I was here four years ago, and I remember, at the time, that the talks weren't put online. I think they were given to TEDsters in a box, a box set of DVDs, which they put on their shelves, where they are now.
Isha këtu katër vite më parë. dhe më kujtohet, në atë kohë; prezantimet nuk viheshin online Mendoj, ato u dhuroheshin pjesëmarrësve të TED në pako. në një kuti me DVD. të cilat ata i vendosnin në dollap, aty ku akoma ndodhen.
(Laughter)
(të qeshura)
And actually, Chris called me a week after I'd given my talk, and said, "We're going to start putting them online. Can we put yours online?" And I said, "Sure."
Në fakt, Chris më thirri një javë pas fjalimit tim dhe tha, "Do të fillojmë t'i vejmë online. A mund ta vendosim edhe tënden online? Dhe unë u i thash, "Patjetër"
And four years later, it's been downloaded four million times. So I suppose you could multiply that by 20 or something to get the number of people who've seen it. And, as Chris says, there is a hunger for videos of me.
Dhe katër vite më vonë, dhe siç thashë, është shikuar nga katër... është shkarkuar katër milion herë. Kështu, supozoj ju do mund ta shumëzonit atë me rreth 20 herë për të nxjerrur numrin e personave që kanë parë atë. Dhe siç thotë Chris-i, është një uri
(Laughter)
për videot e mia.
(Applause)
(Të qeshura)
(Aplauzë)
Don't you feel?
...a nuk e ndjeni ju?
(Laughter)
(Të qeshura)
So, this whole event has been an elaborate build-up to me doing another one for you, so here it is.
Pra, e tërë kjo ngjarje ka qenë një elaborim në ndërtim për mua për të dhënë një tjetër për ju, ja ku vie.
(Laughter)
(Të qeshura)
Al Gore spoke at the TED conference I spoke at four years ago and talked about the climate crisis. And I referenced that at the end of my last talk. So I want to pick up from there because I only had 18 minutes, frankly.
Al Gore foli në konferencën e TED katër vite më parë, aty ko fola edhe unë dhe ai foli për krizën klimatike. dhe unë i bëra referencë të njëjtës në fund të fjalimit tim. Prandaj dua të vazhdoj nga aty sepse kisha vetëm 18 minuta, sinqerisht.
(Laughter)
Pra, siç po thosha...
So, as I was saying --
(Laughter)
(të qeshura)
You see, he's right. I mean, there is a major climate crisis, obviously, and I think if people don't believe it, they should get out more.
Shikoni, ai ka të drejtë. Mendoj, është e qartë se e kemi një krizë klimatike. Dhe mendoj, nëse njerëzit nuk e besojnë këtë duhet të dalin më shumë jashtë.
(Laughter)
(të qeshura)
But I believe there is a second climate crisis, which is as severe, which has the same origins, and that we have to deal with with the same urgency. And you may say, by the way, "Look, I'm good. I have one climate crisis, I don't really need the second one."
Por unë mendoj se është një krizë tjetër klimatike, që është po aq e rëndë, dhe ka origjinë të njëjtë, dhe të mirremi me të me të njëjtën urgjencë. Dhe me këtë mendoj -- ndërsa ju mund të thoni, "Shiko, jam mirë. E kam një krizë klimatike;
(Laughter)
S'më hyn në punë edhe një tjetër."
But this is a crisis of, not natural resources -- though I believe that's true -- but a crisis of human resources.
Por kjo është një krizë jo e resurseve natyrore, edhe pse besoj se ajo është e vërtetë, Por një krizë e resurseve njerëzore.
I believe fundamentally, as many speakers have said during the past few days, that we make very poor use of our talents. Very many people go through their whole lives having no real sense of what their talents may be, or if they have any to speak of. I meet all kinds of people who don't think they're really good at anything.
