We need to build a weather service for water. Yet, until we collectively demand accountability, the incentives to fund it will not exist.
Musimy stworzyć wodną służbę meteorologiczną. Dopóki wspólnie nie zażądamy odpowiedzialności, nie będzie zachęty do finansowania takiej inwestycji.
The first time I spoke at a conference was here at TED, eight years ago. Fresh out of grad school, little did I know that in those few minutes onstage, I was framing the questions I was going to be asked for the next decade. And, like too many 20-somethings, I expected to solve the world's problems -- more specifically, the world's water problems -- with my technology. I had a lot to learn.
Po raz pierwszy przemawiałem na konferencji na TED osiem lat temu. Świeżo po studiach nie wiedziałem, że w ciągu kilku minut na scenie formułowałem pytania, o które miałem być pytany przez następną dekadę. Jak zbyt wielu 20-latków, oczekiwałem, że rozwiążę problemy na świecie. Szczególnie światowe problemy z wodą przy użyciu mojej technologii. Musiałem się wiele nauczyć.
It was seductive, believing that our biggest water quality problems persist because they're so hard to identify. And I presumed that we just needed simpler, faster and more affordable sensors. I was wrong. While it's true that managing tomorrow's water risk is going to require better data and more technology, today we're barely using the little water data that we have. Our biggest water problems persist because of what we don't do and the problems we fail to acknowledge. There's actually little question about what today's water data is telling us to do as a species: we need to conserve more, and we need to pollute less. But today's data is not going to help us forecast the emerging risks facing businesses and markets. It's rapidly becoming useless for that. It used to carry more value, but it's never actually told us with any real accuracy how much water we have or what's in it.
Uwiodło mnie przekonanie, że nasze największe problemy z jakością wody utrzymują się, bo są trudne do zidentyfikowania. Przypuszczałem, że potrzebowaliśmy tylko prostszych, szybszych i bardziej przystępnych cenowo czujników. Myliłem się. Prawdą jest, że zarządzanie jutrzejszym ryzykiem związanym z wodą będzie wymagać lepszych danych i lepszej technologii. Dziś korzystamy z niewielkiej ilości danych o wodzie. Nasze największe problemy z wodą utrzymują się z powodu tego, czego nie robimy i problemów, które ignorujemy. Właściwie nie ma wątpliwości, co dzisiejsze dane mówią naszemu gatunkowi, aby zrobić: musimy więcej oszczędzać, musimy mniej zanieczyszczać. Dzisiejsze dane nie pomogą nam w prognozowaniu pojawiającego się ryzyka, z którym borykają się firmy i rynki. Szybko stają się do tego bezużyteczne. Kiedyś miały większą wartość, ale nigdy nie pokazały nam z prawdziwą dokładnością, ile mamy wody lub co w niej jest.
Let's consider the past decade of water usage statistics from each of the G20 nations. Now, what these numbers do not tell you is that none of these countries directly measures how much water they use. These are all estimates, and they're based on outdated models that don't consider the climate crisis, nor do they consider its impact on water.
Rozważmy ostatnią dekadę statystyk zużycia wody z każdego z narodów z grupy G20. Czego te liczby nam nie mówią jest to, że żaden z tych krajów nie mierzy bezpośrednio ilości zużywanej wody. To tylko dane szacunkowe, i są oparte na nieaktualnych modelach, które nie uwzględniają kryzysu klimatycznego, nie biorą też pod uwagę jego wpływu na wodę.
In 2015, Chennai, India's sixth-largest city, was hit with the worst floods it had seen in a century. Today, its water reservoirs are nearly dry. It took three years to get here, three years of subaverage rainfall. Now, that's faster than most nations tabulate their national water data, including the US. And although there were forecasts that predicted severe shortages of water in Chennai, none of them could actually help us pinpoint exactly when or where this was going to happen. This is a new type of water problem, because the rate at which every aspect of our water cycle changes is accelerating. As a recent UN warning this month revealed, we are now facing one new climate emergency every single week.
