Noor Inayat Khan was in the midst of a desperate escape. She had been imprisoned for her activities as an Allied spy, but with the help of a screwdriver and two other prisoners, she was back under the Parisian stars. As she began to run, her thoughts leapt to the whirlwind of events that had brought her here…
Noor Inayat Khan ruszyła do ucieczki. Trafiła do więzienia za szpiegowanie dla aliantów, ale wystarczył śrubokręt i pomoc dwóch więźniów aby Noor znowu ujrzała niebo nad Paryżem. Gdy zaczęła biec, nagle myślami wróciła to wydarzeń, które ją tu doprowadziły...
Born in Moscow in 1914 to an Indian Muslim father and an American mother, Noor was raised in a profoundly peaceful home. Her parents were Sufi pacifists, who put their faith in the power of music and compassion. They moved to Paris, where Noor studied child psychology and published children’s books. But all this changed with the advent of the Second World War. In May 1940, with the German army ready to occupy Paris, Noor and her brother were faced with a difficult choice. As pacifists, they believed that all disputes should be settled non-violently. But witnessing the devastation across Europe, they decided that standing on the sidelines was not an option.
Noor urodziła się w Moskwie w 1914 roku jako córka Amerykanki i muzułmanina z Indii. Wychowała się w niezwykle spokojnym domu. Jej rodzice byli pacyfistami z nurtu sufizmu, wierzącymi w moc muzyki i współczucia. Przeprowadzili się do Paryża, gdzie Noor studiowała psychologię dziecięcą i wydawała książki dla dzieci. Wszystko zmieniło się z wybuchem II Wojny Światowej. Kiedy niemiecka armia miała zająć Paryż w maju 1940 roku, Noor i jej brat stanęli przed trudną decyzją. Jako pacyfiści wierzyli, że konflikty trzeba rozwiązywać bez przemocy. Widząc jednak zniszczenia w całej Europie, zdecydowali, że nie mogą stać z boku i się przyglądać.
Traveling to England, Noor volunteered for the Women’s Auxiliary Air Force and trained as a radio operator. She immersed herself in wireless operations and Morse code– unaware that she was being monitored by a secret organization. The British Special Operations Executive was established to sabotage the Germans in Nazi-occupied countries. As a trained radio operator who knew Paris well and spoke fluent French, Noor was an attractive recruit. In her interview, she was warned that wireless operation was some of the most dangerous work in the intelligence field. Operators had to lug a conspicuous transmitter through enemy territory, and the clandestine agency couldn’t protect her if she was caught. Noor accepted her assignment immediately.
Noor wyjechała do Anglii, wstąpiła do WAAF, żeńskiej jednostki sił powietrznych, i została radiooperatorką. Zajęła się komunikacją bezprzewodową i alfabetem Morse'a, nie wiedząc, że obserwuje ją pewna tajna organizacja. Kierownictwo Operacji Specjalnych Wielkiej Brytanii powstało po to, aby sabotować działania nazistów w okupowanych krajach. Noor dobrze znała Paryż, była wyszkoloną radiooperatorką, i płynnie mówiła po francusku, więc była idealnym rekrutem. Ostrzegano ją podczas rozmowy kwalifikacyjnej, że komunikacja bezprzewodowa to jedno z najniebezpieczniejszych zadań wywiadu. Operatorzy wnosili na terytorium wroga nadajnik, a tajne służby nie mogły im pomóc, gdyby ich złapano. Noor bez wahania przyjęła zadanie.
While she was determined to take her pacifist principles as far as possible, Noor had to learn the art of espionage. She learned how to contact intelligence networks, pick a lock, resist interrogation and fire a gun. In June 1943 she landed in Angers, south of Paris, and made her way to the city armed with a false passport, a pistol and a few French francs. But her network was compromised. Within a week of her deployment, all her fellow agents were arrested, and Noor was called home.