Unë besoj, thelbësisht, si shumë folës që folën gjatë ditëve të kaluara, që shumë keq i shfrytëzojmë talentet tona. Shumë njerëz kalojnë tërë jetën e tyre pa pasur sens të vërtetë rreth asaj se cilat mund të jenë talentet e tyre, apo nëse kanë ndonjë të flasin për të. Takoj të gjithë llojet e njerëzve të cilët mendojnë se nuk janë të mirë për asgjë.
Actually, I kind of divide the world into two groups now. Jeremy Bentham, the great utilitarian philosopher, once spiked this argument. He said, "There are two types of people in this world: those who divide the world into two types and those who do not."
Në fakt, në njëfarë mënyre e ndaj botën në dy grupe tani. Jeremy Bentham, folozof i madh utilitarian, filloi këtë argument një herë. Ai tha. "Në botë janë dy lloje njerëzish, ata që ndajnë botën në dy lloje, dhe ata që s'e ndajnë."
(Laughter)
(të qeshura)
Well, I do.
Unë e ndaj.
(Laughter)
(të qeshura)
I meet all kinds of people who don't enjoy what they do. They simply go through their lives getting on with it. They get no great pleasure from what they do. They endure it rather than enjoy it, and wait for the weekend. But I also meet people who love what they do and couldn't imagine doing anything else. If you said, "Don't do this anymore," they'd wonder what you're talking about. It isn't what they do, it's who they are. They say, "But this is me, you know. It would be foolish to abandon this, because it speaks to my most authentic self." And it's not true of enough people. In fact, on the contrary, I think it's still true of a minority of people. And I think there are many possible explanations for it.
Takoj shumë njerëz të cilët nuk kënaqen me atë që bëjnë. Ata thjesht kalojnë tërë jetën vetëm sa për të mbetur gjallë. Ata nuk kanë ndonjë kënaqësi nga ajo që bëjnë. Ata më shumë e durojnë atë se sa kënaqen. dhe mezi presin fundjavën. Por takoj edhe njerëz që dashurojnë atë që bëjnë dhe s'mund të imagjinojnë të bëjnë diç tjetër. Nëse u thua atyre "Mos e bëni më këtë, " ata do të habiteshin me atë që thoni. Sepse ata thonë se ajo që bëjnë është ajo që janë. "Kjo që bëj jam unë, e dini. do ishte budallallëk të braktisja këtë, sepse kjo që bëj është vetvetja ime më autentike. Por kjo s'është e vërtetë për mjaft njerëz. Në fakt, është e kundërta, mendoj shumë pak njerëz janë të tillë. Dhe mendoj se ka shumë
And high among them is education, because education, in a way, dislocates very many people from their natural talents. And human resources are like natural resources; they're often buried deep. You have to go looking for them, they're not just lying around on the surface. You have to create the circumstances where they show themselves. And you might imagine education would be the way that happens, but too often, it's not. Every education system in the world is being reformed at the moment and it's not enough. Reform is no use anymore, because that's simply improving a broken model. What we need -- and the word's been used many times in the past few days -- is not evolution, but a revolution in education. This has to be transformed into something else.
shpjegime të mundshme për këtë. Dhe ndër të parat është edukimi, sepse edukimi në njëfarë mënyre zhvendosë/largon shumë njerëz nga talenti i tyre natyral. Resurset njerëzore janë sikur resurset natyrore; ato shpesh janë të groposura thellë. Duhet të "mihësh" për t'i gjetur ato. Ato nuk shfaqen thjesht në sipërfaqe. Duhet të krijosh rrethanat ku ato mund të shfaqen. Dhe natyrisht siç pritet ato do duhej të shfaqeshin përmes edukimit Por shpesh, nuk ndodh ashtu. Secili sistem i edukimit në botë është duke u reformuar për momentin. Por kjo s'mjafton. Reforma s'hyn më në punë, thjesht reforma dmth përmirësim i një modeli të prishur. Ajo që na duhet -- një fjalë që është përdorur shumë gjatë ditëve të fundit nuk është një evolucion, por një revolucion në edukim. Kjo duhet të transformohet
(Applause)
në diçka tjetër.
