help. And the nations they're in can help. And they are helping each other solve these issues.
Πηγαίνετε σε ένα πυκνοκατοικημένο μέρος, όπως αυτή η παραγκούπολη στη Μουμπάι. Κοιτάζετε αυτή τη λωρίδα στα δεξιά και μπορεί να ρωτήσετε, «Τι συμβαίνει εκεί;» Η απάντηση είναι, «Τα πάντα». Είναι καλύτερο από ένα εμπορικό κέντρο, είναι πολύ πιο πυκνό πολύ πιο διαδραστικό, και το μέγεθος του είναι φανταστικό. Είναι γεγονός, εδώ οι άνθρωποι δεν συντρίβονται από τη φτώχεια. Αυτοί οι άνθρωποι παλεύουν να γλιτώσουν από την ένδεια, όσο γρηγορότερα μπορούν, βοηθώντας ο ένας τον άλλον να το επιτύχουν. Το καταφέρνουν μέσω ενός μη νόμιμου τρόπου, εκείνου της άτυπης οικονομίας. Η άτυπη οικονομία μοιάζει με τη σκοτεινή ενέργεια στην αστροφυσική. Μπορεί να είναι άυλη, αλλά η επίδρασή της είναι τεράστια. Δεν κατανοούμε ακόμα πώς λειτουργεί, όμως πρέπει.
And you go to a nice dense place like this slum in Mumbai. You look at that lane on the right. And you can ask, "Okay what's going on there?" The answer is, "Everything." This is better than a mall. It's much denser. It's much more interactive. And the scale is terrific. The main event is, these are not people crushed by poverty. These are people busy getting out of poverty just as fast as they can. They're helping each other do it. They're doing it through an outlaw thing, the informal economy. The informal economy, it's sort of like dark energy in astrophysics: it's not supposed to be there, but it's huge. We don't understand how it works yet, but we have to.
Επίσης, οι άνθρωποι στην άτυπη οικονομία, τη γκρίζα οικονομία, με την πάροδο του χρόνου, το έγκλημα εξελίσσεται γύρω τους και μπορούν να γίνουν μέλη είτε στον κόσμο του εγκλήματος είτε στο νόμιμο κόσμο. Θα έπρεπε να διευκολύνουμε την επιλογή τους αυτή, καθοδηγώντας τους προς το νόμιμο κόσμο, διαφορετικά θα κατευθυνθούν προς τον κόσμο του εγκλήματος. Υπάρχουν όλα τα είδη δραστηριοτήτων.
Furthermore, people in the informal economy, the gray economy -- as time goes by, crime is happening around them. And they can join the criminal world, or they can join the legitimate world. We should be able to make that choice easier for them to get toward the legitimate world, because if we don't, they will go toward the criminal world. There's all kinds of activity.
Στο Νταράβι, η φτωχογειτονιά όχι μόνο εκτελεί πολλές υπηρεσίες για την ίδια, αλλά και για την πόλη στο σύνολό της. Ένα από τα σημαντικά γεγονότα είναι τα ειδικά σχολεία. Οι γονείς συγκεντρώνουν χρήματα για να προσλάβουν ντόπιους δασκάλους σε ένα ιδιωτικό, μικρό και ανεπίσημο σχολείο. Η μόρφωση είναι πιο εφικτή στις πόλεις, αλλάζοντας έτσι τον κόσμο. Εδώ βλέπουμε κάποια ενδιαφέροντα, ιδιάζοντα, αστικά χαρακτηριστικά,
In Dharavi the slum performs not only a lot of services for itself, but it performs services for the city at large. And one of the main events are these ad-hoc schools. Parents pool their money to hire some local teachers to a private, tiny, unofficial school. Education is more possible in the cities, and that changes the world. So you see some interesting, typical, urban things.
όπου το ένα συγκρούεται με το άλλο, όπως στο Σάο Πάολο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στις πόλεις. Έτσι αποκτούν αξία, μέσω της σύγκρουσης αυτών των διαφορών. Σ' αυτή την περίπτωση, οι παροχές βρίσκονται δίπλα στη ζήτηση. Επομένως, οι καμαριέρες, οι κηπουροί και οι φύλακες που ζουν στο δραστήριο μέρος στα αριστερά της πόλης, πάνε για δουλειά σε μια βαρετή, πλούσια γειτονιά.
