As a boy, I loved cars. When I turned 18, I lost my best friend to a car accident. Like this. And then I decided I'd dedicate my life to saving one million people every year. Now I haven't succeeded, so this is just a progress report, but I'm here to tell you a little bit about self-driving cars.
Երբ ես երեխա էի, մեքենաներ էի սիրում: Երբ չափահաս դարձա, ես կորցրեցի իմ լավագույն ընկերոջն ավտովթարի ժամանակ: Այսպես: Եվ այն ժամանակ ես որոշեցի իմ կյանքը նվիրել ամեն տարի մեկ միլիոն մարդ փրկելուն: Ես հիմա չեմ հասել հաջողության, ուստի սա միայն ընթացիկ հաշվետվություն է, բայց ես այստեղ եմ, որ մի քիչ պատմեմ ձեզ ինքնավարվող մեքենաների մասին:
I saw the concept first in the DARPA Grand Challenges where the U.S. government issued a prize to build a self-driving car that could navigate a desert. And even though a hundred teams were there, these cars went nowhere. So we decided at Stanford to build a different self-driving car. We built the hardware and the software. We made it learn from us, and we set it free in the desert. And the unimaginable happened: it became the first car to ever return from a DARPA Grand Challenge, winning Stanford 2 million dollars. Yet I still hadn't saved a single life.
Ես սկզբում նկատեցի գաղափարը «DARPA Գրանդ մարտահրավերներ»-ում, որտեղ ԱՄՆ կառավարությունը պարգև սահմանեց` ինքնավարվող մեքենա պատրաստելու համար, որը կկիրառվի անապատում: Եվ չնայած որ հարյուրավոր թիմեր կային այնտեղ, այս մեքենաները ոչ մի տեղ չհասան: Ուստի Ստենֆորդում մենք որոշեցինք պատրաստել մեկ այլ ինքնավարվող մեքենա: Մենք զարգացրեցինք սարքավորումներն ու ծրագրային ապահովումը: Մենք այն դարձրեցինք մեզնից ուսուցանվող և այն ազատ արձակեցինք անապատում: Եվ աներևակայելի մի բան պատահեց. այն դարձավ առաջին մեքենան, որը երբևէ վերադարձել էր «DARPA Գրանդ մարտահրավերներ»-ից` պարգևելով Սթանֆորդին երկու միլիոն դոլար: Սակայն ես դեռևս չեի փրկել նույնիսկ մեկ կյանք:
Since, our work has focused on building driving cars that can drive anywhere by themselves -- any street in California. We've driven 140,000 miles. Our cars have sensors by which they magically can see everything around them and make decisions about every aspect of driving. It's the perfect driving mechanism. We've driven in cities, like in San Francisco here. We've driven from San Francisco to Los Angeles on Highway 1.
Այդ ժամանակ մեր աշխատանքը կենտրոնացավ այնպիսի մեքենաներ ստեղծելու վրա, որոնք կկարողանան ինքնուրույն երթևեկել ամենուր` Կալիֆորնիայի ցանկացած փողոցով: Մենք վարել ենք 140,000 մղոն: Մեր մեքենաները սենսորներ ունեն, որոնց միջոցով նրանք հրաշքով կարող են տեսնել ամեն բան իրենց շուրջ և որոշումներ կայացնել վարելու բոլոր ասպեկտների մասին: Սա վարելու կատարյալ մեխանիզմ է: Մենք վարել ենք քաղաքներում, ինչպես և այստեղ` Սան Ֆրանցիսկոյում: Մենք վարել ենք Սան Ֆրանցիսկոյից դեպի Լոս Անջելես # 1 մայրուղով:
We've encountered joggers, busy highways, toll booths, and this is without a person in the loop; the car just drives itself. In fact, while we drove 140,000 miles, people didn't even notice. Mountain roads, day and night, and even crooked Lombard Street in San Francisco. (Laughter) Sometimes our cars get so crazy, they even do little stunts.
