Do you know how many choices you make in a typical day? Do you know how many choices you make in typical week? I recently did a survey with over 2,000 Americans, and the average number of choices that the typical American reports making is about 70 in a typical day. There was also recently a study done with CEOs in which they followed CEOs around for a whole week. And these scientists simply documented all the various tasks that these CEOs engaged in and how much time they spent engaging in making decisions related to these tasks. And they found that the average CEO engaged in about 139 tasks in a week. Each task was made up of many, many, many sub-choices of course. 50 percent of their decisions were made in nine minutes or less. Only about 12 percent of the decisions did they make an hour or more of their time. Think about your own choices. Do you know how many choices make it into your nine minute category versus your one hour category? How well do you think you're doing at managing those choices?
Știți câte alegeri faceți într-o zi obișnuită? Știți câte alegeri faceți într-o săptămână obișnuită? Am făcut recent un studiu cu peste 2000 de americani, iar numărul mediu de alegeri pe care un american tipic raportează că le face este într-o zi tipică de 70. S-a făcut de curând un studiu printre directorii executivi în care au fost urmăriţi timp de o săptămână. Și acești oameni de știință au documentat pur și simplu toate sarcinile diferite în care erau implicați acești directori executivi și cât timp petrec angajați în luarea deciziilor legate de aceste sarcini. Și au descoperit că un director executiv tipic este implicat în 139 de sarcini pe săptămână. Fiecare activitate era compusă din multe multe alegeri, evident. 50% dintre deciziile lor erau luate în nouă minute sau mai puțin. Doar aproximativ 12% dintre decizii le-au luat mai mult de o oră din timp. Gândiți-vă la alegerile voastre. Știți câte alegeri ajung în categoria de nouă minute versus categoria de o oră? Cât de bine credeți că vă descurcați la a controla aceste alegeri?
Today I want to talk about one of the biggest modern day choosing problems that we have, which is the choice overload problem. I want to talk about the problem and some potential solutions. Now as I talk about this problem, I'm going to have some questions for you and I'm going to want to know your answers. So when I ask you a question, since I'm blind, only raise your hand if you want to burn off some calories. (Laughter) Otherwise, when I ask you a question, and if your answer is yes, I'd like you to clap your hands. So for my first question for you today: Are you guys ready to hear about the choice overload problem? (Applause) Thank you.
Astăzi vreau să vă vorbesc despre una dintre cele mai mari probleme de alegere pe care le avem, și anume problema suprasaturației de alegeri. Vreau să vorbesc despre problemă și despre câteva potențiale soluții. În timp ce vă vorbesc despre această problemă, o să am câteva întrebări pentru voi și o să vreau să știu răspunsurile voastre. Așadar când vă pun o întrebare, având în vedere că sunt oarbă, ridicați mâna doar dacă vreți să ardeți niște calorii. (râsete) În caz contrar, când vă pun o întrebare, și dacă răspunsul dumneavoastră este DA, aș dori să bateți din palme. Așadar prima mea întrebare pentru voi azi este: Sunteți gata să auziți despre problema suprasaturației de alegeri? (aplauze) Mulțumesc.
So when I was a graduate student at Stanford University, I used to go to this very, very upscale grocery store; at least at that time it was truly upscale. It was a store called Draeger's. Now this store, it was almost like going to an amusement park. They had 250 different kinds of mustards and vinegars and over 500 different kinds of fruits and vegetables and more than two dozen different kinds of bottled water -- and this was during a time when we actually used to drink tap water. I used to love going to this store, but on one occasion I asked myself, well how come you never buy anything? Here's their olive oil aisle. They had over 75 different kinds of olive oil, including those that were in a locked case that came from thousand-year-old olive trees.
