Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα νέο μοντέλο ανώτερης εκπαίδευσης, το οποίο εφόσον αναπτυχθεί, μπορεί να ενδυναμώσει τη συλλογική ευφυία εκατομμυρίων δημιουργικών και πρόθυμων ατόμων που σε άλλη περίπτωση θα έμεναν πίσω. Κοιτάξτε τον κόσμο. Διαλέξτε ένα μέρος και εστιάστε σ' αυτό. Θα βρείτε ανθρώπους να επιδιώκουν ανώτερη εκπαίδευση. Ας γνωρίσουμε κάποιους απ' αυτούς.
I would like to share with you a new model of higher education, a model that, once expanded, can enhance the collective intelligence of millions of creative and motivated individuals that otherwise would be left behind. Look at the world. Pick a place and focus on it. You will find humans chasing higher education. Let's meet some of them.
Ο Πάτρικ. Ο Πάτρικ γεννήθηκε στη Λιβερία και ανήκε σε οικογένεια με 20 παιδιά. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο, αυτός και η οικογένειά του αναγκάστηκαν να διαφύγουν στη Νιγηρία. Εκεί, παρά την κατάστασή του, αποφοίτησε από το γυμνάσιο σχεδόν με άριστα. Ήθελε να συνεχίσει σε ανώτερες σπουδές αλλά λόγω της οικογένειάς του, που ζούσε στο όριο της φτώχειας, σύντομα στάλθηκε στη Νότιο Αφρική για να δουλέψει και να στείλει χρήματα ώστε να τραφεί η οικογένειά του. Ο Πάτρικ ποτέ δεν εγκατέλειψε το όνειρό του για ανώτερες σπουδές. Αργά τη νύχτα, μετά τη δουλειά, έψαχνε στο διαδίκτυο τρόπους για να σπουδάσει.
Patrick. Patrick was born in Liberia to a family of 20 children. During the civil war, he and his family were forced to flee to Nigeria. There, in spite of his situation, he graduated high school with nearly perfect grades. He wanted to continue to higher education, but due to his family living on the poverty line, he was soon sent to South Africa to work and send back money to feed his family. Patrick never gave up his dream of higher education. Late at night, after work, he surfed the net, looking for ways to study.
Αυτή είναι η Ντέμπι. Η Ντέμπι είναι από τη Φλόριντα. Οι γονείς της δεν πήγαν στο κολέγιο, ούτε και κάποιο από τα αδέρφια της. Η Ντέμπι δουλεύει όλη της τη ζωή, πληρώνει φόρους, βγάζει τα προς το ζην κάθε μήνα, περήφανη για το αμερικανικό όνειρο, όνειρο που δεν θα ολοκληρωθεί χωρίς ανώτερη εκπαίδευση. Όμως η Ντέμπι δεν έχει τους οικονομικούς πόρους για ανώτερη εκπαίδευση. Δεν μπορεί να πληρώσει τα δίδακτρα. Ούτε και να εγκαταλείψει τη δουλειά της.
Meet Debbie. Debbie is from Florida. Her parents didn't go to college, and neither did any of her siblings. Debbie has worked all her life, pays taxes, supports herself month to month, proud of the American dream, a dream that just won't be complete without higher education. But Debbie doesn't have the savings for higher education. She can't pay the tuition. Neither could she leave work.
Αυτός είναι ο Γουαέλ. Ο Γουαέλ είναι από τη Συρία. Γνωρίζει από πρώτο χέρι την αθλιότητα, τον φόβο και την αποτυχία που επιβάλλεται στη χώρα του. Έχει μεγάλη πίστη στην εκπαίδευση. Ήξερε ότι αν έβρισκε μια ευκαιρία για ανώτερη εκπαίδευση, μια ευκαιρία να περάσει μπροστά από τους άλλους, θα έχει καλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει σ' έναν εξωφρενικό κόσμο.