(Aplauzë)
One of the real challenges is to innovate fundamentally in education. Innovation is hard, because it means doing something that people don't find very easy, for the most part. It means challenging what we take for granted, things that we think are obvious. The great problem for reform or transformation is the tyranny of common sense. Things that people think, "It can't be done differently, that's how it's done."
Një nga sfidat reale është të bësh inovacione fundamentale në edukim. Inovacionet janë të vështira sepse nënkuptohet të bësh diçka që për njerëzit nuk është e lehtë të bëhet. Dmth, të sfidohet ajo që ne e marrim si të kryer të sfidohen gjërat që mendojmë se janë të qarta. Problemi i madh për reformat ose transformimet vie nga tirania e logjikës së zakonshme. gjërat për të cilat njerëzit mendojnë, "Po, kjo gjë nuk mund të bëhet ndryshe sepse kjo është e vetmja mënyrë që bëhet."
I came across a great quote recently from Abraham Lincoln, who I thought you'd be pleased to have quoted at this point.
Së fundmi e kam gjetur një thënie nga Abraham Lincoln, për të cilin mendova se ju do kënaqesit të dëgjonit tani.
(Laughter)
(të qeshura)
He said this in December 1862 to the second annual meeting of Congress. I ought to explain that I have no idea what was happening at the time. We don't teach American history in Britain.
Në dhjetor të 1862 ai tha këtë në takimin e dytë vjetor të Kongresit. Më duhet t'iu them se nuk kam ide se çka ishe duke ndodhur atëherë. Ne në Britani nuk mësojmë historinë Amerikane.
(Laughter)
(të qeshura)
We suppress it. You know, this is our policy.
Ne e suprimojmë atë. E dini, kjo është politika jonë.
(Laughter)
(të qeshura)
No doubt, something fascinating was happening then, which the Americans among us will be aware of.
Pra, pa dyshim diçka fascinante ishte duke ndodhur në dhjetor të 1862, për të cilën do të dëgjojnë tani Amerikanët që ndodhen mes nesh.
But he said this: "The dogmas of the quiet past are inadequate to the stormy present. The occasion is piled high with difficulty, and we must rise with the occasion." I love that. Not rise to it, rise with it. "As our case is new, so we must think anew and act anew. We must disenthrall ourselves, and then we shall save our country."
Por ai tha këtë: Dogmat nga e kaluara e heshtur janë inadekuate për të tashmen e stuhishme. Mundësia arrihet me shumë vështërsi dhe ne duhet të ngrihemi së bashku me mundësinë. Më pëlqen kjo. Jo t'i kundërvihemi, por të ngrihemi me të. Siç rasti ynë është i ri ne duhet të mendojë rishtas dhe veprojmë me gjëra të reja Ne duhet të çlirojmë vetveten
I love that word, "disenthrall."
dhe pastaj të shpëtojmë vendin tonë
You know what it means? That there are ideas that all of us are enthralled to, which we simply take for granted as the natural order of things, the way things are. And many of our ideas have been formed, not to meet the circumstances of this century, but to cope with the circumstances of previous centuries. But our minds are still hypnotized by them, and we have to disenthrall ourselves of some of them. Now, doing this is easier said than done. It's very hard to know, by the way, what it is you take for granted. And the reason is that you take it for granted.
E dua këtë fjalë "çlirojmë" E dini çka do të thotë në këtë rast? Të gjithë ne jemi të ngulfatur nga ide të ndryshme të cilat i marrim si të sakta si natyrale, ashtu siç janë. Dhe shumë nga idetë tona janë formuar, jo për t'u përballur me rrethanat e këtij shekulli por, për t'u përballur me ato të shekujve të kaluar. Dhe mendjet tona janë të hipnotizuara nga to. Dhe neve na duhet të çlirohemi nga ato. është shumë lehtë të thuhet se sa të bëhet. është shumë vështirë të dijmë se çka marrim si të pranuar/saktë dhe arsyeja është sepse e marrim si të tillë
(Laughter)
Më lejoni tu pyes për diçka që e merrni si të kryer.
