Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της περυσινής χρονιάς δουλεύοντας σε ένα ντοκυμαντέρ σχετικά με τη δική μου ευτυχία προσπαθώντας να δω αν μπορώ στην πραγματικότητα να εκγυμνάσω το μυαλό μου με έναν συγκεκριμένο τρόπο, όπως μπορώ να εκγυμνάσω το σώμα μου, ώστε να καταλήξω με μια βελτιωμένη αίσθηση συνολικής ευεξίας. Τότε, αυτόν τον Ιανουάριο πέθανε η μητέρα μου και το να συνεχίσω να φτιάχνω μια τέτοια ταινία έμοιαζε απλώς να είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε. Έτσι, λοιπόν, με τον πολύ τυπικό, λίγο ανόητο τρόπο του σχεδιαστή μετά από δουλειά ετών σχεδόν το μόνο που έχω να σας δείξω είναι οι τίτλοι της ταινίας.
I spent the best part of last year working on a documentary about my own happiness -- trying to see if I can actually train my mind in a particular way, like I can train my body, so I can end up with an improved feeling of overall well-being. Then this January, my mother died, and pursuing a film like that just seemed the last thing that was interesting to me. So in a very typical, silly designer fashion, after years worth of work, pretty much all I have to show for it are the titles for the film.
(Μουσική)
(Music)
Αυτοί γίνονταν ακόμη όταν βρισκόμουν σε άδεια από την εταιρία μου, στην Ινδονησία. Μπορούμε εδώ να δούμε το πρώτο μέρος που φτιάχτηκε από γουρούνια. Ήταν λιγάκι πολύ μοδάτο και θέλαμε μια πιο θηλυκή άποψη οπότε προσλάβαμε μια πάπια που το έκανε με έναν πολύ πιο ταιριαστο τρόπο -- και μοδάτο. Το στούντιό μου στο Μπαλί ήταν μόλις 10 λεπτά μακριά από ένα δάσος με μαϊμούδες. Και φυσικά, οι μαϊμούδες υποτίθεται ότι είναι τα πιο ευτυχισμένα από όλα τα ζώα. Οπότε τις εκπαιδεύσαμε να μπορούν να κάνουν τρεις ξεχωριστές λέξεις και να τις παρατάσσουν σωστά. Μπορείτε να δείτε ότι υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα αναγνωσιμότητας εδώ. Η γραμματοσειρά δεν είναι ακριβώς στη θέση της. Οπότε, φυσικά, ό,τι δεν κάνεις εσύ ο ίδιος σωστά στην πραγματικότητα δε γίνεται ποτέ. Έτσι, λοιπόν, εδώ είμαστε εμείς που σκαρφαλώνουμε στα δέντρα και το ανεβάζουμε ψηλά, πάνω από την κοιλάδα Σαγιάν στην Ινδονησία.
They were still done when I was on sabbatical with my company in Indonesia. We can see the first part here was designed here by pigs. It was a little bit too funky, and we wanted a more feminine point of view and employed a duck who did it in a much more fitting way -- fashion. My studio in Bali was only 10 minutes away from a monkey forest, and monkeys, of course, are supposed to be the happiest of all animals. So we trained them to be able to do three separate words, to lay out them properly. You can see, there still is a little bit of a legibility problem there. The serif is not really in place. So of course, what you don't do properly yourself is never deemed done really. So this is us climbing onto the trees and putting it up over the Sayan Valley in Indonesia.
Εκείνη τη χρονιά, απασχολήθηκα αρκετά με διάφορες έρευνες, κοιτάζοντας πολλά στοιχεία πάνω σ΄αυτό το θέμα. Και φαίνεται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αναφέρουν παρόμοια επίπεδα ευτυχίας. Αυτή είναι μια πολύ γρήγορη επισκόπηση όλων των ερευνών που κοίταξα. Το κλίμα δεν παίζει κανένα ρόλο. Αν τυχόν ζεις στο καλύτερο κλίμα, στο Σαν Ντιέγο στις ΗΠΑ, ή στο πιο χάλια κλίμα, στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, θα είσαι το ίδιο ευτυχισμένος και στα δύο μέρη. Αν παίρνεις περισσότερα από 50.000 δολάρια το χρόνο στις ΗΠΑ, ό,τι αύξηση και να πάρεις θα έχει μια πολύ, πολύ μικρή επίδραση στη συνολική σου ευεξία. Οι μαύροι είναι το ίδιο ευτυχισμένοι με τους λευκούς. Είτε είσαι νέος ή γέρος στην πραγματικότητα δεν έχει σημασία. Αν είσαι ασχημος ή πραγματικά πολύ,πολύ όμορφος δεν έχει επίσης σημασία. Θα προσαρμοστείς σε αυτό και θα το συνηθίσεις. Αν έχεις αντιμετωπίσιμα προβλήματα υγείας στην πραγματικότητα δεν έχει σημασία.
