Okay, I have no idea what we're going to play. I won't be able to tell you what it is until it happens. I didn't realize there was going to be a little music before. So I think I'm going to start with what I just heard.
Në rregull, unë nuk kam ndonjë ide se qfar do të luajmë. Nuk do të jem në gjendje tua tregoj dersa të ndodh ajo. Nuk e kisha menduar se do kishte pak muzike përpara. Pra mendojë se do të filloj me atë qe sapo e dëgjuat.
(Music)
(Muzika)
(Applause)
(Duartrokitje)
Okay, so first of all, let's welcome Mr. Jamire Williams on the drums, (Applause) Burniss Travis on the bass, (Applause) and Mr. Christian Sands on the piano.
Në rregull, pra para të gjithave, le ta mirëpresim Ztr. Jamire Williams në daulla, (Duartrokitje) Burniss Travis në Basë, (Duartrokitje) dhe Ztr. Christian Sands në piano.
(Applause)
(Duartrokitje)
So the bandstand, as we call it, this is an incredible space. It is really a sacred space. And one of the things that is really sacred about it is that you have no opportunity to think about the future, or the past. You really are alive right here in this moment. There are so many decisions being made when you walk on the bandstand. We had no idea what key we were going to play in. In the middle, we sort of made our way into a song called "Titi Boom." But that could have happened -- maybe, maybe not. Everyone's listening. We're responding. You have no time for projected ideas.
Pra qëndrimi i band-it siq e quajm ne, kjo është një hapsir e mahnitëshme. Me të vërtet është një hapsir mrekullueshme. Dhe një nga gjërat të cilat e pëlqej atë është sepse nuk ke ndonjë mundësi të mendosh për të ardhmen, apo për të kaluaren. Ju me të vërtet jeni të gjall mu në këtë moment. Janë shumë vendime të bera kur ju ecni nëper vendin e band-it. Ne nuk kishim kurfar ideje se qfar lloje muzike do te luanim. Diku kah mesi e gjetem një menyr. në një muzikë të quajtur "Titi boom." Mirpo ajo mund të kishte ndodhur -- ndoshta, ndoshta jo. Secili duke dëgjuar. Ne po përgjigjemi. Ju nuk keni kohë për idejat e projektuara.
So the idea of a mistake: From the perspective of a jazz musician, it's easier to talk about someone else's mistake. So the way I perceive a mistake when I'm on the bandstand -- first of all, we don't really see it as a mistake. The only mistake lies in that I'm not able to perceive what it is that someone else did. Every "mistake" is an opportunity in jazz. So it's hard to even describe what a funny note would be.
Pra ideja e një gabimi: Nga prespektiva e një muzikanti jazz, është lehet të flasësh për gabimet e dikujt tjetër. Pra menyra se si e përceptojë një gabim kur jam në band- së pari, ne nuk e shofim si një gabimë. Gabimi i vetem q atë është sepse nuk jamë në gjendje ta përceptoj qfar është që dikush tjeter e beri. Gjdo "gabim" është një mundësi në jazz. pra është veshtir madje edhe për ta përshkruar qfar shënimi qesharam mund të jetë.
So for example, if I played a color, like we were playing on a palette, that sounded like this ... (Music) So if Christian played a note -- like play an F. (Music) See, these are all right inside of the color palette. If you played an E. See, these all lie right inside of this general emotional palette that we were painting. If you played an F# though, (Dissonance) to most people's ears, they would perceive that as a mistake.
Pra për shembull, nese unë luajë një ngjyr sikruse që ishim duke luajtur në një palet ajo tingllon sikurse ky... (Muzika) Nese kristiani ka luajtur një notë -- sikurse një F. (Muzika) Pra, të gjitha këto janë në rregull brenda një ngjyra palete. Po të launit një E. E shihni, të gjitha këto janë një mënyr emocjonale e pikturimit. Po ta luash një F# me, (disonance) për shumicen e veshëve kjo do të tingllonte si një gabimë.
So I'm going to show you, we're going to play just for a second. And we're going to play on this palette. And at some point, Christian will introduce this note. And we won't react to it. He'll introduce it for a second and then I'll stop, I'll talk for a second. We'll see what happens when we play with this palette.
Do t'ju shfaqi juve ne do te luajme vetem për një sekond. Dhe do të luajmë në këtë palet. Dhe tek ky pikë, Christiani do t'ju njoftoi me këtë notë. Dhe ne nuk do të reagojmë ndaj kësaj. Ai do ta njoftoi për një sekond dhe pastaj unë do ta ndalë, do të flas për një sekond. Ne do të shofim se qfar ndodh kur ne luajmë me këtë palet.
(Music)
(Muzika)
So someone could conceptually perceive that as a mistake. The only way that I would say it was a mistake is in that we didn't react to it. It was an opportunity that was missed. So it's unpredictable. We'll paint this palette again. He'll play it. I don't know how we'll react to it, but something will change. We'll all accept his ideas, or not.
