(Τραγουδώντας) Είμαι είδος υπό εξαφάνιση
(Singing) I am an endangered species
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Applause and cheers)
Αλλά δεν τραγουδάω το τραγούδι του θύματος.
But I sing no victim song.
Είμαι γυναίκα.
I am a woman.
Είμαι καλλιτέχνιδα.
I am an artist.
Και ξέρω πού η φωνή μου... ανήκει.
And I know where my voice ... belongs.
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Applause and cheers)
Μπορεί να με έχετε ακούσει να τραγουδάω αυτό το τραγούδι. Ήταν 12 Σεπτεμβρίου, 2022, η Έιμι Πόλερ και ο Σεθ Μάιερς είχαν μόλις πει, «Και η νικήτρια είναι, η Σέριλ Λι Ραλφ!» Τι; Είχα μόλις κερδίσει το βραβείο Έμμυ για τον Β’ Γυναικείο ρόλο σε κωμωδία για τον ρόλο μου ως Κυρία Μπάρμπαρα Χάουαρντ στην αγαπημένη σας τηλεοπτική σειρά «Abbott Elementary».
Now, you might have heard me sing that song. It was September 12th, 2022, right after Amy Poehler and Seth Meyers said, "And the winner is, Sheryl Lee Ralph!" What!? I had just won the Emmy Award for Best Supporting Actress in a comedy for my role as Mrs. Barbara Howard on your favorite TV show, "Abbott Elementary."
(Επευφημίες)
(Cheers)
Ω ναι. Και ήμουν σοκαρισμένη. Όπως θα έλεγαν τα παιδιά, τρελάθηκα από την δυσπιστία. Θεέ μου, ήταν η πρώτη μου φορά στα Έμμυ και κέρδισα. Ναι! Και πρέπει να σας πω, εκείνη τη στιγμή, ήμουν τόσο δύσπιστη από το σοκ που δεν ξέρω πώς ανέβηκα στη σκηνή. Να ’μουν εκεί, απλά άκουγα το βουητό του χειροκροτήματος. Μμ μμ μμ. Και ακριβώς εκεί πέρασε όλη η καριέρα μου μπροστά απ′ τα μάτια μου. Ξεκινώντας με τη δεκαεννιάχρονη Σέριλ Λι στην πρώτη της ταινία σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Σίντνεϊ Πουατιέ. Ναι ναι, μπορείτε να το χειροκροτήσετε αυτό.
Oh, yes. And I was shocked. As the children would say, shooketh into disbelief. Oh, my goodness, it was my first time at the Emmys and I won. Yes! And I got to tell you, in that moment, I was so stunned into disbelief that I don't know how I got up on the stage. There I was, just listening to that roar of applause. Mm mm mm. And my whole career flashed right there in front of me. Starting with 19-year-old Sheryl Lee in her first movie being directed by the great Sidney Poitier. Oh, yeah, you can clap that.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Το οποίο ακολούθησαν 10 χρόνια από το ένα «όχι» μετά το άλλο. Μέχρι να έρθει ο επόμενος κινηματογραφικός ρόλος. Αλλά γέμισα αυτόν τον χρόνο με τηλεόραση και περισσότερα «όχι» και περισσότερη απόρριψη μέχρι που τα κατάφερα στο Μπρόντγουεϊ σε αυτό που έχει γίνει το εμβληματικό μιούζικαλ της δεκαετίας του ’80, επειδή το λέω εγώ,
Followed by ten years of “no” after “no” after “no.” Before the next film role came about. But I filled in that time with TV and more "nos" and more rejection until I made it big on Broadway in what has become the iconic musical of the '80s, because I say so,
(Γέλια)
(Laughter)
«Dreamgirls».
"Dreamgirls."
