Sergey Brin: I want to discuss a question I know that's been pressing on many of your minds. We spoke to you last several years ago. And before I get started today, since many of you are wondering, I just wanted to get it out of the way. The answer is boxers. Now I hope all of you feel better.
Sergey Brin: Ik wil het hebben over een bepaalde vraag waarvan ik weet dat jullie ze prangend vinden. We hebben jullie enkele jaren geleden toegesproken. Vooraleer ik van start ga, gezien jullie het zich afvragen, wilde ik er toch even klaarheid over scheppen. Het antwoord is 'boxer shorts'. Ik hoop dat jullie zich nu beter voelen.
Do you know what this might be? Does anyone know what that is?
Weten jullie wat dit zou kunnen zijn? Weet er iemand wat dit is?
Audience: Yes.
Publiek: Ja.
SB: What is it?
SB: Wat is het?
Audience: It's people logging on to Google around the world.
Publiek: Het zijn mensen over heel de wereld die zich aanmelden op Google.
SB: Wow, OK. I didn't really realize what it was when I first saw it. But this is what helped me see it. This is what we run at the office, that actually runs real time. Here it's slightly logged. But here you can see around the world how people are using Google. And every one of those rising dots represents probably about 20, 30 searches, or something like that. And they're labeled by color right now, by language.
SB: Wow, oké. Ik besefte niet echt wat het was toen ik het voor het eerst zag. Dit heeft me wel duidelijkheid verschaft. Dit gebruiken we op kantoor, waar het in real time gebeurt. Dit is eerder een momentopname, maar je ziet hoe mensen over heel de wereld Google aan het gebruiken zijn. Ieder van die stijgende stipjes vertegenwoordigt waarschijnlijk 20 of 30 zoekopdrachten of zoiets. Ze worden momenteel aangeduid met een kleur, per taal.
So you can see: here we are in the U.S., and they're all coming up red. There we are in Monterey -- hopefully I can get it right. You can see that Japan is busy at night, right there. We have Tokyo coming in in Japanese. There's a lot of activity in China. There's a lot of activity in India. There's some in the Middle East, the little pockets. And Europe, which is right now in the middle of the day, is going really strong with a whole wide variety of languages.
Je ziet dus: hier zijn we in de Verenigde Staten, waar ze allemaal in het rood verschijnen. Hier zijn we in Monterey -- hopelijk heb ik het goed. Je ziet dat Japan 's nachts bezig is, hier zo. Tokio loopt binnen in het Japans. Er is veel bedrijvigheid in China. Er is veel bedrijvigheid in India. Een paar in het Midden-Oosten, kleine enclaves. En Europa, waar het momenteel volop dag is, gaat heel hard met een hele resem aan talen.
Now you can also see, if I turn this around here -- hopefully I won't shake the world too much. But you can also see, there are places where there's not so much. Australia, because there just aren't very many people there. And this is something that we should really work on, which is Africa, which is just a few trickles, basically in South Africa and a few other urban cities. But basically, what we've noticed is these queries, which come in at thousands per second, are available everywhere there is power. And pretty much everywhere there is power, there is the Internet. And even in Antarctica -- well, at least this time of year -- we from time to time will see a query rising up. And if we had it plotted correctly, I think the International Space Station would have it, too.
Je kan nu ook zien, als ik dit even beweeg -- hopelijk schud ik de wereld niet teveel door elkaar. Maar je kan dus ook zien dat er plekken zijn waar er niet zoveel is. Australië, gezien er gewoon niet veel mensen leven. Dit is iets waar we echt moeten aan werken, namelijk Afrika, met slechts enkele straaltjes, vooral in Zuid-Afrika en een paar andere stedelijke omgevingen. Kortom, wat we met deze zoekopdrachten hebben opgemerkt, die met duizenden per seconde binnenkomen, is dat ze voorkomen op plaatsen waar er energie is. Zowat overal waar er energie is, is er ook internet. Zelfs in Antarctica -- in deze periode van het jaar tenminste -- zien we af en toe een zoekopdracht opstijgen. Zelfs in het internationaal ruimtestation ISS als we het juist hadden ingesteld.
So this is some of the challenge that we have here, is you can see that it's actually kind of hard to get the -- there we go. This is how we have to move the bits around to actually get the people the answers to their questions. You can see that there's a lot of data running around. It has to go all over the world: through fibers, through satellites, through all kinds of connections. And it's pretty tricky for us to maintain the latencies as low as we try to. Hopefully your experience is good. But you can see also, once again -- so some places are much more wired than others, and you can see all the bandwidth across the U.S., going up over to Asia, Europe in the other direction, and so forth.
