Τα συμπτώματα του παιδιού αρχίζουν με ήπιο πυρετό, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, ακολουθούνται από έμετο και διάρροια, κατόπιν αιμορραγία από το στόμα, τη μύτη και τα ούλα. Ακολουθεί θάνατος στη μορφή οργανικής ανεπάρκειας από χαμηλή πίεση του αίματος.
The child's symptoms begin with mild fever, headache, muscle pains, followed by vomiting and diarrhea, then bleeding from the mouth, nose and gums. Death follows in the form of organ failure from low blood pressure.
Ακούγεται γνωστό; Αν σκέφτεστε ότι αυτό είναι ο ιός Έμπολα, στην πραγματικότητα, σ' αυτή την περίπτωση, δεν είναι. Είναι μια ακραία μορφή δάγκειου πυρετού, ένα νόσος που προέρχεται από κουνούπια που επίσης δεν έχει μια αποτελεσματική θεραπεία ή εμβόλιο, και σκοτώνει 22.000 ανθρώπους κάθε χρόνο. Αυτό είναι στην πραγματικότητα ο διπλάσιος αριθμός των ατόμων που έχουν σκοτωθεί από τον Έμπολα στις σχεδόν τέσσερις δεκαετίες που γνωρίζουμε για αυτόν. Όσο για την ιλαρά, τόσο πολύ στις ειδήσεις πρόσφατα, ο αριθμός των νεκρών είναι πραγματικά δεκαπλάσιος. Ωστόσο, το τελευταίο έτος είναι ο Έμπολα που έχει κλέψει όλα τα πρωτοσέλιδα και τον φόβο.
Sounds familiar? If you're thinking this is Ebola, actually, in this case, it's not. It's an extreme form of dengue fever, a mosquito-born disease which also does not have an effective therapy or a vaccine, and kills 22,000 people each year. That is actually twice the number of people that have been killed by Ebola in the nearly four decades that we've known about it. As for measles, so much in the news recently, the death toll is actually tenfold higher. Yet for the last year, it has been Ebola that has stolen all of the headlines and the fear.
Σαφώς, υπάρχει κάτι βαθιά ριζωμένο σε αυτό, κάτι που μας φοβίζει και μας συναρπάζει περισσότερο από άλλες ασθένειες. Αλλά τι είναι, ακριβώς; Λοιπόν, είναι δύσκολο να κολλήσετε Έμπολα, αλλά αν γίνει αυτό, ο κίνδυνος για φρικτό θάνατο είναι υψηλός. Γιατί; Διότι αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε καμία αποτελεσματική θεραπεία ή εμβόλιο.
Clearly, there is something deeply rooted about it, something which scares us and fascinates us more than other diseases. But what is it, exactly? Well, it's hard to acquire Ebola, but if you do, the risk of a horrible death is high. Why? Because right now, we don't have any effective therapy or vaccine available.
Και έτσι, αυτή είναι η ιδέα. Μπορεί να το έχουμε κάποια μέρα. Γι' αυτό και δικαίως φοβόμαστε τον Έμπολα, επειδή δεν σκοτώνει τόσους πολλούς ανθρώπους όπως άλλες ασθένειες. Πράγματι, είναι λιγότερο μεταδοτική από ιούς όπως η γρίπη ή η ιλαρά. Φοβόμαστε τον Έμπολα, επειδή μας σκοτώνει και δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε. Φοβόμαστε το αναπόφευκτο που έρχεται με τον Έμπολα. Έχει αυτό το αναπόφευκτο που φαίνεται να αψηφά τη σύγχρονη ιατρική επιστήμη.
And so, that's the clue. We may have it someday. So we rightfully fear Ebola, because it doesn't kill as many people as other diseases. In fact, it's much less transmissible than viruses such as flu or measles. We fear Ebola because of the fact that it kills us and we can't treat it. We fear the certain inevitability that comes with Ebola. Ebola has this inevitability that seems to defy modern medical science.
Αλλά περιμένετε λίγο, γιατί συμβαίνει αυτό; Γνωρίζαμε για τον Έμπολα από το 1976. Ξέρουμε τι είναι ικανός να κάνει. Είχαμε άπειρες ευκαιρίες να τον μελετήσουμε στις 24 εξάρσεις του που έχουν συμβεί. Και πράγματι, έχουμε διαθέσιμους υποψήφιους για εμβόλια τώρα για παραπάνω από μια δεκαετία. Γιατί αυτά τα εμβόλια πρόκειται να πάνε σε κλινικές δοκιμές μόλις τώρα;
But wait a second, why is that? We've known about Ebola since 1976. We've known what it's capable of. We've had ample opportunity to study it in the 24 outbreaks that have occurred. And in fact, we've actually had vaccine candidates available now for more than a decade. Why is that those vaccines are just going into clinical trials now?
