Do you know how many choices you make in a typical day? Do you know how many choices you make in typical week? I recently did a survey with over 2,000 Americans, and the average number of choices that the typical American reports making is about 70 in a typical day. There was also recently a study done with CEOs in which they followed CEOs around for a whole week. And these scientists simply documented all the various tasks that these CEOs engaged in and how much time they spent engaging in making decisions related to these tasks. And they found that the average CEO engaged in about 139 tasks in a week. Each task was made up of many, many, many sub-choices of course. 50 percent of their decisions were made in nine minutes or less. Only about 12 percent of the decisions did they make an hour or more of their time. Think about your own choices. Do you know how many choices make it into your nine minute category versus your one hour category? How well do you think you're doing at managing those choices?
Tudják, hányszor választanak egy átlagos napon? Tudják, hányszor választanak egy átlagos hét folyamán? Nemrég végeztem egy felmérést több mint 2000 amerikaival, ahol az derült ki, hogy átlagosan kb. 70-re rúg naponta a választások mennyisége az amerikaiak bevallása szerint. Készült nemrégiben egy felmérés vállalatvezetőkkel is, amelyben a vezetőket egy egész héten át szemmel tartották. A tudósok egyszerűen dokumentálták a különféle feladatokat, amelyekkel a vezetőknek foglalkoznia kellett, valamint, hogy mennyi időt töltöttek el azzal, hogy döntéseket hozzanak a feladatok kapcsán. Azt találták, hogy egy átlag vezető kb. 139 feladattal birkózik meg hetente. Minden ilyen feladat további sok-sok kisebb választásból állt össze persze. A döntéseik 50%-a kevesebb mint 9 perc alatt született meg. Mindössze a döntéseik 12%-a vett igénybe több mint egy órát. Gondoljanak csak a saját választásaikra! Tudják hány döntés fér bele a 9 perces kategóriába, az egyórás kategóriával szemben? Mit gondolnak, mennyire tartják kézben ezeket a választásokat?
Today I want to talk about one of the biggest modern day choosing problems that we have, which is the choice overload problem. I want to talk about the problem and some potential solutions. Now as I talk about this problem, I'm going to have some questions for you and I'm going to want to know your answers. So when I ask you a question, since I'm blind, only raise your hand if you want to burn off some calories. (Laughter) Otherwise, when I ask you a question, and if your answer is yes, I'd like you to clap your hands. So for my first question for you today: Are you guys ready to hear about the choice overload problem? (Applause) Thank you.
Ma arról az egyik legnagyobb modern kori választási problémáról szeretnék beszélni, amit "túl nagy választék" problémának is nevezhetünk. Szeretnék a problémán túl néhány megoldási javaslatot is felvetni. Miközben erről a problémáról beszélek, lesz néhány kérdésem Önökhöz, amire szeretném majd a válaszukat kérni. Tehát amikor felteszek egy kérdést, mivel vak vagyok, kérem csak akkor emeljék fel a kezüket, ha kalóriát szeretnének égetni. (Nevetés) Egyébként, a kérdések elhangzása után amennyiben a válaszuk igen, szeretném, ha tapssal jeleznék. Nos, az első kérdésem ma: Szeretnének ma Önök itt a túl nagy választék kérdésről hallani? (Taps) Köszönöm.
So when I was a graduate student at Stanford University, I used to go to this very, very upscale grocery store; at least at that time it was truly upscale. It was a store called Draeger's. Now this store, it was almost like going to an amusement park. They had 250 different kinds of mustards and vinegars and over 500 different kinds of fruits and vegetables and more than two dozen different kinds of bottled water -- and this was during a time when we actually used to drink tap water. I used to love going to this store, but on one occasion I asked myself, well how come you never buy anything? Here's their olive oil aisle. They had over 75 different kinds of olive oil, including those that were in a locked case that came from thousand-year-old olive trees.
