(Singing) I am an endangered species
(Cântând) Sunt o specie pe cale de dispariție,
(Applause and cheers)
(Aplauze și ovații)
But I sing no victim song.
Dar nu îmi plâng de milă.
I am a woman.
Sunt femeie.
I am an artist.
Sunt o artistă.
And I know where my voice ... belongs.
Și îmi dau voce ființei prin cântec.
(Applause and cheers)
(Aplauze și ovații)
Now, you might have heard me sing that song. It was September 12th, 2022, right after Amy Poehler and Seth Meyers said, "And the winner is, Sheryl Lee Ralph!" What!? I had just won the Emmy Award for Best Supporting Actress in a comedy for my role as Mrs. Barbara Howard on your favorite TV show, "Abbott Elementary."
Probabil m-ați auzit deja cântând acest cântec. A fost în 12 septembrie, 2022, imediat după ce Amy Poehler și Set Meyers au anunțat: „Iar câștigătorul este Sheryl Lee Ralph!” Poftim? Tocmai câștigasem Premiul Emmy pentru cea mai bună actriță în rol secundar într-o comedie pentru rolul interpretat ca Barbara Howard în serialul vostru TV preferat, „Școala Abbott.”
(Cheers)
(Ovații)
Oh, yes. And I was shocked. As the children would say, shooketh into disbelief. Oh, my goodness, it was my first time at the Emmys and I won. Yes! And I got to tell you, in that moment, I was so stunned into disbelief that I don't know how I got up on the stage. There I was, just listening to that roar of applause. Mm mm mm. And my whole career flashed right there in front of me. Starting with 19-year-old Sheryl Lee in her first movie being directed by the great Sidney Poitier. Oh, yeah, you can clap that.
Oh, da! Am fost șocată. Cum ar zice copiii: șo-șocată de nu-mi venea să cred. Doamne, am fost propusă pentru prima dată la Emmy și am câștigat. Da! Trebuie să vă zic că, în acel moment, am fost uimită până peste poate, încât nu știu cum am ajuns pe scenă. Eram acolo și ascultam acel ropot de aplauze. Mm mm mm. Întreaga mea carieră s-a derulat atunci în fața mea. Numita Sheryl Lee joacă primul ei rol la vârsta de 19 ani, într-un film regizat de celebrul Sidney Poitier. Da, da, puteți aplauda.
(Applause)
(Aplauze)
Followed by ten years of “no” after “no” after “no.” Before the next film role came about. But I filled in that time with TV and more "nos" and more rejection until I made it big on Broadway in what has become the iconic musical of the '80s, because I say so,
Urmează 10 ani de răspunsuri negative: „nu”, „nu” și iarăși „nu”. Ca mai apoi să mi se propună următorul rol. În acea perioadă mă uitam mult la TV și primeam refuzuri de peste tot, până când am dat marea lovitură pe Broadway, într-o piesă care a devenit un musical emblematic al anilor ’80, așa cum îl consider eu,
(Laughter)
(Râsete)
"Dreamgirls."
,,Dreamgirls.”
(Applause)
(Aplauze)
And boy, did I learn a lot of life lessons there. And I mean, after so many moments of doubt, disbelief, there I was, on that Emmy stage, with this huge sign in front of me flashing "Stop now," "Stop now," "Stop now." And I started to think, “My God, what if I had stopped after all of those ‘nos?’ What if I had stopped after all of those moments of feeling defeated? What if I had stopped?" I wouldn't be standing there for that golden moment.
Atunci am avut ocazia să învăț multe lecții de viață. După nenumărate momente de incertitudine, de neîncredere, mă aflam acolo, pe scena decernării Emmy, cu o pancartă uriașă fluturând în fața mea: „Oprește-te acum”, „Oprește-te acum,” „Oprește-te acum.” Și m-am gândit: „Doamne, ce-ar fi fost de-aș fi renunțat după toate acele refuzuri? Ce-ar fi fost dacă mă opream după toate acele momente de respingere? Ce-ar fi fost dacă renunțam?” Nu mai eram pe scena aceea atunci, ca să mă bucur de un moment glorios.