So one thing slammed up against another, such as in Sao Paulo here. That's what cities do. That's how they create value, is by slamming things together. In this case, supply right next to demand. So the maids and the gardeners and the guards that live in this lively part of town on the left walk to work, in the boring, rich neighborhood.
Η εγγύτητα είναι καταπληκτική. Μαθαίνουμε πόσο πυκνή μπορεί να είναι η εγγύτητα. Η συνδεσιμότητα μεταξύ της πόλης και της επαρχίας θα διατηρήσει την επαρχία σε καλά επίπεδα, επειδή η πόλη έχει ενδιαφέροντες τρόπους να υλοποιεί πράγματα. Αυτό είναι που κάνει τις πόλεις -- (Χειροκρότημα) αυτό είναι που κάνει τις πόλεις τόσο πράσινες στον αναπτυσσόμενο κόσμο,
Proximity is amazing. We are learning about how dense proximity can be. Connectivity between the city and the country is what's going to keep the country good, because the city has interesting ways of doing things. This is what makes cities -- (Applause) this is what makes cities so green in the developing world.
επειδή οι άνθρωποι ξεφεύγουν από την φτώχεια, την οικολογική καταστροφή των αυτοσιτιστικών καλλιεργειών και κατευθύνονται στις πόλεις. Αφού έχουν πλέον φύγει, το φυσικό περιβάλλον αρχίζει να επανέρχεται πολύ γρήγορα. Εκείνοι που παραμένουν στο χωριό μπορούν να στραφούν στην πώληση της σοδειάς, στέλνοντας τρόφιμα στη νέα αναπτυσσόμενη αγορά, στην πόλη. Για να σωθεί, λοιπόν, ένα χωριό, δημιουργούμε έναν καλό δρόμο, ή μια καλή σύνδεση κινητής τηλεφωνίας, και ιδανικά, κάποιο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας.
Because people leave the poverty trap, an ecological disaster of subsistence farms, and head to town. And when they're gone the natural environment starts to come back very rapidly. And those who remain in the village can shift over to cash crops to send food to the new growing markets in town. So if you want to save a village, you do it with a good road, or with a good cell phone connection, and ideally some grid electrical power.
Το θέμα είναι ότι είμαστε ένας πλανήτης πόλεων. Αυτό απλά συνέβει. Πάνω από το ήμισυ. Οι αριθμοί είναι σημαντικοί. Σήμερα, ένα δις μένει σε πόλεις καταυλισμών, ενώ άλλο ένα δις αναμένεται. Πάνω από το ένα έκτο της ανθρωπότητας ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες και αυτό καθορίζει κατά πολύ τον τρόπο που λειτουργούμε.
So the event is: we're a city planet. That just happened. More than half. The numbers are considerable. A billion live in the squatter cities now. Another billion is expected. That's more than a sixth of humanity living a certain way. And that will determine a lot of how we function.
Για εμάς τους περιβαλλοντολόγους, θεωρούμε οικολογικό για τις πόλεις, τη διάλυση της πληθυσμιακής μάζας. Οι άνθρωποι μετατοπίζονται στις πόλεις και αμέσως αποκτούν λιγότερα παιδιά. Δεν χρειάζεται καν να πλουτίσουν ακόμα. Η ευκαιρία της κοινωνικής ανόδου σημαίνει πως θα αποκτήσουν λιγότερα αλλά ανώτερης ποιότητας παιδιά, επομένως, ο δείκτης γεννητικότητας πέφτει κατακόρυφα.
Now, for us environmentalists, maybe the greenest thing about the cities is they diffuse the population bomb. People get into town. The immediately have fewer children. They don't even have to get rich yet. Just the opportunity of coming up in the world means they will have fewer, higher-quality kids, and the birthrate goes down radically.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα παρενέργεια. Εδώ βλέπουμε μια διαφάνεια του Φίλιπ Λόνγκμαν. Μας δείχνει τι συμβαίνει, καθώς υπάρχουν όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι, όπως εγώ, και όλο και λιγότερα νεογέννητα και διαχωρίζονται περιφερειακά. Αυτό που αποκτούμε είναι ένας κόσμος γηραιών ανθρώπων και παλαιών πόλεων που συνεχίζουν να κάνουν τα πράγματα με τον παλιό τρόπο στο βορά, ενώ οι νέοι άνθρωποι, στις ολοκαίνουριες πόλεις επινοούν, κάνουν νέα πράγματα στο νότο. Που πιστεύετε ότι θα υπάρχει δράση;
Very interesting side effect here, here's a slide from Phillip Longman. Shows what is happening. As we have more and more old people, like me, and fewer and fewer babies. And they are regionally separated. What you're getting is a world which is old folks, and old cities, going around doing things the old way, in the north. And young people in brand new cities they're inventing, doing new things, in the south. Where do you think the action is going to be?