W 2015 roku Chennai, szóste co do wielkości miasto Indii, zostało dotknięte największymi powodziami od stulecia. Dziś jego zbiorniki wodne są prawie suche. Zajęło to trzy lata, trzy lata skąpych opadów. Jest to jeden z najszybciej zestawiających dane dotyczące wody narodów, włączając USA. Mimo że były prognozy przewidujące poważne niedobory wody w Chennai, żadne z nich nie mogły pomóc określić, kiedy i gdzie to się stanie. To jest nowy problem związany z wodą, bo tempo zmieniających się aspektów cyklu wodnego przyspiesza. Jak ujawniono w ostatnim ostrzeżeniu ONZ, obecnie co tydzień dotyka nas nowa klimatyczna sytuacja kryzysowa.
There are greater uncertainties ahead for water quality. It's rare in most countries for most water bodies to be tested for more than a handful of contaminants in a year. Instead of testing, we use what's called the "dilution model" to manage pollution. Now, imagine I took an Olympic-sized swimming pool, I filled it with fresh water and I added one drop of mercury. That would dilute down to one part per billion mercury, which is well within what the World Health Organization considers safe. But if there was any unforeseen drop in how much water was available -- less groundwater, less stream flow, less water in the pool -- less dilution would take place, and things would get more toxic. So this is how most countries are managing pollution. They use this model to tell them how much pollution is safe. And it has clear weaknesses, but it worked well enough when we had abundant water and consistent weather patterns. Now that we don't, we're going to need to invest and develop new data-collection strategies. But before we do that, we have to start acting on the data we already have.
Przed nami jeszcze większe niepewności związane z jakością wody. Większość krajów corocznie testuje swoje zbiorniki wodne na jedynie garstkę różnych zanieczyszczeń. Zamiast testowania, używamy tak zwanego ''modelu rozcieńczeni'', aby kontrolować zanieczyszczenie. Wyobraźcie sobie, że do napełnionego świeżą wodą basenu olimpijskiego dodaję jedną kroplę rtęci. To się rozcieńczy do jednej miliardowej części, co mieści się w bezpiecznych granicach przyjętych przez Światową Organizację Zdrowia. Ale jeśli nastąpiłby nieprzewidziany spadek ilości dostępnej wody, mniej wody gruntowej, mniej wody powierzchniowej rozcieńczenie byłoby o wiele mniejsze, a woda byłaby bardziej skażona. W ten sposób większość krajów radzi sobie z zanieczyszczeniami. Używają tego modelu, aby określić bezpieczne poziomy. Ma to wyraźne wady, ale działało dosyć dobrze, gdy mieliśmy dużo wody i stałe warunki pogodowe. Teraz sytuacja jest inna i będziemy musieli inwestować i opracować nowe strategie gromadzenia danych. Ale zanim to zrobimy, musimy działać na podstawie danych, które już mamy.
This is a jet fuel fire. As many of you may be aware, jet fuel emissions play an enormous role in climate change. What you might not be aware of is that the US Department of Defense is the world's largest consumer of jet fuel. And when they consume jet fuel, they mandate the use of the firefighting foam pictured here, which contains a class of chemicals called PFAS. Nobody uses more of this foam than the US Department of Defense, and every time it's used, PFAS finds its way into our water systems. Globally, militaries have been using this foam since the 1970s. We know PFAS causes cancer, birth defects, and it's now so pervasive in the environment that we seem to find it in nearly every living thing we test, including us. But so far, the US Department of Defense has not been held accountable for PFAS contamination, nor has it been held liable. And although there's an effort underway to phase out these firefighting foams, they're not embracing safer, effective alternatives. They're actually using other PFAS molecules, which may, for all we know, carry worse health consequences.