Meet Wael. Wael is from Syria. He's experiencing firsthand the misery, fear and failure imposed on his country. He's a big believer in education. He knew that if he could find an opportunity for higher education, an opportunity to get ahead of the rest, he has a better chance to survive in a world turned upside down. The higher education system
Το σύστημα ανώτερης εκπαίδευσης απογοήτευσε τον Πάτρικ, τη Ντέμπι και τον Γουαέλ, ακριβώς όπως απογοητεύει εκατομμύρια πιθανούς σπουδαστές, εκατομμύρια αποφοίτων γυμνασίου, εκατομμύρια ικανών για ανώτερη εκπαίδευση, εκατομμύρια που θέλουν να σπουδάσουν, όμως δεν μπορούν για διάφορους λόγους. Πρώτα, οικονομικούς. Τα πανεπιστήμια είναι ακριβά. Το ξέρουμε όλοι. Σε μεγάλα τμήματα του κόσμου, οι ανώτερες σπουδές είναι ανέφικτες για τον μέσο πολίτη. Αυτό είναι πιθανόν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Η ανώτερες σπουδές έπαψαν να είναι δικαίωμα όλων και έγιναν προνόμιο των λίγων. Δεύτερον, πολιτισμικούς. Σπουδαστές που έχουν τα προσόντα για ανώτερη εκπαίδευση, έχουν τα χρήματα και επιθυμούν να σπουδάσουν, δεν μπορούν επειδή δεν είναι ευπρεπές, επειδή δεν είναι κατάλληλο μέρος για γυναίκες. Αυτή είναι η ιστορία αμέτρητων γυναικών στην Αφρική, για παράδειγμα, που αποκλείονται από ανώτερες σπουδές εξαιτίας πολιτισμικών φραγμών. Εδώ εμφανίζεται κι ο τρίτος λόγος: Η ΟΥΝΕΣΚΟ δήλωσε ότι το 2025, 100 εκατομμύρια σπουδαστές θα στερηθούν τις ανώτερες σπουδές απλά επειδή δεν θα υπάρχουν αρκετές θέσεις να τους δεχθούν, να καλύψουν τη ζήτηση. Θα γράψουν κατατακτήριες εξετάσεις, θα τις περάσουν επιτυχώς, αλλά ακόμη δεν θα έχουν πρόσβαση επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις.
failed Patrick, Debbie and Wael, exactly as it is failing millions of potential students -- millions that graduate high school, millions that are qualified for higher education, millions that want to study yet cannot access it for various reasons. First: financial. Universities are expensive; we all know it. In large parts of the world, higher education is unattainable for an average citizen. This is probably the biggest problem facing our society. Higher education stopped being a right for all and became a privilege for the few. Second: cultural. Students who are qualified for higher education can afford -- want to study -- cannot, because it is not decent, it is not a place for a woman. This is the story of countless women in Africa, for example, prevented from higher education because of cultural barriers. And here comes the third reason: UNESCO stated that in 2025, 100 million students will be deprived of higher education, simply because there will not be enough seats to accommodate them, to meet the demand. They will take a placement test, they will pass it, but they still won't have access, because there are no places available. These are the reasons I founded University of the People,
Αυτοί είναι οι λόγοι που ίδρυσα το Πανεπιστήμιο του Λαού, ένα μη κερδοσκοπικό, χωρίς δίδακτρα, πανεπιστήμιο προπτυχιακών σπουδών, για να προσφέρω μια εναλλακτική λύση, να δημιουργήσω εναλλακτική για αυτούς που δεν έχουν, μια εναλλακτική που θα είναι οικονομικά εφικτή και προσαρμόσιμη, μια εναλλακτική που θα διασπάσει το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα, θ' ανοίξει τις πύλες των ανώτερων σπουδών για κάθε ικανό σπουδαστή άσχετα με το πόσα βγάζουν, πού ζουν, ή τι πιστεύει γι' αυτούς η κοινωνία. Ο Πάτρικ, η Ντέμπι κι ο Γουαέλ είναι μόνο τρία παραδείγματα από 1.700 φοιτητές που έγιναν δεκτοί από 143 χώρες.
a nonprofit, tuition-free, degree-granting university to give an alternative, to create an alternative, to those who have no other; an alternative that will be affordable and scalable, an alternative that will disrupt the current education system, and open the gates to higher education for every qualified student regardless of what they earn, where they live, or what society says about them. Patrick, Debbie and Wael are only three examples out of the 1,700 accepted students from 143 countries.
Εμείς - (Χειροκρότημα) - Ευχαριστώ.
(Applause) Thank you.