Αλλάζουμε θέμα. Γρήγορη πτώση λόγω κλιματικής αλλαγής. Η κλιματική αλλαγή, λυπάμαι που το λέω, συνεχίζει να επιδεινώνεται περισσότερο και ταχύτερα από όσο νομίζουμε. Το κλίμα είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο, μη γραμμικό σύστημα, γεμάτο από ανεξέλεγκτα θετικές αναδράσεις, κρυμμένα όρια και ανέκκλητα σημεία καμπής. Εδώ βλέπουμε μερικά δείγματα. Οι εκπλήξεις θα συνεχιστούν και σχεδόν όλες τους θα είναι δυσάρεστες.
Shift of subject. Quickly drop by climate. The climate news, I'm sorry to say, is going to keep getting worse than we think, faster than we think. Climate is a profoundly complex, nonlinear system, full of runaway positive feedbacks, hidden thresholds and irrevocable tipping points. Here's just a few samples. We're going to keep being surprised. And almost all the surprises are going to be bad ones.
Από μια οπτική γωνία αυτό σημαίνει μεγάλη αύξηση των κλιματικών προσφύγων μέσα στις επόμενες δεκαετίες και, ακολούθως, πόλεμοι για τους φυσικούς πόρους και πόλεμοι χάους, όπως συμβαίνει στο Νταρφούρ. Αυτή είναι η απόρροια της ξηρασίας. Διαλύει τη φέρουσα ικανότητα και δεν υπάρχει αρκετή φέρουσα ικανότητα για τις ανθρώπινες ανάγκες και αυτό αποτελεί πρόβλημα.
From your standpoint this means a great increase in climate refugees over the coming decades, and what goes along with that, which is resource wars and chaos wars, as we're seeing in Darfur. That's what drought does. It brings carrying capacity down, and there's not enough carrying capacity to support the people. And then you're in trouble.
Πάμε στην ενεργειακή κατάσταση. Το ελάχιστο ηλεκτρικό φορτίο είναι αυτό που χρειάζεται για να λειτουργήσει μια πόλη ή ένας πλανήτης πόλεων. Μέχρι στιγμής υπάρχουν μόνο τρεις πηγές ελάχιστου ηλεκτρικού φορτίου: ο γαιάνθρακας, κάποια αέρια, η πυρηνική και η υδροηλεκτρική ενέργεια. Από αυτές, μόνο η πυρηνική και η υδροηλεκτρική θεωρούνται οικολογικές. Ο γαιάνθρακας είναι αυτό που προκαλεί τα κλιματικά προβλήματα, ωστόσο, όλοι εξακολουθούν να τον καίνε επειδή είναι πολύ φτηνός, μέχρι να τον ακριβύνουν οι κυβερνήσεις. Η αιολική και ηλιακή ενέργεια δεν βοηθούν, αφού δεν διαθέτουμε ακόμα τρόπους αποθήκευσης τους.
Shift to the power situation. Baseload electricity is what it takes to run a city, or a city planet. So far there is only three sources of baseload electricity: coal, some gas, nuclear and hydro. Of those, only nuclear and hydro are green. Coal is what is causing the climate problems. And everyone will keep burning it because it's so cheap, until governments make it expensive. Wind and solar can't help, because so far we don't have a way to store that energy.
Με την υδροηλεκτρική ενέργεια στο μέγιστο δυνατό, είτε χρησιμοποιούμε γαιάνθρακα και χάνουμε το κλίμα, ή την πυρηνική ενέργεια, που λειτουργεί με χαμηλή περιεκτικότητα άνθρακα, και ίσως σώσουμε το κλίμα. Αν, εν τέλει, αποκτήσουμε καλή ηλιακή ενέργεια στο διάστημα, θα μπορούσε, επίσης, να βοηθήσει, διότι, να θυμάστε, αυτό κατευθύνει την ευημερία στον αναπτυσσόμενο κόσμο, στα χωριά και στις πόλεις.