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Και πήρα πολλά μαθήματα εκεί. Θέλω να πω, μετά από τόσες στιγμές αμφιβολίας, δυσπιστίας, βρισκόμουν εκεί, στη σκηνή των Έμμυ, με μια τεράστια πινακίδα μπροστά μου να αναβοσβήνει «Σταμάτα τώρα», «Σταμάτα τώρα», «Σταμάτα τώρα», Και άρχισα να σκέφτομαι, «Θεέ μου, κι αν είχα σταματήσει μετά από όλα αυτά τα όχι; Κι αν είχα σταματήσει μετά από όλες αυτές τις στιγμές που ένιωσα ηττημένη; Κι αν είχα σταματήσει;» Δεν θα στεκόμουν εκεί για εκείνη τη χρυσή στιγμή.
And boy, did I learn a lot of life lessons there. And I mean, after so many moments of doubt, disbelief, there I was, on that Emmy stage, with this huge sign in front of me flashing "Stop now," "Stop now," "Stop now." And I started to think, “My God, what if I had stopped after all of those ‘nos?’ What if I had stopped after all of those moments of feeling defeated? What if I had stopped?" I wouldn't be standing there for that golden moment.
Αλλά τώρα, πολλοί από εμάς βρισκόμαστε αντιμέτωποι... με μια μεγάλη πρόκληση προσπαθώντας να κρατηθούμε και να πιστέψουμε στον εαυτό μας, και δεν εννοώ με τοξικό τρόπο. Μιλάω για έναν τρόπο που έρχεται από την αυτοπεποίθηση, αυτή την αυτοπεποίθηση που μπορεί να μας κάνει να συνεχίζουμε όταν νιώθουμε ότι κουβαλάμε το βάρος της πανδημίας, προσπαθώντας να καταλάβουμε όλον αυτόν τον πολιτικό διχασμό, καταπολεμώντας όλη την ψυχική, σωματική, κοινωνική βία στα σπίτια μας, στις κοινότητές μας, ως την κλιματική αλλαγή, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι πολύ. Το κάνει δύσκολο να πιστέψουμε στην καλοσύνη του κόσμου. Και ακόμα πιο δύσκολο να πιστέψουμε στη δικιά μας καλοσύνη. Είναι δύσκολοι καιροί και η ψυχική μας υγεία υποφέρει. Χρειαζόμαστε όλοι ένα τσεκ απ από τον λαιμό και πάνω.
But right now, many of us, we are feeling ... deeply challenged trying to hold on and believe in ourselves, and I do not mean in a toxic way. I am talking about a way that comes from confidence, the kind of confidence that can keep us moving forward when we are feeling like we are carrying the weight of the pandemic, trying to figure out all of this political division, fighting all of the mental, physical, social violence in our homes, in our communities, to climate change, social media. It's a lot. Making it hard to believe in the goodness in the world. And harder still to believe in the goodness of ourselves. This is a rough time, people, and our mental health is suffering. We all need a checkup from the neck up.
(Γέλια)
(Laughter)
Και δεν εννοώ -- ναι, εντάξει. Με νιώθετε, ευχαριστώ.
And I don't mean -- yeah, it's OK. You feel me, thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Και δεν εννοώ απλώς φάρμακα. Εννοώ να αναδιαμορφώσουμε τη σκέψη μας για τη δυνατότητά μας να πιστέψουμε στον εαυτό μας.
And I don't mean just medicine. I actually mean reframing our thinking of our ability to believe in ourselves.
Ξέρω, με βλέπετε στην τηλεόραση, στα περιοδικά στις οθόνες του κινηματογράφου, και μπορεί να σκέφτεστε, «Τι ξέρει αυτή από δυσκολία να πιστέψει στον εαυτό της;» Αφήστε με λοιπόν να σας πω κάτι. Δεν φαίνεται πάνω μου η πορεία μου.
Now I know, you see me on TV, in magazines, on movie screens, and you might be thinking to yourself, "What does she know about struggling to believe in herself?" Well, let me tell you something. I do not look like my journey.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Όντως έχω περάσει κάποια πράγματα. Και οι δυσκολίες ήταν πραγματικές. Αλλά έμαθα κάτι στη ζωή μου. Ότι υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει όλοι να κάνουμε ώστε να πιστέψουμε στον εαυτό μας.