(Applause)
Δεν χρειάστηκε να επανεφεύρουμε τον τροχό. Απλά ψάξαμε τι δεν λειτουργούσε και χρησιμοποιήσαμε την εκπληκτική δύναμη του διαδικτύου για να το παρακάμψουμε. Ξεκινήσαμε να φτιάξουμε ένα μοντέλο που θα περικόψει σχεδόν συνολικά το κόστος της ανώτερης εκπαίδευσης, και να πώς το καταφέραμε. Κατ' αρχάς, τα δομικά υλικά κοστίζουν. Τα πανεπιστήμια έχουν έξοδα που τα εικονικά πανεπιστήμια δεν έχουν. Δεν χρειάζεται να μετακυλίσουμε αυτά τα έξοδα στους φοιτητές μας. Δεν υπάρχουν. Επίσης δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τη χωρητικότητα. Δεν υπάρχει όριο θέσεων στο εικονικό πανεπιστήμιο. Κανείς δεν χρειάζεται να σταθεί όρθιος στο πίσω μέρος μιας αίθουσας διαλέξεων. Τα συγγράμματα είναι επίσης κάτι που οι φοιτητές δεν χρειάζεται να αγοράσουν. Κάνοντας χρήση ελεύθερων εκπαιδευτικών πόρων και με τη γενναιοδωρία των καθηγητών που διαθέτουν το υλικό τους ως δωρεάν προσβάσιμο, δεν βάζουμε τους φοιτητές μας να αγοράσουν συγγράμματα. Όλο το υλικό μας είναι δωρεάν. Ακόμη και οι καθηγητές, η πιο ακριβή εγγραφή σε κάθε ισολογισμό πανεπιστημίου, είναι δωρεάν για τους φοιτητές μας, πάνω από 3.000 καθηγητές, μαζί με προέδρους, αντιπρυτάνεις, καθηγητές και ακαδημαϊκούς συμβούλους από κορυφαία πανεπιστήμια όπως το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, του Γιέιλ, του Μπέρκλεϋ και της Οξφόρδης, συντάχθηκαν μαζί μας για να βοηθήσουν τους φοιτητές μας. Τέλος, είναι η πίστη μας στη μάθηση μέσω των ομότιμων. Χρησιμοποιούμε αυτό το ισχυρό παιδαγωγικό μοντέλο για να ενθαρρύνουμε τους φοιτητές μας απ' όλο τον κόσμο να αλληλεπιδρούν και να μελετούν μαζί, και επίσης για να μειώσουμε τον χρόνο που οι καθηγητές πρέπει να αφιερώσουν στις εργασίες της τάξης.
We didn't need to reinvent the wheel. We just looked at what wasn't working and used the amazing power of the Internet to get around it. We set out to build a model that will cut down almost entirely the cost of higher education. And that's how we did it. First, bricks and mortar cost money. Universities have expenses that virtual universities don't. We don't need to pass these expenses on to our students. They don't exist. We also don't need to worry about capacity. There are no limits of seats in virtual university. Actually, nobody needs to stand at the back of the lecture hall. Textbooks are also something our students don't need to buy. By using open educational resources and the generosity of professors who are putting their material up free and accessible, we don't need to send our students to buy textbooks. All of our materials come free. Even professors, the most expensive line in any university balance sheet, come free to our students. Over 3,000 of them, including presidents, vice chancellors, professors and academic advisers from top universities such as NYU, Yale, Berkeley and Oxford, came on board to help our students. Finally, is our belief in peer-to-peer learning. We use this sound pedagogical model to encourage our students from all over the world to interact and study together, and also to reduce the time our professors need to labor over class assignments.
Αν το διαδίκτυο μας έκανε ένα παγκόσμιο χωριό, αυτό το μοντέλο μπορεί να εξελίξει τη μελλοντική του ηγεσία. Δείτε πώς το κάνουμε. Προσφέρουμε μόνο δύο προγράμματα: Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πληροφορική, τα δύο προγράμματα που είναι σε μεγαλύτερη ζήτηση παγκοσμίως, προγράμματα που είναι τα πιο πιθανά να βοηθήσουν τους φοιτητές μας να βρουν δουλειά. Όταν οι φοιτητές γίνονται δεκτοί, τους βάζουμε σε μια μικρή τάξη των 20 με 30 ατόμων για να σιγουρευτούμε ότι όσοι χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή θα την έχουν. Επιπλέον, για κάθε διδακτική ενότητα εννέα εβδομάδων, έχουν νέους συμφοιτητές, μια τελείως καινούργια ομάδα φοιτητών απ' όλο τον κόσμο. Κάθε εβδομάδα, όταν πάνε στην τάξη, βρίσκουν τις σημειώσεις των διαλέξεων της εβδομάδας, την ανάθεση μελέτης, την εργασία για το σπίτι, και το προς συζήτηση ερώτημα που είναι ο πυρήνας των σπουδών μας. Κάθε εβδομάδα, κάθε μαθητής πρέπει να συμβάλει στη συζήτηση εντός της τάξης και πρέπει επίσης να σχολιάσει τις προτάσεις των άλλων. Έτσι διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης των φοιτητών μας, αναπτύσσουμε μια θετική στάση προς τις διαφορετικές κουλτούρες. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, οι φοιτητές γράφουν ένα τεστ, παραδίδουν τις εργασίες τους, που αξιολογούνται από τους συμμαθητές με την επίβλεψη των καθηγητών, βαθμολογούνται, προχωρούν στην επόμενη εβδομάδα. Στο τέλος της ενότητας, γράφουν το τελικό διαγώνισμα, βαθμολογούνται και προχωρούν στην επόμενη ενότητα.