Dit is zo'n beetje de uitdaging waar we voor staan. Je kan namelijk zien dat het eigenlijk vrij moeilijk is om -- hier gaan we. Dit is de manier waarop we alles moeten schikken om mensen werkelijk een antwoord te bieden op hun vragen. Je ziet dat er overal veel data mee gemoeid zijn. Het moet naar overal in de wereld: via vezels, via satellieten, via allerlei soorten verbindingen. Het is geen sinecure om de latentietijd minimaal te houden. Hopelijk hebben jullie een goede ervaring. Je ziet ook opnieuw -- sommige plaatsen hebben meer aansluitingen dan anderen. Je kan alle bandbreedte zien over heel de Verenigde Staten, naar boven richting Azië, Europa in de andere richting, enzovoort.
Now what I would like to do is just to show you what one second of this activity would look like. And if we can switch to slides -- all right, here we go. So this is slowed down. This is what one second looks like. And this is what we spend a lot of our time doing, is just making sure that we can keep up with this kind of traffic load. Now, each one of those queries has an interesting life and tale of its own. I mean, it could be somebody's health, it could be somebody's career, something important to them. And it could potentially be something as important as tomato sauce, or in this case, ketchup.
Wat ik nu graag wil doen is jullie laten zien hoe één seconde van al die activiteit er zou uitzien. Als we kunnen overgaan tot de dia's -- goed, hier gaan we dan. Dit is een vertraagde weergave. Zo ziet één seconde er uit. Dit is iets waar we veel tijd aan besteden: er gewoon voor zorgen dat we kunnen bijbenen met dit soort verkeershoeveelheid. Bij ieder van deze zoekopdrachten hoort een eigen boeiend verhaal. Het kan gaan over iemands gezondheid, iemands carrière, iets dat voor hen van belang is. Mogelijk kan het zo belangrijk zijn als tomatensaus, of in dit geval, ketchup.
So this is a query that we had -- I guess it's a popular band that was more popular in some parts of the world than others. You can see that it got started right here. In the U.S. and Spain, it was popular at the same time. But it didn't have quite the same pickup in the U.S. as it did in Spain. And then from Spain, it went to Italy, and then Germany got excited, and maybe right now the U.K. is enjoying it. And so I guess the U.S. finally, finally started to like it, too. And I just wanted to play it for you.
Dit was eens een zoekopdracht -- ik vermoed dat het een populair groepje is dat vooral bekend is in bepaalde delen van de wereld. Je ziet het hier beginnen. Het was populair op hetzelfde moment in de Verenigde Staten en Spanje. Het bereikte echter niet dezelfde aanhang in de Verenigde Staten in vergelijking met Spanje. Van in Spanje ging het naar Italië, en dan werd Duitsland enthousiast, en misschien zijn de Britten er nu ook voor te vinden. Uiteindelijk denk ik dat de Verenigde Staten er ook zijn beginnen van te houden. Ik zal het even laten horen.
Anyway, you can all enjoy it for yourselves -- hopefully that search will work. As a part of -- you know, part of what we want to do to grow our company is to have more searches. And what that means is we want to have more people who are healthy and educated. More animals, if they start doing searches as well. But partly, we want to make the world a better place, and so one thing that we're embarking upon is the Google Foundation, and we're in the process of setting that up.
Hoe dan ook, je kan het zelf ook eens gaan beluisteren -- hopelijk werkt dit. Een onderdeel van -- wat we met ons bedrijf willen doen om te groeien, is om meer zoekopdrachten te hebben. Beter gezegd, we willen meer gezonde en opgeleide mensen. Meer dieren, als ze ook zaken gaan beginnen zoeken. Maar voor een deel willen we een betere wereld maken. Zodoende willen we ons inzetten met behulp van de Google Stichting. We zijn op dit moment alles in gereedheid aan het brengen.
We also have a program already called Google Grants that now serves over 150 different charities around the world, and these are some of the charities that are on there. And it's something I'm very excited to be a part of. In fact, many of the organizations that are here -- the Acumen Fund, I think ApproTEC we have running, I'm not sure if that one's up yet -- and many of the people who have presented here are running through Google Grants. They run Google ads, and we just give them the ad credit so they can let organizations know.