Pe vremea când eram studentă la Universitatea Stanford obișnuiam să merg la un aprozar foarte foarte de clasă; cel puțin la vremea aceea era de clasă. Era un aprozar numit Draeger. Acest magazin, era ca și când ai merge într-un parc de distracții. Aveau 250 de tipuri diferite de muștaruri și oțeturi si peste 500 de tipuri diferite de fructe și legume și mai mult de 24 tipuri de apă îmbuteliată-- și asta pe vremea când noi chiar beam apă de la robinet. Iubeam să merg la aprozarul ăsta, dar la un moment dat m-am întrebat, cum de nu cumperi niciodată nimic? Iată rândul de uleiuri de măsline. Aveau peste 75 de feluri de ulei de măsline, incluzăndu-le pe acelea care erau închise în casete care proveneau de la arbori de măslini vechi de mii de ani.
So I one day decided to pay a visit to the manager, and I asked the manager, "Is this model of offering people all this choice really working?" And he pointed to the busloads of tourists that would show up everyday, with cameras ready usually. We decided to do a little experiment, and we picked jam for our experiment. Here's their jam aisle. They had 348 different kinds of jam. We set up a little tasting booth right near the entrance of the store. We there put out six different flavors of jam or 24 different flavors of jam, and we looked at two things: First, in which case were people more likely to stop, sample some jam? More people stopped when there were 24, about 60 percent, than when there were six, about 40 percent. The next thing we looked at is in which case were people more likely to buy a jar of jam. Now we see the opposite effect. Of the people who stopped when there were 24, only three percent of them actually bought a jar of jam. Of the people who stopped when there were six, well now we saw that 30 percent of them actually bought a jar of jam. Now if you do the math, people were at least six times more likely to buy a jar of jam if they encountered six than if they encountered 24.
Așa încât m-am hotărât într-o zi, să îi fac o vizită managerului, și l-am întrebat pe manager, ”Funcționează acest model de a le oferi oamenilor atâtea opțiuni?” Și a arătat către autobuzele pline de turiști care vin în fiecare zi, cu aparatele foto pregătite. Ne-am decis să facem un mic experiment, și am ales să experimentăm cu gem. Iată culoarul cu gem. Aveau 348 de feluri diferite de gem. Am aranjat un mic stand de degustare chiar aproape de intrarea in magazin. Am pus șase feluri diferite de arome de gem sau 24 de feluri diferite de gem, şi am analizat două lucruri: În primul rând, în care dintre cazuri erau oamenii mai dispuși să se oprească și să deguste niște gem? Cei mai mulți oameni s-au oprit acolo unde erau 24 de sortimente, aproape 60%, față de standul unde erau șase sortimente, aproximativ 40%. Următorul lucru la care ne-am uitat a fost în care dintre cazuri oamenii erau mai predispuși să cumpere un borcan de gem. Acum vedem efectul opus. Dintre oamenii care s-au oprit acolo unde erau 24 de sortimente, doar 3% au cumpărat și un borcan de gem. Dintre oamenii care s-au oprit unde erau șase sortimente, acum am observat că 30% dintre ei au cumpărat în realitate un borcan cu gem. Acum dacă facem calculul, oamenii au fost de șase ori mai predispuși să cumpere un borcan cu gem dacă întâlneau șase decât dacă întâlneau 24.
Now choosing not to buy a jar of jam is probably good for us -- at least it's good for our waistlines -- but it turns out that this choice overload problem affects us even in very consequential decisions. We choose not to choose, even when it goes against our best self-interests. So now for the topic of today: financial savings. Now I'm going to describe to you a study I did with Gur Huberman, Emir Kamenica, Wei Jang where we looked at the retirement savings decisions of nearly a million Americans from about 650 plans all in the U.S. And what we looked at was whether the number of fund offerings available in a retirement savings plan, the 401(k) plan, does that affect people's likelihood to save more for tomorrow. And what we found was that indeed there was a correlation. So in these plans, we had about 657 plans that ranged from offering people anywhere from two to 59 different fund offerings. And what we found was that, the more funds offered, indeed, there was less participation rate.