Αυτό πάει στο θεμελιώδες πρόβλημα που έχουμε με την ανάπτυξη εμβολίων για μολυσματικές ασθένειες. Λειτουργεί κάπως έτσι: Οι άνθρωποι που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτές τις ασθένειες είναι και οι λιγότερο ικανοί να πληρώσουν για τα εμβόλια. Αυτό αφήνει πολύ λίγα στην αγορά για τους κατασκευαστές να αναπτύξουν εμβόλια, εκτός αν υπάρχουν πολλοί πλούσιοι που κινδυνεύουν. Είναι απλά πάρα πολύ εμπορικά επικίνδυνο.
This goes to the fundamental problem we have with vaccine development for infectious diseases. It goes something like this: The people most at risk for these diseases are also the ones least able to pay for vaccines. This leaves little in the way of market incentives for manufacturers to develop vaccines, unless there are large numbers of people who are at risk in wealthy countries. It's simply too commercially risky.
Όσο για τον Έμπολα, δεν υπάρχει απολύτως καμία αγορά, οπότε ο μόνος λόγος που δύο εμβόλια είναι σε κλινικές δοκιμές τελικού σταδίου, είναι λόγω κάπως λανθασμένου φόβου. Ο Έμπολα αγνοήθηκε σχετικά μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου και τις επιθέσεις με άνθρακα, όταν ξαφνικά, ο κόσμος αντιλήφθηκε τον Έμπολα ως, ενδεχομένως, ένα όπλο βιοτρομοκρατίας.
As for Ebola, there is absolutely no market at all, so the only reason we have two vaccines in late-stage clinical trials now, is actually because of a somewhat misguided fear. Ebola was relatively ignored until September 11 and the anthrax attacks, when all of a sudden, people perceived Ebola as, potentially, a bioterrorism weapon.
Γιατί το εμβόλιο Έμπολα δεν αναπτύχθηκε πλήρως σε αυτό το σημείο; Λοιπόν, εν μέρει, επειδή ήταν πραγματικά δύσκολο - ή πιστεύεται ότι ήταν δύσκολο - να οπλιστεί ο ιός, αλλά κυρίως λόγω του οικονομικού κινδύνου της ανάπτυξής του. Και αυτό είναι πραγματικά το νόημα. Η θλιβερή πραγματικότητα είναι, αναπτύσσουμε εμβόλια που δεν βασίζονται στον κίνδυνο που δημιουργεί το παθογόνο στους ανθρώπους, αλλά στο πόσο οικονομικά επικίνδυνο είναι να αναπτυχθούν αυτά τα εμβόλια. Η ανάπτυξη εμβολίων είναι ακριβή και περίπλοκη. Μπορεί να κοστίσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να ληφθεί ένα πολύ γνωστό αντιγόνο και να μετατραπεί σε βιώσιμο εμβόλιο.
Why is it that the Ebola vaccine wasn't fully developed at this point? Well, partially, because it was really difficult -- or thought to be difficult -- to weaponize the virus, but mainly because of the financial risk in developing it. And this is really the point. The sad reality is, we develop vaccines not based upon the risk the pathogen poses to people, but on how economically risky it is to develop these vaccines. Vaccine development is expensive and complicated. It can cost hundreds of millions of dollars to take even a well-known antigen and turn it into a viable vaccine.
Ευτυχώς για ασθένειες όπως ο Έμπολα, υπάρχουν εφικτά πράγματα για την άρση κάποιων από αυτά τα εμπόδια. Το πρώτο είναι να αναγνωρίσουμε πότε υπάρχει μια πλήρης αποτυχία της αγοράς. Σε αυτή την περίπτωση, αν θέλουμε εμβόλια, πρέπει να παρέχουμε κίνητρα ή κάποιο είδος επιδότησης. Πρέπει επίσης να κάνουμε καλύτερη δουλειά στο να καταλαβαίνουμε ποιες ασθένειες μας απειλούν περισσότερο. Δημιουργώντας ικανότητες εντός των χωρών, δημιουργούμε τότε την ικανότητα για αυτές τις χώρες να δημιουργήσουν επιδημιολογικά και εργαστηριακά δίκτυα τα οποία είναι ικανά να συλλέξουν και να κατηγοροποιήσουν αυτά τα παθογόνα. Τα δεδομένα τους μπορούν τότε να χρησιμοποιηθούν για την κατανόηση της γεωγραφικής και γενετικής πολυμορφίας, τα οποία τότε μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πώς αυτά αλλάζουν ανοσολογικά, και τι είδους αντιδράσεις προωθούν.