We hebben ook al een programma dat Google Grants heet. Het staat ten dienste van wel 150 liefdadigheidsorganisaties over heel de wereld. Dit zijn een paar van de organisaties die je er op terugvindt. Ik ben heel blij om er deel van uit te maken. In feite zijn veel van de organisaties die hier zijn -- het Acumenfonds, ik geloof ook ApproTEC, maar ik ben niet zeker of het er al op staat. Veel van de mensen die een presentatie hebben gegeven, werken via Google Grants. Ze gebruiken Google-advertenties en we geven hen gewoon het publiciteitskrediet zodat ze organisaties op de hoogte kunnen stellen.
One of the earlier results that we got -- we have a Singaporean businessman who is now sponsoring a village of 25 Vietnamese girls for their education, and that was one of the earliest results. And as I said, now there have been many, many stories that have come in, because we do have hundreds of charities in there, and the Google Foundation will be an even broader endeavor. Now does anybody know who this is? A-ha!
Eén van de eerste resultaten die we binnenkregen -- we hebben een Singaporese zakenman die nu een dorp sponsort met 25 Vietnamese meisjes voor hun onderwijs. Dat was één van de eerste resultaten. Zoals ik al zei, komen er heel veel verhalen binnen gezien we honderden goede doelen hebben. De Google Stichting zal zelfs een nog grotere onderneming worden. Weet er nu iemand wie dit is? Aha!
Audience: Orkut.
Publiek: Orkut.
SB: Yes! Somebody got it. This is Orkut. Is anybody here on Orkut? Do we have any? Okay, not very many people know about it. I'll explain it in a second. This is one of our engineers. We find that they work better when they're submerged and covered with leaves. That's how we churn those products out. Orkut had a vision to create a social network. I know all of you are thinking, "Yet another social network." But it was a dream of his, and we, basically, when people really want to do something, well, we generally let them. So this is what he built. We just released it in a test phase last month, and it's been taking off.
SB: Ja! Iemand die het weet. Dit is Orkut. Wie is hier op Orkut? Iemand? Oké, niet veel mensen kennen het. Ik zal het zo dadelijk uitleggen. Dit is een van onze ingenieurs. We vinden dat ze beter werken wanneer ze bedolven en bedekt worden met bladeren. Dat is de wijze waarop wij die producten afleveren. Orkut had een visie voor het ontwikkelen van een sociaal netwerk. Ik weet dat jullie nu denken van: "Nog een sociaal netwerk." Dit was echter een droom van hem en wanneer mensen echt iets willen doen, dan laten we hen meestal begaan. Dit is wat hij dus gemaakt heeft. Vorige maand hebben we het in een testfase vrijgegeven en het gaat nu van start.
This is our VP of Engineering. You can see the red hair, and I don't know if you can see the nose ring there. And these are all of his friends. So this is how -- we just deployed it -- we just decided that people would send each other invitations to get into the service, and so we just had the people in our company initially send them out. And now we've grown to over 100,000 members. And they spread, actually, very quickly, even outside the U.S.
Dit is onze Directeur Technologie. Je ziet het rosse haar en ik weet niet of jullie de neusring zien. Dit zijn al zijn vrienden. Dit is hoe -- we hebben het net in werking gezet -- we beslisten dat mensen elkaar uitnodigingen konden sturen om de dienst te gebruiken. In het begin lieten we die door de mensen in ons bedrijf versturen. Het is nu uitgegroeid tot meer dan 100.000 leden. Het verspreidt zich heel snel, zelfs buiten de Verenigde Staten.
You can see, even though the U.S. is still the majority here -- though, by the way, search-wise, it's only about 30 percent of our traffic -- but it's already going to Japan, and the U.K., and Europe, and all the rest of the countries. So it's a fun little project. There are a variety of demographics. I won't bore you with these. But it's just the kind of thing that we just try out for fun and see where it goes. And -- well, I'll leave you in suspense. Larry, you can explain this one.
Je kan zien dat hoewel de Verenigde Staten hier de meerderheid vormt -- qua zoekopdrachten is het overigens maar 30% van al het verkeer. Het slaat nu ook over op Japan, het Verenigd Koninkrijk en Europa, en alle andere landen. Het is dus een plezierig projectje. Er zijn allerlei demografische gegevens. Ik zal jullie er niet mee vervelen. Het zijn het soort dingen die we voor de lol uitproberen, om te zien wat het geeft. En -- ik zal jullie in spanning laten. Larry, jij kan dit uitleggen.