In that year, what I did do a lot was look at all sorts of surveys, looking at a lot of data on this subject. And it turns out that men and women report very, very similar levels of happiness. This is a very quick overview of all the studies that I looked at. That climate plays no role. That if you live in the best climate, in San Diego in the United States, or in the shittiest climate, in Buffalo, New York, you are going to be just as happy in either place. If you make more than 50,000 bucks a year in the U.S., any salary increase you're going to experience will have only a tiny, tiny influence on your overall well-being. Black people are just as happy as white people are. If you're old or young it doesn't really make a difference. If you're ugly or if you're really, really good-looking it makes no difference whatsoever. You will adapt to it and get used to it. If you have manageable health problems it doesn't really matter.
Τώρα, αυτό πραγματικά μετράει Έτσι, λοιπόν, η γυναίκα στα δεξιά είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο ευτυχισμενη από τον άνδρα στα αριστερά που σημαίνει ότι, αν έχεις πολλούς φίλους και έχεις φιλίες με το πραγματικό νόημα της λέξης αυτό κάνει κατά πολύ τη διαφορά. Όπως επίσης το να είσαι παντρεμένος - είναι πιθανότερο να είσαι πολύ περισσότερο ευτυχισμένος από ότι αν είσαι μόνος σου
Now this does matter. So now the woman on the right is actually much happier than the guy on the left -- meaning that, if you have a lot of friends, and you have meaningful friendships, that does make a lot of difference. As well as being married -- you are likely to be much happier than if you are single.
Ένας συνομιλητής στο TED, ο Τζόναθαν Χάιντ, πρότεινε αυτή τη μικρή και όμορφη αναλογία μεταξύ του συνειδητού και του ασυνείδητου. Λέει ότι το συνειδητό είναι αυτός ο μικρός αναβάτης σ' αυτόν τον τεράστιο ελέφαντα, το ασυνείδητο. Και ο αναβάτης νομίζει ότι μπορεί να πει στον ελέφαντα τι να κάνει, αλλά ο ελέφαντας στην πραγματικότητα έχει τις δικές του ιδέες. Αν κοιτάξω στη δική μου ζωή, γεννήθηκα το 1962 στην Αυστρία. Αν είχα γεννηθεί εκατό χρόνια νωρίτερα, οι μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μου θα είχαν ληφθεί για μένα -- που σημαίνει ότι θα έμενα στην πόλη που είχα γεννηθεί. Το πιθανότερο θα ήταν να έκανα το ίδιο επάγγελμα με τον πατέρα μου και πολύ πιθανώς θα είχα παντρευτεί μια γυναίκα που θα είχε επιλέξει η μητέρα μου. Εγώ, φυσικά, και όλοι μας είμαστε, ως επί το πλείστον, υπεύθυνοι γι αυτές τις μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μας. Ζούμε εκεί που θέλουμε -- τουλάχιστον στη Δύση Γινόμαστε αυτο που πραγματικά μας ενδιαφέρει. Επιλέγουμε το επάγγελμά μας και επιλέγουμε τους συντρόφους μας. Έτσι είναι μάλλον απροσδόκητο ότι πολλοί από εμάς αφήνουμε το ασυνείδητο να επηρεάζει αυτές τις αποφάσεις με τρόπους που δεν κατανοούμε πλήρως.
A fellow TED speaker, Jonathan Haidt, came up with this beautiful little analogy between the conscious and the unconscious mind. He says that the conscious mind is this tiny rider on this giant elephant, the unconscious. And the rider thinks that he can tell the elephant what to do, but the elephant really has his own ideas. If I look at my own life, I'm born in 1962 in Austria. If I would have been born a hundred years earlier, the big decisions in my life would have been made for me -- meaning I would have stayed in the town that I was born in; I would have very much likely entered the same profession that my dad did; and I would have very much likely married a woman that my mom had selected. I, of course, and all of us, are very much in charge of these big decisions in our lives. We live where we want to be -- at least in the West. We become what we really are interested in. We choose our own profession, and we choose our own partners. And so it's quite surprising that many of us let our unconscious influence those decisions in ways that we are not quite aware of.