Nos, amikor a Stanford Egyetemen végzős voltam, ebbe a nagyon-nagyon előkelő boltba jártam; legalábbis akkoriban tényleg az volt. Draeger's boltnak hívták. Namost ez az áruház majdhogynem egy vidámparkkal vetekedett. 250 különböző mustár és ecet volt a polcain, és több mint 500 különféle gyümölcs és zöldség, és több mint 2 tucat különböző palackos víz -- s mindez olyan időkben, amikor tulajdonképpen mind csapvizet ittunk! Imádtam ebbe az áruházba járni, ám egy alkalommal felmerült bennem, hogy hogy is lehet az, hogy soha nem veszek semmit? Itt az olívaolaj polcuk. Volt vagy 75 különböző féle olívaolajuk, beleértve azokat is, amiket egy zárt szekrényben tartottak, amelyek ezeréves olajfákról származtak.
So I one day decided to pay a visit to the manager, and I asked the manager, "Is this model of offering people all this choice really working?" And he pointed to the busloads of tourists that would show up everyday, with cameras ready usually. We decided to do a little experiment, and we picked jam for our experiment. Here's their jam aisle. They had 348 different kinds of jam. We set up a little tasting booth right near the entrance of the store. We there put out six different flavors of jam or 24 different flavors of jam, and we looked at two things: First, in which case were people more likely to stop, sample some jam? More people stopped when there were 24, about 60 percent, than when there were six, about 40 percent. The next thing we looked at is in which case were people more likely to buy a jar of jam. Now we see the opposite effect. Of the people who stopped when there were 24, only three percent of them actually bought a jar of jam. Of the people who stopped when there were six, well now we saw that 30 percent of them actually bought a jar of jam. Now if you do the math, people were at least six times more likely to buy a jar of jam if they encountered six than if they encountered 24.
Egy nap aztán elhatároztam, hogy megkeresem az üzletvezetőt, és fel is tettem neki a kérdést: "Ez a modell, mely szerint oly sokféle terméket kínálnak, tényleg megéri?" Ő rámutatott a buszokkal érkező turistákra, akik minden nap felbukkantak, rendszerint kattintásra kész kamerákkal. Elhatároztuk, hogy végzünk egy kis kísérletet, amihez kiválasztottuk a dzsemeket. Ilyen a dzsemes polcuk. 348 féle különböző dzsemjük volt. Felállítottunk egy kis kóstolóstandot, egész közel a bejárathoz. Ott aztán kitettünk 6 különböző ízű dzsemet, majd 24 különbözőt, és két dolgot vizsgáltunk: Az első, hogy melyik esetben álltak meg inkább az emberek, hogy kipróbálják a dzsemeket. Több ember állt meg, amikor 24 féle volt kint, kb. 60%, amikor pedig 6 féle volt kint, akkor kb. 40%. A következő dolog, amit vizsgáltunk, hogy melyik esetben hajlottak az emberek inkább a dzsemek megvásárlására. Nos, itt ellenkező eredmény figyelhető meg. Azok közül, akik megálltak a 24 féle dzsem megtekintésére, mindössze 3% vett ténylegesen dzsemet. Azok közül, akik a 6 féle dzsemre álltak le, azt láttuk, hogy 30%-uk vett ténylegesen egy üveg dzsemet. Nos, ha kiszámoljuk, minimum 6-szor annyira voltak hajlandóak az emberek dzsemet vásárolni, amikor 6 félét ajánlottak nekik, mint amikor 24 félét ajánlottak.
Now choosing not to buy a jar of jam is probably good for us -- at least it's good for our waistlines -- but it turns out that this choice overload problem affects us even in very consequential decisions. We choose not to choose, even when it goes against our best self-interests. So now for the topic of today: financial savings. Now I'm going to describe to you a study I did with Gur Huberman, Emir Kamenica, Wei Jang where we looked at the retirement savings decisions of nearly a million Americans from about 650 plans all in the U.S. And what we looked at was whether the number of fund offerings available in a retirement savings plan, the 401(k) plan, does that affect people's likelihood to save more for tomorrow. And what we found was that indeed there was a correlation. So in these plans, we had about 657 plans that ranged from offering people anywhere from two to 59 different fund offerings. And what we found was that, the more funds offered, indeed, there was less participation rate.