Larry Page: Thank you, Sergey. So one of the things -- both Sergey and I went to a Montessori school, and I think, for some reason, this has been incorporated in Google. And Sergey mentioned Orkut, which is something that, you know, Orkut wanted to do in his time, and we call this -- at Google, we've embodied this as "the 20 percent time," and the idea is, for 20 percent of your time, if you're working at Google, you can do what you think is the best thing to do. And many, many things at Google have come out of that, such as Orkut and also Google News. And I think many other things in the world also have come out of this. Mendel, who was supposed to be teaching high-school students, actually, you know, discovered the laws of genetics -- as a hobby, basically. So many, many useful things come out of this.
Larry Page: Bedankt, Sergey. Eén van de dingen -- zowel Sergey als ik gingen naar een Montessori-school. Om een of andere reden is dit ook in Google terug te vinden. Sergey vermeldde Orkut, hetgeen iets is dat Orkut in zijn tijd wilde doen. We noemen het -- bij Google hebben we er "de 20 procent-tijd" van gemaakt. De bedoeling is dat gedurende 20% van je tijd als werknemer bij Google, je datgene kunt doen waarvan je denkt dat dat het beste is. Talloze dingen bij Google zijn daar het resultaat van, zoals Orkut en Google News ook. Vele andere dingen in de wereld zijn daar het resultaat van. (Gregor) Mendel, die verondersteld werd om les te geven aan tieners, ontdekte de wetten van de genetica -- als een hobby. Zoveel nuttige zaken die hieruit voortkomen.
And News, which I just mentioned, was started by a researcher. And he just -- he -- after 9/11, he got really interested in the news. And he said, "Why don't I look at the news better?" And so he started clustering it by category, and then he started using it, and then his friends started using it. And then, besides just looking cute on a baby's bottom, we made it a Googlette, which is basically a small project at Google.
En (Google) News, waar ik het net over had, werd opgezet door een onderzoeker. Na 11 september 2001 raakte hij erg geboeid door de actualiteit. Hij zei: "Waarom bekijk ik het nieuws niet beter?" Dus zo begon hij het nieuws per categorie te groeperen. Vervolgens ging hij het gebruiken en daarna ook zijn vrienden. Behalve dat het schattig zou zijn op het zitvlak van een baby, maakten we er een Googlette van, met andere woorden een klein project bij Google.
So it'd be like three people, or something like that, and they would try to make a product. And we wouldn't really be sure if it's going to work or not. And in News' case, you know, they had a couple of people working on it for a while, and then more and more people started using it, and then we put it out on the Internet, and more and more people started using it. And now it's a real, full-blown project with more people on it. And this is how we keep our innovation running.
Grofweg drie mensen zouden er deel van uitmaken om zo proberen met een product naar buiten te komen. We waren nooit zeker of het zou lukken of niet. In het geval van Google News hadden ze een paar mensen die er een tijdje aan werkten, en nadien zijn meer en meer mensen het gaan gebruiken. Toen hebben we het op het internet geplaatst waardoor nog meer mensen het zijn gaan gebruiken. Nu is het een volwaardig project waar meer mensen aan werken. Op die manier kunnen we blijvend innoveren.
I think usually, as companies get bigger, they find it really hard to have small, innovative projects. And we had this problem, too, for a while, and we said, "Oh, we really need a new concept." You know, the Googlettes -- that's a small project that we're not quite sure if it's going to work or not, but we hope it will, and if we do enough of them, some of them will really work and turn out, such as News.
Als bedrijven groter worden, slagen ze er meestal moeilijk in om kleine en innovatieve projecten te hebben. Een tijdje hadden we dat probleem ook en toen zeiden we: "Oh, we hebben echt nood aan een nieuw concept." De Googlettes -- dus een klein project waarvan we niet helemaal zeker zijn hoe het zal uitdraaien. Maar we hopen van wel, en als we er genoeg doen, dan zullen er enkele werkelijk goed zijn en eindigen zoals News.
But then we had a problem because then we had over 100 projects. And I don't know about all of you, but I have trouble keeping 100 things in my head at once. And we found that if we just wrote all of them down and ordered them -- and these are kind of made up. Don't really pay attention to them. For example, the "Buy Iceland" was from a media article. We would never do such a crazy thing, but -- in any case, we found if we just basically wrote them all down and ordered them, that most people would actually agree what the ordering should be. And this was kind of a surprise to me, but we found that as long as you keep the 100 things in your head, which you did by writing them down, that you could do a pretty good job deciding what to do and where to put your resources. And so that's basically what we've done since we instituted that a few years ago, and I think it has really allowed us to be innovative and still stay reasonably well-organized.