So with hydro maxed out, coal and lose the climate, or nuclear, which is the current operating low-carbon source, and maybe save the climate. And if we can eventually get good solar in space, that also could help. Because remember, this is what drives the prosperity in the developing world in the villages and in the cities.
Μεταξύ καύσης γαιάνθρακα και πυρηνικής ενέργειας, συγκρίνετε τα απόβλητα τους. Αν η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιήσατε στη ζωή σας ήταν πυρηνική, η ποσότητα των αποβλήτων που θα είχε συγκεντρωθεί θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα κουτί κόκα-κόλα. Ενώ ένα εργοστάσιο καύσης άνθρακα, ένα κανονικό εργοστάσιο άνθρακα ενός γιγαβάτ, καίει 80 βαγόνια άνθρακα τη μέρα, με κάθε βαγόνι να έχει 100 τόνους, και απελευθερώνει 18 χιλιάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα στον αέρα. Επομένως, όταν συγκρίνουμε τις εκπομπές αερίων μιας ζωής από αυτές τις διαφορετικές μορφές ενέργειας, η πυρηνική ενέργεια είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με την ηλιακή και την αιολική και προπορεύεται της ηλιακής -- με συγχωρείτε -- με την υδροηλεκτρική και προπορεύεται της ηλιακής.
So, between coal and nuclear, compare their waste products. If all of the electricity you used in your lifetime was nuclear, the amount of waste that would be added up would fit in a Coke can. Whereas a coal-burning plant, a normal one gigawatt coal plant, burns 80 rail cars of coal a day, each car having 100 tons. And it puts 18 thousand tons of carbon dioxide in the air. So and then when you compare the lifetime emissions of these various energy forms, nuclear is about even with solar and wind, and ahead of solar -- oh, I'm sorry -- with hydro and wind, and ahead of solar.
Ανταγωνίζεται πράγματι η πυρηνική ενέργεια τον γαιάνθρακα; Ρωτήστε τους ανθρακωρύχους στην Αυστραλία. Εκεί μπορεί να βρει κάποιος την απάντηση, όχι από τους περιβαλλοντολόγους συναδέλφους μου, αλλά από ανθρώπους που αισθάνονται απειλή από την πυρηνική ενέργεια. Λοιπόν, τα καλά νέα είναι ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος, και ειλικρινά, όλος ο κόσμος, είναι απασχολημένος δημιουργώντας ή ξεκινώντας να δημιουργεί πυρηνικούς αντιδραστήρες. Αυτό είναι καλό για την ατμόσφαιρα. Είναι καλό για την ευημερία τους.
And does nuclear really compete with coal? Just ask the coal miners in Australia. That's where you see some of the source, not from my fellow environmentalists, but from people who feel threatened by nuclear power. Well the good news is that the developing world, but frankly, the whole world, is busy building, and starting to build, nuclear reactors. This is good for the atmosphere. It's good for their prosperity.
Θα ήθελα να τονίσω κάτι ενδιαφέρον, ότι στους περιβαλλοντολόγους αρέσει η μικροδυναμική ενέργεια. Υποτίθεται πως είναι η τοπική ηλιακή και αιολική ενέργεια και η συμπαραγωγή τους και καλά πράγματα όπως αυτά. Όμως, ειλικρινά, οι μικρό-αντιδραστήρες που αναπτύσσονται τελευταία, ίσως εξυπηρετούν ακόμα καλύτερα.
I want to point out one interesting thing, which is that environmentalists like the thing we call micropower. It's supposed to be, I don't know, local solar and wind and cogeneration, and good things like that. But frankly micro-reactors which are just now coming on, might serve even better.