Nos, ha azt választjuk, hogy nem veszünk dzsemet, valószínűleg nálunk bejön -- vagy legalábbis a fogyókúrázni vágyóknak -- de az derült ki, hogy ez a választási bőség kérdés befolyásol minket is, még egész konzekvens esetekben is. Azt választjuk, hogy nem választunk, még akkor is, ha az a legjobb érdekünkkel ellenezik! Nos, ami a mai témánkhoz tartozik: pénzügyi megtakarítások. Most egy olyan tanulmányt fogok Önök elé tárni, amit Gur Hubermannal, Emir Kamenicával és Wei Janggal készítettünk, ahol a nyugdíjmegtakarításokkal kapcsolatos döntéseket vizsgáltuk majd egymillió amerikai esetében, nagyjából 650 programból, melyek mindegyike amerikai. Azt néztük, hogy vajon a felajánlott nyugdíjalapok száma, amely a nyugdíjcélú megatakarításokhoz választható, a 401(k) nyugdíjszámlához, befolyásolja-e azt, hogy az emberek többet spóroljanak a holnap érdekében. És azt találtuk, hogy valóban volt összefüggés. Ezek a programok -- kb. 657 ilyen portfóliónk volt -- 2-59 különböző alapot ajánlottak az embereknek. Azt találtuk, hogy minél több alapot ajánlottak, valójában annál kevesebben vettek részt!
So if you look at the extremes, those plans that offered you two funds, participation rates were around in the mid-70s -- still not as high as we want it to be. In those plans that offered nearly 60 funds, participation rates have now dropped to about the 60th percentile. Now it turns out that even if you do choose to participate when there are more choices present, even then, it has negative consequences. So for those people who did choose to participate, the more choices available, the more likely people were to completely avoid stocks or equity funds. The more choices available, the more likely they were to put all their money in pure money market accounts. Now neither of these extreme decisions are the kinds of decisions that any of us would recommend for people when you're considering their future financial well-being.
Tehát ha a végleteket nézzük, azon programok esetén, melyek 2 alapot ajánlottak, a részvételi arány 70% fölött volt -- még mindig nem olyan magas, mint amennyit szerettünk volna. Azon programok esetén, amelyek majd 60 alapot ajánlottak, a részvételi arány lecsökkent közel 60%-ra. Namost eszerint, még ha azt is választja valaki, hogy részt vesz, ha több a választási lehetőség, még így is, negatívak a következmények! Tehát akik azt választották, hogy részt vesznek, minél több közül választhattak, annál valószínűbb volt, hogy teljesen kizárják a részvényalapokba való befektetést. Minél több volt a választási lehetőség, annál valószínűbbé vált, hogy az összes pénzüket tisztán pénzpiaci alapú befektetésbe tegyék. Nos, ezen végletes döntések egyike sem olyan döntésfajta, amelyeket bármelyikünk javasolna az embereknek, amikor jövőbeli pénzügyi jólétük felől döntenek.
Well, over the past decade, we have observed three main negative consequences to offering people more and more choices. They're more likely to delay choosing -- procrastinate even when it goes against their best self-interest. They're more likely to make worse choices -- worse financial choices, medical choices. They're more likely to choose things that make them less satisfied, even when they do objectively better. The main reason for this is because, we might enjoy gazing at those giant walls of mayonnaises, mustards, vinegars, jams, but we can't actually do the math of comparing and contrasting and actually picking from that stunning display. So what I want to propose to you today are four simple techniques -- techniques that we have tested in one way or another in different research venues -- that you can easily apply in your businesses.
Nos, az elmúlt évtized során 3 fő negatív következményt figyeltünk meg, amikor az embereknek egyre több választási lehetőség lett felajánlva. Nagyobb valószínűséggel halasztják el döntésüket -- még akkor is, ha az saját jól felfogott érdekük ellen való. Sokkal nagyobb valószínűséggel hoznak rossz döntéseket -- rosszabb pénzügyi döntéseket, egészségügyi döntéseket. Nagyobb valószínűséggel választanak olyasmit, ami kevésbé elégíti ki őket, még ha objektíve jobbnak is tűnik. Ennek a legfőbb oka, hogy habár lehet, hogy élvezzük a böngészést azokon az óriási majonézes, ecetes és dzsemes polcokon, de nem tudjuk az összehasonlítás és szembeállítás matekját elvégezni, és ténylegesen választani azokról a lehengerlő polcokról. Tehát ma szeretnék javasolni Önöknek 4 egyszerű technikát -- amelyeket leteszteltünk így vagy úgy, különböző kutatási helyszíneken -- amelyeket könnyen alkalmazhatnak üzleti tevékenységük során.