Maar dan hadden we een probleem omdat we meer dan 100 projecten hadden. Hoe het bij jullie zit, weet ik niet, maar ik kan moeilijk 100 zaken tegelijkertijd onthouden. We stelden vast dat als we ze gewoon allemaal opschreven en ordenen -- deze zijn zowat verzonnen. Je mag ze gewoon negeren. De "Koop IJsland" bijvoorbeeld komt van een krantenartikel. Zoiets onzinnig zouden we nooit doen. In elk geval stelden we vast dat als we ze allemaal noteerden en ordenden, dat de meeste mensen het eens zouden zijn met de rangschikking. Dit heeft mij eigenlijk een beetje verrast, maar we zagen dat zolang je de 100 zaken kon blijven onthouden, door ze ergens op te schrijven, dat je behoorlijk goed kon beslissen wat je moet doen en waar je je middelen moet inzetten. Dat is wat we gedaan hebben sinds we die werkwijze enkele jaren geleden hebben opgezet. Het heeft ons toegelaten innoverend te zijn en ondertussen goed georganiseerd te blijven.
The other thing we discovered is that people like to work on things that are important, and so naturally, people sort of migrate to the things that are high priorities. I just wanted to highlight a couple of things that are new, or you might not know about. And the top thing, actually, is the Deskbar. So this is a new -- how many of you use the Google Toolbar? Raise your hands.
Wat we ook ontdekten, was dat mensen graag aan belangrijke dingen werken. Zodoende schuiven mensen vanzelf op naar de hoog-prioritaire zaken. Ik wilde even stilstaan bij een paar zaken die nieuw zijn, of waarvan je niets afweet. Opmerkelijk is de Deskbar. Dit is een nieuwe -- wie van jullie gebruikt de Google Toolbar? Doe jullie arm omhoog.
How many of you use the Deskbar? All right, see? You guys should try it out. But if you go to our site and search for "Deskbar," you'll get this. And the idea is, instead of a toolbar, it's just present all the time on your screen on the bottom, and you can do searches really easily. And it's sort of like a better version of the toolbar. Thank you, Sergey.
Wie van jullie gebruikt de Deskbar? Goed, zie je? Jullie moeten het zeker uitproberen. Maar als je naar onze site gaat en zoekt naar "Deskbar", dan krijg je dit. In plaats van een werkbalk is het de bedoeling dat het altijd beneden op je scherm te vinden is. Zo kan je heel gemakkelijk zoekopdrachten ingeven. Het is zowat een betere versie van de werkbalk. Bedankt, Sergey.
This is another example of a project that somebody at Google was really passionate about, and they just, they got going, and it's really, really a great product, and really taking off. Google Answers is something we started, which is really cool, which lets you -- for five to 100 dollars, you can type a question in, and then there's a pool of researchers that go out and research it for you, and it's guaranteed and all that, and you can get actually very good answers to things without spending all that time yourself.
Dit is een ander voorbeeld van een project waar iemand bij Google heel gepassioneerd door was. Ze gingen gewoon van start en het is werkelijk een fantastisch product. Het loopt echt goed. We waren ook gestart met Google Answers, iets heel gaafs. Voor vijf tot 100 dollar kan je een vraag invoeren waarna vervolgens een bende onderzoekers die vraag voor jou gaan onderzoeken, allemaal gegarandeerd en zo. In feite kan je nog heel goede antwoorden bekomen op zaken zonder er zelf zoveel tijd aan te besteden.
Froogle lets you search shopping information, and Blogger lets you publish things. But all of these -- well, these were all sort of innovative things that we did that -- you know, we try many, many different things in our company. We also like to innovate in our physical space, and we noticed in meetings, you know, you have to wait a long time for projectors to turn on and off, and they're noisy, so people shut them off. And we didn't like that, so we actually, in maybe a couple of weeks, we built these little enclosures that enclosed the projectors, and so we can leave them on all the time and they're completely silent. And as a result, we were able to build some software that also lets us manage a meeting, so when you walk into a meeting room now, it lists all the meetings that are happening, you can very easily take notes, and they just get emailed automatically to all the people that were present in the meeting.
