Όλη μου τη ζωή εργάζομαι για τη βιωσιμότητα. Δημιούργησα μια ΜΚΟ για την κλιματική αλλαγή, η οποία λέγεται Η Ομάδα για το Κλίμα. Εργάστηκα για θέματα δασοκομίας στο Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση. Εργάστηκα επί αναπτυξιακών και αγροτικών θεμάτων στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών. Για 25 χρόνια περίπου, και έπειτα, πριν από τρία χρόνια, βρέθηκα να μιλώ στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΙΚΕΑ για το ενδεχόμενο να μπω στην ομάδα του. Όπως πολύς κόσμος εδώ, θέλω να μεγιστοποιήσω τον προσωπικό μου αντίκτυπο στον πλανήτη, γι' αυτό θα σας εξηγήσω γιατί μπήκα στην ομάδα εκεί. Αλλά πρώτα, ας πάρουμε 3 αριθμούς. Ο πρώτος αριθμός είναι το τρία: Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι. Τόσοι άνθρωποι θα ενταχθούν στην παγκόσμια μεσαία τάξη μέχρι το 2030, αφήνοντας πίσω τους τη φτώχεια. Είναι υπέροχο γι' αυτούς και τις οικογένειές τους, αλλά έχουμε δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους στην παγκόσμια μεσαία τάξη σήμερα, και αυτό θα διογκώσει τον αριθμό σε πέντε δις, μια μεγάλη πρόκληση, όταν έχουμε ήδη έλλειψη σε πόρους. Ο δεύτερος αριθμός είναι το έξι: Έξι βαθμούς Κελσίου. Προς τα εκεί οδεύουμε ως προς την υπερθέρμανση του πλανήτη. Δεν οδεύουμε προς έναν βαθμό ή τρεις βαθμούς ή τέσσερις βαθμούς, οδεύουμε προς έξι βαθμούς. Και αν το καλοσκεφτείτε, ο περίεργος καιρός που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση κατά έναν μόνο βαθμό, και πρέπει οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να μεγιστοποιηθούν μέχρι το τέλος της δεκαετίας παγκοσμίως προκειμένου να αρχίσουν να μειώνονται. Δεν είναι αναπόφευκτο, αλλά θα πρέπει να δράσουμε αποφασιστικά. Ο τρίτος αριθμός είναι το 12: Ο αριθμός των πόλεων ανά τον κόσμο με περίπου ένα εκατομμύριο ή και παραπάνω κατοίκους όταν γεννήθηκε η γιαγιά μου. Εδώ βλέπετε τη γιαγιά μου. Ήταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Μόλις 12 πόλεις. Γεννήθηκε στο Μάντσεστερ, στην Αγγλία, την ένατη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο. Σήμερα υπάρχουν περίπου 500 πόλεις με ένα εκατομμύριο κατοίκους ή και παραπάνω. Και αν κοιτάξετε τον αιώνα από το 1950 έως το 2050, πρόκειται για τον αιώνα που χτίζουμε όλες τις πόλεις του πλανήτη, δηλαδή ο αιώνας στη μέση του οποίου βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Όλοι οι άλλοι αιώνες ήταν ένα είδος πρακτικής και έθεσαν το αρχικό σχέδιο βάσει του οποίου ζούμε σήμερα. Για σκεφτείτε το, λοιπόν. Χτίζουμε περισσότερες πόλεις από ποτέ, βγάζουμε ανθρώπους από τη φτώχεια περισσότερο από ποτέ και αλλάζουμε το κλίμα περισσότερο από ποτέ. Η βιωσιμότητα δεν είναι πλέον κάτι απλώς ωραίο, αλλά κάτι απαραίτητο. Έχει να κάνει με το τι κάνουμε τώρα και με το τι θα κάνουμε για το υπόλοιπο της εργασιακής μας ζωής. Θα μιλήσω λίγο σχετικά με το τι μπορεί να κάνει μια επιχείρηση και με το τι μπορεί να κάνει μια επιχείρηση σαν την ΙΚΕΑ και διαθέτουμε μια στρατηγική βιωσιμότητας ονόματι «υπέρ ανθρώπων και πλανήτη», η οποία βοηθά την επιχείρησή μας ώστε να έχει θετικό αντίκτυπο στον κόσμο. Γιατί να μη θέλουμε να έχουμε θετικό αντίκτυπο στον κόσμο ως επιχείρηση; Κι άλλες εταιρείες διαθέτουν στρατηγικές βιωσιμότητας. Θα παραπέμψω και σε κάποιες από αυτές και θα αναφέρω μερικές από τις δεσμεύσεις μας ως παραδείγματα. Πρώτα όμως ας σκεφτούμε τους πελάτες. Γνωρίζουμε από σφυγμομετρήσεις σε Κίνα και Η.Π.