But right now, many of us, we are feeling ... deeply challenged trying to hold on and believe in ourselves, and I do not mean in a toxic way. I am talking about a way that comes from confidence, the kind of confidence that can keep us moving forward when we are feeling like we are carrying the weight of the pandemic, trying to figure out all of this political division, fighting all of the mental, physical, social violence in our homes, in our communities, to climate change, social media. It's a lot. Making it hard to believe in the goodness in the world. And harder still to believe in the goodness of ourselves. This is a rough time, people, and our mental health is suffering. We all need a checkup from the neck up.
Însă chiar acum, mulți dintre noi ne simțim puși la încercare, încercând să o scoatem la capăt și să avem încredere în noi înșine, și nu o luați în nume de rău. Mă refer la cum trebuie să avem încredere în noi, încrederea care ne împinge înainte atunci când ne simțim de parcă am căra cu noi povara pandemiei, încercând să înțelegem toată această diviziune politică, luptând contra violenței sociale, psihice și fizice în căminele noastre, în comunitățile noastre, schimbările climatice, social media. E foarte mult. E greu să mai credem în binele din lume. Și chiar și mai greu să credem în binele din noi. Oameni buni, trăim vremuri grele, iar sănătatea noastră mintală suferă. Cu toții avem nevoie de un consult de la gât în sus.
(Laughter)
(Râsete)
And I don't mean -- yeah, it's OK. You feel me, thank you.
Nu vreau să spun că... Mă înțelegeți, mulțumesc.
(Applause)
(Aplauze)
And I don't mean just medicine. I actually mean reframing our thinking of our ability to believe in ourselves.
Nu mă refer doar din punct de vedere medical. Mă refer la schimbarea modului nostru de gândire, a capacității noastre de a avea încredere în noi.
Now I know, you see me on TV, in magazines, on movie screens, and you might be thinking to yourself, "What does she know about struggling to believe in herself?" Well, let me tell you something. I do not look like my journey.
Desigur, știu, mă vedeți la TV, în reviste, pe ecranele de cinema, și probabil că vă gândiți: „De unde are asta habar despre cum e să te lupți cu încrederea de sine?” Hai să vă spun ceva. Eu nu semăn cu succesul meu.
(Laughter)
(Râsete)
(Applause)
(Aplauze)
Oh, I've been through a few things. And the struggle is real. But I have learned something in my life. That there are three things that we all must do in order to believe in ourselves.
Am experimentat câteva lucruri. Și efortul este real. Însă am învățat ceva în viață. Există trei lucruri pe care trebuie să le facem cu toții, pentru a dobândi capacitatea de a crede în noi înșine.
Number one. First, we need to see ourselves. I mean, really, truly, deeply see ourselves for who and what we are in order to believe in ourselves. I’m a child of the ’60s, and that was hard. Oh. In the third grade, I tested out of public school into a fancy private school where the only Black person I saw every day was the one who looked back at me in the mirror. I was by myself, and I was all alone. And the things that were said to me, and I'm not talking about just the kids, but the adults, too. And when I would come home from school crying the ugly cry, my immigrant Jamaican mother would sit me down in front of the mirror and ask me, "Do you see an N-word? Do you see a liar? Do you see a big-lip monkey? No! So dry your eyes. And when you go back to school, remember, you are rubber, they are glue. And every ignorant thing they say about you bounces off of you and sticks to them."
Numărul unu: E nevoie să ne analizăm personal. Sincer, cu adevărat, să ne vedem pe noi înșine așa cum suntem în realitate, pentru a putea avea încredere în abilitățile noastre. Sunt născută în anii ’60 și a fost o perioadă grea. Oh. În clasa a III-a, m-am transferat dintr-o școală publică într-o școală privată de fițe, unde singura persoană de culoare pe care o vedeam zilnic era cea care mă privea înapoi din oglindă. Eram singură, totalmente singură. Să nu mai zic despre ce mi se spunea, și nu mă refer doar la copii, ci și la adulți. Când ajungeam acasă de la școală, plângând cu fața desfigurată de durere, mama mea, imigrantă jamaicană, mă așeza în fața oglinzii și mă întreba: „Vezi o persoană de culoare? Vezi o mincinoasă? Vezi o maimuță cu buze țuguiate? Nu! Așa că șterge-ți lacrimile. Când te întorci la școală, ține minte: ei zic, ei aud. Tot ceea ce spun despre tine este o reflexie a lor înșiși.”