Αν κοιτάξει κανείς τις στατιστικές βλέπει ότι ένας τύπος που λέγεται Τζωρτζ, όταν αποφασίζει που θέλει να ζει -- είναι στη Φλόριδα ή στη Βόρεια Ντακότα; -- πάει να ζήσει στη Τζώρτζια. Και αν κοιτάξει κανείς κάποιον που ονομάζεται Ντένις, όταν αποφασίζει τι θα γίνει -- θα γίνει δικηγόρος ή θέλει να γίνει γιατρός ή δάσκαλος; -- το πιθανότερο είναι ότι θέλει να γίνει οδοντογιατρός (λογοπαίγνιο Dennis - dentist). Και όταν η Πόλα αποφασίζει αν θα παντρευτεί το Τζο ή τον Τζακ, με κάποιο τρόπο ο Πολ ακούγεται σαν ο πιο ενδιαφέρων. Κι έτσι λοιπόν, ακόμη κι αν παίρνουμε αυτές τις πολύ σημαντικές αποφάσεις για πολύ ανόητους λόγους, παραμένει στατιστικά αληθές ότι περισσότεροι Τζωρτζ ζουν στην Τζώρτζια και ότι περισσότεροι Ντένις γίνονται οδοντίατροι και υπάρχουν περισσότερες Πόλα που είναι παντρεμένες με ένα Πολ από ότι θα ήταν στατιστικά εφικτό. (Γέλιο) Τώρα, φυσικά, σκέφτηκα αυτά είναι Αμερικανικά στοιχεία. Και σκέφτηκα, αυτοί οι ανόητοι Αμερικάνοι. Επηρεάζονται από πράγματα που δεν πέφτουν στην αντίληψή τους. Αυτό είναι απλώς εντελώς γελοίο. Μετά, φυσικά, κοίταξα τη μητέρα και τον πατέρα μου (Γέλιο) Καρολίνα και Καρλ, και στη γιαγιά και τον παππού, Ιωσηφίνα και Ιωσήφ. Έτσι, λοιπόν, ψάχνω για μια Στεφανία Κάτι θα κάνω γι αυτό.
If you look at the statistics and you see that the guy called George, when he decides on where he wants to live -- is it Florida or North Dakota? -- he goes and lives in Georgia. And if you look at a guy called Dennis, when he decides what to become -- is it a lawyer, or does he want to become a doctor or a teacher? -- best chance is that he wants to become a dentist. And if Paula decides should she marry Joe or Jack, somehow Paul sounds the most interesting. And so even if we make those very important decisions for very silly reasons, it remains statistically true that there are more Georges living in Georgia and there are more Dennises becoming dentists and there are more Paulas who are married to Paul than statistically viable. (Laughter) Now I, of course, thought, "Well this is American data," and I thought, "Well, those silly Americans. They get influenced by things that they're not aware of. This is just completely ridiculous." Then, of course, I looked at my mom and my dad -- (Laughter) Karolina and Karl, and grandmom and granddad, Josefine and Josef. So I am looking still for a Stephanie. I'll figure something out.
Αν είναι να κάνω όλο αυτό λίγο περισσότερο προσωπικό και δω τι με κάνει ευτυχισμένο σαν σχεδιαστή, η πιο εύκολη απάντηση είναι, φυσικά, το να κάνω περισσότερα από τα πράγματα που μου αρέσει να κάνω και πολύ λιγότερα από αυτά που δεν μου αρέσει να κάνω -- οπότε θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζω τι είναι αυτό που πραγματικά μου αρέσει να κάνω. Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω λίστες, οπότε εφτιαξα μία για την περίσταση. Ένα από αυτά είναι να σκέφτομαι χωρίς πίεση. Αυτό είναι ένα πρότζεκτ στο οποίο δουλεύουμε τώρα με μια πολύ άνετη προθεσμία. Είναι ένα βιβλίο για την κουλτούρα, και, όπως βλέπετε, η κουλτούρα γρήγορα πηγαίνει από εδώ κι από εκεί. Το να κάνω πράγματα όπως αυτό που κάνω ακριβώς τώρα -- το να ταξιδεύω στις Κάννες. Το παράδειγμα που έχω εδώ είναι μια καρέκλα που προέρχεται από το χρόνο στο Μπαλί που είναι εμφανώς επηρεασμένη από την τοπική παραγωγή και κουλτούρα. Το να μην είσαι κολλημένος πίσω από μια οθόνη υπολογιστή όλη τη μέρα αλλά να είσαι από εδώ κι από εκεί. Το να σχεδιάζεις συνειδητά πρότζεκτς που απαιτούν έναν εκπληκτικό αριθμό από διάφορες τεχνικές ακριβώς για να καταπολεμήσεις την απ' ευθείας αφομοίωση.