To jest pożar paliwa odrzutowego. Wielu z was zdaje sobie sprawę, że emisje z silników odrzutowych mają duży wpływ na zmiany klimatu. Być może nie wiecie o tym, że amerykański Departament Obrony jest największym konsumentem paliwa lotniczego. Kiedy zużywają paliwo lotnicze, każą używać pianki przeciwpożarowej, takiej jak widać tutaj, która zawiera chemikalia o nazwie PFAS. Nikt nie używa więcej tej pianki od amerykańskiego Departamentu Obrony, a za każdym razem, gdy jest użyta, PFAS trafiają do wody. Od lat 70. wojsko używa tej pianki na całym świecie. Wiemy, że PFAS powodują raka, wady wrodzone, i są teraz tak wszechobecne w środowisku, że znajdujemy je w prawie każdej żywej istocie, którą testujemy, w tym w nas samych. Jak dotąd amerykański Departament Obrony nie został uznany za winnego za zanieczyszczenia PFAS, ani nie poniósł za to odpowiedzialności. Pomimo trwających starań, aby wycofać te pianki przeciwpożarowe, nie ma bezpieczniejszych, skutecznych alternatyw. W rzeczywistości używane są inne związki PFAS, które mogą mieć gorsze konsekwencje zdrowotne.
So today, government accountability is eroding to the point of elimination, and the risk of liability from water pollution is vanishing. What types of incentives does this create for investing in our water future? Over the past decade, the average early stage global investment in early stage water technology companies has totaled less than 30 million dollars every year. That's 0.12 percent of global venture capital for early stage companies. And public spending is not going up nearly fast enough. And a closer look at it reveals that water is not a priority. In 2014, the US federal government was spending 11 dollars per citizen on water infrastructure, versus 251 dollars on IT infrastructure. So when we don't use the data we have, we don't encourage investment in new technologies, we don't encourage more data collection and we certainly don't encourage investment in securing a water future.
Obecnie obserwujemy zmniejszającą się odpowiedzialność rządu, a ryzyko odpowiedzialności za zanieczyszczenie wody zanika. Czy to zachęca do powstawania inwestycji związanych z wodą w przyszłości? W ciągu ostatniej dekady średnia globalnych inwestycji na wczesnym etapie we wczesnych stadiach technologii wodnych osiąga rocznie mniej niż 30 milionów dolarów. Jest to 0,12% światowego kapitału wysokiego ryzyka dla początkujących firm. A wydatki publiczne nie rosną wystarczająco szybko. Bliższe spojrzenie na to pokazuje, że woda nie jest priorytetem. Na jednego obywatela, w 2014 roku rząd USA wydał 11 dolarów na infrastrukturę wodną, w porównaniu do 251 dolarów na infrastrukturę informatyczną. Kiedy więc nie wykorzystujemy posiadanych danych nie zachęcamy do inwestowania w nowe technologie, nie zachęcamy do gromadzenia danych i nie zachęcamy do inwestowania, w zabezpieczenie przyszłości wody.
So are we doomed? Part of what I'm still learning is how to balance the doom and the urgency with things we can do, because Greta Thunberg and the Extinction Rebellion don't want our hope -- they want us to act.
Czy czeka nas zagłada? Wciąż się uczę, jak balansować świadomość zagłady z tym, co można zrobić, bo Greta Thunberg i Extinction Rebellion nie chcą nadziei, ale działania.
So what can we do? It's hard to imagine life without a weather service, but before modern weather forecasting, we had no commercial air travel, it was common for ships to be lost at sea, and a single storm could produce a food shortage. Once we had radio and telegraph networks, all that was necessary to solve these problems was tracking the movement of storms. And that laid the foundation for a global data collection effort, one that every household and every business depends upon today. And this was as much the result of coordinated and consistent data collection as it was the result of producing a culture that saw greater value in openly assessing and sharing everything that it could find out and discover about the risks we face.
Więc, co możemy zrobić? Trudno wyobrazić sobie życie bez serwisu pogodowego, Jednak przed prognozowaniem pogody, nie mieliśmy komercyjnych lotów, statki często ginęły na morzu, a przez pojedynczą burzę mogło zabraknąć żywności. Gdy mieliśmy sieci radiowe i telegraficzne, rozwiązywanie takich problemów było oparte na śledzeniu ruchu burz. To było decydującym bodźcem do globalnego gromadzenia danych, od których obecnie zależy każde gospodarstwo domowe i firma. Było to wynikiem zarówno stałego i skoordynowanego gromadzenia danych, jak i zachowań ceniących bardziej otwartą ocenę i udostępnianie wszystkich danych o dotykających nas zagrożeniach.