Oh, I've been through a few things. And the struggle is real. But I have learned something in my life. That there are three things that we all must do in order to believe in ourselves.
Νούμερο ένα. Πρώτα, πρέπει να δούμε τον εαυτό μας. Θέλω να πω, πραγματικά, αληθινά, να δούμε βαθιά τον εαυτό μας για αυτό που είμαστε έτσι ώστε να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Είμαι παιδί του 60, και αυτό ήταν δύσκολο. Ουφ. Στην τρίτη τάξη, πήγα από ένα δημόσιο σχολείο σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο όπου το μόνο μαύρο άτομο που έβλεπα καθημερινά ήταν αυτό που με κοιτούσε στον καθρέφτη. Ήμουν ολομόναχη. Και τα πράγματα που μου έλεγαν, και δε λέω μόνο για τα παιδιά, αλλά και τους ενήλικες. Και όταν γυρνούσα σπίτι απ′ το σχολείο κλαίγοντας, η μετανάστρια Τζαμαϊκανή μητέρα μου με έβαζε να κάτσω μπροστά απ′ τον καθρέφτη και με ρώταγε, «Βλέπεις μια λέξη από Ν; Βλέπεις μια ψεύτρα; Βλέπεις μια μαϊμού με μεγάλα χείλη; Όχι! Γι′ αυτό στέγνωσε τα μάτια σου. Και όταν πας πίσω στο σχολείο, θυμήσου, εσύ είσαι λάστιχο, αυτοί είναι κόλλα. Και κάθε ανίδεο πράγμα που λένε για σένα αναπηδά από πάνω σου και κολλάει σ′ αυτούς».
Number one. First, we need to see ourselves. I mean, really, truly, deeply see ourselves for who and what we are in order to believe in ourselves. I’m a child of the ’60s, and that was hard. Oh. In the third grade, I tested out of public school into a fancy private school where the only Black person I saw every day was the one who looked back at me in the mirror. I was by myself, and I was all alone. And the things that were said to me, and I'm not talking about just the kids, but the adults, too. And when I would come home from school crying the ugly cry, my immigrant Jamaican mother would sit me down in front of the mirror and ask me, "Do you see an N-word? Do you see a liar? Do you see a big-lip monkey? No! So dry your eyes. And when you go back to school, remember, you are rubber, they are glue. And every ignorant thing they say about you bounces off of you and sticks to them."
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Και την πίστεψα. Και δεν με πονούσε. Τόσο πολύ. Γιατί πίστευα.
And I believed her. And it didn't hurt. So much. Because I believed.
Νούμερο δύο. Πρέπει να σκεφτούμε. Να σκεφτούμε τον εαυτό μας ώστε να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Μεγαλώνοντας, ο μπαμπάς μου είχε ένα ταμπελάκι στο γραφείο του. Και έλεγε, «Σκέψου». «Σκέψου». Δεν ήξερα πόσο χρήσιμη και ισχυρή ήταν απλά η σκέψη μέχρι που γύρισα στο Χόλιγουντ από τη θριαμβευτική πορεία μου στο Μπρόντγουεϊ και είχα μια συνάντηση με έναν διευθυντή μεγάλου στούντιο κάστινγκ του Χόλιγουντ. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη. Μπήκα μέσα και με κοίταξε και είπε, «Χμ. Όλοι ξέρουν ότι είσαι ένα όμορφο, ταλαντούχο μαύρο κορίτσι. Αλλά τι να κάνω με ένα όμορφο, ταλαντούχο μαύρο κορίτσι; Να σε βάλω σε ταινία με τον Τομ Κρουζ; Σε φιλάει; Ουφ. Ποιος θα τη δει αυτήν την ταινία;»
Number two. We've got to think. Think about ourselves in order to believe in ourselves. Growing up, my dad had a sign on his desk. And it said, "Think." "Think." Oh, I did not know how valuable and powerful the simple act of thinking was until I came back to Hollywood from my triumphant run on Broadway, and I had this meeting with a big studio Hollywood casting director. Oh, I was so excited. I walked in and he looked at me and he said, "Hm. Everybody knows you're a beautiful, talented Black girl. But what do I do with a beautiful, talented Black girl? Do I put you in a movie with Tom Cruise? Does he kiss you? Ugh. Who goes to see that movie?"