Οι Ρώσοι, που το ξεκίνησαν αυτό, κατασκευάζουν πλωτούς αντιδραστήρες για το νέο τους πέρασμα, εκεί που ο πάγος λιώνει, βόρεια της Ρωσίας και πουλάνε αυτούς τους πλωτούς αντιδραστήρες, μόλις 35 μεγαβάτ, στις αναπτυσσόμενες χώρες. Εδώ έχουμε το σχέδιο ενός αντιδραστήρα της Toshiba. Είναι ενδιαφέρον να πάρει κανείς 25 μεγαβάτ, δηλαδή 25 εκατομμύρια βατ, και να τα συγκρίνει με τον τυπικό αντιδραστήρα μιας συνηθισμένης βιομηχανίας, όπως η Westinghouse ή η Ariva, που φτάνει τα 1,2 με 1,6 δισεκατομμύρια βατ. Αυτοί είναι πολύ μικρότεροι. Είναι πολύ πιο ευπροσάρμοστοι. Εδώ βλέπετε ένα αμερικανικό προσχέδιο από το εργαστήριο Lawrence Livermore. Εδώ ένα άλλο αμερικανικό προσχέδιο που κυκλοφόρησε στο Λος Άλαμος και είναι τώρα στο εμπόριο.
The Russians, who started this, are building floating reactors, for their new passage, where the ice is melting, north of Russia. And they're selling these floating reactors, only 35 megawatts, to developing countries. Here's the design of an early one from Toshiba. It's interesting, say, to take a 25-megawatt, 25 million watts, and you compare it to the standard big iron of an ordinary Westinghouse or Ariva, which is 1.2, 1.6 billion watts. These things are way smaller. They're much more adaptable. Here's an American design from Lawrence Livermore Lab. Here's another American design that came out of Los Alamos, and is now commercial.
Σχεδόν όλoι, είναι όχι μόνο μικροί αλλά και δεν μπορεί να γίνει αναπαραγωγή από αυτούς. Συνήθως, θάβονται στο έδαφος. Η καινοτομία κινείται πολύ γρήγορα. Έτσι θεωρώ ότι οι μικρο-αντιδραστήρες είναι σημαντικοί για το μέλλον. Σε σχέση με την αναπαραγωγή, η πυρηνική ενέργεια έχει κάνει περισσότερα για διαλύσει τα πυρηνικά όπλα από κάθε άλλη δραστηριότητα. Να γιατί 10 τοις εκατό του ηλεκτρισμού σε αυτό το δωμάτιο, 20 τοις εκατό του ηλεκτρισμού σε αυτό το δωμάτιο, προέρχεται πιθανώς από πυρηνική ενέργεια. Η μισή προέρχεται από αποσυναρμολογημένες εκρηκτικές κεφαλές από τη Ρωσία και σύντομα θα συνοδεύεται από δικές μας αποσυναρμολογημένες εκρηκτικές κεφαλές. Έτσι θα ήθελα να δω το πρόγραμμα GNEP, που αναπτύχθηκε κατά την κυβέρνηση Μπους, να προχωράει δυναμικά, και χάρηκα όταν ο πρόεδρος Ομπάμα υποστήριξε τη στρατηγική των τραπεζών πυρηνικών καυσίμων στην ομιλία του, στην Πράγα.
Almost all of these are not only small, they are proliferation-proof. They're typically buried in the ground. And the innovation is moving very rapidly. So I think microreactors is going to be important for the future. In terms of proliferation, nuclear energy has done more to dismantle nuclear weapons than any other activity. And that's why 10 percent of the electricity in this room, 20 percent of electricity in this room is probably nuclear. Half of that is coming from dismantled warheads from Russia, soon to be joined by our dismantled warheads. And so I would like to see the GNEP program, that was developed in the Bush administration, go forward aggressively. And I was glad to see that president Obama supported the nuclear fuel bank strategy when he spoke in Prague the other week.
Ένα ακόμα θέμα. Oι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες τροφίμων. Κατά την άποψη μου ως βιολόγος, δεν πρέπει να θεωρούνται αμφιλεγόμενες. Οι περιβαλλοντολόγοι συνεργάτες μου, επι του θέματος υπήρξαν παράλογοι, αντιεπιστημονικοί και πολύ επιβλαβείς. Παρά τις βέλτιστες προσπάθειές τους, οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες είναι η πιο ταχέως επιτυχημένη γεωργική καινοτομία της ιστορίας. Είναι καλές για το περιβάλλον επειδή επιτρέπουν τη γεωργία χωρίς όργωμα, επομένως, το έδαφος δεν υποχωρεί, αλλά αναζωογονείται χρόνο με το χρόνο και μεταφέρεται λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από το έδαφος στην ατμόσφαιρα. Μειώνουν τη χρήση φυτοφαρμάκων και αυξάνουν τη σοδειά και αυτό επιτρέπει να έχετε μικρότερη γεωργική επιφάνεια και συνεπώς να αποδεσμεύεται μεγαλύτερη έκταση για την άγρια ζωή.