(Applause)
(Aplauze)
And I believed her. And it didn't hurt. So much. Because I believed.
Și eu i-am dat crezare. Și, de atunci, nu mi-a mai păsat. Așa de mult. Pentru că vorbele ei m-au convins.
Number two. We've got to think. Think about ourselves in order to believe in ourselves. Growing up, my dad had a sign on his desk. And it said, "Think." "Think." Oh, I did not know how valuable and powerful the simple act of thinking was until I came back to Hollywood from my triumphant run on Broadway, and I had this meeting with a big studio Hollywood casting director. Oh, I was so excited. I walked in and he looked at me and he said, "Hm. Everybody knows you're a beautiful, talented Black girl. But what do I do with a beautiful, talented Black girl? Do I put you in a movie with Tom Cruise? Does he kiss you? Ugh. Who goes to see that movie?"
Numărul doi: Trebuie să gândim. Să gândim autentic pentru a crede în noi înșine. Tatăl meu avea pe biroul său un semn pe care scria: „Gândește!” „Gândește.” Nu mi-am dat seama cât de valoros și de puternic este simplul fapt de a gândi, până când m-am reîntors la Hollywood, după succesul răsunător de pe Broadway, și m-am întâlnit cu un faimos director de casting de la Hollywood. Eram foarte entuziasmată. Am intrat, el s-a uitat la mine și a zis: „Hm. Toată lumea știe că ești o fată de culoare frumușică și talentată. Dar ce să fac eu cu o fată de culoare frumușică și talentată? Să te plasez într-un film cu Tom Cruise? Iar el să te sărute? Vai! Cine se va uita la acel film?”
(Laughs)
(Râde)
I could not believe that that man had just said that to me, to my face. And he hurt me. He hurt me so deeply, I was actually thinking about quitting. Until ... I started to think. And I thought about what he said. He said that everybody knew that I was a beautiful, talented Black girl.
Nu mi-a venit să cred că îmi spusese asta în față. Și asta m-a durut. M-a jignit atât de profund, că mă gândeam să renunț. Până când... am început să mă gândesc. M-am gândit la ceea ce mi-a spus. Mi-a zis că toată lumea știe că sunt o fată de culoare frumușică și talentată.
(Laughter)
(Râsete)
(Cheers and applause)
(Ovații și aplauze)
And that I deserve to be cast in movies with the likes of Tom Cruise, and he should kiss me.
Că merit să joc în filme, alături de actori precum Tom Cruise, care mă va săruta.
(Applause)
(Aplauze)
(Laughs)
(Râde)
So what was meant to break me did not break me, it built me up. I believed that man, I believed what he said. And I walked out of there giving myself permission to take up space in Hollywood, knowing that I belonged there no matter what anybody thought about me.
Ceva ce putea să mă intimideze, de fapt mi-a întărit încrederea. I-am dat crezare acelui om, am crezut ceea ce mi-a spus. Am țintit mai departe, încrezătoare în mine, spre Hollywood, convinsă că acolo e locul meu, indiferent de ce ar crede ceilalți despre mine!
(Cheers and applause)
(Ovații și aplauze)
Thirdly. We've got to act like we believe in ourselves. Oh, yeah. Because when we believe in ourselves and act on it, we create possibilities that never would have been possible had we not just believed. OK, so I will tell you another story. I will never forget walking into one of those crowded Hollywood rooms, and I see Harry Thomason, producer Harry Thomason, who is married to Linda Bloodworth-Thomason, writer, creator of the series "Designing Women." I walk right up to Harry and I say, "How can it be, that after all of these years Anthony has not had a relationship with a Black woman? After all, the show takes place in Atlanta, Georgia."