Met Froogle kan je winkelinformatie opzoeken, en met Blogger kan je dingen publiceren. Al deze dingen -- dit waren allerlei innoverende dingen die we gedaan hebben die -- we trachten heel veel verschillende dingen uit te proberen in ons bedrijf. We innoveren ook graag in onze fysieke omgeving. Het is ons opgevallen tijdens vergaderingen dat je lang moet wachten om de projectors aan en uit te doen. Ze maken nogal veel lawaai dus zetten de mensen hem af. Dat hadden we niet graag dus hebben we misschien wel in een paar weken van die kleine omhulsels gebouwd om de projectors te omgeven. Nu kunnen we ze de hele tijd aan laten in volledige stilte. Als gevolg konden we software maken die ons toelaat een vergadering te beheren. Wanneer je nu een vergaderzaal binnenstapt, maakt het een lijst op van alle vergaderingen die bezig zijn. Notities nemen is heel gemakkelijk en ze worden automatisch verstuurd naar alle mensen die in de vergadering aanwezig waren.
And as we become more of a global company, we find these things really affect us -- you know, can we work effectively with people who aren't in the room? And things like that. And simple things like this can really make a big difference. We also have a lot of engineers in those meetings, and they don't always do their laundry as much as they should. And so we found it was pretty helpful to have laundry machines, for our younger employees especially, and ... we also allow dogs and things like that, and we've had, I think, a really fun culture at our company, which helps people work and enjoy what they're doing.
Aangezien ons bedrijf alsmaar globaler wordt, menen we dat deze zaken ons echt beïnvloeden -- kunnen we doeltreffend werken met mensen die niet in de zaal zijn? Zo'n dingen. Eenvoudige zaken zoals deze kunnen echt wel een groot verschil maken. Veel ingenieurs zijn aanwezig tijdens die vergaderingen. Ze wassen hun kleren soms minder vaak dan ze zouden moeten. Het leek ons dus heel nuttig om wasmachines te hebben, vooral voor onze jongere werknemers, en... we laten ook honden toe en dergelijke. Tot nog toe hebben we een heel plezierige bedrijfscultuur gehad. Het helpt de mensen plezier te hebben in hun werk.
This is actually our "cult picture." I just wanted to show quickly. We had this on our website for a while, but we found that after we put it on our website, we didn't get any job applications anymore. But anyway, every year we've taken the whole company on a ski trip. A lot of work happens in companies from people knowing each other, and informally. And I think we've done a good job encouraging that. It makes it a really fun place to work.
Dit is onze "cultusfoto". Even snel laten zien. Dit stond een tijdje op onze website, maar we zagen dat sedert we het op de website plaatsten, we geen sollicitatieaanvragen meer binnenkregen. Hoe dan ook, elk jaar gaan we met heel het bedrijf op een skireis. Veel van het werk in bedrijven komt tot stand door dat mensen elkaar informeel leren kennen. Ik denk dat we al veel hebben gedaan om dat aan te moedigen. Zo wordt het echt een plezierige werkplek.
Along with our logos, too, which I think really embody our culture when we change things. In the early days, we were actually advised we should never change our logo because we should establish our brand, you know, because, you know, you'd never want to change your logo. You want it to be consistent. And we said, "Well, that doesn't sound so much fun. Why don't we try changing it every day?"
Net zoals onze logo's die ook echt onze cultuur belichamen wanneer we dingen veranderen. In het begin werd ons eigenlijk aangeraden nooit ons logo te veranderen omdat we ons merk moesten vestigen, weet je wel, omdat je verondersteld werd nooit je logo te wijzigen. Het moest consistent zijn. We zeiden: "Dat klinkt ook niet echt boeiend. Waarom proberen we het niet elke dag te wijzigen?"
One of the things that really excites me about what we're doing now is we have this thing called AdSense, and this is a little bit foreshadowing -- this is from before Dean dropped out. But the idea is, like, on a newspaper, for example, we show you relevant ads. And this is hard to read, but this says "Battle for New Hampshire: Howard Dean for President" -- articles on Howard Dean. And these ads are generated automatically -- like in this case, on the Washington Post -- from the content on the site. And so we use our over 150,000 advertisers and millions of advertisements, so we pick the one that's most relevant to what you're actually looking at, much as we do on search. So the idea is we can make advertising useful, not just annoying, right?