Α. πως η πλειοψηφία των ανθρώπων νοιάζεται για τη βιωσιμότητα μετά τα καθημερινά θέματα, τα καθημερινά θέματα όπως η μεταφορά των παιδιών στο σχολείο. Η δυνατότητα πληρωμής των λογαριασμών στο τέλος του μήνα. Μετά από αυτά νοιάζονται για μεγάλα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή. Αλλά θέλουν να είναι εύκολο, μη-δαπανηρό και ελκυστικό και περιμένουν από τις επιχειρήσεις να βοηθήσουν και σήμερα είναι λίγο απογοητευμένοι. Ανατρέξτε λοιπόν στο παρελθόν και θυμηθείτε τα πρώτα βιώσιμα προϊόντα. Είχαμε απορρυπαντικά που έκαναν τα λευκά σας, γκρι στο πλύσιμο. Είχαμε τους πρώτους λαμπτήρες ενεργειακής απόδοσης που χρειάζονταν πέντε λεπτά να ζεσταθούν και έπειτα είχαν ένα αρρωστημένο χρώμα. Και είχαμε το σκληρό, ανακυκλωμένο χαρτί υγείας. Επομένως, κάθε φορά που φορούσατε ένα μπλουζάκι ή ανάβατε το φως ή πηγαίνατε στην τουαλέτα ή και τα τρία μαζί κάποιες φορές, συνειδητοποιούσατε πως η βιωσιμότητα είναι θέμα συμβιβασμών. Δεν ήταν μια πολύ καλή αρχή. Σήμερα έχουμε επιλογές. Μπορούμε να δημιουργήσουμε προϊόντα που είναι όμορφα ή άσχημα, βιώσιμα ή μη, προσιτά ή ακριβά, λειτουργικά ή άχρηστα. Επομένως ας φτιάξουμε όμορφα, λειτουργικά, προσιτά, βιώσιμα προϊόντα. Για παράδειγμα οι λαμπτήρες LED. Οι λαμπτήρες LED είναι ό,τι καλύτερο μετά το φως του ηλίου. Οι λαμπτήρες της παλιάς σχολής, οι λαμπτήρες πυράκτωσης -- δε θα ζητήσω να σηκώσετε το χέρι για να δούμε πόσοι τους έχετε ακόμη στα σπίτια σας, σπαταλώντας ενέργεια κάθε φορά που τους ανάβετε -- αλλάξτε τους μετά από αυτό -- ή κατά πόσον τους έχουμε εδώ στη σκηνή στο TED ή όχι -- αλλά αυτοί οι παλιοί λαμπτήρες πυράκτωσης θα έπρεπε στην πραγματικότητα να πωλούνται ως θερμάστρες. Γινόταν εσφαλμένη πώλησή τους για πάνω από 100 χρόνια. Παρήγαγαν θερμότητα και επιπλέον παρήγαγαν και λίγο φως. Τώρα διαθέτουμε φώτα που παράγουν φως και ίσως και λίγη θερμότητα ταυτόχρονα. Εξοικονομείτε 85% της ηλεκτρικής ενέργειας με λαμπτήρα LED σε σύγκριση με έναν παλιό λαμπτήρα πυράκτωσης. Και το καλύτερο είναι πως διαρκούν για περισσότερα από 20 χρόνια. Για αναλογιστείτε το αυτό. Θα αλλάξετε smartphone επτά ή οκτώ φορές, ή εσείς που είστε παρόντες εδώ, ίσως και περισσότερες. Θα αλλάξετε αυτοκίνητο, αν έχετε, τρεις ή τέσσερις φορές. Τα παιδιά σας θα πάνε σχολείο, θα σπουδάσουν, θα πάνε να ζήσουν αλλού, θα αποκτήσουν παιδιά, θα επιστρέψουν, θα φέρουν μαζί τα εγγόνια κι εσείς θα έχετε τον ίδιο λαμπτήρα εξοικονόμησης ενέργειας. Επομένως οι λαμπτήρες LED είναι καταπληκτικοί. Αυτό που αποφασίσαμε να κάνουμε είναι να μην πουλήσουμε ταυτόχρονα τους λαμπτήρες LED με υψηλό κέρδος και να συνεχίσουμε να προωθούμε τους παλιούς γλόμπους, τις λάμπες αλογόνου και τους λαμπτήρες φθορισμού. Αποφασίσαμε, τα επόμενα δύο χρόνια, να απαγορεύσουμε εμείς οι ίδιοι τους λαμπτήρες αλογόνου και φθορισμού. Και θα τα δώσουμε όλα. Και αυτό πρέπει να κάνουν οι επιχειρήσεις: να τα δίνουν όλα, στο 100 τοις εκατό, γιατί έτσι παύεις να επενδύεις στα παλιά πράγματα, επενδύεις στα νέα, μειώνεις τις τιμές, χρησιμοποιείς την αλυσίδα εφοδιασμού σου και τη δημιουργικότητά σου και κατεβάζεις τις τιμές έτσι ώστε όλοι να μπορούν να αγοράσουν τους καλύτερους λαμπτήρες, ώστε να εξοικονομούν ενέργεια. (Χειροκρότημα) Δε μιλάμε απλώς για προϊόντα στα σπίτια των ανθρώπων. Πρέπει να αναλογιστούμε τις πρώτες ύλες που παράγουν τα προϊόντα μας. Προφανώς υπάρχουν φανταστικές ευκαιρίες με ανακυκλωμένα υλικά και μπορούμε να διασφαλίσουμε πως δε θα παράγουμε καθόλου απόβλητα. Υπάρχουν ευκαιρίες σε μια κυκλική οικονομία. Αλλά ακόμη εξαρτόμαστε από τις φυσικές, πρώτες ύλες. Ας πάρουμε για παράδειγμα το βαμβάκι. Το βαμβάκι είναι καταπληκτικό. Κατά πάσα πιθανότητα πολύς κόσμος φοράει βαμβάκι αυτή