Jeśli tylko było to możliwe, chciała zachować zasady pacyfizmu, ale musiała nauczyć się też sztuki wywiadowczej. Nauczyła się kontaktować z siatką wywiadu, otwierać zamki wytrychem, nie zdradzić tajemnic podczas śledztwa i strzelać z broni. W czerwcu 1943 roku wylądowała w Angers, położonym na południe od Paryża, i udała się do miasta uzbrojona w fałszywy paszport, pistolet i trochę francuskich franków. Niestety jej zespół został rozpracowany. W ciągu tygodnia od jej przyjazdu, jej współpracowników aresztowano, a ona miała wrócić do Anglii.
She convinced her supervisors to let her stay– which meant doing the work of six radio operators singlehandedly. Over the following months, she tracked and transported supplies to the French resistance, sent reports of Nazi activity back to London and arranged safe passage for allied soldiers. This work was essential to building the French resistance and Allied intelligence networks– and, ultimately, ending the war.
Noor przekonała przełożonych, aby pozwolili jej zostać, co oznaczało, że sama wykonywała pracę sześciu operatorów. Przez następne miesiące Noor namierzała i transportowała zaopatrzenie dla francuskiego ruchu oporu, wysyłała do Londynu raporty o działaniach nazistów i organizowała bezpieczne przejścia dla alianckich żołnierzy. Jej praca była kluczowa dla zbudowania ruchu oporu we Francji, siatki wywiadu alianckiego i ostatecznie zakończenia wojny. Jej jedyną bronią był szybki umysł i charyzma,
Protected only by her quick thinking and charisma, she frequently talked her way out of questioning. When the Gestapo searched her on the train, she gave them a casual tour of her “film projector.” When an officer spotted her hanging her aerial, she chatted about her passion for listening to music on the radio– and charmed him into helping her set up the cable. In her entire four month tenure, her sharp wits and stealth never failed her. But her charm had inspired lethal jealousy. In October 1943, the sister of a colleague, in love with an agent that loved Noor, sold her address to the Gestapo.
które często pomagały jej wykręcić się z przesłuchań. Kiedy raz Gestapo przeszukiwało Noor w pociągu, ona jakby nigdy nic wyjaśniła jak działa jej "projektor filmowy". Gdy innym razem jakiś oficer zauważył, jak instaluje antenę, Noor zaczęła opowiadać o tym, jak uwielbia słuchać muzyki przez radio i tak go zauroczyła, że pomógł jej założyć antenę. Przez cztery miesięce pracy jej bystry umysł i ostrożność nigdy jej nie zawiodły. Jej urok wywołał jednak też zawiść. W październiku 1943 roku siostra jej współpracownika, zakochana w agencie, który kochał Noor, sprzedała jej adres Gestapo.
Noor refused to give away any information, focusing instead on her escape. Secreting a screwdriver away from the guards, they were able to loosen a skylight and slip out into the night. But just as the prisoners began to run for their lives, an air raid siren alerted her captors. Noor was caught once again and sent to a German prison. Then, on to Dachau concentration camp.
Noor nie zdradziła żadnych informacji i skupiła się na ucieczce. Podkradła strażnikom śrubokręt i otworzyła nim okno w dachu, przez które wyślizgnęła się nocą. Jednak gdy więźniowie zacieli uciekać, syrena przeciwlotnicza zaalarmowała strażników o ich ucieczce. Noor ponownie została złapana i trafiła do niemieckiego więzienia, a później do obozu koncentracyjnego w Dachau.
Despite being tortured, deprived and isolated, Noor gave nothing away. In the moments before her execution she is thought to have shouted “Liberté!” Since her heroic sacrifice, Noor has been honoured as a hero who waged secret battles behind enemy lines– paving the way for freedom without ever taking a life.
Mimo tortur, poniżenia i izolacji Noor niczego nie wyjawiła. Przed swoją egzekucją podobno krzyczała: "Liberté!". Za to wielkie poświęcenie Noor została upamiętniona jako bohaterka, która toczyła ukryte bitwy na terenie wroga, torując drogę do wolności i nie pozbawiając przy tym nikogo życia.