În al treilea rând: Trebuie să ne comportăm astfel încât să reflectăm încrederea în noi înșine. Oh, da! Atunci când avem încredere în noi și ne comportăm ca atare, creăm oportunități care nu s-ar fi concretizat niciodată dacă nu am fi crezut asta. Să vă mai povestesc ceva. Nu voi uita momentul când am pășit într-o încăpere aglomerată din Hollywood și l-am văzut pe Harry Thomason, regizorul Harry Thomason, care e căsătorit cu Linda Bloodworth-Thomason, scriitoare, autoare a seriilor ,,Designing Women”. Am mers țintă la Harry și l-am întrebat: „Cum e posibil, după atâția ani, ca Anthony să nu fi avut o relație cu o femeie de culoare? La urma urmei, spectacolul are loc în Atlanta, Georgia.”
(Laughter)
(Râsete)
He looked at me, took a step back and said, "Who are you?" I said, "I'm Sheryl Lee Ralph." And he said, "OK. Have your people call my people and we will see what we can do."
M-a privit, a dat un pas înapoi, m-a întrebat: „Tu cine ești?” I-am răspuns: „Sunt Sheryl Lee Ralph.” Mi-a zis: „OK. Oamenii tăi să îi sune pe ai mei și vedem ce putem să facem.”
And guess what happened?
Ghiciți ce s-a întâmplat?
(Laughter)
(Râsete)
I got cast as Etienne Toussaint Bouvier, Las Vegas showgirl turned Anthony's wife for the final season of "Designing Women."
Am primit rolul Etienne Toussaint Bouvier, animatoarea din Las Vegas care devine soția lui Anthony în ultimul episod al „Designing Women”.
(Cheers and applause)
(Ovații și aplauze)
Oh, yeah.
Oh, da!
Against all odds, once again, I gave myself permission to take up space, believing that I belonged. I believed that if Sheryl Lee did the work of honing her craft, building solid relationships and stayed ready so she didn't have to get ready, anything was possible. Heck, winning an Emmy. A Grammy. An Oscar. A Tony. EGOT it, baby.
Contrar tuturor așteptărilor, am avut îndrăzneala să merg înainte, fiind ferm convinsă că acolo e locul meu. Știam că, dacă îmi dau tot interesul să-mi perfecționez munca și să construiesc relații solide, gata întotdeauna de a mă implica, orice este posibil. Să câștig un Emmy. Un Grammy. Un Oscar. Un Tony. EGOT, toate cele patru premii!
(Cheering)
(Urale)
So ... When you leave this room today, I challenge all of you to start a meaningful practice of looking in the mirror and loving what you see. Believe in what you see.
Așadar, acum când plecați din sala aceasta, vă provoc să începeți un exercițiu practic și să vă priviți în oglindă, să iubiți ceea ce vedeți acolo. Să aveți încredere în ceea ce vedeți acolo.
If you can't love it, then respect it. And if you can't respect it, then encourage it. If you can't encourage it, empower it. And if you can't empower it, please be kind to it.
Dacă nu iubiți acea imagine, atunci respectați-o! Dacă n-o puteți respecta, atunci încurajați-o! Dacă nu o puteți încuraja, atunci responsabilizați-o! Iar dacă nu o puteți responsabiliza, vă rog fiți îngăduitori cu ea.
(Applause)
(Aplauze)
The greatest relationship, the greatest one you will ever have is with yourself. Believe me. Have faith in yourself. Believing that faith can make broken wings fly. And we deserve to soar. Remember, maybe one of these days when you pass the mirror and you catch a glimpse of yourself, remember, I told you this. That is what believing looks like. And don't you ever, ever, ever give up on you.
Cea mai grozavă relație, cea mai importantă relație pe care o puteți avea vreodată este cu voi înșivă. Credeți-mă! Aveți încredere în voi! Speranța poate face posibil zborul cu aripile frânte. Merităm să zburăm spre noi culmi. Nu uitați, poate că într-una din zile, când treceți pe lângă oglindă și vă vedeți acolo, amintiți-vă că eu v-am spus toate astea. Asta înseamnă să aveți încredere în voi. Să nu îndrăzniți niciodată, dar niciodată, să renunțați la cine sunteți.
I am Sheryl Lee Ralph, and I love you just the way you are.
Sunt Sheryl Lee Ralph și vă iubesc exact așa cum sunteți.
(Singing) Believe in yourself
(Cântând) Crede în tine
As I believe in you
Așa cum și eu cred în tine.
Thank you.
Mulțumesc.
(Cheers and applause)
(Ovații și Aplauze)