Acum, alegerea de a nu cumpăra un borcan de gem este probabil benefică pentru no i-- cel puțin este bună pentru taliile noastre -- dar s-a dovedit că aceast surplus de opțiuni ne afectează chiar și în decizii cu consecinţe importante. Alegem să nu alegem, chiar și când asta este împotriva intereselor noastre. Deci revenind la subiectul nostru de azi: economiile financiare. Vă voi descrie un studiu pe care l-am făcut împreună cu Gur Huberman, Emir Kamenica, Wei Jang în care ne-am uitat la deciziile de economisire pentru pensionare a aproape un milion de americani din aproape 650 de planuri toate din Statele Unite. Și la ce ne-am uitat a fost dacă numărul de oferte de investiție disponibile într-un plan de economisire pentru pensie, planul 401(k), influențează probabilitatea oamenilor de a salva mai mult pentru ziua de mâine. Și ceea ce am descoperit a fost că exista într-adevăr o corelație. Deci în aceste planuri, am avut aproximativ 657 de planuri care au variat de la a oferi oamenilor între 2 si 59 oferte diferite de fonduri. Și ceea ce am aflat că pe cât de multe fonduri ofeream, cu atât rata de participare era mai mică.
So if you look at the extremes, those plans that offered you two funds, participation rates were around in the mid-70s -- still not as high as we want it to be. In those plans that offered nearly 60 funds, participation rates have now dropped to about the 60th percentile. Now it turns out that even if you do choose to participate when there are more choices present, even then, it has negative consequences. So for those people who did choose to participate, the more choices available, the more likely people were to completely avoid stocks or equity funds. The more choices available, the more likely they were to put all their money in pure money market accounts. Now neither of these extreme decisions are the kinds of decisions that any of us would recommend for people when you're considering their future financial well-being.
Așa încât dacă te uiți la extreme, acele planuri care ofereau două fonduri, rata de participare era de aproape 75% încă nu atât de ridicată pe cât ne-am fi dorit să fie. În planurile în care se ofereau aproximativ 60 de fonduri, rata de participare scăzuse la aproximativ 60%. Acum se pare că și dacă alegi să participi acolo unde sunt prezente mai multe opțiuni, chiar și atunci, are consecințe negative. Și deci chiar și pentru cei care au ales să participe, cu cât sunt mai multe opțiuni la îndemână, cu atât e mai probabil ca oamenii să evite cu totul acțiunile sau fondurile de investiții. Cu cât sunt prezentate mai multe opțiuni, cu atât erau mai predispuși să își pună toți banii în conturi simple pe piaţa monetară. Nici una dintre aceste decizii extreme nu sunt genul de decizii pe care vreunul dintre noi le-am recomanda oamenilor când iei în considerare viitoarea lor siguranță financiară.
Well, over the past decade, we have observed three main negative consequences to offering people more and more choices. They're more likely to delay choosing -- procrastinate even when it goes against their best self-interest. They're more likely to make worse choices -- worse financial choices, medical choices. They're more likely to choose things that make them less satisfied, even when they do objectively better. The main reason for this is because, we might enjoy gazing at those giant walls of mayonnaises, mustards, vinegars, jams, but we can't actually do the math of comparing and contrasting and actually picking from that stunning display. So what I want to propose to you today are four simple techniques -- techniques that we have tested in one way or another in different research venues -- that you can easily apply in your businesses.
Ei bine, în ultimul deceniu, am observat trei consecințe negative principale în a le oferi oamenilor mai multe opțiuni. Sunt mai susceptibili să amâne alegerile -- să procrastineze chiar și când e împotriva intereselor lor cele mai bune. Sunt mai predispuși să facă alegeri mai proaste -- alegeri financiare mai proaste, alegeri medicale. Sunt mai predispuși să facă alegeri care le aduc mai puțină satisfacție, chiar și când sunt mai obiectivi. Motivul principal este că deși ne place să ne holbăm la acești pereți gigantici de maioneze, muștaruri, oțet, gem, dar nu putem cu adevărat să comparăm și să contrastăm și să alegem cu adevărat din acest aranjament uimitor. Deci ce vreau să vă propun pentru azi sunt patru tehnici simple-- tehnici pe care le-am testat într-un fel sau altul în locații de cercetare diferite -- pe care le puteți aplica ușor în afacerile voastre.