A global weather service for water would help us forecast water shortages. It could help us implement rationing well before reservoirs run dry. It could help us detect contamination before it spreads. It could protect our supply chains, secure our food supplies, and, perhaps most importantly, it would enable the precise estimation of risk necessary to insure against it.
Globalna służba meteorologiczna dla wody mogłaby pomóc przewidzieć jej niedobory. Wprowadzić racjonowanie zanim wyczerpią się zbiorniki. Pomóc w wykryciu zanieczyszczenia, zanim się rozprzestrzeni. Chronić nasze łańcuchy dostaw, zabezpieczyć nasze zapasy żywności. Co najważniejsze, umożliwiłoby to precyzyjne oszacowanie ryzyka konieczne, aby temu zapobiec.
We know we can do this because we've already done it with weather. But it's going to require resources. We need to encourage greater investment in water. Investors, venture capitalists: a portion of your funds and portfolios should be dedicated to water. Nothing is more valuable and, after all, businesses are going to need to understand water risks in order to remain competitive in the world we are entering. Aside from venture capital, there are also lots of promising government programs that encourage economic development through tax incentives.
Uda się, bo z pogodą już się to udało. Ale będzie to wymagało środków. Musimy zachęcać do większych inwestycji związanych z wodą. Inwestorów z kapitałem podwyższonego ryzyka, część funduszy powinna być przeznaczona na inwestycje związane z wodą. Nie ma nic bardziej cennego. firmy będą musiały zrozumieć ryzyko związane z wodą, aby pozostać konkurencyjnymi w zmieniającym się świecie. Oprócz kapitału wysokiego ryzyka jest też dużo obiecujących programów rządowych promujących rozwój gospodarczy poprzez zachęty podatkowe.
A new option in the US that my company is using is called "opportunity zones." They offer favorable tax treatment for investing capital gains in designated distressed and low-income areas. Now, these are areas that are also facing staggering water risk, so this creates crucial incentives to work directly with the communities who need help most.
Nowa opcja w USA, z której korzysta moja firma, nazywa się ''strefami możliwości''. Oferują korzystne ulgi podatkowe przy inwestowaniu zysków kapitałowych na obszarach zagrożonych i o niskich dochodach. Te obszary są również narażone na ogromne ryzyko związane z wodą, tworzy to więc kluczowe bodźce do współpracy ze społecznościami, które najbardziej potrzebują pomocy.
And if you're not looking to make this type of investment but you own land in the US, did you know that you can leverage your land to conserve water quality permanently with a conservation easement? You can assign the perpetual right to a local land trust to conserve your land and set specific water quality goals. And if you meet those goals, you can be rewarded with a substantial tax discount every year.
Jeśli nie chcecie inwestować w tego typu przedsięwzięcia, ale posiadacie ziemię w USA, czy wiecie, że możecie wykorzystać swoją ziemię w celu trwałego zachowania jakości wody ze udogodnieniem środowiskowym? Możesz przypisać prawo wieczyste lokalnemu funduszowi powierniczemu, aby ocalić waszą ziemię i wyznaczyć cele dotyczące jakości wody. A jeśli osiągniesz te cele, możesz otrzymywać co roku znaczną ulgę podatkową.
How many areas could our global community protect through these and other programs? They're powerful because they offer the access to real property necessary to lay the foundation for a global weather service for water. But this can only work if we use these programs as they are intended and not as mere vehicles for tax evasion. When the conservation easement was established, nobody could anticipate how ingrained in environmental movements corporate polluters would become. And we've become accustomed to companies talking about the climate crisis while doing nothing about it. This has undermined the legacy and the impact of these programs, but it also makes them ripe for reclamation. Why not use conservation easements as they were intended, to set and reach ambitious conservation goals? Why not create opportunities in opportunity zones? Because fundamentally, water security requires accountability. Accountability is not corporate polluters sponsoring environmental groups and museums. Those are conflicts of interest.