Let me ask you something you may take for granted. How many of you here are over the age of 25? That's not what you take for granted, I'm sure you're familiar with that. Are there any people here under the age of 25? Great. Now, those over 25, could you put your hands up if you're wearing your wristwatch? Now that's a great deal of us, isn't it? Ask a room full of teenagers the same thing. Teenagers do not wear wristwatches. I don't mean they can't, they just often choose not to. And the reason is we were brought up in a pre-digital culture, those of us over 25. And so for us, if you want to know the time, you have to wear something to tell it. Kids now live in a world which is digitized, and the time, for them, is everywhere. They see no reason to do this. And by the way, you don't need either; it's just that you've always done it and you carry on doing it. My daughter never wears a watch, my daughter Kate, who's 20. She doesn't see the point. As she says, "It's a single-function device."
Sa nga ju ketu jeni më shumë se 25 vjeç? Mendoj se këtë s'e merrni si të saktë. Jam i sigurt se të gjitë e dini këtë. A ka këtu njerëz nën 25 vjeç? Mirë. Tani, ata mbi 25 vjeç a mund t'i ngrisni duart nëse mbani orë dore? Pra, shumica nga ne apo? Bëj një pyetje të tillë një dhome të mbushur me adoleshent. Adoleshentët nuk mbajnë orë dore. Nuk them që s'munden apo nuk u lejohet, por ata zgjedhin të mos e bëjnë këtë. Arsyeja për këtë është se ne jemi rritur në kulturën pre-dixhitale, pra ne mbi 25 vjeç. Dhe për ne, nëse duam të dijmë kohën, duhet të vëmë orën në dorë për të parë. Fëmijët tani jetojnë në botë dixhitale, dhe koha, për ta, është çdokund. Ata nuk e shohin të arsyeshme të bartin orë. Dhe, meqë ra fjalë, as ju s'keni nevojë të bëni atë. por, ju e keni bërë atë gjithmonë dhe vazhdoni ta bëni. Vajza ime kurrë nuk bart orë, vajza ime Kate që është 20 vjeç. Ajo nuk gjen arsye për të. dhe ajo thotë, "është pajisje me një funksion të vetëm" (të qeshura)
(Laughter)
"Sikur - çfarë budallalëku është?
"Like, how lame is that?" And I say, "No, no, it tells the date as well."
Dhe unë i them "Jo, jo, prit, tregon edhe datën"
(Laughter)
(të qeshura)
"It has multiple functions."
"Ka funksione të shumfishta."
(Laughter)
But, you see, there are things we're enthralled to in education. A couple of examples. One of them is the idea of linearity: that it starts here and you go through a track and if you do everything right, you will end up set for the rest of your life. Everybody who's spoken at TED has told us implicitly, or sometimes explicitly, a different story: that life is not linear; it's organic. We create our lives symbiotically as we explore our talents in relation to the circumstances they help to create for us. But, you know, we have become obsessed with this linear narrative. And probably the pinnacle for education is getting you to college. I think we are obsessed with getting people to college. Certain sorts of college. I don't mean you shouldn't go, but not everybody needs to go, or go now. Maybe they go later, not right away.
E shikoni, ka gjëra të tilla në edukim nga të cilat jemi të ngulfatur. Tani ju tregoj disa shembuj. Një nga shembujt është ideja e linearitetit, që fillon këtu, dhe ju ndiqni shtegun (edukimin nga fillimi në fund), dhe nëse bën gjithçka siç duhet, atëherë keni bërë zgjidhje për tërë jetën. Të gjithë ata që kanë folur në TED kanë thënë në mënyrë implicite, edhe nganjëherë eksplicite, një tregim tjetër, që jeta nuk është lineare, por është organike. Ne krijojmë në jetën tonë në mënyrë simbiotike derisa eksplorojmë talentet tona që janë në relacion me rrethanat që na ndihmojnë për të krijuar. Por ju e dini, ne jemi bërë obsesiv me këtë përshkrim linear. Mbase qëllimi kryesor i edukimit është për të arritur në kolegje. Mendoj se të gjithë ne jemi të obsesionuar për të dërguar njerëz në kolegj, lloje të ndryshme kolegjesh. Nuk them se nuk duhet shkuar në kolegj, por jo të gjithë kanë nevojë të shkojnë, dhe jo të gjithë kanë nevojë të shkojnë menjëherë. Ndoshta shkojnë më vonë, jo menjëherë.