Iets waar ik echt enthousiast van word, is AdSense. Dit is nu een beetje vooroplopen -- het is nog van voor Dean ermee ophield. De bedoeling is dat we bijvoorbeeld op een krant relevante publiciteit laten zien. Dit is moeilijk te lezen, maar hier staat: "De strijd om New Hampshire: Howard Dean voor het presidentschap" -- artikels over Howard Dean. Deze reclames worden automatisch gegenereerd -- zoals hier in de Washington Post -- vanuit de inhoud van de site. We maken gebruik van onze meer dan 150.000 adverteerders en miljoenen advertenties. Dus kiezen we degene die het meest relevant zijn bij hetgeen je aan het bekijken bent, net zoals we ook bij de zoekopdrachten doen. Het is dus de bedoeling om reclame nuttig te maken, niet enkel vervelend.
And the nice thing about this, we have a self-serve program, and many thousands of websites have signed up, and this let's them really make money. And I -- you know, there's a number of people I met -- I met this guy who runs a conservation site at a party, and he said, "You know, I wasn't making any money. I just put this thing on my site and I'm making 10,000 dollars a month. And, you know, thank you. I don't have to do my other job now." And I think this is really important for us, because it makes the Internet work better. It makes content get better, it makes searching work better, when people can really make their livelihood from producing great content.
Het leuke hieraan is dat we een programma hebben met zelfbediening. Vele duizenden websites hebben zich aangemeld. Het laat hen toe geld te verdienen. Ik heb een aantal mensen ontmoet -- Op een feestje heb ik een kerel ontmoet die een website over milieubehoud heeft. Hij zei: "Weet je, ik was niets aan het verdienen. Ik plaatste gewoon zo'n ding op mijn site en nu verdien ik 10.000 dollar per maand. Bedankt! Nu hoef ik mijn andere baan niet meer te doen." Dit is echt belangrijk voor ons omdat het internet hierdoor beter gaat werken. De inhoud wordt steeds beter en het zoeken verloopt beter wanneer mensen hun kost kunnen verdienen door degelijke inhoud te produceren.
So this session is supposed to be about the future, so I'd thought I'd talk at least briefly about it. And the idea behind this is to do the perfect job doing search, you really have to be smart. Because you can type, you know, any kind of thing into Google, and you expect an answer back, right? But finding things is tricky, and so you really want intelligence. And in fact, the ultimate search engine would be smart. It would be artificial intelligence. And so that's something we work on, and we even have some people who are excited enough and crazy enough to work on it now, and that's really their goal. So we always hope that Google will be smart, but we're always surprised when other people think that it is.
Deze sessie ging normaal over de toekomst gaan, dus dacht ik er tenminste kort iets over te vertellen. Het idee erachter is om het zoeken zo goed mogelijk te maken, je moet echt slim zijn. Je kan immers allerhande dingen intypen in Google en je verwacht ook een antwoord. Dingen vinden is echter lastig. Je moet er dus intelligentie in stoppen. In feite zou de ultieme zoekmachine slim moeten zijn. Je moet er kunstmatige intelligentie bij betrekken. Daar werken we nu dus aan. We hebben zelfs een paar mensen die enthousiast genoeg zijn en gek genoeg zijn om er nu aan te werken. Het is werkelijk hun doel. We blijven dus hopen dat Google slim zal zijn, maar het verrast ons steeds als mensen denken dat het al zo is.
And so I just wanted to give a funny example of this. This is a blog from Iraq, and it's not really what I'm going to talk about, but I just wanted to show you an example. Maybe, Sergey, you can highlight this. So we decided -- actually, the highlight's right there. Oh, thank you.
Ik wilde hier nog even een grappig voorbeeld van geven. Dit is een blog uit Irak. Het is niet echt hetgeen waarover ik het ga hebben, maar ik wilde jullie gewoon een voorbeeld tonen. Sergey, misschien kan jij dit even aanduiden. We beslisten dus -- de lichtpen ligt daar. Oh, dank je.
So, "related searches," right there. You can't see it that well, but we decided we should put in this feature into our AdSense ads, called "related searches." And so we'd say, you know, "Did you mean 'search for'" -- what is this, in this case, "Saddam Hussein," because this blog is about Iraq -- and you know, in addition to the ads, and we thought this would be a great idea.
Dus "verwante zoekopdrachten", hier zo. Je ziet het niet zo goed, maar we beslisten deze eigenschap in onze AdSense-advertenties te plaatsen met de naam "verwante zoekopdrachten". Dan zouden we zeggen: "Bedoelde u 'zoek naar'" -- wat is dit, in dit geval, "Saddam Hussein", vermits deze blog over Irak gaat -- naast de advertenties, en we dachten dat dit een goed idee zou zijn.