Մենք հանդիպել ենք վազողների, խցանումներ, դրամարկղային կրպակներ, և այս ամենը` առանց մարդու մասնակցության. մեքենան պարզապես ինքն իրեն է վարվում: Փաստացի, մինչ դեռ մենք անցանք 140,000 մղոն, մարդիկ նույնիսկ չէին էլ նկատում: Լեռնային ճանապարհներ, օր ու գիշեր, և նույնիսկ ոլորապտույտ Լոմբարդ փողոցը Սան Ֆրանցիսկոյում: (Ծիծաղ) Երբեմն մեր մեքենաներն այնքան են խելագարվում, որ նույնիսկ փոքր աճպարարություններ են անում:
(Video) Man: Oh, my God. What? Second Man: It's driving itself.
(Տեսանյութ), Մարդը. «Օ, Տեր Աստվա´ծ: Ի՞նչ»: Մեկ այլ մարդ. «Այն ինքն իրեն է վարում»:
Sebastian Thrun: Now I can't get my friend Harold back to life, but I can do something for all the people who died. Do you know that driving accidents are the number one cause of death for young people? And do you realize that almost all of those are due to human error and not machine error, and can therefore be prevented by machines?
Սեբաստիան Թրան. «Հիմա ես չեմ կարող իմ ընկեր Հարոլդին հետ բերել, բայց ես կարող եմ անել ինչ-որ մի բան բոլոր մարդկանց համար, որ մահացել են: Գիտե՞ք, որ ավտովթարները համարվում են երիտասարդների մահացության հիմնական պատճառ: Եվ գիտակցու՞մ եք, որ գրեթե բոլորը մարդկային սխալի պատճառով են, այլ ոչ թե մեքենայի սխալի, և ուստի կարող են կանխվել մեքենաների կողմից:
Do you realize that we could change the capacity of highways by a factor of two or three if we didn't rely on human precision on staying in the lane -- improve body position and therefore drive a little bit closer together on a little bit narrower lanes, and do away with all traffic jams on highways? Do you realize that you, TED users, spend an average of 52 minutes per day in traffic, wasting your time on your daily commute? You could regain this time. This is four billion hours wasted in this country alone. And it's 2.4 billion gallons of gasoline wasted.
Գիտակցու՞մ եք, որ մենք կարող էինք փոխել մայրուղիների թողունակությունը երկու կամ երեք գործոնների միջոցով, եթե չհիմնվեինք մարդկային դիպուկության վրա նեղ ճանապարհին մնալիս, մարմնի դիրքն ուղղելիս, և ուստի վարել մի փոքր ավելի մոտ իրար մի փոքր ավելի նեղ նրբանցքների վրա և հեռու մնալ մայրուղիների բոլոր ճանապարհային երթևեկության խցանումներից: Գիտակցու՞մ եք, որ դուք` TED-ի հանդիսատեսը, անցկացնում եք միջինում օրական 52 րոպե ճանապարհային երթևեկության խցանումներում` վատնելով ձեր ժամանակը առօրյայում հեռավորութունն անցնելու վրա: Դուք կարող էիք վերադարձնել այդ ժամանակը: Սա չորս միլիարդ ժամ է` վատնված միայն այս երկրում: Եվ սա 2.4 միլիարդ վատնված գալոն վառելիք է:
Now I think there's a vision here, a new technology, and I'm really looking forward to a time when generations after us look back at us and say how ridiculous it was that humans were driving cars.
Կարծում եմ հիմա հեռանկար` մի նոր տեխնոլոգիա, կա այստեղ, և ես իսկապես անհամբերությամբ սպասում եմ, երբ մեր հետագա սերունդները կնայեն հետ դեպի մեզ և կասեն, թե դա ինչ անհեթեթություն էր, որ մարդիկ էին վարում մեքենաները:
Thank you.
Շնորհակալություն:
(Applause)
(Ծափահարություններ)