And I was up in San Francisco a while ago doing a book signing. There was this guy buying a book, he was in his 30s. I said, "What do you do?" And he said, "I'm a fireman." I asked, "How long have you been a fireman?" "Always. I've always been a fireman." "Well, when did you decide?" He said, "As a kid. Actually, it was a problem for me at school, because at school, everybody wanted to be a fireman."
Në San Francisco isha ulur duke nëshkuar libra. Aty ishte një burrë duke blerë një libër, ishte në të 30-tat. Unë e pyeta, "Më se mirresh?" Ai u përgjigj, "Jam zjarrfikës." Dhe unë i thashë, "Sa kohë ka që je zjarrfikës?" Ai tha, "Gjithmonë, gjithmonë kam qenë zjarrfikës." Dhe unë e pyeta, "Po mirë, kur ke vendosur për këtë?" Ai tha, "Si fëmij." Ai tha, "Në fakt, ishte problem për mua në shkollë, sepse në shkollë, të gjithë donin të bëheshin zjarffikës."
(Laughter)
Ai tha, "Dhe unë doja të bëhesha zjarrfikës."
He said, "But I wanted to be a fireman." And he said, "When I got to the senior year of school, my teachers didn't take it seriously. This one teacher didn't take it seriously. He said I was throwing my life away if that's all I chose to do with it; that I should go to college, I should become a professional person, that I had great potential and I was wasting my talent to do that." He said, "It was humiliating. It was in front of the whole class and I felt dreadful. But it's what I wanted, and as soon as I left school, I applied to the fire service and I was accepted. You know, I was thinking about that guy recently, just a few minutes ago when you were speaking, about this teacher, because six months ago, I saved his life."
Dhe ai tha, "Kur arrita në vitin e fundit në shkollë, mësuesit mendonin se po tallesha. Një nga mësuesit nuk e mori seriozisht. Ai më thoshte se po rrënoja jetën nëse do të bëja vetëm atë se do të duhej të shkoja në kolegj, dhe të bëhesha profesionist që kisha potencial të madh dhe se po humbisja talentin nëse bëhesha i tillë." Dhe ai tha, "Ishte e turpshme sepse mësuesi m'i tha këto para të gjithë klasës, dhe unë u ndjeva i trembur. Por, ajo ishte çka unë desha, dhe posa kalova shkollën, aplikova për shërbimin e zjarrfikësve dhe u pranova." Dhe ai tha, "E di, së fundmi isha duke menduar për mësuesin, posa ti më fole unë fillova të mendoj për të. sepse para gjashtë muajsh
(Laughter)
Unë i shpëtova jetën atij" Të qeshura)
He said, "He was in a car wreck, and I pulled him out, gave him CPR, and I saved his wife's life as well." He said, "I think he thinks better of me now."
Ai tha, "Ai ishte në aksident veturash, e nxora nga aty, i dhash ndihmën e parë, i shpëtova jetën e gruas së tij poashtu." Ai tha, "Tani mendoj se ai mendon më mirë për mua."
(Laughter)
(Të qeshura)
(Applause)
(Aplauzë)
You know, to me, human communities depend upon a diversity of talent, not a singular conception of ability. And at the heart of our challenges --
E dini, për mua bashkësitë njerëzore varen nga diversiteti i talenteve. dhe jo nga një koncept i vetëm i një shkathtësie.
(Applause)
Dhe në zemër të sfidave tona -- (Aplauzë)
At the heart of the challenge is to reconstitute our sense of ability and of intelligence. This linearity thing is a problem.