The first: Cut. You've heard it said before, but it's never been more true than today, that less is more. People are always upset when I say, "Cut." They're always worried they're going to lose shelf space. But in fact, what we're seeing more and more is that if you are willing to cut, get rid of those extraneous redundant options, well there's an increase in sales, there's a lowering of costs, there is an improvement of the choosing experience. When Proctor & Gamble went from 26 different kinds of Head & Shoulders to 15, they saw an increase in sales by 10 percent. When the Golden Cat Corporation got rid of their 10 worst-selling cat litter products, they saw an increase in profits by 87 percent -- a function of both increase in sales and lowering of costs. You know, the average grocery store today offers you 45,000 products. The typical Walmart today offers you 100,000 products. But the ninth largest retailer, the ninth biggest retailer in the world today is Aldi, and it offers you only 1,400 products -- one kind of canned tomato sauce.
Az első: vágjunk. Hallották már ezt azelőtt is, de sohasem volt még annyira érvényes, mint ma, hogy a kevesebb több. Az emberek mindig idegesek lesznek, amikor azt hallják tőlem, hogy "vágjunk". Mindig amiatt aggódnak, hogy polchelyet fognak veszíteni. De valójában azt látjuk egyre inkább, hogy ha hajlandóak vagyunk vágni, megszabadulni a feleslegessé vált opcióktól, akkor bizony emelkedni fog az eladás, csökkenni fognak a költségek, a választás, mint élmény kellemesebbé válik. Amikor a Procter & Gamble lecsökkentette a 26 féle Head & Shoulderst 15-re, 10%-os növekedést tapasztaltak az eladásban. Amikor a Golden Cat Corporation megszabadult a 10 legrosszabbul fogyó macskaalom terméktől, megemelkedett a profitjuk 87%-kal -- az értékesítés növekedésének, és a költségek csökkenésének függvényeként. Tudják, ma egy átlag élelmiszerbolt 45 ezer féle terméket kínál. Egy átlagos Walmart 100 ezret. De a kilencedik legnagyobb kiskereskedő, a világ kilencedik legnagyobb kiskereskedése ma az Aldi, ami csak 1400 terméket kínál -- egyféle konzerv paradicsomszószt.
Now in the financial savings world, I think one of the best examples that has recently come out on how to best manage the choice offerings has actually been something that David Laibson was heavily involved in designing, which was the program that they have at Harvard. Every single Harvard employee is now automatically enrolled in a lifecycle fund. For those people who actually want to choose, they're given 20 funds, not 300 or more funds. You know, often, people say, "I don't know how to cut. They're all important choices." And the first thing I do is I ask the employees, "Tell me how these choices are different from one another. And if your employees can't tell them apart, neither can your consumers."
Namost a pénzügyi megtakarítások világában szerintem az egyik legjobb példa ami nemrégiben látott napvilágot azzal kapcsolatban, hogy hogyan lehet legjobban kezelni a bőséges választékot, egy olyan dolog, aminek tervezésében David Laibson nyakig részt vett, egy olyan program, amit a Harvardon csináltak. Minden egyes harvardi alkalmazott most automatikusan bekerül egy életciklus alapba. Azok számára, akik ténylegesen választani akarnak, 20 alap van felkínálva, nem 300, vagy annál is több. Tudják, gyakran mondják azt az emberek, hogy "Nem tudom, hogyan kell vágni. Mindegyik lehetőség fontos." És az első dolog, hogy megkérdezem az alkalmazottakat: "Mondják el nekem, hogy ezek a választások miben különböznek egymástól." És ha az alkalmazottaik nem tudják megkülönböztetni őket, akkor a vásárlóik sem fogják!