If the Internet has made us a global village, this model can develop its future leadership. Look how we do it. We only offer two programs: business administration and computer science, the two programs most in demand worldwide, the two programs that are likeliest to help our students find a job. When our students are accepted, they are placed in a small classroom of 20 to 30 students, to ensure that those who need personalized attention get it. Moreover, for every nine-week course, they meet a new peer, a whole new set of students from all over the world. Every week, when they go into the classroom, they find the lecture notes of the week, the reading assignment, the homework assignment, and the discussion question, which is the core of our studies. Every week, every student must contribute to the class discussion, and also must comment on the contribution of others. This way, we open our students' minds, we develop a positive shift in attitude toward different cultures. By the end of each week, the students take a quiz, hand in their homework, which are assessed by their peers under the supervision of the instructors, get a grade, move to the next week. By the end of the course, they take the final exam, get a grade, and follow to the next course.
Ανοίξαμε τις πύλες της ανώτερης εκπαίδευσης για κάθε ικανό σπουδαστή. Κάθε σπουδαστής με απολυτήριο λυκείου, επαρκή γνώση της Αγγλικής και σύνδεση στο διαδίκτυο μπορεί να φοιτήσει σ' εμάς. Δεν χρησιμοποιούμε ηχητικά ή οπτικά μέσα. Σύνδεση ευρείας ζώνης δεν είναι απαραίτητη. Κάθε σπουδαστής από κάθε μέρος του κόσμου με όποια διαδικτυακή σύνδεση μπορεί να φοιτήσει σ' εμάς. Δεν χρεώνουμε δίδακτρα. Το μόνο που οι φοιτητές μας πρέπει να καλύψουν είναι το κόστος των εξετάσεων, 100 δολάρια ανά εξέταση. Ένας προπτυχιακός φοιτητής πλήρους φοίτησης που θα πάρει 40 θεματικές ενότητες, θα πληρώσει 1.000 δολάρια το χρόνο, δηλαδή 4.000 δολάρια για όλη τη διάρκεια των σπουδών, και γι' αυτούς που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε αυτά, προσφέρουμε μια ποικιλία υποτροφιών. Αποστολή μας είναι να μη μείνει κανείς πίσω για οικονομικούς λόγους. Με 5.000 φοιτητές το 2016, αυτό το μοντέλο θα είναι οικονομικά βιώσιμο.
We open the gates for higher education for every qualified student. Every student with a high school diploma, sufficient English and Internet connection can study with us. We don't use audio, we don't use video. Broadband is not necessary. Any student from any part of the world with any Internet connection can study with us. We are tuition free. All we ask our students to cover is the cost of their exams, 100 dollars per exam. A full-time bachelor's degree student taking 40 courses will pay 1,000 dollars a year, 4,000 dollars for the entire degree. And for those who cannot afford even this, we offer them a variety of scholarships. It is our mission that nobody will be left behind for financial reasons. With 5,000 students in 2016, this model is financially sustainable.
Πέντε χρόνια πριν, ήταν απλά ένα όραμα. Σήμερα είναι πραγματικότητα. Πριν ένα μήνα πήραμε την κορυφαία ακαδημαϊκή έγκριση για το μοντέλο μας. Το Πανεπιστήμιο του Λαού είναι πλέον πλήρως διαπιστευμένο. (Χειροκρότημα)
Five years ago, it was a vision. Today, it is a reality. Last month, we got the ultimate academic endorsement to our model. University of the People is now fully accredited. (Applause)
Ευχαριστώ.
Thank you.
Με αυτή τη διαπίστευση, τώρα είναι η ώρα μας ν' αναπτυχθούμε. Έχουμε αποδείξει ότι το μοντέλο μας αποδίδει. Προσκαλώ πανεπιστήμια και, ακόμα περισσότερο, τις κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών, να αναπαράγουν αυτό το μοντέλο για να εξασφαλίσουμε ότι οι πύλες της ανώτερης εκπαίδευσης θα ανοίξουν διάπλατα. Μια νέα εποχή καταφθάνει, μια εποχή στην οποία θα βιώσουμε τη διάσπαση του μοντέλου ανώτερης εκπαίδευσης όπως το ξέρουμε σήμερα, από το να είναι προνόμιο των λίγων να γίνει βασικό δικαίωμα, οικονομικά προσιτό και προσβάσιμο για όλους
(Applause) With this accreditation, it's our time now to scale up. We have demonstrated that our model works. I invite universities and, even more important, developing countries' governments, to replicate this model to ensure that the gates of higher education will open widely. A new era is coming -- an era that will witness the disruption of the higher education model as we know it today, from being a privilege for the few to becoming a basic right, affordable and accessible for all.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)