And so there is this blog of a young person who was kind of depressed, and he said, "You know, I'm sleeping a lot." He was just kind of writing about his life. And our algorithms -- not a person, of course, but our algorithms, our computers -- read his blog and decided that the related search was, "I am bored." And he read this, and he thought a person had decided that he was boring, and it was very unfortunate, and he said, "You know, what are these, you know, bastards at Google doing? Why don't they like my blog?" And so then we read his blog, which was getting -- you know, sort of going from bad to worse, and we said the related search was, "Retards." And then, you know, he got even more mad, and he wrote -- like, started swearing and so on. And then we produced "You suck." And finally, it ended with "Kiss my ass." And so basically, he thought he was dealing with something smart, and of course, you know, we just sort of wrote this program and we tried it out, and it didn't quite work, and we don't have this feature anymore.
Er was dus zo'n blog van een jongere die ietwat depressief was en hij zei: "Ik slaap veel." Hij schreef gewoon wat over zijn leven. Onze algoritmen -- geen persoon natuurlijk, maar onze algoritmen, onze computers -- lezen zijn blog en beslisten dat de verwante zoekopdracht "ik verveel mij" was. Hij las dit en dacht dat het een persoon was die beslist had dat hij saai was. Het was een heel stom voorval en hij zei: "Wat zijn die rotzakken bij Google allemaal aan het doen? Waarom vinden ze mijn blog niet leuk?" Dan hebben we zijn blog gelezen, wat in feite van kwaad naar erger ging. Dus zeiden we dat de verwante zoekopdracht "Debielen" was. Vervolgens werd hij nog kwader en hij schreef -- hij begon scheldnamen te gebruiken en zo. Toen produceerden we "Jullie zijn achterlijk". Uiteindelijk eindigde het met "Loop naar de maan". Hij dacht dus dat hij te maken had met iets intelligents, en natuurlijk hebben we dit programma zowat geschreven en uitgeprobeerd, maar het werkte niet. Nu hebben we deze functie niet meer.
So with that, maybe I can switch back to the world. I wanted to end just by saying that there's a couple things that really make me excited to be involved with Google, and one of those is that we're able to make money largely through advertising, and one of the benefits that I didn't expect from that was that we're able to serve everyone in the world without worrying about, you know, places that don't have as much money. So we don't have to worry about our products being sold, for example, for less money in places that are poor, and then they get re-imported into the U.S. -- for example, with the drug industry.
Misschien kan ik van daar terug overschakelen op de wereld. Ik wilde eindigen met te zeggen dat er een paar dingen zijn die me werkelijk enthousiast maken om betrokken te zijn bij Google. Eén van die dingen is dat we grotendeels geld kunnen verdienen dankzij reclame, en één van de voordelen die ik er niet van verwachtte, was dat we iedereen in de wereld kunnen bedienen zonder ons zorgen te maken over plaatsen waar ze niet zoveel geld hebben. We moeten ons dus geen zorgen maken dat onze producten voor minder geld worden verkocht in arme gebieden dan opnieuw worden geïmporteerd naar de VS -- bijvoorbeeld zoals in de farmaceutische industrie.
And I think we're really lucky to have that kind of business model because everyone in the world has access to our search, and I think that's a tremendous, tremendous benefit. The other thing I wanted to mention just briefly is that we have a tremendous ability and responsibility to provide people the right information, and we view ourselves like a newspaper or a magazine -- that we should provide very objective information.
We mogen ons gelukkig prijzen om een dergelijk bedrijfsmodel te hebben, omdat iedereen in de wereld toegang heeft tot onze zoekmachine. Dat is een enorm, enorm voordeel volgens mij. Wat ik nog kort wilde vermelden, is dat we een ongelooflijk vermogen en verantwoordelijkheid hebben om mensen de juiste informatie aan te bieden. We beschouwen onszelf als een krant of een tijdschrift -- dat we heel objectieve informatie moeten aanbieden.
And so in our search results, we never accept payment for our search results. We accept payment for advertising, and we mark it as such. And that's unlike many of our competitors. And I think decisions we're able to make like that have a tremendous impact on the world, and it makes me really proud to be involved with Google. So thank you.
We aanvaarden nooit betalingen voor onze zoekresultaten. We aanvaarden geld voor reclame en we gaan er ook in die hoedanigheid mee om. Dat maakt ons verschillend van veel van onze concurrenten. De beslissingen die we op die manier kunnen maken, hebben volgens mij een enorme impact op de wereld. Ik ben werkelijk trots dat ik daar bij Google deel mag van uitmaken. Dankjewel.