τη στιγμή. Είναι ένα καταπληκτικό ύφασμα, το οποίο χρησιμοποιείται. Η παραγωγή του είναι πραγματικά βρώμικη. Χρησιμοποιούνται πολλά παρασιτοκτόνα, πολλά λιπάσματα, πολύ νερό. Έχουμε λοιπόν συνεργαστεί με άλλους, με άλλες επιχειρήσεις και ΜΚΟ για την Πρωτοβουλία για Καλύτερο Βαμβάκι, ξεκινώντας από τις ίδιες τις καλλιέργειες. Εκεί μπορείτε να περιορίσετε την ποσότητα του νερού κατά το ήμισυ καθώς και τη χρήση χημικών, η απόδοση αυξάνεται και 60% του κόστους της λειτουργίας πολλών καλλιεργειών από αυτές με αγρότες χαμηλού εισοδήματος μπορεί να συνδέεται με τη χρήση χημικών. Οι αποδόσεις αυξάνονται και το κόστος παραγωγής πέφτει στο μισό. Οι αγρότες βγαίνουν από τη φτώχεια. Τους αρέσει. Ήδη εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες έχουν συμμετάσχει και πλέον διαθέτουμε 60% Καλύτερο Βαμβάκι στην επιχείρησή μας. Και πάλι, τα δίνουμε όλα. Μέχρι το 2015, θα διαθέτουμε 100% Καλύτερο Βαμβάκι. Αναλογιστείτε λίγο το θέμα των στόχων για την επίτευξη του ποσοστού 100%. Μερικές φορές οι άνθρωποι νομίζουν πως το 100% θα είναι δύσκολο και έχουμε κάνει αυτή τη συζήτηση στην επιχείρηση. Ανακαλύψαμε πως το 100% είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί απ' ότι το 90% ή το 50%. Αν θέτεις στόχο 90%, όλοι στην επιχείρηση θα βρίσκουν λόγο να είναι στο 10%. Όταν είναι 100%, είναι σαφές και στους επιχειρηματίες αρέσει η σαφήνεια, καθότι τότε γίνεται η δουλειά. Το ξύλο τώρα. Ξέρουμε με τη δασοκομία, πως είναι μία επιλογή. Έχουμε την παράνομη υλοτόμηση και την αποψίλωση σε μεγάλη κλίμακα ή μπορούμε να έχουμε την καταπληκτική, υπεύθυνη δασοκομία, η οποία μπορεί να μας κάνει περήφανους. Είναι μία απλή επιλογή, έτσι συνεργαζόμαστε εδώ και χρόνια με το Συμβούλιο Διαχείρισης Δασών, με κυριολεκτικά εκατοντάδες άλλους οργανισμούς, και έχει νόημα να υπάρχει συνεργασία. Εκατοντάδες άλλοι, ΜΚΟ, συνδικάτα δασοκόμων και επιχειρήσεις, έχουν βοηθήσει στη δημιουργία του Συμβουλίου Διαχείρισης Δασών, το οποίο θέτει προδιαγραφές για τη δασοκομία και έπειτα ελέγχει τα προϊόντα της δασοκομίας επί τόπου. Μαζί, λοιπόν, μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού μας, με εταίρους, έχουμε καταφέρει να πιστοποιήσουμε 350 δις τμ. δασοκομίας. Αυτό είναι περίπου το μέγεθος της Γερμανίας. Αποφασίσαμε τα επόμενα τρία χρόνια να διπλασιάσουμε τον όγκο του πιστοποιημένου υλικού που χρησιμοποιούμε στην επιχείρησή μας. Επομένως να είστε αποφασιστικοί στα θέματα αυτά. Χρησιμοποιήστε την αλυσίδα εφοδιασμού για να προωθήσετε το καλό. Μετά βέβαια είναι και θέμα των επιχειρήσεων σας. Θεωρώ ότι κάποια πράγματα είναι βέβαια. Ξέρουμε πως θα χρησιμοποιούμε ηλεκτρική ενέργεια σε 20 ή 30 χρόνια. Ξέρουμε πως ο ήλιος θα λάμπει κάπου και πως ο αέρας θα εξακολουθεί να φυσά σε 20 ή 30 χρόνια από τώρα. Άρα γιατί να μην παράγουμε ενέργεια από τον ήλιο και τον αέρα; Και γιατί να μην το ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι αυτό; Επομένως θα χρησιμοποιούμε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μέχρι το 2020, θα παράγουμε περισσότερη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές απ' όση καταναλώνουμε ως επιχείρηση. Για όλα τα καταστήματά μας, τα εργοστάσιά μας, τα κέντρα διανομής μας, έχουμε εγκαταστήσει μέχρι στιγμής 300.000 φωτοβολταϊκά και διαθέτουμε 14 δικά μας αιολικά πάρκα, τα οποία λειτουργούμε σε έξι χώρες και ακόμη δεν έχουμε τελειώσει. Αναλογιστείτε όμως ένα φωτοβολταϊκό. Ένα φωτοβολταϊκό σύστημα κάνει απόσβεση σε επτά με οκτώ χρόνια. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι δωρεάν. Κάθε φορά που ο ήλιος βγαίνει, η ηλεκτρική ενέργεια είναι δωρεάν. Αυτό είναι καλό για τον οικονομικό διευθυντή, όχι μόνο για όποιον ασχολείται με τη βιωσιμότητα. Κάθε επιχείρηση μπορεί να κάνει παρόμοια πράγματα. Πρέπει όμως να κοιτάμε πέρα από τη λειτουργία της επιχείρησής μας και νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουν πως οι επιχειρήσεις πρέπει πλέον να αναλάβουν όλη την ευθύνη για τις επιπτώσεις από τις αλυσίδες εφοδιασμού. Πολλές επιχειρήσεις πλέον, ευτυχώς, διαθέτουν κώδικες συμπεριφοράς και ελέγχουν την αλυσίδα εφοδιασμού τους, αλλά όχι κάθε επιχείρηση. Κάθε άλλο. Και αυτό έγινε στην ΙΚΕΑ τη δεκαετία του '90. Ανακαλύψαμε πως υπήρχε ο κίνδυνος παιδικής εργασίας στην αλυσίδα εφοδιασμού, και οι άνθρωποι στην επιχείρηση σοκαρίστηκαν. Ήταν κάτι ξεκάθαρα ανεπίτρεπτο, επομένως κάτι έπρεπε να γίνει. Έτσι δημιουργήθηκε ένας κώδικας και σήμερα έχουμε 80 ελεγκτές ανά τον κόσμο, οι οποίοι διασφαλίζουν κάθε μέρα πως όλα τα εργοστάσιά μας διαθέτουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας, προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και διασφαλίζουν πως δεν υφίσταται παιδική εργασία. Δεν είναι όμως τόσο απλό όσο να διασφαλίζεις πως δεν υπάρχει παιδική εργασία. Δεν αρκεί αυτό σήμερα. Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε όλοι πως τα παιδιά είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι στον κόσμο και οι πιο ευάλωτοι. Επομένως τι μπορεί να κάνει μία επιχείρηση σήμερα για να χρησιμοποιήσει πραγματικά τη συνολική αλυσίδα αξίας, για να υποστηρίξει μια καλύτερη ποιότητα ζωής και να προστατεύσει τα δικαιώματα των παιδιών; Έχουμε συνεργαστεί με τη UNICEF και τη Σώστε τα Παιδιά για τη θέσπιση νέων αρχών στην επιχείρηση σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις τις ενστερνίζονται, αλλά σε μια έρευνα, πολλοί επιχειρηματικοί ηγέτες είπαν πως θεωρούν πως η επιχείρησή τους δεν έχει καμία σχέση με παιδιά. Επομένως αποφασίσαμε να το διερευνήσουμε οι ίδιοι και να θέσουμε οι ίδιοι τα δύσκολα ερωτήματα με εταίρους που γνωρίζουν περισσότερα από εμάς, τι μπορούμε να κάνουμε πέρα από την επιχείρησή μας για να βελτιώσουμε τις ζωές των παιδιών; Διαθέτουμε επίσης ένα ίδρυμα το οποίο είναι προσηλωμένο στη συνεργασία με τους εταίρους μας και το οποίο βοηθά να βελτιωθούν οι ζωές και να προστατευθούν τα δικαιώματα 100 εκατομμυρίων παιδιών μέχρι το 2015. Γνωρίζετε τη φράση, μπορείς να διαχειριστείς αυτό που μπορείς να μετρήσεις; Λοιπόν, θα πρέπει να μετράτε αυτά για τα οποία νοιάζεστε. Αν δεν μετράτε τα πράγματα, δεν σας νοιάζει και δεν γνωρίζετε. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα, μετρήστε αυτά που είναι σημαντικά στην επιχείρησή σας. Δεν έχει έρθει η ώρα για τις εταιρείες να έχουν επικεφαλής τόσο άνδρες όσο και γυναίκες; (Χειροκρότημα) Γνωρίζουμε πως από τους 17.000 μάνατζερ σε όλη την ΙΚΕΑ σήμερα το 47% είναι γυναίκες, αλλά αυτό δεν αρκεί και θέλουμε να κλείσουμε την ψαλίδα και να το επιτύχουμε και στις ανώτερες θέσεις της διοίκησης. Και δε θέλουμε να περιμένουμε άλλα 100 χρόνια. Έτσι ξεκινήσαμε ένα ανοιχτό δίκτυο γυναικών αυτή την εβδομάδα στην ΙΚΕΑ και θα κάνουμε ότι χρειάζεται για να ηγηθούμε της αλλαγής. Επομένως το μήνυμα εδώ είναι, να μετράτε αυτά για τα οποία νοιάζεστε και να ηγείστε της αλλαγής και μην περιμένετε εκατό χρόνια. Έτσι έχουμε περάσει από τη βιωσιμότητα ως κάτι όμορφο σε κάτι απαραίτητο. Κάτι απαραίτητο να γίνεται. Εξακολουθεί να είναι κάτι ωραίο, αλλά είναι απαραίτητο να γίνεται. Και καθένας μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό. Να είστε ανήσυχοι