(Γέλια)
(Laughs)
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτός ο άντρας μου το είπε αυτό κατάμουτρα. Και με πλήγωσε. Με πλήγωσε τόσο βαθιά, που σκεφτόμουν όντως να τα παρατήσω. Μέχρι που... άρχισα να σκέφτομαι. Και σκέφτηκα αυτό που είπε. Είπε ότι όλοι ήξεραν ότι ήμουν ένα όμορφο, ταλαντούχο μαύρο κορίτσι.
I could not believe that that man had just said that to me, to my face. And he hurt me. He hurt me so deeply, I was actually thinking about quitting. Until ... I started to think. And I thought about what he said. He said that everybody knew that I was a beautiful, talented Black girl.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Cheers and applause)
Και ότι αξίζω να παίξω σε ταινίες με ηθοποιούς σαν τον Τομ Κρουζ, και ότι πρέπει να με φιλήσει.
And that I deserve to be cast in movies with the likes of Tom Cruise, and he should kiss me.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
(Γέλια)
(Laughs)
Οπότε αυτό που θα έπρεπε να με διαλύσει δεν με διέλυσε, με ανέβασε. Τον πίστεψα αυτόν τον άντρα, πίστεψα αυτό που είπε. Και έφυγα από εκεί δίνοντας μου την άδεια να καταλάβω χώρο στον Χόλιγουντ, γνωρίζοντας ότι άνηκα εκεί ανεξάρτητα από το τι πίστευε ο καθένας για μένα.
So what was meant to break me did not break me, it built me up. I believed that man, I believed what he said. And I walked out of there giving myself permission to take up space in Hollywood, knowing that I belonged there no matter what anybody thought about me.
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Cheers and applause)
Τρίτον. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να πιστεύουμε στον εαυτό μας. Ω ναι. Γιατί όταν πιστεύουμε στον εαυτό μας και πράττουμε ανάλογα, δημιουργούμε δυνατότητες που δεν θα ήταν ποτέ δυνατές εάν δεν πιστεύαμε. Εντάξει, θα σας πω μια άλλη ιστορία. Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν μπήκα σε ένα από αυτά τα γεμάτα δωμάτια του Χόλιγουντ, και βλέπω τον Χάρι Τόμασον, τον παραγωγό Χάρι Τόμασον, που είναι παντρεμένος με τη Λίντα Μπλάντγουορθ-Τόμασον, σεναριογράφο, δημιουργό της σειράς «Designing Women». Πηγαίνω στον Χάρι και του λέω, «Πώς γίνεται, μετά από τόσα χρόνια ο Άντονι να μην είχε πότε σχέση με μια μαύρη γυναίκα; Άλλωστε, η σειρά διαδραματίζεται στην Ατλάντα, Τζόρτζια».
Thirdly. We've got to act like we believe in ourselves. Oh, yeah. Because when we believe in ourselves and act on it, we create possibilities that never would have been possible had we not just believed. OK, so I will tell you another story. I will never forget walking into one of those crowded Hollywood rooms, and I see Harry Thomason, producer Harry Thomason, who is married to Linda Bloodworth-Thomason, writer, creator of the series "Designing Women." I walk right up to Harry and I say, "How can it be, that after all of these years Anthony has not had a relationship with a Black woman? After all, the show takes place in Atlanta, Georgia."
(Γέλια)
(Laughter)
Με κοίταξε, έκανε ένα βήμα πίσω και είπε, «Ποια είσαι εσύ;» είπα, “Είμαι η Σέριλ Λι Ράλφ”. Και είπε, «ΟΚ. Πές στην ομάδα σου να καλέσει την ομάδα μου και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε».
He looked at me, took a step back and said, "Who are you?" I said, "I'm Sheryl Lee Ralph." And he said, "OK. Have your people call my people and we will see what we can do."