Në zemër të sfidës është rekonstituimi i sensit të shkathtësive tona dhe inteligjencës. Kjo gjëja e linearitetit është problem.
When I arrived in L.A. about nine years ago, I came across a policy statement -- very well-intentioned -- which said, "College begins in kindergarten." No, it doesn't.
Kur arrita në L.A. rreth nëntë vite më parë, E pash një deklaratë të një rregulloreje që kishte qëllim të mirë, e cila thoshte, "Kolegji fillon në kindergarten" (Kopsht fëmijësh) No, nuk fillon
(Laughter)
(të qeshura)
It doesn't. If we had time, I could go into this, but we don't.
Nuk fillon. Sikur të kisha kohë do flisja në detaje për këtë, por s'kemi.
(Laughter)
(të qeshura)
Kindergarten begins in kindergarten.
Kindergarten fillon në Kindergarten.
(Laughter)
(të qeshura)
A friend of mine once said, "A three year-old is not half a six year-old."
Një mik imi njëherë tha, "E dini, një fëmij tre vjeç nuk është gjysma e një fëmiu gjashtë vjeç."
(Laughter)
(të qeshura)
(Applause)
(Aplauzë)
They're three.
është tre.
But as we just heard in this last session, there's such competition now to get into kindergarten -- to get to the right kindergarten -- that people are being interviewed for it at three. Kids sitting in front of unimpressed panels, you know, with their resumes --
Por ashtu siç dëgjuam në sesionin e fundit, tash ka një konkurrencë të madhe për t'u pranuar në kinderkarten, në kindergarten të duhur, saqë njerëzit po intervistohen për t'u pranuar në moshën 3 vjeç Fëmijë që ulen përball paneleve serioze, e dini, fëmijë me rezymetë e tyre
(Laughter)
(të qeshura)
Flicking through and saying, "What, this is it?"
duke u shfletuar nga panelet dhe duke thënë, "Vetëm kaq, kjo është e gjitha?"
(Laughter)
(të qeshura)
(Applause)
(Aplauzë)
"You've been around for 36 months, and this is it?"
Jeni lindur qe 36 muaj dhe vetëm kaq e keni rezymenë?"
(Laughter)
(të qeshura)
"You've achieved nothing -- commit.
"S'keni arritur asgjë. Fund.
(Laughter)
Paskeni çuar dëm 6 muaj duke pirë gji, me sa po shoh unë."
Spent the first six months breastfeeding, I can see."
(të qeshura)
(Laughter)
See, it's outrageous as a conception.
E shihni, është fyes si koncept, por i tërheq njerëzit.
The other big issue is conformity. We have built our education systems on the model of fast food. This is something Jamie Oliver talked about the other day. There are two models of quality assurance in catering. One is fast food, where everything is standardized. The other is like Zagat and Michelin restaurants, where everything is not standardized, they're customized to local circumstances. And we have sold ourselves into a fast-food model of education, and it's impoverishing our spirit and our energies as much as fast food is depleting our physical bodies.
çështja tjetër e madhe është konformiteti. Ne kemi ndërtuar sistemet tona të edukimit në model të "fast food". Jamie Oliver foli diç dje në lidhje me këtë. E dini, janë dy modele të sigurimit të cilësisë në zinxhirin e ushqimeve E para është "fast food" (ushqim i shpejtë, p.sh. hamburger) ku gjithçka është e standardizuar. Dhe tjetra është sikur restaurantet Zagat dhe Michelin, ku asgjë nuk është e standardizuar, por përshtaten për rrethanat lokale. Dhe ne kemi hedhur veten në modelin "fast food" të edukimit. Dhe ai po na varfëron shpirtin dhe energjinë tonë, po aq sa "fast food" po shterron trupin tonë.
(Applause)
(aplauzë)
We have to recognize a couple of things here. One is that human talent is tremendously diverse. People have very different aptitudes. I worked out recently that I was given a guitar as a kid at about the same time that Eric Clapton got his first guitar.