Now before we started our session this afternoon, I had a chat with Gary. And Gary said that he would be willing to offer people in this audience an all-expenses-paid free vacation to the most beautiful road in the world. Here's a description of the road. And I'd like you to read it. And now I'll give you a few seconds to read it and then I want you to clap your hands if you're ready to take Gary up on his offer. (Light clapping) Okay. Anybody who's ready to take him up on his offer. Is that all? All right, let me show you some more about this. (Laughter) You guys knew there was a trick, didn't you. (Honk) Now who's ready to go on this trip. (Applause) (Laughter) I think I might have actually heard more hands.
Namost, a ma délutáni előadás előtt beszélgettem Garyvel. És Gary azt mondta, hogy hajlandó lesz felajánlani a hallgatóság számára egy ingyen vakációt, annak minden költségét fedezve, a világ leggyönyörűbb útjához. Ez az út leírása. Szeretném, ha elolvasnák. Most hagyok néhány másodpercet az elolvasására, aztán szeretném, ha összeütnék a kezüket, amennyiben részt szeretnének venni Gary felajánlásában. (Gyenge taps) Rendben. Aki csak részt akar venni a felajánlásban. Ennyi? Rendben, akkor most hadd mutassak még egy kis információt róla. (Nevetés) Tudták, hogy lesz benne trükk, nem igaz? (Dudálás) Most ki szeretne menni? (Taps) (Nevetés) Szerintem lehet, hogy most több tapsot hallottam.
All right. Now in fact, you had objectively more information the first time around than the second time around, but I would venture to guess that you felt that it was more real the second time around. Because the pictures made it feel more real to you. Which brings me to the second technique for handling the choice overload problem, which is concretization. That in order for people to understand the differences between the choices, they have to be able to understand the consequences associated with each choice, and that the consequences need to be felt in a vivid sort of way, in a very concrete way. Why do people spend an average of 15 to 30 percent more when they use an ATM card or a credit card as opposed to cash? Because it doesn't feel like real money. And it turns out that making it feel more concrete can actually be a very positive tool to use in getting people to save more.
Rendben. Tulajdonképpen objektív értelemben több információjuk volt az első esetben, mint a másodikban, mégis megkockáztatom azt a tippet, hogy második alkalommal valahogy élőbbnek találták. Mert a képek segítettek élőbbé varázsolni. Ez vezet el engem a második technikához, amivel a túl nagy választék problémáját kezelni lehet, ami pedig a konkrétum. Annak érdekében, hogy az emberek megértsék a lehetőségek közti különbséget, meg kell, hogy értsék az egyes választásokhoz tartozó következményeket is, és hogy a következményeket élő módon kell tudni érzékeltetni, egészen konkrét módon. Miért költenek az emberek átlag 15-30%-kal többet, amikor bankkártyát vagy hitelkártyát használnak készpénz helyett? Mert az nem érződik igazi pénznek. Ebből az derül ki, hogy a konkretizálás egész biztos pozitív eszköz lesz annak befolyásolására, hogy az emberek többet spóroljanak.
So a study that I did with Shlomo Benartzi and Alessandro Previtero, we did a study with people at ING -- employees that are all working at ING -- and now these people were all in a session where they're doing enrollment for their 401(k) plan. And during that session, we kept the session exactly the way it used to be, but we added one little thing. The one little thing we added was we asked people to just think about all the positive things that would happen in your life if you saved more. By doing that simple thing, there was an increase in enrollment by 20 percent and there was an increase in the amount of people willing to save or the amount that they were willing to put down into their savings account by four percent.
Készítettünk egy tanulmányt Shlomo Benartzi és Alessandro Previtero segítségével, az ING embereivel -- az ING-nél dolgozó alkalmazottakkal -- ezek az emberek mind részt vettek egy értekezleten, ahol beléphettek a 401(k) nyugdíjprogramba. Az értekezlet során, melyet egyébként teljesen az eddigi menetrend szerint tartottunk meg, mindössze egyetlen dolgot változtattunk meg. Az egyetlen apróság, amit hozzátettünk az volt, hogy megkértük őket, hogy gondolkodjanak el arról, hogy mi minden pozitív hatása lehetne az életükre nézve annak, ha több pénzt tudnának félretenni. Ezzel az egyszerű dologgal elértük, hogy 20%-kal több lett a belépés, valamint emelkedett az emberek spórolási hajlandósága is, illetve az összeg, amit hajlandóak lettek a megtakarítási számlájukra tenni, ez utóbbi 4%-kal.