Και μαντέψτε τι έγινε;
And guess what happened?
(Γέλια)
(Laughter)
Πήρα τον ρόλο της Ετιέν Τουσάντ Μπουβιέρ, χορεύτρια του Λας Βέγκας που έγινε η γυναίκα του Άντονι για την τελευταία σεζόν του «Designing Women».
I got cast as Etienne Toussaint Bouvier, Las Vegas showgirl turned Anthony's wife for the final season of "Designing Women."
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Cheers and applause)
Ω, ναι.
Oh, yeah.
Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, για ακόμη μια φορά, επέτρεψα στον εαυτό μου να καταλάβει χώρο, πιστεύοντας ότι άνηκα. Πίστεψα ότι αν η Σέριλ Λι έκανε τη τελειοποιούσε την τέχνη της, χτίζοντας σταθερές σχέσεις και ήταν πάντα έτοιμη για να μη χρειαστεί να ετοιμαστεί, όλα ήταν πιθανά. Το να κερδίσει ένα Έμμυ. Ένα Γκράμι. Ένα Όσκαρ. Ένα Τόνυ. Τα 'χεις όλα.
Against all odds, once again, I gave myself permission to take up space, believing that I belonged. I believed that if Sheryl Lee did the work of honing her craft, building solid relationships and stayed ready so she didn't have to get ready, anything was possible. Heck, winning an Emmy. A Grammy. An Oscar. A Tony. EGOT it, baby.
(Επευφημίες)
(Cheering)
Οπότε... Όταν φύγετε από αυτή την αίθουσα σήμερα, σας προκαλώ όλους να ξεκινήσετε μια ουσιαστική άσκηση με το να κοιτάτε τον καθρέφτη και να αγαπάτε αυτό που αντικρίζετε. Πίστεψτε σε αυτό που αντικρίζετε.
So ... When you leave this room today, I challenge all of you to start a meaningful practice of looking in the mirror and loving what you see. Believe in what you see.
Αν δεν μπορείτε να το αγαπήσετε, τότε σεβάστείτε το. Αν δεν μπορείτε να το σεβαστείτε, τότε ενθαρρύνετέ το. Αν δεν μπορείτε να το ενθαρρύνετε, ενδυναμώστε το. Και αν δεν μπορείτε να το ενδυναμώσετε, σας παρακαλώ να είστε ευγενικοί μαζί του.
If you can't love it, then respect it. And if you can't respect it, then encourage it. If you can't encourage it, empower it. And if you can't empower it, please be kind to it.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Η σπουδαιότερη σχέση, η σπουδαιότερη σχέση που θα έχεις ποτέ είναι με τον εαυτό σου. Πίστεψε με. Έχε πίστη στον εαυτό σου. Το να πιστεύεις στον εαυτό σου μπορεί να κάνει σπασμένα φτερά να πετάξουν. Και μας αξίζει να πετάμε στα ύψη. Θυμήσου, ίσως μια από αυτές τις μέρες όταν περάσεις απ′ τον καθρεύτη και δεις στα κλεφτά τον εαυτό σου, θυμήσου ότι σου το είπα. Αυτό είναι το να πιστεύεις. Και ποτέ μα ποτέ, μην εγκαταλείψεις τον εαυτό σου.
The greatest relationship, the greatest one you will ever have is with yourself. Believe me. Have faith in yourself. Believing that faith can make broken wings fly. And we deserve to soar. Remember, maybe one of these days when you pass the mirror and you catch a glimpse of yourself, remember, I told you this. That is what believing looks like. And don't you ever, ever, ever give up on you.
Είμαι η Σέριλ Λι Ραλφ, και σ′ αγαπώ ακριβώς όπως είσαι.
I am Sheryl Lee Ralph, and I love you just the way you are.
(Τραγουδώντας) Πίστεψε στον εαυτό σου
(Singing) Believe in yourself
Όπως εγώ πιστεύω σε εσένα
As I believe in you
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκροτήματα και ζητωκραυγές)
(Cheers and applause)