The first: Cut. You've heard it said before, but it's never been more true than today, that less is more. People are always upset when I say, "Cut." They're always worried they're going to lose shelf space. But in fact, what we're seeing more and more is that if you are willing to cut, get rid of those extraneous redundant options, well there's an increase in sales, there's a lowering of costs, there is an improvement of the choosing experience. When Proctor & Gamble went from 26 different kinds of Head & Shoulders to 15, they saw an increase in sales by 10 percent. When the Golden Cat Corporation got rid of their 10 worst-selling cat litter products, they saw an increase in profits by 87 percent -- a function of both increase in sales and lowering of costs. You know, the average grocery store today offers you 45,000 products. The typical Walmart today offers you 100,000 products. But the ninth largest retailer, the ninth biggest retailer in the world today is Aldi, and it offers you only 1,400 products -- one kind of canned tomato sauce.
Prima: Tăiați. Ați mai auzit asta, dar nu a fost mai adevărat până azi, că mai mult înseamnă mai puțin. Oamenii mereu se supără când le zic ”tăiați”. Sunt mereu îngrijorați că vor pierde locuri pe raft. Dar în realitate, ce vedem din ce în ce mai des este că dacă ești dispus să tai, să scapi de acele opțiuni redundante și obositoare, vei avea de fapt o creștere a vânzărilor, o scădere a costurilor, o îmbunătățire a experienței de a alege. Când Procter & Gamble au redus numărul de șampoane Head & Shoulders de la 26 la 15, au avut o creștere în vânzări de 10%. Când Corporația Golden Cat a renunțat la 10 dintre cele mai puţin vândute produse pentru pisici, au văzut o creștere a profiturilor de 87%-- determinată și de creșterea vânzărilor și de scăderea costurilor. Știți, aprozarul tipic din ziua de azi vă oferă 45000 de produse. Walmart-ul tipic vă oferă 100000 produse. Dar retailerul aflat pe locul 9, al 9-lea cel mai mare retailer din lume azi, este Aldi, care oferă doar 1400 de produse-- un tip de roșii la conservă.
Now in the financial savings world, I think one of the best examples that has recently come out on how to best manage the choice offerings has actually been something that David Laibson was heavily involved in designing, which was the program that they have at Harvard. Every single Harvard employee is now automatically enrolled in a lifecycle fund. For those people who actually want to choose, they're given 20 funds, not 300 or more funds. You know, often, people say, "I don't know how to cut. They're all important choices." And the first thing I do is I ask the employees, "Tell me how these choices are different from one another. And if your employees can't tell them apart, neither can your consumers."
Acum, în lumea economisirii financiare cred că unul dintre cele mai bune exemple de curând despre cum să te ocupi de varietatea de alegeri este ceva în care David Laibson a fost implicat ca designer, în programul pe care îl au la Harvard. Fiecare dintre angajații Harvard este înscris automat într-un fond de investiții cu implicare minimă. Pentru aceia care vor să aleagă cu adevărat, li se dau 20 de fonduri, nu 300 sau mai multe. Știți, de multe ori oamenii spun, ”Nu știu să reduc. Toate sunt opțiuni importante”. Și primul lucru pe care îl fac este să intreb angajații ”Spuneți-mi cum se deosebesc aceste opțiuni una de cealaltă”. Și dacă angajații voștri nu le pot deosebi, nici consumatorii voștri nu le pot deosebi”.