The third technique: Categorization. We can handle more categories than we can handle choices. So for example, here's a study we did in a magazine aisle. It turns out that in Wegmans grocery stores up and down the northeast corridor, the magazine aisles range anywhere from 331 different kinds of magazines all the way up to 664. But you know what? If I show you 600 magazines and I divide them up into 10 categories, versus I show you 400 magazines and divide them up into 20 categories, you believe that I have given you more choice and a better choosing experience if I gave you the 400 than if I gave you the 600. Because the categories tell me how to tell them apart.
A harmadik technika: a kategorizálás. Több kategóriát vagyunk képesek kezelni, mint ahány választást. Tehát például, itt van egy tanulmány, amit egy újságos standnál végeztünk. Az derült ki, hogy a Wegmans élelmiszeráruházak az északkeleti folyosó mentén az újságosstandokon 331 és 664 közötti mennyiségű különböző magazint kínálnak. De tudják mit? Ha mutatok Önöknek 600 magazint, amit 10 kategóriára osztunk, szemben azzal, amikor 400 magazint mutatok amit 20 kategóriára osztunk, akkor azt fogják hinni, hogy több választási lehetőséget és kellemesebb választási élményt nyújtottam Önöknek, amikor a 400 magazint mutattam, mint amikor a 600-at. Ugyanis a kategóriák segítenek a szortírozásban.
Here are two different jewelry displays. One is called "Jazz" and the other one is called "Swing." If you think the display on the left is Swing and the display on the right is Jazz, clap your hands. (Light Clapping) Okay, there's some. If you think the one on the left is Jazz and the one on the right is Swing, clap your hands. Okay, a bit more. Now it turns out you're right. The one on the left is Jazz and the one on the right is Swing, but you know what? This is a highly useless categorization scheme. (Laughter) The categories need to say something to the chooser, not the choice-maker. And you often see that problem when it comes down to those long lists of all these funds. Who are they actually supposed to be informing?
Itt látható két különböző ékszertartó. Az egyik a "Jazz", a másik a "Swing". Ha azt gondolják, hogy a baloldali a Swing, és a jobboldali a Jazz, akkor tapsoljanak. (Halk tapsolás) Rendben, vannak néhányan. Ha úgy gondolják, hogy a baloldali a Jazz, míg a jobboldali a Swing, akkor tapsoljanak. Rendben, kicsit többen vannak. Nos, Önöknek van igaza. A baloldali a Jazz és a jobboldali a Swing, de tudják, mit? Ez egy rendkívül haszontalan kategorizálási rendszer. (Nevetés) A kategóriáknak kell, hogy legyen mondanivalója, mégpedig a a választó számára, nem pedig annak, aki létrehozza. Sokszor láthatjuk ezt a problémát, amikor ezeknek az alapoknak a hosszú listáját vesszük szemügyre. Kit is akarnak valójában informálni?
My fourth technique: Condition for complexity. It turns out we can actually handle a lot more information than we think we can, we've just got to take it a little easier. We have to gradually increase the complexity. I'm going to show you one example of what I'm talking about. Let's take a very, very complicated decision: buying a car. Here's a German car manufacturer that gives you the opportunity to completely custom make your car. You've got to make 60 different decisions, completely make up your car. Now these decisions vary in the number of choices that they offer per decision. Car colors, exterior car colors -- I've got 56 choices. Engines, gearshift -- four choices. So now what I'm going to do is I'm going to vary the order in which these decisions appear. So half of the customers are going to go from high choice, 56 car colors, to low choice, four gearshifts. The other half of the customers are going to go from low choice, four gearshifts, to 56 car colors, high choice.