Ile obszarów możemy chronić dzięki takim oraz innym inicjatywom? Są one potężną siłą, bo oferują dostęp do nieruchomości, co jest konieczne, aby stworzyć podstawy dla globalnej służby pogodowej dla wody. Aby to działało, inicjatywy te muszą być używane zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie jako zwykłe narzędzia do unikania podatków. Kiedy ustanowiono służebność ochronną, nie przewidziano, jak głęboko korporacje emitujące zanieczyszczenia, mogą zakorzenić się w ruchy ekologiczne. Przyzwyczailiśmy się do firm mówiących o kryzysie klimatycznym i nie robiących niczego z tym problemem. Osłabiło to spuściznę i skuteczność tych inicjatyw, ale uczyniło je też gotowymi do regeneracji. Używajmy udogodnień zgodnie z ich przeznaczeniem, aby wyznaczyć i osiągnąć ambitne cele ochrony środowiska? Stwórzmy takie możliwości w strefach, które na to pozwalają? Bo bezpieczeństwo wodne wymaga odpowiedzialności. Odpowiedzialnością nie jest sponsorowanie grup ekologicznych i muzeów przez firmy emitujące zanieczyszczenia. To jest konflikt interesów.
(Applause)
(Brawa)
Accountability is: making the risk of liability too expensive to continue polluting and wasting our water. We can't keep settling for words. It's time to act. And where better to start than with our biggest polluters, particularly the US Department of Defense, which is taxpayer-funded. Who and what are we protecting when US soldiers, their families and the people who live near US military bases abroad are all drinking toxic water? Global security can no longer remain at odds with protecting our planet or our collective health. Our survival depends on it.
Odpowiedzialność to zbyt wysokie ryzyko odpowiedzialności, aby nadal zanieczyszczać i marnować naszą wodę. Nie możemy zadowalać się słowami. Czas działać. Najlepiej zacząć od największych trucicieli, szczególnie od Departamentu Obrony USA,` finansowanego przez podatników. Kogo i co chronimy, gdy żołnierze amerykańscy, ich rodziny i wszyscy w pobliżu amerykańskich baz wojskowych za granicą, piją toksyczną wodę? Globalne bezpieczeństwo nie może dłużej być sprzeczne z ochroną naszej planety lub naszym wspólnym zdrowiem. Nasze przetrwanie od tego zależy.
Similarly, agriculture in most countries depends on taxpayer-funded subsidies that are paid to farmers to secure and stabilize food supplies. These incentives are a crucial leverage point for us, because agriculture is responsible for consuming 70 percent of all the water we use every year. Fertilizer and pesticide runoff are the two biggest sources of water pollution. Let's restructure these subsidies to demand better water efficiency and less pollution.
Podobnie, rolnictwo zależy od dopłat finansowanych przez podatników wypłacanych rolnikom, aby zabezpieczyć i unormować dostawy żywności. Takie zachęty są kluczowe, bo rolnictwo odpowiada za konsumpcję 70% całej wody używanej każdego roku. Spływy nawozów i pestycydów są dwoma największymi źródłami zanieczyszczenia wody. Zmieńmy te dotacje, aby wymagać wydajniejszego zużycia wody i mniej zanieczyszczeń.
(Applause)
(Brawa)
Finally: we can't expect progress if we're unwilling to confront the conflicts of interest that suppress science, that undermine innovation and that discourage transparency. It is in the public interest to measure and to share everything we can learn and discover about the risks we face in water. Reality does not exist until it's measured. It doesn't just take technology to measure it. It takes our collective will.
I na koniec, nie możemy oczekiwać postępu bez stawiania czoła konfliktom interesów, które tłumią naukę, szkodzą innowacjom i zniechęcają do bycia transparentnym. W interesie publicznym leży, aby mierzyć i dzielić się wszystkim, czego możemy się nauczyć i odkryć o dotykających nas zagrożeniach związanych z wodą. Rzeczywistość nie istnieje dopóki jej nie zmierzymy. Nie tylko za pomocą technologii. Ale za pomocą naszej wspólnej woli.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)