Now before we started our session this afternoon, I had a chat with Gary. And Gary said that he would be willing to offer people in this audience an all-expenses-paid free vacation to the most beautiful road in the world. Here's a description of the road. And I'd like you to read it. And now I'll give you a few seconds to read it and then I want you to clap your hands if you're ready to take Gary up on his offer. (Light clapping) Okay. Anybody who's ready to take him up on his offer. Is that all? All right, let me show you some more about this. (Laughter) You guys knew there was a trick, didn't you. (Honk) Now who's ready to go on this trip. (Applause) (Laughter) I think I might have actually heard more hands.
Înainte să începem sesiunea din această după-amiază, am stat de vorbă cu Gary. Iar Gary a zis că ar fi de acord să ofere oamenilor din sală o vacanță complet gratuită pentru alegerea celui mai frumos drum din lume. Iată o descriere a drumului. Și mi-ar plăcea s-o citiți. Și acum vă voi da câteva secunde s-o citiți și apoi vreau să aplaudați dacă sunteți pregătiți să acceptați oferta lui Gary. (Aplauze puţine) Gata. Cine e gata să accepte oferta lui. Doar atâția? Bine, da-ți-mi voie să vă arăt mai multe despre asta. (Râsete) Știați că e o capcană, nu-i așa? (claxon) Acum cine e pregătit să meargă în această excursie. (Aplauze) (Râsete) Cred că am auzit mai multe.
All right. Now in fact, you had objectively more information the first time around than the second time around, but I would venture to guess that you felt that it was more real the second time around. Because the pictures made it feel more real to you. Which brings me to the second technique for handling the choice overload problem, which is concretization. That in order for people to understand the differences between the choices, they have to be able to understand the consequences associated with each choice, and that the consequences need to be felt in a vivid sort of way, in a very concrete way. Why do people spend an average of 15 to 30 percent more when they use an ATM card or a credit card as opposed to cash? Because it doesn't feel like real money. And it turns out that making it feel more concrete can actually be a very positive tool to use in getting people to save more.
Bine. De fapt, obiectiv vorbind, ați avut mai multe informații prima oară decât a doua oară dar m-aş aventura să ghicesc că vi s-a părut mai real a doua oară. Pentru că imaginile au făcut să pară mai real pentru dumneavoastră. Lucru care mă aduce la a doua tehnică de adresare a suprasaturației de alegeri, care este concretizarea. Pentru ca oamenii să înțeleagă diferențele dintre opțiuni, trebuie să poată înțelege consecințele asociate fiecarei alegeri, iar consecințele trebuie simțite într-o modalitate cât mai reală, cât mai concretă. De ce petrec oamenii în medie cu 15-30% mai mult când folosesc un card de bancomat sau un card de credit decât când folosesc bani lichizi? Pentru că nu par a fi bani reali. Și reiese că dacă facem să pară mai concret poate fi foarte benefic în a îi ajuta pe oameni să salveze mai mulți bani.
So a study that I did with Shlomo Benartzi and Alessandro Previtero, we did a study with people at ING -- employees that are all working at ING -- and now these people were all in a session where they're doing enrollment for their 401(k) plan. And during that session, we kept the session exactly the way it used to be, but we added one little thing. The one little thing we added was we asked people to just think about all the positive things that would happen in your life if you saved more. By doing that simple thing, there was an increase in enrollment by 20 percent and there was an increase in the amount of people willing to save or the amount that they were willing to put down into their savings account by four percent.
Un studiu făcut împreună cu Shlomo Benartzi și Alessandro Previtero, am făcut un studiu cu oamenii de la ING-- angajații care lucreaza la ING-- și toți acești oameni erau într-o sesiune în care trebuia să adopte un plan 401(k). Și în timpul acestei sesiuni am păstrat sesiunea exact aşa cum era înainte, dar am adăugat un lucru. Singurul lucru pe care l-am adăugat a fost că i-am rugat pe oameni să se gândească la toate lucrurile pozitive care s-ar întâmpla în viața lor dacă ar economisi mai mulți bani. Făcând acest lucru simplu, a fost o creștere de 20% în adoptarea unui plan și a fost o creștere a numărului oamenilor dornici să economisească sau a sumei care erau dispuși să o pună în contul de economii cu 4%.