καταναλωτές. Να ψηφίζετε με τα πορτοφόλια σας. Να αναζητάτε τις εταιρείες που είναι δραστήριες στο θέμα αυτό. Υπάρχουν όμως και άλλες επιχειρήσεις που ήδη δρουν. Ανέφερα την ανανεώσιμη ενέργεια. Αν πάτε στη Google ή στη Lego, χρησιμοποιούν κι εκεί 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε κι εμείς. Με πολύ καλές στρατηγικές για τη βιωσιμότητα, υπάρχουν εταιρείες όπως η Nike, η Patagonia, η Timberland, η Marks & Spencer. Δε νομίζω όμως πως κάποια από αυτές τις επιχειρήσεις θα έλεγε πως είναι τέλεια. Εμείς σίγουρα όχι. Θα κάνουμε λάθη καθώς προχωράμε μπροστά, το σημαντικό όμως είναι να έχετε σαφή κατεύθυνση, να έχετε διαφάνεια, να κάνετε διάλογο με τους σωστούς εταίρους και να επιλέγετε να ηγείστε των θεμάτων που έχουν πραγματική σημασία. Επομένως, αν είστε επικεφαλής επιχείρησης, αν δεν έχετε εντάξει ακόμη τη βιωσιμότητα στην καρδιά του επιχειρηματικού σας μοντέλου, σας παροτρύνω να το κάνετε. Και μαζί, μπορούμε να βοηθήσουμε στη δημιουργία ενός βιώσιμου κόσμου, και αν το κάνουμε σωστά, μπορούμε να καταστήσουμε τη βιωσιμότητα προσιτή στους πολλούς και όχι πολυτέλεια των λίγων. Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
I've spent my life working on sustainability. I set up a climate change NGO called The Climate Group. I worked on forestry issues in WWF. I worked on development and agriculture issues in the U.N. system. About 25 years in total, and then three years ago, I found myself talking to IKEA's CEO about joining his team. Like many people here, well, I want to maximize my personal impact in the world, so I'm going to explain why I joined the team there. But first, let's just take three numbers. The first number is three: three billion people. This is the number of people joining the global middle class by 2030, coming out of poverty. It's fantastic for them and their families, but we've got two billion people in the global middle class today, and this swells that number to five, a big challenge when we already have resource scarcity. The second number is six: This is six degrees centigrade, what we're heading towards in terms of global warming. We're not heading towards one degree or three degrees or four degrees, we're heading toward six degrees. And if you think about it, all of the weird weather we've been having the last few years, much of that is due to just one degree warming, and we need CO2 emissions to peak by the end of this decade globally and then come down. It's not inevitable, but we need to act decisively. The third number is 12: That's the number of cities in the world that had a million or more people when my grandmother was born. You can see my grandmother there. That was in the beginning of the last century. So just 12 cities. She was born in Manchester, England, the ninth largest city in the world. Now there are 500 cities, nearly, with a million people or more in them. And if you look at the century from 1950 to 2050, that's the century when we build all the world's cities, the century that we're in the middle of right now. Every other century was kind of practice, and this lays down a blueprint for how we live. So think about it. We're building cities like never before, bringing people out of poverty like never before, and changing the climate like never before. Sustainability has gone from a nice-to-do to a must-do. it's about what we do right here, right now, and for the rest of our working lives. So I'm going to talk a little bit about what business can do and what a