One more subject. Genetically engineered food crops, in my view, as a biologist, have no reason to be controversial. My fellow environmentalists, on this subject, have been irrational, anti-scientific, and very harmful. Despite their best efforts, genetically engineered crops are the most rapidly successful agricultural innovation in history. They're good for the environment because they enable no-till farming, which leaves the soil in place, getting healthier from year to year -- slso keeps less carbon dioxide going from the soil into the atmosphere. They reduce pesticide use. And they increase yield, which allows you to have your agricultural area be smaller, and therefore more wild area is freed up.
Παρεμπιπτόντως, ο χάρτης αυτός από το 2006 δεν είναι έγκυρος, αφού δείχνει την Αφρική κάτω από τον ζυγό της Greenpeace, και των Φίλων της Γης από την Ευρώπη, ενώ επιτέλους απαλλάχτηκε από την επιρροή τους Επιτέλους, η βιοτεχνολογία αναπτύσσεται ταχέως στην Αφρική.
By the way, this map from 2006 is out of date because it shows Africa still under the thumb of Greenpeace, and Friends of the Earth from Europe, and they're finally getting out from under that. And biotech is moving rapidly in Africa, at last.
Αυτό είναι ηθικό θέμα. Το Συμβούλιο Βιοηθικής του Νάφιλντ συνεδρίασε λεπτομερώς επί του θέματος δύο φορές και τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη, η άμεση διάθεση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Μιλώντας για επιτακτικές ανάγκες, η γεωμηχανική σήμερα είναι ταμπού, ειδικά στους κυβερνητικούς κύκλους, ωστόσο, νομίζω πως έγινε συνάντηση της DARPA πριν λίγες εβδομάδες, αλλά θα είναι στη διάθεσή σας, όχι φέτος, αλλά πολύ σύντομα, επειδή κάποιες σκληρές συνειδητοποιήσεις είναι καθ' οδόν. Αυτή είναι μια λίστα τους.
This is a moral issue. The Nuffield Council on Bioethics met on this issue twice in great detail and said it is a moral imperative to make genetically engineered crops readily available. Speaking of imperatives, geoengineering is taboo now, especially in government circles, though I think there was a DARPA meeting on it a couple of weeks ago, but it will be on your plate -- not this year but pretty soon, because some harsh realizations are coming along. This is a list of them.
Βασικά τα νέα θα εξακολουθήσουν να είναι πιο τρομακτικά. Θα συμβαίνουν γεγονότα, όπως ο θάνατος 35.000 ανθρώπων από τον καύσωνα στην Ευρώπη, που συνέβη πριν από λίγο καιρό. Όπως οι κυκλώνες που απειλούν το Μπαγκλαντές. Όπως οι πόλεμοι για το νερό, στον Ινδό ποταμό. Κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων, εμείς θα λέμε: «Εντάξει και τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό;»
Basically the news is going to keep getting more scary. There will be events, like 35,000 people dying of a heat wave, which happened a while back. Like cyclones coming up toward Bangladesh. Like wars over water, such as in the Indus. And as those events keep happening we're going to say, "Okay, what can we do about that really?"
Ωστόσο, υπάρχει αυτό το μικρό πρόβλημα με τη γεωμηχανική: Ποιος φορέας θα αποφασίσει; Ποιος θα κατασκευάσει; Πόσο κοστίζουν; Που το κάνουν; Διότι όλοι έχουν πάρει τον κατήφορο και γίνονται έρμαια σε ό,τι συμβαίνει. Αν συνεχίσουμε να το θεωρούμε ταμπού, μπορεί να χάσουμε τον πολιτισμό. Όμως αν απλώς πούμε, «Εντάξει, Κίνα, ανησυχείς, εσύ προχώρα. Κάνε τη γεωμηχανική με το δικό σου τρόπο. Εμείς με τον δικό μας.» αυτό θα θεωρούνταν πολεμική πράξη και από τις δύο χώρες. Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτείται ιδιαίτερη διπλωματία. Θα έλεγα ότι είναι πιο πρακτικό απ' όσο νομίζουν οι άνθρωποι.