The third technique: Categorization. We can handle more categories than we can handle choices. So for example, here's a study we did in a magazine aisle. It turns out that in Wegmans grocery stores up and down the northeast corridor, the magazine aisles range anywhere from 331 different kinds of magazines all the way up to 664. But you know what? If I show you 600 magazines and I divide them up into 10 categories, versus I show you 400 magazines and divide them up into 20 categories, you believe that I have given you more choice and a better choosing experience if I gave you the 400 than if I gave you the 600. Because the categories tell me how to tell them apart.
A treia tehnică: Categorisirea. Putem să ne descurcăm cu mai multe categorii decât cu mai multe opțiuni. De exemplu, iată un studiu pe care l-am făcut pe un raion de reviste. Reiese că în magazinele Wegmans de pe coridorul de nord-est, raioanele de reviste variau de la 331 tipuri diferite de reviste până la 664. Dar știți ce? Dacă vă arăt 600 de reviste și le împart in 10 categorii, versus dacă vă arăt 400 de reviste și le împart in 20 de categorii, veți crede că v-am dat mai multe alegeri și o experiență a alegerii mai bună dacă vă dau 400 decât dacă vă dau 600. Pentru că această categorisire îmi spune cum să le deosebesc.
Here are two different jewelry displays. One is called "Jazz" and the other one is called "Swing." If you think the display on the left is Swing and the display on the right is Jazz, clap your hands. (Light Clapping) Okay, there's some. If you think the one on the left is Jazz and the one on the right is Swing, clap your hands. Okay, a bit more. Now it turns out you're right. The one on the left is Jazz and the one on the right is Swing, but you know what? This is a highly useless categorization scheme. (Laughter) The categories need to say something to the chooser, not the choice-maker. And you often see that problem when it comes down to those long lists of all these funds. Who are they actually supposed to be informing?
Iată două vitrine diferite de bijuterii. Una se numeste ”Jazz” și cealaltă se numește ”Swing”.(leagăn) Dacă dvs. crede-ți că cea din stânga e Swing și cea din dreapta e Jazz, aplaudați. (Aplauze ușoare) Bine, sunt câțiva. Dacă credeți că cea din stânga e Jazz și cea din dreapta e Swing, aplaudați. Ok, un pic mai mulți. Acum, se pare că aveți dreptate. Cea din stânga e Jazz și cea din dreapta Swing, dar știți ce? Este o categorisire foarte nefolositoare. (râsete) Categoriile trebuie să spună ceva alegătorului, nu celui care ia decizia. Și puteți vedea adesea această problemă când vine vorba de acele liste lungi de fonduri. Pe cine ar trebui ele de fapt să informeze?
My fourth technique: Condition for complexity. It turns out we can actually handle a lot more information than we think we can, we've just got to take it a little easier. We have to gradually increase the complexity. I'm going to show you one example of what I'm talking about. Let's take a very, very complicated decision: buying a car. Here's a German car manufacturer that gives you the opportunity to completely custom make your car. You've got to make 60 different decisions, completely make up your car. Now these decisions vary in the number of choices that they offer per decision. Car colors, exterior car colors -- I've got 56 choices. Engines, gearshift -- four choices. So now what I'm going to do is I'm going to vary the order in which these decisions appear. So half of the customers are going to go from high choice, 56 car colors, to low choice, four gearshifts. The other half of the customers are going to go from low choice, four gearshifts, to 56 car colors, high choice.