business like IKEA can do, and we have a sustainability strategy called "people and planet positive" to help guide our business to have a positive impact on the world. Why would we not want to have a positive impact on the world as a business? Other companies have sustainability strategies. I'm going to refer to some of those as well, and I'm just going to mention a few of the commitments as illustrations that we've got. But first, let's think of customers. We know from asking people from China to the U.S. that the vast majority of people care about sustainability after the day-to-day issues, the day-to-day issues of, how do I get my kids to school? Can I pay the bills at the end of the month? Then they care about big issues like climate change. But they want it to be easy, affordable and attractive, and they expect business to help, and they're a little bit disappointed today. So take your mind back and think of the first sustainable products. We had detergents that could wash your whites grayer. We had the early energy-efficient light bulbs that took five minutes to warm up and then you were left looking a kind of sickly color. And we had the rough, recycled toilet paper. So every time you pulled on a t-shirt, or switched the light on, or went to the bathroom, or sometimes all three together, you were reminded sustainability was about compromise. It wasn't a great start. Today we have choices. We can make products that are beautiful or ugly, sustainable or unsustainable, affordable or expensive, functional or useless. So let's make beautiful, functional, affordable, sustainable products. Let's take the LED. The LED is the next best thing to daylight. The old-fashioned lightbulbs, the incandescent bulbs -- I'm not going to ask for a show of hands of how many of you still have them in your homes, wasting energy every time you switch them on -- change them after this -- or whether we have them on the stage here at TED or not -- but those old incandescent light bulbs really should have been sold as heaters. They were mis-sold for more than a hundred years. They produced heat and a little bit of light on the side. Now we have lights that produce light and a little bit of heat on the side. You save 85 percent of the electricity with an LED that you would have done in an old incandescent. And the best thing is, they'll also last for more than 20 years. So think about that. You'll change your smartphone seven or eight times, probably more if you're in this audience. You'll change your car, if you have one, three or four times. Your kids could go to school, go to college, go away and have kids of their own, come back, bring the grandkids, you'll have the same lightbulb saving you energy. So LEDs are fantastic. What we decided to do was not to sell LEDs on the side marked up high and continue to push all the old bulbs, the halogens and the CFLs. We decided, over the next two years, we will ban the halogens and the CFLs ourselves. We will go all in. And this is what business needs to do: go all-in, go 100 percent, because then you stop investing in the old stuff, you invest in the new stuff, you lower costs, you use your supply chain and your creativity and you get the prices down so everybody can afford the best lights so they can save energy. (Applause) It's not just about products in people's homes. We've got to think about the raw materials that produce our products. Obviously there's fantastic opportunities with recycled materials, and