But there's this little problem with geoengineering: what body is going to decide who gets to engineer? How much they do? Where they do it? Because everybody is downstream, downwind of whatever is done. And if we just taboo it completely we could lose civilization. But if we just say "OK, China, you're worried, you go ahead. You geoengineer your way. We'll geoengineer our way." That would be considered an act of war by both nations. So this is very interesting diplomacy coming along. I should say, it is more practical than people think.
Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα που αρέσει πολύ στους κλιματολόγους, μια από τις δεκάδες ιδέες της γεωμηχανικής. Αυτό εδώ προήλθε από διοξείδιο του θείου, από το όρος Πινατούμπο το 1991, που μείωσε τη θερμοκρασία της γης κατά μισό βαθμό. Υπήρχε τόσος πάγος το 1992, τον επόμενο χρόνο, που εμφανίστηκε μεγάλος αριθμός μωρών πολικών αρκούδων, γνωστές ως οι αρκούδες Πινατούμπο. Η απελευθέρωση του διοξειδίου του θείου στη στρατόσφαιρα θα είχε κόστος της τάξεως του ενός δις δολαρίων ετησίως. Το ποσό είναι μηδαμινό συγκριτικά με όλες εκείνες τις δράσεις που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε για την ενέργεια.
Here is an example that climatologists like a lot, one of the dozens of geoengineering ideas. This one came from the sulfur dioxide from Mount Pinatubo in 1991 -- cooled the earth by half a degree. There was so much ice in 1992, the following year, that there was a bumper crop of polar bear cubs who were known as the Pinatubo cubs. To put sulfur dioxide in the stratosphere would cost on the order of a billion dollars a year. That's nothing, compared to all of the other things we may be trying to do about energy.
Ας δούμε άλλο ένα. Αυτό είναι ένα σχέδιο για την ενίσχυση της ανάκλασης των σύννεφων στον ωκεανό ψεκάζοντας τα με θαλασσινό νερό. Αυτό θα αύξανε την λευκαύγεια ολόκληρου του πλανήτη. Άλλο καλό παράδειγμα, επειδή μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους σε πολλά μικρά μέρη, είναι αντιγράφοντας τους αρχαίους Ινδιάνους του Αμαζονίου, που έφτιαχναν εύφορο καλλιεργήσιμο έδαφος, πυρολύοντας και σιγοκαίγοντας φυτικά απόβλητα και βιοκάρβουνο, συγκεντρώνοντας μεγάλες ποσότητες άνθρακα και ταυτόχρονα βελτίωναν το έδαφος.
Just to run by another one: this is a plan to brighten the reflectance of ocean clouds, by atomizing seawater; that would brighten the albedo of the whole planet. A nice one, because it can happen lots of little ways in lots of little places, is by copying the ancient Amazon Indians who made good agricultural soil by pyrolizing, smoldering, plant waste, and biochar fixes large quantities of carbon while it's improving the soil.
Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε εμείς. Ο βραβευμένος με Νόμπελ κλιματολόγος, Πολ Κρούτσεν αποκαλεί τη γεωλογική μας περίοδο Ανθρωπόκαινο, η περίοδος της ανθρώπινης κυριαρχίας. Είμαστε προσκολλημένοι στις υποχρεώσεις της. Στον «Κατάλογο Ολόκληρης της Γης» οι πρώτες μου λέξεις ήταν: «Είμαστε σαν Θεοί και ίσως να γίνουμε καλοί σ' αυτό». Οι πρώτες λέξεις από την «Αρχή Ολόκληρης της Γης» είναι: «Είμαστε σαν Θεοί και πρέπει να γίνουμε καλοί σ' αυτό». Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
So here is where we are. Nobel Prize-winning climatologist Paul Crutzen calls our geological era the Anthropocene, the human-dominated era. We are stuck with its obligations. In the Whole Earth Catalog, my first words were, "We are as Gods, and might as well get good at it." The first words of Whole Earth Discipline are, "We are as Gods, and have to get good at it." Thank you. (Applause)