A negyedik technikám: fokozatos összetettség. Az derült ki, hogy sokkal több információt vagyunk képesek kezelni, mint amennyit hiszünk, csak egy kicsit könnyedebben kell vennünk. Fokozatosan kell növelni az összetettséget. Mutatok egy példát arra, hogy mit is értek ez alatt. Vegyünk egy nagyon-nagyon bonyolult döntést: kocsivásárlás. Itt van egy német autógyártó aki lehetőséget ad arra, hogy teljesen egyedi autónk legyen. 60 különböző választást kell eldöntenünk ahhoz, hogy a kocsink egyedi legyen. Ezek a döntések annak függvényében változnak, hogy hány választást tárnak elénk döntési helyzetenként. Kocsi színek, külső színek -- amiből 56 létezik. Motor, sebességváltó -- 4 variáció. Most azt fogom tenni, hogy variálom a sorrendet, amiben ezek a döntések felmerülnek. A vásárlók fele az 56 szín választási lehetőség felől halad a kisebb választék, a 4 sebességváltó felé. A vásárlók másik fele a kisebb választék, a 4 sebességváltó felől halad az 56 szín felé, ami nagyobb választék.
What am I going to look at? How engaged you are. If you keep hitting the default button per decision, that means you're getting overwhelmed, that means I'm losing you. What you find is the people who go from high choice to low choice, they're hitting that default button over and over and over again. We're losing them. They go from low choice to high choice, they're hanging in there. It's the same information. It's the same number of choices. The only thing that I have done is I have varied the order in which that information is presented. If I start you off easy, I learn how to choose. Even though choosing gearshift doesn't tell me anything about my preferences for interior decor, it still prepares me for how to choose. It also gets me excited about this big product that I'm putting together, so I'm more willing to be motivated to be engaged.
Mit fogok vizsgálni? Azt, hogy mennyire foglalja le őket. Ha folyamatosan az alapértelmezett gombot nyomják, az azt jelenti, hogy fáradnak, azaz, hogy veszítem el Önöket. Az derült ki, hogy azok, akik a nagyobb választéktól a kisebb felé haladnak, újra és újra megnyomják az alapértelmezett gombot. Elveszítjük őket. Akik a kisebb választéktól haladnak a nagyobb felé, azok oda vannak tapadva. Ugyanaz az információ. Ugyanannyi választék. Az egyetlen dolog amin változtattam, hogy a sorrendet felcseréltem, ami szerint az információ eléjük kerül. Ha könnyű kezdést biztosítok, akkor segítek megtanítani a választást. Még ha a sebességváltó választás nem is mond semmit a belső dekorációval kapcsolatos igényeimről, akkor is felkészít a döntési helyzetekre. Egyúttal felizgat ezzel a nagy termékkel kapcsolatban, amit próbálok itt összeállítani, így motiváltabb és elkötelezettebb leszek.
So let me recap. I have talked about four techniques for mitigating the problem of choice overload -- cut -- get rid of the extraneous alternatives; concretize -- make it real; categorize -- we can handle more categories, less choices; condition for complexity. All of these techniques that I'm describing to you today are designed to help you manage your choices -- better for you, you can use them on yourself, better for the people that you are serving. Because I believe that the key to getting the most from choice is to be choosy about choosing. And the more we're able to be choosy about choosing the better we will be able to practice the art of choosing.
Hadd foglaljam akkor össze. 4 technikát említettem a túlzott választék problémájának enyhítésére -- vágjunk -- szabaduljunk meg a felesleges alternatíváktól; konkretizáljunk -- tegyük valódivá; kategorizáljunk -- több kategóriát, azaz kisebb választékot vagyunk képesek kezelni; fokozatos összetettség. Az összes technika, amit ma itt bemutatok Önöknek, arra való, hogy segítsenek a választásaikat menedzselni -- jobb Önöknek, használhatják maguk, illetve azoknak is jobb lesz, akiknek szolgáltatást nyújtanak. Mivel hiszek abban, hogy a kulcs ahhoz, hogy a választásokból a legtöbbet hozzuk ki az, hogy válogatósak legyünk a választásainkkal kapcsolatban. És minél inkább képesek vagyunk ezt megvalósítani, annál jobbak leszünk a választás művészetének gyakorlatában.
Thank you very much.
Köszönöm.
(Applause)
(Taps)