we can and will go zero waste. And there's opportunities in a circular economy. But we're still dependent on natural, raw materials. Let's take cotton. Cotton's brilliant. Probably many people are wearing cotton right now. It's a brilliant textile in use. It's really dirty in production. It uses lots of pesticides, lots of fertilizer, lots of water. So we've worked with others, with other businesses and NGOs, on the Better Cotton Initiative, working right back down to the farm, and there you can halve the amount of water and halve the chemical inputs, the yields increase, and 60 percent of the costs of running many of these farms with farmers with low incomes can be chemical imports. Yields increase, and you halve the input costs. Farmers are coming out of poverty. They love it. Already hundreds of thousands of farmers have been reached, and now we've got 60 percent better cotton in our business. Again, we're going all-in. By 2015, we'll be 100 percent Better Cotton. Take the topic of 100 percent targets, actually. People sometimes think that 100 percent's going to be hard, and we've had the conversation in the business. Actually, we found 100 percent is easier to do than 90 percent or 50 percent. If you have a 90 percent target, everyone in the business finds a reason to be in the 10 percent. When it's 100 percent, it's kind of clear, and businesspeople like clarity, because then you just get the job done. So, wood. We know with forestry, it's a choice. You've got illegal logging and deforestation still on a very large scale, or you can have fantastic, responsible forestry that we can be proud of. It's a simple choice, so we've worked for many years with the Forest Stewardship Council, with literally hundreds of other organizations, and there's a point here about collaboration. So hundreds of others, of NGOs, of forest workers' unions, and of businesses, have helped create the Forest Stewardship Council, which sets standards for forestry and then checks the forestry's good on the ground. Now together, through our supply chain, with partners, we've managed to certify 35 million hectares of forestry. That's about the size of Germany. And we've decided in the next three years, we will double the volume of certified material we put through our business. So be decisive on these issues. Use your supply chain to drive good. But then it comes to your operations. Some things are certain, I think. We know we'll use electricity in 20 or 30 years' time. We know the sun will be shining somewhere, and the wind will still be blowing in 20 or 30 years' time. So why not make our energy out of the sun and the wind? And why not take control of it ourselves? So we're going 100 percent renewable. By 2020, we'll produce more renewable energy than the energy we consume as a business. For all of our stores, our own factories, our distribution centers, we've installed 300,000 solar panels so far, and we've got 14 wind farms we own and operate in six countries, and we're not done yet. But think of a solar panel. A solar panel pays for itself in seven or eight years. The electricity is free. Every time the sun comes out after that, the electricity is free. So this is a good thing for the CFO, not just the sustainability guy. Every business can do things like this. But then we've got to look beyond our operations, and I think everybody would agree that now business has to take full responsibility for the impacts of your supply chain. Many businesses