If I make this whole thing a little bit more personal and see what makes me happy as a designer, the easiest answer, of course, is do more of the stuff that I like to do and much less of the stuff that I don't like to do -- for which it would be helpful to know what it is that I actually do like to do. I'm a big list maker, so I came up with a list. One of them is to think without pressure. This is a project we're working on right now with a very healthy deadline. It's a book on culture, and, as you can see, culture is rapidly drifting around. Doing things like I'm doing right now -- traveling to Cannes. The example I have here is a chair that came out of the year in Bali -- clearly influenced by local manufacturing and culture, not being stuck behind a single computer screen all day long and be here and there. Quite consciously, design projects that need an incredible amount of various techniques, just basically to fight straightforward adaptation.
Το να είσαι κοντά στο περιεχόμενο -- που σημαίνει το περιεχόμενο να είναι κοντά στην καρδιά μου Αυτό είναι ένα λεωφορείο, ή όχημα για μια δωρεά για ένα μη κυβερνητικό οργανισμό που θέλει να διπλασιάσει τους πόρους για την εκπαίδευση στις ΗΠΑ -- σχεδιασμένο με προσοχή, ώστε, για 2 ίντσες, να περνά κάτω από ανισόπεδες διαβάσεις στις εθνικές οδούς Το να έχεις τελικά αποτελέσματα -- πράγματα που εκτυπώνονται καλά, όπως αυτή η επαγγελματική κάρτα για μια εταιρεία γραφικών που λέγεται Σάιντσοου πάνω σε στρώματα φακών. Το να δουλεύεις σε πρότζεκτς που έχουν πραγματικά ορατή απήχηση όπως αυτό το βιβλίο για έναν αποθανόντα Γερμανό καλλιτέχνη του οποίου η χήρα ήρθε σε μας με την απαίτηση να γίνει ο σύζυγός της διάσημος Εκδόθηκε μόλις πριν από 6 μήνες και είναι αντικείμενο τεράστιου ενδιαφέροντος τώρα στη Γερμανία. Και πιστεύω ότι η σύζυγός του θα είναι πολύ επιτυχημένη στην αναζήτησή της.
Being close to the content -- that's the content really is close to my heart. This is a bus, or vehicle, for a charity, for an NGO that wants to double the education budget in the United States -- carefully designed, so, by two inches, it still clears highway overpasses. Having end results -- things that come back from the printer well, like this little business card for an animation company called Sideshow on lenticular foils. Working on projects that actually have visible impacts, like a book for a deceased German artist whose widow came to us with the requirement to make her late husband famous. It just came out six months ago, and it's getting unbelievable traction right now in Germany. And I think that his widow is going to be very successful on her quest.
Και προσφάτως, να ασχολούμαι με πρότζεκτς για τα οποία γνωρίζω μόνο το 50% όσον αφορά τις τεχνικές ενώ το άλλο 50% θα είναι καινούριο. Οπότε, σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για μια εξωτερική προβολή για τη Σιγκαπούρη σε αυτές τις γιγάντιες οθόνες που θυμίζουν την πλατεία Τάιμς. Και, φυσικά, καινούρια πράγματα, σαν σχεδιαστής σχετικά με την τυπογραφία, ακόμη κι αν η δουλειά μας με αυτά τα ζώα δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη. Αλλά δεν γνώριζα τόσα πολλά σχετικά με την κίνηση και τις ταινίες. Και από εκείνο το σημείο και μετά πήγαμε σε ένα αξιαγάπητο πρότζεκτ. Αλλά επειδή και το περιεχόμενο ήταν πολύ κοντά. Σ' αυτήν την περίπτωση, το να κρατάς ένα ημερολόγιο υποστηρίζει την προσωπική ανάπτυξη. Κρατάω ημερολόγιο από τα δώδεκά μου. Και διαπίστωσα ότι επηρέασε τη ζωή και τη δουλειά μου με ένα πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Σε αυτήν την περίπτωση επίσης διότι είναι μέρος από ένα από τα πολλά συναισθήματα πάνω στα οποία χτίσαμε όλη τη σειρά -- ώστε όλα τα συναισθήματα, αρχικά βγήκαν από το ημερολόγιο.
And lately, to be involved in projects where I know about 50 percent of the project technique-wise and the other 50 percent would be new. So in this case, it's an outside projection for Singapore on these giant Times Square-like screens. And I of course knew stuff, as a designer, about typography, even though we worked with those animals not so successfully. But I didn't quite know all that much about movement or film. And from that point of view we turned it into a lovely project. But also because the content was very close. In this case, "Keeping a Diary Supports Personal Development" -- I've been keeping a diary since I was 12. And I've found that it influenced my life and work in a very intriguing way. In this case also because it's part of one of the many sentiments that we build the whole series on -- that all the sentiments originally had come out of the diary.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Thank you so much.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)