Për dike kjo do të konceptohej si një gabimë. Menyra e vetme që une do të thoja se ishte një gabim është në atë të cilen ne nuk mundem të reagojmë. Ishte një mundësi që ishte humbur. Pra është e paparashikueshme. Do ta vizatojmë këtë palet prapë. Ai do të luajë atë. Nuk e di se si do të reagojmë ndaj sajë, mirpo diqka do të ndryshojmë. Ne do ta pranojmë këtë ide, ose jo.
(Music)
(Muzika)
So you see, he played this note. I ended up creating a melody out of it. The texture changed in the drums this time. It got a little bit more rhythmic, a little bit more intense in response to how I responded to it. So there is no mistake. The only mistake is if I'm not aware, if each individual musician is not aware and accepting enough of his fellow band member to incorporate the idea and we don't allow for creativity.
Pra e shihni ai ka luajtur këtë notë. Përfundova të krijojë një melodi jashtë sajë. Teksti ndryshojë në daull kësa here. Ishte më ritmike, me shumë intenzive në përgjigjëje se si u përgjigja unë ndaj sajë. Pra nuk ka ndonje gabimë. Gabimi i vetem është nese unë nuk jam në dijeni, nese secili muzikant individualisht nuk është në dijeni dhe mjat i pranueshum nga banda e tijë për të inkorporuar idenë dhe ne nuk e lejojmë për kreativitet.
So jazz, this bandstand is absolutely amazing. It's a very purifying experience. And I know that I speak for all of us when I tell you that we don't take it for granted. We know that to be able to come on the bandstand and play music is a blessing. So how does this all relate to behavioral finance? Well we're jazz musicians, so stereotypically we don't have a great relationship to finance.
Pra jazz, vendi i band-es është apsolutisht i përkryer. Është një eksperienc e veqantë. Dhe flas në emrin e të gjith nesh kur flas për të sepse nuk e marrim si të sigurtë. Ne dim që të vish këtu dhe të luash në skenen band-it është shëndet. Pra si lidhet e gjithë kjo me sjelljet e financave? Ne jemi muzikanta jezi, pra me thashethëma ne nuk kemi shumë mardhënje të mira me financa.
(Laughter)
(Qeshen)
Anyway, I just wanted to sort of point out the way that we handle it. And the other dynamic of it is that we don't micromanage in jazz. You have some people who do. But what that does is it actually limits the artistic possibilities. If I come up and I dictate to the band that I want to play like this and I want the music to go this way, and I just jump right in ... ready, just play some time. One, two, one, two, three, four. (Music) It's kind of chaotic because I'm bullying my ideas. I'm telling them, "You come with me over this way."
Sidoqoftë, unë vetem dëshirova të sqaroi paksa menyren se si ne punojmë. Dhe dinamika tjeter e tijë është që ne nuk e mikromenagjojmë në jaz. Ju keni disa njerëz që e bejnë. Mirpo ne jo faktikishtë është një limit artistik i mundësive. Nëse vi dhe vendosi që banda duhet të luajë sikurse ky dhe dëshiroj që muzika të shkoj në këtë menyr, vetem i futem ... gati, vetem luajë nganjëher. Një, dy, një, dy, tre, katër. (Muzika) Është paksa kaotike sepse vetem po provoje idejat e mija. Po ja them, "Ju vini me mua nga kjo rrugë."
If I really want the music to go there, the best way for me to do it is to listen. This is a science of listening. It has far more to do with what I can perceive than what it is that I can do. So if I want the music to get to a certain level of intensity, the first step for me is to be patient, to listen to what's going on and pull from something that's going on around me. When you do that, you engage and inspire the other musicians and they give you more, and gradually it builds. Watch. One, two, a one, two, three, four.
Nese vërtet dëshiroj që muzika të shkonë në këtë menyr, menyra më e mirë për mua është ta ndëgjojë atë. Eksiston shkenca e të dëgjuarit. Ka shumë më teper të bej me atë se qfar unë mund të përceptoj sesa atë që unë mund të bejë. Pra nese dëshiroj që muzika të arrijë në nivelin intensivë, hapi i parë për mua është të jem i pritëshum, të dëgjosh se qfar po ndodh dhe vendosim nga diqka që shkon rreth meje. Kur e ben ate i inkurajone dhe inspiron muzikantet e tjera dhe ata ju japin me teper per te bere Shiqo, nje dy tre..
(Music)
(Muzika)
Totally different experience when I'm pulling ideas. It's much more organic. It's much more nuanced. It's not about bullying my vision or anything like that. It's about being here in the moment, accepting one another and allowing creativity to flow.
Veret ndrysdhe kur vendos ideja tjera Eshte shume me teper oranike, me e nuhatshme. Nuk eshte sikurse per ta bler visionin apo diqka të ngjashme. Eshte sikurse te jesh ketu ne momentin, pranimin e një tjetri dhe lejimin e krativitetit për të levizur.
Thank you.
Falimidnerit.
(Applause)
(Duartrokitje)