now, fortunately, have codes of conduct and audit their supply chains, but not every business. Far from it. And this came in IKEA actually in the '90s. We found there was a risk of child labor in the supply chain, and people in the business were shocked. And it was clearly totally unacceptable, so then you have to act. So a code of conduct was developed, and now we have 80 auditors out in the world every day making sure all our factories secure good working conditions and protect human rights and make sure there is no child labor. But it's not just as simple as making sure there's no child labor. You've got to say that's not enough today. I think we'd all agree that children are the most important people in the world and the most vulnerable. So what can a business do today to actually use your total value chain to support a better quality of life and protect child rights? We've worked with UNICEF and Save the Children on developing some new business principles with children's rights. Increasing numbers of businesses are signing up to these, but actually in a survey, many business leaders said they thought their business had nothing to do with children. So what we decided to do was, we will look and ask ourselves the tough questions with partners who know more than us, what can we do to go beyond our business to help improve the lives of children? We also have a foundation that's committed to work through partners and help improve the lives and protect the rights of 100 million children by 2015. You know the phrase, you can manage what you measure? Well, you should measure what you care about. If you're not measuring things, you don't care and you don't know. So let's take an example, measure the things that are important in your business. Isn't it about time that businesses were led equally by men and women? (Applause) So we know for our 17,000 managers across IKEA that 47 percent are women today, but it's not enough, and we want to close the gap and follow it all the way through to senior management. And we do not want to wait another hundred years. So we've launched a women's open network this week in IKEA, and we'll do whatever it takes to lead the change. So the message here is, measure what you care about and lead the change, and don't wait a hundred years. So we've gone from sustainability being a nice-to-do to a must-do. It's a must-do. It's still nice to do, but it's a must-do. And everybody can do something on this as an individual. Be a discerning consumer. Vote with your wallets. Search out the companies that are acting on this. But also, there are other businesses already acting. I mentioned renewable energy. You go to Google or Lego, they're going 100 percent renewable too, in the same way that we are. On having really good sustainability strategies, there are companies like Nike, Patagonia, Timberland, Marks & Spencer. But I don't think any of those businesses would say they're perfect. We certainly wouldn't. We'll make mistakes going forward, but it's about setting a clear direction, being transparent, having a dialogue with the right partners, and choosing to lead on the issues that really count. So if you're a business leader, if you're not already weaving sustainability right into the heart of your business model, I'd urge you to do so. And together, we can help create a sustainable world, and, if we get it right, we can make sustainability affordable for the many people, not a luxury for the few. Thank you. (Applause)