Mendoj se duhet konsideruar disa gjëra këtu. E para është që talenti njerëzor është skajshmërisht i ndryshëm Njerëzit kanë prirje të ndryshme Së mundmi u mendova që edhe mua më kishin dhënë një kitarë
(Laughter)
pothuaj në të njëjtën moshë sikur Eric Claptonit.
It worked out for Eric, that's all I'm saying.
E dini, funksionoi për Erikun, vetëm kaq them.
(Laughter)
(të qeshura)
In a way -- it did not for me. I could not get this thing to work no matter how often or how hard I blew into it. It just wouldn't work.
(Në njëfarë mënyre nuk funksionoi për mua. Nuk mund të luaja në të pavarsisht sa shpesh apo shumë i fryeja. Thjesht nuk punonnte.
(Laughter)
But it's not only about that. It's about passion. Often, people are good at things they don't really care for. It's about passion, and what excites our spirit and our energy. And if you're doing the thing that you love to do, that you're good at, time takes a different course entirely. My wife's just finished writing a novel, and I think it's a great book, but she disappears for hours on end. You know this, if you're doing something you love, an hour feels like five minutes. If you're doing something that doesn't resonate with your spirit, five minutes feels like an hour. And the reason so many people are opting out of education is because it doesn't feed their spirit, it doesn't feed their energy or their passion.
Kjo ska të bëj vetëm më përpjekjet. Ka të bëj me pasionin. Shpesh njerëzit janë të mirë në gjëra për të cilat vërtetë nuk brengosen Ka të bëj me pasionin dhe me atë që eksciton shpirtin dhe energjinë tonë. Dhe nëse jeni duke bërë atë që e doni, dhe në të cilën jeni të mirë atëherë koha merr nje kahje krejtësisht tjetër. Gruaja ime sapo ka përfunduar së shkruari një roman dhe unë mendoj se është një libër i mirë, por ajo zhdukej me orë duke e shkruar. E dini këtë, nëse bëni diçka që e doni, një orë duket sikur pesë minuta. Nëse bëni di;ka që nuk rezonon me shpirtin tuaj, pesë minuta duken sikur një orë. Dhe arsyeja pse shumë njerëz janë duke u larguar nga edukimi është sepse edukimi nuk u ushqen shpirtin, as energjinë dhe as pasionin.
So I think we have to change metaphors. We have to go from what is essentially an industrial model of education, a manufacturing model, which is based on linearity and conformity and batching people. We have to move to a model that is based more on principles of agriculture. We have to recognize that human flourishing is not a mechanical process; it's an organic process. And you cannot predict the outcome of human development. All you can do, like a farmer, is create the conditions under which they will begin to flourish.
Prandaj mendoj se duhet të ndryshojmë metaforat. Neve na duhet të kalojmë nga ajo që thjesht është sistem industrial i edukimit, model manufakturial, i cili është i bazuar në linearitet dhe konformitet dhe që grumbullon njerëz. Na duhet të kalojmë në një model që është i bazuar më shumë në parimet e agrikulturës. Na duhet të marrim parasysh se lulëzimi i njerëzve nuk është një proces mekanik, por është një proces organik. Nuk mund të parashikohet rezultati i zhvillimit të njerëzve; por e tëra që mund të bëhet është sikur bujku, që krijon parakushtet në të cilat ata fillojnë të lulëzojnë.
So when we look at reforming education and transforming it, it isn't like cloning a system. There are great ones, like KIPP's; it's a great system. There are many great models. It's about customizing to your circumstances and personalizing education to the people you're actually teaching. And doing that, I think, is the answer to the future because it's not about scaling a new solution; it's about creating a movement in education in which people develop their own solutions, but with external support based on a personalized curriculum.