A patra tehnică: Condiționarea complexității. Se pare că de fapt putem să ne descurcăm cu mult mai multă informație decât credem, dar trebuie să o luăm mai ușor. Trebuie să mărim gradual complexitatea. O să vă arăt un exemplu despre ce vorbesc. Să luăm o decizie foarte foarte complicată: cumpărarea unei mașini. Iată un producător german de mașini care vă dă oportunitatea de a vă personaliza complet mașina. Trebuie să faceți 60 de alegeri diferite, să creați mașina complet. Aceste decizii variază în numărul de opțiuni pe care îl oferă pentru fiecare decizie. Culorile de interior, culorile caroseriei -- Am 56 de opțiuni. Motor, schimbător de viteze, -- patru opțiuni. Și ce o să fac acum este să variez ordinea în care apar aceste decizii. Jumătate dintre cumpărători vor merge de la a avea multe alegeri, 56 culori de caroserie, către alegeri puține, patru schimbătoare de viteză. Cealaltă jumătate de cumpărători vor merge de la puține alegeri, patru schimbătoare de viteză, la 56 de culori de caroserie, multe alegeri.
What am I going to look at? How engaged you are. If you keep hitting the default button per decision, that means you're getting overwhelmed, that means I'm losing you. What you find is the people who go from high choice to low choice, they're hitting that default button over and over and over again. We're losing them. They go from low choice to high choice, they're hanging in there. It's the same information. It's the same number of choices. The only thing that I have done is I have varied the order in which that information is presented. If I start you off easy, I learn how to choose. Even though choosing gearshift doesn't tell me anything about my preferences for interior decor, it still prepares me for how to choose. It also gets me excited about this big product that I'm putting together, so I'm more willing to be motivated to be engaged.
Ce urmăresc? Cât de implicați sunteți. Dacă tot apăsați butonul de alegere prestabilită pentru decizia voastră, înseamnă că sunteți sufocați, înseamnă că vă pierd. Ceea ce descoperiți este că cei care trec de la multe opțiuni la puține, tot apasă pe butonul de alegere prestabilită iar și iar. Îi pierdem. Cei care merg de la puține alegeri către multe, rezistă cu stoicism. Este aceeași informație. Este același număr de alegeri. Singurul lucru pe care l-am făcut este că am variat ordinea în care informația este prezentată. Dacă vă obişnuiesc cu ceva ușor, învățați să alegeți. Deși alegerea unui schimbător de viteze nu îmi spune nimic despre preferințele mele de decor interior, tot mă pregătește pentru alegerea care urmează. De asemenea mă entuziasmează despre acest mare produs care îl asamblez, deci sunt mai dornic de a fi motivat de a fi implicat.
So let me recap. I have talked about four techniques for mitigating the problem of choice overload -- cut -- get rid of the extraneous alternatives; concretize -- make it real; categorize -- we can handle more categories, less choices; condition for complexity. All of these techniques that I'm describing to you today are designed to help you manage your choices -- better for you, you can use them on yourself, better for the people that you are serving. Because I believe that the key to getting the most from choice is to be choosy about choosing. And the more we're able to be choosy about choosing the better we will be able to practice the art of choosing.
Deci să recapitulez. Am vorbit despre patru tehnici de a media problema suprasaturației de opțiuni -- tăiați -- reduceți numărul de alternative obositoare; concretizați -- faceți lucrurile cât mai reale; categorisiți -- putem să ne descurcăm cu mai multe categorii, mai puține opțiuni; condiționați pentru complexitate. Toate aceste tehnici descrise azi sunt concepute să vă ajute să vă descurcați cu opțiunile -- mai bine pentru voi, puteți să le folosiți pe voi înșivă, și bine pentru oamenii pe care ii serviți. Cheia, cred eu, de a obține cât mai mult din alegeri este să fii pretenţios în alegeri. Și cu cât reușim mai mult să fim pretenţioşi în alegeri cu atât mai bine vom putea practica arta alegerii.
Thank you very much.
Vă mulțumesc foarte mult.
(Applause)
(Aplauze)