Fortunately for diseases like Ebola, there are things we can do to remove some of these barriers. The first is to recognize when there's a complete market failure. In that case, if we want vaccines, we have to provide incentives or some type of subsidy. We also need to do a better job at being able to figure out which are the diseases that most threaten us. By creating capabilities within countries, we then create the ability for those countries to create epidemiological and laboratory networks which are capable of collecting and categorizing these pathogens. The data from that then can be used to understand the geographic and genetic diversity, which then can be used to help us understand how these are being changed immunologically, and what type of reactions they promote.
Οπότε αυτά είναι τα πράγματα που μπορούν να γίνουν, αλλά για να γίνουν, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε πλήρη αποτυχία αγοράς, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο θεώρησης και πρόληψης μολυσματικών ασθενειών. Πρέπει να σταματήσουμε να περιμένουμε μέχρι να δούμε αποδείξεις ότι μια νόσος γίνεται παγκόσμια απειλή πριν την θεωρήσουμε ως μία. Έτσι, για τον Έμπολα, ο παρανοϊκός φόβος μιας μολυσματικής ασθένειας, ακολουθούμενη από λίγες περιπτώσεις μεταφερόμενες σε πλούσιες χώρες, οδήγησαν την παγκόσμια κοινότητα να συσπειρωθεί, και με το έργο των αφοσιωμένων εταιριών εμβολίων, τώρα έχουμε αυτά: Δύο εμβόλια για Έμπολα σε δοκιμές αποτελεσματικότητας-
So these are the things that can be done, but to do this, if we want to deal with a complete market failure, we have to change the way we view and prevent infectious diseases. We have to stop waiting until we see evidence of a disease becoming a global threat before we consider it as one. So, for Ebola, the paranoid fear of an infectious disease, followed by a few cases transported to wealthy countries, led the global community to come together, and with the work of dedicated vaccine companies, we now have these: Two Ebola vaccines in efficacy trials in the Ebola countries --
(Χειροκρότημα)
(Applause)
και μια γραμμή από εμβόλια να ακολουθεί.
and a pipeline of vaccines that are following behind.
Κάθε χρόνο, ξοδεύουμε δισεκατομμύρια δολάρια, κρατώντας ένα στόλο πυρηνικών υποβρυχίων μόνιμα να περιπολούν τους ωκεανούς για να μας προστατεύσει από απειλή που είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα γίνει ποτέ. Και όμως, δεν ξοδεύουμε σχεδόν τίποτα για να αποτρέψουμε κάτι τόσο χειροπιαστό και εξελικτικά σίγουρο όσο οι επιδημικές μολυσματικές ασθένειες. Και μην κάνετε κανένα λάθος γι 'αυτό - δεν είναι ένα ζήτημα «αν», αλλά «πότε». Αυτά τα μικρόβια θα συνεχίσουν να εξελίσσονται και θα απειλήσουν τον κόσμο. Και τα εμβόλια είναι η καλύτερη μας άμυνα. Έτσι, αν θέλουμε να αποτρέψουμε επιδημίες όπως τον Έμπολα, πρέπει να αναλάβουμε το ρίσκο της επένδυσης στην ανάπτυξη εμβολίων και στη δημιουργία αποθεμάτων. Και πρέπει να δούμε αυτό, τότε, ως το απόλυτο αποτρεπτικό, κάτι που διασφαλίζουμε ότι είναι διαθέσιμο, αλλά την ίδια στιγμή, που προσευχόμαστε να μην το χρησιμοποιήσουμε ποτέ.
Every year, we spend billions of dollars, keeping a fleet of nuclear submarines permanently patrolling the oceans to protect us from a threat that almost certainly will never happen. And yet, we spend virtually nothing to prevent something as tangible and evolutionarily certain as epidemic infectious diseases. And make no mistake about it -- it's not a question of "if," but "when." These bugs are going to continue to evolve and they're going to threaten the world. And vaccines are our best defense. So if we want to be able to prevent epidemics like Ebola, we need to take on the risk of investing in vaccine development and in stockpile creation. And we need to view this, then, as the ultimate deterrent -- something we make sure is available, but at the same time, praying we never have to use it.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)