Dhe kur shikojmë reformimin dhe transformimin e edukimit, nuk duhet konsideruar si një sistem klonimi. Ka mjaft modele sikur ai i KIPPs, është një sistem i shkëlqyer. Ka shumë modele të shkëlquera. Ka ta bëj me përshtatjen në rrethanat tuaja, dhe personalizimi i edukimit për njerëzit që jeni duke i edukuar. Mendoj, duke e bërë atë gjindet përgjigja për të ardhmen sepse s'ka të bëj me shkallëzimin e një solucioni të ri por ka të bëj me krijimin e një lëvizje në edukim në të cilin pastaj njerëzit bëjnë zgjidhjet e tyre, por me mbështetje nga jashtë bazuar në planprogram të personalizuar.
Now in this room, there are people who represent extraordinary resources in business, in multimedia, in the Internet. These technologies, combined with the extraordinary talents of teachers, provide an opportunity to revolutionize education. And I urge you to get involved in it because it's vital, not just to ourselves, but to the future of our children. But we have to change from the industrial model to an agricultural model, where each school can be flourishing tomorrow. That's where children experience life. Or at home, if that's what they choose, to be educated with their families or friends.
Tani, në këtë dhomë, ka njerëz që prezantojnë resurse të jashtëzakonshme në biznes multimedia dhe internet. Këto teknologji, në kombinim me talentet e jashtëzakonshme të mësuesve ofrojnë një mundësi për të bërë revolucion në edukim. Dhe unë ju kërkoj që të përfshiheni në të sepse është me rëndësi vitale, jo vetëm për ne, por për të ardhmen e fëmijëve tanë por, na duhet të ndryshojmë nga modeli industrial në atë agrikulturor, në të cilin secila shkollë mund të lulëzoj të nesërmen. Aty ku fëmijët jetojnë. Ose në shtëpi, nëse ata zgjedhin të edukohen me familjet apo miqtë.
There's been a lot of talk about dreams over the course of these few days. And I wanted to just very quickly -- I was very struck by Natalie Merchant's songs last night, recovering old poems. I wanted to read you a quick, very short poem from W. B. Yeats, who some of you may know. He wrote this to his love, Maud Gonne, and he was bewailing the fact that he couldn't really give her what he thought she wanted from him. And he says, "I've got something else, but it may not be for you."
Ka pasur shumë fjalime për ëndrrat gjatë ditëve të fundit. Dhe unë desha shumë shpejt -- U preka shumë nga këngët e NAtalie Merchant mbrëmë, rikthim i poemave të vjetra. Dhe unë deshta t'iu lexoj shpejt një poemë të shkurtër. nga ë.B Yeats, të cilin mbase disa nga ju e njihni. Ai shkroi këtë për të dashurën e vet Maud Gonne, dhe ai kishte parasysh faktin që ai mendonte që nuk mund t'i ipte asaj atë që ajo kërkonte nga ai Dhe ai thotë, "Unë kam diçka tjetër, por mund të mos jetë për ty."
He says this: "Had I the heavens' embroidered cloths, Enwrought with gold and silver light, The blue and the dim and the dark cloths Of night and light and the half-light, I would spread the cloths under your feet: But I, being poor, have only my dreams; I have spread my dreams under your feet; Tread softly because you tread on my dreams." And every day, everywhere, our children spread their dreams beneath our feet. And we should tread softly.
Ai thotë këtë: Sikur t'i kisha pëlhurat e qëndisura të qiellit, praruar me ar dhe dritë argjendi të kaltërta dhe zbehta dhe pëlhura të errëta nga nata dhe drita dhe gjysmë-drita, Do shtroja këto pëlhura nën këmbët tua; Por unë, meqë jam i varfër, kam vetëm ëndrrat dhe kam shtruar ëndrrat nën këmbët tua; shkel butësisht sepse po shkel në ëndrrat e mia." Dhe çdo ditë, çdokund fëmijët tonë shtrijnë ëndrrat e tyre nën këmbët tona Dhe ne duhet ecur butësisht.
Thank you.
Faleminderit.
(Applause)
(aplauzë)
Thank you very much.
(Applause)
Thank you.
(Applause)